همسرم روزه نمیگیرد چه برخوردی با او داشته باشم

سلام دوستان عزیز راستش من خیلی سعی میکنم خودم مشکلاتمو حل کنم و کمتر سر شما دوستان رو به درد بیارم اما این چند روزه ذهنم خیلی مشغوله و تصمیم گرفتم خودم رو از شر این خوره های روحی نجات بدم دیشب یکی از نگرانی هام مطرح کردم و دوستان خوب هم همفکری کردند و منم با استفاده از نظراتشون هم از لحاظ روحی آروم گرفتم هم الان بهتر میدونم باید چی کار کنم راستش از عنوان تاپیک هایی که دیشب و امشب میذارم دچار این برداشت نشید که من تو خانواده لاقیدی زندگی میکنم برعکس خانواده من خانواده ای خیلی مقید هستند راستش همسرم هم آدم خیلی خوبیه خصوصا خیلی با اخلاقه به حق مردم خیلی حساسه همیشه میگه اول باید حق یا پولی که از مردم دستم است باید بدم اما نمیدونم با این اخلاقی که داره چرا به حق الله پای بند نیست مثلا نمازهاشو یکی در میون میخونه و الان هم که ماه رمضون شده متوجه شدم روزه نمیگیره البته چون تو عقدیم این مسئله رو از من پنهان میکرد اما امروز که رفتم خونه شون متوجه شدم که میخواد ناهار بخوره خیلی ناراحت شدم وقتی هم به روش میارم میگه مگه من یه پسر نوجوونم که منو توصیه به روزه گرفتن میکنی استدلالش هم اینه که چون کارش تو کارگاه ساختمانیه و هوا هم خیلی گرمه روزه نمیگیره البته من سال پیش هم متوجه روزه نگرفتنش شده بودم اون موقع با خودم فکر میکردم که اگر برخورد تندی با او داشته باشم او نسبت به روزه و کلا دین زده میشه الان هم فکرم همینه اما برای من اجرای مناسک دینی خیلی مهمه و نمیتونم در این مورد نسبت به همسرم بی تفاوت باشم چی کار کنم که اونو به روزه داری تشویق کنم با توجه به اینکه اون الان تو خونه پدریش زندگی میکنه و مادرش هم چون معتقده روزه بچه هاشو خیلی بی حال میکنه به اونا میگه روزه نگیرند من چه برخوردی باید با همسرم داشته باشم

عزیزم من خودم هم روزه میگیرم و واسه منم مهمه که همسرم روزه بگیره...اما شما گفتی همسرت تو کارگاه کار میکنه و شرایط کاریش سخت....من فکر میکنم اگه شما به روزه گرفتنش اصرار کنی فکر میکنه که درکش نمیکنی که نمیتونه روزه بگیره و اذیت میشه یه جور حس میکنه تو خودتو تو شرایطش نمیزاری...باید یه جور با سیاست رفتار کنی اولا اگه میبینی که واقعا نمیتونه روزه بگیره و واسش سخت بش اصرار نکن و چون خدا هم راضی نیست به سلامتی کسی ضرر وارد شه...اما میتونی از تاثیرات روزه و نماز و ایمان رو اخلاق افراد صحبت کنی یا بش بگی من دوس دارم واسه سحر باهم بیدار باشیم و بیدارت کنم مثلا اس ام اس بش بدی یا زنگ و ... یه جوری با خودت همراهش کنی...

مگه قبل از ازدواج سر اينجور مسائل با هم صحبت نكرديد!!؟؟

سلام ممنون از همفکری دوستان شوهرمن یکی از اقوام نزدیک دوست پدرم بود که دوست پدرم که واسطه ازدواج بود چون میدونست پدرم فرد مذهبیه کلی از اون تعریف میکرد مثلا میگفت که مسجد میره نماز جماعت شرکت میکنه دعا میره من هم که چنین تعریف هایی رو از اون شنیده بودم با خودم فرض کردم همچین آدمی حتما نماز و روزه هم میگیره بنابراین در مورد این مسائل بحثی نکردیم راستش شوهرم میگه یه جورایی از دین شاید هم مناسک دینی سرخورده شده چون جای قیلی که کار میکرد افراد به ظاهر مذهبی براش پاپوش درست کرده بودند یه جورایی تنفرش از اونا به نماز نخوندن و روزه نگرفتن کشیده شده مسئله دیگه هم اینه که با پدرم اختلاف داره و میگه پدرمن به ظاهر دینداره و آدم خودخواهیه و به فکر دامادش نیست راستش به نظر خودم این اختلاف ها و تضاده باعث شده یه جورایی از دین سرخورده بشه

شما نمي تونين براش كاري كنين. :305:خودش بايد به اين نتيجه برسه كه نماز بخونه يا روزه بگيره.:305:

سلام .

دوست خوبم چرا اصرار دارید بر اینکه دیگران طبق عقاید شما رفتار کنند؟ حقیقت اینه که ممکنه آنچه برای شما ارزش داره و صحیح شمرده میشه، از نظر دیگران پذیرفته شده نباشه. هر فردی شخصیت مستقل و افکار مستقل داره. لزومی نداره مانند شما فکر کنن.
نه برادر شما موظفه عقاید شما رو بپذیره و نه همسرتون. اونها حق دارند در رابطه با خودشون، به دلخواه خودشون تصمیم گیری کنند.

شما تنها میتونید رهنما باشید. هیچ قانونی این حق رو به شما نمیده که در تصمیمات دیگران مداخله کنید. حتی قانون الهی!

میتونید همسرتون رو به روزه گرفتن تشویق کنید، اما سرزنش یا تحمیل و بروز انزجار از عدم روزه گیری او خیر...

به نظر من :
1- این مسئله چندان به شما ارتباطی نداره. لازم هم نیست کاری بکنید.
2- برای خودتون موضوع رو بزرگ نکنید و حساسیت به خرج ندید. هر چه بیشتر بهش بپردازید، نگران کننده تر میشه.
3- از اون گذشته، دیدگاه خودتون به همسرتون رو بابت این موضوع تغییر ندید. قضاوت در مورد خوب یا بد بودن آدم ها کاری نیست که از عهده من و شما بر بیاد. کاری مختص خداست. شما قدر همسر خوبتون رو بدونید.

دوست عزیزم سلام

1-هر کسی هم مسئول اعمال و رفتار خودش هست ، حتی در بجا آوردن واجبات ، شما فقط می تونین نهی از منکر کنید (اونم در صورتی که بدونید کارساز خواهد بود)

2-من فکر می کنم مشکل اصلی از جانب شما و دیدگاه های وسواس گونه تون هست ، توجهتون به اطرافیانتون خیلی بیشتر از توجهتون به خودتون هست ، و این یک مشکل محسوب می شه که باعث می شه تمرکز فکریتون رو نسبت به خودتون ازتون بگیره

نوع نگاهتون به قضایا رو عوض کنید ، و روی خودتون بیشتر کار کنید
امیدوارم اصل مطلبی که منظورم رو کامل برسونه رو از حرفام برداشت کنید:46:

دوستان خوبم من آدم واپس گرایی نیستم و اتفاقا مسئله حریم شخصی هم خیلی برام مهمه اما چه تفاوتی بین رعایت حریم شخصی و بی تفاوتی وجود داره آویژه عزیز من روی همه آدمها اینقدر حساس نیستم ولی آدمهایی تو زندگی وجود دارند که خیلی برام مهمند مثل همسرم یعنی تو فکر میکنی من زیادی شلوغش کردم یعنی من دارم با این کارها حریم اونا رو میشکنم

درسته كه شما هم مقصريد و بايد كاملتر تحقيق ميكرديد ولي،

با نظر دوستاني هم كه دارن ميگن اين مسئله كاملا شخصي هست و به شما ربطي نداره چندان موافق نيستم!

اين مسئله تا قبل از ازدواج كاملا شخصي بود ولي الان ابعاد غيرشخصي هم پيدا ميكنه!

توجه كنيد كه دونفر ميخوان با هم زير يه سقف زندگي كنن،
-حالا فرض كنيد توي ماه رمضان يكيشون ميخواد سحر بلند شه و سحري بخوره،ولي اون يكي نه و شايد تازه به بيدار شدن خانمشون هنگام سحر،اعتراض هم بكنه!!

-آقا موقع صبح و ظهر از خانم انتظار آماده كردن صبحانه و ناهار داره!!

-اگه توي طول روز آقا از خانم رابطه جنسي بخواد،ايشون نميتونه تمكين كنه!

-احتمالا سر رفتن به نماز عيد فطر و پرداخت زكات فطريه مشاجره خواهند داشت!

-وقتي بچه دار شدن،تكليف اين بچه چيه!!؟ بايد كداميك از اين دونفر رو قبول داشته باشه!!؟؟ با هزار و يك سوال و تناقضي كه توي ذهن كوچيك و معصوم اون بچه پيش مياد چيكار ميخوان بكنن!!؟

فكر نميكنيد اين موارد (عدم تفاهم در مسائل ديني باعث دور شدن قلب دو نفر از هم بشه،و زمينه ساز اختلافات بعدي بشه!!؟)
پس ميبينيد كه مسئله چندان هم شخصيه شخصي نيست!!

لطفا دوستان عزيز به جاي حمله به ghalam،به ايشون راهكار ارائه بدهند وگرنه اگه سكوت كنند بهتر خواهد بود!!

به نظر من حسلسیت به خرج ندید چیزی که مهم شما و همسرتونید با این بحثا و رفتارا ممکنه خدایی نکرده از همسرتون دور شید :163: من پیشنهاد میکنم اونو با خودتون همراه کنید مثلا واسه بیدری تو سحری و ...موفق باشی گلم

قلم عزیز باهات همدردم
مشکل اصلی از اونجایی ناشی میشه که قل از ازدواج خوب چشمامون رو باز نکردیم ولی می تونیم بعد از ازدواج چشمامون رو ببندیم (البته نه روی همه چیز :305: )


Keep your eyes wide open before marriage, and half-shut afterwards.

خیلی سخته یکی از همسران اهل دین و مذهب باشه ولی دیگری نه
تو فقط روزه و نماز یک خط درمیون رو دیدی من بهت می گم وقتی بری زیر یه سقف مشکلات بیشتر از این هم می بینی

این لینک رو بخون

توصیه مهم اینه که تمرکزت رو از دیگران بگیر و بیشتر روی خودت متمرکز شو

:72::72::72::72::72::72::72:

دوستان عزیز آقا مهرداد مشکل و مسئله منو خیلی خوب درک کرده تفاوت در شیوه دینداری باعث تفاوت تو سبک زندگی و خواسته ها میشه ببخشید که اینقدر باز صحبت میکنم اما این مسئله به حوزه مسائل جنسی کشیده میشه مثلا اون گاهی زمانی میخواد با من رابطه جنسی داشته باشه که من به لحاظ شرعی نمیتونم تو او لحظه سکس داشته باشم و همین باعث اختلاف و سردی میشه راستش من دلم نمیخواد در نظر همسرم یک زن غیر جذاب یا خشک مذهبی بیام اما واقعا نمیدونم که چطوری باید بین دینداریم و جاذبه هایی که یک زن خصوصا از لحاظ جنسی میتونه برای همسرش داشته باشه تعادل ایجاد کنم چون مسائل جنسی یکی از حوزه های مورد بحث ما است مثلا اون دوست داره فیلم پورنو ببینیم برای اینکه به قول خودش سکس گرمی داشته باشیم اما من حالم از این فیلمها به هم میخوره در نتیجه از نظر اون من یه دختر مثبتم البته باید بگم که شوهر خودم هم خیلی بچه مثبته اما نمیدونم چرا زن و مردها تو این موارد با هم متفاوتند

دوست من، آن چیزی که شما نگرانش بودین، بیشتر بیانگر نگرانی شما در مورد عدم پایبندی همسرتون به روزه بود. اما در این مور قضیه خیلی فرق میکنه.

آیا شما چنین پیشنهادی داشتین؟ یا نگرانید این مسئله پیش بیاد؟

عزیزم اگر مشکلت فقط سر روزه نگرفتن هست باید بگم شما از کجا میدونی روزه بر همسرت واجب هست؟ اجازه بده هر کس راه خودشو بین خودش و خدا برقرار کنه.

راستش همسر من هم مثل همسر شما بود . اما اگر همسر شما تحت تاثیر حرفهای مادرش اینجوری شده پس با حرفهای شما هم بعدها اونطور که شما بخواهید عمل میکنه.

فقط یک مساله رو باید همیشه در نظر داشته باشی و اون اینکه اگر می خواهی در اینده همسرت مثل خودت فکر کنه همیشه باید در ظاهر به عقایدش احترام بذاری (احترام نه عمل کردن).

مثلا من این ماه رمضان برای اینکه همسرم رو تشویق به روزه گرقتن کنم هر روز یک سفره رنگین با یک غذای جدید برای افطار پهن میکنم. و قبل از ماه رمضان هم کلی تبلیغات کردم برای این سفره های رنگین. همسرم با وجود اینکه اینجا روزها 19 ساعته ولی داره روزه می گیره.

نمی دونم توان چنین زندگی ای رو داری یا نه ولی اگر بخوای همسرت همراهت بشه راه پر تلاشی رو پیش رو داری. موفق باشی . این نوع زندگی هم شاید اجر بالایی پیش خدا داشته باشه.

قابل توجه دوستان عزیز

بعضی از پستها حذف و بعضی ویرایش شده . دوستان مستظهرند که بارها گفته ایم که با تعصبات شخصی به مراجع حمله نکنید . متأسفانه در این تاپیک هم شاهد نمونه هایی از این برخوردها شدیم . امیدوارم در ادامه رعایت عزیزان را شاهد باشیم .

ghalam63 عزیز

اگر همسر شما در رابطه با مسائل اعتقادی توی همین یک مورد توجه ندارند ، قابل حل است . و نقش شما سیاست جذبی باید باشد نه مچ گیری و تحمیل . اینکه همسر شما به حق الناس توجه دارد بسیار نکته خوب و قابل توجهی هست و شما از همین ویژگیهای مثبت وی می توانید در جذب وی مؤثر باشید . نهایت اینه که شما در حد وظیفه و با هدف جذب نه سرکوب تلاشهای غیر مستقیمی داشته باشی و نتیجه ندهد . تکلیفی بر شما نخواهد بود و شما مسئول اعمال خود هستید .

اما اگر همسر شما کلاً در رابطه با اعتقادات شما با شما متفاوته و می دانید و مطمئن هستید در موقعیتهایی که شما مطابق احکام دینی عمل می کنید ایشون خواهان چیزی از شماست که خلاف آن است موضوع دیگریست و قابل بررسی و تصمیم گیریست .

بهتره خیلی واضح و روشن حدود اعتقادی خود را برای همسرتان روشن کنید و نسبت به خواسته های وی که خلاف پای بندیهای دینی شماست روشنگری کنید و موضع وی را جویا شوید و به عبارتی خطوط قرمز بین خود را بر مبنای اعتقاداتون مشخص کنید ، یا ایشون موافق خواهد بود و برای شما مانع در عمل به شرعیات ایجا نمی کند و پای بندیهای شما را احترام می گذارد یا خیر و نشان می دهد انتظاراتش هرجا به شکستن حدود شرعی که شما به آن پای بند هستید بخورد این خواهد بود که آن حدود را بشکنید و اگر شما قاطع باشید جنجال و اختلاف ایجاد می شود . در هر دو صورت شما می توانید بنا به آنچه برایتان روشن است تصمیم بگیرید که چه کنید .

توصیه می کنم نزد یک مشاور که اطلاعات مذهبی هم داشته باشد به طور حضوری رفته و سنگهایتان را با هم وا بکنید .

هدف از تشکیل زندگی باید رسیدن به آرامش در کنار هم در درجه اول باشد ..... اگر اختلافات عقیدتی این آرامش را به هم می زند بهتره از همین حالا تصمیم خود را با نظر به واقعیتهایی که پیش خواهد آمد بگیرید .

موفق باشید

دوستان عزیز فکر کنم من منظورم رو به طور واضحی منتقل نکردم راستش من و همسرم از لحاظ مذهبی در دو سر ظیف نیستیم راستش فرشته مهربان به نظرم اختلافات ما با توجه به توضیحاتی که شما دادید قابل حله راستش شب بارونی عزیز نگرانی من اینه که دلم نمیخواد همسرم فکر کنه دینداری من به این معناست که آدم خشکی هستم و من با اون چیزهایی که میتونه بین زن و شوهر جاذبه ایجاد کنه منظورم بیشتر چیزهای جنسی است مخالفم چون به نظرم دین با این مسائل تضادی ندارند ممنون از همه دوستان که در این مورد همفکری کردند

دوست خوبم! همسر شما این رو درک خواهد کرد و سعی میکنند این نیاز رو کنترل کنند و بذارن واسه وقتش. در حقیقت وقتی بدونن از شما نمیتونن پاسخی بگیرند، خب قاعدتا مشتاق هم نمیشن.

یک ماه در سال چیزی نیست که همسرتون رو از شما دلسرد کنه. اون هم فقط نیمی از روز.
اگر جز این بود اعتراض میکردند.

مسائل دینی هیچ مانعی برای همسری خوب بودن نیست و هیچ مانعی برای محبت ورزیدن و عشق ورزیدن نیست. قرار نیست دین از شما فردی خشک بسازه، بلکه برعکس، دین عشق رو در وجود شما پرورش خواهد داد.
مسائل رو برای خودتون پیچیده نکنید.

تازه کمی تحریم، شمارو عزیزتر هم خواهد کرد.:227:

حالا من برعکسشم ، خانوممو از روزه گرفتن منع کردم ، چون میره تدریس میشه 8 ساعت همش باید صحبت کنه و کلنجاره بره با یه مشت ادم خنگ

دوست عزیز حالا اگر روزه می گرفت ولی آدم بدی بود چه کار میکردی؟ تو روزه خودت رو بگیر و ازش بخواه به عقایدت احترام بگذاره. او هم اگر دلش خواست و عقیده داشت می گیره. نه اینکه مجبورش کنی روزه بگیره جواب معده دردش هم به همه و مامانش بخوای بدی بعدا.

دوست عزیز حالا اگر روزه می گرفت ولی آدم بدی بود چه کار میکردی؟ تو روزه خودت رو بگیر و ازش بخواه به عقایدت احترام بگذاره. او هم اگر دلش خواست و عقیده داشت می گیره. نه اینکه مجبورش کنی روزه بگیره جواب معده دردش هم به همه و مامانش بخوای بدی بعدا.

شوهر من نماز می خوند و من نه...همیشه به من هم می گفت بخون و من می گفتم نه...موقع اذان آهنگو قطع می کرد و اذان گوش می کرد و من نه...
اون دروغ زباد می گفت و من نه...اون خیانت می کرد و من نه...اون زورگو و دیکتاتور بود و من نه...اون آلوده به هزار مریضی جنسی بود و من نه...اون قبل از ازدواج با هزاران نفر همبستر شده بود و من نه...اون به آدمها به نسبت پولشون ارزش میداد و من نه...اون آدمهای زیادی رو در زندگیش آزار داد...من...همسر سابقش ...و من نه...

نجس بود اون جا نمازی که روزی هزاررررر بار برای من آب می کشید...

دوست عزیز اخلاقیات باید در خون ما باشه ...نه در دست ما برای سو استفاده و رسیدن به مقاصدمون...

سلام. واقعا آقا مهرداد عالی گفتن.
مسائل اعتقادی از مهمترین چیزهاییست که میتونه اختلاف زا باشه.
ghalam جان. من هم تا حدی مشکل شمارو دارم. و این مسئله ابعاد گسترده ای داره. یعنی هرچی پیش میری این تفاوت اعتقادی میبینی که دامنگیر خیلی مسائل میشه.
و یادت باشه که ایمان تو (باید دغدغه رشد معنوی پیدا کنی،تحرک تو میتونه اونو به حرکت بیاره،اما اگه از تو رشدی نبینه خودش هم به ساکن موندن تمایل پیدا میکنه)میتونه تو همسرت کم کم نفوذ کنه اما کم کم...

به نظر من شما خودت باید با 1 آدم کارشناس مومن ارتباط مستمر داشته باشی و از ایشون کمک بخوای. باید ابعاد گوناگون این قضایا برات روشن بشه و تکلیف شرعیت هم مشخص بشه. با گوش دادن به حرف منو امثال من که اعتقادات خیلی روشن و دقیقی نداریم نمیتونی دقیق متوجه بشی که باید چه کار کنی.اعتقادات همسرتاثیر زیادی در زندگی خودن و بچه های ایندت داره و چیزی نیست که ازش راحت بشه گذشت، البته اگر به هدفی که خدا از ازدواج و تکامل زن و مرد و هدف خلقت و اینکه ما الان چرا اینجاییم و... پاسخ بدیم میفهمیم که چرا باید دغدغه کسب معرفت داشت و نقش همسر این وسط چی میتونه باشه و...
و باید ببینی صبرشو داری یا نه...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دوستان عزیزم به خصوص مریم جان.
مسلمان را به دین نسبت ندهید.
اگر مسلمانی گناهان زیادی میکند مانند همسر شما.اگر او هرانچه که خدا و پیامبر گفتن را به عکس عمل میکند دلیل بر بد بودن دین نیست.
کم نبودند در طول تاریخ حافظان قرانی که قران را مهجور و تخریب کردند.
عزیزان تنها کسانی که میشه اونهارو نماد دین گرفت و زیر ذره بین گذاشت معصومین هستند.اینکه مسلمانی به دینش عمل نکند و ضد ان را انجام دهد چه ارتباطی با دین دارد؟
ما نمیتونیم به خاطر مسلمانان اسلام ندیده ،نظر بدیم.
و خدا با عدالت خودش در روز جزا جواب همه اونهایی که شما عزیزان رو آزردن و به اسم دین به شما ظلم کردن رو میده.
در پناه حق

سلام
دوست عزیز قبل از ازدواج باید تو مسائل مهم از جمله مسائل اعتقادی به تفاهم می رسیدید اما حالا که کار از کار گذشته و شما کوتاهی کردید، به زور نمی تونید وادارش کنید روزه بگیره یا نماز بخونه.
شما میتونید وظائف خودتون رو انجام بدید و ایشون رو امر به معروف کنید البته در صورتی که براتون مشکل ایجاد نکنه اگر هم فایده ای نداشت تنها باید در عمل بهشون نشون بدید که روزه گرفتن و نماز خوندن آثار مثبتی توی زندگی فردی و اجتماعی و خانوادگی داره تا خودش متوجه بشه و وظایف دینیش رو انجا بده.