ازدواج و مشکلات ایرانیان خارج از کشور

سلام!

این تاپیک رو زدم، چون مشکلی دارم که فقط مخصوص خودم نیست.
3 نفر دیگه رو هم می شناسم که این مشکل رو دارند و مطمئن هستم در همین تالار هم کسانی هستند که این مشکل برایشون آشناست.

مسئله پیدا کردن همسر هست برای کسانی که خارج از کشور هستند.

خب مثلاً یک پسری که در ایران هست، خودش و خانواده اش تو دوستان و آشنایان و فامیل و همسایه ها و هم دانشگاهیان و همکاران و ... کلی دختر دم بخت بشناسند.
دیگه فقط مانده انتخاب، که البته خود این انتخاب صحیح یک مسئله سخت و مهم هست.

ولی مسئله اینه که من تقریباً همین انتخاب رو هم ندارم!

چندتا دختر در دانشگاه می شناسم، که همه از من بزرگ تر هستند و اصلاً شرایطشون جوری نیست که آدم بخواهد حتی راجع بهشون فکر کنه.
تنها جمع ایرانی ما هم که مسجد هست که اون هم فکر کنم فقط 2-3 تا دختر هم سن من اونجا باشه که اصلاً خانواده هایشون از نظر فرهنگ و طرز فکر با ما جور در نمی آیند.

این وسط من فقط 1 گزینه دارم.
دختر یکی از فامیل های دور ما که مادرم اون رو یکی دو بار دیده و پسندیده!
چند ماه اصرار می کنه که بریم خواستگاری.
البته برادرش رو من می شناسم و واقعاً پسر خوبی هست.
ولی از خود دختر خانم من فقط 2 تا عکس کوچک ازش دیدم.

ولی واقعاً نمی دونم! احساس می کنم دستم بسته است و نمی توانم راحت تصمیم بگیرم.
یعنی من می دونم که خب وقتی به خواستگاری بروم و بخواهم تصمیم بگیرم، همیشه این مسئله همراه من هست که اگر این رو نخواهی، دیگه می خواهی کجا زن پیدا کنی؟!
و این فشار روی من اذیتم می کنه.


یک راه دیگر این هست که در ایران کسی رو پیدا کنم.
ولی مشکلات بزرگی سر راه من هستند:
1- مادرم و خواهرم اینجا زندگی می کنند. خودم هم اینجا. چه کسی می تواند ایران دنبال دختر برای من باشد؟
2- فرض بگیریم کسی پیدا شد. منی که سالی فوقش 1 ماه بتونم بیام ایران، چطوری طرف رو بشناسم؟!
3- فرض بگیریم یک دختر پیدا کردم، فرشته! دختر مردم رو از پدر مادرش جدا کنم، بیارم اینجا تو کشور غریب؟ اذیت نمی شه؟ 2 ماه بعد نمی گه دلم برای مادرم تنگ شده؟ اصلاً چند تا دختر می شه پیدا کرد که پدر مادرشون اجازه بدهند دخترشون از ایران برود؟


با خودم فکر می کنم اگه ما الآن بر می گشتیم ایران، خیلی من و خواهرم موقعیت های عالی برای ازدواج می تونستیم داشته باشیم. ولی خب، شرایط و قصد برگشت نداریم.

فعلاً که فقط می گوییم توکل، توکل.
ولی باید قدمی هم برداشت، نه اینکه فقط منتظر باشیم خدا از آسمون یک همسر برایمون بفرسته! :)

به نظر شما من و امثال من چی کار می توانیم بکنیم؟

سلام حامد جان


دقيقا ميدونم چي ميكي چون من هم خودم تقريبا همين مساله را دارم با اين تفاوت كه من خانواده ام ايران هستند و احتمال زياد هم بر ميكردم ايران

بهرحال ممنون از اين كه اين موضوع را باز كردي اميدوارم نتيجه ان براي من هم مفيد باشه

من فكر ميكنم شما چون نمي خواهي بركردي بهتر باشه با كسي كه انجا هست ازدواج كني

درسته ممكنه توي شهر شما ايراني هاي مناسب نباشند اما در بقيه شهرها چطوره؟ ايا دوستاني توي شهرهاي ديكه داري؟ شايد بتواني از انها كمك بخواهي تا كسي كه مناسب هست را بهت معرفي كنند

متاسفانه بدليل بي اعتمادي كه در اشنايي هاي اينترنتي حاكم شده راه را براي استفاده مناسب از اين امكان براي ما كم شده والا اون هم راه بدي نبود

درسته كه خواهر و مادر شما ايران نيستند ولي احتمالا عمه، خاله و...هستند كه انها ممكنه بتوانند كمك كنند

سلام حامد

خيلي همه ي راه ها را بسته فرض كرده اي . درست است كه انتخاب براي شما و افرادي با مشخصات شما ،توجه و دقت بيشتر طلب مي كند اما كاملا راه مسدود شده نيست .

خيلي از دختران ايراني تصميم دارند كه در خارج از كشور زندگي كنند و خانواده ها هم مخالفتي با اين موضوع ندارند .

شما مي توانيد به هزاران روش با دختران ايراني خوب و اصيل ارتباط بگيريد و مايه اش هم مي شود چند سفر و ديدار خارج و داخل كشور كه اتفاقا در سفر بسيار خوب مي شود طرفين همديگر را محك بزنند . فقط در ايران براي شناخت سفرهاي استاني پيشنهاد مي شود كه هزينه اي كمتر در بر دارد ولي براي شما و طرف مقابل هزينه ها خيلي بيشتر از سفرهاي استاني در مي آيد .

خود من به شخصه معتقدم و به همه پيشنهاد سفر قبل از ازدواج در ركاب خانواده را مي دهم كه براي شناخت طرف مقابل از قديم گفته اند در سفر و زير يك سقف مي توان به روحيات واقعي افراد دست يافت .

سلام اقا حامد:72:
به هیچ عنوان در این خاستگاری خودت و ملزم به انتخاب نکن.این تنها انتخاب شما نیست شما راههای دیگه هم داری.
مایه اش چند بار سفر به ایرانه. شما که پدرتون در ایران هستن. میتونی مدتی بیای و پیش ایشون باشی و در این حین به کمک پدر و البته خاله و عمه اگه داری دنبال مورد خوب بگردی.
حتی می تونید با یکی از خاله ها یا عمه ها که مورد اطمینان شماس صحبت کنی و او نو در جریان تصمیمت قرار بدی و ازش بخوای اگه مورد خوبی پیدا کرد شما رو در جریان بذاره اون وقت کافیه بیای ایران و اون دختر و خانوادش و بررسی کنی و اگه باب میلت بود خاستگاری و باقی ماجرا.
و مطمئن باش در ایران هم دخترایی هستن که بخوان از ایران برن و خانواده هاشونم مشکلی ندارن. پس همه راها رو بسته نبین.
موفق باشی:72:

خانم آنی و خانم سیسیلی،

از شما متشکرم که پاسخ دادید.

راه ازدواج با کسی که در ایران هست رو پیشنهاد داده بودید.

در این مورد یک سری مشکلات بر سر راه خودم می بینم.

من دفعه پیش که ایران اومده بودم، برنامه ام رو تنظیم کردم و 2 ماه ایران موندم. یک هدف اصلیم همین ازدواج بود.
خب پدرم دختر یکی از دوستانش مد نظرش بود و پیشنهاد داده بود به من.
باور کنید 1 ماه طول کشید تا شرایط جور بشه ما بریم خواستگاری، ببینیم اصلاً دختر خانم چطوری هست! قبلش کلی پدرش از من سوال پرسید و شرط و شروط گذاشت، از جمله بازگشت من به ایران برای همیشه!
تو جلسه خواستگاری من و دختر خانم 1 ساعت با هم صحبت کردیم. من فهمیدم که یکی از دغدغه های ذهنی او اومدن به خارج از کشور هست! همه اش می گفت اینجا بده، خارج از کشور خوبه!
آخر سر هم قضیه منتفی شد.


3 مسئله رو می خواستم بگم.

یکی اینکه مشکل این هست که حتی هماهنگ کردن یک مراسم خواستگاری زمان زیادی لازم داره و در این مدت کوتاهی که من میام ایران (اکثراً 3 هفته) نمی گنجه. برای مثال من شاید توی 3 هفته فوقش بتوانم 2 جلسه بروم خواستگاری.
البته خانم آنی پیشنهاد خوبی دادید و حتماً روی این مسئله من فکر خواهم کرد! واقعاً سفر استانی اگر بشه جورش کرد، خیلی فرصت مناسبیه.

مسئله دیگر اینکه من متوجه شدم متاسفانه خیلی از جوونهای تهران (می گم تهران، چون فقط با اینها برخورد داشتم) فکر و آرزشون رفتن به خارج هست. برای همین من احساس می کنم بیشتر از اینکه بخواهند به من به چشم شوهر نگاه کنند و ببینند که آیا من اصلاً مناسب هستم یا نه، من رو بیشتر به چشم یک راه برای مهاجرت می بینند!
حقیقتش چون سر 2-3 تا از دوستام این بلا اومده، من هم ترسیدم.

بعد هم خب من دنبال یک دختری هستم که مثل خودم مذهبی باشه.
ولی من با وجود اینکه سعی در حفظ اعتقادات داشتم، توانستم که تا حدودی با این جامعه هم کنار بیام.
ولی این مسئله برای دخترها خیلی سخت تره.
یعنی من فکر می کنم یک دختر رو بیاورم اینجا، بنده خدا هیچ کاری نمی تونه بکنه. وقتی من سر کارم، همه اش تنهاست. نه فامیلی، نه دوستی. مذهبی هم که باشی، سختت می شه وارد جامعه بشی.

از وقتی که می گذارید بسیار متشکرم! :72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سید1387

درسته ممكنه توي شهر شما ايراني هاي مناسب نباشند اما در بقيه شهرها چطوره؟ ايا دوستاني توي شهرهاي ديكه داري؟ شايد بتواني از انها كمك بخواهي تا كسي كه مناسب هست را بهت معرفي كنند

---

آقا سید، از شهرهای دیگه به اون صورت کسی رو نمی شناسیم. در ضمن شهر ما در این کشوری که هستیم تقریباً بیشترین تعداد ایرانی رو داره...

به نظرمن اگه میتونی بیشتربرومسجدویاجاهایی که ایرانی هااونجابیشترجمع میشن شایدچندتامورد دیگه روببینی...یکی ازدخترعموهای من که ساکن لندن بودتوی مسجدباخانواده شوهرش آشناشدوبااون ازدواج کرد...
به نظرمن سخت گیری زیادخیلی وقتابه ضررخودآدم هاتموم میشه!!!زیادسخت گیری نکن(توی یه برنامه ای تلوزیونی یه کارشناس ازدواج گفت که اگه یه دختریاپسرازچهره ای همدیگه لحظه ای اول خوششون نیومد همون اول جواب ردبدن اینجوری به نفع هردوشونه).راستی اگه متولدسال65باشی هنوزیه چندسال دیگه وقت داری !میتونی بگی ساکن کدوم کشوری؟

سلام حامد خان...

مشکل شما فقط با برخورد بیشتر با ایرانی ها و اشنایی با خانواده های بیشتر حل میشه به نظر من...من از روش های زیر برای دوستیابی(دوست دختر نه ها!!:163: ) در کشور دیگه استفاده کردم و هم از تنهایی در اومدم و اتفاقا مواردی هم برای ازدواج پیدا شد که قسمت نبود.
1-تیو اکثر دانشکاه ها که ایرانی زیاده هر از چند گاهی MEETING های ایرانی برگزار میشه که خیلی عالیه..بچه ها مهربون ایرانی برای دور هم جمع می شند و معمولا برنامه ها تفریح و سفر با فرهنگ ایرانی برگزار هم میکنند که خیلی خوبه وشما میتونید افراد مختلف رو توش ببینید.

2-در شهر هایی که ایرانی توش زیاده ،معمولا خانواده ها در روز های خاص و تعطیل اون وری ها جشن هایی برگزار میکنند و به خونه همدیگه میرند تا بیکار نمونند.اگر بتونی امار این مراسم ها رو بگیری خیلی خوبه خانوادگی توش شرکت کنی.من از یک دوست ایرانی که سوپر مارکت داشت پیدا کرده بودم و با اکثر ایرانی ها به واسطه فروشگاهش ارتباط داشت و اکثرا هم به این مراسم ها دعوت میشد که به من هم میگفت و من هم گر وقت میکردم میرفتم.البته من چون عزب بودم :311: توی خیلی هاش اجازه ورود نداشتم اما تا فهمیدن فعال حقوق زنان هستم :310: قبول می کردند!

3- در جمع های دوستانه هم معمولا پارتی هایی برگزار میشد که چون شما گفتی مذهبی هستی فکر نکنم دوست داشته باشی بری،اما به حق باید بگم دراین پارتی گرچه بعضی از موارد اسلامی رعایت نمیشه ،اما واقعا دختران نجیب ایرانی بسیاری رو من اونجا می دیدم که معمولا تحت تاثیر محیط(که واقعا موثر هست!) ممکن بود حجاب و... در حد اسلامی رعایت نمی کردند.اما بسیاری از خانم ها رعایت خیلی از مسائل رو میکردند که بعید میدونم توی مراسم های ایرانی تو خود کشور رعایت بشه!(به خدا ایران نرفتم!):305:

راستش این همه نوشتم که شاید از تجارب دوستی من بتونی استفاده کنی،اما مطمئنا با توجه به روحیات و اعتقادات شخصیت باید از مواردی که من نوشتم استفاده کنی.

راستی نکته جالبی که یادم اومد بگم این بود که چند مورد از خانمی های که من به قصد اشنایی بیشتر باهاشون ارتباط برقرار کرده بودم و ازشون در مورد حجاب می پرسیدم(بی حجاب بودند در حد تعادل جامعه) ،دوست داشتند حجاب رو رعایت کنند و معمولا محدودیت های حجاب رو در کشور مورد نظر بهانه میکردند و وفتی من میپرسیدم:
با من عروسی کنی ،با حجاب تر میشی؟:163:
می گفتند: بله!:227:
هدف از گفتن این مورد اخر این بود در صورتی که برات امکان پذیر هست با دختر های ایرانی که ممکنه حالا به دلایلی مواردی که شما مد نظرتون هست مثلا حجاب رو رعایت نمیکنن صحبت کنی و عقایدشون رو بپرسی ،شاید نظرت عوض شد.

در پایان انشاالله بیام عروسیت و حرکات موزون :227: (:163:) انجام بدم!

سلام آقا حامد

بله متاسفانه این مشکل وجود داره تازه شما پسرید و اگه فرد مورد نظرتونو پیدا کردید می تونید یه اقدامی بکنید پس من چی بگم ! :302:

پیشنهاد می کنم گزینه دخترایی که ایران هستند رو کلا حذف نکنید با وجود همه ملاحظاتی که وجود داره باز هم قابل بررسیه , درسته که خانواده شما ایران نیستند ولی فکر می کنم فامیل و دوست و آشنا هم می تونن نقش معرف داشته باشن به هر حال شرایط یه مقدار خاصه شاید لازم باشه وقت و انرژی و دقت بیشتری صرفش کنید

به نظر منم حالت ایده آل ازدواج با کسیه که همون جاست درسته که انتخاب محدود می شه ولی شاید از بین همون معدود ایرانیهای اونجا اون یه نفری که مناسب بود پیدا شد بالاخره می گن جوینده یابنده است
حواستون به اون جمع هایی که فضای مناسب تری داره , باشه رفت و آمدو توی این جمع ها بیشتر کنید

نباید اینقدر ذهنتون درگیر این محدودیت باشه که روی تصمیم گیری اثر بذاره
شما هر فردو با معیارهای درست و منطقی بسنجید مهم نیست که چندمین نفره شاید یکی تو ایران 30 جا خواستگاری بره ولی شما از بین 3 نفر همونی که می خوایدو پیدا کنید کمیت مهم نیست که , کیفیت مهمه! (اینو نگم چی بگم!:311:)

شما هر کار از دستت بر میاد بکن دیگه بقیش توکل به خدا , خدا حواسش به هممون هست هر جایی که باشیم.:72:

سلام آقای دکتر و خانم srr72
از هر دو شما متشکرم که پاسخ دادید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط DR_BINGO

1-تیو اکثر دانشکاه ها که ایرانی زیاده هر از چند گاهی MEETING های ایرانی برگزار میشه که خیلی عالیه..بچه ها مهربون ایرانی برای دور هم جمع می شند و معمولا برنامه ها تفریح و سفر با فرهنگ ایانی برگزار هم میکنند که خیلی خوبه وشما میتونید افراد مختلف رو توش ببینید.

---

من تا چند ماه دیگه درسم تموم می شه. 6 سال توی این دانشگاه بودم.
فکر می کنم حدوداً به 20-30 دختر ایرانی آشنا شدم.
اکثر اینها از من بزرگتر بودند.
و تقریباً همه کلاً فاز فکریشون با من فرق می کنه.
اکثراً نه تنها گرایشی به اسلام ندارند، بلکه متاسفانه ضد اسلام هستند.
در پارتی هایی هم که شما می گی همین این افراد هستند که شرکت می کنند.
یکی دو بار پارتی دانشجویی رفتم. ولی اصلاً محیطی نبود که من بتونم اونجا بمونم و هر دو بار هر طوری بود خودم رو از فضا دور کردم. حالا چطور انتظار داشته باشم که در چنین مکانی همسری پیدا کنم؟ :)
نمی دونم، شاید هم ایراد از منه!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط DR_BINGO

2-در شهر هایی که ایرانی توش زیاده ،معمولا خانواده ها در روز های خاص و تعطیل اون وری ها جشن هایی برگزار میکنند و به خونه همدیگه میرند تا بیکار نمونند.اگر بتونی امار این مراسم ها رو بگیری خیلی خوبه خانوادگی توش شرکت کنی.

---

دو مدل جشن داریم.
یکی جشن های مذهبی می شه که همون مرکز اسلامی برگزار می کنه.
اونجا زیاد می رویم. ولی همینطور که گفتم کیس مناسبی پیدا نشده.

یک مدل هم که دیگه پارتی و کنسرت و دیسکو ایرانی هست که از نظر من منتفیه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط DR_BINGO

هدف از گفتن این مورد اخر این بود در صورتی که برات امکان پذیر هست با دختر های ایرانی که ممکنه حالا به دلایلی مواردی که شما مد نظرتون هست مثلا حجاب رو رعایت نمیکنن صحبت کنی و عقایدشون رو بپرسی ،شاید نظرت عوض شد.

---

بله، خودم هم به این مسئله فکر کردم.
حتی می توانم اگر مورد خوبی باشه، ولی حجاب سر نداشته باشه، کوتاه بیام.
ولی متاسفانه همین مورد خوب پیدا نمی شه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط DR_BINGO

در پایان انشاالله بیام عروسیت و حرکات موزون :227: (:163:) انجام بدم!

---

و هم چنین! :)



ببینید آقای دکتر بینگو،

این پیشنهاداتی که دادید رو من و دوستانم بارها راجع بهش بحث کردیم.
به نظر من این مدل انتخاب، انتخاب از روی ناچاری است!
اینکه حالا بریم ببینیم اون دختره حاضر عوض بشه یا نه.
یا اینکه بگیم حالا از بین همین 10-20 نفر ببین کی بیشتر از همه شبیه تو هست، با او ازدواج کن و با هم بسازید دیگه!

من نمی خوام اینطوری ازدواج کنم!

چون اینجا کسی من رو نمی شناسه، این اجازه رو می دهم که کمی از خودم تعریف کنم! :)
حقیقتش من برای خودم خیلی ارزش قائل هستم.
من فوق لیسانسم رو دارم از یک دانشگاه خوب با یک نمره خوب می گیرم. در کنار درسم کار می کنم و در کارم موفق بودم. از نظر کاری آینده روشنی برای خودم می بینم.
100% من عیب و ایرادهای اخلاقی دارم که در همین تالار هم مطرح کردم.
ولی به نظر خودم از نظر اخلاقی و شخصیتی خود ساخته هستم و از نسبت به دوستان هم سنم و یا حتی اونایی که از من بزرگتر هستند، خیلی پخته تر هستم.

و واقعاً وقتی به این مسائل فکر می کنم، می بینم نمی تونم برم با یک دختر ایرانی توی دانشگاه که نه ظاهر درست حسابی داره، نه اخلاق درست حسابی، تا حالا چندتا هم دوست پسر داشته، اهل پارتی و مشروب هم هست، ازدواج کنم!

یا نمی تونم برم با یکی از دختران مسجدی که مذهبی هستند، ولی از نظر اجتماعی خیلی از من پایین تر هستند، ازدواج کنم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hadieh

بله متاسفانه این مشکل وجود داره تازه شما پسرید و اگه فرد مورد نظرتونو پیدا کردید می تونید یه اقدامی بکنید پس من چی بگم ! :302:

---

سلام هدیه خانم.

بله، می دونم که شرایط دخترهایی مثل شما و یا خواهر من خیلی سخت تر از پسرها هست.

خدا بزرگه!

رهرو گر صد هنر دارد، توکل بایدش...

حامد جان دسته بندی شما از جشن ها درست نیست.جشن فقط یا مدل مسجدی یا مشروب خوری نیست.شاید شما این 2 مدل رو دیدید..خیلی از پارتی ها محیط گرم و دوستانه دارند و بیشتر برای صجبت کردن ،خوردن غذاو شنیدن موزیک زنده (مثلا گیتار )،
هستند.منظور من از پارتی ،این مدل پارتی بود.احتمالا این مدلیش هم با روحیاتت سازگار نباشه.:303:
نکته ای هم هست:به نظر من اکثر خانواده هایی که به خارج از کشور سفر میکنند یا اونجا هستند،سعی میکنند منعطف رفتار کنند و بیشتر شبیه جامعه غربی بشند (حالا فقط تو بیرون خونه یا همه جا) البته من اصلا نظری در مورد این که کار درستی هست یا نه ندارم ولی خوب واقعیت همینه.کسی که به حجاب خیلی تاکید داره و خانواده مذهبی هست مطمئنا اگر بتونه تو کشور عزیز خودمون میمونه و بیرون نمیره(شاید استثنا باشه) تا با محدودیت مواجه نشه یا دانشحویان خانمی که اونجا میان اکثرا به خاطر اینکه خیلی متفاوت از دیگران دیده نشن و اصلاحا تو چشم نباشن مجبور میشن حجاب نداشته باشند.

در کل بعضی(شایدم اکثر) خانواده ها در خارج خیلی از ناهنجار ها(دوستی دختر و پسر) توی ایران رو در خارج رعایت نمیکنند(درست یا اشتباه ،نمیدونم!) و این مطمئنا برای من و شما که رعایت میکنیم سخت و سنگین تموم میشه...اما برای شما از یک دید دیگه موثر هست و اون هم پیدا کردن همسر! و کار شما با توجه به اینکه دوست دارید بهترین رو انتخاب کنید سخت میشه.یا باید بیایید ایران که به نظر شخصی من کار سخیه ،یا باید اونجا و اطرافتون حسابی بگردید دنبال فرشته مورد نظرتون!


امیدوارم بهترین ها قسمتتون بشه..

سلام.
از حرف هدیه خانم، که گفته:

نقل قول:

---

شما هر کار از دستت بر میاد بکن دیگه بقیش توکل به خدا , خدا حواسش به هممون هست هر جایی که باشیم.

---

یاد یه چیزی افتادم. شاید شنیده باشید که:
یه پیرمردی مغازه ش رو ته یه کوچه بن بست زده بود.
یه جوونی میگه آخه این جا شد جا برای مغازه؟ آخه کی میاد ته کوچه بن بست ازت خرید کنه؟
پیرمرد بهش میگه اگه خدا بخواد جون من رو بگیره، عزراییل میتونه من رو ته این کوچه بن بست پیدا کنه یا نه ؟
جوون میگه خب بله.
پیرمرد میگه پس فرشته روزی هم من رو ته این کوچه پیدا میکنه و روزیِ من رو بهم میرسونه.

هدیه راست میگه. اگه همسر خوب رو روزی برای خودمون در نظر بگیریم، ربطی به جایی که هستیم نداره.

راه حلی به ذهنم نمیرسه.
فقط خواستم یادآوری کنم که خدا حواسش هست. خیلی بیشتر از خودمون.
شنیدی که خدا از جایی که فکرش رو نمیکنی کارها رو برات ردیف میکنه دیگه!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط DR_BINGO

خیلی از پارتی ها محیط گرم و دوستانه دارند و بیشتر برای صجبت کردن ،خوردن غذا و شنیدن موزیک زنده (مثلا گیتار )، هستند.منظور من از پارتی ،این مدل پارتی بود.احتمالا این مدلیش هم با روحیاتت سازگار نباشه.:303:

---

حقیقتش من نصف بیشتر عمرم رو اینجا زندگی کردم، هنوز چنین مهمانی که شما می گویی ندیدم! هر جا رفتم یا جو، جو مسجدی بوده، یا جو رقص و مشروب و ...
همینطور به خاطر علاقه ای که دارم، تقریباً تمام کنسرت های موسیقی سنتی رو هم می روم.
بله، شده یک وقت مثلاً دختری رو ببینم که حداقل چهره اش مورد پسندم باشه.
ولی اکثراً از نوع لباس پوشیدنشون پیداست که چه طرز تفکری دارند.
بعد هم مثلاً اگر کسی بود، یعنی من به مادرم بگم بعد کنسرت برود به مادر پدر طرف بگه پسرم از دختر شما خوشش اومده؟! :311: آخه معلوم نیست کی هستند، چی کاره هستند. بیشتر شبیه دوستی های خیابونی می شه!
و اکثراً هم مادرم همراهم نیست.

نقل قول:

---

کسی که به حجاب خیلی تاکید داره و خانواده مذهبی هست مطمئنا اگر بتونه تو کشور عزیز خودمون میمونه و بیرون نمیره

---

من در مورد حجاب سر می توانم کوتاه بیام.
ولی برایم مسائلی مثل نماز، مشروب، گوشت حلال، پرهیز از رابطه نامشروع خیلی مهم هستند.

نقل قول:

---

امیدوارم بهترین ها قسمتتون بشه..

---

لطف کردید پاسخ دادید! ممنونم.



دختر مهربون، از پاسخت ممنونم.
البته که توکلم به خدا هست.
ولی به قول معروف: از تو حرکت، از خدا برکت!

باید یک حرکتی کرد، ...
نه اینکه منتظر لقمه حاضر و آماده بنشینیم. هر چند که خدا اگر بخواهد، هر طریقی بخواهد روزی می دهد...

سلام:72:

همین ابتدا بگم که آشنایی و ازدواج از راه دور رو توصیه نمیکنم ولی واسه شما که تعداد ایرانیانی که میشناسیدشون کم هستند و حتی اگه ایران هم بودید باید وقت و انرژی زیادی رو واسه یافتن ایده آل تون می گذاشتید؛موضوع یه مقدار متفاوته.

می تونید از دوستان یا آشنایانتون یا بستگانتون که از نظر اخلاقی با شما سنخیت دارند و مورد تاییدتون هستند بخواین اگه دختر مناسبی رو می شناسند چه داخل یا خارج از ایران بهتون معرفی کنند ؟ دورادور تحقیق کنید و عکس یا فیلمشون رو ببینید و اگر گام اول مثبت بود پیشنهاد آشنایی اولیه بدید یکی دوبار تلفنی صحبت کنید و باقی قضایا رو موکول کنید به ملاقات های حضوری و رفت و آمدهای مکرر.

سعی کنید لینک های بیشتری پیدا کنید و دنبال این هم نباشید که حتما خودتون مستقیما با طرفتون آشنا بشید.

شاد باشید:72:

سلام:72:
منم می خو استم پیشنها صبا عزیز رو تاکید کنم. بهتره از اقوامی که در تهران دارید بخواید یه دختر خوب و در فامیل و یا در همسایگی براتون پیدا کنن تحقیقات اولیه رو هم انجام بدن و بعد به شما بگن این طوری تایمی که شما در تهران مجبوری صرف کنی کمتر می شه و اون وقت بهترین و انتخاب می کنی و مرحله بعدی که خواستگاری هست و اجرا می کنی.
مطمئن باش هر کسی تو در و همسایگی بالاخره دختر خوب سراغ داره. مثلا منی که اصلا با همسایه هام رابطه ای بیشتر از سلام و علیک ندارم چند تا دختر خوب می شناسم.:311: چه برسه به یه کم سن بالاتر ها که بیشتر از سلام و علیک با همسایه ها رابطه دارن.
البته تاکیدم رو همسایه نیستا. منظورم اشناهاست( دوست همسایه فامیل و ...) .
در این بین از یاد خدا هم غافل نشو. بهترین و از خودش بخواه تا راهای وصال رو برات باز کنه. اون جوری خیالت راحت باشه به خوب کسی سپردی و خودش برات بهترین و می خواد.
موفق باشی دوست عزیز:72:

خانم صبا و خانم سیسیلی،
از شما متشکرم.

بله، فکر می کنم با توجه به شرایط بهتر هست که از طریق اقوام اقدام کنم.

امروز همین کار رو هم کردیم.
یعنی مادرم با یکی از اقوام تماس گرفت و قضیه رو مطرح کرد.

حالا قرار شده اونها اگر شخص مناسبی سراغ داشتند، خبر بدهند.

امیدمون به خداست!

باز هم ممنون!

فقط می خواستم یک نکته رو بگم و اون اینکه هدف از خواستگاری اینه که شما یک نفر رو برای ازدواج پیدا کنید که این میتونه در اولین خواستگاری اتفاق بیافته. یعنی ممکنه شما صد تا خواستگاری هم برید و دختر مورد نظرتون رو پیدا نکنید و از طرفی ممکنه یک خواستگاری برید و همون نیمه گمشده شما باشه. پس روی امار توی زندگی زیاد حساب باز نکنید.

برای اینکه خواستگاری هاتون تسریع پیدا بکنه می تونید وقتی خارج هستید هماهنگی های لازم رو انجام بدید (مادرتون و یا اقوام و دوستهاتون در ایران) و یا حتی از طریق تلفن و یا با web cam با طرفتون صحبتهای اولیه ای داشته باشید (این روش رو چند تا از دوستهای ایرانی ما داشتند) تا وقتی می رید ایران سرعت به نتیجه رسیدنتون بالا بره و همچنین حتی می تونید برای مسافرت هم از خارج هماهنگ کنید.

راستی در مورد اون فامیلتون هم روی عکس زیاد حساب باز نکنید بعضی ادمها خیلی بد عکسند بهتره برید و از نزدیک ایشون رو ببینید.

سلام
من نمیدونم شما چه شرایطی دارید اما یه فکری به ذهنم رسید! اول که توکل
بعدم این چیزا عکس و اینا یکم بیخودیه! البته ببخشیدا ... اما قیافه خیلی راحت خوشگل میشه! چون کلا آدما هر کدوم یه خوشگلی هایی دارن... اما راهکار! از دوستات که ایران هستن باید کمک بگیری! چطوری شم الان میگم. خب گوش کن تو از اونا می خوای که گزینه های که بهت میخوره رو معرفی کنن خب؟ بعد بر حسب اطلاعاتی نسبی که بهت میدن(همون دوستان) اولویت بندی میکنی بعد از طریقی باهاشون صحبت میکنی و با افکار و عقایدشون آشنا میشی... خب؟ در این بین بالاخره از یکی بیشتر خوشت میاد دیگه؟! نه؟ خب در مرحله ی بعدی که اومدی ایران برنامه ی سفر با این خانم خوشبخت!میریزی... حالا میدون میدون شناخت و خواسته ها و نخواسته ها میشه... چراشم اینه که سفر بهترین شناخت ها رو میده.. مثلا تو این مدت چقدر مواظبشی که می خوای ببریش غربت یا اینکه آیا اون میتونه با کارایی که میکنی کنار بیاد؟ آیا از غذا خوردنت تیپت هیکلت قیافه ی تو نمیدونم بوی دهنت!!!!!!!! هر چی رنگ موت فکرت تعارفات رک بودنت... نکنه خسیس باشیی کادو بلدی بخری؟، گل بلدی؟ کی عصبانی میشی؟ چیکار میکنی؟ چی اذیتت میکنه؟ اون نرید رستوران بلده مثلا فلان غذای من در آوردیشو درست کنه ؟ اون میتونه گذشت داشته باشه؟ میتونه سختی ها رو تحمل کنه؟صداقت داره؟ دلسوز و مهربون هست؟ ورزش چی بلده؟ چی میخواد بهت یاد بده؟ تو چی میخوای به اون یاد بدی؟مهمونی با هم برید؟سینما... طبیعت خلاصه سعی کنید تو این سفر هرچیزیو هر موقعیتی را بگنجونید و حتی مشاوره... به نتیجه ی آنچنانی هم نرسیدین به نظر من بازم مشکلی نیست... اگه دختر خانم مایل به ادامه تحصیل در جایی که شما زندگی میکنید باشه عالی هست.. چون میتونید کمکش کنید که بیاد اونجا و اونجا بهتر میتونید همو بشناسید.. اگه هم نخواستید هم که چیزی رو از دست ندادید چرا که شما گزینه ی بعدی و ایشون هم همینطور ضمن اینکه ادامه تحصیلشون هم انجام شده و شما یه کار مقبت انجام دادید...این نظر شخصی من هست البته.. مسئله حجاب اگه خودتون خفن مذهبی نیستید(خشک) اون قابل حله من یه دوستی دارم که بعد ازدواجش چادری شد چیزی که ما اصلا انتظار نداشتیم! خانوما با ازدواج به امنیت درونی.. نمیدونم یه حسی میرسن که اگه شوهرشون خیلی واسشون مهم باشه خیلی کارا میکنن....البته نه دخترایی که! امیدی نیست کلاااا!امیدوادرم که زودی دوماد بشید! البته ما که دوست نداریم زود عروس بشیم! انشالا زود نامزد بشید!:227:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ولی اکثراً از نوع لباس پوشیدنشون پیداست که چه طرز تفکری دارند.
بعد هم مثلاً اگر کسی بود، یعنی من به مادرم بگم بعد کنسرت برود به مادر پدر طرف بگه پسرم از دختر شما خوشش اومده؟! 311 آخه معلوم نیست کی هستند، چی کاره هستند.
اینو مخالفم! چون خیلیا لباسشون اونی که تو فکر میکی تو فکرشون نیست....
نسبی بله اما صد در صد نیست! بعدشم چی کاره بودن و اینا رو شما باید بفهمید... ببخشیدا... پس این میشه هلو! بیا برو تو گلو! راحت و آماده که هیچی نیست! تو گشتنشم کلی حال و احساس هست که تجربش تو جوونی خوبه همه چی که نباید به گناه و بدی بکشه نه بابا این خبرا نیست... همه میخوان زندگی کنن و از زندگی خوب لذت ببرنن... پس دختره هم داره دنبالت میگرده! نگران نباش!:310: یه چیزی دیگه روحیه ی افراد خیلی مهمه اگه شما خشک و اینا هستید دنبال دختر سر زنده نرید!( یعنی مثلا یکی که یکم خلخلانه! باشه نمیدونم انرژیک باشه با حساس باشه! یا مثلا !من با اینکه ازم گذشته عروسک بازی می کنم! هنوز از خریدن و بازی با عروسک لذت می برم! با هاشون رشد میکنم!!! یا مثلا کارتونای وال دیسنی رو عاشقشونم! عشم انچنتد هست!و...) قید این یه موردو اگه خیلی منطقی هستید و اینا بزنید چون نمیتونه بیاد غربت و شوهرش نتونه....

سلام آقا چرا هیچ کسی جواب سوالای منو نمیده من چیکار کنم؟... بچه ها میدونید به نظر من هیچی قطعی و بدون ریسک نیست! مثلا من با این شرایط یکی و میخوام اما نمیدونم چطوری بگردم دنبالش... میدونم فقط کیو میخوام! به درد نمیخوره این! مهمونی کجا بود آقای دکتر بینگو؟ واقعا حامد راست میگه اه اه اینا مهمونی نیست دختر پسریا.. من یکی دو با با دوستم رفتم.. دخترا این قد عشوه گری میکنن پسرا اصلا دنبال همسر نمیان! ببخشیدا میان که یه کیفی بکنن! دختر ببینن یکم بخوای حفظ فاصله بکنی بپی چشم و ابرو و عشوه های دخترای دیگه میرن که حالا مثلا همونجا ثابت کرده باشن که تو پا نمیدی ببین خیلیا هستن...! میخوام خودم یه مهمونی ترتیب بدم اما هیچ پسری به ذهنم نمیرسه دعوت کنم کسی رو نمیشناسم! حتی پسر همسایه هم نداریم! فامیل هم پسرا همه کوچیکن... دخترا رو دعوت کنم هم که کار خاصی نکردم میشه همون جشن تولدا و دور همیای دوستی که از قبل بود... این متن بالا هم که واسه خیلی وقت پیش بوده من جواب دادم... آقا شما همسر پیدا کردی؟ چطوری چیکار کردی؟ من خسته شدم... گرچه زیادم نگشتم اما نمیدونم چرا حس میکنم اونی که من میخوام نیست!
از بچه های بالا شما ها چیکار کردید؟ حس بدی دارم... :302:
راستی آقا حامد یه چیزایی یه روز نوشتم .. نوشته های منو چرا دیلیت کردید؟ بابا همش فکر خودتونید؟... البته خب توقعی هم نیست... باید چیکار کرد با حس بد؟

سلام خانم masy13،

از جوابی که به تاپیک من دادید از شما متشکرم.

پیشنهادی که دادید تا حدود زیادی عملی نیست، و یا با روحیات من جور در نمی آید.
شما می گویید که بروم ایران و دختری رو بیاورم اینجا و بعد سعی در شناخت او داشته باشم. برای این کار باید اول دختری که نمی شناسم رو به عقد خودم در بیاورم! و این کار رو نخواهم کرد.

نقل قول:

---

راستی آقا حامد یه چیزایی یه روز نوشتم .. نوشته های منو چرا دیلیت کردید؟ بابا همش فکر خودتونید؟... البته خب توقعی هم نیست... باید چیکار کرد با حس بد؟

---

احتمالاً منظورتون پستی هست که در تاپیک "راهنمای برای ادامه تحصیل در خارج از کشور" زده بودید.
باید دقت کنید که در تاپیک های اعضا فقط باید به جواب دادن به سوال صاحب تاپیک بپردازید. برای طرح سوال جدید باید تاپیک جدید بزنید.

موفق باشید.

نه عقد! به این سرعت کی میره عقد کنه؟ اولا که شاید تو همون مدت کم به نتیجه رسیدید خدا رو چه دیدید؟! بعدم چرا اگه اون اومد واسه تحصیل شما باید عقدش کنید؟! باید تو مدت شناخت وابسته نشید یا خیلی... میدونی کلا ازدواج وقت گیره اینو نمیشه انکار کرد... و شما باید به نحوی که میتونید واسش وقت جور کنید... یعنی اگه بخوایید از ایران زن بگیرید راه دیگه ای نیست و دختری که انتخاب میکنی باید اونم همین وقتو بذاره البته اگه شوهر به سبک شناخت بخواد! من یه چیزی بگم خودم: این اخلاق اکثر دختراست فقط میخوان شوهر کنن! بگی طرف کیه؟ اول شروع میکنن: والا از خودم تعریف نباشه یه شونصد نفری منو میخوان!!!!:310: اما واقعیت این نیست خیلی ها وقتی ادمو بیشتر میشناسن نمیخوان! مثلا یه تاپیک هست تو همین سایت یه خانوم گذاشته نامزدش در واقع شوهرش(عقد کردن) رو نمیخواد! موشکافی که میکنی میبینی ملاک هاش درست و ثابت نبوده من میگم بچه بوده! بیشتر به خاطر سن و تجربه ی کمش بوده شاید... اگه شما 65 باشی یکم باید اگه خودت خیلی سعی میکنی که عاقلانه و بر اساس شناخت طرفت باشه باید یکی که همسن خودتون یا یک یا نهایت 2 سال کوچیکتره انتخاب کنی چون دخترا ملاکای درستی در سن های پایین ندارن... مثلا دیدم میگن با ایمان باشه وقتی بحث میکنی میبینی اصلا نمیدونه ایمان چیه؟! حرف مردم شده ایمان طرفش! خب آخه ادم باید ایمان طرفو ببینه و درک کنه مثلا بدونه تو سختی چیکار میکنه.. اینکه طرف سرشو (به دلیل خجالت بودن )میندازه پایین الزاما چشم پاک نیست.. و امثال این...
امیدوارم همسر خوبی پیدا کنید.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

میگم من یه فکر دیگه ای هم به ذهنم رسید! چون میدونم که آدم نمیتونه تو ایران از دوستان و فامیل گزینه ای با این شرایط بخواد واسش پیدا کنن یعنی من خودم اینطوریم زیاد نایل نیستم اکه از جریان مثلا خواستگاریم یا شوهر کردنم فامیل بفهمن و ترجیح میدم فقط خانواده ی خودم و ایشون در جریان باشن! نه گزینه ی دیگه!(شامل فامیل و دوست!) من یه پیشنهاد دیگه دارم اما شاید یکم اینجا جاش نباشه! حالا اگه دیگه به هیچ نتیجه ای نرسیدین در نهایت شاید اون پیشنهاد من به درد بخوره... انوقت پیشنهادمو ارسال میکنم موفق باشیییید.

سلام - راستش من و همسرم هم از همین راه دور با هم آشنا شدیم و ازدواج کردیم ما را یک آشنا خانوادگی که خانواده همسرم را بیش از 30 سال می شناخت معرفی کرد- از نظر خانوادگی ما اصلا باهم نمی خوردیم ولی هر دو تامون بهم می خوردیم ما بعد از 2.5 سال آشنایی با هم ازدواج کردیم و کلی هم مشاوره رفتیم و یکبار هم همسرم به ایران آمد- من خودم همیشه دوست داشتم آن طرف زندگی کنم و خودم هم حتی مهاجرت یک کشور را گرفتم ولی اگر تاپیک من را ملاحظه کرده باشید اصلا راضی نیستم البته همسر من هنوز دانشجو است و ترس از مسائل مالی هم مزید بر علت است و این که من دیگر تحمل دوری خانواده ام را ندارم چون من خواهرم هم از ما دور است- در کل این ازدواجها مشکلات خودش را دارد- ولی بعضی ها هم موفقند بطور مثال همزمان با ازدواج ما پسر خاله من نیز با دختر خانمی از ایران ازدواج کردند ایشان نیزمومن است و همسری محجبه می خواست البته این دخترخانم قبلا به همراه خانواده اشان به کشور سکونت پسرخاله من مسافرت کرده بودو با هم رفت و آمد داشتند ایشان حتی خواستگاریشان از طریق اینترنت بود- و تا چند وقت دیگر همسرشان نیز از ایران می رود و خیلی هم راضی هستند - کلا به نظر من اگر کسی از ایران انتخاب می کنید ترجیحا این امکان را داشته باشدکه قبلش بتواند به کشور محل سکونت شما مسافرت کند تا زندگی آن جا را از نزدیک ببیند خیلی بهتر است تا مثل من همش ترس نداشته باشد و نگرا ن نباشد- در کل به قسمت هم اعتقاد داشته باشید- موفق باشید:310:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط masy13

نه عقد! به این سرعت کی میره عقد کنه؟ اولا که شاید تو همون مدت کم به نتیجه رسیدید خدا رو چه دیدید؟! بعدم چرا اگه اون اومد واسه تحصیل شما باید عقدش کنید؟! باید تو مدت شناخت وابسته نشید یا خیلی...

---

از شما ممنونم که قصد کمک به من رو دارید.
مسئله اینجاست که فکر می کنم کمی از نظر طرز فکر با هم تفاوت داریم.

پیشنهاد شما امکان پذیر نیست. اولاً به این دلیل که من نمی توانم بروم ایران و به دختری بگویم که من می خواهم ببینم که شما مناسب من هستی یا نه. پس شما لطفاً کارهای مهاجرتت رو جور کن، یعنی برو زبان یاد بگیر، بعد از یک دانشگاهی که توی شهر من هست پذیرش بگیر، بعد کلی خرج کن و ویزا بگیر و مهاجرت کن اینجا، تا بعد ببینیم که ما به درد هم می خوریم یا نه؟!
جدا از اینکه این کار به هیچ وجه عقلانی نیست، خود همین پروسه حداقل 2 سال طول می کشد.

و در ضمن کدام پدر مادری به همین راحتی اجازه می دهند دخترشان به یک کشور غریب مهاجرت کند تا یک پسر غریبه شاید با او ازدواج کند؟ و فکر می کنم دختری که من می پسندم به اندازه کافی در همان ایران خواستگار دارد که مجبور نباشد دست به چنین کاری بزند!

با این حال ممنونم از اینکه وقتتون رو برای من گذاشتید.
موفق باشید.


خانم as56، از اینکه تجربیاتتون رو در اختیار من گذاشتید، از شما متشکرم!
به هر حال این مسئله ای هست که من هم نگرانش هستم.
دختری که از ایران بیاید اینجا، سختی خواهد دید و دوری از خانواده او را اذیت خواهد کرد...

البته این تاپیک کمی قدیمی است. ولی مشکلم هنوز حل نشده.
با این حال هدف اول من ازدواج با کسی است که در این شهر و یا حداقل در این کشور زندگی می کند.

با تشکر.