کمک درباره ایجاد رابطه مجدد(خیلی مهم)

من 2 ماه پیش با یک دختر خانوم تو دانشگاه آشنا شدم
اول از همه بگم که 23 سالمه و دانشجوی رشته مهندسی نرم افزار پیام نور هستم.بعد از مدتی که من این دختر خانوم رو تو دانشگاه دیدم ازش خوشم اوئمد و پیشنهاد دوستی دادم.اما اون برام شرطهایی گذاشت که دنبال رفاقت های زود گذر و دنبال خوش گذرونی و تفریح نیست.منم گفتم که هدفم ازدواجه
رابطه ما 2 ماه ادامه داشت تا همین یک هفته پیش که بهم گفت قراره تابستون بره سر کار و من با این کارش مخالفت کردم و گفتم حق این کار رو نداره.بعد از یک هفته بهم گفت که دیگه از رابطه با من خسته شده و بهتره که از هم جدا بشیم.دلیلشم این بود که دوست داره آزاد باشه و به هیچ کس هیچ تعهدی نداشته باشه.حتی بهم گفت که تو بهترینکسی هستی که تو عمرم دیدم و از خدا همچین کسی رو میخواستم
بعد من بهش گفتم که با کار رفتنت مشکلی ندارم ولی چون محیطی که میخوای بری کار یه شرکت خصوصی هست و اینکه تعداد مردهاش زیاده من کمی حساسیت دارم.ولی بازم گفت نه و برای همیشه خداحافظی کرد


میخواستم کمکم کنید که چطور بتونم دوباره نظرشو عوض کنم

سلام. دوست عزیز! پیشنهاد من به شما اینه که: یا به طور رسمی ازشون خواستگاری کنید، یا به تصمیمشون احترام بذارید و از ایجاد رابطه مجدد چشم پوشی کنید.

سلام حمید عزیز خوش آمدی:72:

لطفا بگو که:

آیا شرایط ازدواج رو داری (کار داری؟ سربازی رفتی؟ پس انداز داری؟ اوضاع درست چه جوریه, ترم چندی؟)

سلام دوست عزیز.اول اینکه من با نظر tell me موافقم.شرایطت چطوریه؟آمادگیه ازدواجو از نظر مالی و روحی داری یا نه؟2)اون خانوم هیچ وقت به شما قول ازدواج نداده بود و می خواست شمارو بهتر بشناسه شاید در اثر این شناخت به این نتیجه رسیده.که عقیده اش باید واست محترم باشه.3)من به عنوان یه دختر مردی و که بخوات حق انسانیه آزادی کار رو ازم بگیره نمی تونم بپذیرم حتی اگه شرایط مالی خوبی داشته باشه وشاید اون هم این صحبت شمارو به عنوان یه تهدید دونسته و نمی تونه باش کنار بیات و جدایی و بهترین راه حل دونسته4)من شخصا اعتقاد دارم آدم هرکس و که دوست داشت نباید حتما باش ازدواج کنه گاهی بعضی آدمها دوست داشتنی هستن ولی فرد مناسب ما واسه ازدواج نیستن.
در کل به نظر من ببین آیا شرایط ازدواج و داری یا نه و بعد باهاش صحبت کن و بگو با تمام احترامی که براش قائلی دوست داری علت تصمیمش و بدونی و ازش بخواه موضوع و واست باز کنه و روشنت کنه.
موفق باشی

سلام
من تا 3 سال دیگه شرایط ازدواج رو دارم
در مورد کارش مشکلی ندارم ولی بهم گفت جایی که میخواد بره یه شرکت خصوصی هست که تقریبا همشون مرد هستند و این حرفش بهم بر خورد
ولی با این حال گفتم که تصمیم با خودشه و هر کاری دوست داره بکنه

من و این دختر خانوم رابطمون تو این 2 ماه خیلی خوب بود.حتی بهم گفته بود که هیچ وقت منو ول نمیکنه
اس ام اس آخرش هم این بود

"من از دست تو ناراحت نیستم.فقط میخوام مثل گذشته ازاد باشم و به هیچ کس هیچ تعهدی نداشته باشم .اینجوری احساس خفگی بهم دست میده.مطمئن باش تو بهترین کسی بودی که من دیدم و همیشه ا زخدا یه همچین کسی رو میخواستم"

سلام hamid-diablo عزیز

به نظر من شما اول باید یه اقدام رسمی بکنید بعد انتظار تعهد از ایشون داشته باشی.

معمولا زن و شوهر به هم تعهددارن نه شما که هنوز هیچ اقدامی واسه ازدواج نکردین.
منم اگه بودم ناراحت میشدم که جلوی سرکاررفتن من رو بگیرن اونم وقتی که طرف هیچ اقدامی نکرده(حالا بعدش باید سر این صحبت کنیم که مکان اون جا واسه کارخوب نیست)

سلام مجدد خدمت آقا حمید

از اونجائی پرسیدم که شرایط ازدواج رو دارید یا نه خواستم بدونم می تونید اقدام رسمی بکنید یا خیر... شما فرمودید تا 3 سال دیگه شرایط نداری اما قبل از اینها در مورد حساسیت شما باید عارض بشم هر فردی ممکنه تو هر محیط بدی یا خوبی قرار بگیره و این محدود به کار نیست... من و شما نمی تونیم طرفمون رو کنترل کنیم تنها کاری که از ما بر می یاد اینه که رفتارهاش رو نگاه کنیم و از لحاظ اخلاقی برسی کنیم و ببینیم آیا اونقدری جنبه ش رو داره که تو فلان محیط بد نشه یا خیر و محیط کار محیطی نیست که اگه خود آدم سرش تو کار خودش باشه کسی بخواد اذیتش کنه (البته استثناء ها هم هستند) اما این استثناء ها همه جا هستند و در طول روز ممکنه بهشون بر بخوریم.
برگردیم به مسئله ی آمادگی تون برای ازدواج

ممکنه از صحبت هام ناراحت بشید و به دل بگیرید اما بهتر از خیلی اتفاق های دیگه ست... می خوام از چند جنبه به رابطه تون نگاه کنم :


اینکه شما تا 3 سال دیگه موقعیت ازدواج ندارید یعنی تا 3 سال دیگه باید این دوستی ادامه پیدا می کرد
با گذشت زمان رابطه ها صمیمی تر می شن و ممکنه بعد از مدتی از لحاظ جنسی هم به هم نزدیک بشید و پیامدهای اینگونه روابط بسیار تو تالار اومده و دردسرهای بعدش که من ترجیح می دم منبع ذکر نکنم و بهتره خودتون سرچ کنید (روابطی بودن که اتفاقی هم نیفتاده اما لغزش همیشه هست و کنترلش با ادامه ی رابطه سخت تر می شه)


شما تا 3 سال باید این دختر رو دنبال خودتون بکشونید و اون دختر و حتی خود شما هم از اونجائیکه هیچ تعهدی تو رابطه وجود نداره همیشه در حالت استرس قرار داره... موقعی که شما دنبال کار هستید و اون همراهی که با شما تو موارد مختلف می کنه مسلما فشار زیادی بهش می یاد و ممکنه از شما سرد بشه چون هیچ نقطه ی اتکائی هم وجود نداره و ممکنه اینهمه تلاش بخاطر هیچی باشه و شما بعد مدتی رهاش بکنید حتی اگه مدام بهش تضمین بدید


اون دختر دیگه نمی تونه به موقعیت هاش برای ازدواج فکر کنه چون می ترسه شما ضربه بخوری و با اینکه ممکنه با شخص دیگه ای خوشبخت بشه با شما می مونه و آخرش هم معلوم نیست... یا رابطه ادامه پیدا می کنه و ازدواج صورت می گیره که در این بین دختره که خیلی چیزها رو تحمل کرده, یا خانواده ها مخالفت می کنن, یا یکی از طرفین می خواد جدا بشه و واسه یکی از شما یا هر دو ضربه ی عاطفی بوجود می یاد و ترمیمش تا سالها شاید هم تا آخر عمر طول خواهد کشید.


پیشنهاد من به شما دوست عزیز اینه که تا وقتی شرایط تون برای ازدواج مهیا نشده نه تنها با این خانم ارتباط مجدد برقرار نکنید بلکه به فکر دوستی با فرد جدید هم نباشید

از لحاظ انسانی و عقلانی درست نیست که کسی رو به دنبال خودتون بکشید و آزار روحی ش بدید واسه رابطه ای که سر و ته نداره و هر اتفاقی ممکنه بیفته

نمی دونم تا چه حد صحبت هام قابل درک هست برای شما اما امیدوارم بتونید اهمیت این موضوع رو درک کنید و راه درست رو انتخاب کنید:72:.

موءید باشید.

سلام دوستان ممنون
جواباتون بسیار عالیه

خوب من میگم 3 سال یعنی اینکه درسم تموم میشه و سربازیم که کسری میتونم بگیرم...
ولی قبل از 3 سال خوب میتونم برای خواستگاری و عقد اقدام کنم.بعد که شرایط مهیا شد برای ازدواج

من دوست ندارم این دختر رو از دست بدم.چون از هر لحاظ که فکرشو بکنید خیلی شبیه به هم میمونیم
من میتونم بعد از 1 سال برم خواستگاریش و بعد از اینه درس و دانشگاه تموم شد ازدواج کنم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دوستان یه سئوال هم دارم

خوب من این دختر خانوم رو تو دانشگاه تا 2 سال دیگه میبینم
میتونم صبر کنم تا اینکه شرایطم بهتر شد بعد برم سراغش؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamid_diablo

سلام دوستان ممنون
جواباتون بسیار عالیه

خوب من میگم 3 سال یعنی اینکه درسم تموم میشه و سربازیم که کسری میتونم بگیرم...
ولی قبل از 3 سال خوب میتونم برای خواستگاری و عقد اقدام کنم.بعد که شرایط مهیا شد برای ازدواج

من دوست ندارم این دختر رو از دست بدم.چون از هر لحاظ که فکرشو بکنید خیلی شبیه به هم میمونیم
من میتونم بعد از 1 سال برم خواستگاریش و بعد از اینه درس و دانشگاه تموم شد ازدواج کنم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دوستان یه سئوال هم دارم

خوب من این دختر خانوم رو تو دانشگاه تا 2 سال دیگه میبینم
میتونم صبر کنم تا اینکه شرایطم بهتر شد بعد برم سراغش؟

---

اول بابت منطق و پذیرشتون به شما تبریک میگم
خیلی خوبه که می تونید رسمی اقدام کنید باز اوضاع بهتر شد... به نظر من اگه واقعا با معیارهاتون جوره باهاش صحبت کنید اول سر قضیه ی قبلی با هم به توافق برسید و سعی کنید خیلی منطقی دلیل حساسیتتون رو توضیح بدید و دلایل دختر خانم رو هم بشنوید بعد موضوع ازدواج رو پیش بکشید و بگید که من یک سال دیگه رسما برای خواستگاری اقدام می کنم و قصدم ارتباط دوستی مجدد نیست و فقط میخوام در حد معمولی این رابطه حفظ بشه, نظر دختر رو هم باید جویا بشی, شاید نخواد صبر کنه... در اینصورت اوضاع کمی فرق خواهد کرد, پس اول باید صحبت کنید.:72:

به نظر منم باهاش صحبت کنید و کل شرایطتو ن و بهش بگید و بگید که واسه ازدواج زمان نیاز دارید.
اگه باهاش موضوع رو مطرح نکنی ممکن تا ابد این تصور واست بوجود بیاد که فرد مورد نظرتو به راحتی از دست دادی و خودت رو نبخشی...حداقل تلاشتو کردی و دیگه عذاب وجدان نمی گیری اگه حتی بازم جواب نه بشنوی...
یه نکته دیگه ..5سال پیش وقتی منم واسه اولین بار می خواستم برم سر کار احساس آزادی مطلق می کردم تجربه جدیدیه فکر می کنی که رو پای خودت ایستادی درامد خودتو داری و می تونی هر جور خواستی خرجش کنی..2،3 سال که گذشت و لذت پول داشتن و مستقل بودن و اینها عادی شد واسم دیدم نه..واقعا به یکی به عنوان همسر و همراه نیاز دارم و تنهایی خیلی لذت بخش نیست..اون هم تازه اینو شنیده که میره سر کار و مستقل میشه و می خوات آزاد باشه تو محیطش که قرار بگیره شاید بعد از 1 سال اون هم به این نتیجه برسه..
البته این نظر منه شاید هم دلایل دیگه داشته باشه ولی باش صحبت کن از این سر در گمی در می ایی حداقل:72:

من میخوام فردا شب یه اس ام اس برای تبریک نیمه شعبان بفرستم براش
ولی نمیدونم چرا احساس میکنم که جوابمو نمیده
حتی روز اول که با هم صحبت کردیم بهم گفت که اهل دوستی نیست و منم بهش گفتم که هدفم چیه؟میدونست ازدواجه .به خاطر همین یه بار ازم در مورد مسائل مالی و آینده سئوال کرده بود و منم شرایطمو گفته بودم

حمید عزیز به نظر من مستقیم بگی که برای یک سال دیگه رسما اقدام می کنی یعنی تاریخ تعیین کنی با اینکه فقط قصدت رو ازدواج بدونه خیلی فرق داره... باهاش رک و راست صحبت کن و بهش بگو و نظرش روجویا شو. :72:

به خدا میدونه من قصدم ازدواجه
به نظرتون 1 سال صبر کنم ولی بعد برم سراغش بهتر نیست
تو این 1 سال هم چون همکلاسیمه میتونم مراقبش باشم.دوستاشو میشناسم و میتونم از احوالش با خبر شم

اگه تو این یک سال با شخص دیگه ای ازدواج کرد چی؟

آقا حمید پست من رو با دقت خوندید؟

فاصله ی اینکه بدونی کسی قصدش ازدواجه تا اینکه براش تاریخ تعیین کنی زیاده

آیا می خوای با امید ازدواج باهاش یک سال دلت رو خوش کنی و بعد بشنوی ازدواج کرده یا حتی رفته به یه جای دور... مثلا پدرش محل کارش عوض شده و انتقالی گرفته یا حتی رفته شهرستان یا حتی خودش انصراف داده؟

بهترین راه همین صحبت کردنه و اینکه بدونی منتظرت می مونه یا نه

اینطوری تکلیفت با خودت و ایشون مشخص می شه.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamid_diablo

من 2 ماه پیش با یک دختر خانوم تو دانشگاه آشنا شدم
اول از همه بگم که 23 سالمه و دانشجوی رشته مهندسی نرم افزار پیام نور هستم.بعد از مدتی که من این دختر خانوم رو تو دانشگاه دیدم ازش خوشم اوئمد و پیشنهاد دوستی دادم.اما اون برام شرطهایی گذاشت که دنبال رفاقت های زود گذر و دنبال خوش گذرونی و تفریح نیست.منم گفتم که هدفم ازدواجه
رابطه ما 2 ماه ادامه داشت تا همین یک هفته پیش که بهم گفت قراره تابستون بره سر کار و من با این کارش مخالفت کردم و گفتم حق این کار رو نداره.بعد از یک هفته بهم گفت که دیگه از رابطه با من خسته شده و بهتره که از هم جدا بشیم.دلیلشم این بود که دوست داره آزاد باشه و به هیچ کس هیچ تعهدی نداشته باشه.حتی بهم گفت که تو بهترینکسی هستی که تو عمرم دیدم و از خدا همچین کسی رو میخواستم
بعد من بهش گفتم که با کار رفتنت مشکلی ندارم ولی چون محیطی که میخوای بری کار یه شرکت خصوصی هست و اینکه تعداد مردهاش زیاده من کمی حساسیت دارم.ولی بازم گفت نه و برای همیشه خداحافظی کرد


میخواستم کمکم کنید که چطور بتونم دوباره نظرشو عوض کنم

---

اشتباه شما مشخصه عزیزم.هنوز که هیچ تعهدی و نسبتی با هم ندارید شما براش تعیین تکلیف کردی خب ایشون هم با خودش می گیه الان که اینجوریه فردا که ازدواج کنیم حتما حتی نمیذاره از در خونه برم بیرون! کارتون اشتباه محض بوده
همیشه وقتی همچین مواقع ای پیش میاد شما اگه می تونی حتی نظر شخصیت هم نگو بجاش بگو که باید در این مورد با پدر و مادرت مشورت کنی من که نسبت خاصی با شما ندارم که بخوام در این مورد نظر بدم و بعد اگه گفت که می خوام نظر تورو بدونم اون وقت شما میگی اگه همچین موقعیتی برای من پیش میومد منم فلان کارو می کردم. باز هم به ایشون نسبتش نده.تا هم احساس آزادی کنه هم شما نظرتو گفته باشی
توی آخرین پستتون هم گفتید چون هم کلاسیمه می توم مراقبش باشم.اون قبل از اینکه شما رو ببینه هم داشته زندگیشو می کرده و شما هم هنوز هیچ تعهدی نداری پس سوتی نده

بله تل می جان پستتون رو چنر بار هم خوندم
درسته تو این 1 سال هزار تا اتفاق میتونه بیافته
در مورد صحبتهای مجرد هم بگم که اولین بار که این حرف رو زد ما تو پارک دانشجو نشسته بودیم که من به شدت ناراحت شدم و همون اول گفتم که نرو و اگه قراره بری بهتره که همین جا تمومش کنیم
برگشت بهم گفت که جاش مطمئنه و برادرم برام پیدا کرده.(برادر و پدر متعصب و غیرتی داره)
بعد من شب بهش زنگ زدم و همین حرفای شما رو گفتم که من که کاره ای نیستم میتونی هر جور که دوست داری تصمیم بگیری که بعد از اون اخلاقش عوض شد و هفته بعد بهم اس داد که همه چیز رو تموم کنیم

پس مسئله چیز دیگه ای هست.... شاید احساس کرده براش ارزش قائل نیستی

و شاید نحوه ی گفتن شما بد بوده... باید می گفتید برای من هم مهمه اما در حال حاضر بهتره با خانوادت مشورت کنی

نمی دونم والا

در هر صورت باهاش صحبت کن حتما

من فقط نظرمو می گم اینی که می گم فقط یک احتماله
به نظر من می خواسته عقب بکشه تا عکس العمل شما رو ببینه که اگه می خوای رسمی بری جلو چون خودشم ابتدا به شما گفته که قصدش دوستی نیست و هدفش ازدواجه
چون قطعی به شما نگفته که شما رو نمی خواد و برعکس گفته که شما بهترین مورد براش هستین یه جورایی هم عقب کشیده و هم قطعی شما رو رد نکرده
به نظر من یه جور محک زدن شماست تا بفهمه منظور اصلی شما چی بوده
با صبوری و حوصله رفتار کنین اگر با حوصله و صبر رو رفتاراش دقت کنین می فهمین منظور اصلیش اینی که من می گم هست یا نه واقعا نمی خواد یا می خواد ببینه شما می خواینش یا نه
این که گفته می خوام آزاد باشم به نظرم نمی تونه حرف اصلیش باشه

حمید عزیز من هم صحبت های بهاره جون رو تائید می کنم... من هم حدس می زنم چون اهل دوستی نیست ترجیح می ده رابطه تون رسمی باشه و احتمالا شما رو رد نکرده و البته حق هم داره که نوع رابطه ش رو بدونه.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamid_diablo

بله تل می جان پستتون رو چنر بار هم خوندم
درسته تو این 1 سال هزار تا اتفاق میتونه بیافته
در مورد صحبتهای مجرد هم بگم که اولین بار که این حرف رو زد ما تو پارک دانشجو نشسته بودیم که من به شدت ناراحت شدم و همون اول گفتم که نرو و اگه قراره بری بهتره که همین جا تمومش کنیم
برگشت بهم گفت که جاش مطمئنه و برادرم برام پیدا کرده.(برادر و پدر متعصب و غیرتی داره)
بعد من شب بهش زنگ زدم و همین حرفای شما رو گفتم که من که کاره ای نیستم میتونی هر جور که دوست داری تصمیم بگیری که بعد از اون اخلاقش عوض شد و هفته بعد بهم اس داد که همه چیز رو تموم کنیم

---

از قدیم گفتن حرف خارج شده از دهان مثل تیر خارج شده از کمانه دیگه قابل برگشت و جبران نیست. شما حرفی که نباید می زدی رو زدی و با توضیح دوباره بدترش کردی چون دقیقا برعکس صحبت های قبلیتون بوده! ولی منم با بهار و تل می موافقم مثل اینکه شما رو می خواد ولی به قول معروف با دست پس می زنه و با پا پیش می کشه!

ممنون دوستان
خدا کنه که اینطور باشه.منم همچین فکری میکنم
من دیشب یه اس ام اس تبریک برای نیمه شعبان براش فرستادم که جوابمو نداد:302:

ولی با اس ام اس پیگیرش هستم.شاید هم زنگ زدم بهش و ازش خواستم که دوباره با هم حرف بزنیم

سلام
من باز هم اومدم
نمیدونم چرا فراموش کردنش برام سخته.البته راحته!!!ولی نمیخوام فراموشش کنم
خدا کنه که اونم منو فراموش نکرده باشه

یه سئوال.به نظرتون وقتی که مهر ماه کلاسای دانشگامون شروع شد برم باهاش حرف بزنم و یا اینکه دلیل جدا شدنشو بپرسم؟

آقا حمید شما هنوز نمی دونید خانم رو دوست دارید یا خیر.... شما هنوز با احساسات خودتون درگیر هستید و واسه همین متوجه نمی شید دوستان چی می گن... کاملا مشخصه که دارید احساساتی انتخاب می کنید...

می شه دلایلتون رو واسه انتخاب اون خانم برای زندگی مشترک... برای یک عمر زندگی!!! بنویسید؟ معیارهاتون چیه؟:72:

منم با متین موافقم شما باید منطقی تر باشین
احساسات طبیعین ولی باید سعی خودتونو بکنین و کنترلشون کنین

خوب من 2 سال بود که این دختر خانوم رو تو دانشگاه میدیدم و بهش علاقه داشتم.یعنی علاقه من مربوط میشد به ظاهر این دختر خانوم
بعد از مدتی تصمیم که با این دختر خانوم رابطه برقارا کنم ببینم که از نظر اخلاقی چه طور دختر یهست
من اول خودم اقدام کردم که با پاسخ نه این خانوم مواجه شدم .بعد از طریق یکی از دوستان صمیمیش که تو دانشگاه بود قرار شد که ما با هم حرف بزنیم
تو ملاقات اول هدفشو از این کار ازم پرسید که من جواب دادم که دنبال دوستی چند وقته و ....این جور حرفا نیستمو قصدم خیره.اون خانوم هم قبول کرد که با هم آشنا بشیم
رابطمون خوب بود.از لحاظ شخصیتی شبیه به هم بودیم.مثلا من خیلی شوخ طبع و پر حرفم و خیلی چیزهای دیگه که باعث شد احساس نزدیکی بیشتری کینیم .البته تو زمینه هایی که سلیقه هامون کاملا متفاوت بود که به نظر من مشد چشم پوشی کرد
از لحاظ سطح طبقاتی و فرهنگی و مذهبی مثل هم بودیم . از این بابت مشکلی نبود
ولی بپعد از 2 ماه همه چیز رو تموم کرد .من حتی تا الان هم باورم نمیشه و دلیلشو نمیدونم

اخیرا چیزی در باره رسمی کردن رابطتتون ازتون نخواست یا اینکه مثلا راجع به اشنا شدن شما باخانوادش یا ایشون با خانواده شما یا صحبتایی که نشون بده می خواد رابطه شکل رسمی تری داشته باشه نزد؟

نه همچین چیزی رو مطرح نکرده بود
خودم فکر میکنم ناراحتیش برمیگرده به روزی که درباره کار رفتنش باهام حرف زد و من ابتدا مخالفت کردم

نمیدونم خیلی دوست داشتم دلیل واضخ و روشنی داشته باشه
حتی من ازش خواستم که درباره رابطمون با مادرش صحبت کنه که گفت نه هنوز زوده و مادرم رو این کارا حساسه

آقا حمید گاهی مواقع یه سری چیزها بهانه می شه چون غرور نمی ذاره چیزی رو که واقعا طالبش هستیم بیان کنیم....
من فکر می کنم موضوع کار تنها بهانه بوده, ایشون ترجیح می دن رابطه رسمی باشه و حق دارن, به نظر من اگه بهش بگی... اگه وقتی دیدیش باهاش صحبت کنی حتما قضیه متفاوت خواهد بود, من از اول تاپیک به شما گفتم صحبت
صحبت
صحبت
تا آخرش هم می گم هیچ چیزی نمی تونه جایگزین یه صحبت رودررو و روشن کردن آینده تاثیر گذار باشه
نه منتظر بایست
نه دوباره باهاش دوستی کن
فقط برو باهاش صحبت کن, بهش قصدت رو بگو و بگو که نمی خوام همین الان بهم بگی آره یا نه... اول برو برای یکیدو هفته خوب فکرهات رو بکن بعد بهم بگو, بهش بگو من فقط میخوام بدونم که حاضری یک سال برام وایستی یا نه, انتظاری هم ندارم تو این یک سال جز یه رابطه ی معمولی.

اگر حتی ایشون به خاطر قضیه کار به هم زده باشه شما باید منطقی فکر کنی
وقتی که شما منظورتون شناخت به منظور ازدواج بوده پس این خواسته شما نامعقول نیست که نخوای ایشون توی هر محیطی کار کنه به خصوص اون جوری که شما توصیف کردی که محیطش مردونه بوده و اگر ایشون بخواد کاملا ازاد باشه و شما از همین اول قبول کنی بعدن تو زندگی نمی تونی حرف بزنی و همین ممکنه مشکل ساز بشه
پس اگر این مسئله برای شما مهمه و ناراحتت می کنه نباید به خاطر احساس الانت کوتاه بیای و ازش بگذری باید ببینی می تونی خانومت در اینده همین جوری باشه و شما باهاش کنار میای اگر نه باید جدی باهاش صحبت کنی
پس اگر حتی خواستی شکل رسمی به قضیه بدی و ایشونم قبول کرد نباید از این مسئله بگذری و چشم پوشی کنی
باید بهش بگی که اینجور موضوعا برات مهمه
البته این نباید شکل کشمکش پیدا کنه یعنی شما ازش بخوای و اون قبول نکنه و همیشه جروبحث داشته باشین گفتن شما باید نتیجش این باشه که اون بیشتر این مسائلو جدی بگیره به هرحال شما در مقام انتخاب هستین و منطقی تصمیم گرفتنم یعنی همین
اینکه از چیزایی که به نظرتون ممکنه مشکل ساز باشه تو زندگی از همین الان نگذری و راجع بهش صحبت کنی

آخن بهم گفته بود که کارشو برادر یا خواهرش پیدا کرده و از لحاظ بیمه و شرایط کاری خیلی خوبه
بهم گفته بود که خیلی دنبال کار و محیط خوب بودم که اینجا رو پیدا کردم و از هر بابت خوبه

من با کار رفتنش کاری ندارم و برام هم الان مهم نیست که کجا کار میکنه.
میخوام باهاش حرف بزنم ولی وقتی که جواب تلفنم ور نمیده باید چی کار کنم؟منتظر بمونمتا مهر ماه برسه که تا اون موقع داغون میشم

دو ماه بیشتر نمونده اگه جواب نمی ده چاره ای جز صبر کردن نداری... با اس ام اس و زنگ هم نمی شه همچین مبحث مهمی رو بیان کرد.... تو این مدت بشین با خودت برسی کن... معیارهات رو رو کاغذ بیار و ببین اون خانم با معیارهات هماهنگ هست یا خیر, واسه همچین موضوع مهمی دو ماه تفکر هم کمه.... بشین خوبه خوب برسی کن و بیا اینجا و اطلاعاتت رو بالا ببر

حتما همین کار رو میکنم

منتظر شب قدرم تا دعا کنم یه بار دیگه بتونم تمام حرفای تو دلم رو بهش بگم

منو اون خیلی شبیه هم بودیم .هم رفتاری و هم شخصیتی و هم افکاری.این 2 ماه که با هم بودیم باورم نمیشد همچین کسی رو تو زندگیم دیده باشم که انقدر شیفته و دلباختش بشم

منتظر بودم ببینمش تا با هم حرف بزنیم.باورتون نمیشه موقع خداحافظی 2 تامونم حالمون گرفته بود

از خدا میخوام که یه بار دیگه بهم فرصت بده تا باهاش حرف بزنم

وقتی نیت پاک باشه خدا بهت کمک می کنه... شک نکن.:72:

به خدا نیتم پاکه
بچه ها دعا کنید که بهش برسم.من نمیتونم فراموشش کنم اینو به دور از احساسات میگم و حرف عقلمه
چون با این دختر خانوم هست که میتونم خوشبخت بشم.فقط از خدا یه فرصت دیگه میخوام تا بتونم خودمو نشون بدم

منتظر شب قدرم تا حاجت دلمو از امام علی بخوام

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

این تاپیک رو دنبال کنید چون هر اتفاقی بی افته همینجا میگم

آقا حمید انشاالله که اونچه که خیرو صلاحه برات پیش بیاد و خدا کمکت کنه
اما خواهرانه یه چیزی بهت می گم چیزی که با پوست و گوشتم تو این یک سال لمس کردم

تند نرو آقا حمید پر از احساس و شوری ولی سعی کن هر کاری تو این راه می خوای انجام بدی اگر عقلت بهت می گه اشتباهه محضه نکن و سعی کن با صبر و حوصله جلو بری و همه جوانب و بسنج
خلاصه که برادرم تند نرو نمی گم اقدام نکنا نه اتفاقا باید برای رسیدن به اونچه که می خوای پا پیش بذاری اما نه با تندروی با ارامش و توکل به خدا و اینکه از خدا بخوای اونچه که خیر و مصلحته برات پیش بیاره
موفق باشی

بهاره جان موافقم با حرفات

دارم صبر میکنم.دارم فکر میکنم.دارم توکل میکنم.ولی ولش نمیکنم.از خدا میخوام که کمکم کنه

ما هم بعنوان بنده ی خدا در کنارت هستیم.[b]:72:

باز هم سلام

من میخوام اول ماه رمضان بهش اس بدم.میدونم شاید کارم غلط باشه.اما میخوام بدونه که فراموشش نکردم و به فکرشم
من تا بهش نرسم دلم آروم نمیگیره.این چند روز کلی فکر کردم و متوجه شدم میتونم با این دختر خوشبخت بشم این حرف رو به دور از احساسات میگم

فقط میخوام پیگیرش بشم.همینطور که برای دوستی باهاش پیگیر شدم و راضی شد این بار هم همین کا رو انجام میدم

سلام آقا حمید چی کار کردی صحبتی باهاش نکردی؟

سلام بهاره جان

نه نه اس ام اس دادم و نه زنگی زدم.میدونی الات چند وقتی که گذشته درباره این موضوع زیاد فکر کردم.با خودم گفتم که فعلا شرایط ازدواج رو ندارم .اون دختر خانوم چطوری 2 یا 3 سال رو به خاطر من باید صبر کنه .چون هم سن هم هستیم تا اون موقع 26 سالش میشه

تا 3 سال شاید هزار تا اتفاق بد بی افته.فعلا کاری باهاش ندارم.اما چون همکلاسیمه و تو دانشگاه هست دورا دور مواظبشم تا فرصت مناسب پیش بیاد و تمام حرفامو بهش بزنم