حسرت بی خواهری

سلام
من پسری 18 ساله هستم. من تو زندگیم یه کمبود دارم و اونم نداشتن خواهره. مدتیه که این مشکل بد جوری دیوونم کرده آرامش ندارم خلاصه خیلی دارم عذاب میکشم نمیدونم چیکار کنم.
تازه برادر هم ندارم تک فرزندم. همه فک و فامیل تو یه شهر دیگه هستن و ما به خاطر کار پدرم تو این شهر غریبیم. پدرم صبح تا شب میره سر کا من و مادرم تو خونه تنهاییم اهل بیرون رفتن و رفیق بازی هم نیستم. حالم خیلی خرابه مثل روانی ها شدم پدر و مادرم وقتی این حال منو میبینن خیلی ناراحت میشن ولی بهشون نگفتم چون بیشتر ناراحت میشن. ترو خدا یه راه حلی بهم بگید چون اصلا حالم خوب نیست آروم و قرار ندارم امسال کنکور هم دارم ولی هیچی نمیتونم بخونم. حتی یه لحظه آرامش ندارم.
هر کس خواهر داره خواهش میکنم، خواهش میکنم، خواهش میکنم قدرش رو بدونه چون نمیدونید چی دارم میکشم.

خواهر داشتن چه مزیتی داره؟:43:

اگر مشکلی دارید اینجا مطرح کنید اینجا خواهر زیاد دارید:43:

شما مگه همکلاسی نداشتید؟

الان هیچ دوستی از دوران دبیرستان ویا دانشگاه(نمیدونم دانشجویید یانه)ندارید یعنی؟

خودتون چرا قرار چند شب گردش رو به همراه پدر ومادرتون رو نمیذارید؟

دست جمعی برید بگردید...مثلا همین جمعه ویکشنبه که تعطیل هست

میتونید ازاین تعطیلات استفاده کنید و باخانواده دسته جمعی به یه گردش کوتاه برید

سلام دوست عزیزم به همدردی خوش امدید
من هم مشکلو شما رو دارم البته برعکسشو
من برادر ندارم ، همیشه دلم می خواست که یک برادر داشتم تا پشتیبانم بود و کمکم میکرد توی مشکلات زندگی درسی ... کلا احساس تنهایی هم زیاد بهم دست میده
ولی حالا که ندارم
حسرت خوردن هم فایده ای نداره
تنها چارش اینه که زیاد بهش فکر نکنید
ادم ها وقتی یه چیزی رو ندارند وقتی زیاد بهش فکر میکنن اون رو توی ذهنشون گنده و گنده تر میکننو اخر سر هم ازش یه غول می سازندو اونو برای خودشون میکنن یه غصه بزرگ
ولی خوب طبیعبه همه که نمی تونن همه چیز داشته باشند
یکی خونه نداره
یکی بچه نداره
یکی همسر خوب نداره
ولی فکر کنم که نداشته های من و شما از بقیه کمتره و قابل تحمل تر
پس زیاد بهش فکر نکن
سرتو گرم کن با داشته هات
توی چیزهایی که داری سعی کن موفق باشی
درست رو بخون وقتی بری دانشگاه دنیای دیگه ای به روت باز میشه
و بیا همدردی
بیا اینجا و به خواهر ها و برادر های مجازیت کمک فکری بده
خیلی ارامش بخشه همدردی با ادما

آره داداشی... داداشی مجازی

من خواهرت... اینجا یه عالمه خواهر هست بیا اینجا و روحیه ت رو بالا ببر و به مادرت هم روحیه بده

تو خونه نمون واسه اینکه روحیه تون بهتر بشه با مادرت و پدرت و اگه پدرت هم نتونست و سرکار بود با مادرت صبح ها برید قدم بزنید یا ورزش کنید یا برید گشت و گذار...

راستش من هم خواهر ندارم

دو تا برادر دارم اما دلم خواهر هم می خواست:163:... برادرهام رو هم دوست دارم اما چون اذیتم می کردند و باهاشون راحت نبودم دلم می خواست یکی می بود که هم جنسم باشه و بتونم باهاش درد و دل کنم...

ولی وقتی بهتر فکر کردم دیدم چقدر خوب که ندارم... چون دخترها احساسی ترند و توی یه خانواده بیشترین ضربه ی احساسی رو می خورند و گفتم خوب شد که فقط من بودم و کس دیگه ای اذیت نشد چون شاید اون جنبه ی این فشارها رو نداشت

پسرگل... می دونم وقتی چیزی فکر آدم رو مشغول می کنه و از درس و زندگی می ندازه یعنی چی

اما سعی کن زیاد بهش فکر نکنی... مطمئن باش فراموش می شه چیز مهمی نیست اگه دلت خواست بیا اینجا, تالار کم نمی ذاره... از وقتی اومدم اینجا خیلی احساس بهتری دارم, تازه مشکلات من در برابر مشکل تو خیلی سخت تر و عذاب آورتر هست اما اینجا کمکم کرد که به مشکلاتم فائق بیام و بهشون غلبه کنم... حداقل می دونم کسی هست که درد دلم رو گوش بده حتی اگه جوابی نگیرم با نوشتن آروم می شم... تو هم بنویس:72:

از همتون تشکر میکنم که متن رو خوندید و جواب دادید.
من همکلاسی و رفیق دارم اما متاسفانه مثل من نیستند یعنی آدمای - هستن و من هم زیاد باهاشون نمیگردم.
با پدر و مادر هم میرم بیرون تو روزای تعطیل ولی همیشه که نمیشه.
خیلی سعی کردم به این مشکل فکر نکنم ولی واقعا نمیتونم خیلی تو این مدت خیلی به یه خواهر مهربون احتیاج دارم.
باور کنید که نمیتونم بهش فکر نکنم.
راستی من دو خواهر بزرگتر دارم که وقتی به دنیا اومدن مردن و این دردم را بیشتر میکنه و همش میگم چرا زنده نموندن.
کاش حکمت خدا رو میدونستم ولی چیکار کنم که این نعمت بزرگ رو بهم نداده و باید همینطور عذاب بکشم.
فکر کنم بزرگترین نیاز زندگیه.
از همه ممنون خصوصا خواهرهای خوب و به قول خودتون مجازی :46: .

به کار خدا شک نکن... امیدوارم بتونیم اینجا از راه دور از راه مجازی دلخوشی هر چند ناچیز... هر چند برای یک لحظه... بهت بدیم

هر وقت دلت گرفت بیا اینجا.:72::72::72::72:

رضا بقول دوستمون همممون یه نوع کمبود احساسی داریم

منم یه لیست آدم توی جمع خانوادگیم کم دارم!:302:

چیکارکنیم!باتقدیرکه نمیشه جنگید...:160:

اما من سعی کردم روی عیب ها...روی اون چیزهایی که ندارم

اصلا نه فکرکنم...نه به خودم اجازه بدم غصه بخورم ازبابت این مسائل..

یعنی چشم پوشی...شاید کار مشکلی باشه..اما میشه..

واما!سعی کن راه کار پیداکنی..برای برطرف شدن مشکلت:305:

آقا به خدا منم عین تو بودم 5 و 6 ساله بودم که دلم خواهر میخواست برام فرقی نداشت برادر باشه یا خواهر
هرکی رو میدیدم میگفتم داداشم میشی؟ آبجیم میشی ؟:311: اون موقع پدر و مادرم مشکل داشتند قهر بودند و من تنها بودم حتی من باورتون نمیشه بچه همسایرو میگرفتم ازش مواظبت میکردم:311:
همیشه میگفتم خدا خیلی بدی چرا علی باید آبجی داشته باشه من نه !!! همش گریه میکردم تا اینکه اوضاع آروم شد و پدر و مادرم آشتی کردند و بچه دار شدن:227: من 8 سالم بود :43: الهی شکر
شما 18 سالته پس عاقل تر از اون موقع منی:72: پس برادر عزیز نه نه بزاز خودمونی بگم داشی امیدت به اوس کریم باشه خودش حلال مشکلاته یه راه حلی هم هست اگرم نباشه خود خدا همه چیزه بچسب بهش ولش نکن
اصلا فکر آینده باش که به امید خدا درست تموم میشه یه مهندس یا دکتر میشی میری خواستگاری سفید برفی و بعد از هم خودت صاحب بند انگشتی میشی این که شیرین تره:46:
الانم به جای این حرفای بیهوده اما مهم برو پیش مادرت و پیش اون باش عصای اون باش پدرتم همینطور بدون تو اگه تنهایی شاید مادرت از تو تنها تر باشه ولی چون تنها امیدش تویی چیزی بروز نمیده پس تنهاش نذار میدونی تو با این اوضاع خودت اونو بیشتر عذاب میدی برو برو برو زودباش نبینم دیگه از این فکر ها بکنی ها
اوه راستی
من حوتی
تکنسین کامپیوترم ( دانشجون)
سنم سیکوریته منظورم Securit هست اما به زبان داش مشتی ولی ازت بزرگترم پس احترام یادت نره چون آدم به داداش بزرگترش احترام میذاره مگه نه؟:311::72:منم به لیست داداشا و آبجیات اضافه کن عزیزم
ما داداشیم نه پس ناراحتیت عذابم میده پس ببببببببییییییییی خیییییییییییالللللللللللل ل اگر تونستی بخون!!!:311:
فکر درست باش داداش بهترینا رو برات آرزو دارم
یا علی:72:

دوست خوبم! همه حکمت ها دست خداوندی هست که در مهربانی و در انصافش هیچ شکی نیست. بهتره به جای حسرت نداشته ها، قدر چیزها و کسایی رو بدنی که داری، مثل پدر و مادرت. پدر و مادری که خیلی ها حسرت یه بار دیدنشو دارن. خداوند عادله. اگر به تو خواهر نداده، مطمئن باش چیز با ارزش تری رو بهت داده، یا لااقل ازت نگرفته!
بنابراین شاکر خداوند باش و به داشته هات فکر کن.

دوست خوبم گمان میکنم تنهایی، دنیایی از وابستگی رو برات ایجاد کرده باشه. توصیه میکم از این دنیا فاصله بگیری و در روحیه مستقل بشی، اونوقت انقدر از افکار مایوسانه رنجیده خاطر نمیشی. به خودت بیشتر برس و برای شاد بودنت وقت بیشتری بذار.

آخی!!!!!!
خیلی خوبه که آدم برادر و خواهر غیر همجنس داشته باشه!
ولی اگه نداشت هم دنیا به آخر نمیرسه!!!
به اضافه اینکه یه دوست خوب تو زندگی خیلی وفتا بهتر از فامیل درجه یک بدرد آدم میخوره
هنوز سنت کمه میتونی دوستای خوب پیدا کنی و از این تنهایی که حس میکنی بیرون بیای
برات دعا میکنم
راستی اینجا میتونی یه عالمه دوست خوب پیدا کنی:43:

بچه ها رو حرفهای همه شما فکر کردم و سعی کردم ولی به خدا نتونستم. تو این مدت حالم خیلی خیلی خرابه بیشتر از اون چیزی که شما فکرشو میکنید. خیلی احساس نیاز میکنم، من از مهر خواهری محرومم ترو خدا درک کنید. باور کنید آرامش ندارم درس هیچی نمیتونم بخونم و استرس کنکور هم از یه طرف دیگه منو کشته.
به نظرتون چیکار کنم:
1-به پدر و مادرم بگم
2-یه دکتر روانشناس بگیرم
دیگه مخم نمیکشه خودتون بگید چیکار کنم.

اگه قراره بگی به یه دکتر روانشناس بگی بهتره... هر مسئله ای تو زندگی آدم پیش بیاد باید به کسی گفت که بتونه بهمون کمک کنه و فقط درد و دل نباشه چون به ضررمون خواهد بود, اگه می تونی با روانشناس مشورت کنی که خیلی عالیه چون مشاوره ی حضوری خیلی کمک بیشتری می کنه.:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

داداش کوچولوی مجازی سعی کن فکرت رو از این مسائل برداری اونوقت استرست هم کمتر می شه... ذهنت به این موضوع رنگ داده و تویی که در نهایت می تونه این موضوع رو تو ذهن خودش کمرنگ کنه.:72:

رفتم پیش یه دکتر روانشناس که فوق تخصص داره:311: .
نشستم یه عالمه فک زدم اینگار تا حالا همچین چیزی نشنیده بود . بعد هم دارو نوشت گفت برو!!!!. منم ماتم برده بود گفتم برم؟!!!!! گفت این دارو هارو مصرف کن یه ماه دیگه بیا. اصلا منو از زندگی ناامید کرد. آره دیگه میخواد پول در بیاره برا هر جلسه 18 هزار تومن میگیره چرا نگه جلسه بعد.
اصلا فکر کنم تو دنیا فقط من این مشکلو دارم هیچکس هم درک نمیکنه. چیکار کنم باید تا آخر عمر عذاب بکشم و تحمل کنم دیگه.
فقط خداست که میتونه بهم کمک کنه نه دکتر نه هیچکس دیگه.

سلام دوست عزیز،
نظری راجع به مشاوری که رفتی نمیدم.

به نظر من شما یه مسأله ی دیگه داری.
ببین آقا رضا، شما خودت هم گفتی که رابطه ی خوبی با دوستانت نداری. با پدر مادرت هم میگی بیرون میری اما ظاهراً باهاشون راحت نیستی.
نمیدونم به خاطر چی، ولی یه جورایی توی خودت رفتی. نمیدونم چرا همه رو حذف میکنی. میگی دوستا که هیچی، پدر مادرم که هیچی، پس من تنهام. پس کاش یه فرد جدید بود که باهاش راحت تر بودم. و اینجوری خیال پردازی میکنی که اگه یه خواهر داشتم باهاش حرف میزدم، با هم بیرون میرفتیم، تنهایی هامون رو با هم پر میکردیم و ...
اما واقعیت ممکنه چیز دیگه ای باشه. چقدر خواهر برادرا هستن که برای هم وقت ندارن. چقدر هستن که از هم دلخور هستن و قهرای طولانی دارن باهم.
اینجور وقتا، (یعنی وقتایی که اطرافیانمون رو مناسب نمیبینیم برای داشتن یه ارتباط صمیمی) معمولاً به اونایی که نداریم فکر میکنیم و خیال پردازی میکنیم و فکر میکنیم اگه اون بود، دیگه همه ی دنیا به روی من لبخند میزد و همه چی عالی میشد.

نمیدونم چقدر ارتباطت با خدا خوبه و بهش بها میدی. اما هر چقدر هست، به نظرم توی تنهایی های ما آدما، فقط خداست که میتونه به دادمون برسه. حرفات رو به خودش بگو. نه که بری پیشش و گلایه کنی که خدایا چرا به من خواهر ندادی. به جاش خدا پدر مادری بهت داده که سایشون بالای سرت هست و شاکرش باش.

به داشته هات نگاه کن، چیز کمی نداری. یه پدر زحمت کش و مهربون. یه مادر خوب و دلسوز. به پدر مادرت نزدیک تر شو. مخصوصاً به مادرت. با مادرت صمیمی شو و حرفات رو بهشون بگو. چه اشکالی داره که با مادرت بشینی و ساعت ها باهاشون حرف بزنی. از حال و روزت بگی و بذاری مادرت سنگ صبورت بشه، راهنمات بشه و ایشون هم حتی با شما حرف بزنن. از دغدغه هاشون بگن و بتونن روی پسرشون حساب کنن.
اگه حرفایی داری که به مادرت نمیتونی بگی و دوست داری اونا رو بگی تا سبک بشی، یا اونها رو بنویس یا اینکه برای خدا حرف بزن. خدا که از همه ی مادرای دنیا هم مهربون تره.

رضا جان، همه ی آدمایی که دور و برت میبینی، یه کمبودی دارن. یکی مادر نداره، یکی پدر، یکی برادر نداره، یکی هم مثل شما خواهر نداره، یکی همه رو داره اما قدر یکیشون رو یه ذره هم نمیدونه.
قرار نیست ما توی این دنیا هیچ کمبودی نداشته باشیم. قراره با کمبود هایی که به هر دلیل توی زندگیمون وجود دارن، کم نیاریم و یه جوری با نبودشون کنار بیایم. ما انسانیم. میتونیم راههایی پیدا کنیم که جایگزین نداشته هامون باشه.

راجع به دوستات هم که میگی فاز فکریشون با شما یکی نیست، شاید بخاطر محیطی هست که توش هستی. منم دیدم که مثلاً توی یه مدرسه، همه یه جوری هستن و دو سه تا تک می افتن. البته الان وقت کنکورت هست. نمیتونم بهت پیشنهاد بدم که بری وارد محیط های جدید بشی چون شاید وقتت رو بگیره.
اما اگه کنکور نداشتی، حتماً بهت پیشنهاد میدادم که کلاسای مختلف بری تا با آدمای جدیدی آشنا بشی. یا اگه طرز فکرت مذهبیه که به بچه های مدرسه نمیخوره، بهت پیشنهاد میدادم بیشتر بری مسجد و اونجا بچه هایی با طرز فکر خودت پیدا کنی و باهاشون دوست شی.
یا کلاسای ورزشی بری. توی باشگاه معمولاً همه جور آدم با طرز فکرای مختلف پیدا میشه. بالاخره آدم وقتی وارد جامعه بشه، هم فکر و هم راه خودش رو میتونه پیدا کنه.

ببخشید که خیلی حرف زدم.
تازه نصف حرفام رو نزدم و خلاصه گفتم:)
امیدوارم که با تمرکز خیلی عالی، درست رو بخونی و کنکورت رو خوب بدی و موفق باشی:72::72::72:

ولش کن یه چیز گفتم پشیمون شدم سریع ویرایش کردم

سلام خدارو شکر میکنم که بم خانواده داد یعنی پدر و مادر و دوتابرادر داد ولی یه چیز بهم نداد خواهر

خیلی خوهر دارنو قدرشو نمیدونن شاید اگر من هم داشتم قدر شو نمیدونستم وبه اونایی که خواهر دارن پیشنهاد میکنم قدرشو بدونن خواهر چون احساساتش با برادرش فرق داره برا ی برادرش جذاب تره به امید اینکه هیچوقت هیچ کس کمبود خواهر نداشته باشهhttp://www.hamdardi.net/images/icons/Posticon%20(4).gif

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مجید77

سلام خدارو شکر میکنم که بم خانواده داد یعنی پدر و مادر و دوتابرادر داد ولی یه چیز بهم نداد خواهر

خیلی خوهر دارنو قدرشو نمیدونن شاید اگر من هم داشتم قدر شو نمیدونستم وبه اونایی که خواهر دارن پیشنهاد میکنم قدرشو بدونن خواهر چون احساساتش با برادرش فرق داره برا ی برادرش جذاب تره به امید اینکه هیچوقت هیچ کس کمبود خواهر نداشته باشهhttp://www.hamdardi.net/images/icons/Posticon%20(4).gif

---

سلام دوست عزیز به همدردی خوش آمدید و ممنون از تذکرتون.

این تاپیک تاریخ گذشته هست قبل از ارسال پست به تاریخ تاپیک ها توجه فرمایید.