دوستان کار عاقلانه در این موقعیت حساس خانوادگی چیست؟

دوستان همدردی سلام
[/b]
مشکلم با مادر شوهرآیندم رو در تاپیک قبل با عنوان "[b]مادر خواستگارم مخالف ازدواجمان است. چگونه باید او را متقاعد نمود؟ " مطرح کرده بودم...

من تو این مدت تنها صبوری کردم و ارتباطم رو با خواستگارم کمرنگ کردم تا مادرش حساس نشه.اما خواستگارم با بی تدبیریاش و به خاطر حماقتهای برادرش که اونم یکی رو می خواد مخالف میل مادرشون ، مادرشون دیشب روونه بیمارستان میشه
امروز خواستگارم به من اس ام داد که دیگه باید همه چیزو تموم کنیم و خدانگهدار

من در جواب این اس ام اس هیچ جوابی ندادم چون یک اس ام اس کاملا احساسی بود

می خوام یک مدت کاملا ارتباطم رو باهاش قطع کنم کامل تا ببینم عکس العملش چیه

با اینکه برام خیلی سخته اینکار اما مجبورم...

می خوام بدونم کار درستی می کنم یا راه حل درست چیه؟

ضمننا چون تو این شرکت سهامدار هم هست و نمیخواد دیگه باشه کار درست چیه؟

آیا از سیستم خارجش کنم یا بگذارم یک مدت زمان بگذره؟

خواهشا این دفعه دیگه راهنماییم کنین.

با سپاس

ببینید من در جریان تاپیک قبلی شما نبودم؛ ولی الان فکر می کنم در این موقعیت بهترین تصمیمی که میگیرید؛ اینه که صبور باشید و ایشون رو با خودشون و افکارشون تنها بذارید تا خود این آقا بهترین تصمیم رو بگیرند!
باید یکبار با ایشون عاقلانه صحبت کنید که من بخاطر شرایطی که پیش اومده؛ تصمیم گرفتم به شما و خودم فرصت بدم که دوباره هر دومون فکرامون رو بکنیم و یه مدت از هم دور باشیم تا بتونیم تصمیم عاقلانه ای بگیریم! (توی این مدت هم اصلا احساساتی نمیشید؛ سعی می کنید به خودتون و رفتارهاتون فکر کنید!) و فکر می کنم بهتره هیچ تماسی حتی بصورت اس ام اس هم نداشته باشید!
تا این آقا تکلیفش رو با خودش و خانواده اش روشن کنه!

اوکی همین کار رو میکنم

اجازه دارم حرف آخرم رو در این خصوص به صورت منطقی به دور از هرگونه احساسات از طریق نامه به صورت دستی البته از طریق یکی از دوستان مشترک آقا به دستش برسونم؟

میخوام باهاش اتمام حجت کنم توی اون نامه...کار درستیه؟

حتی اگه بهترین دلیلها و مدارک عالم هم تو اون نامه باشه، فقط تو را کوچیک می کنه.

دادگاه نیست که بخواهی چیزی را ثابت کنی. اتفاقی است که افتاده و الان هم اگر طرف مقابل شما به قول خودتان احساسی تصمیم گرفته و حرف زده، دلیل و مدرک به دردتان نمی خورد. به جایی رسیده که فکر می کنه "نه". هر حرکت مثبتی از طرف شما حتی اگر اتمام حجت باشد، بی خود است.

ایشون خداحافظی کرده. شما هم دیگه حتی جواب اون اس ام اس را هم نده. اگر خودش تماس گرفت و صحبتی کرد می تونی حرفهات را بزنی، اگر نه، با این کارت چیزی تغییر نمی کنه.

برای خروج از شرکت و سهمش هم منتظر شو خودش تماس بگیره.

صبر صبر صبر بدون هيچ ارتباطي:305:

سلام
مطمئناا اون الان توی شرایط خوبی نیست ، فکر میکنه اون عامل ناراحتی و مریضی مادرشونه ، پیش خودش فکر میکنه باید تو این شرایط کاری کنه . شما بنظر من دو راه دارید ، یکی اینکه دائم سعی کنید واقعیت رو اثبات کنید یا دیگران رو متقائدکنید ( مستقیما خودتونو درگیر کنیدو در دل ماجرا باشید ) که بنظر من جواب منفی میده . راه دوم اینه که بگذارید اون شاه پسر خودش از پس قضایا بر بیاد بدون دخالت شما . میخوام از این حرفام اینو برسونم که اینکه الان چی میشه مهم نیست مهم آینده زندگیتونه ، مهم اینه که چجوری شورهتون شمارو بخواد و قبول کنه و خانوادش رضایت بدن . حتی اگه شما با هر روشی خودتون سعی کنید و نتیجه هم بگیرید در آینده سر هر موضوع کوچیکی بر میگردین به همین موضوع . پس پیشنهاد من اینه که بدون دخالت کردن تو این موضوع منتظر نتیجه و اقدام اونا باشید ( حتی خودتونو برای بدترین حالت آماده کنید چون اینجوری بهتر از یه عمر عذاب کشیدنه ) . در نهایت امیدتو به خدا از دست نده که اگه اون بخواد توی یک شب هم چی عوض میشه ...
با آرزوی موفقیت برای شما

دوستان عزیزم سپاس از پاسخ های قشنگتون

چشم

من فقط می خواستم با این نامه تکلیف خودمو مشخص کنم و به دور از هرگونه احساسی (چون یک سری نکات هست که نمیتونم اینجابگم!!!!!!) که اگه شما می گید صبر بدون هیچ ارتباطی باشه من اون نامه رو هم نمی نویسم.

دلم داره میترکه از غصه...یک سال تمام عاشقش بودم...سخته بخدا اما واسه حفظ عزت نفسم مجبورم به صبر....

اگر اين رابطه به ازدواج منجر بشه اين صبر در زندگي آيندتون خيلي كمكتون مي كنه. هم در رابطه با شوهرتون و هم خانوادشون.
اگه نشه هم باز عزت نفستون را حفظ كردين.

اصل این موضوعی که شما باید الان بش فکر کنید همین موضوعیه که " ليلا موفق " گفتند ، مهم رسیدن به خوسستون نیست ، مهم اینه که چجوری میرسین ، بفکر یک عمر زندگی باشین

دوستان یعنی صبر اونو به من بر می گردونه؟

من رو خیلی دوست داره ولی تو قضیه مادرش خودشو مقصر میدونه...خیلی تنهاست... به دوست مشترکمون گفتم بدون اینکه از من حرفی بزنه هواشو داشته باشه... ولی بچه ها به نظرتون نباید خودشو در مورد من و شرایط جسمی و روحی ای که برام پیش آورده مسئول بدونه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arastou_edu

ولی بچه ها به نظرتون نباید خودشو در مورد من و شرایط جسمی و روحی ای که برام پیش آورده مسئول بدونه؟

---

متاسفانه آقایون زود فراموش می کنند که چه کار کردند و خیلی راحت از کنار این قضیه می گذرند. نهایتش هم می گن خودش خواست. به زور که نبود.

شب نم جان این بنده خدا آدمه

توی خانواده شرایط بدی پیدا کرده ... وگرنه آدم لاقید و بی مسئولیتی نیست...خیلی هم به اصول پایبنده...فقط من باید یکم صبر داشته باشم...از طریق دوست مشترکمون که باهاش در ارتباطه میدونم حالش خیلی بده و ناراحته از اس ام اسی که داده...فقط میترسه یه وقت خدای نکرده مامانش دور از جون سکته کنه از غصه 2تا پسراش...وگرنه ازون آدمایی نست که زود بره ازدواج کنه...دلیل سکته خفیف اول مادرشم مخالفت برای ازدواج با افراد دیگه و مجرد موندن بوده....میدونم برمیگرده

دوست عزيز سلام

من مثل بقيه دوستان فكر مي كنم شما بايد به دوستتون و خودتون فرصت بدين . الان زمان مناسبي براي تصميم گيري نيست

مطمئنا اونم داره به شما فكر مي كنه اما هنوز نتونسته با خودش كنار بياد و تصميم نهايي رو بگيره بهش زمان بدين

و خودتون هم تو اين فرصت بدست آمده خوب فكر كنيد و درست تصميم بگيريد چون حتي اگه مادردوستتون ين وصلت راضي بشه اما احتمالش هست كه توي زندگي آينده دچار مشكل بشيد و اختلاف پيش بياد

دوستای خوبم سلام

بالاخره صبری که شما بهش منو توصیه کرده بودید نتیجه داد و من نه تماس باهاش گرفتم نه بهش اس ام اس دادم...طوری که خودش از شدت دلتنگی و ناراحتی امروز 2 بار تماس گرفت ولی غرورش اجازه نداد دلتنگیشو ابراز کنه و گفت واسه احوالپرسی زنگ زدم و دفعه دومم کار شرکت رو بهونه کرد که در هر دو مورد خواست یه چیزی بگه اما نگفت...من هم خیلی سرد و معمولی باهاش برخورد کردم...می خوام بفهمه کارش بد بوده ... میخوام بهش فرصت بدم به دور از هرگونه احساس یا فشاری تصمیم نهاییش رو بگیره...پدرش هم جدیدا با مادرش جر و بحث می کنه که تو چرا انقدر به این بچه گیر میدی و حالا هم خودش هم پدرش با مادر خانواده قهر کردن تا انقدر زورگویی نکنه...

- آیا کار درستی می کنم که نه اس ام اس میدم نه زنگ میزنم تا خودش مسئلشو حل کنه؟

- اگه بازم باهام تماس گرفت چجور برخوردی درسته؟

- خیلی دوستش دارم ولی باید خودمو کنترل کنم...آیا کمکی از دست من برمیاد که براش انجام بدم جز صبر و سکوت و فرصت دادن؟

باز هم سپاس از راهنمایی های خوبتون

:72:

سلام عزیزم
ببین مادر من همیشه به من یه نصیحت میکرد که زن کسی بشو که مادرش دوستت داشته باشه وگرنه نمی زاره زندگی کنی بنظر من یه دوری تو تالار بزن و ببین بعضی ها چه مشکلاتی بخاطر مادر شوهرشون دارند اگر یه مادر شوهر از اول عروس رو نخواد تا اخر هم نمی خواد اینکه بعدا روابط انشااله خوب میشه مال توی فیلمهاست اگه اون اقا بخاطر مادرش تورو یک بار پس زده و نتونسته این قضیه رو خوب مدیریت کنه مطمئن باش بعدها هم تو زندگی این اتفاق بار ها و بارها می یفته فقط با این تفاوت که تو شانست رو برای زندگی بهتر باختی بختت رو به خدا بسپار و روی این قضیه اصرار نکن مگر اینکه مگر انکه اون اقا بتونه خوب این قضیه رو مدیریت کنه و کاملا نظر مادرش رو عوض کنه:72:

سلام عزیزم
ببین مادر من همیشه به من یه نصیحت میکرد که زن کسی بشو که مادرش دوستت داشته باشه وگرنه نمی زاره زندگی کنی بنظر من یه دوری تو تالار بزن و ببین بعضی ها چه مشکلاتی بخاطر مادر شوهرشون دارند اگر یه مادر شوهر از اول عروس رو نخواد تا اخر هم نمی خواد اینکه بعدا روابط انشااله خوب میشه مال توی فیلمهاست اگه اون اقا بخاطر مادرش تورو یک بار پس زده و نتونسته این قضیه رو خوب مدیریت کنه مطمئن باش بعدها هم تو زندگی این اتفاق بار ها و بارها می یفته فقط با این تفاوت که تو شانست رو برای زندگی بهتر باختی بختت رو به خدا بسپار و روی این قضیه اصرار نکن مگر اینکه مگر انکه اون اقا بتونه خوب این قضیه رو مدیریت کنه و کاملا نظر مادرش رو عوض کنه:72:

آریاناز چرا همه ارسالات دوبله ست؟

آریاناز عزیز این توصیه رو مادر منم می کرد...

اما موضوع ما یه داستان ساده نیست...وقتی روحت چند سال پیش یکی گره بخوره و با تمام ضعفاش بخوایش دیگه نمیتونی به کس دیگه فکر کنی... اینی که میگم اصلا شوخی نیست..

تازه مادرشم که از اول مخالف نبود منو خیلی دوست داشت...بعد نزدیک به 1 سال تغییر موضع داد بدون اینکه من کاری کرده باشم...من جدا اگه با کس دیگه ای ازدواج کنم بهش جفا کردم..

چون روحم درگیر یه عشق پاک و دلم پیش یکی دیگس...این خانوم فقط با من مشکل نداره ، با شوهرشم مشکل پیدا کرده اما آخه زور گویی تا کی؟

یه روز باید به اراده ایشون عاشق بشیم یه روز فارغ ؟؟؟؟؟؟ منم ازدواجمون رو منوط به رضایت مادرش کردم...برای اینکه با مادرش هم زیاد چشم تو چشم نشم شاید شهر یا حتی کشور محل سکونتمو عوض کنم...البته یه سری اهداف و برنامه های دیگه هم واسه اینکار دارم...

میخوام بدونی راحت نمیشه قضاوت کرد چون من نمیتونم همه چیزو بگم.

اما سوال منو جواب ندادین هنوزا :

(( بالاخره صبری که شما بهش منو توصیه کرده بودید نتیجه داد و من نه تماس باهاش گرفتم نه بهش اس ام اس دادم...طوری که خودش از شدت دلتنگی و ناراحتی امروز 2 بار تماس گرفت ولی غرورش اجازه نداد دلتنگیشو ابراز کنه و گفت واسه احوالپرسی زنگ زدم و دفعه دومم کار شرکت رو بهونه کرد که در هر دو مورد خواست یه چیزی بگه اما نگفت...من هم خیلی سرد و معمولی باهاش برخورد کردم...می خوام بفهمه کارش بد بوده ... میخوام بهش فرصت بدم به دور از هرگونه احساس یا فشاری تصمیم نهاییش رو بگیره...پدرش هم جدیدا با مادرش جر و بحث می کنه که تو چرا انقدر به این بچه گیر میدی و حالا هم خودش هم پدرش با مادر خانواده قهر کردن تا انقدر زورگویی نکنه...

- آیا کار درستی می کنم که نه اس ام اس میدم نه زنگ میزنم تا خودش مسئلشو حل کنه؟

- اگه بازم باهام تماس گرفت چجور برخوردی درسته؟

- خیلی دوستش دارم ولی باید خودمو کنترل کنم...آیا کمکی از دست من برمیاد که براش انجام بدم جز صبر و سکوت و فرصت دادن؟ ))

دوستان سوال منو جواب ندادین هنوزا :

(( بالاخره صبری که شما بهش منو توصیه کرده بودید نتیجه داد و من نه تماس باهاش گرفتم نه بهش اس ام اس دادم...طوری که خودش از شدت دلتنگی و ناراحتی امروز 2 بار تماس گرفت ولی غرورش اجازه نداد دلتنگیشو ابراز کنه و گفت واسه احوالپرسی زنگ زدم و دفعه دومم کار شرکت رو بهونه کرد که در هر دو مورد خواست یه چیزی بگه اما نگفت...من هم خیلی سرد و معمولی باهاش برخورد کردم...می خوام بفهمه کارش بد بوده ... میخوام بهش فرصت بدم به دور از هرگونه احساس یا فشاری تصمیم نهاییش رو بگیره...پدرش هم جدیدا با مادرش جر و بحث می کنه که تو چرا انقدر به این بچه گیر میدی و حالا هم خودش هم پدرش با مادر خانواده قهر کردن تا انقدر زورگویی نکنه...

- آیا کار درستی می کنم که نه اس ام اس میدم نه زنگ میزنم تا خودش مسئلشو حل کنه؟

- اگه بازم باهام تماس گرفت چجور برخوردی درسته؟

- خیلی دوستش دارم ولی باید خودمو کنترل کنم...آیا کمکی از دست من برمیاد که براش انجام بدم جز صبر و سکوت و فرصت دادن؟ ))

من فکر می کنم اینکه زنگ نزنید یا اس ام اس ندید ؛ کار درستیه! و عاقلانه ست!
اینکه وقتی زنگ می زنند شما چه برخوردی داشته باشید؛ من فکر می کنم توی برخوردهاتون نباید نه خیلی سرد برخورد کنید نه خیلی گرم؛ یه برخورد عادی! اما وقتی ایشون شروع کرد به برخوردهای احساسی شما خیلی عاقلانه بهشون میگید که هر دوی ما حق انتخاب داریم و اینکه باید بتونیم با مسئولیت و با نگاه باز همدیگر رو انتخاب کنیم؛ من هم به هر دومون فرصت دادم که به دور از هر گونه احساسی تصمیم بگیریم!
و البته بعد از چند وقت که دیدید ایشون دارن عاقلانه تر رفتار می کنند؛ می تونید یه کوچولو اظهار نگرانی در مورد احوالات ایشون با احترام داشته باشید! نه ابراز دلتنگی و احساسات عاشقانه!
ابراز نگرانی و توصیه به مراقبت از روح و جسمشون؛ تا نشون بدید که براشون ارزش و احترام قائل هستید!

متاسفانه مادرشوهر آینده شما در اشتباه کامل هستش
چون مادر خوب کسیه که هر کی پسرش بپسنده و باهاش خوش باشه را بخواد
با توجه به اینکه راجع به خانواده شما تحقیق کردند باز هم مخالف هستند

من میگم اصلا ایشون با ازدواج پسرهاشون مشکل دارند....

به نظرم صبر کنید ولی دل نبندید فکر نمیکنم آخر این خواستگاری نتیجه بخش باشه

لطفا موقعیت های خوب دیگر را به خاطر ایشون از دست ندید:305: