نمایش نسخه قابل چاپ
من فقط 4 ماه از زندگیم می گذره و الان کلاَ 1 ساله که با همسرم آشنا شدم.الان همسرم منو تحت فشار قرار داده که زود بچه می خواد چون 30 ساله شده و نمی خواد تفاوت سنیش با بچه زیاد باشه ولی من خودمونو از لحاظ ارتباطی،روحی و مالی آماده نمی بیتم و وقتی حتی به تعارف به خانومی از فامیل می گم که هنوز آماده نیستم یا حوصله ندارم کلی دعوا می کنه که چرا می خوام این ذهنیت رو ایجاد کنم......
نمی دونم چی کار باید بکنم چون خودم و اصلاَ آماده نمی بینم....
سلام خانومی
خوش اومدی به همدردی
من کار شما راتأیید می کنم.آدم وقتی آمادگی نداره نباید اقدام کنه.تازه اینکه شما فقط یک ساله همدیگه رو میشناسید.ریسک زیادی داره.
به نظر من می تونید خیلی آروم از عواقب بچه ناخواسته براش مثال بزنید.اینکه اگه دلتون نخواد و باردار بشید ممکنه
اون بچه رو یه مزاحم فرض کنید.واین برای روحیه شما ومخصوصا بچه خیلی می تونه خطرناک باشه.می تونید ازش بخواید باهم برید مشاوره تابلکه مشاور بتونه راضیش کنه.
.
سلام دوست عزیز
خوش آمدی:72:
مگه شما قبل از ازدواج در مورد این مسئله صحبت نکرده بودید؟
منظورم اینه که باید از قبل به تفاهم می رسیدید تا الان نظرتون یکی باشه.
خودت چند سالته ؟
ارتباطت با شوهرت چطوره؟
چطوری با هم آشنا شدید؟
هر دو شاغل هستید ؟
سلام
از آشنایی شما خوشحالم.
من 24 سالمه و کارمندم.
قبل از ازدواج من گفتم 5 سال زمان می خوام و اون گفت که سعی می کنه حد اکثر 1 ساله مسائل رو مرتفع می کنه و در آخر نه من قبول کردم و نه اون و قرار شد توی زندگی با توجه به شرایط با هم تصمیم بگیریم.(اینجا اشتباه کردم.)
رابطمون خیلی عاشقانه بود ولی این مسئله داره مشکل ساز می شه.بخصوص از وقتی جاریم که 1 ساله عروسی کرده و تقریباَ 3 ساله عقد کردن حامله شده...( آخه جاری و برادر شوهرم از ما کوچک ترن)
وقت مشاورم برای هفته بعد گرفتیم.
مادر شوهرم توی عروسی منو دید و به همسرم معرفی کرد.تقریباَ از طریق خانواده هامون آشنا شدیم.
ببین عزیزم،تو مسائل مهم زندگی از جمله مسئله بچه دار شدن باید قبل از ازدواج به تفاهعم رسید وگرنه هر کدام هر شمان که دلتون بخواد میتونید بگید من بچه میخوام! توجیه تون هم اینکه " ما گفتیم وقتی شرایط مناسب بود و حالا از نظر من مناسبه!"
حالا که شوهرت گفته با گذشت یک سال مسائل رو مرتفع میکنم، آیا مرتفع کرده ؟
البته از نظر مالی شاید ایشون بتونند اما از نظر روحی و روانی هر دوی شما باید این آمادگی رو داشته باشید و الا با مشکل برمیخورید.
زندگی هر کسی به خودشون مربوطه.شاید جاری و برادر شوهرت از هر لحاظ این آمادگی رو دارند و چون مدت زمان بیشتری با هم آشنا بودند و مدت بیشتری هست که عروسی هم کردند، خب طبیعیه که از این لحاظ لابد فکراشونو کردند و به تفاهم رسیدند و این ربطی به سن و سال نداره که بگید چون شما بزرگترید باید زودتر هم بچه دار بشید.
پس کسانی که از شما بزرگترند و هنوز ازدواج نکردند تکلیفشون چیه؟!
سبقت گرفتن تو مسئله بچه دار شدن که هنر نیست عزیزم.هنر اینه که بعد از 10 سال هم اگه بچه دار بشید بتونید درست تربیتش کنید و فرزندتون صالح باشه نه اینکه فقط اونو به دنیا بیارید چون با تولدش تازه کارتون شروع میشه:46:
عزیز دلم، با آرامش و محبت با همسرت صحبت کن و اینها رو بهش بگو.بگو اگه بخوایم پدر و مادر خوبی باشیم و بچه مون هم بچه خوبی بشه باید از لحاظ روحی و روانی هم آمادگی داشته باشیم تا بتونیم بهش محبت کنیم و وقتی خودمون آرمش نداشته باشیم و مضطرب باشیم به اون هم منتقل میشه.
موفق باشید
به خدا منم همه اینها رو می دونم ولی نمی تونم همسرم رو قانع کنم.تا می آیم چیزی بگم بهم می گه :تو به زندگی مون و ادامش حتماَ اعتماد نداری....
وقتی هنوز درست همدیگه را نمی شناسین بچه دار شدن دیگه واسه چی؟؟
شما روش جلوگیری خودتون را به دقت و حتی اگه لازم شد یواشکی ادامه بدید. حتی اگه دکتر هم برید معمولا تا یکسال درمان خاصی نمی کنند و فقط می گن باید صبر کنید. پس حداقل یکسال می تونید جلوگیری کنید و منتظر باشید!
سلام. خوش اومدی:72:
(اینها نظر شخصیمه ها......)
شما اول راه هستید و از این اختلاف نظرها ممکنه زیاد پیش بیاد. دقت کن که در این جور مواقع برخورد درستی داشته باشی. سعی کن احساس لجبازی بوجود نیاری. سعی کن توی این اختلاف نظرها خدایی نکرده حرمت هاتون نشکنه. دقت کن این اولین قدم خیلی "مهمه"
می دونی که قبل از بارداری باید تحت نظر پزشک باشی و چک اپ کامل بشی، ویتامین و قرص آهن و دندانپزشکی و از این جور چیزها.... همسرت اینها رو می دونه؟ اگه نمی دونه بهش بگو تا به سرش نزنه ناخواسته بچه دار بشید...
کارهایی که دوست دارید قبل از بچه دار شدن انجام بدید رو با هم درمیون بذارین، مثلا دوست دارید دوتایی با هم باشید به مسافرت و سینما برید، خصوصا اینکه دوران نامزدی طولانی ای هم نداشتید.
اگر هم برادرش رو برات مثال زد تو شوخی و خنده بهش بگو می خواستی زودتر ازدواج کنی :)
بچه دار شدن رو به داشتن پس انداز و کار ثابت و پشتوانه و این جور چیزها موکول کن...
خلاصه دوست عزیز سعی کن از راه درست وارد بشی و مطمئن باش که حتما جواب می گیری.
سلام نگار جان.
از راهنمایی هات ممنونم.
یه حس بدی بینمون ایجاد شده .فکر می کنه من لجبازی می کنم و می خوام کارهایی مخالف نظراتش انجام بدم ولی این جوری نیست.دلایلم هم برای نخواستن بچه براش قانع کننده نیست.مثلاَ میگه تو با مسائل مالی کارت نباشه،اون با من...
درباره کارهایی که دلم می خواد انجام بدم هم می گه که مکه با بچه نمی شه انجام داد؟مگه ما اولین نفرهاییم..
انگار مشکل ارتباطی داریم.......
اگر یک موضوع رو مرتب یادآوری و تکرار کنی حساسیت روی اون موضوع زیاد می شه و اون وقت حل کردن اش مشکل تر می شه. پس با دقت و حوصله:82: راه حل صحیح رو پیدا کن و در یک شرایط مناسب انجام اش بده.
به درون خودت عمیق تر نگاه کن و سعی کن خواسته هات برای خودت روشن و شفاف باشن بعد با یک روش درست و در زمان مناسب اونها رو منتقل کن تا نتیجه بگیری.
زمانی که ارتباط خودتون رو ترمیم و تقویت کنی:72: و اعتماد ایجاد کنی حل کردن هر مشکلی آسون می شه.
سلام به نظرم من مخفی کاری اصلا کار درستی نیست اون وقت یه مشکل دیگه و اونم عیب نازایی هم به مشکلاتتون اضافه میشه بعدم هم بخوای بگی یواشگی پیشگیری می کردی و دروغ گفتی مشکل دروغگویی هم به مشکلاتت اضافه میشه پس مشکلت از یکی تبدیل میشه به سه تا:305:نقل قول:
نوشته اصلی توسط شب نم
آره همش حس می کنم باید ارتباط کلامی مون رو تقویت کنیم.انگار قدرت کلماتم اونقدری که باید باشه تا بتونه توش نفوذ کنه نیست...
از همراهی و همدردی و وقتت ممنونم.
برات آرزوی موفقیت دارم. :72: