ادامه تحصیل یا ازدواج؟

سلام دوستان.
چند ماه پیش وقتی خیلی نگران بودم تنهام نذاشتید. مجددا به همراهیتون نیازمندم.

قبل درباره خاستگارم توضیح داده بودم، الان بعد از 6ماه هنوز دریاره ازدواج مطمئن نیستم. در حقیقت اولین بار که ما باهم صحبت کردیم بهش گفته بودم که ادامه تحصیل در خارج برای من خیلی مهمه ایشون قبول کردند که باهم برا ادامه تحصیل بریم اما متاسفانه شرایط کاریش تغییر کرد طوری که الان عاشق کارشه و حاضر نیست برا ادامه تحصیل بریم خارج. من سر 2راهی بزرگی هستم. ادامه تحصیل رویای اصلی من بوده و براش خیلی تلاش کردم. اگه روز اول به من میگفت نمیخاد بره خارج نمیذاشتم که ی روز دیگه رابطه ما ادامه پیدا کنه و وابستگی ایجاد شه اما حالا بعد از این همه مدت،ارتباطات خانوادگی، ایجاد وابستگی نمیدونم چه باید بکنم. کمک
راستش برای خودخاهیش که اینجور منو در منگنه گذاشته نگرانم.

درود
ادامه تحصیل در خارج براتون رویا هست؟که در نهایت چی بدست بیارید؟به عواقب تاخیر انداختن ازدواج به این دلایل هم توجه کنید!

خب حداقل مزیت آن دیدن یک دنیای جدید، فرهنگ جدید و یک تجربه است، مهمتر از همه آینده شغلی من که شدیدا ارتقا پیدا میکنه . در کل میتونه ی موفقیت بزرگ برا من باشه.

سلام نازنین خانم

جواب سوالت از نظر من میشه : ازدواج

البته اگه اون آقا رو پسندیدی و تنها مشکلت خارج رفتنه.

سلام نازی خانم!
خوب هستید؟:72:

یه جورایی میتونم درکتون کنم.البته من پسرم... اینکه شما دوست دارید ادامه تحصیل بدید خیلی خیلی خوبه:104:...اما به نظر من ضریب اهمیت این هدفتون بسیار کم هست تو موقعیت فعلی(با توجه به سن شما و موقعیت خواستگار)....از جملاتتون در مورد خارج رفتن مشخص در این مورد هم تصمیم با اطلاعات کامل نگرفتید.همون طور که بهتر از می دونید اپلای یه پروسه بسیار طولانی و با ریسک هست که هیچ وقت و هیج کحای این پروسه نمی شه 100 درصد امید داشت به آینده...پس اگر واقعا قصد ادامه تحصیل د رکشور دیگه رو دارید باید خیلی راحت حدود 1 سالی رو جهت اماده سازی بگذرونید و بسته به مقطع پذیر بین 4.5 تا 6 سال هم اونجا بمونید.....
د ر کل من میخواستم با تشریح این موضوع بگم که حیف است که اگر کیس مناسبی برای ازدواج دارید خودتون رو درگیر این پروسه پیچیده بکنید ،ازدواج کنید و در هیم ایران ادامه تحصیل بدید...مطمئنا حضور همسر موفق در کنارتون جبران هزینه نرفتنتون به کشور دیگه رو جبران میکنه!...با البته با تلاش بیشتر در ایران....

موفق باشید:72:

سلام
همیشه در این موارد من از سوال کننده ،مطلبی رو می پرسم
چه هدفی از ادامه تحصیل دارید؟ دقیق توضیح بدید . اگر توانستید 5 دلیل موجه را بیاورید که خیلی خوب هست وگرنه....

و اما در مورد ازدواج یا ادامه تحصیل .
شما می توانید در کشور خودمان ادامه تحصیل بدید و یک ازدواج موفق هم داشته باشید
در جامعه ما برای یک دختر ، ازدواج اگاهانه با ارزش تر از ادامه تحصیل هست

موافق فرانک 1389 هستم :104:

دوستان از راهنماییهاتون ممنونم.

آقای DR_BINGO راستش من 2سال کامل تمام کارهامو تعطیل کردم و دنبال نمرات زبان و اپلای بودم تلاش زیادی کردم. امسال بالاخره تونستم از ی دانشگاه عالی آمریکا که حتی تصورشم نمیکردم پذیرش بگیرم که به خاطر قضیه ازدواج با این آقا اونو رها کردم به امید سالهای آینده که باهمسرم برم اما حالا این آقا این امیدو ازم گرفته و من موندم دودل و ناراحت که چه فرصت بزرگی رو از دست دادم. حالا حتی در انتخاب این آقا که رو قولش نموند دودلم :302:

دوست عزیز
به صدای قلبت گوش کن
خودتو مجبور نکن به کاری که بقیه تایید می کنند ولی خودت تردید داری
به ته ته ....... ته قلبت رجوع کن
نیازی به تایید دیگران نداشته باش
توکلت به خدا باشه و اون کاری رو بکن که عاشقانه انجامش می دی :43:

دکتر بینگو هم رشته هم هستیم :) و شما میدونید که تفاوت مدرک از ایران و یک دانشگاه معتبر در آمریکا تو موفقیت شغلی من(هیات علمی دانشگاه) چقدر زیاده و علاوه بر شغل رضایت شخصی خودم نیز هست که همواره درس مهمترین مساله برام بوده.
اما این سوال شدیدا درگیرم کرده ادامه تحصیل به چه قیمتی و همچنین ازدواج به چه قیمتی؟اگه از هر کدام بگذرم ممکنه در آینده پشیمون شم.
شاید اشخاصی که در این راهها قدم گذاشتند بهتر بتونند آینده رو در هر دو صورت برام شرح بدن.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ممنونم سنجاب جوابتون عالی بود اما قلبم دودله، وقتی میگم تموم شد میرم سراغ درس، گریه زاری راه میندازم که توان دوریشو ندارم ترکش اشتباهه و وقتی باهاشم و برا زندگیمون تو اینجا برنامه میریزیم ته دلم ناراحتم که این زندگیی نیست که براش یرنامه ریزی کرده بودم.
دوست دارم عقلم تصمیم بگیره همیشه این عقیدم بوده که یک بار زندگی میکنم و فرصتی برای اشتباه بزرگ ندارم اما اینجا عقلم ناتوان شده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین:)

دکتر بینگو هم رشته هم هستیم :) و شما میدونید که تفاوت مدرک از ایران و یک دانشگاه معتبر در آمریکا تو موفقیت شغلی من(هیات علمی دانشگاه) چقدر زیاده و علاوه بر شغل رضایت شخصی خودم نیز هست که همواره درس مهمترین مساله برام بوده.
اما این سوال شدیدا درگیرم کرده ادامه تحصیل به چه قیمتی و همچنین ازدواج به چه قیمتی؟اگه از هر کدام بگذرم ممکنه در آینده پشیمون شم.
شاید اشخاصی که در این راهها قدم گذاشتند بهتر بتونند آینده رو در هر دو صورت برام شرح بدن.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

---

خیلی مبارکه!...اپلای رو میگم...:43::43:
راستش من خودم به شخصه تحصیل در خارج از کشور رو تجربه کردم(من DIRECT P.H.dپذیرش گرفتم اما متاسفانه من در ایتدا دکترام در امریکا مجبور شدم برگردم ایران و ادامه بدم!به دلیل مسائل شخصی)...تجربه بسیار جالبیه اما نه به هر قیمت.
با توجه به اینکه فرمودید از دانشگاه با رنک بالا پذیرش دارید،موضوع کاملا فرق میکنه.....بهتره بشینید و با تمرکز تمام فواید موندنو رفتن و ضرر هاش رو بنویسید...با خودتون سبک سنگین کنید.ببینید ایا فردی که در مقابل شما قرار داره ارزش گذشت از این موقعیت عالی رو داره؟....ایا با گذر زمان موقعیت ازدواج بهتری ممکنه پیدا کنید؟(با توجه به فاکتور های خودتون)
در اخر هم باید بگم کمک به شما نیاز به شناخت دقیق از شما و پسر مورد نظرتون و... داره که در این محیط مجازی امکان پذیر نیست که شما این اطلاعات خصوصی رو یه اشتراک بذارید.
فقط می تونم بگم اگر ادامه تحصیل و تبدیل به دکترا پژوهشی و علمی مد نظرتون هست (در رشته من وشما)درایران اصلا خبری نیست!:163:حتی دانشگاه خوب تهران که من الان توشم(امیدوارم لو نرم و دانشجو هام بهم اس ام اس نزن:سلام دکتر بینگو!:311:)..پس دقت کنید از دست دادن این موقعیت شما خیلی هزینه گرانی براتون داره و حتما سعی کنید بیشتر از این ها بهش فکر کنید چون پشیمانی در آینده فایده ای نداره!

موفق باشید..راستی اگر رفتید مراقب خودتون باشید:72:

[align=center]http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی یه نکته ای رو در این مدت که ایران هستم متوجه یه مورد عجیبی شدم،مجبورم یک رُک صحبت کنم:

واقعیت اینه که در جامعه پسران تحصیل کرده و اکادمیک ایرانی معمولا (تا به حال خلاف این مورد ندیدم ولی مطمئنا هست !)اقایون برای رعایت تفاوت 2-3 ساله سنی بین مرد و زن و موارد دیگه! دست به انتخاب همسر از مقاطع پایین تر میزدنند و تمام اطرافیان و دستان من همسرانشون رو از مقاطع کارشناسی ارشد انتخاب کردند.شاید با خوندن این پست من از دستبه بندی مقطعی من تعجب کنند ولی خوب این دسته بندی رو من میبینم و بیان کردم!
پس خانم نازنین دقت کنید که بعد از پایان دکترا کار شما سخت تر میشه در ازدواج...اگرچه ممکنه در دوران تحصیل همسر مورد نظرتون رو ببنید و .....

هدفم از این پست فقط تجربه چند ماه من بود که گفتم دونستنش برای شما شاید مفید باشه..
با آرزو خوشبختی:72:

ممنون دقیقا درست میگید.
مشکل اینه من 2 چیز رو خیلی دوست دارم و به یک اندازه خواهانشون هستم. این 2چیز باهم جور نمیشن فقط یکی رو باید داشته باشم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین:)

ممنون دقیقا درست میگید.
مشکل اینه من 2 چیز رو خیلی دوست دارم و به یک اندازه خواهانشون هستم. این 2چیز باهم جور نمیشن فقط یکی رو باید داشته باشم

---

درسته. امكان نداره كه شما بتونين وسط اين مسئله، راه حلي را پيدا كنين كه تماما سود باشه.:302: هر كدام را كه انتخاب كنين، باز اين وسط يه ناراحتي هايي داره كه شما بايد با توجه به روحيات خودتون اوني را انتخاب كنين كه ناراحتيش كمتره.:305:
در مورد حرفاي دكتر بينگو موافقم، دخترهاي دكترا كه مجرد موندن تو دانشگاه ما هم زياده. آخه پسرهاي دكترا ترجيح ميدن از مقطع پايين زن بگيرن.:305: اكثر اين دخترها هم دچار مشكلات روحي ميشن. چون درسته كه يه دكترا دارن، اما نتونستن ازدواج كه براشون مهم تره را داشته باشن. ديگه اون مدرك دكترا هم ارزشي براشون نداره كه اصلا احساس خوشبختي نمي كنند.:302:
يه چيز جالب هم بگم كه خيلي از اونهايي كه رفتن اون ور، به اين سوال برمي خورند كه: آيا اين همه تلاش، ارزشش را داشت؟ خيلي هم از اونهايي كه اين ور موندن هم ميگن: هر كس ايران دكترا بخونه ديوونه است.:311: يعني اين مسئله ايه كه جواب مشخصي نداره. هر گزينه اي طرفدار و مخالف داره و بايد هر كس مطابق ميل خودش انتخاب كنه.
در ضمن من نظرم اينه كه اگر طرف فرد مناسبيه و شما هم مي تونين تو ايران در دانشگاه خوبي بخونين، خب همين جا بخونين. هم همسر خوب دارين و هم دكترا با ارزش كمتر. اما ممكنه كه دكترا با ارزش آمريكا را اگر انتخاب كنيد، بعدا همسر با ارزش كمتري گيرتون بياد.:163: قطعا و بدون شك، همسر بهتر در مقابل مدرك باارزش كمتر، بهتره نسبت به مدرك بهتر در مقابل همسر باارزش كمتر. البته به شرط اين كه همسرتون واقعا فرد خوبيه و همسر مناسبيه و شما فكر ميكنين مي تونين در كنارش زندگي خوبي داشته باشين.

دوست عزیز
یک تجربه از یکی از دوستانم بگم که دکتری می خوند وبرای ادامه تحصیل رفت انگلیس
اونجا بایه پسر ایتالیایی آشنا شد و عاشق هم شدند و پسر ه باخانوادش امدند ایران و مسلمان شد وازدواج کردند
جالبه بگم که هر کی اون آقا رو می دید به خانمه می گفت عمراً تو ایران همچین پسری پیدا می کردی:311:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دوست عزیز
یک تجربه از یکی از دوستانم بگم که دکتری می خوند وبرای ادامه تحصیل رفت انگلیس
اونجا بایه پسر ایتالیایی آشنا شد و عاشق هم شدند و پسر ه باخانوادش امدند ایران و مسلمان شد وازدواج کردند
جالبه بگم که هر کی اون آقا رو می دید به خانمه می گفت عمراً تو ایران همچین شوهری پیدا می کردی:311:
و یکی دیگه از دوستان که همیشه مدارس تیزهوشان می رفته و لیسانس وفوق و دکتری هم یکی از بهترین دانشگاههای خودمون قبول شد
ابتدای پذیرش دکتری ازدواج هم کرد و لی از بس این آقای شوهر بهنه گیری کرد که چرا درس می خونی بنده خدا از درس غافل شد و استاد راهنما گرام هم عذرش و خواست
و این بنده خدا هم دیگه نتونس این شوهر بهانه گیر و که اول شرایط اونو قبول کرده بود بعد زده بود زیرش تحمل کنه و قید همه چیز و زد وجدا شد الان داره تو آمریکا دکتری می خونه
اینا رو گفتم که با توجه به پتانسیل خودت تصمیم بگیری
شاید اگه آدم زیاد کمال طلب و بلندپروازی نباشی ازدواج بهترین گزینه باشه
ولی اگه می بینی فقط داری خودتو گول می زنی و درونت همه اش ناآرومه و انتظار بیشتر از این رو از خودت داری گزینه دوم شاید مناسب تر باشه

سلام، ببخشید، شما که تجربه ی اپلای دارین، میشه تو تاپیک من راهنمایی ام کنین. مرسی.
مراحل ازدواج را می تونم بعد از ا÷لای سریع جلو برم؟

نازی خانم ،سلام!:72:

می دونم تو موقعیت خیلی سختی قرار گرفتی»جدال احساساتت و منطق.

راستش رو بخوای من 2.5 سال که اونجا بودم واقعا از لحاظ روحی کمیود داشتم و به قول بچه ها این فروم "نیمه گمشده"داشتم!...
نه به خاطر دوری و تنهایی ،اتفاقا دوره و برم شلوغ بود حسابی..کلی دوست ایرانی و خارجی پیدا کرده بودم که هنوز هم باهاشون ارتباط تلفنی دارم!...با اینکه درس ها سخت بود،اما حسابی شاد بودیم ،ولی امان از "نیمه گمشده!"!
پس حواست باشه آبجی اونجا شما هم بعد این تجربه احساسی به این مشکل من بر میخوری!..از الان حواست باشه...


بهترین حالتش اینه که بتونید با هم برید و لذت ببرید..:310:

امیدوارم تصمیم درست رو بگیری و توکل کنی به خدا و انجامش بدی:حالا رفتن ویا موندن،مطمئنا خدا کمکت میکنه هر کدوم رو که انتخاب کنی چون هر دو در راه رسیدن به کمال هست.:43:

موفق باشی:310:

برو دنبال درس اشتباه نکن می تونی به اون بالا بالاها برسی
من هم یکی دو سال دیگه می افتم دنبالش می خوام بعد گرفتن لیسانس برم دخترعموم رفته فوق العاده راضی یه (انگلیس رفته) خواهراشم می خوان پذیرش بگیرن برن
کلا هر کی توی فامیل ما رفته راضیه و دیگه نمی خواد برگرده
برای ازدواج همیشه وقت هست اگه دوستت داشته باشه اقدام می کنه و دنبالت میاد
شكسپیر : اگر كسی را دوست داری رهایش كن سوی تو برگشت از آن توست و اگر برنگشت از
اول برای تو نبوده

از راهنمایی همتون ممنونم دوستان. خیلی لطف کردید وقت گذاشتید. باید سبک سنگین کنم ببینم چی تو زندگیم مهمه:)

سلام نازنین جان

امیدوارم تا الان بهترین تصمیم رو گرفته باشی.
با اینکه دیر به تاپیکت سر زدم ولی باز می خوام یه چند جمله ای بگم.
راستش نمی دونم چقدر نظرم درسته ولی خودم که به این نتیجه رسیدم توی ایران و با فرهنگ و تفکر و عرف ایرانی (البته از خارج ایران اطلاعی ندارم) برای خانمها کمال موفقیت در تحصیل و شغل و کمال موفقیت در ازدواج همزمان باهم امکانپذیر نیست (متاسفانه)!
درواقع یه خانم مجبوره یکی رو فدای اون یکی بکنه. شما هم باید با توجه به خصوصیات اخلاقی و شخصیتی خودت بسنجی ببینی که تحمل گذشتن از کدوم یکی رو داری و در آینده کمتر حسرت می خوری و بهت فشار میاد.

نکته دوم هم خود همسرت هست. بنظر خودت آیا این تغییر عقیده همسرت در موافقت برای تحصیل در خارج از ایران چقدر منطقی و جوانمردانه است؟ آیا واقعا قصد فریب شما رو داشته؟ ایا می خواسته بعد از وابسته کردن شما، نیت اصلیش رو نشون بده؟ یا واقعا شرایطش تغییر کرده و این شرایط مجبورش به تغییر عقیده کرده؟
جواب این سوالها سوای موضوع ادامه تحصیل شماست. و حتی اگه کاملا از ادامه نحصیل در خارج ایران صرفنظر کنید، باز باید مطمئن بشید که آیا قصد دارین با یه مرد فریبکار زندگی کنید یا نه.

موفق باشید

یه مساله ای هم که هست اینه که الان بازار کار در خارج خیلی بده مخصوصا برای ادمهای تحصیکرده (مقطع دکتری) و البته بیشتر برای ادمهایی که مهاحرن. پس اینم در نظر بگیرید که بعد از درس می خواهید چه کنید؟ بر گردیدی ایران یا بمونید. تمام وقت کار بکنید یا پاره وفت . و......

سلام
در مورد اهمیت ادامه تحصیل و ازدواج حرفی واسه گفتن ندارم اما فقط اومدم یه چیز را بگم.
این آقا را ول کنید! ازش دل بکنید! چرا؟ چون شما با این وضعیتی که در حال حاضر دارید احساساتی تصمیم خواهید گرفت و در صورتی که انتخاب احساستان این آقا باشد پس از مدتی که شدت احساسات کاسته شد چیزی که براتون باقی می مونه یه احساس افسوس مدام و شکست خوردگیه که زندگی را تلخ می کنه
از این آقا دل بکنید. وقتی تونستید عاقلانه انتخاب کنید همه ی چیزهایی که دوستان گفتند را در نظر بگیرید اگر انتخابتان ازدواج بود و اگر این آقا را با عقلتان انتخاب کردید که خوشبخت خواهید شد وگرنه با این ازدواج علاوه بر خودتان این آقا را هم بدبخت می کنید!

دوستان واقعا از راهنماییهاتون ممنونم،خیلی به من کمک کرد. دوست داشتم شما هم در جریان تصمیمم باشید تو این چند روز اتفاقا زیادی افتاد: من تصمیم گرفتم ی مدت دیگه بدون فکر درباره تحصیل با این آقا بیشتر آشنا شم اما خوشبختانه دخالت مادر ایشون سر مساله بله برون باعث شد رفتار ایشونو بیشتر ببینم که اصلا برام خوشایند نبود(خدا رو شکر که خیلی هم به موقع بود).بعد از بررسی دیدم این آقا نیمه گمشده من نیست و من توان اینهمه فداکاری رو ندارم. حالا خوشحالم و میدونم هیچوقت افسوس نمیخورم که بخاطر درس فرصت ازدواج خوبو از دست دادم :) حالا دوباره میخوام با تمام قدرت به مسیر زندگی خودم برگردم و هم مسیر خودمو پیدا کنم نه اینکه مسیرمو بخاطر دیگری عوض کنم... از حمایتتون ممنونم