وقتی که تذکری بهش میدم (حتا با ادب و متانت)واکنشش بی محلی و بی تفاو

آیا درسته که وقتی زن یا مرد حرفی از همسرش میشنود و یا تذکری بهش داده میشه بهش بربخوره و در جواب بی تفاوت و سرد خودش را نشون بده و بی محلی کنه و حتا سرد بشه
آیا اینطوری همسر تنبیه میشه و معذرت خواهی میکنه یا زندگی بدتر میشه؟؟

من همسرم با من اینطوری رفتار میکنه من هم خیلی زبونم تند هست و زود از کوره در میرم
ولی من که زن هستم و باید اینطور رفتار کنم خیلی کمتر از همسرم قهر میکنم

با وجود اینکه خیلی به محبت من نیاز داره ولی خیلی قده
من الان باید مقابله به مثل کنم؟؟:101:

خواهش میکنم به من بگید این نقطه ضعفه من هست و عصبانیت و تلخی همسرم منو آزار میده قهر هم بیشتر از سه روز نمیتونم تا حالا که نتونستم و همون سه روز هم باز یادم نمیاد

خواهش میکنم بگید در اینگونه موارد طرف مقابل باید چکار کنه؟؟؟

سلام
مشکل پسرتون حل شد؟
کاش درمورد این موضوع یه مثال بزنین که روشن تر بشه:72:

مثلا وقتی بهش راجع به اینکه دیر میره سرکار و یا انگیزه نداره و افسرده س و باید شاد باشه و برای دو تا بچه ش بیشتر تلاش کنه بهش تذکر میدم
واسش گرون تموم میشه و به نظر خودش تمام تلاشش را کرده و من در اصل دارم نا امیدش میکنم

و این باعث میشه که به ایشون بربخوره و با من سر و سنگین بشه

و میدونه که من نمیتونم تحمل کنم و دست روی نقطه ضعفم میگذاره
من هم میخوام مثل خودش برخورد کنم اما نمیشه و دو روز نگذشته خودم سر حرف را باهاش باز میکنم و خودمو میزنم به بیخیالی و اینکه تظاهر میکنم که ازش راضیم

آخه وقتایی هم که تشویقش میکنم روحیه بگیره بدتر میشه و فکر میکنه دارم دروغ میگم و یا از خودش راضی میشه و فکر میکنه که دیگر بیشتر از این احتیاجی به تلاش نداره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مثال زدم راجع به هر تذکر مفید و سازنده ای حساسه و ناراحت میشه

گاهی وقتا احساس میکنم این با اینهمه نازک نارنجی بودنش چرا مرد شد؟؟:316:

من فكرمي كنم شما زياد توزندگي به همسرتون بكن نكن ميگين وهمين موضوع باعث ميشه اون درمقابل دلسوزيهاي شما جبهه گيري كنه. ازاين به بعد هروقت خواستي نصيحت يا انتقادي ازهمسرت بكني اگر مي توني به خودت نهيب بزن وبگو كه تصميم گرفتي تا مدتي از امرونهي همسرت دست برداري واگر موضوع خيلي مهم هست ونمي توني نگي اول كمي بابت زحماتي كه براي زندگي مشترك ميكشه با صداقت ازش تشكر كن واگر همسرت آماده شنيدن مشكل بود احساستو وقتي كه اون كار رو انجام ميده وتو ناراحت ميشي بهش بگو. مثلاً بگو وقتي تو اين كار را مي كني من احساس نگراني بابت فلان مشكل يا فلان كمبود توي زندگيمون مي كنم ولي مطمئن هستم كه تو مي توني راه چاره اي براي اين مشكل پيدا كني و بهش بگو براي حل مشكل آيا كاري ازدست من برمياد يانه؟
باخودت تمرين كن ازاين به بعد تا وقتي اون ازت كمك وراهنمايي درمورد چيزي يا مشكلي نخواسته نصيحتش نكني و تواناييهاش رو زيرسوال نبري. مطمئن باش اينجوري خودش مياد وازت كمك مي گيره.

من اگر ما نشوم تنهایم
تو اگر ما نشوی خویشتنی
من اگر بنشینم
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد
چه کسی با دشمن دون بستیزد
من اگربرخیزم
تو اگر برخیزی
همه برمیخیزند
همه برمیخیزند:302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

[size=large][size=medium]چه کسی خواهد دید

مردنم را بی تو؟
بی تو مردم مردم

گاه میاندیشم
خبر مرگ مرا با تو چه کس می گوید؟
آن زمان که خبر مرگ مرا میشنوی
روی تو را کاشکی میدیدم
شانه بالا زدنت را بی قید
و تکان دادن دستت که
مهم نیست زیاد
و تکان دادن سر را که
عجب!عاقبت مرد؟
افسوس!
کاشکی می دیدم!


من به خود میگویم:
چه کسی باورکرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد؟[/size][/size]

سلام به نظر من انتقادت رو همراه با یه تعریف ازش بگو
مثلا بگو می دونم که تمام تلاشت برای من و بچه هاست مثلا فلان روز فلان کار رو کردی ولی بهتر یه کم شادتر....

وقتی انتقاد با تعریف و تمجید باشه تاثیر گذار تر و روحیه بر انگیز تر خوب خود شما هم فکر نمی کنم زیاد خوشت از این جور انتقاد یک دفعه بیاد

فعلا اصلا کاریش ندارم

باهاش سر و سنگینم
چطور وقتی که ایشون یه مشکلی از من میبینه و به مذاقش خوش نمیاد هر جوری هم که بگه من لااقل اگر خودمم قبوش نداشته باشم به احترام و در ظاهر هیچی نمیگم ولی تو دلم هم حرفش را قبول نمیکنم
و به کار خودم ادامه میدم
ولی اگر تذکر منطقی باشه و واقعا به من بفهمونه کارم اشتباه بوده با جون و دل قبول میکنم

پس چرا وقتی میبینه من اینطوری برخرد میکنم یکم کوتاه نمیاد؟؟:163:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نمیگم باید با حالت لج مقابله به مثل رفتار کرد مثل بچه ها
ولی تا حدی که طرف مقابل هم متوجه رفتارش بشه گاهی رفتار آیینه ای (البته نه مقابله به مثل)کارآمدتر خواهد بود
نظر شما چیست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

فعلا اصلا کاریش ندارم

باهاش سر و سنگینم
چطور وقتی که ایشون یه مشکلی از من میبینه و به مذاقش خوش نمیاد هر جوری هم که بگه من لااقل اگر خودمم قبوش نداشته باشم به احترام و در ظاهر هیچی نمیگم ولی تو دلم هم حرفش را قبول نمیکنم
و به کار خودم ادامه میدم
ولی اگر تذکر منطقی باشه و واقعا به من بفهمونه کارم اشتباه بوده با جون و دل قبول میکنم

پس چرا وقتی میبینه من اینطوری برخرد میکنم یکم کوتاه نمیاد؟؟:163:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نمیگم باید با حالت لج مقابله به مثل رفتار کرد مثل بچه ها
ولی تا حدی که طرف مقابل هم متوجه رفتارش بشه گاهی رفتار آیینه ای (البته نه مقابله به مثل)کارآمدتر خواهد بود
نظر شما چیست؟

---

وقتی شما ایمان داری که این رفتار اشتباه پس چرا باید انجام بدیش
بهتر روی کاری که بهش اعتقاد داری و می دونی درسته پافشاری کنی و بهش برسی

حقیقتا میدونم این کار اشتباهه ولی باید یه جوری متوجه اشتباهش بشه من چطوری متوجهش کنم؟؟
وقتی خودم اگر کسی ازم انتقاد به جا بکنه میپذیرم ممکنه حتا تلاش نکنم که رفعش کنم ولی مشکلاتم را میپذیرم
ولی اکثر افراد اینطورین که از انتقاد فراری هستند به خاطر غرورشون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

حقیقتا میدونم این کار اشتباهه ولی باید یه جوری متوجه اشتباهش بشه من چطوری متوجهش کنم؟؟
وقتی خودم اگر کسی ازم انتقاد به جا بکنه میپذیرم ممکنه حتا تلاش نکنم که رفعش کنم ولی مشکلاتم را میپذیرم
ولی اکثر افراد اینطورین که از انتقاد فراری هستند به خاطر غرورشون

---

گفتم بهت با تعریف درست و به جا و به حق و پشت سرش با ظرافت های زنانه گفتن مشکلش و انتقاد ازش این جوری انتقادت سازنده میشه
ببین پنج تا انگشت که یک اندازه نمیشه نباید خودت رو با اون مقایسه کنی شما دو تا آدم مختلف هستید و هر کس هم اخلاق خودش رو داره
راستی اونقدری که میتونی خودت رو تغییر بدی نمی تونی دیگران رو تغییر بدی
وقتی خودت رو تغییر دادی می بینی دیگران هم تغییر می کنند

مشكل برميگرده به شيوه ي انتقاد شما از همسرتون. اولا كه انتقاد نبايد خيلي انجام بشه،:305: چون باعث ميشه طرف مقابل با خودش فكر كنه كه من از ايده آل همسرم خيلي فاصله دارم. ثانيا اگر هم باشه، بايد خيلي دوستانه و بااحتياط باشه. مقالاتي در مورد انتقاد كردن از همسر در اين تالار وجود داره، اونها را حتما بخوانيد.:305: به دردتون مي خوره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

مثلا وقتی بهش راجع به اینکه دیر میره سرکار و یا انگیزه نداره و افسرده اس و باید شاد باشه و برای دو تا بچه ش بیشتر تلاش کنه بهش تذکر:163: میدم. واسش گرون تموم میشه و به نظر خودش تمام تلاشش را کرده و من در اصل دارم نا امیدش میکنم. و این باعث میشه که به ایشون بربخوره و با من سر و سنگین بشه.

---

همين كه اون بهش برمي خوره يعني اين كه ايراد از نحوه ي انتقاد كردن شماست.:305: انتقاد كردن خيلي مهارت مي خواد و وقتي كه همسرت ناراحت نشد، يعني شما كارتون را درست انجام دادين. بنابراين به جاي اين كه روي اين كار كني كه چطور همسرت از انتقاداتت ناراحت نشه، روي شيوه ي انتقاد كردنت كار كن. اگر مهارت انتقاد كردن را نداريم، بهتره اصلا انتقاد نكنيم.:305:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

و میدونه که من نمیتونم تحمل کنم و دست روی نقطه ضعفم میگذاره

---

خب طبيعيه وقتي ناراحتش كني، اون هم قرار نيست مهربون باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

آخه وقتایی هم که تشویقش میکنم روحیه بگیره بدتر میشه و فکر میکنه دارم دروغ میگم

---

خب ديگه وقتي يه دفعه تغيير رويه ميدي، اون هم فكر ميكنه داري دروغ ميگي. بايد هميشه روند تشويق داشته باشي و كلا انتقاد را براي هميشه كنار بگذاري. تاپيك به مردان قدرت دهيد تا صميميت فوران كند را حتما بخوان. يه مرد هر چي هم كه قوي باشه، باز به تشويق زنش نياز داره، هر چند كه تظاهر كنه كه بي نيازه.:311:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

و یا از خودش راضی میشه و فکر میکنه که دیگر بیشتر از این احتیاجی به تلاش نداره

---

آهان وقتي هم كه از خودش راضي ميشه، يعني داره به تو اطمينان مي كنه كه قبولش داري، اما تو كه ميبيني داره شل ميشه، دوباره انتقاد ميكني كه چرا اين طوري شدي و اون باز با خودش ميگه: من هر كاري كنم، زنم راضي بشو نيست. پس كلا بهتره بي خيال بشم و بعد هم بهت بي محلي ميكنه.
پس ديگه انتقاد را رها كن و مدتي تعريف كن تا به تو اطمينان كند. بعد اگر ديدي شل شد و سستي كرد، نگو: باز دوباره دير رفتي سر كار؟:163: مثلا بگو: وقتي صبح هاي زود ميري سر كار و تا عصر كار ميكني، من كلي دلم برات مي سوزه كه اين قدر زحمت ميكشي. منم همش انگيزه پيدا مي كنم كه خونه را بهتر و تميزتر كنم تا تو وقتي ميايي خستگي ات در بره. اون وقت ميبيني كه دوباره موتورش راه مي افته.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

گاهی وقتا احساس میکنم این با این همه نازک نارنجی بودنش چرا مرد شد؟

---

چه ربطي داره، كلا مردها در مقابل انتقاد همسرشون خيلي شكننده تر از زنان هستند.:305: چون مردها فكر مي كنند كه قهرمان زندگي زنشون هستند و وقتي كه زن انتقاد مي كنه، فكر مي كنند كه قهرمان اون نيستند.:302: اگر اون تاپيك قدرت دادن به مردان را بخواني ميبيني كه توش نوشته: زني كه از شوهرش خيلي انتقاد كنه، باعث ميشه مرد فكر كنه بي عرضه است و ديگه اون زن نمي تونه هيچ وقت پري روياهاي اون مرد بشه.:305:

وقتی خودت رو تغییر دادی می بینی دیگران هم تغییر می کنند


جمله زیبایی هست
درسته که آدمها میتونند خودشون را تغییر بدهند اما باز هم سخته
ولی میشه


ممنونم اقلیما جان

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

آقای تسوکه
:104:
شما درست میگید ولی این وسط من چیکار کنم
مادرو پدرم از وقتی ما نامزد کردیم همش جلو ایشون از من ایراد میگرفتند و من همیشه با وجود تمام نکات مثبتی که داشتم خودم را نادیده میگرفتم
و این رفتار اونها باعث شد که همسرم و مادر و پدرش از من به راحتی انتقاد کنند و من هم اگر انتقاد به جا باشه قبول میکنم و تذکر را به جان میخرم فرقی نداره چون عادت کردم و برام عادی شده تذکر شنیدن

ولی همسر من تو خانواده ش طوری بوده که هیچوقت یا خیلی کم بهش تذکر میدهند
خانواده ایشون حتا انتقاداتی که باید از پسرشون بکنند از من میکنند و من هم چند بار بهشون گفتم که باید اینها را به پسرتون بگید نه به من
اما همسر من با همه طوری رفتار میکنه (حتا با پدر و مادر خودش)که کسی جرات نکند ازش ایراد بگیرد

مشکل من و همسرم از ابتدا این بود که در بیشتر موارد خیلی شبیه هم هستیم و در برخی موارد دیگر زمین تا آسمون با هم فرق داریم
از جمله تربیت پدر و مادر
مثلا پدر و مادر من همیشه به خصوص مادرم دائم شماتت سرزنش سرکوفت مقایسه
ولی همسرم مادرش درسته که خیلی ازبچه هاش تعریف نمیکنه ولی سرکوبشون هم نمیکند
وقتی من به مادرم میگم میگه خب حالا ما بد کردیم تو را سرخورده کردیم تو با بچه هات اینطوری نکن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

مثلا پدر و مادر من همیشه به خصوص مادرم دائم شماتت سرزنش سرکوفت مقایسه ولی همسرم مادرش درسته که خیلی ازبچه هاش تعریف نمیکنه ولی سرکوبشون هم نمیکند
وقتی من به مادرم میگم میگه خب حالا ما بد کردیم تو را سرخورده کردیم تو با بچه هات اینطوری نکن

---

اين كه شما اجازه ميدين كه ديگران از شما انتقاد كنند، دليل اين نيست كه شما درست عمل ميكنين و بايد همسرتون هم اين طوري باشه.:305: خودتون ميگين كه شما را سرخورده بار آورده اند. بنابراين اين كه شما راحت انتقاد ميكنين به دليل اينه كه تو خانواده شما اين جوري بزرگ شدين و فكر كرديد كه حق نداريد از انتقاد ديگران (انتقاد تند و نه درست و دوستانه) ناراحت بشين.:163: حالا هم انتظار دارين كه همسرتون هم راحت قبول كنه. يه جورايي شما دارين همون تربيت را روي شوهرتون هم پياده مي كنين.:163:
در هر حال مادرتون هم ميگه كه ما اشتباه كرديم، تو اين كار را نكن. بنابراين به نظر من بهتره كه شما با خودت تصميم بگيري راه غلط مادرت را ادامه ندي.:305:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

شما درست میگید ولی این وسط من چیکار کنم

---

ببين الان طرز فكر شما اينه: شوهرم از من خيلي انتقاد ميكنه و خانواده اش هم همين طور. من هم قبول مي كنم. (هر چند مطمئنم از اين همه انتقاد خسته شدين) پس منم وقتي از شوهرم انتقاد ميكنم:324: اونم بايد مثل يه پسر خوب گوش كنه. حالا هم اومدم توي اين سايت تا شما بهم ياد بدين چطور كاري كنم تا همسرم به انتقادام گوش بده.:303: اين راهي كه شما ميرين كاملا غلطه.

راه درست: شما بايد يه جايي جلوي اين اشتباه را بگيرين. سعي كنين هم شما و هم شوهرت از انتقاد و ايرادگيري زياد دست بردارين. نبايد حالا كه خودت در راه اشتباه رفتي شوهرت را هم بكشوني تو اين راه غلط. بايد تصميم بگيري كه راه درست را وارد زندگي خانواده كني تا همه از داشتن هم كيف كنين. مثلا يه تاپيك خيلي خوبي از يه خانوم چند روز پيش ديدم كه توش پرسيده بود كه چطور به همسرم بگم شيو كنه كه ناراحت نشه.:104: مي بيني چقدر مواظبه كه شوهرش ناراحت نشه.:43: اما اگر قرار بود كه شما اين سوال را مي پرسيدي، مي گفتي كه چرا وقتي به شوهرم ميگم شيو كن، ناراحت ميشه.:163: فرق اين دو سوال از زمين تا آسمونه. اولي به طرف مقابل حق ميده كه ناراحت بشه و دومي به خودش.
راهكار:
1) راه هاي انتقاد سازنده را در سايت هست، پيدا كن و بخوان.
2) براي خودت بيشتر ارزش قائل شو و فكر نكن هر كي حق داره از تو انتقاد كنه.
3) سعي كن، كم كم فضاي خانه ات را از انتقاد و تذكر به سمت تشويق و تاييد همديگر بكشاني.
كمي طول ميكشه اما بعدش مي توني جو خانه را براي همه ي اعضاش عوض كني و بشي يه همسر و مادر بهتر. :104:

نه نه تسوکه میدونید

من کمی سرخورده شده بودم کم کم چند بار که تو محیط کار با مشکل مواجه شدم و اعتماد به نفس نداشتم و استعفا دادم کمی با این سرخوردگی مبارزه کردم
و البته من در مقابل مشکلی که داشتم و میدونم که دارم و در مقابل انتقاد با متانت و مودبانه دیگران تسلیمم
نه هر حرفی اگر هم کسی بخواد انتقاد بدی با لحن بدی بکنه از من فقط به مادرم اجازه میدم چون اصلا حوصله بحث را ندارد
ولی همسر من و خیلی از مردم اینطورین که اگر با محبت و با ادب هم ازشون انتقاد کنیم یا انتظارمون را بگیم یا حتا اگر کمی هم حالت خشونت داشته باشه ولی برحق باشه
همه جبهه میگیرند
یعنی منظورم اینه که همه خودشون را مبرا میدونند و حتا در مقابل انتقاد و انتظار سازنده ای که همسرشون عروسشون و یا دوستشون ازشون میکنه حساسیت و یا حتا قلدری نشون میدن:82:

باز هم از شما ممنونم تسوکه که برام وقت گذاشتی بیشتر صحبتهات را قبول دارم
ولی از همین یه موضوعی که مطرح کردم دلم پره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

http://www.hamdardi.net/thread-16726.html

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادر دو کودک

ولی همسر من و خیلی از مردم اینطورین که اگر با محبت و با ادب هم ازشون انتقاد کنیم یا انتظارمون را بگیم یا حتا اگر کمی هم حالت خشونت داشته باشه ولی برحق باشه همه جبهه میگیرند.

---

اگر كمي حالت خشونت داشته باشه كه همسرتون حق داره ناراحت بشه و جبهه بگيره.:305: اما اگر با رعايت كامل احترام و مهرباني و ... باشه:46:، اون وقت همسرت گوش ميده. اگر هم جبهه بگيره حتما به خاطر اين نيست كه مغروره، شايد هم به خاطر اينه كه نمي تونه قبول كنه كه قهرمان زندگي تو نيست.:305: گفتم كه مردا چقدر نسبت به انتقاد همسرشون حساسند.:305:

در انتها هم از من خواستين كه در تاپيك ديگه تون نظر بدم، پس من سراغ اون بحث ميرم و در اين جا فقط حرفاي قبلي ام را كه شما بيشترش را قبول دارد، تكرار مي كنم. بگذارين تو اون تاپيك بيشتر بحث كنيم. :303:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اما من كمي تاپيك هاتون را خواندم و ديدم كه شما همچين هم خوب توي اين انتقاد كردن عمل نكردين. اين ها حرف هاي خود شماست:
البته من هم خیلی در این مساله بهش سرکوفت زدم و خیلی شماتتش کردم که دیدم این شماتت ها بدترش میکنه و حتا مواقعی که بهش گفتم این کار را نکن بدتر انجام داده.
مثلا عصبانی که میشه به خصوص از دست داد و قال من که البته خودش مقصره میره اونکار را میکنه.
اما چند بار باها جنگ و جدال هم کردم و تهدیدش هم کردم که باید زودتر این کار را بگذاره کنار