با اين همه سر سختي چه كنم؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام به همه دوستان
من يك دختر 28 ساله هستم. ليسانس دارم و شاغلم. پدرو مادرم خيلي روي من حساس هستن و توقع دارن كه يك همسر بي نظير داشته باشم .يك سال پيش با آقايي هم سن خودم در رابطه با يك موضوع كاري آشنا شدم. پدرم ايشون رو ديدن البته نه به عنوان داماد و خواستگاري.ايشون اهل كرمانه و پدرم اب اهالي اين شهر خيلي مشكل داره و اعتقاد داره كه ايشون معتاده.ما به هم علاقه پيدا كرديم و پنهاني با هم ارتباط داريم. يكي دو بار با مادرم صحبت كردم و اجازه خواستم كه به خواستگاري بيان و حتي مادرمو با زور پيش مشاوري كه قبلا با دوسنم رفته بوديم بردم ولي حاضر به حرف زدن نمي شن و عمده ترين دليل مادرم اينه كه ميگي نميتونم به عنوان داماد قبولش كنم و معتاده. گفتم به من ثابت كنيد كه هست ديگه ادامه نمي دم ولي همين كارم نمي كنن. چيكار بايد بكنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام دوست خوب

فقط می تونم بگم هر وقت سر هر مسائلی با پدرم اختلاف سلیقه داریم بهم می گه:

"تو مو میبینی و من پیچش مو"!!

یا مثلا می گه:
"آنچه جوان در آینه بیند، پیر در خشت خام بیند"

خدایا سایه شون همیشه بالاسرمون باشه :43:

سلام
به خدا من هميشه بهشون احترام گذاشتم و ميذارم و بيشتر از جونم دوسشون دارم . فقط ميخوام باهام منطقي برخورد كنن. من پدرمو بهتر از هر كسي ميشناسم . ميتونه در آن واحد از يك شخص يا موضوعي بي نهايت خوب يا بد بگه. موندم اين وسط. هر كس راه حلي به نظرش ميرسه بگه . ممنون ميشم

دلیلشون چیه که میگن ایشون معتاده؟

ميگن زيادي لاغره و اون روزي كه بابام به اين نتيجه رسيدن اون سر درد داشته. من گفتم هر زمان و بدون اطلاع قبلي دلشون خواست ببرنش آزمايش . با اينكه توهين آميزه ولي خودش راضيه كه اي كارو بكنن

ببین عزیزم
من اصلا نمی گم ایشون خدایی نکرده اعتیاد داره یا خیر
می گم که پدر و مادر یه دوتا پیرهن بیشتر از ما پاره کردن
وقتی میان می گن معتاده یا شک کردن یا به هر طریق ممکنی می خوان شما رو منصرف کنن
شما اصلا نباید بهش می گفتی که پدرتون اینطوری گفتن چون اگر باهاش ازدواج کنی بعدها هی سرکوفت می شنوی و میونه ش با پدرت بد می شه اگر نه اگر خدایی نکرده معتاد هم باشه وقتی از قبل بهش میگی خوب میره یه کارهایی می کنه که آزمایش جوابش غلط باشه
حالا این که چرا اینقدر پدرتون و مادرتون مخالفن هم جای بحث داره، باید دید دلایلشون چی هست، اگر منطقی هست که باید پذیرفت و اگر نیست باید قانعشون کرد
دوست خوبم بهت توصیه می کنم اولا که حرفهایی که توی خونه زده میشه بهش انتقال ندی، ثانیا حتما یه تیم تحقیقاتی بفرستی شهرشون چون همشهری نیستید تو شناخت باید بیشتر دقت کنی، ثالثا من نمی دونم بدون بردن به آزمایش میشه اعتیاد رو تشخیص داد یا خیر ولی تا اونجایی که میدونم یک قرص هایی هستن که ترک اعتیاد هستند و اگر فرد معتاد بعد از مصرف قرص بخواد بکشه درجا حالت تهوع می گیره و روده هاش به هم می ریزن و غیره، سعی کن از این طریق های غیر مستقیم بفهمی که ایشون خدایی نکرده موردی دارن یا خیر

ممنونم از جوابهايي كه دادين و راهنمائيهاتون

واقعا خيلي گيجم. ما به هم خيلي بيش از حد وابسته شديم و علاقه پيدا كرديم. خودش قبل از اينكه ازم خواستگاري كنه ميدونست كه تفكر خانواده ام چيه و براي دفعه اول از من نشنيد. من قسم خوردم كه اگه معتاد باشه در هر شرايط و موقعيتي كه باشم و مطمئنم كه خيلي سختمه ولي كنارش مي ذارم.ولي نمي خوام كه مدام خانوادم بي دليل و مدرك اين حرفو بزنن. آيا اين اشتباهه كه بخوام بهم دليل معتبر تري جز شك و ترديد نشون بدهند؟هميشه در خانواده ي من هر كس مشكلي داشته من پا در ميوني كردم و سعي كردم كه حل كنم ولي حالا كه خودم مشكل دارم واقعا حس مي كنم كه تنهام. از مادرم پرسيدم كه غير از اعتياد چه مشكل ديگه اي داره ؟ ولي فقط ميگه كه شما به درد هم نمي خورين . آخه من دليل منطقي مي خوام. در ضمن برادر من كه 5 سالي ازم كوچكتره و با يك دختري كه با ما همشهري نيست داره ازدواج مي كنه و مادرم مدام ميگه كه نمي خوام تو هم اي مسئله را تكرار بكني . يعني ديد خوبي نسبت به شهر هاي ديگه نداره. واقعا از اين شرايط خسته شدم. تو رو خدا اگه مشاوري كه واقعا مفيد باشه ميشناسين بهم معرفي كنيد. ممنون

سلام
من قبلا يه كمي از مشكلاتمو گفتم ولي الان ميخوام كاملتر بگم.من يه دختر 28 ساله و اهل تهران هستم.فرزند اول خانواده هستم. ليسانس دارم و شاغلم. درامد خوبيم دارم.نزديك 2 سال پيش با آقايي كه 5 ماه ازم كوچكتره بر سر يك موضوع كاري آشنا شدم. اوم موقع در تهران شاغل بود. (ايشون اهل كرمانه) تحصيلاتش ديپلمه.خانواده من ايشونو يه همون دليل كاري ديده بودن. بعد از 4-5 ماه همكاري به من پيشنهاد ازدواج داد و با هم خيلي در اين زمينه حرف زديم . من پذيرفتم و شديدا به هم علاقه پيدا كرديم و ارتباط داريم. بعد از 3 ماه مسئله را به مامانم گفتم ولي اون خيلي عصباني شد و رفتار بدي باهام داشت.منم چند روزي ناراحتيمو نشون دادم تو خونه تا اينكه با دوستم تصميم گرفتيم كمي صبر كنيم تا شرايط مالي اون بهتر بشه و با هم ارتباط داشتيم. خانوادش منو ديدن و تلفني هم با هم ارتباط داريم و خيلي مشتاق اين ازدواج هستن و ميگن كه خانواده من هر شرطي داشته باشن مي پذيرند. بعد از گذشت چند ماه با دوستم پيش مشاور رفتيم و باهاش صحبت كرديم و متوجه شد كه ما عاقلانه فكر كرديم و احساسي نبوده و پيشنهاد كرد كه دوستم كمي شرايط ماليشو بهتر كنه و مشكل سربازي رو هم حل كنه. بعد از چند ماه تصميم گرفتيم كه مامانمو بيش همون مشاور ببريم البنه مامانم نميدونست كه ما با هم پيش اون مشاور رفتيم(به پيشنهاد مشاور)با هزار مشكل و گريه زاري بردمش. اونجا هم پاشو تو يه كفش كرد كه نننننننننننننننننننننننه. دلايلشم اينه
1) تحصيلاتش ازم كمتره (واسم مهم نيست . چون اين 6 سالي كه شاغلم چيزايي از آدمايه تحصيل كرده ديدم كه ديگه واسم معيار نيست)
2) قدش به اندازه 5 سانت ازم كوتاهتره ( من جزو دختراي بلند قد دسته بندي مي شم و نه اينكه واسم مهم نباشه ولي اينقدر دوسش دارم كه واسم مهم نيست)
3)درامدش كمه (ما نمي خوايم همين امروز ازدواج كنيم . ميتونيم بهش زمان بديم)
4)با هم همشهري نيستيم(به نظر من مهم نيست و كمي انعطاف پذيري مي خواد)
5)ميگه معتاده ( ولي من بهش ايمان دارم و امتحانش كردم . نيست . ولي با اينحال خواستم كه در صورتي كه ثابت كنن هست . با وجودي كه نفسم به نفسش بستست كنارش مي ذارم)
مشاور پيشنهاد كرد كه پدرم از خواستگاري با خبر بشه. مامانم هم بهش گفت ولي نگفت كه نظر من مثبته . بابام بي نهايت عصباني شد. ما هم بازم تصميم گرفتيم كه پنهاني ادامه بديم ولي خيلي از اين شرايط هر دو مون خسته شديم و دلمون مي خاد كه مثل خيلي جونايه ديگه زندگيه مشترك داشته باشيم . داريم 30 ساله مي شيم .
خيلي طولاني نوشتم . تورو خدا راهنماييمون كنيد

عزیزم چرا تاپیک قبلیت رو ادامه ندادی؟

من باز هم می گم:

آنچه جوان در آینه بیند، پیر در خشت خام بیند!

اما در مو رد دلایل مادرتون:

1- هم حق با مادرتونه و هم شما، بستگی داره به تحصیلات به چه دیدی نگاه کنید، برای بعضیها (مثل من و خانواده ام) خیلی مهمه!
2- در این مورد هم حق با هر دوتونه و به دید شما بستگی داره!
3- پول خوشبختی نمی یاره ولی نبودش بدبختی میاره!
4- شما بعد از ازدواج کجا می خواید زندگی کنید؟ در این مورد صحبت کردید؟
5- ......!!!

چرا فکر می کنی چون داری 30 ساله می شی باید زودی ازدواج کنی؟؟؟ گمونم دیگه باید این اعتقادات قدیمی رو بذاریم توی گاوصندوق!! به دلیل سنت عجله در انتخاب نکن!

سلام
مرسي از راهنماييتون

نه من بخاطر سنم هيچ عجله اي نكردم. آدمي هستم كه تا حالا به هيچ وجه عجله واسه ازدواج نداشتم. حتي اگه مجردم مي موندم واسم مسئله نبود ولي حالا كه عاشق هستم دلم نمي خواد عمرمو به تنهايي بگذرونم.
راجع به پول نظرم با شما يكيه و هر دو مون هم تصميم گرفتيم كه پس انداز خوبي براي زندگيمون بذاريم. ما فقط الان ازشون دلگرمي ميخاييم.راجع به محل زندگي . اولين موضوعي بود كه صحبت كرديم . قراره تهران باشه و ميتونه كارشو اينجا هم ادامه بده. البته الان با توجه به تغييرات اعمالي در وزارتخانه ها . اگه بيكار بشم بدم نمياد كه چند ساليو شهرستن زندگي كنم. اونجا خيلي زودتر ميشه رشد مالي داشت . من تجربه برادرمو دارم. بازم راهنمائيم كنيد ممنون ميشم . از مدير تالار هم ميخوام كه كمكم كنن

خوبه که به همه این موارد فکرکردی و در موردش صحبت هم کردید، ولی یه نکته در مورد زندگی در یه شهر دیگه:

- برای شما که بیست و چند سالی رو توی تهران شلوغ و پررفت و آمد و البته پر از امکانات زندگی کردی، سخته که بخوای توی شهر کوچکتر و آرومترو با امکانات کمتر زندگی کنی!

ممکنه برای مدت چند ماهی برات جالب باشه ولی در طولانی مدت ممکنه افسرده ات کنه!!!

موفق باشی :72:

ممنونم كه نظر دادين . آره خودمم بهش فكر كردم ولي تهران در اولويته واسمون.اونم اينجا رو دوست داره چون چند سالي اينجا بوده. با خانوادم چه جوري رفتار كنم ؟؟؟؟؟؟؟ چون هر دو مون حتما مي خواهيم كه با رضايت اونها باشه و حتما هم باشه . ميخواهيم كه دعاشون با ما باشه. من اهل دعوا با خانوادم نيستم . تو خونه ما من هميشه واسه همه يه جورايي سنگ صبور بودم و كمك كردم ولي حالا خودم تنهام . تا آخر ماه عروسيه برادرمه ( 5 سال ازم كوچكتره ) منو دوستم مي خواهيم بعد از عروسي با خانوادم حرف بزنيم ولي نميدونيم چيكار كنيم . به واسطه و بزرگترم فكر كرديم . كسي رو نداريم جز خدا . نمي دونم بايد خودم صحبت كنم؟ يا اونو خانوادش؟خيلي مي ترسم

كمك كنيد

سلام دوست عزيز

ببين شما اساساً 5 تا مشكل داري
مادرت بهشون ميگه مشكل ( طبق تجربه اي كه داره )
اگه دقت كني مي بيني كه خودت همه موارد رو گفتي مهم نيست و مشكل محسوب نميشه .

دوست خوبم زندگي مشترك اون چيزي نيست كه آدم از روز اول فكر ميكنه .

هميشه اونجوري كه خودت ميخواي همه چيز پيش نميره .

همه آدما كه با تفاهم و بدون مشكل زندگياشونو شروع ميكنن . بعد از ازدواج تازه ميفهمن چقدر مشكل دارن .

واي به حال اينكه آدم 4-5 تا مشكل داشته باشه ولي خودش رو توجيه كنه كه هيچكدوم مهم نيست .

مطمئن باش اگه مهم نبود مادرت اين همه سخت نميگرفت .

شما الان تو موقعيتي قرار داري كه فقط وصال برات مهمه . بعدش كه بهم ديگه رسيديد تازه منطقي فكر ميكني و خدا اون روز رو نياره كه اين مشكلات خودشون رو نشون بدن .

ببين الان كنار اومدن با اين 5 مورد راحت به نظر مياد ولي كامل فكراتو بكن كه يه روزي وقتي شور و هيجانت فرو كش كرد اين موارد زندگيتو تهديد نكنه .

موفق باشي .

شما از اول راهو اشتباه رفتی برای همین سخت به نتیجه مطلوب برسی.1 بدون اینکه نظر خانوادتو بدونی وارد رابطه شدی.

2 بعد از اینکه نظر خانوادتو دونستی به رابطه ادامه دادی و به علت وابستگی که به وجود اومده یه سری از مشکلاتو

ندیده می گیری.برای اینکه متوجه این مشکلات بشی،فرض کن یه نفر با همین شرایط قد وضع مالی تخصیلات شهرستانی

بودن خاستگارت شده، ببین می تونی بپذیریش؟

سلام،

می شود شما به ما بگویید که به چه علت این آقا رو برای ازدواج انتخاب کردید.
یعنی این آقا کدام یک از معیارهای شما رو دارا هستند؟

به هر حال این از آنجا که از دو شهر مختلف هستید، به احتمال زیاد تفاوت های فرهنگی بین شما هست و این یک نمره منفی است.
همینطور پدر مادر شما این آقا رو تایید نکردند که این هم بسیار بسیار مهم است.

از طرف دیگر مثل اینکه خود شما هم شک دارید به این که این آقا معتاد نباشند. اگر معتاد باشند که ازدواج با او اشتباهی بزرگ است.

حالا شما بگویید که ایشون چه نکات مثبتی دارند که به خاطرش از این نکات منفی حاضرید بگذرید...

s

nafas عزیز

به کلبه با صفای همدردی خوش آمدی

عزیز جان ، برای تاپیکت عنوانی متناسب با مشکلی که مطرح کرده ای در پست بعدی ارسال کن تا تعویض کنیم .



پاورقی
-----------

دوستان عزیز

اکیدا× تقاضا دارم که پست نزنید تا زمانی که عنوان جدید را نبینید

با تشکر




.

مرسي از جوابايي كه دادين .ولي درسته كه من الان هيجان دارم ولي باور كنيد به تمام اين مسائل روز و شب فكر كردم . شايد اين هيجان براي كساني كه دائم در كنار هم هستن فرصت تفكر منطقي رو نده ولي با شرايط ما كه در ماه چند روز همو ميبينيم وبقيه زمان را با تلفن در ارتباط هستيم .شرايط متفاوته. من قبول دارم كه اگر صبر كنم شايد موارد بهتري داشته باشم ولي الان ايشون و دوست دارم و ما راجع به همه چيز منطقي بحث كرديم . من واقعا برام قابل درك نيست چرا تا اسم شهرستان مياد اينقدر ديد همه منفي ميشه ؟؟؟
يعني همه ميگن بايد بي خيال شم؟؟؟؟؟؟؟؟ هيچكس نسيت كه راه كار بهم بده؟؟؟؟؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در تاپيك قبلي با عنوان "كسي كمكم نمي كنه " دوستان سوالاتي پرسيدن كه جوابشو اينجا مي نويسم

1)من به هيچ عنوان در رابطه با اعتياد به ايشون شك ندارم و بازم تاكيد مي كنم كه در محال ترين شرايط اگه اينگونه باشه رابطمو با تموم دلبستگيو عشقو علاقم تموم مي كنم

2)خوبي هاي خيلي زيادي داره كه با معيارام مي خونه .مهربونه . مي تونم واقعا بهش تكيه كنم(امتحانش كردم) . خوش اخلاقه. حلال بودن درامدش خيلي واسش مهمه . به اصول مذهبي پايبنده. به روحيات زنانه توجه خاصي داره و اهل مطالعه هستش . توي كاراش پشتكار داره . فقط رو پاي خودش واي ميسته.مسئوليت پذيره.اجتماعي و خوش برخورده و................................
واقعا دوسش دارم و ديدين كهع تاكيد مي كنم اول دوسش دارم و بعد عاشقشم . از نظر من دوست داشتن برتره . چون ايراداته نفر مقابلم مي بيني

دوستي اشاره كردن:
[/واي به حال اينكه آدم 4-5 تا مشكل داشته باشه ولي خودش رو توجيه كنه كه هيچكدوم مهم نيست]
چرا فكر مي كنيد كه ابنا توجيهه ؟؟؟ با تمام احترامي كه قائلم فكر مي كنم كه قضاوت مي كنيد .هزاران آدم ميشناسم از 2 شهر متفاوت ازدواج كردن و زندگيه خوبي دارند
در مورد وضع مالي هم بايد بگم كه اگه همت و پشتكار نداشت نمي پذيرفتم . يعني الان تو اين تالار هيچكس مشكل مالي نداره ؟؟ مهم اينه كه كار كني تا حلش كني
قد هم واقعا ديگه خيلي شخصيه . وقتي من اينجوري مشكلي ندارم چرا بايد توجيه باشه ؟

بازم راهنمائيم كنيد . خيلي نياز دارم

سلام
با عنوان "با اين همه سرسختي چه كنم؟" كامل تر توضيح دادم

سلام عزيزان
كجايين؟ ضمن تشكر از نظراتي كه دادين .چرا هيچكس نظري نمي ده ؟ مشاوران سايت كمك نمي كنند؟