شديدا نياز به مشاوره و راهنمايي دارم

سلام دوستان...
دوست داشتم خيلي زودتر از اينها با اين تالار آشنا ميشدم.
من مشكلات زيادي دارم كه مجموع اين مشكلات در من يك احساس نارضايتي بي هويتي بي ثمر بودن و احساس گناه ايجاد كرده كه خيلي من را عذات مي دهد به طوري كه شبها با استرس ميخوابم وصبح ها با استرس تمام از خواب بيدار ميشوم مثل اينكه يك چيزي گم كردم. از اينكه سالها عمرم را بيهوده تلف كردم خيلي عذاب ميكشم دلم ميخواد بدونيد كه اين تلف كردن عمرم به خاطر عدم اعتمادبه نفسي بود كه داشتم. من حتي اعتماد به نفس نداشتم كه بيرون برم يا با كسي حرف بزنم هنوزم اعتماد به نفس من پايين است ولي با توجه به اينكه سنم بالا رفته و تجربه من بيشتر شده مي تونم به عدم اعتماد به نفسم غلبه كنم.:104:
از خانواده خودم ميگم تا با شرايط من بيشتر آشنا شويد:
من در خانواده اي بزرگ شدم كه ارزش و احترامي براي يك دختر قائل نبودند مادر من بيماري شديد اعصاب و روان دارد تقريباحدود 30 سال يا بيشتر است كه از خونه بيرون نرفته
پدر من وابستگي شديد به خانواده خودش داشت و بعد به فرزندان پسر از نظر مالي توشرايط بدي بوديم حداقل امكانات را نداشتيم نمي گم درآمد كمي داشتيم پدرمن بيشتر درآمدش و خرج خواهرها وخواهرزاده هاش ميكرد و ما بچه ها براش مهم نبوديم. از نظر عاطفي كه وضعيت پدر و مادرم گفتم تواين شرايط برادرهاي بزرگترم به ما خيلي توهين مي كردن وتحقيرو كتك بود كه نثار ما مي شد وفقط خواهرم كه از همه بزرگتر بود به ما ميرسيد و واقعا حق مادري به گردن همه مادارد. رفت و آمد نداشتيم و مهموني هم كه نميرفتيم و كسي هم خونمون نميومد الان هم با كسي رفت و امد نداريم در واقع ارتباطمون با جامعه قطع بود.
من به خاطر بيماري كه از بچگي داشتم و به خاطر همين هميشه درد داشتم تا اينكه در سن 7 سالگي منو عمل كردن و اثرات بعداز عمل كه تا آخر عمر بامن است و حرفهايي كه به من ميزدن كه عمر تو نصفه است و تو زود ميميري الان اين حرفها برام مهم نيست ولي براي يك بچه 7ساله خيلي سنگين بود واونو تو خلوت خودش مي برد بچه اي كه فكر ميكرد كسي دوستش نداره وزود ميميره روش اسم مي گذاشتند و افراد بزرگتر مسخره اش مي كردند و مي خنديدن گاهي اوقات فكر ميكنم كه اونها چه طور بايك بچه چنين رفتاري مي كردند:305: همه اينها باعث شد كه تنها باشم و تمايلي به درس خوندن نداشته باشم البته من فوق ديپلم حسابداري دارم اونم براي اين رفتم كه دانشگاه من شهرستان بود و مي تونستم از دست خانواده خلاص شوم.البته شرايط خانواده من هنوز تغييري نكرده بلكه بدتر هم شده چون پدرمن مريض است و اميدي بهش نيست و كوچكترها بزرگ شدن و به مراتب بدتر از برادرهاي بزرگترم هستند ومن به خاطر بيماري كه داشتم به خواستگارها بدون اينكه توضيحي بدهم جواب رد ميدهم با توجه به اين شرايط واينكه من از نظر مالي هيچ حمايتي نميشوم تصميم گرفتم كه دوباره كنكور بدهم ودر رشته هاي تجربي درس بخونم من الان 27 سالمه نميدونم كار درستي ميكنم يا نه معلوم نيست كه تو رشته دلخواه قبول بشوم يا همون حسابداري رو ادامه بدهم چون قبول شدن توكنكور كارشناسي حسابداري خيلي راحت است چون هر بار كه تو كنكور كارشناسي حسابداري شركت كردم قبول شدم ولي خانواده شرايطي ايجاد كردند كه نتوانستم بروم ولي الان ميتوانم با انها مقابله كنم ولي رشته حسابداري را دوست ندارم و سالها بايد با اين رشته كار كنم ولي اگر هم كنكور قبول نشوم يك سال ديگر خودم را عقب انداختم و سن من هم بيشتر ميشود .
شما اگر جاي من بوديد چه ميكرديد چون من يك دختر تنها هستم كه تمام مسئوليت زندگي به دوش خودم است و هم درآمد برايم مهم است و هم علاقه از دوستانم تشكر ميكنم اگر من را رهنمايي كنندچون مي خواهم يك تصميم منطقي بگيرم.:325:

می خوای راجه به خانوادت نظر بدیم یا توی انتخاب رشته کمکت کنیم؟

تجربی فقط شاخه پزشکی درآمد داره اونم باید 7 - 10 سال درس بخونی.

اگر از حسابداری خوشت نمیاد می تونی مدیریت بخونی.

سلام BM shadi
خوش آمدید.
باید بگم تحسین من رو برانگیختید، به خاطر مبارزه ای که علی رغم داشتن مشکلات انجام دادید بهتون تبریک میگم.
اما درباره ی انتخاب شغل و رشته لطفا از استعداد ها و علایق خودتون توضیح بدید تا بتونیم دقیق تر راهنمایی تون کنیم.(دقیقا چی میخواید؟)
شاد باشید.:72:

دوست عزیز
سلام
با توجه به اینکه تونستید با این همه مشکلات ادامه تحصیل بدین نشون میده از پتانسیل خوبی برخوردارین
در مورد ادامه تحصیلتون باید بگم من اگه جای شما بودم همین رشته رو ادامه میدادم چون بازار کار نسبتا خوبی نسبت به بقیه رشته ها داره و بعد از فارغ التحصیلی دنبال ه شغلی میبودم که بتونم از لحاظ مالی مستقل بشم
در مورد خواستگارهاتونم به نظر من شما وقتی بدون اینکه هیچ توضیحی بهشون بدید ردشون میکنید در واقع فرصت ها رو از دست میدید بهتره باهاشون صحبت کنید و چنانچه ملاکهای شما رو داشتن در مورد بیماریتون براشون توضیح بدین شاید شمارو با همین شکل پسندیدند از طرف خواستگاراتون تصمیم گیری نکنید اما این امادگی رو هم در خودتون ایجاد کنید که اگر رد کردن سر خورده نشید :72:

با توجه به سن شما نظر من هم ادامه دادن رشته حسابداری هست اما به شرطی که خوب و اصولی ادامه بدید...
خواهر یکی از دوستان من با فوق دیپلم جسابداری در بانک در حال کحار هست.که با حقوق حدود 600 هزار تومن که به مرور بیشت رو بیشت رخواهد شد.
شما بهتره لیسانس بیرید و یک شغل خوب پیدا کنید

دوستان از اين كه وقت مي گذاريد و مطالب من را مي خوانيد و پاسخ مي دهيد از صميم قلب از شما تشكر ميكنم.
من دوست دارم تا درمورد انتخاب رشته من را راهنمايي كنيد چون درمورد خانواده ام كاري نمي توانم انجام بدهم چون آنها حتي ظرفيت اين را ندارند كه با هم منطقي حرف بزنيم شايد اگر زودتر به يك مشاور مراجعه ميكردم گذر از اين شرايط برام راحتتر بود و اينقدر سختي نمي كشيدم ولي من حتي از نظر روحي توانايي مراجعه به يك مشاور را نداشتم بدون هيچ دوست وهمراهي كاملا تنها بودم و وقتي به خودم اومدم ديدم خيلي از قافله عقب افتادم وخدا رو هزاران بار شكر ميكنم كه نگذاشت من توي اين وضعيت وحشتناك بمونم .:323:چون كساني كه توي اين وضعيت هستن خيلي سختي مي كشند ونمي توانند خود را در جامعه بالا بكشند.
و اگر در مورد خانواده و وضعيتم گفتم ميخواستم شرايط من را بدونيد و در انتخاب مسير زندگي به من كمك كنيد راستش من به رشته پزشكي علاقه دارم ولي اين رشته خيلي وقت گير است وترجيح ميدهم كه دندان پزشكي يا داروسازي باشه واگر من اين تصميم راگرفتم اين بود كه رشته حسابداري من را كسل مي كند درواقع شامل مباحثي است من از همان دوران دبيرستان دوست نداشتم و رشته هاي تجربي بيشتر از نظر علمي من را ارضا ميكند البته حسابداري هم علمي است وهم به خلاقيت زياد نياز دارد ولي بيشتر كار ما در يك اتاق وپشت ميز است وبسيار خسته كننده و سخت شايد من چون علاقه نشان نمي دهم برايم سخت شده البته از نظر من خسته كننده است واز نظر خيلي ها جذاب ودوست داشتني است واين بستگي به سليقه افراد دارد. ولي رشته هاي تجربي جذاب است و اگرچه مباحث علمي ان زياد است ولي هضم انها براي من ساده تر و راحتتراست :82:اين را سر خود نمي گم چون مطالعه كردم :303:.و اگر از شما مشورت ميگيرم چون نمي خواهم بيشتر از اين عمرم تلف بشود و در زندگي احساس بيهودگي كنم درآمد براي من مهم است در حدي كه نيازهاي من را برطرف كند و البته درامد پايين نمي خواهم چون من كاملا متكي به خود هستم و دوست دارم در جامعه حداقل يك زندگي متوسط رو به بالا داشته باشم و علاقه به شغلم نيز خيلي مهم است البته اگر ببينم دارم وقت بيهوده صرف ميكنم بااين هم مثل بقيه مشكلات كنار مي آيم . و اما درمورد كار من در يك شركت خصوصي كار ميكردم صاحب شركت جمع كرد و از ايران رفت و يك ماه است كه بيكارم ولي من با بيكاري كنار نميام وحتما يك كار پيدا مي كنم با توكل بر خدا .
باز هم تشكر ميكنم كه راهنمايي كنيد چون فكر ميكنم احساس و علاقه من بر منطق من حاكم است و نمي توانم يك تصميم درست بگيرم اين فكر مدتها اشت كه در ذهن من است.
واما درمورد ازدواج : من زياد به اين موضوع فكر نمي كنم و خيلي برام مهم نيست و كاملا بي تفاوت هستم و اگر گفتم به خواستگارها بدون هيچ توضيحي جواب رد ميدهم بخاطر اين بود بدونيد كه قصد ازدواج ندارم تا براي خلاصي از اون خونه راه حل ازدواج به من ندهيد و اگر توضيحي در مورد مشكلم نميدم چون دوست ندارم كسي از مشكلم بدونه چون ميدونم قبول نمكنند واين اصلا مهم نيست و بيماري من جوري نبود كه عمر من را كوتاه كنه و اگر در كودكي خانواده به من طعنه ميزد بخاطر آزار من بود و از عدم اطلاع من سوء استفاده ميكردند البته هيچ وقت پدر و مادرم در مورد اين مشكل به من طعنه نزدند واون را به من ياداوري نكردند.

BM shadi !
خوب با توجه به توضیحاتتون علایق خودتون رو خوب میشناسید، با این شرایط فکر نکنم انتخاب براتون سخت باشه، دندان پزشکی هم که درامد و بازار کار خوبی داره...:18:

درود
سرگذشت شما قلب منو رنجوند!
درمورد ازدواج فرمودید که صحبتی نشه من هم صحبتی نمیکنم.
در مورد کار من پیشنهادم این هست که با همین مدرک سعی کنید هرطوری که شده یک کار بدست بیارید تا بعد از مدتی اگر مایل بودید ادامه تحصیل بدید.
در شرایط و سن شما رفتن به سمت رشته های بسیار سنگین از جمله دندانپزشکی و در کل مرتبط با پزشکی دشواره.
من پیشنهاد میکنم در این شرایط که پشت و پناهی ندارید سعی کنید درامد داشته باشید تا همونطور که خودتون هم فرمودید بتونید کمی مستقل بشید و روی پای خودتون بایستید.
نظر من اینه که ادامه تحصیل در این شرایط درست نیست.:72:

سلام

من كلا به خانم ها مهندسي رو پيشنهاد نمي كنم
ولي چرا روي مهندسي فكر نمي كنيد

مهندسي صنايع از لحاظ بازار كار نسبتا خوبه و رشته آسوني هم هست و احتمال قبوليش بهتر از پزشكي و دندانپزشكي هست
رشته آمار هم خوبه، از لحاظ كاري بانك ها و موسسات مالي و بيمه اي و كليه اداره جات نياز دارن، دانشگاه هاي زيادي هم اين رشته رو ندارن

چيز ديگه اي به ذهنم نمي رسه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط احمد علي

سلام

من كلا به خانم ها مهندسي رو پيشنهاد نمي كنم
ولي چرا روي مهندسي فكر نمي كنيد

مهندسي صنايع از لحاظ بازار كار نسبتا خوبه و رشته آسوني هم هست و احتمال قبوليش بهتر از پزشكي و دندانپزشكي هست
رشته آمار هم خوبه، از لحاظ كاري بانك ها و موسسات مالي و بيمه اي و كليه اداره جات نياز دارن، دانشگاه هاي زيادي هم اين رشته رو ندارن

چيز ديگه اي به ذهنم نمي رسه

---

دوست عزیز ایشون به رشته تجربی ( پزشکی و پیراپزشکی و...)علاقمند هستن
و الا رشته خودشون حسابداریه که بازار کار بدی نداره

رشته هایی که خودتون دوست دارین رو پیشنهاد میدین ؟؟؟؟!!

اصلا مهم نیست که توی چه سن و سالی هستید. دنبال چیزی برید که خوشحالتون کنه. هر رشته ای که بتونه شما رو از نظر روحی ارضاء کنه میتونه براتون در آمد ساز هم باشه. اگر خوب نگاه کنید در همه رشته ها یک آدم از دیگری موفق تره و علتش همه عشق و علاقه اون فرد هست. اما مواظب باشید که در حد توانتون باشه یعنی باید ببینید چقدر میتونید درس بخونید؟ و چقدر مغز و ذهنتون یاریتون میکنه. بنابریان ممکنه رشته دندانپزشکی کمی دشوار باشه اما اگر مطمئن هستید که از پسش بر میآید . بسم الله دست بکار شوید.

سلام

نقل قول:

---

رشته هایی که خودتون دوست دارین رو پیشنهاد میدین ؟؟؟؟!!

---

نه برادر من
اتفاقا از اين رشته اصلا خوشم نمياد

با توجه به واقعيت بازار كاري كه ديدم ميگم
ضمن اينكه اينا صرفا يه پيشنهاد بود
رشته آمار رو مي دونم بازار كار داره و رشته مهندسي صنايع هم ميدونم آسونه و بيشتر دخترا ميرن و بازار كار هم داره

در واقع صنايع نوعي مديريت صنعت هست با ارتباط با صنعت قوي تر

گاهي انسان مجبوره كاري رو بكنه كه خوشش نمياد تا بعدا به چيزي برسه كه خوشش مياد و اين هميشه بد نيست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط احمد علي

گاهي انسان مجبوره كاري رو بكنه كه خوشش نمياد تا بعدا به چيزي برسه كه خوشش مياد و اين هميشه بد نيست

---

از کجا معلوم که بعدا خوششون بیاد؟!!

من تا حدودي با آقاي احمدعلي موافقم
دوست خوبم خوب فكراتو بكن اما به نظرم رشته هاي تجربي به شدت زمان ميبره تا بتوني از توش پول دربياري ...
از تجربه ي ديگران هم استفاده كن من تو خانواده و فاميلم تا بخواهي دكتر دارم و همه ناراضين برادرم، داييم ، دخترخالم و ...
واقعا هيچ كدوم راضي نيستند برادرم الان بعد از 17سال درس خوندن و كار كردن تازه داره كمي پولدار ميشه اونم نه در حدي كه جواب اين همه زحمت و شب بيداريها رو پر كنه...
اگر پول برات مهمه تجربي رو ولش كن ...
اگر پول برات مهم نيست و جذابيت كار و خلاقيت و ... برات مهمه ميتوني به تجربي هم فكر كني كه با توجه به اينكه حسابداري خوندي و ذهن رياضيت خوبه "ژنتيك" بهتر از پزشكي و ... هست

حرف آقاي احمدعلي رو اصلاح ميكنم بااجازه:
گاهي انسان چيزي رو دوست داره كه نميدونه چيه و اگر بدونه چيه دوست نخواهد داشت و گاهي انسان چيزي رو دوست نداره اما بعدها تلاشش به نتيجه ميرسه و احساس رضايت ميكنه

دوستان عزيز از اينكه من را رهنمايي ميكنيد خيلي خرسندم :)چون واقعا كسي را ندارم كه در مورد اين موضوع باهاش مشورت كنم :122: حداقل يك آدم با تجربه ولي ميدونم تو اين تالار افرادي با تجربه هاي متفاوت تاپيك من را مي خوانند وبا صداقت به من در انتخاب درست كمك ميكنند.
هدف من از اين تصميم ارضاي نياز علمي است واين كه كاري مثل حسابداري با روحيه كسل من سازگار نيست واگر بخواهم تغيير رشته بدم فقط براي رشته هاي تجربي دوست دارم تلاش كنم واون هم بخاطر تمايل و كششي است كه از بچگي به اين رشته ها دارم و گرنه همين رشته حسابداري خيلي بهتر براش كار پيدا مي شود .
واگر الان اين تصميم را گرفتم چون تازه به يك ثبات فكري رسيدم.
فقط مي خواهم بدونم كه دارم كار درستي مي كنم و ارزش صرف وقت و هزينه را دارد و همينطور بازار كار خيلي برام مهم است . در ضمن من در دبيرستان درسم خوب بودولي با اين همه سال فاصله مي ترسم اگر خيلي خوب هم درس بخونم ولي نتيجه مطلوب را نگيرم و يك سال ديگر عقب بيفتم.
دوست دارم زودتر به يك نتيجه قاطع برسم چون تا 2 ماه ديگر كنكور كارداني به كارشناسي است ونمي دونم قبول شدم برم يا نه ( البته شرايط مالي من جوري شده كه بتوانم هزينه هاي دانشگاه را بدهم) يا اينكه از الان بشينم براي كنكور بخونم البته تواين چند روز يك دوره كوچيك كردم چون موقع امتحانهاي پايان سال است ومن با خواهر زاده ام در سهاي فيزيك و رياضي را كه توشون خيلي ضعيف بود به طو ر كامل كار كردم.
از دوستاني كه به من رشته هايي را پيشنهاد مي دهند خيلي ممنون هستم ولي من هدفم همون رشته هاي سنگين تجربي است براي همين است كه خيلي ترديد دارم .
دوست عزيزم100maah همين مواظب باشيد ها من را دچار ترديد كرده ومي ترسم يك سال وقت بگذارم ولي بي نتيجه باشد از طرفي هم در آينده افسوس بخورم كه چرا تلاش نكردم ميدونيد اگر از اينكه شرايط بدتر بشه نمي ترسيدم از همين الان تصميم مي گرفتم و شروع ميكردم به خوندن و از اينكه نتيجه هم نمي داد ناراحت نميشدم حداقل ميگفتم براي رسيدن به هدفم تلاش كردم ولي الان ميل و اشتياق من زياد است ولي شرايط بد است.
دوستان كمك كنيد تا راه عاقلانه را انتخاب كنم . :316:

با تشكر از شما :72: :72: :72:
:72: :72:
:72:

دوست خوبم
منظورت از اینکه میترسم شرایط بدتر بشه چیه؟شرایط خونوادتون هست که مجبور بشید کنارشون باشید یا مسایل مالی ؟
شما در حال حاضر شاغل نیستید؟

یادم میاد پیش دانشگاهی که بودم و سال اول کنکورم بود چنان مغرور و سرمست از خودم و مدرسه نمونه ام بودم که همیشه خودم رو جزء برترین ها می دیدم. اون سال قبول نشدم و رتبه ام از خیلی از بچه های ضعیف کلاس هم کمتر شد. همه می گفتن با همین رتبه یه رشته ای رو انتخاب کن وگرنه سال بعد رتبه ات بدتر میشه. خیلی از شواهد هم حرف اونها رو تصدیق میکرد.
اما من سال بعد با یک برنامه ریزی خوب (تفریحاتم هم به جاش) رتبه خیلی متفاوتی بدست آوردم که تونستم تو رشته و دانشگاه مورد علاقه ام قبول بشم. جالب اینه که اون سال سالی پر از اتفاقات بد خونوادگی هم بود و شرایط بدی داشتم.

دنبال جواب بله یا خیر از دوستان نباشید. همه چی به خودتون بستگی داره. هر انتخابی ریسکی رو به همراه داره. خودتون و تواناییهاتون رو بسنجید. اگر واقعا پای علاقه در میونه هر رشته ای که بخواید می تونید نتیجه بگیرید. اگر امسال نشد سال بعد حتما می گیرید.
فقط عاقلانه فکر کنید. اینکه واقعا علاقه و استعدادش رو دارید و یا اینکه تحت تاثیر تعاریف بیهوده از رشته ها هستید؟
کاش تاپیکی هم در مورد ازدواج با شرایط خاصتون باز میکردید. تا ندانسته خودتون رو محروم نکنید :72:

نقل قول:

---

حرف آقاي احمدعلي رو اصلاح ميكنم بااجازه:
گاهي انسان چيزي رو دوست داره كه نميدونه چيه و اگر بدونه چيه دوست نخواهد داشت و گاهي انسان چيزي رو دوست نداره اما بعدها تلاشش به نتيجه ميرسه و احساس رضايت ميكنه

---

سپاس
اما هرکس مسئول گفته های خودشه:72:

سلام BM shadi عزیز
باید بگم انتخاب سختی دارید...
انتخاب منطقی از نظر زمان رسیدن به هدف , بدون شک حسابداری هست.ادامه تحصیل کارشناسی. در ارشد می توانید اقتصاد بخوانید و تا دکترا ادامه بدید...
هدف رویایی هم ادامه تحصیل در رشته های تاپ ( مثل بیوتکنولوژی) هست... طول زمان تحصیل و نیاز مالی برای تامین کتب مربوطه و... از جمله موانع بزرگ هست.( البته دانشگاهی مثل شهید بهشتی تا حد امکان شما رو ساپورت خواهد کرد)
و اما چرا ازدواج نمی کنید؟ هر مشکلی راه حلی داره.
بهترین راه این هست که سعی کنید مانع ازدواج رو برطرف کنید و در رشته حسابداری ادامه تحصیل بدید
راه حل دوم همانطور که گفتم.... عمر خودتون رو صرف علم کنید ... به رشته بیوتکنولوژی برید و تا اخر ادامه بدید ... انشالله که روزی کار بزرگی برای انسان ها بکنید ... مثلا مشکلی از مشکلات را در زمینه سرطان حل کنید ...
ولی سعی کنید در برداشتن مانع ازدواج مایوس نشوید... حالا هر مشکل جسمی که میخواد باشد... اگر مشکل روحی باشد که راحتتر میشه اونرو حل کرد

دوستان من مي دونم كه رشته هاي پزشكي خيلي وقت گير وسخت است و حتي بعضي از پزشكان را ميشناسم كه وضعيت ماليشون با توجه به زحمتي كه براي درس خوندن كشيدن در سطح بالايي نيست ( البته اين در مورد پزشكان عمومي است) براي همين دندان پزشكي و دارو سازي انتخاب كردم و اين را هم ميدونم كسي كه همين حسابداري ادامه بده ميتونه موفق بشه البته خيلي به علاقه ومهارت بستگي داره وفقط يكجور علاقه وكشش كه از بچگي تو وجود من بوده من را به اين فكر واداشته دوست دارم دوستاني كه آگاهي وتجربه دارند من را در جريان معايب ومزاياي اين تصميم قرار بدهند تا اينكه بدونم به علاقه و اشتياق خودم بها بدهم يا اينكه اين علاقه را ناديده بگيرم ومثل خيلي از آدمها با توجه به شرايط زندگي خودم را بسازم. ( شرايطي كه براتون شرح دادم)
دوست عزيرمlifeisbeautiful من اصلا دنبال جواب بله يا خير از دوستان نيستم فقط دوست دارم كساني كه تجربه دارند من را در جريان معايب ومزايا اين تصميم قرار دهند تا بتوانم يك تصميم منطقي بگيرم ودلم نمي خواهد وقت و عمرم بيش از اين با امروز و فردا كردن ها تلف شود .
در ضمن رشته بيوتكنولوژي رتبه تك رقمي مي خواهد.
ميدونيد از اينكه براي رسيدن به مطلوب مورد نظرم تلاش نكردم ناراحت هستم. ودوست دارم به يك آرامش نسبي برسم ويك تصميم بر اساس منطق بگيرم تا در آينده افسوس نخورم.:(

سلام مجدد
من به شما پیشنهاد می کنم در اولین فرصت به دانشگاه مادر محل زندگیتون برید( دانشگاه اصلی منطقه) و با اساتید پزشکی و حسابداری مشورت کنید تا دید مناسبی در مورد اینده تصمیمتون بهتون بدن. به رشته هایی مثل حقوق هم فکر کنید ... در مقطع ارشد می تونید حقوق رو ادامه بدید و یک وکیل زبده بشوید در مسائل مالی
در هر صورت تصمیمتان ریسک بزرگی است و نیاز به اگاهی زیادی داره

سلام

نقل قول:

---

از کجا معلوم که بعدا خوششون بیاد؟!!

---

شما منظور من رو خوب متوجه نشديد
yasa قدري متوجه شدن

خودم رو مثال مي زنم
بنده علاقه و استعدادم توي رشته اول هست ولي مي دونم كه با خوندن اين رشته و رشته مربوط به اون به جايي نمي رسم كه بعدا بتونم خانواده ام رو تامين كنم
لذا به علاقه بعديم مي پردازم كه رشته دوم باشه، رشته دوم رو ميخونم و در كنارش چون هدفم از رشته اول علمش بوده و علاقه و استعداد به اون مي پردازم. نه به صورت آكادميك بلكه به صورت تحقيقات شخصي
حالا ممكنه رشته دوم هم مورد علاقم نباشه ولي ميشه توش موفق بود، پس اين رو ميخونم و در كنارش تحقيقات و مطالعات شخصي خودم رو توي رشته اول دارم

الان دوستي رو مي شناسم كه توي دانشگاه ما عمران ميخونه ولي به خاطر علاقش به طب سنتي هم پرداحته و مطالعات داره
اكثر بچه هايي كه مي شناسنش اگه مشكلي داشته باشن قبل از اين كه با كسي در ميون بزارن به اين بنده خدا ميگن و معمولا هم برطرف ميشه

اينجوري منظور من بوده

سلام شادی جان
اول بگم از خوندن سرگذشتت متاسف شدم ولی اینکه الان مصمم و با اراده میخای ادامه تحصیل بدی واقعا عالیه:104:

عزیزم ولی الان با توجه به سن شما این رشته های سنگینی(دندانپزشکی،داروساز� �)که گفتی زیاد مناسب نیست،اینکه تو 28 سالگیت کنکور بدی اگه انشالله قبول بشی،یه هفت،هشت سال هم باید بخونی،میرسی به 35-6 سالگی،خب یکم سخته البته شدنیه.
دارو سازی هم الان خیلی بازار نداره،اونطور که من شنیدم،که ممکنه غلط شنیده باشم:305:،ولی ببین داریم تو ایران زندگی میکنیم،ایرانی که امسال یه رشته تو بورسه،سال دیگه تره هم واسش خورد نمیکنن،منظورم اینکه حالا تو بشینی بدلیل بازار کار بهتر 8سال دیگه درس بخونی و ندونی که ایا اونموقع هم این رشته بازار خواهد داشت یا نه،چون الان انقدر دانشجو برمیدارن که عملا اکثر رشته ها الان بازار کارشون اشباع شدن،بقیشم به لطف سازمان سنجش و اموزش عالیمون تا یه چند سال دیگه اشباع خواهد شد،چون اونطور که من شنیدم همه داوطلبای90 وارد دانشگاه خواهند شد،پس یکم رو قضیه گذر عمر دقت کن.

من یه پیشنهاد دارم واست،اینکه برو پرستاری یا از همین زیر شاخه های پزشکی بخون:مثل رادیولوژی،تغذیه،من خودم تجربی خوندم،یه دانشگاه خوب هم شیمی خوندم،برا رشته ما کار هست البته بهتره بگم حمالی:163:،اینکه بری یه کارخونه مسئول کنترل کیفی بشی و از صبح ساعت8 تا عصر4که در حالت ایده الشه،بچه هایی هستن که از 7 میرن تا 6-7 عصر و بیشتر،یه حقوق سیصدتومنی هم میزارن کف دستت که عملا کارگرای اونجا از کارشناسه بیشتر میگیرن:316:،البته بستگی به کارخونشم داره ها ولی خیلی در امدش فرق نمیکنه،مگه اینکه پارتی داشته باشی و بری شرکت نفت،
همه اینا رو بهت گفتم که اینو بگم یه دوستی داشتم که ازاد پرستاری خوند،از طرحش تا الان هم که استخدام شده بیکار نمونده،الان اون یه چند میلیون دستشه،منم هیچی به هیچی:302:
پرستاری ها الان بیکار نمیمونن،با توجه به اینکه مدت خوندنتم 4 ساله فک نکنم تا اونموقع بازار کارش نسبت به دارو سازی و دندون که 7-8ساله زیادی تکون بخوره.

اینا تجربیات من بید ولی اگه علاقه ای به اینا نداری و عشق پزشکی هستی،انشالله موفق بشی چون اینطور که معلومه به اندازه توانایی هات ارزو میکنی.