نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به همه دوستان عزیز
من یه مشکل بزرگ دارم همسر من هرچی بهش ابراز احساسات می کنم یا بهش میگی دوستت دارم یا قربون صدقه اش میرم هیچ عکس العملی نشون نمی ده از طرفی من به این احساسات نیاز دارم 4 ساله ازدواج کردیم دریغ از یه دوستت دارم ساده که به من گفته باشه وقتی بهش sms عاشقانه میدم و اون هیچ جوابی نمی ده احساس میکنم دارم خورد میشم ازش تو sms می پرسم دوسم داری؟ ولی اون جوابی نمی ده و میگه باز شروع کردی
ای بابا!
دوست عزیز این که مشکل جدیدی نیست!! اغلب مردها، مخصوصا از نوع ایرانیش و مخصوصا از نوی مردهایی که قبل از ازدواج با هیچ دختری ارتباط نداشتند، یا به صورت سنتی فکر می کنند که این رفتارها لوس بازیه و جلفه!! توی این مورد مشکلات زیادی دارند.
عجیبه که شما چه صبری داری و 4 سال هیچی نگفتی!!!!
مردها نمی دونند که دریغ کردن محبت کلامی، گاهی چه ضربات روحی سنگینی به همسرشون وارد می کنه!
دلیل اینکه همسر شما کلامی ابراز محبت نمی کنه، شاید عدم آموزش ارتباطات کلامی بین زوجین باشه!
یه سوال: هیچ وقت ابراز محبت نمی کنه؟؟((ما زنها غالبا دوست داریم هر روز کلمات محبت آمیز رو بشنویم و مردها فکر می کنند اگر یکبار ابراز محبت کردند دیگه تا مدتها نیازی به تکرار اون ندارند، در حالی که ذهن زنها خیلی پویاست و 2 ساعت بعد از ابراز محبت ممکنه باز هم نیاز به شنیدن کلمات محبت آمیز داشته باشه!!!))
اغلب مردها پیش خودشون فکر می کنند که ابراز محبت در کلام نیست و باید با عمل محبتشون رو نشون بدهند!!
پیش خودشون فکر می کنند، اون که می دونه، چرا باید بگم؟؟
در هر حال شاید شما هم روش خوبی برای آگاه کردن همسرتون پیش نگرفتید، روشی که اغلب ما زنها دنبال می کنیم همینه!!! یکراست نمی گیم مشکلمون چیه و مطرحش نمی کنیم، شما با ابراز محبتهای زیاد می خواید به شوهرتون نشون بدید که ابراز محبت خوبه و اون هم همین رفتار رو با شما داشته باشه،
مطمئن نیستم این روش جواب بده، مردها اصولا زیاد به منظوری که پشت رفتار یک زن هست فکر نمی کنند!!!
شاید بهتر باشه توی یک فرصت مناسب، قضیه رو باهاش مطرح کنید (فرصت مناسب، مطمئنا قبلا باهاش مطرح کردید، 4 سال زمان کمی نیست، ولی شاید زمان و موقعیت مطرح شدن درست نبوده و تاثیر لازم رو نداشته)
ضمن تایید حرف های lonely sky عزیز ، حتما حتما پیشنهاد می کنم کتاب :
مردان مریخی زنان ونوسی
راهنمای روابط زناشویی
نوشته دکتر جان گری
را بخوایند...
ممنون از پاسختون
من همه جوره بهش گفتم که نیاز دارم به احساسات ولی اون گوشش بدهکار نیست میگه من اینطوریم
از طرفی من خیلی وقتا سر این مسئله بهانه گیر میشم
و ازش کینه میگیرم و گیر به چیزی میدم و دعوامون میشه
یعنی این مسئله داره تاثیرات بدی رو زندگیم میذاره
چطور می تونم این مشکلو حل کنم یا شما راه حلی رو پیشنهاد می کنید؟
متاسفانه ما خانم ها نياز داريم كه مورد توجه عزيزانمان قرار بگيريم و اين باعث ميشه كه بعضي آقايون از اين نقطه ضعف ما استفاده كنن
سئوالي كه دارم اينه كه اگر شما بهش توجه نكنيد اونقدر كه ميگيد قربون صدقه اش نريد خيلي معمولي و مثل خودش باهاش رفتار كنيد چه عكس العملي نشون ميده؟ خودش چقدر به اين رفتار شما وابسته اس؟
البته ممكنه نشون نده اما اگر بهش بي توجه و كم توجه بشيد سريعا متوجه وابستگيش به محبت شما ميشيد. اين خيلي مهمه.
اینقدر گفتم احساس میکنم زیاد براش گفتن یا نگفتن من فرقی نکنه
یه سوال دارم آیا آقایون به ابراز احساسات کلامی خانومهاشون نیاز دارند ؟
مردا خيلي بيشتر از اون كه ما فكر مي كنيم نياز به توجه زن هاشون دارن حتي كلامي. اما خيلي خوب مي تونن تو اكثر مواقع نيازشون رو كنترل كنن.
دوست من شايد شما هم انقدر در اين امر زياد پيش رفتيد كه به قولي مزه اش رو از دست داده. تكرار اين حرف ها نبايد اونقدر باشه كه لطف خودش رو از دست بده. سعي در كنترل ابراز عشق تون شايد بتونه بهترين راه كار باشه.
بگذاريد جاي خالي محبت و ابراز علاقه تون رو ببينه. مردا عموما وقتي كه چيزي رو از دست ميدن تازه مي فهمن كه چه چيزي رو از دست دادن. ضمن اينكه خودشون هم معترف هستن كه زني كه سخت تر به دست بياد براشون مهم تره.
اقلیما جان من به جای مردهای تالار جواب می دم :227:
بله مردها هم نیاز دارند، ولی نه با اون لحن و کلماتی که ما بهش نیاز داریم!!!
تا جاییکه من می دونم مردها به کلماتی نیاز دارند که احساس قدرت و اعتماد به نفسشون رو بالا ببره، مخصوصا اگه توی یه معضل کاری یا اقتصادی گیر کرده باشند.
مردها از اینکه مثل مادرشون قربون صدقه شون بری خوششون نمی یاد (ممکنه در کوتاه مدت خیلی هم خوب باشه ولی در دراز مدت اثرات خوبی نداره!!)
زنها بیشتر دوست دارند که طرفشون حرف بزنه! و احساساتش رو توی کلامش بریزه.
شاید بد نباشه وقت بذاری و این سایت رو یه نگاهی بندازی،
مطالعه کن و بعد نظرت رو به ما بگو:
جبران کم کاریهای روحی
اگه همسرت اهل مطالعه هست شاید بد نباشه این سایت رو بهش معرفی کنی تا یه نگاهی بهش بندازه (البته بهتره احساس نکنه که داری ازش انتقاد می کنی و جبهه بگیره)
برای زنها عشق بر هر چیز مقدم است
موفق باشی:72:
اقلیما جان دقیقا حرف دل من رو زدی ، بارها در شرایط مختلف ازش خواستم وادن می گه که من در عمل نشون می دم .حتی به گفته دوستان در ابراز محبت به ایشون سعی کردم که کنترل داشته باشم ولی نه تنها اون تشنه نمی شه بلکه بینمون بدتر فاصله می افته . ای کاش یه بحث کارشناسی و راهکار ها برای چنین مواردی هم کارشناسان این تالار داشته باشند .
سلام دوست عزیز:72:
بله دقیقا سوال شما مشکل بسیاری از خانمهاست. دقیقا خیلی از مردها از ابراز علاقه به همسراشون خودداری می کنن. اما نه به دلیل اینکه ایرانین. نه به دلیل اینکه سنتی فکر می کنن. دقیقا به این دلیل که ما خانمای ایرانی کارمون و بلد نیستیم.
چون هیچ فرصتی برای دلتنگی بهشون نمی دیدم.
چون مدام ازشون می خوایم که بهمون ابراز علاقه کنن. مدام بهشون گیر می دیدم. و ادمیزاد از چیزی که بهش تحمیل بشه فراریه.
اما راه کار:
سرت و گرم کن. کتاب بخون. و یا هر کار مفیدی که دوسش داری. از زندگیت غافل نشو. اما ابراز علاقه هات و به 1/3 برسون. وقتی همسرت میاد خونه با روی باز ازش استقبال کن. برنامه هر شب و (مثل شام و چای و میوه و ..) رو اجرا کن و بعدش برو سراغ کار خودت. اتفاقا جلوی چشم خودش مثلا کتاب بخون. نه اینکه بری اتاق و در و ببندی. هر وقتم سوالی پرسید باز با روی باز پاسخ بده. تلویزیون و در سکوت نگاه کن. یه ذره صبر و حوصلت و بالا ببر. چون قطعا تا چند روزی همسرتم نخواهد پرسید چرا این قدر ساکتی. چون تازه احساس می کنه اخیش حالا تو خونم ارومم و حس خوبی دارم و مدام نق نق های خانم و نمی شنوم.:310:
اما در کمال تعجب خواهی دید بعد از چند روز (بسته به میزان تحمل اقا) میاد به سمتت ابراز احساسات می کنه و یا دلیل کارات و می پرسه. که بهتره در اون لحظه هم بگی خواستم تو ارامش داشته باشی. همین. نه اینکه بگی نیومدم تا تو بیای. این جوری دستت و می خونه و دیگه نمیاد.
با انجام این کار ها مطمئن باش بعد از چند ماهی چنان تحولی در زندگیت ایجاد می شه که خودت تعجب خواهی کرد
امتحانش مجانی
موفق باشی:72:
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط lonely sky
lonely sky عزیز اون دو لینک خیلی مفید بود البته قسمت هایی ازش رو خوندم خیلی دوست داشتم همسرم هم می خوند ولی به قول شما این جوری فکر میکنه دارم از ش ایراد میگیرم اینه که......
با اجازه اقلیما جان گرچه این تاپیک را ایشون باز کردند اما اگه ممکن باشه من هم موردم را در این تاپیک مطرح کنم .
مطالبی که دوستان پیشنهاد کرده بودند را مصالعه کردم و خیلی مقید به نظر می امد اما در مورد من مصداقی نداره چون همسرم زمان بسیار کمی را در منزل هستندبعد از یک روز پر کار وقتی آخر شب به منزل می ایند اونقدر خسته هستند که به تنها چیزی که فکر میکنند خوابیدن هست در طول روز هم به خاطر مشغله کاری ایشون خبری از تلفن و SMS نیست به نظرتون توی این فرصت کم حدود یک ساعت در شبانه روز چطور می شه این راهکارها را پیاده کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اقلیما جان قسمت "بیش از آن چه که به ما عشق ورزیده می شود، عشق نورزیم" رو مد نظر داشته باش و بهش عمل کن. (لطفا)
هر وقت هم فرصت رو مناسب دیدی به شوهرت سایت رو معرفی کن، شاید وقت بذاره و مطالعه کنه. بهتره خوش بین باشیم.
سلام و تشکر از شما دوست عزیز بدی من این هست که آدم عجول و کم طاقنی هستم سعی میکنم این راه امتحان کنم و طاقت بیارم چون واقعا خودم احساس میکنم باید طور دیگه ای رفتار کنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط sisili
سلام دوست عزیز شما صاحب اختیار هستید و من خیلی خوشحال میشم شاید من هم بتونم چیز جدیدی یاد بگیرمنقل قول:
نوشته اصلی توسط بی نهایت
راستی پنج شنبه ها و جمعه ها چی ؟
ممنون اقلیما جان
پنج شنبه جمعه ها هم اکثرا نیستند به خاطر همین ساعات در کنار هم بودنمان اونقدر کم هست که به گفته کتاب
" راز هایی درباره مردان" اگه من نخوام جا های خالی را پر کنم همسرم جاهای خالی را با خوابیدن پر می کنند . البته همسرم می گویند این وضع موقتی است و لی در هر بازه زمانی به یه نحوی مشغله کاری براشون پیش می یاد و 4 سالی هست که این واژه "موقتی " ادامه پیدا کرده.
سلام همسرم میگه ازت ناراحتم به خاطر همین نمی تونم بهت محبت کنم میگه ازت کینه دارم
بهم بگید چه طور می تونم عزت نفس خودم را بدست بیارم چه طور می تونم دوباره مثل سابق دوست داشته بشم؟
خواهر خوبم،
در تاپيك ديگر به شما جواب دادم...
مي دانم كه به دليل روابط احساسي و عاطفي بودنت، محبت كلامي براي تو بسيار مهمه! و براي بدست آوردن اون التماس هم مي كني... اما اين راهش نيست! نمي گم بايد بپذيري كه شوهرت محبت كلامي رو بلد نيست و كاريش نمي شه كرد... اما بايد بپذيري ايشون اين نوع محبت رو بلد نيست، پدرش هم بلد نيست و مادرش از اين جهت دچار كمبود شديديه... و ايشون فكر مي كنه كه اين محبت اصلا كار بي مورديه و لزومي براي ابراز اون نمي بينه... حالا حساسيت بيش از اندازه شما و اصرار به ان موجب خواهد شد كه اين اتفاق هرگز بوقوع نپيونده... بايد بپذيريد كه ايشون بلد نيست! و ياد نگرفته و آموزشش زمان زيادي از شما خواهد گرفت و شايد چند سال طول بكشه تا ياد بگيره كهمي تونه با بهره گيري از مهارت هاي كلامي كاري رو پيش ببره
براي اينكار بايد در وهله اول وابسته نباشي! راهكار داريم كه در صورتيكه تصميم بگيري كه تغييرات رو انجام بدي در تاپيك ديگرت بهت خواهم گفت!
پس قبل از هر چيري بايد تصميم بگيري و به تصميمت ايمان داشته باشي
منتظرت هستم...
من حاضرم هر کاری بکنم
شخصیت خودم برا خودم داره میره زیر سوال
اقلیما جان اینو بدون که مشکل بزرگی که نوشتی مشکل همه ما زنهاست
من از تو بدتر بودم فکر میکردم چون منو دوست نداره اینقدر بی تفاوته و از این رفتارهاش چقدر گریه میکردم حتی افسرده بودم :311:
وقتی اومدم توی تالار
فهمیدم که ذات خیلی مردها اینجوریه
و یاد گرفتم که اینکه به مرد بگویی تو بی محبتی و دوستم نداری اونا رو گیج میکنه و بدتر ناراحت میشن . چون اونا فکر میکنن که صبح تا شب سر کار هستن تا رفاه رو واسه زن و بچه هاشون فراهم کنن و این معنای دوست داشتن به زبون اونهاست:311:
چون زبان ابراز علاقه اونا با ما فرق میکنه
و یاد گرفتم که اینقدر واسه محبت ابراز نیاز نکنم و کمی محکم باشم .اینجوری هم احساس سبکبالی میکنم هم به اون فرصت میدم که جذب من بشه
در کل زیاد ناراحت نباش خیلیها این مشکلو دارن
و واسه خودت وقت زیاد بذار که اینقدر وابسته همسرت نشی
سلام و ممنونم برای پاسخت خوب اگه خصلت مردا این طوریه و خصلت ما زنها هم این طوریه یعنی همش ما خانومها باید کوتاه بیایم
برای چی باید کوتاه بیایم چون اونا مردند و ما زن؟
این دلیل قانع کننده ای به نظر شما؟
زن مثل یه گیاه که اگه محبت که همون آب و نور بهش نرسه واقعا می خشکه......
من می گم چرا یه حرف قشنگ برای ما خانوم ها که این قدر انرژی دهنده است و می تونیم با انرژی که ازش می گیریم هم به زندگیمون بیشتر برسیم و هم خودمون شاد باشیم و این شادی زندگیمونو که مربوط به شوهرمون هم میشه شاد کنیم از ما دریغ میشه
این خیلی به نظر من بی انصافیه..........
البته من اسم این رو می ذارم ضعف خانوم ها و نه خصلت
عزیزم
اینکه کمی وابستگیتو کم کنی کوتاه اومدن نیست
باور کن اینقدر حس خوبی پیدا میکنی از اینکه دیگه هر لحظه و ثانیه منتظر توجه و ابراز علاقه شوهرت نباشی
عزیزم یه جوری به شوهرت بفهمون یا کمک کن که شناختشو از زنها بالا ببره واسش کتابهای جیبی بخر که خسته هم نشه
واسش توضیح بده که زنها و مردها یه تفاوتهایی دارن که رعایت نکردن اونا گاها باعث اختلاف میشه
کتاب آنچه زنان دوست دارن مردان بدانن یه نمونه خوبه هم کوچیکه هم نکات خوبی توش هست
البته اگه شوهرت اهل مطالعه باشه
نه مثل شوهر من نمیدونم چه جوری قبلا درس میخونده . وقتی این کتابو دادم خوند وقتی ازش پرسیدم چی فهمیدی اصلا یادش نبود چی خونده:311:
سلام عزیزم
منم با حرفهای sisili موافقم
اما یه چیز دیگه اینکه بین اون کارایی که میکنی سعی کن از همسرت تایید و تمجید کنی و یه جاهایی هم ازش تشکر کنی یعنی به جای اینکه بگی دوست دارم ,مثلا اگه یه کم دیر میاد خونه به جای اینکه بگی دیر کردی یا نگرانت شدم بگو انگار عادت کردم سر این ساعت خونه باشی وگرنه یه دفعه احساس تنهایی میکنم و دیگه چیزی نگی منظورم اینه که خیلی ادامش نده کوتاه و گذرا بگو.
یا مثلا بگو چقدر خوبه که تو موقعیت کاریت خوبه و نمیخوایم مثل بعضی ها غصه اینو بخوریم .
راستش خودت بهتر میدونی , به جای گفتن دوست دارم خصوصیات خوب شوهرت رو دائم بهش یاد آور کن بگو خوشهالم شوهرم اینطوری یا کارش ال و ...... نو این میون اونم کمکم شروع میکنه به تمجید از شما و تشکر و این میتونه کمکم کنه تا به مرور مشکلات و دل خوری ها بر طرف بشه و اونم کمکم بهت بگه که دوست داره و سهم مهمی تو زندگیش داری . امیدوارم
شما برای کم کردن وابستگیت چی کارایی کردی؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط saint mary
هنوز هم وابسته هستم
اما دارم تلاش میکنم که نباشم
سرمو حسابی گرم میکنم
از بیرون رفتن و خرید کردن تا خوندن مجله و کتاب
یه نی نی خوشگل هم دارم که همه وقتمو میگیره
چیزایی که دوست داری رو واسه خودت فراهم کن
دنبال علایقت باش
کار سختی نیست :72::72::72:
با دوستات باش حتی در حد تماس تلفنی
سلام جناب sciنقل قول:
نوشته اصلی توسط sci
دارم تمرین هایی که گفتید رو انجام می دم و سعی می کنم دیگه رفتاراش برام مهم نباشه دیروز چند مورد برام پیش اومد که واقعا ناراحتم کرد مثل همیشه که گلگی می کردم دیروز و پریروز اصلا این کارو نکردم یه دفترچه یاد داشت بر داشتم و چیزایی که ناراحتم میکنه توش می نویسم
ولی همسر من واقعا رفتاراش تغییر کرده شاید بهتون بگم در روز یک ربع هم باهام حرف نمی زنه جز ضروریات در صورتی که قبلا اصلا این جوری نبود
فقط می خوام مثله سابقش باشه بهش نزدیک میشم ولی احساس می کنم خیلی ازم دور شده و دوری می کنه
توجهش واقعا به من کم شده
اصلا نمی دونم چه عکس العملی نشون بدم
بهش نزدیک میشم می بینم فایده ای نداره
ازش دوری می کنم می بینم سردتر میشه
باهاش حرف می زنم واقعا فایده نداره
واقعا نمی دونم در تایپیک قبلیم در مورد مهارت های گفتاری و رفتاری با همسرم و خانواده اش برام توضیحاتی دادید
ولی احساس میکنم اون از من دورتر از این حرفاست
راهکاری برای نزدیک کردن مجدد اون به خودم وجود داره.....
تمام ذهنم حل مشکلم شده که نا خواسته با رفتار خانواده همسرم پیش اومده
همسرم یک ماه خانواده اش رو ندیده نمی دونم دلتنگی باعث این رفتارش می شم
یا بحث هایی که قبلا به خاطر این مسئله باهم کردیم
و یا تاثیر صحبت های خانواده اش روش
خواهش میکنم راهنماییم کنید:302:
شما تو تاپیک فبلی به من گفتید وابستگیمو باید کم کنم ولی آیا این مسئله تضادی با دور شدن بیشتر اون از من نداره
مثلا دیشب به همه کارا رسیدم و سعی کردم کم تر توجه کنم بهش بیشتر سرگرم کارای خودم بودم تا اون ولی اون همین طور تو خودش بود نه کلمه ای حرف می زدو فقط سرگرم تلویزیون دیدن بود....
راستش نمی تونم فرق بین عدم وابستگی و دور شدن از همسرم رو درک کنم ......
آیا عدم وابستگی یعنی بدون اینکه توقع محبتی داشته باشم محبت کنم و مثل یه آدم مستقل و تنها باشم که فقط ازدواج کرده و اسم همسرش تو شناسنامه اش
نه مالی و نه روحی هیچ خواسته ای ازش نداشته باشم و بهش تکیه نکنم؟
پس این وسط ازدواج یعنی چی خوب قبل از ازدواج هم تنها و مستقل بودم پس چه فرقی کرد؟:303:
قبول دارم تو وابستگی احساسی زیاده روی کردم و حد معقولش چه طور؟
سلام عزیزم
میشه بدونم چرا همسرت یک ماه خانوادشو ندیده ؟
معلومه که ندیدن خانوادش باعث نارحتیش میشه خصوصا اگه دلیلش شما باشید که امیدوارم این طور نباشه .
اقلیمای عزیز سلام
حواسم به این تاپیکت نبود،
اقلیما جان، من ترستو درک میکنم، منم همینطور فکر میکردم، که کمتر بودن من کنار همسرم و توجه کمتر و محبت کمتر، شاید باعث دورشدن ما از هم بشه ، میترسیدم از این حرفهایی که میگن اگه مرد تو خونه محبت نبینه، جای دیگه دنبال محبت میگرده و ...
برای همین هیچی براش کم نمیزاشتم، محبتی، جنسی، روانی ، جسمی، از غذا و خوراک گرفته تا محبتهایی که شاید یه مادر برای فرزندشم کم بزاره، هیچی براش کم نمیزاشتم
وقتی اینجا بهم گفتن باید وابستگیمو از بین ببرم و توجهمو از همسرم به خودم معطوف کنم و اول خودمو بخوام بعد همسرمو، میترسیدم بیشتر ازم دور بشه
ولی باور کن برعکس شد،
توقع نداشته باش الآن رفتی دنبال سرگرمی خودت، شوهرت بلند شه دنبالت بگرده، نه
خب اونم این رفتارتو پای خیلی مسائل میزاره، اینکه جواب بی توجهیشو داری میدی، اینکه تلافی میکنی، اینکه این رفتارت موقتیه و ....
پس ریسک نمیکنه سریع دنبالت بگرده، و تازه احساس میکنه یه کم اطرافش خلوت شده
اما یه مقدار که بگذره، رفتارت که تکرار بشه و البته این دنبال کار خودت رفتن تو رفتار محبت آمیزت تغییر ایجاد نکنه و کمرنگش نکنه فقط محبتتو به جا و به اندازه کنه، کم کم میبینی وقتی داری کار خودتو انجام میدی میاد رد میشه که ببینه کجائی و داری چکار میکنی، یا ازت میخواد کنارش باشی و ...
فقط تمرین، صبر و توقع نتیجه تو طولانی مدت میتونه کمکت کنه
مطمئن باش موفق میشی عزیزم
مطمئن باش همسرت به رفتار سابقش بر میگرده، این فقط یه بحرانه که با تغییر رفتار میتونی مدتشو کوتاهتر کنی
:43:
منم با شمیم بهاری موافقم :104:
همسرت قدر محبت های تو رو نمیدونه و اینو وقتی میفهمه که تو کمتر بهش توجه کنی . اگه بیشتر به خودت توجه کنی و به آرامش خودت فکر کنی و سعی کنی لحظات شادی برای خودت به وجود بیاری , کمکم اونم متوجه میشه که چه موهبتی توی زندگیش داشته و قدرشو ندونسته . اونوقته که قدر محبتهای تو رو میفهمه .
سلام خواهرم،
يه نگاهي به خودت بكن! شدي مثل يك نفر كه شنا بلد نيست افتاده وسط يه استخر با عمق كم.... قبل از اينكه پاش رو زمين بذاره مي گه دارم غرق مي شم و دست و پا مي زنه!!! و هر كسي بهش مي گه بابا پات رو بذار كف استخر، غرق نمي شي ... مي گه نه غرق دارم مي شم! شماها نمي فهميد!
بهت خيلي راهكارها رو دادم... اما هنوز معولمه هيچ كدوم رو انجام ندادي... مي دوني چرا!؟ من مي دونم چون فكر مي كني اين راهكارهايي كه به تو دادم يا خيلي كلي هست و ويژه تو نيست... يا مشكلت كه با اين راهكارها حل نمي شه!
شوهرت داره ازت دور ميشه... شك نكن دور تر هم مي شه! نشستي داري براش دست تكون مي دي و مي گي باي باي بعد مي گي منظورم اين نيست كه خداحافظي كنم.... راهكار ها رو اگر انجام بدي و با دقت انجام بدي مشكلت حل مي شه!
مگه قرار نبود تو روابط زناشوييت تغييراتي ايجاد كني... كردي؟؟؟ نكردي... حتي بغلش هم نكردي!!!
دور خودت نچرخ خواهرم... دست و پا هم نزن!
پستهاي قبلي رو با دقت بخون... فقط نخون انجام بده!
به يك هفته هم نرسيد... هيچ كاري هم نكردي! ببين خواهرم! آرامش و سعادت، كپسول نيست بگم برو بخر هر هشت ساعت بخور خوب مي شي! تصميم مي خواد... اراده مي خواد! بايد به حرف گوش كرد... تا الان بايد من به تو فنون گفتگوي موثر هم گفته بودم ... كلي تست هاي ديگه هم انجام داده بودي! اما هنوز سر خونه اوليم!!!
- ببين خواهر خوبم!
-- عدم وابستگي به معني بي توجهي نيست! به معني برو گمشو نيست! به معني عدم احترام نيست! به معني داشتن عزت نفس و حفظ ارزشمندي شما در روابطتون تو زندگي مشتركه... به معني اينه كه شما نيازهايي داريد و اين نيازها ارزشمند هستند
-- داشتن صراحت در گفتگو هاتون و صريح گفتن احساساتتون به معني عدم صميمت نيست! به معني صميميت بيشتره...
-- از امشب 30 دقيقه با پرسيدن سوالات باز يعني سوالاتي كه پاسخ اونها نياز به توضيح داره با ايشون گفتگو مي كنيد . سوال بسته : " كار خوب بود؟ " سوال باز: كار چطور بود؟
-- از اين زمان به مدت يك هفته هيچ فكري به خانواده ايشون نمي كنيد مگر كارهايي كه به شما گفته شد مثل تماس هاي تلفني و ...
-- كارهايي كه ناراحتتون مي كنه رو براي چي نويسيد؟ مگه يادتون مي ره؟ كارهايي رو بنويسيد كه مثبت هست و شما بهش توجه نمي كنيد... از امروز تا دوشنبه آينده بابت يكي از كارهايي كه نوشتيد از همسرتون تمجيد مي كنيد... كارش رو تاييد مي كنيد و ازش تشكر مي كنيد
-- بيشتر دقت كنيد!
عدم وابستگی به معنای دور شدن نیست
یعنی اینکه خودتو دوست داشته باشی واسه خودت وقت بذاری واینقدر به پروپای شوهرت نپیچی
مردها از اینکه دائم بهشون ابراز علاقه کنی خسته میشن بذار کمی هم اون دلش واست تنگ بشه
عزیزم به شوهرت احترام بذار
وقتی از در میاد توی خونه با روی شاد و آراسته ازش استقبال کن موقع خداحافظی هم همینطور
از خصوصیات خویش تعریف کن
اما اون چیزایی که توی پست 25 واست نوشتم هم انجام بده
آقای sci نکات کاربردی و جالبی میگن بهشون دقت کن
[quote=saint mary]
عدم وابستگی به معنای دور شدن نیست
یعنی اینکه خودتو دوست داشته باشی واسه خودت وقت بذاری واینقدر به پروپای شوهرت نپیچی
مردها از اینکه دائم بهشون ابراز علاقه کنی خسته میشن بذار کمی هم اون دلش واست تنگ بشه
عزیزم به شوهرت احترام بذار
وقتی از در میاد توی خونه با روی شاد و آراسته ازش استقبال کن موقع خداحافظی هم همینطور
از خصوصیات خویش تعریف کن
اما اون چیزایی که توی پست 25 واست نوشتم هم انجام بده
آقای sci نکات کاربردی و جالبی میگن بهشون دقت کن
سلام و خیلی ممنونم از لطفت دارم سعیم می کنم
سلام و ممنونم ازتون دوباره شروع می کنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط sci
آیا این سوالات باعث ایجاد بحث نمی شه آخه اون واقعا حساس شده روی تمام حرفای من؟
در مورد روابط زناشویی اون سرد شده و حتی طرف من هم نمی آد برعکس قبل که خیلی خیلی این کارو می کرد با این تفاسیر آیا درسته که من هر دفعه برم سمتش ؟
دیشب خیلی بهتر شده بود باهام حرف می زد و سوال می کرد و در مورد حرفایی که باهم می زدیم نظر می داد........
بهش محبت کردم به حرفاش با دل و جون گوش دادم و ازش سوال می پرسیدم و خودمو مشتاق نشون می دادم
تمرین و تنفس رو دارم چند بار در روز انجام می دم
و تمرینی که برای از بین بردن استرس گفتید
جناب sci عزیز من فکر می کنم خیلی خیلی تو رفتارم با همسرم مشکل دارم یعنی بلد نیستم که چه وقت و چه جوری بهش ابراز احساسات کنم
یعنی نمی تونم تشخیص بدم که الان باید برم سمتش یا نه
اگه برم سمتش و بهش ابراز محبت کنم کار درستی کردم یا نه؟
مثلا دیشب نمی دونستم الان باید برم کنارش بشینم یا نه باید متظرش بمونم تا بیاد کنارم
ولی رفتم پیشش بهش محبت کردم احساس کردم یه کم راضی تر شده
مثلا در روز اون یه بار صبح بهم زنگ می زنه یه بارم بعد از ظهر یعنی قبلا این طوری بود این یه مدتی که سرد شده بیشتر من باهاش تماس میگیرم
مثلا قبلا وقتی از در می اومد تو باهام دست می داد و روبوسی می کرد و حالا حتی دستم باهام نمی ده آیا پیش قدم شدن من کار درستیه؟
آلان دیگه همش ناراحته من خودمو برای این قطع رابطه مقصر نمی دونم ولی اون منو مقصر می دونه و باهام خیلی سردی می کنه باهاش حرفم زدم و گفتم اشتباه فکر می کنه ولی .....
اقليماي عزيز، خواهر محترمم!
اين خيلي خوبه كه كارهايي كه كردي رو مي نويسي و با سوالات جديد برخورد مي كني و مي پرسي...
تمرينهاي قبلي رو بايد دقيق عملي كني...
اما در مورد سوالاتي كه پرسيدي:
- براي اينكه بدوني چه زماني چه احساسي رو ابراز كني تمرينهاي قبلي و گفتگوهايي كه به شما گفتم رو حتما انجام بده و آداب گفتگو رو رعايت كن! در حدي كه گفتم... فعلا صحبتهاي شما در رابطه با مسائل ساده و تجربيات روز مره باشه تا مسائل مهم و چالشي زندگي... مي خوام كه فعلا ياد بگيري!
- عواطف شوهرت رو شناسايي كن/ اما اين يعني چي؟! مثلا مي بيني كه ناراحته!
اين ناراحتي ناشي از چه فكريه: يك فكر كاري!
تو چه موقعيتي پيش اومده؟ به دليل مشكلي سر كار!
موقعيت تحت كنترل شما هست يا نه؟ نه نيست!
پس برو كنارش و همدلي كن...
حالا اگر در مثالي ديگه موقعيت تحت تحت كنترل شما باشه، مي توني با كنترل موقعيت، عواطف في ما بين و حتي عواطف ايشون و كنترل كني
مثلا وقتي بعد از شام مي شينيد و چاي مي نوشيد... مي توني با كنترل موقعيت، افكارش رو كنترل كني و سپس عواطفش رو
عملا بياد بدوني كه عواطف حاصل افكار و افكار تفسير يك موقعيت خاصه...
اين كار با تمرين بدست مي آد!
- كار ديگه تكنيك افتخار هست كه انجامش مي ديد... تو اين هفته پيش رو يعني تا سه شنبه آينده،شما دو نكته مثبت ايشون رو بهشون مي گيد كه كاملا واقعي باشه، و مي گيد كه به اين نكته افتخار مي كنيد
- مردها گاهي از توجه بيش از حد كلافه مي شوند... زنها بر عكس! روحيات شما طوري است كه اگر به شما توجه كافي نشه غمگين مي شي... اينجور مواقع بايد حتما صبر كني! روال عادي زندگي رو بذار پيش بره و به نظراتش احترام بذار و براش وقت بذار... اون رفته تو غار تنهاييش! تو اين غار نمي توني هي مزاحمش بشي! كلافه مي شه...
صبر كن و شكيبايي كن مياد پيشت... بايد بدوني كه اين رفتارش به هيچ وجه، به هيچ وجه،به هيچ وجه نه عكس العمل به كارهاي توست و نه بي محلي... اون تو خودشه! حالا اگر بهش پيله كني و بگي چته؟! چي شده؟ يه دفعه به خودش مي آد و دنبال مقصر اين وضعيتش مي گرده و همه رو بدون اينكه واقعا بخواد گردن تو مي اندازه!
پس بي محلي لازم نيست...عادي زندگيت رو بكن!
- در گفتگو هايي كه داري سعي كن شنونده فعالي باشي/ به حرفاش توجه كن/ حرفاش رو خلاصه كن و بهش بگو/
در گفتگو ها سعي كن به زبان بدنش و بيان احساساتش حساس و دقيق باشي/ شايد چيزي رو تعريف كني ولي احساساتش رو نگه! اونها رو كاوش كن! مثلا مي گه امروز خيلي گرم بود و دوستم هم هي مي گفت... ( نمي گه من ناراحت شدم...) باهاش همراهي كن:" احساس مي كنم خيلي ناراحت شدي! " شايد بگه نه! اما مهم اينه كه شما توجه بهش داشتي...
- از بيان احساساتت نترس... اونها رو بيان كن و عشق بورز! هيچ اتفاقي نخواهد افتاد! اما كلافه اش نكن!
- يك بار طي سه شب آينده به يك رستوران دنج برويد و شام بخوريد... طوري كه روبروي هم بنشينيد وحرف بزنيد
- در روابط زناشويي زمينه سازي لازم رو بايد بكني و فضا رو آماده كني... گفتم منتظر نباش بياد! خودت پيش قدم شو!
- هر روز طي زمان مشخصي،يك بار باهاش تماس بگير/ كوتاه صحبت كن/ از جملات احساسي زياد استفاده نكن/ هي نگو دوستت دارم! تو هم دوستم داري؟ / اسمش رو صدا كن! به جاي عزيزم! اميدم! اسمش رو صدا كن! /
- ازش تشكر كن! بابت كوچكترين كاري كه كرد... تا 4 بار در هفته جاري/ تمجيدش كن! از جملات "من" استفاده كن!
مثلا نگو: "كاري كه كردي خيلي ارزشمنده! " يا " قابل افتخاره" از طرف خودت صحبت كن: " به خاطر كاري كه كردي احساس خيلي خوبي دارم/ بهت افتخار مي كنم/ اينها جملات "من" هستند كه بيانگر حالت واضحي از احساسات شما هستند
- در هفته جاري 2 بار احساساتت رو با بيان صريح با جملات من بهش بگو! نه انتقاد و نه درخواست! فقط بيان احساسات و علائق!
- كلاس بدنسازي، شنا و يا پياده روي رو انجام دادي يا نه؟ با موسيقي؟
- قبلا هم توصيه هايي بهت كردم... نترس ياد مي گيري! همه چي دستت مي اد!
سوالي داشتي بپرس/ به تاپيك شميم براي آداب گفتگو يه سري بعدا بزن
به همسرم زنگ زدم بهش خسته نباشید گفتم و باهاش یه کم حرف زدم خوب بود مطابق با اصولی که گفتید
همین الان برای کلاس شنا پرس و جو کردم
فقط یه سوال دارم
بیشتر مشکلات ما پنج شنبه و جمعه پیش می آد که اون برای نرفتن به امامزاده و ندیدن خانواده اش بهانه گیر و بد اخلاق میشه و تو خودش میره ایا برای آخر هفته مقدمه یا تمرینی برام دارید تا با مشکلات چند هفته پیش مواجه نشم
آفرين!
تو تاپيك قبلي يك سري صحبتهايي رو در اين رابطه با هم داشتيم
اونها رو يه نگاهي كنيد...
با توجه به پيشرفت كار شما دو كار مي تونيد بكنيد:
- اين هفته برنامه ريزي كنيد به عنوان مهمون بريد امامزاده داود و بگيد مي خوام برم زيارت... نذر دارم( شايد اولش بگه نه و اينها... پيگير نشيد در اين صورت و رها كنيد موضوع رو... خودش به شما بر مي گرده) ضمنا بگيد هفته آينده تور بگيريم پنج شنبه جمعه رو بريم يه جايي... (اين راهكار رو بطور كامل به شما توصيه مي كنم... روابطتون رو با خانوادش بازسازي كنيد اما به هيچ وجه بهش عنوان نكنيد...
- راهكار دوم : فعلا ماجرا رو مسكوت بگذاريد، اين در شرايطي هست كه اوضاع اروم نباشه...با راهكارهايي كه گفتيم كم كم مي تونيد به راهكار يك برسيد
راستش از روز پدر تا الان هیچ تماسی باهاشون نداشتم یعنی همسرم مخالفت کرد که باهاشون تماس برقرار کنم
فکر نمی کنم رفتن به عنوان زیارت به اونجا رو اصلا قبول کنه
در مورد تور مسافرتی یه بار بهش پیشنهاد دادم گفت کار دارم و نمی تونم
سلام
دیشب تقریبا تمام چیزایی که گفتید رو انجام دادم و سر یه موضوعی هم ازش تقدیر و تعریف کردم دقیقا با گفتن کلمه من به ...... .که اون هم با شکسته نفسی و لبخند جوابم رو داد و باهم سر شام و بعد شام حرف زدیم سعی کردم شنونده خوبی باشم و باهاش همدردی کنم و همراهی ....
یه کم مریض بودم ولی با این حال سعی کردم اصلا به روی خودم نیارم
چند تا از کاراش هم ناراحتم کرد که اصلا به روی خودم نیاوردم و با لبخند همراهش کردم
سلام اقلیما جان
خیلی شروع خوبی بوده،:227::227: سعی کن ادامه بدی،با خودت اینطوری قرار بزار که تا یک ماه هیچ نتیجه ای نمیخوای بگیری
فقط قراره بدی ببینی و خوبی کنی:43:
مطمئنم موفق میشی :72:
سلام اقلیما جان
آفرین آفرین:104::104::104: خیلی عالی بود .
عزیزم تو باید به خودت افتخار کنی :72: چون کوتاه اومدن در مقابل همسرت اونم وقتی مقصر خودت نباشی و همینطور تلاش برای ادامه زندگی و زندگی شادتر کار آسونی نیست و شما خیلی تلاش میکنی , همینطور ادامه بده مطمئن باش اگه یه مدت دیگه به همین شکل ادامه بدی همه چیز درست میشه ,
عزیزم امیدوار باش .:227:
مشکلات ما اینقدر که خودمون فکر میکنیم بزرگ نیستن بلکه ما اونها رو بزرگ میکنیم در نتیجه برای حل کردنشون به نیروی بیشتری نیاز داریم . مشکلت رو کوچیک بشمار تا با کمترین تلاش قادر به حل آن باشی .:43::43: