نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به همه دوستان
همیشه یکی از معیارهام برای انتخاب همسر این بوده که طرف مهربان باشه. نمیتونم دقیقا بگم یعنی چه.
فکر میکنم یک ترکیب از صبور، خوش اخلاق، با گذشت و دلسوز میشه
به جورایی یه حس هست.
می خواستم ببینم شما هم چنین حسی (معیاری) دارید یا نه؟ اصلا به نظرتون این معیار هست یا نه؟
اگه هست چه جوری میشه سنجید؟
ممنون
سلام دوست عزيز
آخي! آخي! چه پسر خوبي :43: (آقا هستيد ديگه نه؟! ضايعم نكني)
دوست عزيز اول اينكه "صبور، خوش اخلاق، با گذشت و دلسوز" بودن با مهربون بودن فرق داره! مامان من مهربونه اما اصلا صبور نيست. دقيق بگو تعريفت از مهربوني چيه؟
دوم اينكه دلسوزي رو چي تعريف ميكني؟ كه فقيري رو ببينه و كمكش كنه؟ يا براي بچه هاي بي سرپرست دلسوزي كنه يا براي پدر و مادرش يا شما؟
بعد از اينكه تمام واژه ها رو كامل براي خودت معني كردي متناسب اون معنا سؤال ازش بپرس . البته بايد سؤالات در حد متعارف باشه. نري (مثل يه بنده خدايي تو اين تالار :D) از بچه ي مردم بپرسي اگر من برم اردوي جهادي سه ماه يكبار بيام خونه و نصف حقوقمو بدم به ايتام و ... چيكار ميكني؟ :163: طرف الهه ي مهرباني هم باشه ممكنه بترسه ...
در مورد خوش اخلاقي هم بايد يه مدتي باهاش در ارتباط باشي مثلا نامزدي يا دورادور قبل از خواستگاري و ... تا بفهمي چي جوريه!
(حالا آقا هستين يا خانم؟)
عزیزم تا وقتی نتونی این حس رو دقیقا برای خودت تعریف کنی، نمیشه هیچ رتهی هم برای ارزیابیش ارائه داد.نقل قول:
نوشته اصلی توسط سید1387
همونطور که یاسا گفت باید دقیقا بدونی و بتونی تعریف کنی که از طرف مقابلت چه انتظاراتی داره که اگه اونها رو انجام بده، میشه مهربون.
ممکنه پس فردا تو زندگی مشترک یه نیازی تو یه موقعیت جدید پیدا کنی که اگه از طرف همسرت برآورده نشه، بهش بگی نامهربون و همیشه ناراحت بشی که اون کسی نیست که می خواستی!
برای اینکه با چنین دست مشکلاتی روبرو نشی، اول بشین واژه مهربونی رو کامل برای خودت تعریف کن و بعد اینجا باهم فکرامون رو بذاریم روهم ببینیم چطوری میشه فهمید که طرف مقابل این خصوصیات رو داره.
سعی کن تو امر ازدواج واقع بین باشی و خیلی تو تخیلاتت نباشی که برات دردسرساز میشه. :72:
از مثال "یاسا" بسی خندیدم:311: خانم یاسا جهادی معمولا حداکثر دوهفته ای می رن، اونم دانشجوها و طلبه ها، کارمندها خیلی کم پیش میاد برن اگه هم برن عید نوروز می رن
آقا سید(حالا چرا 1387؟ یعنی سه سالته؟! ) همه خانم ها مهربانی ذاتی را دارند اما در برخی بالقوه است و در برخی بالفعل! یعنی فکر نمی کنم کسی باشد که بالذات نسبت به همسرش و فرزندش مهربان نباشد! اما معمولا مسائل محیطی و پرورشی در برخی زمینه ی بروز این طبیعت را فراهم می کند و در برخی خیر! یعنی مثلا کسی که یاد نگرفته است ابراز احساسات کلامی کند و در خانواده اش چنین چیزی وجود نداشته باید از هوش هیجانی بالایی برخوردار باشد تا بر خلاف تربیت خانوادگی اش این توانایی را کسب کند! و مثال های مشابه
شناخت از خانواده، زیرنظر گرفتن رفتار پدر و مادر با یکدیگر، رفتار فرزند با پدر و مادر و بالعکس و موردهای این چنینی می تواند خیلی در تشخیص تربیت خانوادگی فرند خانواده به شما کمک کند. در حالت کلی چیزی که شما باید درک کنید مهربانی فرد مقابل نیست بلکه مهارت او در ابراز آن است.
دوست عزیزنقل قول:
نوشته اصلی توسط سید1387
حس یعنی چی ؟
این همه صفت رو نام بردین بعد میگین حس میکنین این صفات رو دوست دارین ؟!
بله این ها همگی معیار های اخلاقی محسوب میشن
اما همونطور که خودتون گفتین سنجش اون ها خیلی مشکله
با نظر مسلمان در مورد خونواده موافقم بررسی رفتار و یا حتی سابقه رفتاری خونواده میتونه راهگشا باشه
با خانوم یاسا در مورد اینکه مهربونی با اون صفاتی که نام بردین الزاما همراه نیست هم عقیده ام
احتمال اینکه یه نفر همه این صفاتو با هم داشته باشه خیلی زیاد نیست
اصلا مگه خود شما همه اینها رو دارین ؟!
اما چیزی که مسلمان گفت معیاری غیر قابل چشم پوشیه و میشه دقیق تر اون رو ارزیابی کرد
داشتن این مهارت ها که تقریبا میشه گفت اکتسابیه برای ازدواجی مطلوب ضروریه
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مسلمان
سلام
:311::311::311:نقل قول:
نري (مثل يه بنده خدايي تو اين تالار Big Grin) از بچه ي مردم بپرسي اگر من برم اردوي جهادي سه ماه يكبار بيام خونه و نصف حقوقمو بدم به ايتام و ... چيكار ميكني؟ 163 طرف الهه ي مهرباني هم باشه ممكنه بترسه ...
بابا طرف يا بايد خاك هاي نرم كوشك رو تازه خونده باشه يا اينكه خود شهيد برونسي باشه
توپ ترين رفقاي من هم اين جوري نيستن
سيد بزرگوار
دوستان درست ميگن
شما بايد خودت مهربوني رو براي خودت تعريف كني
يه وقت مهربوني يه چيز كلي هست يه وقت چيز جزئي
ضمنا ملاك و معيار مشخص كردن يك سير منطقيه
و معمولا در اكثريت موارد شامل موارد عقلاني ميشه
اول اصول و معيار عقلاني رو بايد بررسي كني و بعد ببيني از لحاظ رفتار و ظاهر به دلت ميشينه يا نه
سلام به همه دوستان
ممنون که لطف کردید و پاسخ دادید
یاسا جان نمیدونم از کجا فهمیدی من پسر خوبی هستم!!(آره پسرم خوشحالم ضایع نشدی!) ولی لهرحال ممنون از لطفت
اول از همه که من خودم گفتم نمیدونم چه جوری میشه مهربانی را تعریف کرد. قبول دارم که مهربانی با صفاتی که من گفتم ممکنه لزوما همراه نباشه. من هم اون صفات را برای مثال گفتم.
من را اصلا چه به اردوی جهادی و این حرفها ....
دلسوزی یعنی اگر دید کسی دچار مشکلی هست براش کاری انجام بده که مشکلش حل بشه (حالا تا جایی که میتونه) که شامل همه اون چیزهایی که تو گفتی میشه!!! البته و صد البته من بیشتر دوست دارم دلسوز من باشه :227:
یعنی شناخت خوش اخلاقی راهی غیر نامزدی نداره؟ اگه طرف توی دوران نامزدی فیلم بازی کنه چی؟ چقدر باید این دوران طولانی باشه تا بشه مطمئن شد؟
خارپشت جان نمیدونم شما چه جوری از یک جمله من این همه نتیجه گیری کرده و سوال پرسیدی!نقل قول:
نوشته اصلی توسط خارپشت
من کی گفتم حس میکنم این صفات را دوست دارم؟ من گفتم مهربانی برام یک حس هست چون تعریف دقیقی ازش ندارم. برای همین هم این تاپیک را باز کردم. من همه این صفات را دوست دارم و جزء معیارهام هستند اگر چه هنوز خیلی راهکار دقیقی برای ارزیابشون ندارم
من نگفتم باید فرد مقابل همه این معیارها را داشته باشه اگر چه هم میگفتم حرف غیر معقولی نزده بودم. ما هممون درجه ای از صبر، خوش اخلاقی، گذشت و دلسوزی را داریم. بنابراین خیلی راحت و با اطمینان به شما میگم بله من همه این صفات را دارم!!! اما صبر من به اندازه ایوب (ع) نیست گذشتم به اندازه خدا نیست، اخلاقم به خوبی پیامبر نیست و .... فکر میکنم شما هم با من موافقید که بد اخلاقترین افراد هم یک بار در زندگی خندیدند!!!
اگه سن را به معرفت و شناخت و عمر مفید بگیرید شاید سه سال هم بی ربط نباشه :311: اما اون 1387 سالی هست که من عضو این تالار شدم و در واقع اولین سالی بود که خارج از ایران بودمنقل قول:
نوشته اصلی توسط مسلمان
ببینید دوستان من فکر کنم منظورم از مهربانی یک نوع خون گرمی و محبت هست. مثلا من خودم (و یا مجموعه خانوادام کم و بیش) خیلی خونگرم نیستیم. یعنی هیچ کدام از دوستان من در برخوردهای اول جذب من نشدند اما به مرور که بیشتر با من آشنا شدند دوستس هامون شکل گرفته.
اما بعضی ادمها یک مهر و محبتی در حرف زدنشون، نگاه کردنشون وجود داره. شاید مهربانی اینه.
حرف شما را قبول دارم که باید به جای تکیه بر مهربانی به ابراز مهربانی اشاره کنم و بر آن تاکید کنم.
موافقم که بعضی ها یاد نگرفتند ابراز احساسات کنند. من همونظور که گفتم خودم یکی از همین آدمها هستم. یکی به خاطر تربیت خانوادگی و یکی هم به خاطر مسائل مذهبی و روحی. یعنی همیشه حذر کردم از اینکه به خانمها ابراز محبت کنم چون ترسیدم دچار احساسات بشه(عاشق بشم) و عقلم همراهی نکنه و.... ولی از وقتی آمدم اینجا به خاطر اینکه این فرهنگ اینجا خیلی رایج هست (توی فیلمهاو گفتارها و رفتارها) برام عادی تر شده و احساس میکنم بهتر شدم.
من خودم احساس میکنم ما توی فرهنگمون یک چیز غلطی هست که میگیم اگه به کسی محبت کردی پررو میشه ! شاید براساس تجربه هم این بهمون ثابت شده بنابراین میترسیم (یا بعضی وقتها هم به لحاظ حقارتهای درونی مون نمی خواهیم) به یک نفر دیگه(حالا همسر، فرزند، همکار و...) بگیم که اون چقدر برامون عزیزه و مهمه و بهش بگیم چه نکات خوبی توی اون هست که ما دوست داریم و ....
شاید براتون جالب باشه که اینجا شما جمله "I love you" را به کرات میشنوید و جالبتر اینکه نه تنها بین دو عاشق شیفته (شیرین و فرهادی یا لیلی و مجنونی) بلکه بین یک بچه 3-4 ساله و پدر و مادرش. اینه که میگم فرهنگ...
شما ها بگید مهربانی را چی تعریف می کنید؟ به کی میگید مهربان؟ به هر حال این لغت فارسی هست و خیلی هم هممون به کار می بریم نه؟
چه جوری میشه فهمید طرف محبتش را ابراز میکنه یا نه؟ تفاوت بین خانمها و آقایون در ابراز محبت چی میشه؟
ممنون و منظر جوابتون هستم
سلام
چه جالب! اردوی جهادی،خیلی هم خوب و عالیه:104::104:
چرا فکر میکنید اردوی جهادی انقدر سخت یا یه کار غیر عادیه ؟!
اتفاقا خیلی خوبه و در خودسازی انسان نقش موثری داره و در مهربونی هم نقش داره!:46:
آدم وقتی میتونه بره شمال یا کیش اما نمیره و درعوض میره ادروی جهادی و به خودش زحمت بدون اجر مادی میده(اجر معنوی رو که داره) ایا نشونه داشتن مهر و محبت و انسن دوستی و گذاشت و فداکاری و ...نیست ؟
چه اشکال داره از سالی 12 ماه یکی دو هفته رو در خدمت نیازمندان باشیم؟
سی که میره برای کمک به فقرا و نیازمندان وقت میذاره و کار میکنه ایا برای خانواده اش اینکارو نمیکنه ؟
البته هستند کسانی که ریاکارند و فقط جلوی دیگران از این کارهای میکنند و تو خونه خدای نکرده زندگی رو به کم همسر زهر میکنند اما این افراد خیلی کم هستند خوشبختانه:310:
آقا سید گرامی!
اگه خواستی میزان مهربونی طرف رو بسنجی، میتونی رابطه اش با دیگران رو مورد بررسی قرار بدی و ببینی چقدر مقبول دیگران هست.
دیدید یا شنیدید که وقتی در مورد کسی صحبت میکنیم میگین" دیدی فلانی چقدر مهربونه ؟ "
مثلا ًدر مورد خود من خدا رو شکر اطرافیان همینو میگن:310: و خودم میدونم چرا ؟
چون همیشه سعی میکنم برای هر کسی هر کاری از دستم بر میاد دیغ نکنم.
زبانم خوش باشه و بد خلقی نکنم
حس همدلی و همدردی خیلی خیلی مهمه!
راز دار بودن! که اکثر دوستانم منو رازدار خودشون میدونند و هرچزی که به مادرشون هم نمیگن رو به من میگن.
و ...
من کارهایی از این دست انجام میدم و دیگران میگن " من مهربونم"
ببخشید که بی ربط به موضوع می نویسم!
خانم فرانک من جهادی رفته ام و می دونم در مورد چی صحبت می کنم. جهادی رفتن خیلی چیز عالی ایه اما دقیقا هیچ ربطی به مهربانی ندارد! یعنی ربط مستقیم ندارد. یعنی همه ی افرادی که جهادی می روند نقطه ی اشتراکشان مهربانی نیست.
از طرف دیگر مهربانی در مورد اجتماع و یا مسئولیت پذیری در مورد اجتماع هم نتیجه ی مستقیمش به مسئولیت پذیری و مهربانی در قبال خانواده منجر نمی شود. کم نیستند کسانی که همه ی انرژی شان را در قبال اجتماع خرج می کنند و خستگی و بلدخلقی شان به خانواده می رسد!
خ
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط فرانک1389
خوش به حالت فرانک خانم بهت تبریک میگم برای این صفت خوب
من هم خیلی دوست داشتم این جوری بودم اما نیستم.... البته انصافا هرکاری از دستم بر بیاد برای دیگران انجام میدهم
آقای مسلمان دقیقا سوء تفاهم شد!
بنده همون ابتدا متوجه شدم که احتمالا به چنین اردوهایی رفته اید و خدای نکرده قصد جسارت نداشتم:163:
اگه دقت کنید وسطهای پستم گفته ام که هستند کسانی که ...
یعنی دقیقا معنی فرمایشات شما.اینکه ربط مستقیم نداره و ممکنه بعضیها در ظاهر و تو اجتماع و در ارتباط با دیگران خوش برخورد و مهربان باشند اما توی خانواده و در قبال همسر و فرزند خیر.
اما بی ربط هم نیست مگر در مورد همون عده خاص!