راهنمایی برای ادامه رابطه

[size=medium]با عرض سلام و خسته نباشید خدمت مدیران و کاربران محترم

پسری 22 ساله و دانشجو هستم.تقریبا ابان ماه پارسال بود که از طریق فیسبوک با دختری 24 ساله و دانشجوی ترم اخر مکانیک از دانشگاه خودمون اشنا شدم.اشنایی ما تا بهمن ماه مجازی بود تا اینکه اولین بار اواخر بهمن ماه باهاش قرار ملاقات تو دانشگاه رو. گذاشتم و اون هم قبول کرد.(تو فیسبوک که بودیم بهم ابجی داداش میگفتیم)تو اولین دیدار بهم دل بستیم و رابطمون از حالت خواهر برادری خارج شد و عاشق هم شدیم.بعد از یه مدت حرف شناخت بیشتر در مورد ازدواج در اینده(با هم)شد.قرار شد به من چند سالی وقت بده تا شرایطم برای ازدواج کاملا مناسب بشه.(خانواده من در جریان رابطه ما بودند).ولی فقط میگفت احتمالا مادرش با اختلاف سنی مخالفت کنه(که البته خودش گفت قابل حل شدنه).یه روز ب مادرش موضوع ارتباطمون رو گفت.مادرش با من تماس گرفت و کاملا محترمانه گفت که شما ب دلیل اختلاف سنی معکوس در صورت ازدواج شکست میخورید و رابطتون خواهر برادری باشه.اون روز گذشت تا دوباره ما همون رابطه عاشقانمونو ادامه دادیم.تقریبا تو عید بود ک جر و بحث و قهر و اشتی زیاد داشتیم ک البته گذشت.اون موقع ها میگفت ک مامانش خیلی نرمتر شده و چند سال دیگه که شرایطت مناسبتر بشه کاملا موافقت میکنه.روز ها گذشت تا اینکه 10 روز پیش بهش گفتم که شالی رو ک واسش گرفتم ب مامانش نشون بده.اون هم رفت نشون داد.2 روز بعد ک دیدمش حالش زیاد خوب نبود.بهش گفتم مامانت چی گفت.گفت مامانم خیلی عصبانی شد و گفت:مگه قرار نبود رابط شما خواهر برادری باشه!و چرا به میلاد قول ازدواج دادی.اگه تو این چند سالی که میلاد شرایطش خوب بشه خواستگار خوبی برات بیاد چیکار میکنین؟
اون روز ک اینو بهم گفت با اینکه خیلی دوسش داشتم بهش گفتم اگه تو این مدت خواستگار خوب اومد باهاش ازدواج کن(گفت که نظر خودش این نیست و فقط میخواد این حرفم و به مامانش بگه تا خیال مامانش راحت بشه).البته خودش گفت اگه حتی همچین کاری بکنه بعد از ازدواجش رابطمون قطع نمیشه و خواهر برادری میمونه!چند روزی گذشت تا اینکه چند روز قبل گفت یه خواستگار خیلی خوب(شغل و دراممد و تحصیلات عالی) واسش میخواد بیاد(معلوم بود نظرش به خواستگار مثبته).بهش گفتم اگه منو بخوای منتظرم میمونی.بهش گفتم مگه با من حرف از ازدواج نمیزدی؟گفت الان شرایتش تغییر کرده!همش میگفت رابطمون بعد از ازدواجش قطع نمیشه و خواهر برادر هستیم(غیر مستقیم داشت میگفت ک میخواد بین من و اون اونو انتخاب کنه).البته تو این مدت با من مثل گذشته نبود و سرد شده بود و همش دنبال بهونه واسه دعوا بود!
تا اینکه دیروز هم داشت همینا رو بهم میگفت.منم داغون و عصبانی بودم که چرا بهش دلبستم و به حرفاش اعتماد کرده بودم.ساعت 9 شب بود که بهم مسیج داد قضیه خواستگارش کنسل شده.مادر پسره بهشون زنگ زده و گفته:پسر من میگه میخوام با دختری ازدواج کنم ک شرایطش مثل خودم عالی باشه!البته باید بگم دختره و پسره همدیگر و تا حالا ندیده بودند و فقط مادراشون با هم دوست بودند
خلاصه اینو که گفت خیلی عصبی و داغون بود.حتی به من گفت:الان خوشحالی نه؟
من بهش چیزی نگفتم.تا اینکه شب قبل از خواب بهم مسیج داد و گفت:میلاد منو ببخش و هیچ وقت نفرینم نکن.منم گفتم:شیطان و لعنت کن تا از درونت بره بیرون
امروز صبح که شد بهم مسیج داد ک چون حالش خوب نیست با باباش میخواد بره شمال و شب برگرده.گفت امروز میخواد تنها باشه
حالا من موندم چیکار کنم.این ماجرا باعث شد دیگه نتونم زیاد به حرفاش اعتماد کنم.از طرفی هم خیلی دوسش دارم و حتی با این بدی هاش نمیتونم و نمیخوام ترکش کنم.موندم چیکار کنم.تورو خدا راهنمایی کنین
مرسی[/size]

سلام میلاد جان،

به این سایت خوش آمدی.

دوست عزیز، این سایت و کارشناسانش مخالف دوستی دختر و پسر هستند. به این علت که این دوستیها آخرش باعث ضربه خوردن دو طرف می شه، همینطور ممکنه اتفاقاتی بیفته که باعث پشیمونی هر دوی شما در آینده بشه.
این ضربه خوردن رو خود شما هم الآن داری تجربه می کنی. حالا یا از این اشتباه درس می گیری، یا اینکه به راه خودت ادامه می دهی. انتخاب با خود شماست.

اصل این رابطه اشتباه بوده. شما الآن به علت علاقه ای که به هم دارید برخوردهای احساسی دارید. برای ازدواج شما باید فکرت باز باشه و با چشمی باز تصمیم بگیری. نه اینکه عاشق دختری شده باشی و بگی من این رو می خواهم بگیرم. یک ازدواج موفق با مطالعه و تحقیق و استفاده از تجربه بزرگترها صورت می گیره.

شما 22 سالت هست. داری درس می خونی. چند سال دیگه مونده تا درست تموم شه؟ سربازی هم که فکر کنم نرفتی. معلوم نیست که کی آمادگی ازدواج داشته باشی.

اون دختر الآن دقیقاً در سن ازدواج هست. بهترین خواستگارهایش در این سن برایش می آیند.

فکر کن روی حساب یک تصمیم احساسی او به خاطر شما صبر کند.
شما زود زودش تا 2-3 سال دیگه ممکنه شرایطت برای ازدواج مناسب بشه.

به این فکر کردی که شاید اون موقع دیگه این دختر خانم رو نخواهی؟ در همین سایت تاپیک داشتیم که دختر به خاطر پسر 4 سال صبر کرده، پسر فوق لیسانس گرفته. حالا دیده که می تونه با دخترهای بهتری ازدواج کنه. دختر رو ول کرده.

اگر دوستش داری، در حقش ظلم نکن.

پس به این دلایل به نظر من این رابطه باید تموم بشه:

- شما فعلاً آمادگی ازدواج نداری.
- خانواده دختر با این ازدواج مخالف هستند
- دختر فرصتهای مناسبش برای ازدواج رو باید به خاطر شما (که معلوم نیست کی بتوانی به خواستگاری او بروی، و اینکه آیا 3-4 سال دیگه هنوز او را می خواهی یا نه) از دست بدهد.
- تفاوت سنی شما مناسب نیست. از اونجا که تفاوت سنی ایده آل 4 سال است، و دختر خانم 2 سال از شما بزرگتر است، 6 سال با تفاوت سنی ایده آل فاصله دارید. فکرش رو بکن، وقتی درست تموم شد به خودت میای، می بینی دختر خانم شده 27-28 ساله، ولی شما می تونی بری خواستگاری دختر 22 ساله!
- رابطه شما یک رابطه احساسی هست و از روی یک انتخاب صحیح با تفکر و مطالعه نبوده.

فعلاً شما بچسب به درست و سعی کن درست رو تموم کنی و یک کار خوب پیدا کنی.
کم کم هم بیشتر راجع به ازدواج مطالعه کن، خودت و معیارهای خودت را بهتر بشناس و از این دوستی ها دوری کن که باعث پشیمانی می شه. مطمئنم توی همین جر و بحثها و هیجانات درس خواندن برایت راحت نبوده.

موفق باشی.

سلام حامد جان مرسی برای جوابت

دوستان الان باهاش حرف زدم گفت مامان من مخالف اختلاف سنیه و نظر من و هم عوض کرده!تازه گفت تو اونی نیستی ک من فکرشو میکردم!گفت فقط خواهر برادری میتونیم بمونیم!اینو که گفت ازش متنفر شدم.گوشیمو هم خاموش کردم.فکر کنم دیگه راهی برای ادامه رابطه نیست!میخوام ب مامانش مسیج بدم که خیالت راحت باشه و من از زندگیه دخترت میرم بیرون و اون حتما خوشبخت میشه!نظر شما دوستان و مشاورین محترم چیه؟لااقل اگه قراره جدا شم چجوری جدا شم که ضربه نخورم؟بخصوص ک الان وقت امتحانات دانشگاه نزدیک میشه.به نظرتون تو تین رابطه مقصر کی بود؟بخدا الان خیلی ازش متنفرم

سلام
البته من نظر خودم رو میگم
این حس تنفر شما مقطعی هست و سعی نکنید با تلقین این احساس ازش دوری کنید چون فایده ای نداره
سعی کنید کاملا منطقی با موضوع بر خورد کنید
همون طور که اقای حامد گفتند ، شما شرایط ازدواج رو نداری و این رابطه بسیار ریسک پذیر هست و به احتمال زیاد به نتیجه نمیرسه و بجز اسیب به هر دوتون نتیجه دیگری نداره...
وقتی ادم با منطق چیزی رو قبول کنه اسیب کمتری میخوره
یه توصیه برادرانه دارم: قبل از عاشق شدن سعی کن احساسات رو کنار بزاری و تمام جوانب رو در نظر بگیری

موفق باشی

سلام دوست عزیز

به تالار خوش آمدید

پاسخ های دوستان بسیار کامل بود و تایید می شود.ببینید ممکنه هیچ کدام از افراد بالا مشاور نباشند.ولی هر کدامشان حداقل 1000 تاپیک مشاوره دیده اند و اگر از مشاورانی که تحصیلات آکادمیک دارند بهتر ندانند ، کمتر هم نمی دانند.


حامد عزیز فرمودند دوستی دختر و پسر مورد تایید این تالار نمی باشد.من خارج از بحث این چهارچوب عرض می کنم.

اصلا فرض می کنیم که دوستی دختر و پسر مورد تایید است

ببینید شما برای انتخاب یک خانوم ابتدا باید کاملا احساسات خود را کنار بگذارید و کوچکترین توجهی به احساستان نکنید.کاملا منطقی باید به جلو روید و خانوم را با معیار های خود بسنجید.سپس اگر منطق شما خانوم را تایید کرد وقت آن می رسد که احساسات خود را آزاد کنید و احساسی رفتار کنید.

در حال حاضر شما دچار نوعی تناقض شدید.چراکه بدون شناخت صحیح و بررسی منطقی ، احساس خود را در همان ابتدا وارد عمل کردید.احساسات درگیر شدند و دلبستگی ایجاد شد.حال پس از گذشت مدتی منطق شما فعالیت خود را آغاز کرده و به شما هشدار می دهد که این خانوم معیار های شما را ندارند.این دوگانگی فشار بسیار زیادی روی ذهن وارد می کند و هم به شما و هم به خانوم ضربه ی سنگینی وارد می کند.پس مادامی که با آن خانوم رابطه دارید این دوگانگی وجود دارد و یک حالت فرسایشی به شما دست می دهد تا اینکه یک روز تسلیم می شوید

خب از قدیم گفته اند : "جلو ضرر را هر موقع بگیرید سوده"


نه شما فردی خطاکار هستید و نه خانوم.مشکل اینجاست که شما دو نفر برای ازدواج با هم مناسب نیستید که اگر بودید این دوگانگی و تناقض در شما به وجود نمی آمد

در حال حاضر چون احساسات شما درگیر شده ، به هیچ عنوان نمی توانید دلیلی برای جدایی با خانوم پیدا کنید.چرا که اگر ذهنتان را به مثال یک قلعه در نظر بگیرید احساستان جلو درب های خروجی این قعله را بسته است.درب های ورودی قلعه همان چیز هاییست که می بینید و می شنوید.پس اطلاعات وارد می شوند.منطق تحلیل می کند ولی خروجی وجود ندارد که شما بتوانید بگویید مثلا "با این دلیل" ما برای هم مناسب نیستیم و این رابطه باید تمام شود.تنها نشانه ای که می توان از آن این عدم تطابق را نتیجه گرفت همان حس درونی عدم رضایت و شادابی شماست!
حدودا یک تا دو ماه بعد از اینکه از خانوم کاملا جدا شوید احساساتتان فرو کش می کند.آن موقع 1000 دلیل برای اینکه شما و آن خانوم مناسب هم نیستید پیدا خواهید کرد

پس بهتر است که رابطه تان را با خانوم قطع نمایید و بیشتر به خود و ایشان صدمه وارد نکنید

دقت کنید که این قطع ارتباط باید دایمی و بدون کوچکترین تماسی باشد.در حقیقت نه شما نیاز به خواهر غریبه دارید.نه آن خانوم نیاز به برادری مثل شما دارند.این جمله فقط یک تعارف است و ارزش عملی ندارد.رابطه ی شما با آن خانوم یا به صورت دلبستگی و ازدواج خواهد بود یا به صورت عذاب و افسردگی و از این دو حالت خارج نیست.من نمی گویم ممکن نیست یک پسر و دختر غریبه مثل خواهر و برادر برای هم باشند.بلکه می گویم شما با این شرایط نخواهید توانست به علاوه که این کار بدون ارزش و دارای ریسکی فوق العاده بالا می باشد

همچنین دقت کنید که هر چیز اندازه ای دارد.شما بهترین میوه ی دنیا را هم اگر زیاد بخورید دل درد می گیرید.مدت زمان انتظار برای ازدواج نباید خیلی زیاد باشد.همچنین خانوم ها شخصیتی بسیار آینده نگر دارند و آینده برایشان خیلی مهم است.شما که شرایط ازدواج را ندارید اگر با صد خانوم دیگر هم به همین شکل ارتباط برقرار کنید ، صد بار دیگر همین طور عذاب می کشید.چراکه وقتی خانوم ببینند که شما شرایط ازدواج کردن را ندارید خود به خود بعد مدتی در روابط سرد می شوند.حال هر چقدر هم که اول رابطه قول داده باشند که این اتفاق نمی افتد باز هم می افتد

برای مشاهده ی یک نمونه به تاپیک زیر مراجعه فرمایید

http://www.hamdardi.net/thread-15020.html


برایتان آرزوی خوشبختی می کنم

ارادتمند

:72::72::72:

سلام
با تشکر از نظرات کاملا بجا و منطقی تمامی عزیزان
امروز در تماسی ک باهم داشتیم قرار شد دیگه به ازدواج با هم اصلا فکر نکنیم و قبول کردیم که اصلا شرایط ازدواج ما با هم تناسب نداره.باز هم از همگی تشکر میکنم که باعث شدند منطق رو هم در نظر بگیریم

سلام.به نظر من اگه رابطه کاملا قطع نشه بعداز دو،سه ماه باز به حالت احساسی درمیاد.این تجربه ی شخص خودمه.حالا خود دانی

سلام دوست عزیز
فرمایش شما درسته ولی ما الان انقدر در مورد فراهم نبودن شرایط ازدواج(حتی در اینده)بررسی های لازم رو انجام دادیم ک الان که مدتی هم از تصمیممون گذشته کاملا اون احساسات رو گذاشتیم کنار.خودمون هم قبول کردیم ک احساس اون اوایل مقطعی بوده.در کل الان کاملا منطقی شدیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط spring2

سلام دوست عزیز
فرمایش شما درسته ولی ما الان انقدر در مورد فراهم نبودن شرایط ازدواج(حتی در اینده)بررسی های لازم رو انجام دادیم ک الان که مدتی هم از تصمیممون گذشته کاملا اون احساسات رو گذاشتیم کنار.خودمون هم قبول کردیم ک احساس اون اوایل مقطعی بوده.در کل الان کاملا منطقی شدیم

---

:162:

منطقی اش این بود که رابطه را ادامه ندهید


خودتان را که نمی توانید گول بزنید.در حال اگر برای خانوم خواستگار بیاید و خانم قبول کنند ، شما خوشحال خواهید شد و به وی تبریک می گویید؟





؟





:82:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arix

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط spring2

سلام دوست عزیز
فرمایش شما درسته ولی ما الان انقدر در مورد فراهم نبودن شرایط ازدواج(حتی در اینده)بررسی های لازم رو انجام دادیم ک الان که مدتی هم از تصمیممون گذشته کاملا اون احساسات رو گذاشتیم کنار.خودمون هم قبول کردیم ک احساس اون اوایل مقطعی بوده.در کل الان کاملا منطقی شدیم

---

:162:

منطقی اش این بود که رابطه را ادامه ندهید


خودتان را که نمی توانید گول بزنید.در حال اگر برای خانوم خواستگار بیاید و خانم قبول کنند ، شما خوشحال خواهید شد و به وی تبریک می گویید؟





؟





:82:

---

والا دیدگاهم کلا عوض شده.اگه راستشو بگم بله!اگه براشون خواستگار بیاد واقعا خوشحال میشم باور کنید دیگه اون دید قبل رو ندارم

سلام ببخشید من یه سوال داشتم گفتم اینجا مطرحش کنم

این که بعضیا میگن فلانی عشق اولش بوده یا عشق چندم یعنی چی؟

بطور واضح تر بگم.مگه عشق یه احساس مقدس نیست؟مگه چند بوجود میاد؟
به نظر شما عشق چند بار تو زندگی بوجود میاد؟
چون خودم فکر میکنم عشق فقط یک بار در انسان شکل میگیره نه چندبار و بقیه هوسه!