عهدشكني همسر

باسلام خدمت تمام بزرگواران
ازاينكه به درد دل من گوش مي كنيد خيلي سپاسگزارم
من زني هستم 40ساله داراي سه فرزند مدت 20 سال است كه ازدواج كردم خودم شاغل هستم و ازنظر مالي مشكلي ندارم همسرم مدتي بود كه تغيير كرده بود و به عناوين مختلف و به بهانه مشكلات كاري بعضي شبها به منزل نمي آمد و هربار كه علت را جويا مي شدم مي گفت كه براي شما زحمت مي كشم و بهانه هاي مختلف مي آورد تا اينكه بعد از يك مدت عنوان كرد كه كارجديدي را با يكي از بستگانش شروع كرده كه مشغول انجام آن كار است و بزودي پولدار مي شود تااينكه چهارماه پيش از طريق يكي از دوستانش متوجه شدم كه ايشان همسر صيغه اي دارند درآن زمان ايشان درمسافرت بودند آن آقا آدرس منزل آن زن را داد و من درغياب همسرم با پسرم به آن آدرس رفتيم و روي تابلوي نصب شده هزينه ها اسم شوهرم را درآنجا ديدم و تحقيق كردم و متوجه شدم كه كاملا صحيح است . با شوهرم تماس گرفتم و موضوع را به او گفتم اول كتمان كرد ولي بعد ازچند روز گفت درست است ولي بخاطر ثواب بوده و او را رها مي كند درهمين حين متوجه شدم كه ايشان پنهاني آپارتمانش را فروخته و با پول آن مي خواسته يك جنس زيرخاكي بخرد كه دروغ بوده و پولش هم به باد رفته وقتي برگشت باگريه و التماس خواست كه ببخشمش و روي قرآن زد كه گول خورده و آن زن ديگر درزندگيش نيست .باوركردم و كلي از بدهيهايش را پرداختم و دنياي محبت را نثارش كردم او مي گفت علت اين كارش كمبود محبت من بوده و من باوجود اينكه مي دانستم از هيچ محبتي نسبت به ايشان دريغ نكرده ام پذيرفتم كه در رفتارم تجديد نظر كنم ولي متاسفانه بعد ازگذشت دوماه دوباره به رفتارهايش مشكوك شدم و پس ازتحقيق متوجه شدم كه پنهاني خانه ي آن زن را تغييرداده و دوباره درساعات اداري ظهر به منزل اين خانم رفت و آمد مي كند . وقتي موضوع را گفتم دوباره ابتدا كتمان كرد و سكوت اختياركرد ولي بعد ازگذشت يك ماه يك شب به منزل آمد و درحضور بچه ها گفت كه درست است و قصد دارد با آن زن و بچه هايش زندگي كند و حاضر نيست آنها را رها كند و به من گفت توهم هيچ غلطي نمي تواني بكني من هر وقت دلم بخواد به آنجا مي روم . و من هم به ايشان گفتم كه ازخانه برود و حاضربه ادامه زندگي با ايشان نيستم ايشان 5سال بااين خانم زندگي پنهاني داشته و اورا صيغه كرده است و دراين مدت با چند زن ديگر ارتباط نامشروع هم داشته است وعلت را كم توجهي من به خودش عنوان ميكند الان دوماه است كه خانه را ترك كرده و باپسرم دعوايش شده و با اس ام اس هايش مرا نفرين ميكند و مرا مقصر مي داند و انتظار دارد كه من آن زن را بپذيرم من هيچ پناهي ندارم و مستاصل و درمانده شده ام نمي دانم چكاركنم دراين مدت زندگي هميشه حامي ايشان بودم چه ازلحاظ مادي و چه معنوي . باتوجه به اينكه خودم درسن شش سالگي پدرم را ازدست داده و مادرم ازدواج نكرد و هيچ خواهروبرادري ندارم و مادرم را هم ده سال پيش ازدست دادم تمام محبتم متوجه ايشان بود و او را تنها پناه و پشتيبانم مي دانستم و دراين راه ازهيچ محبتي دريغ نكردم . الان با وضعيت پيش امده نمي دانم چكاركنم طلاق بگيرم يا درهمين وضعيت با بچه هايم زندگي كنم . نگرانم نمي دانم چكاركنم . محتاج همفكري شما دوستان هستم .

:72:سلام ملاحت عزیز در جواب شما میتونم فقط بگم متاسفم .واستون دعا میکنم که زودتر به ارامش برسید اما چون تجربهای در این زمینه ندارم منتظر راهنمایی های بقیه دوستان میشینیم

دوستان عزيز محتاج راهنمائي مفيد شما هستم خواهش مي كنم كمكم كنيد

دوست خوبم ملاحت برات برات متاسفم كه بعد چندين سال زندگي مشترك چنين اتفاقي افتاده
شما كه ميگيد شاغليد و مشكل مالي نداريد پس از بچه هات نگهداري كن و با هاشون زندگي خوبي داشته باش بزاريد شوهرتون بره وقتي سرش كه به سنگ خورد خودش برميگرده
حالا شما تو سني نيستيد كه با طلاق بتونيد زندگي جديد اغاز كنيد و اين براي بچه هاتونم خوب نيست پس بچسب به زندگيتو بدون توجه به شوهرت زندگيتو بكن خودش روزي برميگرده مطوئن باش
موفق باشي

پاييز عزيز ممنون از حس همدردي شما ولي آيا صبر من دردي را دوا مي كنه بااين بلاتكليفي چكار كنم اونم دقيقا" دوست داره من طلاق نگيرم و به همين صورت زندگي كنم ميگه تو خرج اين بچه ها رو بده منم خرج اون زن و بچه هاشو ميدم و با اونا زندگي مي كنم و هروقت دلم خواست ميام و بچه ها رو مي بينم . دوست دارم درمقابل اين رفتار زشتش يه جواب دندون شكن بهش بدم . خانمي كه همسرم با اون زندگي ميكنه شوهر اولش كارتن خوابه و بي نهايت زبون بازه دفعه اول كه با من صحبت كرد همش التماس كرد و خواهش كرد كه نفرينش نكنم و گفت از زندگي من بيرون ميره ولي بعداز چهارماه كه فهميدم دروغ بوده به من زنگ زد و گفت شوهرمه و حاضر نيستم ازش بگذرم و هرچي بد و بيراه بود نثارم كرد. حالا بااين اوصاف بازم تحمل كنم . برگشت اون بعد از له شدن شخصيت و غرور من و لطمه اي كه به بچه ها خورده آيا فايده اي دارد.

ملاحت عزيز ميدونم چي ميكشي اما به خاطر بچه ها مجبوري همينطور كه گفتي شما كسي را ندارين پس اگه طلاق هم بگيري باز تنها ميموني چه بهتر پيش بچه هات باشي و در اين وضعيت كه پدرشون ترك كره حداقل تو پيششون باشي اين هم واسه تو خوبه و هم واسه بچه ها
واقعا برات متاسفم

این لینک را بخوانید. مشکل مشابه شما دارند.

البته بگردید تالار پر است از مشکل مشابه شما و راه حلهای مختلف دوستان و کارشناسان.

سوال شما چیست؟

دنبال راه حل برگشتن همسرتون و طلاق اون خانوم هستید

یا

دنبال راهی برای این که شوهرتان خیلی هم خوش خوشانش نشود ...

آراام عزيز دلم ميخواد متوجه اشتباهش بشه فقط دلم براي بچه هام مي سوزه خودم ديگه علاقه اي به ادامه زندگي بااون ندارم .

5 سال زمان کمی هست برای این که متوجه اشتباهشون بشن؟

ایشون به نظر خودش اشتباهی نکرده . کاری را که شرعی و قانونی و بعضا عرفی حلال و درست است انجام داده. اخلاقی و وجدانیش هم برمی گردد به میزان معتقد بودنشون به اخلاقیات و وجدان و نگاهشون به این مسایل.


متوجه اشتباهش بشه یعنی چی؟ یعنی برگرده یا اذیت بشه؟

چون كه موضوع شما تكراري است، كارشناسان خبره ي سايت كمك نمي كنند. اين موضوع تكراري را بايد اول جستجو كنيد. توي اون قبلي ها كارشناسان راهنمايي هاي خوبي كرده اند. اول اونها را بخونيد و بعد اگه سوالي بود بيشتر و بهتر ميشه كمك كرد.

سلام، البته من کارشناس نیستم اما بد نیست نظرب بدم: یکی از دوستان فرمودند شما توی سنی نیستید که طلاق بگیرید. اما باید خدمتتون عرض کنم به نظر من خیلی هم جوان هستید. خوب از این مطلب که بگذریم اگر فرزندانتان به سنی رسیده اند که تصمیم بگیرند پیش چه کسی بمانند ( و شما را انتخاب می کنند)و بودن پدرشان برایشان بدتر از نبودشان است.( الگوی بد، رفتار بد و...) بعلت اینکه رفتارهای همسرتان ( رفتارهای جنسی) خطرناک است ممکن است به شما آسیب بزند ( علاوه بر آسیب روحی روانی) بهتر است به فکر این باشید که جدا شوید. اما اگر حضور شوهرتان هر ازچند گاهی در محیط خانه و دیدن فرزندانتان مفید است و الگوی بدی ایجاد نمیشود( مخصوصا اگر بچه ها اصرار نداشته باشند که شما باید به پدرشان درسی بدهید.)آنوقت با توجه به اینکه با وجود سه فرزند بهتر است دوباره ازدواج نکنید و همینطور در اجتماع هم مورد آزار و اذیت اطرافیان قرار نگیرید بهتر است از طلاق منصرف شوید. به هر حال رفتار همسرتان واقعا دردآور است و برایتان آرزوی آرامش دارم. اینکه چه رفتاری انجام دهید که ایشان متوجه اشتباهشان شود آسان نیست. بعلت اینکه متاسفانه حریم بین شما شکسته و شوهرتان از چیزی خجالت نمیکشد و علاوه بر آن از طرف اجتماع هم پشتیبانی میشود. تنها کاری که میتوانید بکنید ای است که اگر مهریه دارید به اجرا بگذارید که بسته به خلق و خوی همسرتان باید اینکار را بکنید. ( یعنی اگر فکر میکنید اثری داشته باشد.) و همینطور درخواست نفقه و خرج بچه ها( چرا باید کوتاه بیایید. شاید همین حمایت ها ایشان را آسوده خاطر کرده و قدرت این را داده که با شما اینگونه رفتار کنند. به هیچ وجه نپذیرید که ایشان خرج کسی دیگر را بدهند و شما خرج خودتان و بچه هایتان.) برایتان آرزوی آرامش دارم:323:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط 100maah

تنها کاری که میتوانید بکنید ای است که اگر مهریه دارید به اجرا بگذارید که بسته به خلق و خوی همسرتان باید اینکار را بکنید. ( یعنی اگر فکر میکنید اثری داشته باشد.) و همینطور درخواست نفقه و خرج بچه ها( چرا باید کوتاه بیایید. شاید همین حمایت ها ایشان را آسوده خاطر کرده و قدرت این را داده که با شما اینگونه رفتار کنند. به هیچ وجه نپذیرید که ایشان خرج کسی دیگر را بدهند و شما خرج خودتان و بچه هایتان.) برایتان آرزوی آرامش دارم:323:

---

سلام
همسرتون از شما مطمئنه که خرج و مخارج بچه هاشو میدی و با این طرز فکرش سرش به سنگ نمیخوره و تازه احساس خشنودی هم میکنه
به پیشنهاد 100ماه فکر کن

سلام دوستان عزيز ازهمه ي دوستاني كه ازديروز بامن همدردي كردند متشكرم
من واقعا درمانده و مستاصل هستم ازطرفي ازشوهرم بيزارم از طرف گرفتار تنهايي و ازطرف ديگر چهره غمگين فرزندانم عذابم ميده من مشكلم را بااقوام مطرح نكرده ام فقط خواهرش ازموضوع خبردارد . وقتي يادم مياد كه شوهرم مستقيم توچشماي من و بچه ها نگاه كرد و گفت زني رو كه صيغه كردم دوست دارم و حاضر نيستم ولش كنم رنگ تو صورت دختر 16 ساله ام نبود حالا كه دو ماهه خانه را ترك كرده (البته با درخواست چون تحمل اين همه خفت را نداشتم ) هرازگاهي اس ام اس ميفرسته و منو نفرين مي كنه و ازبچه ها ميخواد كه اونارو ببينه و ميگه من كه گنام كبيره نكردم دزدي نكردم چرا جوابمو نميدين دوهفته پيش فرزندانم به اصرار خواهرش درمنزل آنها پدرشان را ديدند دختر كوچكم را دربغل گرفته و زارزار گريه كرده بود . شوهري كه سالها به من ابراز علاقه ميكرد درخانه ي خواهرش گفته بود كه دراين مدت زندگي فقط ازسر دلسوزي و ناچاري بامن زندگي ميكرده يعني شما فكر ميكنيد تمام اين مدت نقش بازي ميكرده آخه يه نفرچقدر ميتونه تظاهر به محبت كنه حالا مانده ام كه چه كنم آينده ام چه مي شود درضمن او فقط يك حقوق بگير ساده است و هيچ منبع درآمد ديگري ندارد و براي ان زن خانه اجاره كرده و آن زن هم درفقر مطلق بوده و فقط توانسته با زبان بازي و زيركي كامل اعتماد اورا جلب كند نميدونم با اين اعصاب داغون ميتونم دوام بياورم چون فكر خيانت او لحظه اي مرا رها نميكند .

سلام ملاحت جان
قبل از هر چیزی به خدا توکل کن و سعی کن آرامش خودت رو حفظ کنی من به تو حق میدم که آروم نباشی و اعصابت داغون باشه ولی اینطوری کاری از پیش نمی بری .
اولین کاری که باید بکنی اینه که شوهرت رو متوجه اشتباهش کنی و این هم مستلزم اینه که خودت اول قبول کنی اون اشتباه کرده نه گناه و برای این کار نباید اونو از خودت برونی این کار تو فقط باعث میشه که اون خانم بیشتر از قبل به همسر شما نزدیک بشه و شما دورتر .
نباید میدون رو برای اون زن خالی می کردید این اشتباه هستش .
دومین کاری که باید کنید اینه بگردید ببینید کجای کار شما اشتباه بوده ( منظور من این نیست که شما مقصر بودید نه ولی بالاخره یه جای کار می لنگیده که همسر شما همچین کاری کرده ) بعد سعی کنید اون اشتباهات رو جبران کنید .
سومین کار اینه از احساسش نسبت به فرزندانش به نفع خودتون سود ببرید .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

شما خودتون اعتراف کردید که اون خانم با زبون بازی همسر شمارو خام کرده پس شما چرا این کار رو نمی کنید به خاطر بچه هاتون هم که شده برای زندگی تون بجنگید .

سيمان جون من همه ي راهها را امتحان كردم دنياي محبت رانثارش كردم او به قرآن قسم خورد كه آن زن از زندگيش خارج شده من هم قسمتي ازبدهيهاشو پرداختم و سعي كردم از نو شروع كنم تازه بهش گفتم من هم توي اين قضيه مقصر بودم و سعي مي كنم منبعد توجهم رو بيشتر كنم ولي بعد ازچهارماه به من گفت تمام رفتارهات بازي بوده و فقط تاكيد ميكنه كه من اگر اون زن و سه تا بچه اش را رها كنم اون زن خراب ميشه و من عذاب وجدان مي گيرم چون من 5 سال با اون خانم بودم و او دراين 5 سال ميتونست با كس ديگري ازدواج كنه ولي به پاي من نشسته و من نميتونم اون زن را رها كنم و ميگويد شما كه دراين پنج سال متوجه نشديد حالا هم به زندگيتون ادامه بدهيد تازه با كمال وقاحت به من ميگه اون زن حاضره بياد و دركارهاي منزل به شما كمك كنه .و حرف هيچكس را گوش نمي كنه پدري كه عاشق بچه هايش بود حالا هيچ سراغي از بچه هاش نمي گيره و فقط به اس ام اس اكتفا كرده و اونم پراز نفرين به من حالا من چجوري مي تونم براي حفظ اين زندگي تلاش كنم .

عزیزم امید وار باش همیشه یادت باشه روزنه های نور صبح خورشید بعد از تاریکترین لحظات شب هستش امیدت رو از دست نده مطمئن باش که هنوز یه راهی هستش که هنوز امتحان نکردی و اون راه حتما نتیجه میده

ملاحت جان عزیزم با خوندن تاپیکت خیلی ناراحت شدم سعی کن تا اونجایی که می تونی به خودت مسلط باشی بچه هات الان خیلی بهت احتیاج دارن من می دونم که تو دنیا هیچی سختتر از دیدن غم وناراحتی مادر نیست مخصوصا اینکه مقصر پدر خانواده باشه.عزیزم خودت منبع درآمدی داری؟

سعي كنيد بچه ها را آرام كنيد و به هيچ عنوان سعي نكنيد كه آنها را وسيله ي انتقام گيري خود قرار دهيد . رفتار نامناسب براي بچه ها مشكلات بزرگ ايجاد خواهد كرد كه بعدها نمي توانيد هيچ مدله جمعش كنيد .

اين پدر چه در كنار شما باشد و چه نباشد و چه يك زن داشته باشد چه چند زن ، تنها پدر بچه هاي شماست و بچه ها به هيچ عنوان نبايد در مسائل شما دخالت كنند .

ارتباط و نزديكي بچه ها به پدرشان براي همه ي شما بهتر خواهد بود .

با سلام و عر ض ادب خدمت ملاحت گرامی
ورود شما را به تالار همدردی خوش آمد می گویم. و امیدوارم در کنار اعضاء دلسوز، همراه و همدل تالار همدردی بتوانید جراحت خود را تسکین دهید و در کنار آن بتوانید به مرور از فشاری که در این مرحله از زندگی برای شما پیش آمده به سلامت و امنیت گذر کنید.
متاسفانه محیط مجازی و نوشتاری حاصل بر آن نمی تواند جایگزین مشاوره چهره به چهره شود، مخصوصا اگر شدت و عمق مشکل زیاد باشد. و حتما شما باید از طریق مشاوره حضوری مسئله خود را پیگیری نمائید. اما من در اینجا سعی می کنم به طور خلاصه نکاتی را در مورد مشکلتون بیان کنم. و اما در تعامل و پیگیری مشکلات شما، شاید فرصت بازخورد و پاسخهای بعدی پیش نیاید.

یکم :
مواردی از این دست همانطور که سایر مراجعان مورد اشاره قرار داده اند هم در مشاوره و هم در تالار همدردی زیاد به چشم می خورد و ما هم مکررا جواب داده ایم. که شما در همین انجمن می توانید مطالعه فرمایید و به کار گیرید.

دوم:
شما بسیار آزرده اید. و تحت مسائلی که شرحش داده اید احساسات شما به شدت جریجه دار شده است. در چنین مواقع آنچنان فکرهای منفی و اتوماتیک به ذهن ما هجوم می آورد که فرصت تصمیم گیری صحیح را از ما سلب می کند. این فکرهای منفی ابتدا در مورد همسرمان شروع می شود و به تدریج به همه چیز حتی به سایرین و حتی خدا هم تعمیم می یابد. و زندگی را برای ما بی هدف جلوه می دهد. بعد از اینکه این افکار منفی ما را بمباران کردند و قدرت تصمیم گیری ما را از کار انداخت ، نوبت به احساسات ما می رسد. این احساسات هم تحت تاثیر ا فکار منفی و رفتار اشتباه همسرمان آسیب می بیند. و بخش مثبت احساسات ما مثل عشق ، دوستی، مهرورزی، محبت، گذشت و ... کاملا به حاشیه رفته و زمین گیر می شود و از آن طرف ا حساسات منفی ما مثل انتقام، نفرت، دلخوری، غم، ناامیدی، رنجش و از همه مهمتر حس تنهایی همه وجودمان را می گیرد.

خلاصه این بند:
پس افکار و احساسات آسیب دیده و منفی، وجودمان را لبریز می کند و احساسات و افکار مثبت و سازنده تسلیم و گوشه نشین می شوند. بر این اساس کسی که تحت این بحران و فشار قرار می گیرد تصمیم گیری های او واکنشی می باشد. یعنی واکنش منفی به اشتباهات همسرش نشان می دهد.
نتیجه این بند:

چنین فردی باید از تصمیم گیری های مهم زندگی در این لحظات اجتناب کند. و فرصت بازسازی و التیام زخمهای خود را به خود بدهد

.

سوم:
در چنین مواقعی نسخه واحد نمی توان پیچید. مسائل انسانها بسیار پیچیده هستند. نمی توان به سادگی به فردی در این وضعیت گفت باید زندگی کنی، یا طلاق بگیری یا فلان کار را بکنی.
بر اساس وضعیت هر شخص به طور جداگانه باید تصمیم گیری انجام گیرد. و تصمیم گیری وقتی به درستی انجام می شود که فرد آسیب دیده از حالت منفی خارجی شود یعنی باید بند دوم را که شرح دادم پشت سر بگذارد.

چهارم: تصمیم گیری و حل مسئله
اگرچه این حوادث بیشترین آسیب را به احساسات فرد می زند و افکار او را مورد هجوم قرار می دهد. اما تصمیم گیری وحل مسئله باید جدا از ا ین احساسات انجام بگیرید. شاید احساسات بگوید فرد خاطی را طرد کن، یا بگوید طلاق بگیر، یا بگوید به او آسیب برسان یا تلافی کن یا ....
اما لزوما این نوع وسوسه ها منجر به بهترین تصمیم نمی شود. بهترین تصمیم گیری باید با توجه به همه جوانب مثبت و منفی مشکل گرفته شود.
الف)فهرستی از مزایای احتمالی این زندگی (با همین شرایط که شرح دادید بر فرض اینکه شوهرتان تغییر نکند) تهیه فرمایید:
1 - ...
2 - ....
.....
ب) برای هر کدام از بندهای این فهرست ضریبی در نظر بگیرید.
حالا هر بند را که نوشته اید در ضریب آن ضرب کنید و بعد جمع هم امتیازها را به دست آورید.
امتیاز این زندگی چند است؟
ج) فهرستی از معایب احتمالی این زندگی تهیه کنید و مانند فوق امتیازش را جمعبندی کنید.
نمرات منفی این زندگی چند است؟
(حتما توجه کنید در این محاسبات براساس احساسات منفی خود عمل نکنید در این مراحل از نظرات دیگران و مشاوران بهره بگیرید.)

--- برای مطالعه بیشتر در مورد شیوه حل مسئله این تاپیک را مطالعه فرمائید-----

اگر امتیاز بندی های فوق به صورت حرفه ای و با کمک مشاوران مجرب تکمیل شود. شما راحت به تصمیم می رسید. که ادامه این زندگی یا طلاق ، کدامیک می تواند امتیازات بیشتری برای زندگی شما داشته باشد و می توانید دست به انتخاب بزنید.

پنجم: بازسازی زندگی ، کاهش نمرات منفی
در این مرحله بر اساس تصمیم گیری در مرحله قبلی باید با کسب مهارتهایی شدت مشکلات را کاهش دهید و بهره برداری را از زندگی خود به ماکزیمم برسانید. در این مرحله از انفعال محض در زندگی دست می کشید و سعی می کنید با توجه به پذیرش تبعات انتخاب خود، بازسازی را شروع کنید. باز سازی به معنی تسلیم نیست. بازسازی فرایندی سازنده است.(که نیاز به مهارتهایی دارد که در این تالار به وفور دیده می شود.)

ششم: قدرت بخشیدن به فاعلیت خود
همانطور که در بندهای فوق مشاهده می کنید. تمام نکات ما در خصوص قدرتی هست که شما در زندگی می توانید اعمال کنید. یعنی ما فرض را گذاشته ایم که شوهر شما همین فرد باشد و هیچ تغییری هم نکند. حتی در این شرایط شما با اعمال روشها و مهارتها می توانید سکان زندگی را به دلخواه در دست بگیرید.

خلاصه:
1 – خونسردی، صبر و توقف فکر تا احساسات منفی ته نشین شوند.
2 – نسخه واحدی در این گونه موارد نیست که طلاق بگیرید، زندگی کنید یا متارکه یا....
3 – اگر احساساتتان را توانستید در کنترلخود بگیرید می توانید از طریق شیوه حل مسئله به تصمیم گیری صحیح برسید. (توضیح بیشتر در مورد شیوه حل مسئله و تصمیم گیری)
4 - هر تصمیمی که گرفتید باید معایب و هزینه های آن را به حداقل برسانید. با آموزش و کسب مهارتهای مختلف می توانید نوع انتخاب خود را پرثمر تر کنید.
5 - منفعل و ساکت ننشیند که همسرتان تغییری بکند یا اقدامی انجام دهد. اگر این کار را بکنید فرصت ها را از دست می دهید. شما با قدرت و علم و منطق تصمیم گیری سکان زندگی را به دست خود بگیرید.
5 – در تمام این موارد بهتر است با توجه به فشاری که روی شما هست ، با یک مشاور مجرب به صورت حضوری ، مشاوره مستمر و پیگیر داشته باشید.

اول عذرخواهی می کنم که بعد از این که بزرگان تالار صحبت کردند، من اظهار نظر می کنم.

فقط خواستم بگم به همسرتون هم بگید که اصلا بچه ها را توی این ماجرا وارد نکنند. کار اشتباهی کرده اند که دخترتان بغل کردند و گریه کردند.

یک جلسه با ایشون بگذارید و جایی بدون حضور بچه ها با هم صحبت کنید. محترمانه و منطقی. به هر حال شما جدا هم که بشید این ارتباط منطقی در حدی که برای بچه ها لازمه، باید باشه. البته قبلش خیلی باید فکر کنید و روی خودتون کار کنید که اصلا احساساتی نشید و از سر درماندگی و بیچارگی صحبت نکنید. کاملا منطقی و برای مشخص شدن وضعیت زندگی خودتون و بچه ها.

اگر خواستید جدا بشید، اصلا دلسوزی و ترحم نکنید. تمام حق و حقوقتان را بگیرید. از یک بزرگتر در فامیل خودتون ( عمو یا دایی خودتان ) کمک بگیرید.

با سلام دوباره ملاحت عزیز: خوب اینطوری که من از میان حرفهاتون فهمیدم اینه که شما هنوزم دلتون برای این آقا میسوزه به چند علت:
۱-میگید خرج بچه ها رو نمیتونم ازش بگیرم چون ایشون یک کارمند ساده است.( پس چطوری دار خرج اون خانم رو میده؟) من منظورم از اینکه خرج بچه هارو نقاضا کنید از طریق قانونی بوده و شما باید بدانید با این کارتون نه تنها به خودتون و بچه ها اجحاف میشه بلکه اینطوری الگو سازی هم میکنید. پس اصلا دلتون نسوزه. شما خیلی خیلی با ارزش تر از اونی هستید که فکرشو بکنید پس باید مثل یک شیر زن عمل کنید تا بچه هاتون بهتون افتخار کنن.
۲- میگید شوهرتون گفته اگه به اون زن کمک نکنه زنه خراب میشه! این خراب میشه رو همسرتون گفته یا اون زن به شوهرتون یاد داده؟! به نظر خودتون خراب شدن یعنی چی؟ غیر از اینه که آدم زندگی دیگران رو بهم بریزه؟ و آیا این خانم مشکل جسمی داره؟ اگه بره خراب بشه یعنی همین الان هم هست وگرنه اگر کسی مشکل جسمی نداشته باشه میره کارگری مردمو میکنه . پس گول این حرف رو نخورید و دلتون برای همچین ادمی نسوزه.
واقعا به شما ربطی نداره که ایشون یک کارمند ساده هست. شما باید درخواست خرجی کنید حالا به هر صورتی. حیف شماست که بشینید و غصه بخورید بعد شوهر شما بیخیال زمانشو با کس دیگه ای پر کنه . میتونست توی اون زمانها بره یک کار دومی پیدا کنه که خرج زندگیرو بتونه بده. بعدش هم شما اگر دوباره مطرح شد که این خانم اگر ولش کنم خراب میشه بگید باشه شما یک کار دوم پیدا کن و هم خرج ایشونو بده هم خرج بچه هاتو. البته در تصمیم جدایی هم هنوز اون شرطهایی که قبلا گفتم مهم هست اما چی بگم وقتی حرفاتونو دوباره خوندم داشت موهام میریخت! براتون فقط میتونم دعا کنم. شما هم قدر خدتونو بدونید و به بچه هاتون مخصوصا دخترتون که اشک توی چشمشو تشریح کرده بود یه درس آزادگی و دلیری بدهید.:323:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

یک جا اشاره کرده بودید بدهی همسرتون رو دادید. کار خوبی نبوده. شاید اینکارو قبل هم کرده باشید. معلومه که باید بهتون راست نگه چون براش سود آور هست.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

البته همه این موارد را باید با بزرگ منشی انجام بدید یعنی با آرامش کافی طوری که هیچ احساسی اعم از غم، و عصبانیت در گفتارتان مشهود نباشه باید خواسته هایتان را مطرح کنید و از کلمات سنجیده و تاثیر گذار استفاده کنید. از تنهایی هم نترسید که سه تا بچه نازو خوشگل دارید. به خود سازی هم بپردازید تا به امید خدا هیچ وقت کسی رو بر خودتون ارجح ندونید که بتونه شما را آزار بده. ما هم درکنار شما هستیم.

سلام ملاحت عزیز
جایی هم که انی عزیز و مدیریت محترم نظراتشون رو بیان کردن من جیزی برای گفتن ندارم
از خوندن پستت بسیار ناراحت شدم و خودم رو بهت نزدیک دیدم.(مثل شما دستی درون اتش دارم)..بسیار متاسف شدم اما تاسف بیشتر من از این باب بود که این مشاجرات به سمت بچه ها رفت و بچه ها متوجه این موضوع شدن
الان با تمام ایام و روزهای سختی که داری مسئولیت تون برای بودن کنار بچه ها و مادری سخت هست
جسارتا و دوستانه میگم بچه ها نباید وارد ماجرا میشدن
باید تا جایی که میشد باید با درایت، مخفی ازشون می بود تا همسرتون هم با جسارت و بی پروایی در حضور بچه ها اعتراف نمیکرد(بخاطر امنیت و ارامشی که از بچه ها از بین میره)
میدونی که درکت میکنم چقدر شرایط برات سختت و دردناک بوده اما باور کن هزار هزار برابر برای بچه ها سخت تر بوده که یکباره همه چی رو بر باد رفته ببینند
بهر روی
چند نکته به عقل خودم....ابتدا با تمام سختی ها ،همسرتون رو از خونه طرد نکنید...میتونید فضایی ایجاد کنید که ایشون بیان و به بچه ها تو خونه ی خودتون سر بزنند و دیدار داشته باشن(هیچ کجا برای بچه ی شما برای دیدار با پدرشون)بهتر و ارامبخش تر از خونه ی خودتون نیست)
بچه ها رو از قضاوت بین خودتون و همسرتون دور کنید این ظلم به بچه هاست(شرایط بسیار بسیار سختی ست اما موفقیت وقتی بدست میاد که شما مادری قوی باشین و منطقی)
تصورم اینه الان همسرتون بچند علت کمی لجباز و ستیزه جوتر شده...یکی اینکه دستش رو شده دوم اینکه از خونه طرد شده و از شما رونده شده و دیگر اینکه پیش بچه ها همه چی رو باخته
پس 1.سعی کنید برای دیداربا بچه ها خونه خودتون قرار بزاره 2.اجازه ندین بچه ها بین شما و ایشون داوری کنند 3.در عین سختی مادرانه خانه را برای بچه ها پر از ارامش و امنیت کنید....از همه مهمتر توکل و ایمانتون رو به خدا از دست ندین
ارزو دارم بزودی ارامش و نشاط مهمون خونه تون باشه
مراقب خودتون و بچه ها باشین

درسته که موضوع ایشون تکراریه ولی فکر میکنم شرایط و مسائل خاصی در تایپیک ایشون هست که با توجه به اونها نیاز به راهنمایی دارن..
بابا خوب اگه اینجوریه که هر تایپیکی یدونه موضوع شبیهش حتما" هست پس همه برن مال بقیه رو بخونن یا سرچ کنن مقاله در رابطه با مشکلشون پیدا کنن بخونن مشکلشونو حل کنن دیگه چه نیازی به مشاوره رفتن و مشاوره گفتن بود در اینصورت اخه؟؟؟؟؟
خواهش میکنم از کارشناسان محترم راهنمایی کنن ایشون رو با توجه به شرایط خاصشون ،مشخصه که در وضعیت خیلی بدی بسر میبرن:302:
من منکر دلسوزیها و زحماتی که مسئولان این تالار بدون هیچ چشمداشتی میکشن نیستم اما با عرض پوزش فراواااااااااااااان فکر مینم حضور کارشناسان در چنین تایپیکایی خیلی ضروری تر از حضور فعالشون در تایپیکهای سرگرمی و فان باشه!

باسلام خدمت مديريت محترم سايت و همه عزيزان
وقتي پاسخ هاي شما را دريافت كردم خيلي اشك ريختم و خوشحالم كه به درد من توجه كرديد .ازهمه شما ممنونم خواهش مي كنم درخصوص مراجعه به مشاور خوب مرا راهنمايي كنيد .

عزیز دل اولین چیزی که به شما بگم اینکه این جمله ی : به خاطر کمبود محبت رفتم دیگه ی جمله ی کلیشه ای شده...هیچ کمبود محبتی درکار نیست و ابن فقط ی توجیه برای تنوع طلبی و هرزگی هست.و من واقعا متاثر می شم وقتی می شتوم که خانومی می گه فهمیدم شوهرم خیانت کرده و بهش کلی محبت کردم که دیگه خیانت نکنه که در 100 درصد این موارد باز هم تکرار می شه! آیا شما وقتی بچتون کار زشتی می کنه می گیرید ماچش می کنید یا یکی می زنید رو دستش؟؟؟!!!
گفتید ایشون رو 20 سال تکیه گاه خودتون می دونستید...خوب اشتباه می کردید ...ایشون تنها چیزش که نمی تونه برای شما باشه تکیه گاهه...شما قرار نیست به هر بهایی اسم این آقا رو یدک بکشید شما از لحاظ مالی مستقلید و به نظر من اگر زندگی رو با این آقا ادامه بدید بیشتر آسیب می بینید...ایشون ی زن دیگه گرفته با چتد نفر روابط نامشروع داشته...اگر ایشون زن بود حتما بهش لقب فاحشه رو نسبت میدادن و آیا اگر ما لغتی برای مردان بدکاره نداریم یعنی این کار عادی هست؟؟؟ بهترین راه مواجه با چنین آدماهایی اینه که با اونها ادامه ندیم وگرنه شخصیت ...غرور و عزت نفسمون رو زیر سوال می بریم