نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
بعد از خوندن تایپیک گذر عمر ترس برم داشته، اخه نامزدم عاشق منه،اما من فقط دوسش دارم.
میترسم اگه نتونم بیش از این دوسش داسته باشم چی؟
در ضمن من توی تایپیک قبلیم درباره زندگیم نوشتم،این تایپیک فقط به خاطر همین ترسم باز کردم
http://www.hamdardi.net/thread-15950.html
عزیزم این جمله یادت نره:
عشق گذراست وناپایدار،دوست داشتن ابدی وپایدار.
s.sepide محترم سلام
مي توانم شما را درك كنم .
بهترين نوع رابطه از دوست داشتن شروع مي شود .همين دوست داشتنهاي كوچك و ساده كه گاهي مورد توجه قرار نمي گيرد و صاحب ارزش نيست مي تواند زمينه هاي شگفتي آفرين رابطه ها باشد و چون نهالي به مرور و طي زمان به درختي تناور و پر ريشه و مستحكم از عشق تبديل كرد . عشق چيزي جداي از دوست داشتن صادقانه نيست .
و اما زمينه ي ترس شما كه ريشه در بي اعتمادي و ترس از تنها ماندن و ...دارد
دوست عزيز در اين دنيا هيچ چيز گارانتي داري وجود ندارد
مثال : كودكي به دنيا مي ايد و در كمتر از چند سال قبل از اينكه مراحل رشد را طي كند در اثر سانحه اي جان خود را از دست مي دهد . پدر و مادر و.....مي بينيد ؟ زندگي يعني همين آمدن ها و رفتن ها .
اگر پدر و مادري بداند روزي فرزندش خواهد مرد هرگز اقدام به توليد نسل نخواهد كرد و يا اگر بچه ها بدانند كه پدر و مادر روزي خواهند مرد لحظه اي از آنها غفلت نمي كنند و تمردي صورت نمي گيرد و يا عاشق و معشوقي اگر بدانند روز ي از هم جدا مي شوند و هر كس در راه خود به زندگي ادامه خواهند داد هرگز از بركت عشق بهره نمي برند و.....
زندگي يعني همين آمدن ها و رفتن ها و احتساب كردن همين لحظات .
اما رو به رو شدن با تر س از تنها ماندن و حاضر به اعتماد شدن ها از كجا منشا مي گيرد ؟
اين توانايي شگفت انگيز انسان براي زندگي كردن در لحظه ي حال .
آيا مي تواني بگويي غذا نمي خورم چون به هر حال من دوباره گرسنه مي شوم و خوردن غذا كار بيهوده اي است ؟!
غذا مي خوري به اين دليل كه نياز هست كه اينكار را انجام بدهي حال اگر مجددا گرسنه شدي اگر شكمت را با چلو كباب پر نكني دستكم با نان خشك مي تواني پر كني . همه ي درك زندگي به همين راحتي است .
امروز نامزدي داري كه از اقوام است و قطعا مورد تائيد خانواده و خودت . با ترس از فرداي نيامده امروز را خراب نكن . امروز ،امروز است . تو هستي و او هست . براي آينده ات تلاش كن . سعي كن به نهال رابطه رسيدگي كني اما از آن نترس كه شايد يك روزي اين نهال قبل از اينكه درختي تناور بشود خشك شود . هر احتمال و هر امكاني در اين دنيا وجود دارد .
شايد اين نهال درختي تنومند شد
شايد اين نهال توسط تو و عدم توجه به دليل همين ترس ها خوب مورد رسيدگي قرار نگرفت حتي علي رغم توجه نامزدت و خشك شد
شايد اين نهال در نهالستاني به نام كانون خانواده يك درخت فوق العاده خاص و انگشت نما و مورد تقدير قرار گرفت .
شايد ...........
اریانای عزیز پستت خیلی کوتاه بود اما برام همین یک جمله خیلی با ارزش بود،ممنون عزیزم.
خانم انی جند بار پستتون خوندم انگار ابی بود روی اتیش ترسم.
چیزی که امیدوارم میکنه این هس که علاقه ای که در من نسبت به نامزدم ایجاد شده با توجه به خصوصیات نامزدم هست،من معیارهای اشتباهی برای ازدواج داشتم که ناشی از ظاهربینی من بود و بر اساس همین معیارام یکبار شکست خوردم در انتخاب نامزدم اون معیارها رو کنار گذاشتم و به خانوادم و عقلم اعتماد کردم،الان هم با تمام مسائلی که پیش اومده عاقلانه درام بهش علاقمند میشم،و از حالا به بعد تلاش خودم میکنم و امیدوارم دوس داشتنم اینقد زیاد بشه که بتونه جای تجربه های قبلیم بگیره
قطعا اين اتفاق با اين رويكرد تازه مي افتد .
نترس نازنينم . از افت و خيزهاي رايج زندگي نترس .
زندگي كن و از لحظه لحظه ي بودنت و بودنش زير سايه ي شناخت و آگاهي و به كار گيري مهارت و توانايي لذت ببر .
اين لذت آگاهانه گواراي وجودت و گواراي وجودش .
خانم انی عزیز یک دنیا از اینهمه محبتتون ممنون.نقل قول:
نوشته اصلی توسط ani
s.sepide عزیز
عزیزم نگران نباش .
ترسهای اینگونه ای شما ریشه در وسواس فکری دارد ، و وسواسها هم اغلب ناشی از اضطراب است . ریشه اضطراب شما یا به عوامل جسمی باز می گردد ( مثلاً کمبود بعضی ویتامین ها ) یا عادتهای رفتاری ناشی از تنشهای موجود در زندگیت ( که با توجه به تاپک قبلیت ، در مورد شما بیشتر به نظر میرسه عارضه فشار روحیه و ترس از ازدست دادن همسرت و به هم خوردن زندگیت ) .
بهتره در صورتی که این وضعیت شدید نیست با استفاده از تکنیک توقف فکر درمانش کنید و اگر به صورت مزاحم و ادامه دار هست و همچنین در رابطه با مسائل دیگه هم پیش میاد ، نزد روانشناس بالینی بری و نگذاریی ریشه دار تر بشه.
موفق باشید
فرشته عزیز ممنون از راهنماییتون،من هم فکر میکنم ریشه در اتفاقات گذشته من داره،و همچنین فکر میکنم اینکه معیارهایی که دوست داشتم و کنار گذاشتم چون سطحی بودن هم بی تاثیر نبودن،گرچه این معیارهارو کنار گذاشتم اما در گوشه ذهنم تاثیر گذارن،و طول میکشه تا بتونم خصوصیات دیگه نامزدم رو جایگزینشون کنم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
این ترس ها بعضی وقتها به سراغم میاد،و واقعا اذیتم میکنه،فرشته عزیز حرف دیگران روم خیلی تاثیر داره،و اگه وقتی این ترسه به سراغم بیان یکی باشه که فقط بهم بگه اینجوری نیس به این دلایل اروم میشم،مثل همین تایپیک که ارومم کرد.بازم به نظر شما به روانشناس نیاز دارم؟
عزيزم دقت كن
طبيعي است كه دو دسته ترس در انسان وجود دارد
ترسهاي واقعي
ترس هاي غير واقعي
تنها شما نيستيد كه با اين موضوع درگير هستيد . همه ي انسانها در لحظاتي از زندگي ترس هاي واقعي و ترس هاي غير واقعي به سراغمان مي آيد اما با مهارت و آگاهي و به كار گيري از توانايي با آن برخورد مي كنيم و يا در اين ترس ها ذوب مي شويم و از زندگي عقب مي مانيم و....
مهم شناخت است و تشخيص
يعني بداني كه اين ترس زمينه هاي واقعي دارد يا خير و در صورت تشخيص بايد چه كاري بكني
ترس هاي واقعي عوامل احتياط را به وجود مي آورند و حس مراقبت را در انسان تقويت مي كنند . اين ترس ها سازنده است
اما ترس هاي غير واقعي عوامل عقب ماندگي انسان در مسير زندگي مي شوند . پس لازم است كه اينجا شهامت به كار گرفته شود و با ترس ها رو به رو شد چرا كه اين ترس ها غير سازنده هستند .
شما برحسب تجربه به نوعي ترس واهي دچار شده ايد كه زمينه هاي احتياط را در شما بالا برده ولي به هر حال امروز سعي داري با اين ترس رو به رو شوي همانطور كه روبه رو شد ه اي پس در مسير درست سازندگي قرار داري و سعي داري خودت و رابطه ات را بشناسي و به اين ترس سروساماني بدهي
چرا كه متوجه هستي همه ي آدم ها رويكرد آسيب رساندن به شما را ندارند اما در رابطه با احتياط گام برمي داري . اين كندي با حدي كه شما داري نه تنها بد نيست بلكه فوق العاده است . مگر اينكه حركتت لاك پشتي بشود و از نامزدت و رابطه غافل شوي .
پس نگران نباش عزيزم . تو دختر باشهامتي هستي كه در مسير درست قرار داري . از تمركز بيش از حد بر موضع ترس از اسيب ديدن و تكرار خاطرات تلخ خودداري كن همه چيز حل است .
انی عزیز خیلی به حرفاتون فکر کردم تا بهترین تطبیق رو با شرایط خودم ازش درک کنم،در مورد من فکر میکنم ترسهای واقعی مضطربم نمیکنه،و آگاهانه در جهتشون گام بر میدارم،اما چیزی که آزارم میده ترسهایی هست که غیر واقعی هستند،این ترسها فقط منو به هم میریزه،بطور آزار دهنده ای مضطربم میکنه،و تا جایی فهمیدم نمیتونم به تنهایی اینهارو برای خودم حل کنم و نیاز دارم با کسی حرف بزنم،تا اروم شم،اما مشکل اینجاست که ادم نمیتونم هرچی که تو دلش هست رو به حتی 1فرد مورد اطمینان بگه،البته از وقتی با این سایت اشنا شدم چون کسی من نمیشناسه میتونم حرفامو بزنم،و این توی روحیه ام خیلی تاثیر داشته،به همین خاطر از مدیر همدردی وهمه کارشناسای گل این سایت و همه دوستان عزیزی که تو این سایت به خیلیا کمک میکنن از صمیم قلبم تشکر میکنم
سلام
از دیروز 1چیز جدید ذهنم مشغول کرده،به نظر شما چقد باید به نامزدم محبت کنم،راستش تجربه ای که با ع داشتم تاثیر بدی روم گذاشته،من به اون بیش از حد محبت کردم،و اون ظرفیتش نداشت،ساعتی نبود که قربون صدقش نرم و بهش نگم که چقد دوسش دارم.
و همین چیزا باعث شده وقتی به نامزدم میخوام بگم دوسش دارم احساس بدی داشته باشم،همش به این فک میکنم زیادی نگم،ارزش احساسم کم شه!!
تو رابطم با ع بهم خیلی محبت میکرد خیلی میگفت دوسم داره،زیادی قربون صدقم میرفت،اما اگه صذبرابر بیشترم میگفت نه تنها ارزش احساسش برام کمتر نمیشد بلکه بیشترم میشد و من عاشقتر میشدم،به همین خاطر نمیتونم درک کنم چرا نباید به مردا زیادی محبت کنی.
دلم باز بدجوری اشوبه!
ذهنت را از قياس كردن دور نگاه دار .
هيچ دو آدمي قرار نيست مثل هم باشند .
ع يك آدمي بوده كه اگر تو به او محبت مي كردي و متوجه نمي شد و درك نمي كرد و....به اين علت بوده كه گوهر وجودي فوق العاده تو در عشق ورزي را نمي ديده . قرار نيست هيچ كس چنين توانايي نداشته باشد ( عشق ورزي درست و سالم با حماقت كردن متفاوت است )
و اين نامزد امروز هم قرار نيست ع باشد .
تو سلامت رفتاري خودت را داشته باش و عقل و درايت را در كنار احساس داشته باش اما افراط و تفريط نكن خواهي ديد كه همه چيز عالي پيش خواهد رفت . مطالب زيادي در تالار هست كه در همين موارد است آنها را مطالعه كن . خودت حد و اندازه محبت كردن و عشق ورزي را نسبت به موقعيتها و شرايط در خواهي يافت .
انی مهربانم مممنون از جوابتون
من قصد مقایسه ندارم اما تجربه ای که داشتم تاثیر بدی روم گذاشته،همیشه این عذابم میده اگه ی روز مثل اون پسم بزنه چی
ببخشید که باز این حرفارو زدم،اما از دیروز خیلی افسرده شدم،تحمل هیچی ندارم.نمیدونم دقیقا چرا
اما قول میدم فردا که بیدار شدم دیگه اینجوری نباشم:43:
s.sepide عزیز
این دو مسئله را در یک راستا نبین .
اون یک دوست پسر بود و بدون تعهد ، شما خودت رو همسر آینده ا می دیدی و اورا همسر رویاهایت ، او این حالت و این نظر رو نسبت به شما نداشته این را مطمئن باش . در حالی که این آقا نامزد شماست ، مرد زندگی آینده شماست .
من در پستهای قبلی توصیه کردم که از تکنیک توقف فکر بهره بگیرید و هر وقت ایشون را به یاد آوردید ذهنتون را دور کنید تا زودتر فراموشش کنید . و تعاملتون با نامزدتان را هم بیشتر کنید .
موفق باشید .
فرشته عزیز خیلی خوب درکم کردید. خیلینقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
راستش من از توقف فکر استفاده کردم تا حد زیادی در فراموش کردن ع کمکم کرده،بدیهای ع اینقد در حقم زیاد بود که نیاز نیس فک کنم که بدیهاش یادم بیاد،من ع را کلا تو ذهنم طرد کردم،مشکل من عشق عمیقی که تجربش کردم،نمیدونم این ممکنه یا نه اما من اینقد که به اون عشق فک میکنم دیگه به ع فک نمیکنم
ی اتفاق خیلی خاص افتاده شرایطی پیش اومده که به خاطر کار نامزدم باید عقد کنیم،به نظرتون کار درستیه؟