چه انتظاری باید داشت

سلام خدمت دوستان عزیز
واقعا خیلی خوشحالم که تونستم این تالارو پیدا کنم. واقعا مطالبش خیلی به درد بخوره و دوستان هم خیلی عالی راهنمایی میکنن و ادم راحت میتونه از تجربیات دیگرون استفاده کنه.
من چند روزه با اینجا اشنا شدم و خیلی از پست های این بخشو مطالعه کردم و چیزای زیادی فهمیدم منتها ممنون میشم اگه به منم یه کمکی بکنید و هم فکری بکنیم.
والا من 21 سالمه و ترم 6 دانشگاهم و مشکل من در مورد یکی از دخترهای هم کلاسمه که من بهش علاقه دارم منظور از علاقه هم قصد ازدواجه.تقریبا میشه گفت من ارتباطی هم با ایشون نداشتم و فقط یک سال پیش من این موضو را باهاش مطرح کردم که خیلی کم با ایشون صحبت کردم و نظرشون این بود که چون فعلا هیچی معلوم نیست من چیزی نمی تونم بگم.بعد از اینم شرایط جوری شد که من مجبور شدم قبول کنم حرفشونو منتها نمی دونم شمام با من هم عقیده اید یا نه که این حرفشون یه جورایی مبهمه. بالاخره من یه نفرو دوس دارم و روز و شبم با فکر کردن به اون میگذره و باید یکم اطمینان پیدا کنم نظرش در این مورد چیه خودشم ایشون اصلا به من نمیگه که به من علاقه داره نداره تا منم یکم مطمئن تر شم و فقط همون حرفو میزنه.
اما مساله دیگه اینه که من فعلا دارم درس میخونم و معلوم نیس بتونم شغل پیدا کنم یا نه البته سربازیم هم معافه. در مورد خود ازدواجم واقعا خیلی فکر کردم با خیلیا صحبت کردمو و خلاصه به این نتیجه رسیدم که فک نمی کنم از لحاظ بلوغ فکری مشکلی داشته باشم.
حالا مشکل من اینه که با این شرایط از یه دختر چه انتظاری باید داشت.فقط دقت کنید که هر چیزی که اون میگه مستقیما تو اینده من تاثیر داره یعنی ممکنه اگه اون جواب رد بده من کلا مسیر زندگیم عوض شه یا اگه جواب مثبت بده من یه جور دیگه به زندگی ادامه بدمو الی اخر و اینم تاکید کنم که جوابی هم که میدن اینه که چون فعلا هیچی معلوم نیست من چیزی نمی تونم بگم.
چشم انتظار راهنمایی های شمام
ممنونم

بابا اینجا یه نفر نیست به ما جواب بده

منظور اون خانم از اين كه هنوز هيچ چي معلوم نيست چي بود ؟ منظورشون اين بود كه شما هنوز تصميم نگرفتين يا اون ؟
اگه هنوز درستون تموم نشده و شرايطتون براي زندگي مشترك آماده نيست بهتره يه مدت ديگه صبر كنين و اول تلاش كنين تا شرايطتتون آماده بشه بعد اگه هنوز تمايل به ايشون داشتين اقدام كنين.

مشکل اینجاس که منم نمیدونم منظوره اون خانوم چی بوده و هرچی هم فک میکنم نمیفهمم.از اخرین باری که با هم صحبت کردیم یعنی همون صحبت نصفو نیمه یک سال میگذره و منم چون شرایط درست و حسابی ندارم میخوام صبر کنم منتها اصلا یه جوری شده که اصلا نمیتونم اونو فراموش کنم بعضی موقع ها با خودم میگم من شاید بیخودی دارم اینهمه به یه ادمی فک میکنم که اصلا معلوم نیست جوابش چیه. الان باید من چیکار کنم یه بار دیگه برم باهاش صحبت کنم یا همینطوری بهش فک کنمو صبر کنم زمان بگذره

سلام

به تالار همدردی خوش اومدین

رک بگم . شما تا وقتی که رسمی اقدام به خواستگاری نکردید؛ نمیتونید از اون خانم هیچ انتظاری داشته باشید .

هرکسی دیگه هم جای این خانم باشه نمیتونه به شما جواب بده چون شناختی از شما نداره پس نمیتونید دنبال علاقه مندی ایشون باشید در این مرحله شاید تنها به شما یک حس مثبت یا منفی(یعنی همون به دل نشستن) داشته باشند که کارشون کاملا طبیعی هست که در این حد هم به شما اطمینانی ندن چون همونطور که گفتن براشون معلوم نیست بعد از شناخت هم شمارو انتخاب کنند و قبول داشته باشند یا خیر .

تا وقتی که اقدام رسمی نکردید و شناختی از هم پیدا نکردید نمیتونید جواب سوالتون رو بگیرید .

ممنون از جواب خیلی خوبتون فقط بگم که من دنباله علاقه مندی اون خانوم به خودم نیستم من میخوام جوابشو به من بده حالا چه مثبت چه منفی اینم راست میگید شاید درستو حسابی نمیشناسه منو البته ما الان سه ساله همکلاسیم بالاخره ادم تو این مدت یه شناختی جزیی نسبت به هم پیدا میکنه. همونطور که من ایشونو تا حدودی شناختم و بهشون علاقه پیدا کردم.
حالا یعنی من باید برم خواستگاری؟ اخه اینطوریم نمیشه که بالاخره من گفتم هنوز از نظر شغلی زیاد ایندم مشخص نیست باید مدتی صبر کنم منتها این صبرکردنم اذیت میکنه ادمو بالاخره ممکنه فردا متوجه بشم با یکی دیگه ازدواج کرده اون موقع من این همه به ایشون فک کردمو و....همش یعنی هیچی خودشم اصلا دوست ندارم همچین ادمی رو از دست بدم. حالا با این شرایط اصلا راهی وجود داره یا نه؟ اون چیزی که تو فکرم هست این بود که من با ایشون یه بار دیگه صحبت کنم ببینم انتظارات ایشون چقده یعنی من توانایی برطرف کردن اون انتظاراتشونو تا چند سال دیگه پیدا خواهم کرد مثلا اگه ادم بفهمه که انتظاراتش بالاس و نمیشه به این زودیا برطرفش کرد بیخیال میشه دیگه. اما یک مشکلی که هست اینه که تقریبا یک سال دیگه از دانشگاه مونده اگه من الان برم با ایشون صحبت کنم مشکلی پیش نمیاد ؟ با توجه به اینکه یک سال پیش که رفتم صحبت کردم احساس کزدم ایشون فک میکنن من قصده دیگه ای دارم و یه جوری باهام برخورد کردن اینه که میترسم برم باز برداشت بد بشه.
ممنون میشم یه راهی با ما نشون بدید

شناخت در حد یک همکلاسی خیلی محدود هست و شناخت برای ازدواج وسیع تر؛ پس قابل مقایسه نیستند.

از نظر من شما دو راه دارید

1 ـ الان اقدام کنید تا ایشون هم متوجه بشن قصد شما ازدواجه و بتونن راحت تر و با اطمینان بیشتر به شناخت بپردازند و نظر خودشونو بدن ؛ در پایان هم اگر به توافق رسیدید تا یک سال آینده نامزد یا عقدکرده بمانید .

2 ـ بگذارید تا یک سال دیگه که شرایطتون فراهم هست اقدام کنید . در این صورت اگر هم دختر خانم ازدواج کنند شما چیزی رو از دست ندادید چرا که به هرحال شما آمادگی ازدواج نداشتید و برعکس دختر خانم قصد ازدواج داشتند .

دوستان راه دیگه ای نیست؟؟

جامعه دختر و پسر از بچگی جدا می کنه،بعد تو اوج نیاز به جنس مقابل می ذارنشون کنار همدیگه.بدون اینکه آموزش دیده

باشن احساساتشونو کنترل کنن.

برای شما هنوز خیلی زوده که بخوای به فکر ازدواج کردن باشی.مثل کسی که تازه وارد باشگاه شده،ولی می خواد تو مسابقات

جهانی شرکت کنه.شما قبل از اینکه دلت این دخترو بخواد،به خانوادهاتون فکر کردی که سطحشون نزدیک هم هست یا نه؟

خانوادت این دخترو قبول می کنن یا نه؟این حسی که داری ناشی از نیازیه که جنس مقابل می کنی،تو این برحه (هه)

پاسخ با ازدواج یا دوستی اغلب موارد جز پشیمونی نتیجه ای نداره،این حس باید انگیزه ای بشه برای تلاش جهت ازدواج

در آینده.سرکار رفتن،خود شناسی،استفاده از تجربه دیگران،تعیین کردن معیارها،تمرین مسئولیت پذیری و مواردیکه به ذهنم

نمیاد.نه اینکه باعث دلبستن به دختری که نمی شناسیش بشه.

دوست من
اخه ایشون برای چی باید به شما احساس داشته باشن؟واگر هم داشته باشن بنظرت واقعیه؟
اصلا خودت برای چی فکر می کنی اوادگیش رو داری و خصوصیاتی که می خوای طرفت داشته باشه چیه؟وایا ایشون اونها رو دارن؟
شما اطلاعات کمی نسبت به هم دارید ایشون هم شاید حق دارن.شاید هم می خوان شما رو توی اب نمک نگه دارن کاری که دخترها زیاد می کنن.مواظب این موضوع باش
خوب اگر هم که بنظرت همه چیز درسته و شما هم تصمیمت رو گرفتی بگو می خوام بیام خواستگاری.البته به قول اقای مدیر از خواستگاری تازه مرحله ی شناخت اغاز میشه.
بنظرم سنت برای ازدواج کمه و حالا جالا ها خیلی فرصت داری

دوستان ممنون از حرفاتون.
اول خدمت جناب فرهنگ 27 عرض کنم که انصافا با حرف اولتون در مورد جامعه موافقم. بابا این مساله میدونید واسه من چقد بدبختی ایجاد کرده؟ اصلا نمیدونم راه چاره چیه؟از یه طرف هرچی فک میکنم میبینم این خانوم واقعا همه چیزش خوبه اخلاقش رفتارش شخصیتش از یه طرفم میبینم هزارتا مشکل وجود داره حالا من موندم چیکار کنم.اما در مورد اینکه در مورد خانواده ها فک کردم یا نه خب معلومه که فک کردم و خیلی از چیزارو هم بررسی کردم و خیلی هم اطلاعات در مورد خانواده اون خانوم به دست اوردم اون طوریام نیست الکی و چشم بسته عاشق یکی بشم.یعنی با این اوضاع شما میگید کن کلا بیخیال اون دختر بشم ؟ اخه باور کنید اصلا همچین کاری از دستم برنمیاد که بیخیالش بشم
اما در جواب جناب tamas عرض کنم که والا به خدا من نمیخوام به من احساس داشته باشه من فقط میخوام بدونم نسبت به من احساسی داره یا نداره تا به قول شما تو اب نمک نمونم. در مورد شناختم ادم وقتی یه نفرو میبینه اول یه سری خصوصیاتش مشخص میشه و یه شناخت جزیی میشه پیدا کرد بله درسته با این شناختا نمیشه ازدواج کرد منتها میشه تقریبا در مورد شخصیت یه همکلاست که سه ساله باهم هستی اظهار نظر کرد دیگه

دوستان نظر دیگه ای ندارن؟؟