عشق یاگناه...

سلام دوستان
من 25سالمه و7ساله که ازدواج کردم بچه ندارم وچندسالیه که کارمندیکی ازکارخونه های بزرگ کشورهستم اینم بگم آدم کاملامعتقدبه مسائل دینی.تاچندوقت پیش زندگی من وشوهرم درکمال آرامش وعشق سپری میشدطوریکه همه دوستان وآشنایان حسرت زندگی ماروداشتن.تااینکه چندماه پیش یه حس غریبی رودرخودم احساس میکردم.احساسی که تابحال تجربه نکرده بودم.من احساس میکردم عاشق شدم.عاشق یکی ازهمکارام که 30سال ازخودم بزرگتربودومن همسن دخترش بودم.سعی میکردم به احساساتم غلبه کنم امانشد.به تدریج منزوی شدم تمام فکرم پیش اون بود.همش نگرانش بودم.البته ناگفته نمونه که اون حالش بدترازمن بود.کارم فقط شده بودگریه وزاری ودعا.نمیدونم چه حکمتی تواین کاربود.ماهرروزبیشترازپیش به هم علاقه مندترمیشدیم.طوری که تواعصاب وزندگی مشترکمون لغزش ایجادکرده بود.به چندتاروانشناس ومشاورهم مراجعه کردیم هیچ فایده ای نداشت.هرکی داستان رو می شنیدکه یه زن ومردمتأهل،بااینهمه اختلاف سن(علاقه مندبه زندگی مشترکشون)چه راه حلی میتونه داشته باشه،هاج وواج می موندند.ایندفعه به این تالارپناه آوردم تاشایدشمابتونیدراه حلی پیش پام بذارید.

سلام
به تالار همدردی خوش اومدید

تنها راه حلی که به ذهن بنده می رسه، اینه شما راه هرگونه ارتباطی حتی ملاقات از راه دور با این اقا را از بین ببری.
اگر لازم باشه از شغلت هم بگذر.
مطمئن باش گذر زمان آرومت می کنه و وقتی تونستی بر حست غلبه کنی، تازه متوجه می شی که چه اشتباهی داشتی مرتکب می شدی.

بازهم توصیه می کنم به هر قیمتی که شده تمام راههای کوچکترین ارتباط را با این آقا ببند.

سلام آریانای عزیز...یکم از خودت بگو... معلومه خیلی زود ازدواج کردی و بیشتر دوره جوونیت متأهل بودی. از خودت و شرایط خانوادگیت اگه دوست داری بگو...پدرت زنده هستند یا به مرحمت خدا رفتند؟ رابطه شما با پدرتون چطور بوده؟ چجوری این کارو پیدا کردی؟ همین آقا باعث شدن؟ارتباط کاریتون در چه حدیه؟ آیا نقش معلم رو در کار براتون داشتن؟ شغل همسرتون چیه و چند سالشه؟
هدفم از این سوالها اینه که متوجه بشی چرا این حس در تو پیدا شده و اونو با عشق اشتباه نگیری. گاهی اوقات با نادانی نسبت به یه قضیه روش برچسب می زنیم و طبق پیش داوری و برچسب غلطمون یه کارهایی می کنیم که اساسا در اون موقعیت اشتباهه. منتظرم تا توضیحات کافی رو بدی خانمی...:72:

سلام
خوش اومدي به تالار همدردي

مي خوام بهت بگم كه خيلي خودت رو عذاب نده، اين چيزا توي زندگي همه ممكنه پيش بياد فقط بايد صبر و حوصله داشته باشي
بايد به اين توجه كني كه اگه چيزي رو مي خواي بايد از يه چيز ديگه بگذري
شما كه انسان مذهبي هستي بايد توجه كني كه خدا چي مي گه و چي مي خواد ازت
پس اگه زندگي و عشق واقعيت رو مي خواي بايد سعي كني از هر رابطه اي با ايشون بگذري
رابطه هات رو خيلي كاهش بده و اگه ديدي جواب نداد اگه از شغلت هم بگذري هيچ اشكالي نداره
خدا خودش قدرت رو مي دونه و جواب محبت و خوبيت رو ميده، زندگي خيلي مهم تر از چيزهاي ديگه است
ان شاءالله اگه مجبور شدي از كارت بگذري بعد از مدتي كه اين مسائل فراموشت شد هم عشق بيشتري رو تجربه ميكني و هم كار بهتري نصيبت ميشه

حرف هاي blue sky خيلي خوب بود
بهشون توجه كن

دوست من سرافراز،خیلی ممنونم ازاینکه می خوای کمکم کنی.
آره وقتی 14سالم بودباشوهرم آشناشدم وبعد5سال ازدواج کردیم.زندگی ماواقعاخوب پیش میرفت.البته الان هم هیچ تغییری نکرده ازاحساسم نسبت بهش اصلاکم نشده.پدرمم زنده است ورابطمون خوبه.شوهرم وقتی به خواستگاری من اومد24ساله وتازه درسش تموم شده بودمازنگیمون روازصفربدون کمک دیگرون شروع کردیم وازهمون اول روپای خودمون بودیم.هردومون حسابداری تموم کردیم.من اینکارروازطریق یکی ازآشناهامون پیداکردم.این آقانقش معلم یاپدری توزندگیم نداشته.ولی ارتباط کاریمون خیلی زیاده.چندوقت پیش خواستم ازکارم استعفابدم تاشایداینجوری ماجراتموم شه ولی موافقت نکردن.اوضاع روحیم خیلی بده.فکرمیکردم 15روزتعطیلات عیدمیتونه آرومم کنه وازیادم بره امابدترهم شدهمش نگرانش بودم نکنه یه وقت یه اتفاقی براش بیفته.همه این اتفاقات منجربه افسردگی من شدواینجوری مجبورشدم به شوهرم توضیح بدم ولی اون درکمال ناباوری بااینکه کاملامتوجه شدکه همدیگه رو دیوانه وار دوست داریم خیلی آروم بااین مسئله برخوردکردوگفت زمان همه چی روحل میکنه.دیگه واقعانمیدونم چیکارکنم.ازخدامیخوام کمکم کنه یه راهی جلوم بذاره ولی انگارخدام دیگه کاری به کارم نداره.
دوست خوبم ازاینکه به درددلم گوش دادی بی نهایت ازت ممنونم.

سلام آریاناng

:72:خوش آمدی به همدردی :72:

آریانا ، بایدخیلی بهت سخت بگذره به خاطر تعارضی که دچارش هستی . از طرفی وابستگی عاطفی به این آقا ، از طرفی زندگی خوب و همسر همراه و .... ، نمیدونی چکار کنی :325:.

این لطف خداست که اینجا رو پیدا کردی که بتونی حرف بزنی و راهنمایی بگیری . پس با این خدای مهربان بیشتر در ارتباط باش ، می دونم ازش خجالت می کشی ، اما بدون همین شرم پیش او خیلی ارزش داره .

آریانا

این رابطه و کشش از احساسات صرف خط گرفته و کششهای طبیعی بین دو جنس متفاوت آنرا غلیظ کرده ، و توجیحات ذهن برای دفاع از این حس و کشش آنرا به وابستگی کشانده .

کافیه دقت کنی و مثل یک دادستان در محضر عقل این وضعیت را تحلیل ( تحلیل عقلانی ) کنی ، قطعاً این حس و رابطه و روند را تآیید نخواهی کرد ، اما چرا به این حالت به صورت مستحکم نمی رسی . به خاطر توجیحات احساسی هست که در درون ترا هدایت می کند ، بخصوص با القاء خلع اراده ، یعنی هر گاه خودت این حس و کشش و رابطه را نقد می کنی ، ذهن احساسی می گوید : مگر دست خودته ، تو که عمداً و خود خواسته این حس رو پیدا نکردی ، این حس بطور عجیبی پیش اومده ، تو فکرشم نمی کردی روزی چنین برات پیش بیاد ، پس دست تو نیست ، این غیر ارادیه . پس لابد حقه ، شاید به خاطر اینه که من تو زندگیم فلان هست و بهمان نیست و ......

عزیزم با پرداختها و تخیلات ذهنیت محکم و قاطع مبارزه کن .

این حس ، این رابطه و ادامه آن ، صحیح و سالم نیست و حتی عقل حسابگر هم قبولش نمی کنه چه برسه به عقل حکیم .

پس باهاش مبارزه کن ، هم ذهنی هم عملی .

مباره ذهنی توقف فکر هست ، یعنی اصلاً به این آقا فکر نکنی و تصورش نکنی ، حرفها و کارهاش را در ذهن یادآوری نکنی و روی احساسی که پیدا کردی متمرکز نشوی و این احساس را به هیچ وجه درست و منطقی نبین ، بلکه احساسی و غیر عقلانی ببین . برای هر نقض توقف فکر و تمرکزی برای خودت جریمه بگذار ، و برای هر روز موفقیت در عدم تمرکز و توجه و یادآوری ، پاداش به خودت بده .

خوبیهای زندگی و همسرت را یادآوری کن و برجسته تر ببین و لذت ببر .

حتماً بستر زدایی داشته باش ، که مهمترینش عدم مجاورت مکانی است . یعنی خیلی قاطع در معرض دیدش نباش ، به توجهاتش بی توجه شو و رفلکس منفی و رد نشون بده و ... اگر نمیتونی این کار رو بکنی ، حتماً محل کارت را از او جدا کن و کلاً هرگونه ارتباطی را قطع کن ، ( تماس تلفنی ، اس ام اس ، دیدار و ..... )

قبل از اجرای این تصمیمات با قاطعیت و استحکام به این آقا بگو که ما داریم خطا می کنیم و من به هیچ قیمتی حاضر به ادامه این رابطه نیستم و از شماهم همین را انتظار دارم .

ضربتی و اورژانسی عمل کن .

می دونم که می تونی موفق شوی ( از آمدنت اینجا و طرح مشکلت و راهنمایی خواستنت این به خوبی پیداست )

مراجعه به مشاور حضوری را تاکید دارم .


موفق باشی

.

آریانای عزیز...هدف من از طرح اون سوالات شناخت بیشتر نسبت به مساله شما بود که خداروشکر مساله خاصی باعث چنین قضیه ای در شما نبوده. گفتنی ها را فرشته مهربان گفتند و همه کاری که باید اکنون انجام بدی همونهاست. بخصوص که حتما تاکید کن قسمت کاریتو عوض کنن و با این آقا به هیچوجه تماس نداشته باش و به احساساتت بیش از این پر وبال نده. شاید تا حدودی هم اون آقا یه کاری کرده یا زیادی دلسوزی کرده که کار به اینجا رسیده. عکس العمل همسر شما هم شدید نبوده شاید هم اصلا فکر نمی کنه بین شما و اون اقا با این سن و سال مورد خاصی باشه اما خودت حسابی حواستو جمع کن ضمن اینکه حتما پیش یک روانشاس برو که آدرس بعضی از اونا رو می تونی توی همین تالار پیدا کنی. یادت باشه که روی لبه تیغی که ان شاء الله به سلامت عبور خواهی کرد:104:

آریانای عزیز
اگه دو سه سال پیش خودم بودم ، خیلی تعجب می کردم اما الانه دیگه از شنیدن این موضوعات تعجب نمی کنم.

شما بهتره قبل از اینکه جلوتر بری ، هدفت رو از این ارتباط مشخص کنی (بدون رودر واسی با خودت) بعد منافع و مضرات این دلبستگی رو تعیین کنی.

مطمئن باش اگه از اونهائی که خارج این رابطه هستند بپرسید که ادامه این رابطه به صلاح هست بدون استثنا و صددرصد می گویند که از این رابطه خارج شو.
بنابراین توصیه من به شما اینه که خرچه زودتر از این رابطه خارج شو و دراین قطع ارتباط درسهائی رو هم به این آقا بده.
اما می دونم که قطع این رابطه بسیار بسیار سخت هست و اینجاست که تصمیم گیری شما خیلی مهم خواهد بود. ودقیقا جایگاه امتحانها هم همین مواقع هست.مسلما ایشون هم وقتی شجاعت و شهامت شما رو دراین تصمیم ببینن ، در برگشتشون به مسیر صحیح تاثیرگذار خواهد بود و بدینترتیب شما دو زندگی رو از خطر حتمی نجات دادید.

از دستورالعملهائی که دوستان پیشنهاد میدهند استقبال کن و توصیه های فرشته مهربان رو بکار ببند.

این لینک رو هم ببین
http://www.hamdardi.net/thread-9268.html

اگه راجع به اینده اون دختر خواستی بدونی ، بهت خواهم گفت .

راستش من باشم استعفام رو هم قبول نکردند که نکردند. همین طوری می امدم بیرون. حالا فوقش سنواتت رو نمیدند اما آبروی یک زن شوهر دار خیلی با ارزش تر از هر موقعیت کاری یا پولی هست.
کتاب " سقوط یک فرشته" رو بخون

منم فكر مي كنم هر چه زودتر از اون محل كار بياي بيرون بهتره . چون وقتي اونجايي به هر حال باهاش برخورد مي كني و تو ذهنت تصوير سازي مي كني . وقتي بياي بيرون كم كم فكرت آزادتر مي شه .
چه شوهر مهربون و همراهي داري واقعا . قدرش رو بدون .

سلام

نقل قول:

---

ازخدامیخوام کمکم کنه یه راهی جلوم بذاره ولی انگارخدام دیگه کاری به کارم نداره.

---

من رو ببخشيد، خيلي خوب نمي تونم همدردي كنم
به اين افكارت توجه نكني خيلي خوبه
شيطان مرحله به مرحله مياد جلو
نزار اميد به خدا رو ازت بگيره

بنده هم مي گم اگه استعفاي شما رو قبول نكردن كه نكردن، خيلي راحت بيايد بيرون
مطمئنا اونها براي اينكه سنوات كاري ندن قبول نمي كنن
زندگي شما خيلي با ارزشه، نزار شيطان از دستت بگيره

فكر ميكنم بعد از قطع ارتباط يه سفر مناسب و خوب باشه

دوستای خوبم ازراهنمایی هاتون بی نهایت ممنونم.ولی اینکه ازاون شرکت بیام بیرون میخواستم آخرین تیرم باشه.می خواستم به جای پاک کردن خودمشکل راه حلی براش پیداکنم.راه حلشم فقط مبارزه بادرون خودمه.چیزی که هرکسی قادربه انجامش نیست.دعاکنیدفقط بتونم باخودم وخدام کناربیام.ولی مثل اینکه من این آقارونتونستم به شمامعرفیش کنم وبشناسونم.این آقابیشتراززندگی خودش نگران زندگی منه.باهرغم من دنیاروسرش خراب میشه.یادمه یه روزخواب دیدم اون مرده ومن به شدت دارم گریه میکنم اینقدرزیرفشاربودم که به صدای گریه هام ازخواب بیدارشدم.بعدچندساعت متوجه شدم همون لحظه که من خواب می دیدم اون تصادف کرده بوده.حالاشمااسم اینوچی میذارید؟احساسی که شایدمادروفرزنددرک کنند.اون حتی میخوادبه خاطرزندگی من ازکشوربره تامن اینجاخوشبخت باشم.اون واقعاباهرخنده من اوج میگیره وباهرخوشیم(باشوهرم)خوشحال تر.اون حتی مشوق اصلی من درارتباط هرچه بهترباشوهرم بوده.
حالادرپی تایپیک قبلیم گفتم که همه چی روبه شوهرم گفته بودم واون کاملادرجریان بودامامتاسفانه شوهرم بایه حس کنجکاوی درغیاب من واردسایت تالارشده ونوشته های منوخونده.وقتی فهمیدم خیلی عصبانی شدم وتنهاتوجیهش هم اینکه می خواسته بهم کمک کنه.امامن قبول ندارم.آخه من چیزی روازش قایم نکرده بودم که بخوادتااین حد واردحریم خصوصیم بشه واین کارش روناشی ازبی اعتمادی میدونم.

آریاناng عزیز

بزرگترین لطف اون آقا در خق شما باید این باشه که دست از دلسوزی و محبت برداره . انعکاس احساساتش به شما ، اعم از دلسوزی و غم و .... همه و همه شما را مجذوب و وابسته می کنه . بنا بر این بهتره رودروایسی نکنی و بهش قاطع و محکم بگی که هیچ صحبتی با شما نداشته باشه ، حتی دلسوزی نکنه و اصلاً مثل یک غریبه باشه با شما .

شما نه دختر ایشان هستی ، نه میتوانی باشی . نمیخوام در مورد ایشان و علت این رفتارها و انتقال احساسهای حتی دلسوزانه اش چیزی بگم ، من با شما صحبت می کنم و شما می توانی این مسئله را مدیریت کنی .

دنبال علائم و نشانه هم نباش ، خواب یا هرچیز دیگه ای که در آن پای ایشان وسط باشد ، وسوسه ای قوی برای ذهن شما جهت موجه سازی یا حتی ماورایی کردن ریشه این کششهاست ، که باید به شدت از ذهنی سازیهای اینچنینی پرهیز کرد .

عزیز دلم ، واقع بین باش . واقع بینانه اینه که محبتهای این آقا شما را جذب کرده ( ولو محبتها کلامی و با زبان بدن ، مثلاً حالات چهره بوده باشه ) و هر دو بنا به اقتضائات طبیعی دو جنس با مجاورتهایی که بوده احساساتتان نسبت به هم غلیان پیدا کرده . هیچ دلیل دیگری را برای این اتفاق نپذیرید و مواظب روحانی سازیهای ذهن باشید .

خوابهای شیطانی هم داریم . دقت داشته باشید که شیطان فقط کمی زودتر از ما ( به دلیل سرعت حضور و بعضی توانائیهای خاص اجنه ) از واقعه ای که اتفاق افتاده خبر داره و چه بسا با خبر رسانی به ما ، تصوراتی در ما ایجاد کند برای توجیح معنوی و الهی و ..... ، گذشته از این ثابت شده که وقتی دو نفر بسیار ذهن و روحشان متمرکز هم باشه امکان اینکه فکر هم را بخوانند و احساسات هم را درک کنند یا تله پاتی با هم پیدا کنند زیاده .

بنا به آنچه با دیدی واقع بینانه گفتم ، عزیزجان ، از این آقا قدیس نساز ، اگر حتی جزء بهترین آدمهای روی کره زمین هم باشه ، این احساس و وضعیت شما نسبت بهش صحیح نیست و لازم به مبارزه هست .

زمینه های ارتباطی را کامل قطع کنید و به ایشان هم اجازه ندهید که وارد حریم زندگی و شخص شما شود و هیچ اطلاعاتی از شما و زندگیتان ولو بخواهد به خوشی شما خوش باشد به او ندهید .

این لینک را حتماً بخوان :


روزهای بی تکرار ...


.

آریانای عزیز،

اگر همسر شما از مادرش نزد شما اینگونه صحبت کند و اظهار محبت و نزدیکی و تله پاتی و خواب دیدن و ... کند مطمئنا حداقل و کنترل شده ترین عکس العمل شما حسادت درونی و جستجوی راهی برای گرفتن این رتبه از مادرشان برای خودتان است. شما مایلید که زن اول زندگی همسرتان باشید. حتی جلوتر از مادرش و دخترتان ( اگر دارید )

یک مرد هم همین حس را به همسرش دارد. به هیچ وجه ارتباط عاطفی قویتر با مرد دیگری از آشنایان و نزدیکان ( برادرتان، پسرتان و ... ) را نمی تواند بپذیرد و درستش هم همین است. شما همسر و همراه اصلی یکدیگرید. به زندگی شما و همسرتان می گوییم "زندگی مشترک". اما در مورد هیچ کس دیگری این عبارت به کار نمی رود. به ایشان اجازه بدهید و حق بدهید که نگران باشند. ضمن این که سکوتشان نشانه ی بزرگواری و فهم بالایشان است که تصمیم گرفته اند با درایت و آرامش مساله را حل کنند اما به هیچ وجه به معنی پذیرش این مساله نیست. مطمئن باشید که شما با این کارتان ایشان را آزرده و نگران کرده اید و با ادامه دادنش اعتماد ایشان را به خودتان از دست می دهید. حتی در حد صحبت از محبت آن مرد و توجهشان به شما و ...

با حساسیت پیش آمده از جانب ایشان روی ترک محل کار بیشتر فکر کنید. قضیه را برعکس برای همسرتان تصور کنید و عکس العملها و افکار خودتان را تجسم کنید. مشکل شما الان دو تا شده است. یکی خودتان و حل مساله با خودتان و دوم پاک کردن این مساله از ذهن همسرتان. آشفتگی ذهنی و تردید بلای آرامش و زندگی است.

بازم بی نهایت ممنونم ازاینکه راهنماییم کردیدمخصوصاازشماخانم فرشته مهربان.
لینکی که معرفی کرده بودیدخیلی عالی بود.روزهای بی تکرار خیلی شبیه ماجرای منه .ولی شخصیت شادبامن خیلی فرق داره.الان که فکرمیکنم می بینم خیلی بچه ام .به قول شاد(چرا وارد این قضیه شدم... چرا فکر نکردم که ممکنه علاقه ای ایجاد بشه و یکی از ما و یا هردومون آسیب ببینیم... چرا چشمامو بستم و فقط یه وجبی خودم رو دیدم.... )الان واقعاحالم خیلی بده ازخودم بدم میادآقای احمدعلی راست میگه.من ازخدای خودمم ناامیدشدم.وقتی به یک سال پیش فکرمی کنم می بینم باراول که متوجه توجهات بیش ازحداون شدم باهاش برخوردکردم وبایه مثال دیگه بهش فهموندم که من اونی نیستم که تودنبالشی.خیلی ناراحت شدحتی یه مدت کاملابهم بی توجه بودولی بازنتونست تحمل کنه نمی دونم چی شدکه دوباره شروع کرد.من اون موقع احساسی نسبت بهش نداشتم.ازم خواهش کردکه اجازه بدم فقط دوستم داشته باشه،ازاوضاع زندگیم وخودم مطلعش کنم ودیگه هیچ وقت هیچی ازم نمیخواد همینکه ببینه من خوشم وراحت زندگی می کنم براش کافیه .اون عاشق امیر(شوهرم)هم شده چون میگه میدونم هواتوداره واذیتت نمی کنه.
ازنوشتن این مسائل هم خجالت می کشم.ولی نه میخوام ونه نمیتونم دیگه شرکت نرم.اینکه میگم نمیخوام،چون دوست ندارم صورت مسئله روپاک کنم واینم که میگم نمیتونم بخاطراینکه یهویی دورشدن عین یه شوک میمونه برای هردومون وعواقب جسمی زیادی داره.ومن هرگزنمیخوام اتفاقی براش بیفته.اون آدم به نظرمن یه فرشته است شایدبگیدکورشدم ونمیبینم ولی نه اون واقعایه فرشته است.برای اولین بارتوزندگیش عاشق شده شدتش هم اونقدره که حاضره بخاطرمن ازخودش بگذره.ولی من نمیدونم اسم احساس خودموچی بذارم.خیلی خیلی دوستش دارم طوریکه حاضرم فقیربشم،فلج بشم،بیماری لاعلاج بگیرم ولی اون شادباشه.فکریه روزنبودنش دیوونم میکنه حتی اگه ازاین بحران خارج شده باشم بازهم اون توذهن من یه فرشته باقی می مونه.اون موقع من فقط تونستم زندگیموودخودمو ازیه منجلاب نجات بدم.
میخوام اراده کنم بلکه هم به کمک شمادوستان بتونم بااین مسئله کناربیام وازدلم درش بیارم.ولی قدم به قدم پیش میرم.به نظرتون بچه میتونه به حل مشکلم کمک کنه؟البته بگم که من ازبچه متنفرم ازاولش هم باامیرقرارگذاشته بودم که هیچ وقت بچه دارنمی شم.یه جورایی بچه رومانع پیشرفت می بینم وفکرمی کنم دردسرش بیشترازشیرینیشه وارزششونداره وکلی دلیلهای دیگه.اما الان بااین اوضاع فکرمیکنم یکی ازراه حل هایی که می تونه فکرمومتمرکزکنه وشایدهم احساس مسئولیتم روقویتر.شماچی فکرمیکنید؟به نظرتون احساس مادربودن میتونه منوبه زندگی عادیم برگردونه یابااین افکاری من نسبت به بچه دارم اصلا شایداحساسی درکارنباشه؟
تنهام نذاریدکمکم کنیدتابتونم اون مبارزه ای روکه پیشنهاددادیدبه عمل برسونم.

آریاناng نازنین

این موقعیتیه که برای شما پیش اومده .

درسته عزیزم صورت مسئله را نباید پاک کرد بلکه باید حلش کرد .

بزار بهت بگم تو بهترین فرصت را در اختیار داری تا این تهدید برای زندگیت را تبدیل به فرصت کنی ، یعنی از آن پلکان رشد و ترقی بسازی .

تسلط بر خویشتن ، اعتماد به نفس ، قاطعیت ، جرأت نه گفتن ، تمرکز زدایی ، توقف فکر ، مسئولیت پذیری و ... نمونه هایی از مهارتهایی هست که تو عزیز دلم با همین مسئله می توانی بدست بیاری که در زندگی تو اثر فوق العاده ای داره . کافیه اراده کنی که تقویت اراده هم به این مهارتها اضافه میشه . خلاقیتت رو به کار بگیر و حرکت کن .

تمرکز بر صفات نیک او و فرشته دیدنش و مرتب یادآوری این موضوع مخل تغییرات در توست . پس او را انسانی مثل خیلی از انسانهای دیگر بدان و مهمتر اینکه خطا و اشتباهاتش را توجه کن ، هیچ انسانی بی عیب نیست و بدان مهمترین اشکال ایشان که ظلمی در حق شما بوده ، همین بوده که از شما خواسته از زندگیتان به او بگویید . به شما ابراز احساس کرده و ... یک عاشق حقیقی هرگز دیگری را به مخاطره نمی اندازد و .... علاقه و احساسات او نسبت به شما برایتان بسیار لذت بخش است ، این هم عشق نیست بلکه عاشق عشق ( دیگری نسبت به خود بودن است ) . نگاه غلو آمیز شما هم در مورد ایشان هم در رابطه با آنچه از آرزوی خود برای ندیدن رنج وی گفته ای ، نشان از شدت احساساسات شما و محور قرار گرفتن آن در این موضوع است ، احساساتتان را کنترل کنید .

لینک زیر را برای کنترل احساس مطالعه کنید .

http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=13679&page=last

سلام آریانای عزیز

دوستان خیلی خوب راهنمایی تون کردم ، فقط باید نکته ای رو اضافه کنم

این بتی که در وجود اون رو برای خودت ساختی رو بشکن ، تو از اون آقا واسه خودت بت ساخته ای و واقعا لازم هست که این بت شکسته بشه تا در مقابل این مشکل پیروز بشی ، قدر زندگی مشترک و همسرتو بدون ، نذار انقد تو این مساله غرق بشی که دیر شده باشه ، شاید اگر این احساس ادامه داشته باشه ، منجر به نابودی خودت و زندگیت بشه

در ترک محل کارت درنگ نکن

همیشه خودتو به کاری مشغول کن که فرصت فکر کردن نداشته باشی

موفق باشی عزیزم

دارم فکرمیکنم به نظرشماچون من متأهلم هیچوقت حق نداشتم یکی دیگه رو دوست داشته باشم.نه؟
ولی به خدادست خودم نبود من هرگزفکرنمیکردم تویه همچین شرایطی قراربگیرم.ولی خب،شدنمیگم مقصرنبودم شایدبیشترازهرکسی مقصربودم.ولی الان درپی اصلاح وضعیت پیش اومده ام.
چرافکرمیکنیدحتمابایدازمشک لم فرارکنم(ترک محل کار)می خوام حلش کنم.چون اینجوری به اراده خودم هم ایمان میارم.پس کمکم کنید.درسته من ازاون توذهنم یه بت ساختم.ولی الان تصمیم گرفتم.یه تصمیم بزرگ و2روزه دارم عملا اجرامیکنم.نمیخوام یه دفعه ای مثل یه شوک باشه.میخوام آروم آروم این بت روبشکنم.
توروخدابدفکرنکنید...
ارتباط ماهمیشه فقط به شرکت ختم میشده.رابطه کاری ماخیلی زیاده .فقط همین.من هیچ رابطه ای بیرون شرکت باهاش نداشتم.پس بدفکرنکنید ونظراتون روبگید.[size=medium][color=#800080]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

دارم فکرمیکنم به نظرشماچون من متأهلم هیچوقت حق نداشتم یکی دیگه رو دوست داشته باشم.نه؟

---

بله شما حق نداشتید رابطه ی عاطفی با مرد نامحرم داشته باشید. شک دارید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

ارتباط ماهمیشه فقط به شرکت ختم میشده.رابطه کاری ماخیلی زیاده .فقط همین.من هیچ رابطه ای بیرون شرکت باهاش نداشتم.پس بدفکرنکنید ونظراتون روبگید.

---

مساله این نیست که ما فکر بد بکنیم یا خوب. ما که در زندگی واقعی شما حضور نداریم. مساله افکار همسرت است که الان وارد این ماجرا شده است. ایشون باید بپذیره. فکر می کنید چرا اومدن تالار و دنبال تاپیک شما گشتن؟ چون مساله خیلی براشون بی اهمیت بوده و از سر وقت گذرونی و بیکاری؟

آقایون تالار هر کدوم گذرتون به اینجا افتاد بگید آیا می پذیرید همسرتون همچین رابطه ای (در همین حد و مدلی که ایشون تعریف می کنند) داشته باشند؟ خودتون را بگذارید جای همسر این خانوم و بگید انتظارتون چیه؟ همسرتون باید چی کار کنه تا شما بپذیرید که مساله تمام شده است؟

اینقد به این مساله و موندنت در کنار ایشون مصری که حتی حاضر شدی یکی از مهم ترین تصمیمات زندگیت را تغییر بدی و بچه دار بشی.

دایم تکرار می کنی که می خوام بمونم و مساله را حل کنم نه پاک کنم. مث این است که من وسط آتش بایستم و بگم اگر از آتیش بیام بیرون می شه پاک کردن صورت مساله. می خوام حلش کنم. می خوام وایسم تو آتیش و سعی کنم نسوزم!!

رفتن از اون شرکت راه حل مساله است نه پاک کردنش. شما تنها کسی نیستی که وارد این ماجرا شده ای. همسرتون هم هست. داری مساله را یک طرفه حل می کنی. فقط برای خودت. سهم همسرت و نقش ایشون را توی زندگیت انگار فراموش کردی.

به هر حال این قضیه حتی اگر برای شما هم تمام شود برای همسرتان تا زمانی که با این آقا روزی 7-8 ساعت ارتباط نزدیک کاری دارید و با هم هستید حل نشده است و ضربه ی بدی داری به زندگی مشترکت می زنی.

آریانای عزیز اتفاقا اشتباه می کنی ، رفتن از شرکت نه تنها پاک کردن صورت مساله نیست ، بلکه اتفاقا تنها راه حل مساله است ، شما میخاین با طبیعتتون مبارزه کنین؟ وقتی این رابطه به وجود اومده ، موندن در اونجا فقط باعث میشه این مساله کش دار بشه ، نه شما نه هر کس دیگه ای که اگه جای شما بود ، نمیتوستن این مشکل رو با موندن اونجا حل بکنن

نقل قول:

---

آقایون تالار هر کدوم گذرتون به اینجا افتاد بگید آیا می پذیرید همسرتون همچین رابطه ای (در همین حد و مدلی که ایشون تعریف می کنند) داشته باشند؟ خودتون را بگذارید جای همسر این خانوم و بگید انتظارتون چیه؟ همسرتون باید چی کار کنه تا شما بپذیرید که مساله تمام شده است؟

---

آره لطفا بگید.

خانم رهایش ،انسان مگه جایزالخطانیست؟شماخودت تاحالاهیچ اشتباهی نکردی؟
چرااینقدرعصبانی؟ممکنه یه روزی سرخودت هم بیاد.منم تایک سال پیش نه یه همچین چیزی روتصورمیکردم نه قبولش داشتم.اونقدرهم آدم معتقدی هستم که حلال وحرام سرم بشه.چرانمی خواهیدقبول کنیدکه کارامیراشتباه بوده هرچند نگرانم باشه.خودش هم قبول داره که زیادی واردحریم خصوصیم شده وازم معذرت خواست.:(

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

آقایون تالار هر کدوم گذرتون به اینجا افتاد بگید آیا می پذیرید همسرتون همچین رابطه ای (در همین حد و مدلی که ایشون تعریف می کنند) داشته باشند؟ خودتون را بگذارید جای همسر این خانوم و بگید انتظارتون چیه؟ همسرتون باید چی کار کنه تا شما بپذیرید که مساله تمام شده است؟

---

بالاخره شما به فرد دیگری علاقه مند شده اید. معلومه هیچ مردی چنین چیزی رو نمی تونه به بپذیره.
شما خودتون بفهمید شوهرتون در محل کارش به خانمی علاقه مند شده، چه احساسی بهتون دست می ده؟

مشکل اینه که شما به اون آقا علاقه مند هستید. اگر رابطه معمولی بود، یا اینکه با اون آقا حالا کمی معاشرت می کردید یا به چشم پدر به او نگاه می کردید، قضیه فرق می کرد.

برای فراموش کردن کسی باید از او دور شد... خودتون بهترین راه رو انتخاب کنید. شاید لازم نباشه محل کار رو عوض کنید. ولی کاری کنید که خیلی کم او رو ببینید. هرچند که بهتر هست هیچ دیداری نباشه، چون هر دفعه داغ دل شما تازه می شه. اگر نمی توانید او را فراموش کنید، محل کار رو عوض کنید.

کمی هم بیشتر به شوهرتون و خوبیهای او و لحظات شیرین زندگیتون فکر کنید.

از خدا بخواهید به خاطر یک احساس اشتباه زندگیتون رو تباه نکنید. بترسید از اینکه تمام عمر حسرت بخورید و بخواهید زمان رو به عقب برگردونید. یک حرکت اشتباه از شما و حتی یک کلمه می تونه رابطه بین شما و شوهرتون رو برای همیشه خراب کنه.

هر چه زودتر از این راه اشتباه دور شوید...

کمی هم برای من جالب است که شما که می گویید با شوهرتون مشکلی ندارید، اصلاً چرا باید به کس دیگری علاقه مند بشید؟ شاید لازم باشه کمی به زندگی خودتون برسید. رابطه بین خودتون و شوهرتون رو بهتر کنید. عشق رو به زندگی بیاورید.

عشقی که توی اون رابطه اشتباه جستجو می کنید رو توی زندگی خودتون پیدا کنید.

حق باهمه شماست.

فقط 10روزبهم فرصت بدید.10روزبعدبازم میام ومیگم که چی شده.
فقط دعام کنیدخدا این قوت روبهم بده که بتونم توی این مرحله همه چی روتموم کنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

[b]دارم فکرمیکنم به نظرشماچون من متأهلم هیچوقت حق نداشتم یکی دیگه رو دوست داشته باشم.نه؟

---

گل من، این دوست داشتن نیست ، اگر از شوهرت بپرسی راجع به احساسات اینگونه ای یک مرد به زن ، بهت حقایقی را خواهد گفت که در خواهی یافت چه اتفاقی در درون آن مرد افتاده و می افتد با هر بار دیدن شما ( نمیخواهم اینجا مسئله را باز کنم ) فقط در رابطه با ساده انگاری این موضوع هشدار می دهم که ..... .

نقل قول:

---

چرافکرمیکنیدحتمابایدازمشک لم فرارکنم(ترک محل کار)می خوام حلش کنم.

---

اگر سراغ طبیب ( روانشناس آمده ای ) که نخواه به روش و تشخیص خودت نسخه بپیچه ، اینجا از نظرگاه کارشناسی روانشناختی ما برای شما نسخه "بسترزدایی " را ضروری و واجب می دونیم ، و این بستر زدایی با تغییر محیط مجاورت و دیدارها ممکنه ( که با توضیحاتت معلو شد بسیار هم در ارتباط و مجاورت قرار می گیرید و همین خود به شما فرصت " تمرکز زدایی و توقف فکر " را نمی دهد ، چون این دو تکنیک در موقعیتی که بستر زدایی صورت نگرفته تحقق پیدا نمی کنه .

نقل قول:

---

چون اینجوری به اراده خودم هم ایمان میارم.پس کمکم کنید.

---

دقیقاً تغییر محیط و قطع مجاورت و همزمان تمرکز زدایی و توقف فکر را اگر به اجرا در آوردید یعنی اراده به خرج داده اید . توجیحاتی که ذهن برای شما میسازه مبنی بر اینکه بستر زدایی را پاک کردن صورت مسئله میداند ، موجب ضعف اراده شما می شود .

نقل قول:

---

درسته من ازاون توذهنم یه بت ساختم.ولی الان تصمیم گرفتم.یه تصمیم بزرگ و2روزه دارم عملا اجرامیکنم.نمیخوام یه دفعه ای مثل یه شوک باشه.میخوام آروم آروم این بت روبشکنم.

---

از نظر تخصصی اینجا شما باید یک باره ارتباط را در بیرون از خود و در درون ذهن قطع کنی ، شکستن بت خود به خود به مرور اتفاق می افته .

نقل قول:

---

توروخدابدفکرنکنید...
ارتباط ماهمیشه فقط به شرکت ختم میشده.رابطه کاری ماخیلی زیاده .فقط همین.من هیچ رابطه ای بیرون شرکت باهاش نداشتم.پس بدفکرنکنید ونظراتون روبگید.

---

عزیز نازم

ما بدون اینکه راجع به تو بخواهیم بد فکر کنیم راهنمائی می کنیم . وظیفه من نوعی درک موقعیت و شرایط و وضعیت تو و روشن کردن این وضعیت ، نشون دادن تبعات و دادن راهنمایی واقع بینانه و علمی هست .

پس توجه به اینکه چگونه ممکنه قضاوت شوی نکن به اینکه چه تحلیلی از وضعیت می شود و چه راهکاری دریافت می کنی اهمیت بده .


.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

به این دو بیت شعر توجه کن تا اهمیت بستر زدایی را دریابی .

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم *** تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری *** به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

گفتنی ها را گفتند و چقدر خوب و دقیق بهتون گفتند، چیزی برای من نمی ماند که بگویم یه جز اینکه :
ازت خواهش می کنم یک بار همین تالار رو بگرد و ببین امثال من با چه آدمهایی زندگی می کنند و چه مشکلات بزرگی در زندگیشون دارن
عزیزم سری رو که درد نمی کرد دستمال بستی ، شوهرت اومده توی کارت تجسس کرده، با اینکه می دونه تو کس دیگه ای رو در ذهنت داری همچنان تو رو به عنوان همسرش قبول داشته ، بهت فرصت داده و حتی ازت معذرت خواسته، فکر نکن یه همچین شوهرهایی تو کوچه و خیابون پر هستند
شوهرت می تونست خیلی اذیت ها بهت بکنه سر این موضوع و نکرده ، قدر این عشقو محبت رو بدون
دوست خوبم احساسات خودتو با مرد دنیا دیده ای که 30 سال ازت بزرگتره مقایسه نکن! اگر واقعا تو رو دوست داره خوب ازش خواهش کن که از ایران بره!
عزیزم کار دل توجیه هست و کار عقل منطق، تو میدونی کارت درست نیست واسه همین اومدی اینجا از ما کمک می خوای و بدون که این اتفاق تنها برای تو نیافتاده ، برای خیلی ها پیش اومده، یه عده به دنبال توجیه های دل رفتن و سوختن، یه عده با عقل شمشیر به توجیه های دل زدن و مدت زیادی طول نکشیده که به خودشون احسنت و بارک الله گفتن برای این اراده و مدیریتشون !
اونی هم که بهت میگه شرکت بمونی عقل نیست دل هست
ریشه این مسئله موندن شما در اون شرکت هست و دیدارهای ناخواسته و یا خواسته هر روزه ، فکر کن ریشه بمونه تو خاک و تو بخوای هی شاخه ها رو بشکنی، هر روز از یه جای دیگه می بینی که جوونه زده، آخرش هم خسته می شی و تسلیم، درخت اینطوری خشک نمیشه
ریشه رو باید بزنی ...
امیدوارم از این جدال سر افراز و رو سفید بیرون بیای، نترس ما همه بچه های همدردی پیشت هستیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

نقل قول:

---

آقایون تالار هر کدوم گذرتون به اینجا افتاد بگید آیا می پذیرید همسرتون همچین رابطه ای (در همین حد و مدلی که ایشون تعریف می کنند) داشته باشند؟ خودتون را بگذارید جای همسر این خانوم و بگید انتظارتون چیه؟ همسرتون باید چی کار کنه تا شما بپذیرید که مساله تمام شده است؟

---

آره لطفا بگید.

خانم رهایش ،انسان مگه جایزالخطانیست؟شماخودت تاحالاهیچ اشتباهی نکردی؟
چرااینقدرعصبانی؟ممکنه یه روزی سرخودت هم بیاد.منم تایک سال پیش نه یه همچین چیزی روتصورمیکردم نه قبولش داشتم.اونقدرهم آدم معتقدی هستم که حلال وحرام سرم بشه.چرانمی خواهیدقبول کنیدکه کارامیراشتباه بوده هرچند نگرانم باشه.خودش هم قبول داره که زیادی واردحریم خصوصیم شده وازم معذرت خواست.:(

---

خانوم آریانا ، من صحبت های شما رو خوندم و اصلا هم قضاوتی نکردم. نمی گم آدم بدی هستین ، نمی گم خوب هستین ، هر چی که هستی رو فقط خدا می دونه ، اما... واقعا شوهر شما خیلی با شما راه اومده ، رک بگم انصاف داشته باش! خداییش من وقتی متوجه شدم شوهرت خیلی خونسرد باهات برخورد کرده متعجب شدم. حریم شخصی؟؟ اون آقای 55 ساله که نا محرم هست از شوهرت و زندگیت می دونه ، بعد شوهر شما ..؟؟!
به هر حال اینکه اصلا قصد سرزنش ندارم ، اما برای یک لحظه هم که شده خودت رو جای شوهرت بگذار.

سلام آریانا
راستش دوستان انقدر خوب و دلسوزانه تو رو راهنمایی کردند که من دیگه حرف تازه ای ندارم بهت بزنم .
نظر من هم اینه که زن یا مردی که ازدواج کرده و همسری در کنار خودش داره به هیچ وجه حق نداره عاشق شخص نامحرمی بشه!
البته انسان میتونه خیلیها رو دوست داشته باشه و با همه مهربون باشه و با چهره باز برخورد کنه اما نه به این معنی که عاشق یه نامحرم بشه.
با تمام وجودت یقین کن که تمام رفتارهای محبت آمیز و دلسوزیها و محبتهای اون آقا چیزی جز هوس و راههایی برای به دام انداختن تدریجی تو و دخالت بیجا تو زندگی تو و همسرت نیست.

عزیز دلم! مشخصه که وقتی تو شب و روز بهش فکر میکنی خوابشو می بینی.اصلا نباید به این القائات شیطانی توجه کنی و خودتو گول بزنی.

من با اینکه مرد نیستم اما میتونم خودم رو جای شوهرت بذارم، واقعا تصورش هم وحشتناکه که ببینی زنت با یه مرد همسن پدرش رابطه داره و تو رو که همسرش هستی نادیده بگیره یا حتی ادعا کنه که نادیده نمیگیره.

همسرت خیلی مرد صبور و بزرگواریه که تا حالا باهات برخورد شدید نکرده و خودشو کنترل کرده.
تاپیکهای خیانت رو ببین.
تاپیک اقای زمانی رو ببین که به خاطر اشتباه خانمش قصد جدایی دارن...

شوهر تو خیلی مراعاتت رو کرده قدرش رو بدون و ناسپاسی نکن.

اینکه میگی آروم آروم میخوای ازش دل بکنی تصور درستی نیست و هر چی زودتر باید تمومش کنی و به اصطلاح ضربتی باید عمل کنی.
توکل کن به خدا و یه علی بگو و به خودت قول بده که از زندگی خودت و شوهرت بندازیش بیرون.
شوهرت یه حق و حقوقی به گردنت داره همونطوری که تو حقوقی به گردن شوهرت داری و مسلما حاضر نیستی پایمال بشن! حق همسریت رو ادا کن و برگرد به زندگی با شوهرت.

بیرون اومدن از اون شرکت مهمترین و بهترین و اولین کاریه که باید انجام بدی به هر قیمتی که شده:305:

تو باید به شوهرت ثابت کنی که قصد خیانت نداشتی و نداری

راستش اگه من جای شوهرت بودم اجازه نمیدادم حرفی از حریم خصوصی بزنی.
چون درسته که هر کسی یه حریمی داره اما قرار نیست کسی از این حریم سوء استفاده کنه:163:

وجدانت رو قاضی من ببین اگه شوهرت با زنی ارتبطا داشت و توجیهات تو رو برات می آورد، عکس العمل تو چی بود ؟
عزیز دلم!
ما باید برای هر چیزی که برای خودمون می پسندیم برای دیگران هم همونو بپسندیم و بالعکس.

ما همه منتظریم بیای بگی از شرکت اومدی بیرون

امیرواقعاپسرخیلی خوبیه.اینوهمیشه میگم قدرشم میدونم.نگیدنه چون این مسئله یه کاریه که پیش اومده ومن مطمئنم اگه ازهمون اولش که باامیردرمیون گذاشتم یه راهنمایی،یه غیرتی خلاصه یه حرکتی ازخودش نشون میدادکاربه اینجانمی رسید.البته نمیخوام کارخودموتوجیه کنم واونومقصر.ولی واقعاخیلی خونسردبود.ماازهمون اول رابطمون روعین دوتادوست ادامه دادیم.خیلی راحت حرفای دلمون روبه هم میگیم.حتی اون.منم هیچ وقت سرزنشش
نکردم.
دیشب داشتیم سراین موضوع حرف میزدیم.بهش گفتم"امیرجان،اگه فقط 10روزبهم مهلت بدی همه چی تموم میشه"
گفت منظورت چیه؟گفتم:یعنی 10روزمهلت میخوام تااونوکاملاازدلم وزندگیمون بیرون کنم.بعدش دیگه اجازه نمیدم یه همچین اتفاقاتی زندگیمون روتهدیدکنه.فکرمیکنیدچی جوابموداد؟
بهم گفت:"ببین مینوجان من بااین ماجراوارتباطت هیچ مشکلی ندارم.اگه اینکاروکنی توضربه روحی سختی میخوری."
موندم توکارش.خدایااین دیگه چه جورمردیه؟شایدهم واقعاخیلی نگرانمه.
یه چیزی بگم،امیرمن کلاباهمه مردای دنیافرق داره.
اینم بگم :دارم تمرین میکنم.هرروزچندبارراهنمایی هاتون رومرورمیکنم.دارم ذهنموآماده میکنم برای 10روزدیگه که همه چی رویکباره تموم کنم.شماهم دعام کنید.

شوهرت احتمالن متوجه خطر نیست.فکر می کنه یه مرد 50 - 60 ساله داره برای شما پدری می کنه.حالا اگر یه پسر همسن

خودت این دلسوزی ها رو می کرد،برخوردش طور دیگه اید می بود.سن زیادش باعث شده رفتارش رابطه دختر پدری تداعی

کنه.حالا اینکه واقعن می خواد پدری کنه یا دنبال اون روابطه،مهم نیست.هر چی که باشه به مرور بین تو و شوهرت فاصله

می اندازه.

مینو خانوم راستش جواب همسرتون منو متعجب کرد
میشه کمی بیشتر از ویژگی های شخصیتی همسرتون بگید: ایشون تا چه حد روی شما تعصب و حساسیت نشون میداد قبلا؟ روابط خودشون با خانوم های محل کار و یا فامیل در چه حدیه؟ تا چه حد مذهبی هست؟ رئیس خونه تا حالا چه کسی بوده ( بیشتر حرف چه کسی برو داشته ) ؟
( البته این سوالات رو در صورت تمایل جواب بدید و اگر فکر می کنید خیلی شخصی هست جواب ندید)

سلام سابیناجان
امیرازهمون اوایل تعصب(غیرت مردانه)نسبت به من به خرج نمی دادوهمین باعث می شدساعتهاباهم بحث کنیم ولی دیگه عادت کردم.درکل آدم شوخ طبعی هست وباهمه شوخی داره .باخانماهم رفتارمعمولی داره.زیادم سربه زیرنیست.مذهبی بودنش هم معمولیه.نمازشومیخونه روزه هاش روهم می گیره.توخونه هم تاحالارئیس داشتیم.هردومون باهم تصمیم می گیریم.مثلاهمین امروزتصمیم گرفتیم که تاچندماه دیگه بعد7سال بچه دارشیم.امیرعاشق بچه است.به خاطرمن قبول کرده بودبچه نداشته باشیم.الان من به خاطراون ازتمام خواسته هام وعلایقم می گذرم.آخه اون خیلی خوبه.[/quote]

اریانا جان
امیر آقای شما خیلی مرد خوبی است ، معلومه که دلش پاکه و بی ریاست، زورگو نیست... من مطمئنم که تحکم و غیرت هم داره، ولی نمی دونم چرا اینها رو فیلتر می کنه شدیدا، ولی نشون دادن غیرت و تعصب مرد به اندازه یکی از عوامل تحکم بخش زندگیه و اگه درست و به جا انجام بشه یک ابراز محبت هم هست...
من رفته رفته دارم به این فکر می کنم که اتفاقی که برای شما افتاده شاید یکی از دلایلش این بوده که مهره زن و مرد در زندگی مشترک به جای خود ننشسته.
عزیزم نکنه شما تحکم مردانه داری و یک نوع زن سالاری تو خونه تون حاکم باشه؟ طوری که امیر آقا از ترس از دست دادن شما همه ابراز احساسات مردانه شو ( تعصب مردانه ) سرکوب کرده باشه؟
به هر حال من به شما اکیدا توصیه می کنم مشاوره حضوری داشته باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

سلام سابیناجان
امیرازهمون اوایل تعصب(غیرت مردانه)نسبت به من به خرج نمی دادوهمین باعث می شدساعتهاباهم بحث کنیم ولی دیگه عادت کردم.درکل آدم شوخ طبعی هست وباهمه شوخی داره .باخانماهم رفتارمعمولی داره.زیادم سربه زیرنیست.مذهبی بودنش هم معمولیه.نمازشومیخونه روزه هاش روهم می گیره.توخونه هم تاحالارئیس داشتیم.هردومون باهم تصمیم می گیریم.مثلاهمین امروزتصمیم گرفتیم که تاچندماه دیگه بعد7سال بچه دارشیم.امیرعاشق بچه است.به خاطرمن قبول کرده بودبچه نداشته باشیم.الان من به خاطراون ازتمام خواسته هام وعلایقم می گذرم.آخه اون خیلی خوبه.

---

[/quote]

واقعا یک مرد باید چطور باشه شما خانوم ها راضی بشین؟ :ی ( شوخی بود)
خانوم آریانا ، شما این قسمت قضیه رو هم در نظر بگیر ، ریلکس بودن زیادی همسرت هم واقعا غیر عادیه ، نه که بهش مشکوک باشی ، نه به هیچ عنوان. اما این ماجرا که انشالله تموم بشه ، به نوعی تا آخر زندگیتون یک نوع احساس دین خواهید داشت و اینکه شوهرتون هم این حق رو شاید داشته باشه که زمانی عاشق کس دیگری بشه ، تمام ابعاد قضیه رو در نظر بگیر.

سلام آریانا
به نظر من هم این رفتار و عکس العمل شوهرت نه یه کم بلکه واقعاً غیر عادیه!
نه اینکه داد و بیداد راه بندازه و فورا بگه طلاق و ...نه اینکه انقدر خونسرد و بیخیال باشه و حتی قطع ارتباطتون رو به خاطر اینکه تو ضربه روحی نبینی، درست ندونه!

شما قبل از ازدواج چقدر همدیگرو می شناختین ؟

یه نکته هم اینه که تو این شرایط که تو با دلت درگیری تصمیم به بچه دار شدن به نظرم کار اشتباهیه!
عزیز دلم!
یه زن وقتی تصمیم به بچه دار شدن میگیره باید از هر لحاظ آمادگی لازم رو داشته باشه(مرد هم همینطور) اما زن بیشتر چون زن روحیات مختلف زن مستقیماً با جنین در ارتباط هست و این خیلی مهمه که تو از لحاظ روحی و فکری بتونی این زمینه رو داشته باشی.

تو الان باید تمام تلاشتو بذاری برای اینکه این آقای "به ظاهر دلسوز" رو از زندیگ خودت و همسرت بیرون کنی و هردوتون به آرامش برسید بعد به بچه فکر کنید.

سلام فرانک جان
امیریک بارخیلی سال پیش دچارهمچین اشتباهی شده بود.البته عاشق نشده بودفقط بایکی ازهمکاراش ارتباطش ازحدهمکاری گدشته بودوبه حددوستی رسیده بود.این درحالی بودکه همیشه بهش گفتم: توآزادی برای زندگیت هرتصمیمی بگیری،پس هیچ وقت فکرنکن فقط محدودبه منی.هروقت خواستی هرکاری بکنی منودرجریان بذارومطمئن باش همیشه درکت خواهم کردوبهترین راه روبرات پیشنهادمیکنم هرچندبه ضررخودم باشه.فقط سعی نکن بهم دروغ بگی.متأسفانه وقتی متوجه این قضیه شدم،میخواستم ازسرزبونش بکشم بیرون تاخودش همه چیروتعریف کنه.اماازمن اصراربودوازاون انکار.اونقدرحرفای منوکتمان کردتامجبورشدم ثابت کنم واس ام هاشوبازکردم وکفتم که باخوددختره حرف زدم.ولی اون بازم داشت انکارمیکرد.خلاصه،سراین موضوع من کوتاه اومدم ازش خواستم راهشوانتخاب کنه.تواین فاصله من سعی کردم مسئله رو زیادکش ندم.سوال نمی کردم وطی مشاوره هایی که داشتم تونستم خیلی راحت ببخشمش.البته بیشتربه خاطردروغاش .ماهیچ دعوایی سراین قضیه باهم نداشتیم.وقتی این ارتباط کاملاقطع شدامیرخیلی شرمنده بودومنوتحسین میکردومیگفت :وقتی به جای دعواوجاروجنجال به پاکردن منوبخشیدی ازخودم بدم اومد.
الان یه همچین موضوعی سرمن اومده اونم دقیقاداره رفتارخودموتحویلم میده.چندروزه خیلی هواموداره میدونه که درتلاشم تااون آقاروازذهنم پاک کنم.بهم گفت روکمک من حساب کن.هرکمکی ازدستم بربیادبرات میکنم تاراحتتربتونی فراموشش کنی.امیرواقعاکه یه دسته گل.
امااین ریلکس بودنش یکی ازخصوصیات اخلاقیشه.ازاولش هم اینجوری بودحتی قبل ازدواج.یه کمی زیادی ریلکسه.
ولی واقعاعاشق زندگیمونه.همیشه میگه یک لحظه زندگیشوبدون من نمیتونه تصورکنه.نمیدونم یاخیلی دوستم داره ویامن خیلی ساده ام.الان حدود12ساله که میشناسمش.فکرکنم این مدت برای یه شناخت کافی باشه.نه؟
تواینجوری فکرنمی کنی؟

سلام
راهنمایی های مفیدی توی این تاپیک دوستان ارائه داده اند
من فقط می خواهم یک نکته رو که به نظرم مهم اومد را عنوان کنم

انسانها نیاز دارند که با هم نوع خود ارتباط برقرار کنند و یه کشش و غریزه ای خدا در وجود انسانها قرار داده که نسبت به جنس مخالف خود متمایل بشوند
وقتی ازدواجی رخ می دهد یعنی یک زن و یک مرد با توجه به خصوصیاتی که دارند با هم پیمان می بندند که در کنار همدیگر برای رشد و شکوفایی همدیگر تلاش کنند
وقتی ازدواجی رخ می دهد زن و مرد از دنیای مجردی خود و من بودن خارج می شوند و به سمت ما بودن حرکت می کنند ... در تک تک لحظات یار یکدیگر شده و غمخوار و دلسوز هم می شوند حتی بیشتر از عشق و علاقه مادر به فرزند

اما وقتی شخص ثالثی میان این دو نفر قرار می گیره
وقتی چیزی باعث میشه این عشق و علاقه به سمتی خارج از اون دو نفر بره

باید فکر کرد و دید توی زندگی زناشویی چه کمبودی باعث شده که این وضعیت پیش بیاید
چه فقدانی رو شحص ثالث پر می کنه که زن و شوهر دوتایی نمی تونند آن را پر کنند

این آقا یا اون خانم نه ... تا وقتی که این کمبود توی زندگی باشه افراد ثالث زیادی وارد زندگی می شوند ... ولی یه سئوال آیا زندگی من بی در و پیکر هست؟ که هرکسی خواست بیاد و هرکسی خواست بره؟

وقتی مردی وارد خلوت زندگی یک دختر میشه و او را به عنوان همسر انتخاب می کنه
وقتی زنی وارد خلوت زندگی یک پسر میشه و او را به عنوان همسر می پذیره
هردو متعهد میشوند که به هم وفا دار بمونند
وفاداری فقط به جسم نیست بلکه روح و عواطف آدمی رو هم شامل میشه

خدا نمی گه تا آخر عمرتون به پای هم بمونید و بسوزید اگر این طور بود که خدا طلاق را قرار نمی داد

خدایی که ما انسانها رو خلق کرده و ما را از خودمون بهتره می شناسه بهمون به داشتن پاکی و نجابت صداقت و عفت توصیه کرده چه زن باشیم و چه مرد ... برای انسانها مشخص کرد بد چی هست و خوب چی هست

بیاییم کلاهمون رو قاضی کنیم
چرا سعی می کنیم یک زندگی زناشویی را پابرجا نگه داریم ؟ آیا زندگی زناشویی که من دارم همون چیزی هست که می خواستم داشته باشم؟
وقتی با اختیار و اراده از بین دنیایی گزینه ، خودم انتخاب کردم ... چرا الان این زندگی نباید پاسخگوی نیازهای من باشه؟

آیا راهی برای افزایش عشق و محبت در این زندگی نیست؟
آیا عشقی که نسبت به همسرم داشته ام تمام شده؟
آیا برای زنده نگه داشتن علاقه و محبت در زندگی ام کوشیده ام؟
.
.

آیا راهی برای اصلاح این زندگی نیست؟
آیا همه راهکارها را رفته ام ؟
آیا تلاشم را برای داشتن یک زندگی زیبا و رویایی کرده ام؟
و آیاهای فراوان دیگه

اگه به همه ی اون آیا ها پاسخ داده ام و حجت بر خودم تمام هست
چه دلیلی داره خودم را اسیر این دوگانگی عشق یا گناه بکنم
هر چیزی راهی داره
مگر نه اینکه آزاد آفریده شده ایم ، مگر نه اینکه حق انتخاب داریم ، مگه نه اینکه طلاق هرچقدر که منفور باشه باز هم حلال خدا هست

پس اگر همون طور که وقتی می خواهیم وارد خانه ای بشویم باید از در وارد بشویم
برای اینکه با جنس مخالف بخواهیم رابطه ای عاشقانه و عاطفی داشته باشیم باید از درش وارد شویم
در صحیح برای وارد شدن و نگه داشتن این رابطه با شخص ثالث چی هست؟


جدایی؟
فکر کنم درست باشه ...

اما آیا خواست حقیقی من همین هست؟

وقتی زن به عنوان زن نیاز عشقی و عاطفی همسرش رو پر نمی کنه ، وقتی مرد به عنوان مرد نیاز عاطفی و عشقی زنش رو پر نمی کنه

وقتی در ورودی زندگیمان را روی دیگران بگشاییم

وقتی عشقی رو که باید از همسرمون دریافت کنیم ، از جای دیگری دریافت می کنیم

آیا این زندگی درسته؟

آریانا جان!
من صحیتهای بالهای صداقت رو 100% تایید میکنم و درواقع حرف دل من هم هست که میخواستم بهت بگم.

عزیزم حالا میگم رفتار شوهرت اصلا غیر عادی و شک برانگیز نیست چون این عین رفتار خودته که به قول خودت تحویلت میده.
آخه خواهر من چرا به زندگی و تعهد زناشویی تون پایبند نیستید ؟
چرا به کانون خانواده تون انقدر بی توجه هستید و قداست ازدواج و زن و شوهری و بنیان خانواده براتون بی اهمیت شده؟
شما یه زن و شوهر جوان هستید که راه درازی رو در پیش دارید تا انشاءالله در کنار هم خوشبخت باشید و بچه دار بشید و ... حیف نیست هرکدام جدای از اون یکی راهی رو برید که اشتباهه؟

میدونم تو الان قصد جبران داری و خدا رو شکر که رابطه ات با اون آقا پیشرفت نکرده شوهرت هم از گذشته اش پشیمانه اما هردوتو باید سعی کنید این رفتارها و روابط رو برای همیشه بذارید کنار و در قلبتون رو جز برای همدیگه برای کسی باز نذارید .
میگن : دل حریم خداست به هر کسی نباید اجاره داده بشه!

به همدیگه محبت کنید، عاشق همدیگه باشید، به همدیگه خیانت نکنید تا امین همدیگه باشید و ...تا کسی جرات نکنه پا تو زندگی زناشویی تون بذاره.

خانم بالهای صداقت به خاطرپاسختون متشکرم.امایه چیزی رونفهمیدم منظورتون جدایی ازهمسرم بودیااون آقا؟؟؟؟
من وامیرعاشق زندگیمونیم.برای ساختنش وتابه اینجارسوندش خیلی زحمت کشیدیم واجازه نمیدیم به این سادگیهاازبین بره.خودم هزارباربه این موضوع فکرکردم که چه چیزی،چه کمبودی باعث چنین گناهی شد؟
البته موردشوهرم تقصیردختره بود.گیرداده بوداساسی.بعدش هم که ازدواج کردوخلاص شد.اماموردخودموهیچ وقت نفهمیدم.اوایل یه ارتباط ساده همکاری،بعدش یه کم فراترتاحدهمکارصمیمی،چندما ه بعدفکرمیکردم دوستش دارم اماشایدمثل یه برادر،یایه پدرباشه وبرام اهمیت نداشت.اون انقدرخوب بودکه حتی امیرهم دوستش داشت.تااینکه مدتی به خاطرمسافرت من ودرادامه مسافرت اون حدود17روزندیدمش ،اون موقع بودکه فهمیدم نمیتونم دوریش روتحمل کنم،برام مهمه خیلی هم مهم.ولی چی باعث شدنفهمیدم.من وامیرتوزندگیمون هیچ کمبودی نداریم.هیچ کمبودی ازهرلحاظ.اینوفقط من نمیگم امیربیشترازمن معتقدبه این مسئله است.
دل حریم خداست به هرکسی نبایداجاره داده بشه!
این جمله ات حرف نداشت فرانک جان.

آریانا خانوم چی کار کردی؟ رابطه تو قطع کردی با اون آقا؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

خانم بالهای صداقت به خاطرپاسختون متشکرم.امایه چیزی رونفهمیدم منظورتون جدایی ازهمسرم بودیااون آقا؟؟؟؟

---

جدایی خودت و شوهرت
زندگی زناشویی یعنی زن و شوهر ... وقتی ازدواج می کنیم متعهد می شویم که عشق و علاقمون رو نثار همدیگر کنیم
وقتی یه نفر سومی میاد که بهمون عشق می ورزه و دوستش داریم ، دلتنگش می شویم و ...
یعنی حس عاشقی دوباره توی وجودمون داره شکل می گیره اما نه برای همسرمون
پس یعنی همسرم در تامین نیازهای عاطفی من موفق نبوده
یعنی زندگی زناشویی مون یه جاییش کمبود داره

خوب نمیشه که سه تایی باشیم ... به نظر تو میشه؟
اگر می خواهی عشق اون آقا رو برای ابد نگه داری و بهش عواطف شدید پیدا کرده ای
بهتر هست از راه درستش وارد بشی



++++++++++++

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آریاناng

من وامیرعاشق زندگیمونیم.برای ساختنش وتابه اینجارسوندش خیلی زحمت کشیدیم واجازه نمیدیم به این سادگیهاازبین بره.

---

برای ساختنش و به اینجا رسوندنش خیلی زحمت کشیده ای

الان شما در اون زندگی هستی مثل ماهی که توی آب هست ولی داره آب آب می کنه وقتی میاد بیرون تازه می فهمه

من و سایر دوستان داریم از بیرون زندگیتون رو می بینیم

مطمئن باش حتی یک لحظه هم شک نکن که تو و شوهرت با اینکه عاشق هم هستید و خیلی زحمت کشیدید
دارید آرام آرام و آهسته آهسته بدون اینکه متوجه بشوید زندگیتون رو به سمت نابودی می کشونید

شاید نوشتی به این سادگیها اجازه نمی دهی
اما چینی زندگیتون ترک خورده
علت ترکش رو نمی دونید نه تو و نه همسرت
اما به جای اینکه جلوی این ترک رو بگیرید تا نشکنه
مرتب دارید بهش رنگ و لعاب می زنید تا این ترک کمتر دیده بشه غافل از اینکه ترک داره با سرعت خیلی نامحسوسی تا پاشیده شدن چینی زندگیتون پیش میره