نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام
دختری 20 ساله هستم تقریبا 1 سال پیش با پسری به قصد ازدواج با اطلاع خانوادم آشنا شدم ولی خونواده ی پسر کاملا بی خبر بودن.چون خودش می گفت اگه از الان بگم مخالفت میکنن بذار همه شرایطم واسه ازدواج محیا بشه بعدا میگم. حالا بعد 1 سال که تقریبا شرایطش مناسبه به مامانش گفته.ولی مامانش شدیدا مخالفت میکنه و میگه با اون دختری که من میگم باید ازدواج کنی و اصلا حق نداری خودت انتخاب کنی.
موندم این وسط چیکار کنم؟خیلی از لحاظ روحی بهم ریختم:302::302:.
سلام الی عزیز
دلیل مخالفت مادرشون چیه؟ چون خودشون باهاتون آشنا شدن؟
رابطه شما با این آقا در چه حدی است؟ رسمی؟ صمیمی؟..........
در هرصورت بهتره شما اصلا در این کار(راضی کردن مادرش)دخالت نکنین ، چون وظیفه این کار کاملا به عهده آقا پسره ، و دخالت شما کارا رو بدتر می کنه
تا اونجایی که من در جریانم مادرشون کلا مخالفن که پسرشون دختریو انتخاب کنه میگن اگه قراره ازدواج کنی باید بصورت کاملا سنتی باشه.در ضمن اختلاف سنیه ما 10 ساله به نظر خودم تنها دلیلش میتونه این باشه.
در مورد رابطمون هم باید بگم زیاد رسمی نیست فقط پدر و مادرم میدونن.
سلام،
پدر مادر شما نظرشون مثبته؟
آقا پسر باید با پدر مادرش صحبت کنه و اونها رو نرم کنه.
یک طوری که اونها فکر نکنند شما باعث شدی پسرشون تو روی پدر مادرش بایستد. یعنی به اونها بگه که نظرشون خیلی برایش مهمه و بدون اجازشون کاری نمی کنه. ولی همینطور نظر اونها رو راجع به شما مثبت کنه و بگه که شما دختر خوبی هستی و خودشون می توانند بیایند خواستگاری و شما و خانواده شما رو ببینند، بعد نظر بدهند.
بعد هم با پدر مادرش تشریف بیاورند خانه شما خواستگاری.
این خیلی مهمه که به خصوص حالا که پدر مادرش خیلی حساس هستند، هر دوتاتون خیلی با احترام با اونها رفتار کنید. اینطوری دل اونها رو به دست بیاورید.
زیاد هم آقا پسر از رابطه شما و اینکه 1 سال هست که هم رو می شناسید نگه، شاید بهتر باشه. بگه از شما خوشش اومده و حالا می خواهد بقیه کار رو دست پدر مادر بسپارد.
پدر و مادرم انتخابو به عهده ی خودم گذاشتن اگه من راضی باشم اونام حرفی ندارن.
مشکل ما فقط خونواده ی ایشونن.خیلی نگرانه اینم که مادرش با حرفاش تحت تاثیرش قرار بده.
تو این شرایط خود این آقا چی میگن؟ نظرشون چیه؟
اگه خونواده اونا متوجه این یک سال و باخبر بودن خونواده شما نباشن فکر میکنم بهتره.
خودشون میگن من تو انتخابم اصلا شکی ندارم و مطمئنم و اگه قرار باشه یکی دیگه رو انتخاب کنم حتما تو زندگیم شکست می خورم ولی با این وجود باز نگرانم.
دوست خوبم یه ضرب المثل هست که میگه:
Let's talk
بیایید صحبت کنیم.
بهترین شیوه صحبت شما یا خانواده شما یا فرد مورد نظرتون با خانواده اش و مامانش هست.
سعی کنید کم کم برید جلو و شرایط رو طوری فراهم کنید که مادرش راضی بشه.
طبق تجربه هایی که دارم زرنگی پسر و دختر تو این زمینه می تونه خیلی کمک کنه بستگی به خودتون داره.
از یک فرد خبره هم کمک بگیرید بد نیست. اگه بتونید کسی رو پیدا کنید که در این مسئله این مدلی موفق بوده باشه که عالیه
:72::72:
خیلی ممنون گلم .:46:
میشه کمی بیشتر راهنماییم کنی؟منظورتون از اینکه میگی زرنگ باشیم چیه؟
به نظرتون بد نمیشه من خودم با مامانش حرف بزنم؟
مشکله دیگه ای هم که هست اینه که این فرد خبره تو آشناهاشون نیست واکثر پسرای فامیلشون سنتی ازدواج کردن .
الی عزیز،
در شان شما نیست که برای ازدواج با مادر آقای داماد وارد مذاکره بشوید.
اګر این آقا با سی سال سن و یک عمر زندګی با والدینش نتواند آنها را برای مهم ترین تصمیم زندګیش متقاعد کند، شما نیز کاری از پیش نخواهید برد جز سبک کردن خودتان و منفی تر کردن نظر خانواده ی ایشان.
خانواده ی سنتی ای که تصمیم پسرشان اینقدر برایشان مهم نیست که حتی یکبار برای دیدن شما بیایند، فکر می کنید عکس العملشان در مقابل صحبت شما با مادرشان چه خواهد بود؟
اګر این آقا نتواند خانواده اش را متقاعد کند یا خودش تمایل چندانی ندارد یا از قدرت و قاطعیت لازم برخوردار نیست. به هر حال سن کمی ندارند.
به نظر من بهتر است ارتباطت را با ایشان قطع کنی و بګویی که به اندازه کافی از هم شناخت دارید و لزومی به ادامه ی ارتباط نمی بینید. هر وقت تونستند خانواده شان را راضی کنند می توانند بیایند خواستګاری. وعده ی منتظر شدن و از دست دادن فرصتهای دیګه را هم بهشون ندید. اینطوری این آقا به خودشون می آیند و نهایت سعیشان را خواهند کرد. اما اګر همینطور بی هدف ادامه بدهید، بعد از دو سال دوستی و بازی با احساسات شما با کس دیګه ای ازدواج می کند و می رود و شما می مانید و فرصتهای از دست رفته و ضربه ی روحی از بازیچه شدن و ...
شما هنوز خیلی جوونی و فرصت های خوبی خواهی داشت. شاید حکمتی توی این کار باشد.
مواظب خودت باش و سعی کن سنجیده عمل کنی :72:
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط eli1389
ببینید زرنگی به این معنا نیست که خودتون برید جلو و من کارشناس نیستم ولی اگه باشم این کار رو نمی کنم.
مثلا یکی از افراد رو واسطه کنید بطوریکه شما رو خوار نکنه و اونا متوجه نشن که از طرف شماست.
بعدشم اینگونه مادرها خیلی سخته باهاشون ساختن و به قول دوستمون اگه پسره با 30 سال سن هنوز نتونسته مادرش رو متقاعد کنه ، من نمی گم پسره مشکل داره ولی اینطور مادرشوهری کلافه کننده است.
به عقیده من بهترین راه حل پیدا کردن مدلی اینگونه ای است. مهم نیست کی هست و در کدوم طایفه است و حتی غریبه هم خوبه ولی کسی که تونسته این مسئله رو حل کنه باید آدم فوق العاده خبره بوده باشه.
چون من یکی از دوستام حدود سه چهار ساله که با یه دختر دوستن و همدیگه رو میخوان ولی هنوز که هنوزه مادر دوستم نذاشته پسرش با دختره ازدواج کنه!!!
البته برای هر مسئله ای راه حلی هست که باید از متخصصش پرسید و متاسفانه من تخصص ندارم. اما اگه بتونم کاری انجام بدم کوتاهی نمی کنم
ایام بکام:72:
میشه یکی از کارشناسای عزیز دقیقتر راهنماییم کنه؟
من با خود آقا پسر هیچ مشکلی ندارم فقط مشکلمون مادرشه.به نظرتون منطقیه به خاطر مامانش باهاش قطع رابطه کنم؟
ببین الهام عزیز
شما باید جواب این سوال رو خودتون بدید
چون خودتون بیشتر برش واقفید تا یه کارشناسنقل قول:
به نظرتون منطقیه به خاطر مامانش باهاش قطع رابطه کنم؟
به عقیده من تا دلیل منطقی پیدا نکردی قطع رابطه نکن
ولی سعی نکن احساسی شی
به قولی: سنگین باش، رنگین باش
بذار پسره خودش بیشتر درگیر ماجرا باشه...
ولی کم کاری نکن:72::72::72:
برات دعا می کنم
انشاالله هر چه زودتر مشکلتون حل شه:310::310::310:
الی جان، به خاطر خودت و آینده ات باید این ارتباط را قطع کنی.نقل قول:
نوشته اصلی توسط eli1389
اگر این آقا پسر به هیچ طریقی نتواند خانواده اش را راضی کند و بدون اجازه ی آنها هم مایل به ازدواج با شما نیست ادامه دادن این رابطه برای چیست؟
اگر راهی برای راضی کردن آنها وجود داشته باشد با جدایی از شما به فکر استفاده از آن راه می افتد و آن را عملی می کند و انشالله تکلیفتان و برنامه تان مشخص می شود. شما هم نمی توانید هیچ کاری بکنید. اون آقا بهتر می داند چه کسی می تواند واسطه شود یا مثلا مادرش با کی راحت است و ...
تا زمانی که شما مفت و راحت در دسترس ایشانی و ترسی هم برای از دست دادن شما و ... ندارند کاری نخواهد کرد. ادامه ی رابطه باعث می شود که شما وابسته تر بشوید، بعد کم کم با درخواستهای بعدی ایشون روبرو می شید و چون خانم هستید و احساساتی و راحت هم گول می خورید و ... قبول می کنید. اول دستت را می گیرد و بعد کم کم بغل و بوس و ... بعد از یه مدتی که به همه چیز رسید خیلی راحت می گن که مادرم مخالفه، تو که از اول می دونستی، من که گفته بودم ... ایشون می رن دنبال زندگیشون و شما می مونید و یک شکست عاطفی سخت و ارتباط جسمی و احتمالا جنسی که برای زندگی آتی تان مساله ساز است و ....
بهش بگو که چون ما نمی تونیم با هم ازدواج کنیم من دیگه دلیلی برای ادامه ی دوستیمون نمی بینم و خانواده ام هم این رابطه ی بی فرجام را نمی پسندند و نمی خوام فرصتهام را از دست بدم ( این را حتما بگو تا اگر واقعا خواهان شماست از ترس از دست دادنتان، جدی تر وارد عمل شود).
رهایش عزیز خیلی ممنون از توجهت.ولی عزیز تو که جای من نیستی تا بدونی وقتی یکسال با تموم وجودت کسی رو دوست داری به این سادگیا نمیتونی رهاش کنی .
از بابت اونم کاملا مطمئنم فقط خانوادش اذیت میکنن و میخوان حرف فقط حرف خودشون باشه.
خود اونم خیلی تلاش میکنه ولی مامانش خیلی سر سخته و میگه اگه اون دختری رو که من میگم نگیری شیرمو حلالت نمیکنم.این حرفش باعث میشه امیر عقب نشینی کنه.
عزیزای تالار کمک کنین مشکله منم حل بشه.:323:
پس چرا هیچکس هیچی نمیگه؟:325::302:
چرا هیچکس هیچ چی نمیگه؟نکنه مشکل من غیر قابل حله؟
منتظر راهنماییهای خوبتون هستم.
توکل کن به خدا
امرت رو به او واگذار کن
ما هم برات دعا می کنیم.
فقط بدون:
خواستن توانستن است:310:
چی را توکل به خدا کن.
اول باید فکر کنه درست عمل کنه بعد توکل.
مادر آقا راضی نیست و آقا هم گفتن که بدون رضایت مادرشون ازدواج نمی کنن. خب ایشون باید ارتباط دوستیشون را قطع کنند. اگر مادرشون راضی شد و خانم هنوز ازدواج نکرده بودند می آیند خواستگاری شاید قبول کنند.
اگر هم مادرشان راضی نشد خب تمام شده دیگه.
حالا ایشون بشینن یه چند سالی دیگه از وقت و فرصت و روح و روانشون را درگیر یه رابطه ی نامعلوم کنند که چی؟
الی عزیز من کاملا می فهمم ترک کردن کسی که عاشقشی چقد سخته،خودم که هیچ وقت نتونستم اینکارو انجام بدم و لطمه خیلی بدی .
فقط میتونم چندتا توصیه بهتون بکنم،الی عزیز اول باید بدونی که این حرفارو از کسی میشنوی که تا به خاطر عشق از همه چیش گذشت،پس فکر نکن ایارو از دل خوش میگم،اینا تجربه هایی هستن که قیمت خیلی گزافی پاشون دادم.
الی جان تو این دنیا هیچ کس مهمتر از خودت نیست،به این فک کن اگه 1سال دیگه تو به پای این اقا وایسی اما این اقا نتونه مامانش راضی کنه تو چه وضعی خواهی داشت،بدترین حالت رو تصور کن،فکر کن یکسال دیگه یهو بیاد بگه مامانم مجبورم کرد فلان دخترو عقد کنم،اون وقت تویی که باختی عزیزم،من وقتی نامزدم اومد خواستگاریم دوس داشتم به پای عشقم بمونم به امید اینکه 1روز شاید برگرده،حتما الان میگی مورد من بهتره مورد اطمینان تره،اما الی عزیز من به ع ایمان داشتم،میدونی ایمان یعنی چی؟
وقتی نامزدم اومد خاستگاریم دوس داشتم ردش کنم اما با خودم گفتم اگه رد کنم 2سال دیگه بفهمم ع ازدواج کرده اون وقت منم که باختم،این بدترین تصوری بود که داشتم،از همین ترسیدم و نامزدم قبول کردم،بعد 7 ماه میدونی چی فهمیدم؟ ع منو بخاطر اینکه با 1دختر دوست شده بود ول کرده بود،این داغونم کرد اما همین که برای اولین بار از وقتی که ع تو زندگیم اومده بود تصمیم درست گرفته بودم و نامزد کرده بودم 1کم اومم میکرد.
نکته دیگه این هست که اقایی که تو میخوای اگه بتونه مادرش راضی کنه به وقت بیش از حدی نیاز نداره بچه که نیست موقعیت ازدواجم داره،الی عزیز از اگه بیش از چند ماه طول بکشه از دو حالت خارج نیست یا این اقا داره بازیت میده،یا توانایی و عرضه تصمیم گیری برای خودش نداره، مامانم راضی نمیشه،مامانم مقتدره،مامانم تو خانواده حرف اول و اخر میزنه،اینا همش بهونه است.
میپرسیدی چطور زرنگ باشم؟بزرگترین زرنگی که میتونه داشته باشی اینه که خودت از در دسترس بودن او اقا دور کن،بذار بفهمه تو به هر سازش نمیرقصی،اگه واقعا طالب تو باشه به روند به دست اوردنت سرعت میده،اگرم نه،میفهمه تو اینقد ساده نیستی که بازیچه بشی.
الی عزیز بازم میگم تو اینجور موقعیتها هیچ کس مهمتر از خودت و عزت خودت نیت.
این یادم رفت بگم این که ع من بخطر ی دوست دختر ول کرد از بدترین چیزی که میتونستم تصور کنم هزاران برابر بدتر بود.
سلام فقط خاستم بگم حرفات خیلی جالب و با معنی بود افرین به منطقت ایامت شاد باشه:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط s.sepide
ممنون سپیده جان از راهنمایی خوبت.دوستای عزیز تالار میگن رابطه رو قطع کنم ,ولی من از یه طرف غیرممکن میدونم این کارو چون شدیدا دوسش دارم البته تو تالار مقاله ای خوندم در مورد وابستگی و دلبستگی با توجه به این من خودم فکر میکنم دوست داشتنم علاقه ی قلبیه و از روی هوس نیست، از یه طرف دیگه وقتی فکر میکنم میبینم اگه من خودم باعث قطع شدن این رابطه شم بعدا خودم از درون از عذاب میکشم چون واسه بدست آوردنش نه تنها زحمتی نکشیدم بلکه باعثش خودم بودم و پشتشو خالی کردم.
دوستای تالار به نظر خودم بهتره تمام سعیمو واسه رسیدن بهش بکنم تا بعدا بهانه ای واسش نمونه که باعثش تو بودی!ولی نمیدونم باید چیکار کنم و چطوری بهش دلگرمی بدم؟
من همیشه بهش میگم تمام حرفاتو با قاطعیت بگو ولی میگه هیچ فرقی نداره چه با قاطعیت چه بی قاطعیت،اونا حرفای خودشونو میزنن و حتی چند مورد رو بهش پیشنهاد کردن،میگه خودم اونا رو رد کردم و تو رو پیشنهاد دادم ولی مامانش به خاطر اختلاف سنیمون مخالفت کرده ،میگه اگه زیاد اصرار کنم شک میکنن و میگن تو باهاش رابطه داری!
الی عزیز کاملا شرایط تورو درک میکنم، عزیزم عشق تو از روی هوس نیست،مطمئنی عشق اون اقا هم از هوس نیس؟ نگو مطمئنم چون ال میکنه چون بل میکنه،هیچ تضمینی نیست،گلم مردها قابل اطمینان نیستن،زمانی میتونی بگی واقعا عاشقت بوده که سر سفره عقد بله گفته باشی،چرا نمیفهمی: قاطعیت فایده نداره،به خاطر تو اینایی که مامانم میگه رو رد کردم،اینا همش بهونه اس،اینا بازین،فک نکن این قصه ها فقط به تو گفته شده،ما دخترا چقد ساده ایم:302:
نمیدونی من چه قصه ها شنیدم،اگه تو یکسال رابطه داری نمیتونی دل بکنی من 3 سال رابطه داشتم نتونستم دل بکنم،تا اخرش مثل ی اشغال بیرونم انداخت، حتی بازم نمیتونستم ازش دل بکنم.
باشه بیا فرض کنیم اون اقای طرف تو دروغی تو کارش نیست،بازم چه لزومی داره اینقد در دسترسش باشی؟الی جان اشتباه من تکرار نکن مردها اگه مال قرن سی ام باشن برا ازدواج میرن سرغ دخترای خارج از دسترس،حال و هولشونو با قابل دسترسا میکنن بعدم میذارن میرن،من نمیخام به تو توهین کنم،خودم ی روزی برا ع هرکاری کردم،منم قابل دسترس بود،و بد چوبشو خوردم،تو هر کار کنی منو ککم نمیگزه،تو خوشبخت باشی یا بدبخت چه تاثیری برای من داره؟من فقط دلم برای یکی مثل خودم میسوزه.
بارها پیش خودم گفتم اگه من براش قابل دسترس نبودم شاید الان به هم رسیده بودیم،فک نکن من راحت راضی شدم،اما عزیزم تو نهایت خباثت ی مردو حتی تصورم نمی تونی بکنی.
اینکه میگی حمایتش میکنم تا درست شه اشتباه محض تو هست،الی عزیز ساده نباش،اون اگه بخاد بازیت بده تو حمایتش کنی یا نه چه فرقی میکنه؟
باشه ترکش نکن اما اینقد براش میدون باز نذار،فک نکنم بعد یکسال تحت فشار گذاشتنش دور ار از محبت و انسانیت باشهنقل قول:
از یه طرف دیگه وقتی فکر میکنم میبینم اگه من خودم باعث قطع شدن این رابطه شم بعدا خودم از درون از عذاب میکشم چون واسه بدست آوردنش نه تنها زحمتی نکشیدم بلکه باعثش خودم بودم و پشتشو خالی کردم.
سلام الی جان
وقتی تاپیکت رو خوندم یاد خودم افتادم البته مشکل من دقیقا برعکس مشکل شما بود
ولی این نکته رو بهت میگم کمی عاقلانه فکر کن از روی احساس تصمیم نگیر
اگر مادر این آقا از روی اجبار قبول کنن که شما عروسش بشی شما حمایتهای خانواده همسرتون رو از دست می دید
و بر فرض که با خانواده ایشون قطع رابطه کنید ولی اینون یادتون باشه هیچ وقت نمی تونید یک پسر رو از مادرش جدا کنید چون گوشت و استخوان رو نمی شه از هم جدا کرد این چیزها که می گم شاید الان مهم نباشه ولی بعدا خودش رو خیلی بزرگتر از چیزی که هست نشون میده و از هر چیزی مهمتر به خدا توکل کن خودت رو بسپار دست خدا و آرامشت رو از اون بخوا:310:
سپیده جان میشه راهنماییم کنی چطوری غیر قابل دسترس باشم؟تنها راه ارتباطی ما تلفنیه.یعنی میگی اگه زنگ زد جواب ندم؟آخه چقد میتونم جوابشو ندم؟در ضمن رو جواب دادنه تلفن خیلی حساسه ها!میگه من زنگ زدم دوست دارم همیشه جواب بدی اگه نتونستی حتما اس ام اس کن که نمیتونی تا من نگرانت نشم!!!
حالا اگه به یکباره غیر قابل دسترس باشم شک میکنه!!!!
الی گلم، من شاید حرفایی که میزنم از تجربه هام تاثیر گرفته باشه، پس بهتره کارشناسای تالار کمکت کنن، اما اگه من جای تو بودم بهش میفهموندم بدون ازدواج حاضر به ادامه این رابطه نیستم،براش ی بازه زمانی تعیین میکردم،کم کم رابطم کم میکردم تا بفهمه من فقط حرف نمیزنم،که بفهمه نمیتونه هر جور میخواد پیش بره،البته همه اینا و طرز رفتار و بازه زمانی بستگی به نحوه رابطه شما داره
سلام خدمت دوستای گلم.
دوستای عزیز تو این مدت خیلی رو خودم کار کردم و تونستم خیلی خیلی آروم بشم و با این موضوع کنار بیام.
ولی تازگیا زنگ زد و میگفت که قراره برن خواستگاری دختری تو یه شهر دیگه و میگه شرایطه دختر خیلی خوبه و من برای اینکه بتونم ردش کنم براش شرایطه سخت میذارم تا قبول نکنه!!!!!!
منم فقط گفتم موفق باشی و از این جور حرفا...
به نظرتون کارم درسته؟
نمیخوام ناراحتت کنم ولی حقیقتو قبول کن اون آقا نمیتونه بدون رضایت خونوادش واسه ازدواجش با شما قدم جلو بذاره شاید از اینکه بخواد رو راست حرفش بهت بزنه خجالت میکشه و اون حرفو زده ولی من اگه بجای شما بودم دیگه منتظرش نمیموندم ...نقل قول:
نوشته اصلی توسط eli1389
اون اگه واقعا میخواست فقط و فقط با شما ازدواج کنه مطمئن باشه به همین راحتی پا پیش نمیذاشت بره خواستگاری یکی دیگه .. همون بهتر زود این کار رو کرد این جوری تکلیف تو هم روشن میشه
:302:اینم از بخت بد منه دیگه, تا خواستم یکیو از ته دل دوست داشته باشم باید اینجوری بشه اصلا خوشی به من نیومده
نقل قول:
نوشته اصلی توسط eli1389
عزیزم خودتو ناراحت نکن تو هنوز سن و سالی نداری . مطمئن باش شاهزاده رویاهات که لیاقتتو داره خودش میاد سراغت :46:
مشکل ما دخترها اینه قبل از اینکه مطمئن بشیم دل میبندیم:316: اونوقت باید کلی دچار مشکل روحی بشیم تا اون شخصو فراموش کنیم
بخدا توکل کن باور کن همچین آرامشی بهت میده که همه چی رو خیلی زود فراموش کنی از همین الان تصمیم بگیر دیگه بهش فکر نکنی :104: