من چیکار کنم؟ !!!!!!!!!!!

با سلام خدمت همه دوستان محترم.
چند بار مطالبی که هست رو خوندم ولی از اونجا که وضعیت آدما با همدیگه فرق داره ، به جوابم نرسیدم. امیدوارم اگه سوالم تکراری بود ببخشین.
دانشجوی سال اولم ، مدتی میشه که با دختر خانمی توی دانشگاه آشنا شدم و با هم حرف زدیم (ضمنا رشته مون با هم فرق داره ولی توی یه دانشگاهیم) – اولش قرار شد با هم خواهر – برادر باشیم ولی بعد چند مدت حس کردم که میتونه برام شریک زندگی خوبی باشه. به همین خاطر موضوع رو بهش گفتم. اینو هم بگم که ایشون سال آخر هستن و امسال درسش تموم میشه و میره واسه ارشد. اون اصرار داشت که فقط خواهرم باشه. چون هیچ حسی بهم نداشت و نداره. تا حالا تو دانشگاه که دیدیم هیچ، 2 بارم بیرون دیدیم همدیگه رو.
هنوز شرایط ایده آل ازدواج رو ندارم از جمله نداشتن شغله و چیزای دیگه ... !
و اینم میدونم که این مدت آشنایی کم نمیتونه تضمینی واسه شناخت باشه. ازش خواستم که بذاره بیشتر با هم آشنا بشیم ولی قبول نمیکنه. اونجوری هم که گفته کسی تو دلش نیست. (به حرفاش اعتماد کامل دارم و ذره ای شک ندارم بهش)
یه برادر داره که اونم هم دانشگاهمونه ولی رشته ش چیز دیگه س. میخوام با برادرش دوست بشم. میخواستم نظرتون رو بدونم.
الان از شما میخوام که راهنماییم کنین و بگین که چیکار باید انجام بدم.
ممنونم از همه

از الآن تا 4 سال دیگه وقت داری از اون دانشگاه دختر انتخاب کنی از حالا خودتو درگیر نکن.این چند ترمو خودتو با درس و

کلاس مشغول بکن البته حواستم به دخترا باشه بعد ترم آخر که تکلیفت از الآنت قابل پیش بینی تره و معیارهات با ثبات تر

شدن یکی رو انتخاب کن.ولی توصیه می کنم تا زمانی که سر کار ثابت نرفتی،طرف هیچ دختری نه برای دوستی نه ازدواج

نری.

سلام
تازه سال اول هستي و اين ها پيش مياد
توجهي نكني بهتره

يكي از هم دوره اي هاي من همون ترم اول شديدا يكي رو مي خواست بعد از مدتي شديدا اون رو نمي خواست

يا حق

سلام ، خوش اومدید
اکثر کسایی که تو این تالار هستند. احساس الآن شما رو یه زمانی داشتن،
اولا! اینکه هیچ وقت فکرشم نکنید که بتونیید با خانومی مثل خواهر و برادر باشید، چون تجربه نشون داده که شدنی نیست!!!!!!!!!:305:
ثانیاً وقتی وارد فاز احساسات بشوید دیگه نمی تونید عاقلانه فکر کنید
ثالثاً شما خیلی جوونید هنوز ممکنه تغییرات اساسی تو معیار ها و طرز فکرتون بوجود بیاد و دیگه اون آدمی نباشید که الآن هستید
اگه سرتون درد نمیگرفت بازم به لیستم اضافه می کردم:311:
به خودتون زمان بیشتری بدهید بهتون اطمینان می دم که ضرر نمیکنید
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mahijun66

اون اصرار داشت که فقط خواهرم باشه. چون هیچ حسی بهم نداشت و نداره.

---

اگر که جداً حسی بهتون نداره و می خواد صرفاً خواهرتون باشه و این رابطه خواهر و برادری ادامه پیدا کنه آخرش بن بسته.
مسیر اشتباهات دیگران رو دوباره نرید.
این جور روابط دختر و پسر که روش اسم خواهر و برادری می ذارن به نتیجه نمی رسه و در اکثر موارد وابستگی ایجاد می کنه.
براتون سخته به خاطر وابستگی که بینتون ایجاد شده ولی اگر که اون دختر خانم قصدش فقط رابطه خواهر و برادریه این رابطه رو تموم کنید. اگر که توان شکست عشقی و از دست دادن چند سال از بهترین سال های زندگیتون رو دارید می تونید این رابطه رو ادامه بدید ولی این راهیه که بقیه رفتن و به بن بست رسیدن شما از تجربه هاشون استفاده کنین. جامعه مون پره از این جور روابط.
و یه نکته دیگه این که اگر که الان حسی بهتون نداره حتی یه عشق ساده بعداً هم نخواهد داشت.

سلام.
از دوستان بخاطر اینکه به همین زودی جواب دادن ممنونم.
ولی میخوام منطقی جلو برم. نمیشه راهی بگین که بشه احساساتشو بیدار کرد؟ اگه ناراحت نمیشین از بعضی از جوابای بالا دلگیر شدم. احساساتم پایدار و ثابته. محاله که بعد مدتی عوض بشه.
خواهش میکنم یه راهی برام بگین که بقول معروف بتونم عاشقش کنم. تو اینترنت چندین مقاله راجب این مورد خوندم. ولی نمیدونم جواب بده یا نه. همون راهی که "هر لحظه باهاش و به فکرش باشم و بعد غیر قابل دسترس بشم"
حالا بی صبرانه از شما میخوام که کمکم کنین. ضمنا من متولد اواسط 66 و ایشون متولد آخرای 67 هستن. اینم میدونم که اختلاف سنیمون کمه. ولی بودن کسایی که با همین اختلاف سن و شاید کمتر ، خوشبخت شدن.
سطح طبقاتی و فرهنگی مون با هم یکیه . همشهری و همزبون خیلی بهتره از جای دیگه. میخوام خوشبختش کنم. نیتم خیره و تصمیمم جدیه. خواهشا یه راهی بگین که خوشحالم کنین.
ممنون از لطف شما. :325:

سلام

العان اصلا به فکر ازدواج نباش چون هم خیلی زوده و هم شرایط تو مهیا نیست
پیشنهاد می کنم تا درست تموم نشده و کار درستی پیدا نکردی و پول حسابی جمع نکردی اصلا به فکر ازدواج و عشق و عاشقی نباش
من تا قبل از عقدم عاشق شوهرم بودم ولی همین که عقد کردیم به خاطر بی پولیش و ... ازش متنفر شدم آخه یک مرد وقتی شرایطش جور نیست چرا زن میگیره
ازت خواهش میکنم اصلا حالا به فکر ازدواج نباش

ببخشید با سلام خدمت مژگان خانم 161 .
ببخشید من نمیگم همین الان میخوام باهاش ازدواج کنم. میگم میخوام بیشتر باهاش آشنا بشم. همین. که البته ایشون اجازه نمیدن که بیشتر همدیگه رو ببینیم تا آشنا بشیم. مشکل من اینه. نه اینکه فردا برم خواستگاریش. !!!!!

با سلام
برادر من
انگار هر چي دوستان ميخوان كمك كنن شما سر حرف خودت هستي
ميدونم دوسش داري و ميخواي باهاش رابطه داشته باشي .احساس شما خيلي شيرينو قشنگه كه ميخواي دل دلبرتو بدست بياري .

به اين موضوع كلي تر و منطقي تر نگاه كن . از تجربه دوستان استفاده كن تا خدايي نكرده بعداً پشيمون نشي .

ولي مطمئن باش از الان آشنا شدن خيلي زوده و مشكلات و پيامد هايي واستون داره كه دوستاي با تجربه نميخوان براي شما پيش بياد .

برادر عزيز يه چرخي تو تالار بزن ببين دخترا و پسرا چه درد و دلايي از همين دوستي ها دارن چه بسا روز اول كه مثل شما يه چيزي تو دلشون تشويقشون ميكرده تا اين راهو ادامه بدن .

احتمالاً اون خانم هم ميدونه كه اين كار اشتباهه كه خيلي موافق نيست .
اين راهي كه انتخاب كردي درست نيست .:305:


موفق و پيروز باشي

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mahijun66

همون راهی که "هر لحظه باهاش و به فکرش باشم و بعد غیر قابل دسترس بشم"

---

منظورتون اینه که ابتدا رابطه صمیمی و بعد مدتی نباشین تا دلتنگتون بشه و بفهمه چقدر دوستتون داره؟ اگر که منظورتون اینه نه کار درستی نیست.

با هم صحبت کنید. هر دوتون دانشجویید و در یک سطح فرهنگی. به ایشون بگید که قصدتون ازدواجه.
نکته اصلی این که اگر که تصمیمتون برای ازدواج قطعیه حداقل معیارها رو که کار و .. هست رو فراهم کردید؟

یه چیزی این وسط بگم در مورد اینکه احساستون پایدار و ثابته...با خودتون خلوت کنید، رو راست باشید به چند سال بعد این رابطه، معیار هایی که تو ذهنتون در مورد همسر آینده تون داشتید و دارید، همه اینها فکر کنید و مطمئن شید که این عشقه نه وابستگی...
اگر که صرفاً وابستگی باشه و چند سال دیگه پشیمون شید به خودتون بدی نکردید، اون دختر خانمه که ضربه می خوره.
یه هشدار، خیلی ها ممکنه این دو رو با هم اشتباه بگیرن. هر کسی اول رابطه می گه طرف من بهترینه پس چرا این قدر آمار جدایی بالاست؟
مطمئن شید که ایشون اولین و آخرین انتخاب شما خواهد بود به دور از وابستگی که به خاطر یه مدت ارتباط بینتون ایجاد شده.
گفتید محاله بعد مدتی احساستون عوض شه، خب اگر که رو حرفی که زدید مرد و مردونه هستید با ایشون صحبت کنید. از رو نگاهش، طرز برخوردش می شه فهمید احساسش چیه.
این رو ازش بپرسید.



و نکته دیگه این که:
باز هم می گم اگر که جداً به شما به چشم یه برادر نگاه می کنه و این فیلم بازی کردن و ناز کردن و .. نیست و حس واقعی ش همینه، هر کاری کنید حسش عوض نمی شه. اکثر موارد این طوریه. بهتون قول می دم.
یعنی دیگه نمی تونه به کسی که به چشم برادر نگاه می کرد به چشم همسر نگاه کنه.
و در این صورت این که این رابطه رو ادامه بدید صرفاً به عنوان خواهر و برادر اشتباه محضه.

دوست من
همه در این نوع ارتباطات اول خواهر برادرن در دوستیهایی که برای ازدواج نیست و درست مدیریت نمیشه هیچ وقت اینطوری نمیمونه یا یکی به یکی دیگه وابسته میشهکه از طرف مقابل مورد قبول واقع نمیشه یا اینکه از هم متنفر میشن
ظاهرا ایشون از شما بزرگترن این یک ایراد جدیه
مهمتر اینکه با توجه با توضیحات شما ایشون شما رو برای ازدواج نمیخوان و علاقه ویا حداقل وابستگی به اون شکل به شما ندارن و شما رو به عنوان کیس ازدواج نمیبینن که بخوان تا 4 سال دیگه به پای شما صبر کنن
دوست عزیز شما 4 سال دیگه هم امادگی ازدواج نداری فکر کردی تا از دانشگاه بیرون بیایی کار برات پیدا میشه؟برفرض محال هم منتظرت موند از کجا معلوم اون زمان که فوق لیسانس داره تو رو قبول کنه؟
اصلا معیاری برای ازدواج داری؟به نظرم شناخت جدی ایی نداری چون اگه داشتی اینجا می نوشتی
این وابستگیها در این نوع ارتباط طبیعیه، اینا فقط وابستگی نه چیز دیگه
این مدت زمانی نیست که یک دختری با اون شرایط بتونه پات وایسه
چرا یک دختری مناسب برای خودت پیدا نمی کنی؟این ارتباط اگه به این شکل ادامه پیدا کنه انتخابهات رو محدود می کنه چون کس دیگه ایی رو نمی بینی

با سلام mahijun66
همانطور که دیگر دوستان گفتن گویا معیار های خاصی برای ازدواج برای خودتون تعیین نکردین و شما الان دارین با انتخابی که کردین، دارین به این سمت پیش می رین که بیشتر معیارهاتون رو بر اساس ایشون تطبیق بدین و یه جورایی دارین راه رو بر عکس میرین!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mahijun66

سلام.
احساساتم پایدار و ثابته. محاله که بعد مدتی عوض بشه.
خواهش میکنم یه راهی برام بگین که بقول معروف بتونم عاشقش کنم.
ممنون از لطف شما. :325:

---

می بخشین که رک می گم! همین جمله بالاتون که "محاله احساساتتون بعد از یه مدتی عوض بشه"، نشان از ناپختگی دارد، و نیاز به تجربه آموزی بیشتری دارید قرار نیست که شما برای آموختن این تجربه ها خود آن را محک زنید، شایسته تر است که از تجربه دیگران استفاده نمایید و گرنه از زندگی عقب خواهید افتاد!
ای کاش آن خانم محترم هم که نتیجه خاصی در این رابطه نمی بینند با احساسات یک فرد دیگر بازی نکنند! این رابطه خواه نا خواه یک "وابستگی" عمیق که از "عادت" دیدار یکدیگر سرچشمه میگیرد، صورت می گیرد! که برای روحیات دو طرف آسیب رسان است!

در جواب tamas :
من 24 سالمه و ایشون 23 سالشونه
میخوام باهاش ازدواج کنم. تصمیمم هم جدیه !!!!!!!!

چرا هیشکی جواب منو نمیده !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
اصلا راهی جز خود کشی نمی بینم. [size=x-large]

mahijun66گرامی سلام:72:
اول از همه اینکه با این نیت خیری که داری و این تصمیم جدی که گرفتی باید خیلی بیشتر از اینها صبور باشی:)دوستایی که جواب شما رو دادن و شما از بعضی هاش ناراحت شدی توی همین تالار خیلی داستان های مشابه شما خوندن و مهم تر اینکه اونها بر خلاف شما دارن از بیرون به این قضیه نگاه میکنن و چون احساساتشون در فکر کردن دخیل نیست از یه بعد دیگه با شما صحبت میکنن و شما اگه به حرفهای اونها دوباره خوب خوب فکر کنی مطمئن باش ضرر نمیکنی.

بذار یه سوال بپرسم،شما خواهر داری؟اگه داری صادقانه بگو ببینم شده اونجوری که اون خانم با شما صحبت میکنه خواهرت هم صحبت کنه،با خواهرت هم همونجوری که با این خانم بیرون رفتی بیرون میری؟و اگر خواهر نداری،دیدی کسی با خواهرش برخورد اینجوری داشته باشه؟پس بدونین که روابط این چنینی که بهش میگن خواهر برادری امکان پذیر نیست فقط احساسات یک یا دو طرف رو درگیر میکنه.در مورد شما این احساس داره یکطرفه پیش میره.برادر من این خیلی خوبه که شما بجای دوستی های بی اساس قصد ازدواج دارید اما همونطور که خودتون گفتید شما شرایط ازدواج رو ندارید و مرحله شناختی که ازش حرف میزنید رو هم باید بعد از فراهم شدن شرایطتون شروع کنید اون هم طبق اصول خودش.الان میشه دوستی و اینجا دوستی رو به کسی توصیه نمیکنن،هیچ کس هم با اون یکی دشمن نیست فقط عواقبش رو میدونن.

نکته دیگه اینه که باز هم طبق گفته خودتون اون خانم به شما احساسی ندارن و خواهرانه باید بگم که عشق رو نمیشه گدایی کرد اگر هم گدایی شد دیگه ارزش نداره.گاهی اوقات چیزی رو که میخواییم به صلاح ما نیست و ما فقط باید بپذیریم که نمیتونیم همه چیز رو عوض کنیم...اگر واقعا دوستش داری به خواسته اش احترام بذار و اجازه نده با رفتارهات یا اصرار هات اذیت بشه.البته ایشون هم آگاهانه یا ناآگاهانه مقصر بوده و هست که با وجود اینکه شما رو نمیخواد داره این رابطه رو ادامه میده.

میدونم چقدر سخته،میدونم حتی فکر کردن به نبودنش چقدر عذاب آوره میدونم دردش رو هیچ کس نمیتونه بفهمه ولی این رو هم میدونم و اطمینان دارم شما از پسش بر میای،اگر اراده کنی.میدونم شما قوی تر از این حرف هایی:72::72::72:

سلام

باید بگم شما در حال حاضر به طور کامل تحت تاثیر احساساتتون هستین،بشینید با هم حرف بزنین و ببینید میتونید به 1راه حل مشترک برسید,موضوع رو کش ندین،اگه قبول نکرد که باید تمومش کنین،اگه قبول کردم هنوز خیلی مسائل باقی میمونه،باید ببینید راهی برای ازدواج شما هست؟تمام عشقا پایانش به هم رسیدن نیست

ببینید زندگی واقعی با تصورات قبل ازدواج ما خیلی فرق می کنه،در مورد ازدواج همیشه عقل باید حرف اول بزنه نه احساس

درسته احساس شما در نظر خودتون خیلی عمیقه،اما خیلی از کسایی که شکست خوردن احساس خیلی عمیقی داشتن،اول فکر کنین بعد با احساستون عمل کنین