مقایسه کردن و حسودی

سلام به اهالی خوب همدردی.
چند روزیه داداشم ازدواج کردن و همین موضوع بیشتر باعث شده که یاد ملاکهای اشتباه ازدواج خودم بیفتم و همش خودمو تو تنهایی خودم سرزنش کنم:223:خیلی سعی میکنم این افکارم رو رفتار با شوهرم اثر نذاره و دوباره اوضاعو خراب نکنم:101:
توروخدا فکر نکنین قصدم تعریف از خودمونه بذارین رو حساب همدردی، خونواده من خیلی مذهبین و اهل نماز وروزه و حجاب و ....
همیشه دوست داشتم شوهرمم مذهبی باشه، واسه محرم لباس سیاه بپوشه، آخر سال خمسشو حساب کنه و پرداخت کنه،ماه رمضون باهم پاشیم سحری بخوریم و روزه بگیریم،حداقل هرچند وقت یه بار بریم دعای کمیل
اما افسوس شوهر من (و خونوادش که بدتر حتی دریغ از یه رکعت نماز) حتی تو نماز خوندن معمولیشم خیلی کنده، اهل هیچ کدوم از اینایی هم که گفتم نیستش:302::302::302:و تازه واسش مسخره است. آخه من یه عمر تو این جور خونواده ای بودم واسه همین الان واسم خیلی سخته:302:

خونواده من در عین حالیکه خیلی متمولن و خدایی خیلی پولدارن اما با آدم ساده و صمیمین و اهل کلاس گذاشتنای صد تا یه قاز نیستن و اصلا خودشونو نمیگیرن و پز نمیدن. اما خونواده شوهرم فقط جیب خالی و پز عالین ، یه اعتماد به نفس خیلی کاذب دارن که فکر میکنن از همه برترن!!!!!از همه باکلاس ترن !!!!و هیچ وقت بچه های اونا اشتباه نمیکنن!!!!و همیشه برعکس مامان بابای من از بچشون دفاع میکنن و واقعا بچه های لوس و پرتوقعی دارن.

(اصلا از روی حس ناسیونالیستی نمیگم.)
هیچ وقت یادم نمیره از همون روز اولی که رفتیم واسه خرید سر عقد، مامان ایشون بغض کرده بود و با اکراه کامل واسم چیزی میخرید. انگاری ازم طلبکار بود انقد که دیگه از روز بعدش مامانم دیگه حاضر نشد باهامون بیاد . درست یادمه به داداشم یواشکی میگفت اعصابم خورد میشه از دست این خانوم انگاری میخواد جون بده، تازه این مینای بدبخت که تا حالا از هر چیزی فقط بهترینشو میخواست حالا از ترس ایشون هر چیزی رو ارزون ترینشو برمیداره!!!!!!!! باید وایمیستادم تا خواهر گرانقدر ایشون کلاسشون تموم شه و با ما بیاد خرید تا خودشو قاطی کنه و بگه چرا دوتا برداشتی چرا این رنگی برداشتی؟؟؟؟؟؟؟:302:

وقتی خرج کردنای مامانمینا رو این روزا واسه خانوم داداشم میبینم خیلی غبطه میخورم.
برعکس خواهر شوهرم من خیلی هم مشوق مامانمم واسه خرج کردنشون.اونا هم واسه داداش من سنگ تموم میذارن.خیلی خانومای داداشامو دوست دارم و بهشون احترام میذارم.
خونواده خانوم داداشم خیلی خیلی شبیه خونواده ما هستن (هم خیلی خیلی مذهبین و به قول مامانم سنگین و رنگینن) و همه چی با تعارف و احترامه، دوتا سرویس طلا!!!،بهترین لباس و .......کلی احترام که متاسفانه واسه من بزرگترین عقده شده:302::302:
احترام!!!!!!!وقتی رفت آرایشگاه مامانم با یه کیک گنده رفت اونجا و بوسیدش اما مادر شوهر من اصلا با من نیومد گفت وظیفه خونواده عروسه!!!!!!!!!!!
نگاههای پر از عشقشون بهم که من هیچ وقت این حسو نسبت به شوهرم نداشتم هیچ وقت.
کاش منم درست انتخاب میکردم ،عجله نمیکردم ،نمیگفتم مادیات اصلا واسم مهم نیست یه شوهر تحصیلکرده با کلاس میخوام .
کلاس خشک و خالی با یه دنیا فیس و افاده، با کلی خساست. بدون داشتن یه دنیای پر از صفا و سادگی و احترام.

شاید از نظر شما حرفام و خواسته هام مسخره باشه اما واقعا واسه من یه عقده شده.
کاش درست انتخاب میکردم اما
افسوس که دیگه .............

اینارو نذارین رو حساب حسادت به نظر من حسادت با غبطه خوردن فرق داره. اینارو گفتم فقط واسه این بود که بگم انتخابم خیلی اشتباه بوده اما الان چجوری خودمو راضی کنم و بی خیال شم و حالا به فکر آرزوهمام نیفتم که خیلی دیر شده.

توروخدا مجردا دقت کنن تو انتخابشون و احساساتی نباشن.

انتخابت اشتباه نبوده.

فقط رفتارت و توقعاتت اشتباه است.

شما الان سه تا مشکل مطرح کردی. یکی مسایل دینی و اعتقادی که خب قبل از ازدواج باید ازش مطمئن می شدی. الان هم مشکلی نیست. شما اعمال خودت را به جا بیار. هر کس مسئول اعمال خودش است.

مشکل دوم هم مسایل مالی بود که گفتی برات مهم نیست که دو تا سرویس نخریدند و لباس ارزون خریدی و ... پس تا اینجا مشکل خاصی نیست.

مشکل سوم در مورد احترام بود که این را باید تمرین کنی که به دست بیاری.

در ضمن هیچ کس صددرصد با مرد یا زن مورد انتظارش ازدواج نمی کنه. هر کدوم یک درصد مشکل دارند.

سلام عزیزم . :72:
من تو یه سری چیزا با بهشت جون موافقم ولی با بعضیاشم نه .
مورده اول درست , بحث اعتقاداته که اولا باید روز اول دقت می کردی ولی وقتی الان اینجوری نیست تو کاریت نباشه . کار خودتو بکن .
ولی در مورده خرج کردن و مادیات , تویی که واست اینجور چیزا مهم بوده نباید می گفتی واست مهم نیست . به نظر من از روز اول خونواده ی شوهر رو هرجوری عادت بدی همونجوری عادت می کنه . باید از روز اول می گفتی .
در مورده احترامو ایجور چیزام باز خودت باید از روز اول با همسرت در میون میزاشتی . نه اینکه بگم سر این موضوع بهش گیر میدادی و دعواتون می شدا یا خونواده ی همسرت رو میاوردی پاییین , نه منظورم این نیست ولی خیلی آروم میتونستی باهاش در میون بزاری . الانم دیر نیست . همین الانم میتونی بهش بگی ولی آروم و بی دعوا . :228:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهشت

انتخابت اشتباه نبوده.
ممنون بهشت جون اما فکر میکنم انتخابم خیلی اشتباه بوده چون ما از نظر فرهنگی اعتقادی و مادی اصلا شبیه هم نیستیم.من اون موقع خیلی ساده بودم و اصلا به این چیزا فکر نمیکردم فقط تحصیلات واسم مهم بود و بس.

شما الان سه تا مشکل مطرح کردی. یکی مسایل دینی و اعتقادی که خب قبل از ازدواج باید ازش مطمئن می شدی. الان هم مشکلی نیست. شما اعمال خودت را به جا بیار. هر کس مسئول اعمال خودش است.
اما من زجر میکشم وقتی میبینم با کوچکترین بهانه ای نمازشو نمیخونه،تنهایی باید واسه سحری پاشم. اما آره راست میگین اون وقت که باید به این آرزوهای خودمم فکر میکردم که نکردم حالام باید چوبشو بخورم حقمه.
میترسم فردا بچه ای هم داشته باشیم مثه شوهرم و خونوادش بی دین و ایمون بار بیاد:163:.همیشه دوست داشتم بچم قاری قرآن باشه. واقعا چرا اون زمان همه این رویاهامو یادم رفته بود:302:

مشکل دوم هم مسایل مالی بود که گفتی برات مهم نیست که دو تا سرویس نخریدند و لباس ارزون خریدی و ... پس تا اینجا مشکل خاصی نیست.

مشکل سوم در مورد احترام بود که این را باید تمرین کنی که به دست بیاری.
من نمیتونم رفتار مامان یا خواهر پرفیس و افاده و پرادعای اونو عوض کنم.نمیتونم ازشون بخوام روراست باشن و هزارتا رنگ نداشته باشن. به خدا بهشت جون باباش پیش من یه چیز میگه پیش پسرش برعکسشو. خیلی زرنگ بازی در میارن خیییییییییییییلی اصلا صداقت ندارن. دروغ و کلاس گذاشتنای دروغی واسشون خیلی عادیه.
انقد پشتیبانی بچه هاشونو به ناحق نکنن.مثلا با هر مریضی که شوهر من میشه منه بدبخت استیضاح میشم. گوشی تلفنو ورنمیدارن و اجازه میدن بچشون چند روز حتی سه ماه خونشون بمونه و تازه خوشحالن که دارن عروسرو آدم میکنن. به پسرشون هزار تا راه میدن.نصفه شب از در خونشون برمیگردوننت.بهشت جون میفهمی منو؟خیلی دلم گرفته.:302:حالا اگه اینا به خاطر به دست آوردن یه شخصی بود که واقعا از من برتره میگفتم ارزششو داره اما به خدا من از هرجهت از اونا بهتر بودم خیلی کیسای بهتری از اونا داشتم که همه رو با حماقت از دست دادم.نمیدونم چرا شرطایی رو که واسه بقیه میذاشتم واسه این مورد هیچی نگفتم؟؟؟؟؟؟؟؟ باور کن همه فامیل من انگشت به دهن مونده بودن.به نظرت اگه آدما ایمانشون قوی باشه این ناحقی یارو میکنن؟فکر نمیکنم پس ببین مهمه که اعتقادات طرفت چطور باشه.
در ضمن هیچ کس صددرصد با مرد یا زن مورد انتظارش ازدواج نمی کنه. هر کدوم یک درصد مشکل دارند.
قبول دارم اما کاش حداقل هفتاد درصد باشه نه بیست درصد

---

مینا جان به خدا زندګیت مشکلی نداره. اینکه کی خواستګارت بوده و چه موقعیت هایی می تونستی داشته باشی را کلا از سرت بیرون کن.

تو که از زندګی و دل مردم خبر نداری. یه لحظه فکر کن اګر اهل خیانت و صیغه و این برنامه ها بود چیکار می تونستی بکنی؟ اګر اهل مال مردم خوردن و رشوه و ربا بود چیکار می تونستی بکنی؟ اګر اهل کتک زدن و فحاشی بود و ... چقد زندګیت وحشتناک می شد.

همه ی اینها را یک مرد نمازخون ثروتمند هم می تونه داشته باشه و دردی هم هست که نماد خارجی نداره و به کسی هم نمی شه ګفت. می دونی چند تا از زنهای به ظاهر خوشبخت دور و برت دارن با این اخلاقها و رفتارها سر می کنند؟

نمی ګم مشکلات شما بی اهمیته. اما می ګم قابل اصلاحه. قابل بهبوده. بخشیش هم قابل تحمله. شما سخت می ګیری.
به جای غرغر و شکایت و به قول خودت حسودی، به فکر راه حل باش.

سلام مینا خانوم

اولا به هیچ وجه کسی رو که حتی یک بار دیدی نماز بخونه یا روزه بگیره بی دین خطاب نکن و بدون هیچ کدوم از ما در جایگاه قضاوت نیستیم و فقط خداست که میتونه درباره ی اعمال ما قضاوت کنه . همینطور معیار برتری به سطح مالی نیست اینو قاطی نکن .

میدونی بزرگترین مشکلت چیه مینا ؟ همین که خودت رو برتر از شوهرت میبینی حتی خانوادت رو . وقتی طرز تفکرت اینه مطمئن باش روی رفتارت تاثیرگذاره . خدامیدونه چقدر و کجاها و چه مدلی این رو به همسرت نشون دادی و در واقع تحقیرش کردی ؟ چقدر سرش غر زدی که نماز بخون و....

پل های ارتباطی خودت و شوهرت رو داری یکی یکی خراب میکنی در مقابل رفتارت معلومه که شوهرت بازخورد بدتری خواهد داشت و باتو لج خواهد کرد .

نگو قضاوت کردم چون یقین دارم وقتی طرز فکرت اینه روی رفتارت تاثیر میذاره حتی اگر خودت متوجه نباشی و فکر کنی اینطور نیست .

یه مشکل بزرگ دیگه ی تو اینه که عادت کردی بدی ها رو ذخیره کنی و هرچند وفت یکبار آبیاریش کنی و خودتو همسرتو آزار بدی و همش این رو در ذهنت پررنگ تر کنی که خودت خوبی و مظلوم و شوهرت یک دیو دوسر .

تا حالا ندیدم از خوبی های زندگیت و همسرت بگی . نگو نداره نگو نیست . اول از این فکرای بیخود فاصله بگیر کم کم پیداشون میکنی . بگرد یکی یکی اینجا بنویس همچنین تو یه دفتر واسه خودت بنویس هر روز بخون و بهش اضافه کن .

اینو بدون با عاطفه و محبت میتونی روی شوهرت ، روحیه ی خودت و کل زندگیت تاثیر بگذاری . واقعا چقدر تو زندگیت محبت و عاطفه است و چقدر تنش و درگیری ؟ چقدر عواطف خرج شوهرت کردی؟؟؟؟؟

لازمه همه ی اینا اینه که از منیتت بیای پایین انقدر من من نکن و خودتو بزرگ نبین و نگو از شوهرم برترم .
اگر فکر میکنی ادامه تحصیل باعث میشه این احساست بیشتر بشه بهتره ادامه تحصیل ندی اما به رابطت با شوهرت و زندگیت کمک کنی .

========================================
در ضمن دیگه از این به بعد باید فقط از خوبی ها می نویسی
بعدم با شکلکایی که استفاده میکنی مشکل دارم دیگه لطف کن از این شکلکا استفاده نکن

باران جون خیلی با خودم کلنجار رفتم تا اینکه تونستم قبول کنم هرکسی سرنوشت خاص خودشو داره و خوشبختی چیزی نیست جز قناعت، اینکه از همون چیزایی که داریم راضی باشیم و خداروهم شکر کنیم. بالاخره هر کسی یه شانس و یه قسمتی داره و نباید خودمونو مقایسه کنیم تا اینجا حرفاتون قبول

اما میشه راهنماییم کنین در این مورد چطور برخورد کنم که اشتباه نکرده باشم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تو این چند روز عید خوشبختانه مشکل خاصی با شوهرم نداشتم. توی یه عروسی از طرف خونواده ایشون به مادرشوهرم با خنده و مهربونی گفتم راستی کی تشریف میارین خونه مامانمینا؟ اونم خندید و گفت ای جان حتما میریم. اتفاقا تو برناممون بوده(آخه پدر و مادرخانوم هرسه تاداداشم اومده بودن خونه بابام اینا،مامان بابای منم رفته بودن و کلا خیلی رابطه های خوبی دارن خدارو شکر. خوب منم دوست داشتم برن چون به خدا بابای من خیلی بهشون احترام گذاشته تا حالا. مثلا همون وقت مکه مون تمام اقوام شوهر منو هم دعوت کرد،عمه ها عموها خاله ها و دایی هاشو، نزدیک 40 نفر. دیگه چجوری بابای بیچاره من تحویل بگیره این آشغالا رو!؟)
شوهرمم اتفاقی به باباش گفته بود هروقت خواستید برین به ماهم بگین بیایم که تنها نباشید.
تا اینکه من خونواده شوهرمو شام دعوت کردم و حسابی هم سنگ تموم گذاشتیم.شوهرم گفت مینا جون به حاجاقاشون (بابام) زنگ بزن بگو بیان دیگه دور هم باشیم، منم زنگ زدم.
اما بلافاصله مادرشوهرم گفت به کی زنگ زدین؟! گفتم به بابام دیگه، البته معلوم نیست بیان مهمون داشتن که تو جواب من گفت: بهتر، اذیتشون نکنین بزارین راحت باشن!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! سه بارم تکرار کرد تا بالاخره دیگه رفتم تو اتاقم و ولم کرد دیگه.
شوهرم گفت از مامانم پرسیدم منظورش چی بوده و توجیه و ... اما دروغ میگفت اون آدمی نیست که به خاطر ناراحتی من از مامانش توضیح بخواد.
خلاصه با اینکه ده دقیقه ای واقعا ناراحت بودم اما بعد واقعا نمیدونم چی شد با این دروغ شوهرم آروم شدم و انقده بهشون و مخصوصا به مامانش احترام گذاشتم که الان پشیمونم. دیگه خونه بابام اینا هم نرفتن،حتی دوست نداشتن بابام اینا، خونه من که دخترشونم در حضور اونا بیان.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!حالا دیگه اونا به جایی رسیدن که نمیخوان مامان بابای منو ببینن؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!! مگه اونا کین؟
دخترشونم(خواهر شوهرم) هم که تو خونشون تنها موند و مهمونی ما نیومد.!!!!!!!!!!!!!!!!!


چرا پدر و مادرشوهرم به کوچکترین و از نظر خودم منطقی ترین خواسته من و شوهرم بها نمیدن؟
چرا شوهرم نباید ازشون گله کنه؟(من ازش نخواستما و میدونم میگه من واسشون تعیین تکلبف نمیکنم)
چرا رفتار خواهرشو نمیبینه؟
چرا چون میبینن من رو خونوادم حساسم عمدا لجمو در میارن؟
من باید در جواب مامانش چی میگفتم؟(بهتر،،،،،،، اذیتشون نکنین بزارین راحت باشن)
هر کاری کردم که امسال عروس خوبی واسشون باشم و خیلی هم بهشون احترام گذاشتم اما اونا به من و به خصوص به خونوادم بها ندادن و چزوندنم.
کاش رفتار خونواده منو باهاشون دیده بودین.
من با این مادر شوهر..... و بااین شوهر ناسیونالیستم چطوری برخورد کنم؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

حرصم از این میگیره که چقدر خوب بلدن حرفای زجراورشونو طوری بزنن که بعدا اگه مجبور بشن به بهترین نحو توجیه کنن.

کاش منم یاد داشتم و انقد ساده نبودم.
کاش منم حاضر جواب بودم.
کاش بعد از این حرف لااقل باهاش سرسنگین بودم.
من اختیار خونه خودمم ندارم که کی رو با کی دعوت کنم؟؟؟؟؟!!!!!!!
چی کارشون کردن ؟ چه بی احترامی بهشون گذاشتن؟
به خدا تنها مهمونی که ما دعوتشون کردیم و اوناهم همه اومدن همون مکه بود که من و پسرشونم بودیم اما تو بقیه همه مهمونی هایی که داشتیم بابام دعوت کرده و اونا هم نیومدن.مراسم عزا، مهمونی های ماه رمضون و افطاری ها، بله برون و هرچی که بگین.
من چطوری به کسی احترام گذاشتم و بذارم که حاضر نیست عزیزترین های منو حتی ببینه؟؟؟؟؟

مینای عزیز سلام
سال نو مبارک
عزیزم خوبی ... چه روزهای قشنگی داره سپری میشه ...
مینای گرامی یادمه من هم مثل تو این لحظات را گذروندم ... تمامش رو ...من همه ی این چراها رو بارها از خودم پرسیدم

ولی قشنگترین چرایی که از خودم پرسیدم این بود که

چرا من نباید یه زندگی قشنگ و پر از آرامش داشته باشم ؟

و بعد سعی کردم به این چرا پاسخ بدهم

مینای عزیز سعی کن خودت باشی و خودت بدون تاثیر گرفتن از احساسات منفی دیگران
مهم نیست که پدر شوهر و مادر شوهرت در مورد خانواده تو چی فکر می کنن و یا چه حرفی میزنند مهم اینکه پدر و مادرت برای تو بهترین نگین دنیا هستند

بیا و در سال جدید قشنگی ها رو بیشتر از زشتی ها ببین :72:

ممنون بالهای صداقت عزیز:46: سال نو شما هم مبارک.
خوب به جواب چراهاتون بالاخره رسیدین؟
من، پدر و مادرم عزیزترین افراد زندگیم هستن و بعد از خدا میپرستمشون و هیچ چیزی نمیتونه این اصل رو به هم بریزه.
میشه راهنماییم کنید از این به بعد چه برخوردی داشته باشم؟
باید چه عکس العملی میداشتم؟
میشه بالهای صداقت از تجربیاتت واسه منم بگی عزیزم؟یه کم بیشتر راهنماییم کنی

مینای عزیز،

شما پدر و مادرت را دوست داری و می پرستی اما نمی تونی دیگران را مجبور کنی که اونها را دوست داشته باشند.

خانواده ی همسر شما مختار هستند که با هر کس دوست دارند و مایل هستند رفت و آمد داشته باشند. به هر دلیلی ممکن است با خانواده ی شما راحت نباشند و مایل نباشند که رفت و آمد داشته باشند.

اینقدر مسایل ساده را برای خودت پیچیده نکن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهشت

خانواده ی همسر شما مختار هستند که با هر کس دوست دارند و مایل هستند رفت و آمد داشته باشند. به هر دلیلی ممکن است با خانواده ی شما راحت نباشند و مایل نباشند که رفت و آمد داشته باشند.

---

سلام بهشت جون.سال نوت مبارک باشه.
آخه آخرین باری که با هم روبروشدن تو همون مهمونی بود که خودشونم تعجب کرده بودن بابام انقد بهشون لطف کرده،اونا هم با چندتا دسته گل و پرچم و سکه و اینا اومده بودن،این بین هم چندین بار دعوت شدن که خودشونو به نفهمیدن زدن. شما باشی از این کارها ناراحت نمیشی؟
این وظیفه اوناست چون کوچیکترن برن خونه ما مگه نه؟
چطوری وقتی اونا میدونن منو شوهرم دوست داریم برن اما بازم به خواسته ما ارزش نمیدن اما من باید تمام خواسته های اونا رو برآورده کنم!!!!!!!!!!!!!
خوب اصلا برفرض اینکه حرف شما درست باشه پس منم نباید مجبور باشم با کسایی که ازشون متنفرم رفت و آمد داشته باشم درسته؟ اما باید برم و دهنمم تا کنار گوشم باز باشه!!!
من اصلا دوست ندارم با کسایی رفت و آمد کنم که نمیخوان عزیزترینهای منو که انقده هم بهشون محبت کردنو ببینن.این حق من نیست؟
وقتی خواهرشوهر من تنها بودن تو خونه روترجیح میده و به مهمونی من نمیاد من چطوری دلم بیاد برم خونه اون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟چرا اینو این شوهر احمق من و خونوادش نمیفهمن؟
چرا باید زور بشنوم؟

چرا انتقدر بدجنس و بد ذات و بی منظورن!!!!!!!!!!!!!!!!!

چرا هیچی واسم ننوشتین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:46:
:302::302::302:

چرا کمکم نمیکنین؟

آخه من که باید تمام انتظارات خانواده ایشون رو بدون کم و کاستی برآورده کنم نباید اونا هم به خواسته های من بها بدن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دلم از این میسوزه که چرا بهشون نشون دادم که دوست دارم وتوقع دارم که برن، اگه نمیگفتم حالا دلم کمتر میسوخت.
احساس میکنم خودمو کوچیک کردم و اونا عمدا این برخوردو کردن که آزارم بدن.

چرا واسه شوهرم ناراحتی پدرو مادرش مهمه اما ناراحتی من پشیزی ارزش نداره.ناراحت شو تا جونت درآد.

چطوری برخورد کنم ؟ چطوری با پدرو مادرش برخورد کنم و به خواسته هاشون بی اعتنایی کنم ؟آخه کوچکترین تلافی از طرف من یعنی بزرگترین دعوا بین من و شوهرم. خانوم باران
آقای بیبی خانوم del بالهای صداقت yasa ,...........فرشته مهربون
توروخدا بگین دیگه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

چرا هیچی نمیگین؟ اصلا تو تاپیک من نمیاین؟
توروخدا یه چیزی بگین چون دوباره باز امشب میبینمشون متاسفانه.

من خیلی خلم و ترسو. از هر برخوردی میترسم

نکنه شوهر بیشعور من مثه همیشه باز بار و بندیلشو ببنده و بره خونه باباش!!!!
نکنه تلافی کنه باهام!!!!!!کتکم بزنه!!!!! ( که البته این ترسام بیخودی نیست و واقعیت داره.)
(همین دیشب به خاطر اونا این کارو کرد:302::302::302:اول کتک بعدم تهدید به رفتن. باورتون میشه من باید هیچ انتقادی نکنم و فقط خوب باشم و بس. بدون هیچ توقعی و هیچ انتقاد یا تلافی از طرف من وگرنه سرنوشتم همینه که گفتم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:302::302::302:: 302::302:)
نکنه زندگیم از هم بپاشه!!!!!!!!

دارم دیوونه میشم یه چیزی بگین دیگه

مینای عزیز

شما همین که بتونی زندگی خودت رو جمع و جور کنی و مهمونی دادن و مهمونی رفتنهات رو مدیریت کنی کافیه.
نمی خواد برا بزرگترها برنامه ریزی کنی.

شما چرا خواستی از مادر شوهرت برا رفتن به خونه مادرتون دعوت کنی.!!!

مگه هر دوی اون زندگیها مستقل نیستن ؟؟!!
حتی اگه روزی از شما خواستن که هماهنگی کنی ، شما عذرخواهی کن و شماره تلفن خونه باباتون رو بده و بگو لطفا خودتون هماهنگی کنید. (مگه خود شما دوست ندارید سایرین استقلال خانواده تازه شکل گرفته تون رو حفظ کنن و اگه میخوان خونه تون بیان با خودتون تماس بگیرن؟؟)

آخه آقای بیبی من اصلا قصدتعیین تکلیف نداشتم فقط یادآوری کردم اونم خیلی محترمانه.
چون دوست ندارم بشنوم که خونواده شوهر تو اصلا از آدم به دورن.
هرجا دعوتشون میکنیم نمیان
خودشونو میگیرن ، حالا به چیشون دارن مینازن جای تعجبه؟

چون هرجا اونا بخوان من باید برم هرجا حتی جایی که از آدمای اونجا متنفرم.
چون اونا خواستن.
چون دختر خودشون با من هرطوری برخورد کنه واسش یه توجیهی میارن حتی شده دلایلی که از شنیدنشون شاخ درمیارید اما با این وجود من باید نهایت احترامو به ایشون بذارم.
ببینید حرف من کلیه نه فقط در این مورد، کلا میگم اگه من باید احترام کسی رو داشته باشم و به حرفاش گوش بدم اون طرف نباید واسه خواسته های منطقی من احترام بذاره؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا واسه شوهرم ناراحتی تمام ایل و قبیلش مهمه اما ناراحتی من و خونوادم اصلا.
چطوری باید بگم بابا منم آدمم، منم یه سری توقعات دارم، من دوست ندارم احترام فقط از طرف من باشه. بابا خسته شدم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مینا چ

ممنون بالهای صداقت عزیز:46: سال نو شما هم مبارک.
خوب به جواب چراهاتون بالاخره رسیدین؟
من، پدر و مادرم عزیزترین افراد زندگیم هستن و بعد از خدا میپرستمشون و هیچ چیزی نمیتونه این اصل رو به هم بریزه.

با اجازه ات مینا جان
یه چیزی میتونه این اصل رو بهم بریزه
خانواده ات یعنی شوهر و فرزندانت

و وقتی شوهرت رو در درجه اول این اصل قرار دادی
اون وقت خود به خود بقیه مسائل هم درست میشه
عزیزم نگران نباش
ابتدا با شوهرت احساس یکی بودن داشته باش
بعد با رفتارهای درست به او هم یاد بده که خانواده یعنی تو همسرت و فرزندانتون


میشه راهنماییم کنید از این به بعد چه برخوردی داشته باشم؟
باید چه عکس العملی میداشتم؟
میشه بالهای صداقت از تجربیاتت واسه منم بگی عزیزم؟یه کم بیشتر راهنماییم کنی

حتما
فعلا از تمرکز بیش از حد روی پدر و مادر همسرت و رفتارهاشون بیرون بیا
بعد گام به گام با کفش گام میریم جلو

نترس مینای عزیزم
بهت قول میدم وقتی بر خودت مسلط بشی بتونی در شرایط بحرانی واکنش های صحیح نشون بدهی که روی شوهرت هم تاثیر بذاره

ساختن لحظات شاد

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مینا چ

دوتا سرویس طلا!!!،بهترین لباس و .......کلی احترام که متاسفانه واسه من بزرگترین عقده شده:302::302:احترام!!!!!!!وقتی رفت آرایشگاه مامانم با یه کیک گنده رفت اونجا و بوسیدش اما مادر شوهر من اصلا با من نیومد گفت وظیفه خونواده عروسه!!!!!!!!!!!شاید از نظر شما حرفام و خواسته هام مسخره باشه اما واقعا واسه من یه عقده شده.[color=#C71585][b]کاش درست انتخاب میکردم اما افسوس که دیگه .............

اما الان چجوری خودمو راضی کنم و بی خیال شم و حالا به فکر آرزوهمام نیفتم که خیلی دیر شده.

---

حقیقش این چیزایی که شما گفتین، میشه همون نق زدن زنانه. منتها نه روی سر شوهرتون، بلکه توی تالار. یعنی واقعا یه لباس یا سرویس طلا شده واسه شما عقده؟ نه، مشکل اصلی شما یه جای دیگه است. شما با شوهرتون نتونستین با هم مچ بشین. هنوز با همدیگه مشکل دارین. از در و دیوار ایراد میگیرین. وگرنه اگه با شوهرتون خوب بودین اصلا اینا یادتون هم نمیومد و همش تو تاپیک خاطرات قشنگ و عاشقانه من و همسرم بودین.:311:شما اگه با شوهرت خوب بشی بخش اصلی مشکل حله و گرنه که همش از این چیزا تو زندگی تون خواهید داشت.

سلااااااااااااااااااااام آقای تسوکه. سال نوتون مبارک. بالاخره اومدین!! خوب بود امتحان؟؟؟؟؟؟؟؟
من که زبانشو خیلی بد زدم ولی بقیه درساش خوب بود. میشه ازتون یه خواهش کنم :316::316::316:
میشه پست 13و15 این تاپیکو جواب بدین لطفا؟

مینا خانوم میخوای زندگیت درست بشه یا نه . فقط میشنوی و عمل نمیکنی یا توجیه میکنی

حرف از احترام میزنی اما شما حتی برای شخص اول زندگیت یعنی همسرت احترام قائل نیستی و با لفظ احمق و بیشعور خطابش میکنی .

هرفردی تا وقتی مجرده خانواده اش یعنی پدر و مادرش و بعد از ازدواج خانوادش یعنی همسر و فرزندش و پدر و مادر در درجه دوم هستند .

شما هرجوری که میخوای میتونی با خانواده همسرت و خانواده ی پدریت رفت و آمد داشته باشی اما به هیچ وجه رفت وآمدهای این دو خانواده به شما ربطی نداره . احترام نمیذارن به شما ربطی نداره . نمیرن به شما ربطی نداره . میرن به شما ربطی نداره . با هم چطوری برخورد میکنن به شما ربطی نداره.

وقتی خانواده شوهرتو دعوت میکنی و از 5 نفر دونفر میان چرا باید فکرتو مشغول کنی که چرا نیومدن و اینو پای بی احترامی به خودت بذاری . شما فکر و حواست پیش اون دو نفر باشه که اومدن و بچسب به زندگی خودت .

خودت مسول چگونگی ارتباطت با خانواده شوهرت هستی و باید مدیریتش کنی . حریما رو حفظ کن و توقعاتتم تعطیل کن .

انتظار و توقع ممنوع !

میدونی چرا ناراحتی تو برای همسرت ارزش نداره چون همیشه ناراحتی و همیشه غر میزنی و گله میکنی . دیگه براش لوس و بی معنی شده . خانواده همسرت کمتر از تو ناراحتیشونو میگن و فقط یکبار اما شوهرت داره با تو زندگی میکنه و اگر قرار باشه هر 1 ساعت یه بار بگی ناراحتمو..... همسرت طبیعیش اینه که خسته شه و بگه ناراحت باش مهم نیست .
چند بار تو این تالار گفته شده که غر زدن و گله و شکایت زندگی رو نابود میکنه .
چند بار گفته شده که وقتی ابراز ناراحتی کنید که همسرتون دلش بلرزه نه سر هرچیز کوچیکی بگی تا براش بی معنی شه .

چقدر تو این تالار گفته شده که انقدر خانوادتون رو مطرح نکنید تا همسرتون احساس کنه که بیشتر از اون پدر و مادرتونو دوست دارید .

شما مشکلت خانواده شوهرته ، خانواده پدریته اما از خانواده اصلی خودت غافل شدی و داری با دستای خودت زندگیتو خراب میکنی .

این بدبینی و منفی بافی هات رو هم باید از بین ببری . همینطور توقعاتتو . همینطور خودبزرگ بینی و احساس مسئولیت بی جات رو .

سال نوی شما هم مبارک، امتحانو دادم دیگه، حالا چی بشه نمی دونم. باید ببینیم نتایج چی میگه.
اما در مورد کمک من:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط baran.68

حرف از احترام میزنی اما شما حتی برای شخص اول زندگیت یعنی همسرت احترام قائل نیستی و با لفظ احمق و بیشعور خطابش میکنی.

---

آفرین. چون می خواهیم مشکلت حل شه، راست و پوست کنده بهت میگم، شما از شوهرت کم تقصیرتر نیستی. همش میگی این کار و کردم و ابراز علاقه و ... و شوهرم اله و بله. حواست نیست گاها چی از اون بی چاره میگی. من دو ساعت فقط دو تا تاپیک های شما را گشتم و این بود ماحصل ادبیات شما در مورد همسرتون و خانواده ی او:
ولی بازم طبق معمول مامان (ببخشید کثافت وبیشعورش) بغ کرد و هیچی به پسر آشغالش نگفت که بماند با هر حرف من یه نچ میکرد و شوهر بیشعورمو به جون من مینداخت.
اونم از مامان بیشعورش که همیشه نمک به زخمم میپاشه چه مقصر من باشم چه پسر احمقش.
دوست دارم بره و برنگرده. بره به درک،
پررو طلبکارم هست.حالمم ازش به هم میخوره.
چرا انقد نفهمه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اون از هیچ جنبه ای از من بالاتر نیست که پایینترم هست.
شوهر نامرد منم ورقش برگشت.
از رفتارای احمقانه شوهرم و مادرش(به خصوص از اون نچ کردناش یادم نرفته) زجرم میده.
انقد عموها و زن عموهاش پرفیس و افادنو و حسود که خدا میدونه
(البته حقوق من بیشتره)
اون اصلا خودش پایین تر از من نمیدونه(به نظرت باید همچین حسی داشته باشه.)
شوهرش خیلی خوش تیپ تر و باکلاس تر از شوهرمنه. شوهر اون خیلی رمانتیک و دوست داشتنیه نه مثل شوهر من قد و مغروووووووورر،خیلی باهاش خوب برخورد میکنه حداقل تو جمع که ما میبینیم،من آرزوم بود که شوهرم مثل اون باشه.ببخشیدا، درسته به نظر من شوهرش از هرنظر از شوهر من بهتره اما دیگه خوشبختانه بهش حسودیم نمیشه
دیگه چجوری بابای بیچاره من تحویل بگیره این آشغالا رو!؟
چرا اینو این شوهر احمق من و خونوادش نمیفهمن؟
چرا انتقدر بدجنس و بد ذات و بی منظورن!!!!!!!!!!!!!!!!!
نکنه شوهر بیشعور من مثه همیشه باز بار و بندیلشو ببنده و بره خونه باباش!!!!

جملات بالا فقط از دو تاپیکه و اگه همه ی تاپیک های شما را بگردم حتما چند برابر میشه.:163: راستی در مورد خودت این جوری فکر میکنی؟ این که چقدر خوبی و به فکر زندگی ات هستی و خانواده ات خوب و پولدار و باشعور و ... و اون شوهرت یه بچه ننه ی بی شعور که هیچی براش مهم نیست با یه خانواده ی بی شعور.:163:

ببین، شما یه سری مشکل با شوهرت داری، معلومه چیه و راه حل هم از تغییر خودت شروع میشه. فرض کنیم که شما با شوهرت 4 مشکل داری. همه را گفتی و در تاپیک از خودم خسته شدم می خوام تغییر کنم گفتی که میخوای تغییر را از خودت شروع کنی و باز چند روز بعد یه تاپیک جدید باز میکنی و یکی از همون 4 مشکل را میگی و باز دوباره 3 تای دیگه را هم مرور میکنی. باز یه تاپیک دیگه و یکی دیگه از همون 4 تا و باز تکرار بقیه. به جای این بهتره که همون تاپیک را ادامه بدیم و به یه نتیجه برسونیم و بعد یه تاپیک دیگه. :311:
بنابراین من برای کمک به شما در تاپیک از خودم خسته شدم می خوام عوض بشم منتظر جوابم.

آقای تسوکه میدونین چرا انقد تو تاپیکام از کلمه نمیدونم احمق و بیشعور و ........:163: استفاده کردم؟
قبول دارم این حرفا اصلا درست نیست به هیچ وجه.
اما برعکس اینجا که چون همو نمیبینیم و نمیشناسیم عقده هامو خالی میکنم و از این حرفا میزنم تو دنیای واقعی اصلا نمیتونم این طوری صحبت کنم حتی نمیتونم و روم نمیشه که محترمانه اعتراض کنم. بس که تو دلم پر میشه میام اینجا و دلمو خالی میکنم.
حتی وقتی مادر شوهرم از اینکه خونواده خودمم دعوت کردم ناراحت شد که حق طبیعی من بود بازم هیچی نگفتم و برای چند لحظه ای به اتاقم پناه بردم و ...، اما خودم حتی یه کلمه هم به مامانش چیزی نگفتم.
هیچ وقت چیزی نگفتم هیچ وقت حتی محترمانه چه برسه به بی ادبی.
به کلماتم گیر ندین دردمو بفهمین.خواهش میکنم.

باران عزیز:46: راستش تموم حرفایی که تا حالا زدی رو از جون دل قبول دارم همشو دوباره خوندم و حتی یادداشت هم کردم اما یه جاهایی از این یکی پستتونو اصلا قبول ندارم
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
شما هرجوری که میخوای میتونی با خانواده همسرت و خانواده ی پدریت رفت و آمد داشته باشی اما به هیچ وجه رفت وآمدهای این دو خانواده به شما ربطی نداره . احترام نمیذارن به شما ربطی نداره . نمیرن به شما ربطی نداره . میرن به شما ربطی نداره . با هم چطوری برخورد میکنن به شما ربطی نداره.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
نه من اصلا نمیتونم هرجوری میخوام باشم، باید اون طوری که شوهرم میخواد باشم و گرنه با اونهمه بی اعتنایی که از خونواده همسرم دیدم حاضر بودم برم تو کوره! بمونم خونه اونا نرم.اما کو؟ باید برم دهنمم تا کنار گوشم باز باشه.
چرا به من ربط نداره؟ این در صورتی درسته که رفتار منم با بقیه، به خونواده ایشون ربط نداشته باشه. نه اینکه همه چیزا یه طرفه باشه. من نمیتونم کسی رو که از اینکه خونواده خودمم همزمان دعوت کردم سرم داد میکشه،ناراحت میشه و بهم میگه ایشالله نمیان !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!دوست داشته باشم. واقعا شما میتونی؟؟؟؟؟؟؟؟فکر نمیکنم.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
وقتی خانواده شوهرتو دعوت میکنی و از 5 نفر دونفر میان چرا باید فکرتو مشغول کنی که چرا نیومدن و اینو پای بی احترامی به خودت بذاری . شما فکر و حواست پیش اون دو نفر باشه که اومدن و بچسب به زندگی خودت .
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
چون وقتی من تو بیمارستان بودم و نمیتونستم برم مهمونی دخترشون ،فقط خدا میدونه چطوری با من برخورد شد.
از اینکه یک قانون واسه من اجباریه اما واسه دخترشون به هیچ وجه و من اصلا حق اعتراض هم ندارم و توجیه صددرصد میشه اعصابم خورد میشه.
چرا من باید واسه کسی دولا راست شم که حتی دعوت منو قبول نمیکنه، حتی عید دیدنی خونه من نمیاد.
این توقع زیادی که به شوهرم بگم اینا رو بفهم و درک کن و در مقابل از من نخواه با این طور آدمی صمیمی باشم و جونمو فداش کنم؟
این پرتوقعیه؟

وقتی که میگم مدیریت روابطتت با خانواده همسرت دست خودت هست همینه .

نمیخوای باور کنی اما هست .

وقتی میدونی که خانواده شوهرت دوست ندارن که با خانواده شما همزمان دعوت بشن چرا اینکارو میکنی که بعد بخوای بگی بی حرمتی دیدم و...

وقتی نمیخوای بری خونه مادرشوهرت عذر وبهانه برای همسرت بیار . بگو دوست دارم بیام اما نمیتونم حالم خوب نیست و دوست ندارم اینجوری اونجا حاضر باشم .

وقتی به نیومدنت حساس میشن و چیزی میگن تو میتونی طوری پاسخ بدی که اونها شرمنده بشن . یا میتونی اصلا به روی خودت نیاری و روی این رفتارا حساس نشی .

وقتی تو بیمارستان بودی و اونا گله کردن که چرا نیومدی . حرف دلت رو بزن بگو من بیمارستان بودم طبیعی بود نتونم بیام اما خیلی ناراحت شدم که خانواده همسرم حالی ازم نپرسیدند . با این کار اونها رو خلع سلاح میکنی .

بگذار یه چیزی رو رک بهت بگم . در برابر خانواده همسرت نقش بازی نکن ، خودت باش .وقتی زیادی احترام بگذاری ، زیادی خدمت کنی ، زیادی خوش زبونی کنی . هم توقعات خودت میره بالا هم توقعات اونا . خودت انتظار داری به همون اندازه ببینی تازه چون خودتو از اونا بالاتر میبینی ، بیشتر ازاینم میخوای و همین باعث میشه کوچکترین مورد بی ارزش هم برات بزرگترین توهین به حساب بیاد.
از طرفی خانواده همسرت عادت میکنند که همیشه تو رو همین جور ببینند و اگر یک ذره متفاوت باشی سریع به چشمشون میاد و خورده میگیرن .
خودت هم از این نقش بازی کردن خسته میشی چون درونی نیست ولی خودت انتخابش کردی پس بذارش کنار ممکنه اوایل ازت ایراد بگیرن و... اما کم کم به مینای جدید عادت میکنن .

در رابطه با همسرت هم زیادی از خانوادش گفتی و برعکس به جای اینکه اونو وارد ارتباطت با خانوادش نکنی بیشتر واردش کردی . باید مدیریت این رابطه رو تو دست خودت بگیری و البته برای شخص خودت و به نوع رابطه شوهرت با خانوادش کار نداشته باشی و دخالت نکنی .

میدونی این زیادی گله کردن از خانواده همسرت تو رو بیشتر از چشم شوهرت میندازه و بی ارزشت میکنه .چون از عزیزانش ایراد گرفتی همینطور که پدر و مادر تو برات عزیز هستن . با این کار فقط فاصله بین خودت و همسرت رو بیشتر میکنی و جایگاهت رو از دست میدی .

این تاپیک رو بخون تا متوجه منظورم بشی .

http://www.hamdardi.net/thread-15516-post-139367.html#pid139367

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط baran.68

وقتی میدونی که خانواده شوهرت دوست ندارن که با خانواده شما همزمان دعوت بشن چرا اینکارو میکنی که بعد بخوای بگی بی حرمتی دیدم و...

اگه میدونستم صد سال سیاه این کارو انجام نمیدادم.آخرین باری که دو تا خونواده هامون همو دیده بودند در اوج خوشحالی بود.بابای من همه خونواده ایشونو دعوت کرده بودن و پدر شوهرمم تو آسمونا بود از خوشحالی. از کجا میدونستم انقدر بی منظورند؟ و به این زودی همه محبتا یادشون میره.

وقتی نمیخوای بری خونه مادرشوهرت عذر وبهانه برای همسرت بیار . بگو دوست دارم بیام اما نمیتونم حالم خوب نیست و دوست ندارم اینجوری اونجا حاضر باشم .

چند بار میتونم این حرفو بزنم؟ چند بار میتونم بهانه بیارم؟ آخرش که چی؟

---

شوهرم نمیذاره جواب بدم میگی هیچی نگو خودم میگم اما خودشم هیچی نمیگه مگه دفاع از اونا باشه.
مرسی درمورد نقش و اینکه چرا جرات مدارانه حرفمو نمیزنم کاملا قبول دارم . اما راستش از شوهرم میترسم که دعوا راه بندازه که: چرا جواب دادی؟ دیگه چی؟ باید میومدن عیادت تو چقدر پررویی؟! اونم جلو همونا.بیشتر آبروم بره. میدونم در هیچ شرایطی پشتیبانم نیست.
میشه راهنماییم کنی چطوری مدیریت کنم؟

خوب شما که نمیخوای یک دفعه به کل قطع رابطه کنی از 4 یا 5 بار یک بارش رو (البته اگر واقعا میلی به رفتن نداشتی) عذر و بهانه بیار . همسرت هم کم کم باید به این روند عادت کنه و انتظار نداشته باش همیشه بگی نمیام (که درست هم نیست) اون هم بپذیره و نباید همسرت رو حساس کنی و یک مشکل به مشکلاتت اضافه کنی .

شما قرار نیست بی حرمتی کنی به خانواده شوهرت قرار هست که خودت باشی نه اینکه نقش بازی کنی . ناراحتی هات رو ابراز کنی همینطور در موقعی که خوب هستن تو هم خوب باشی . اما این بیان ناراحتی به خود شخصی که ناراحتت کرده باشه اونم فقط یکبار اونهم بابیانی که دعوا راه نیافته و بی احترامی توش نباشه .
میتونی این کار رو جلوی روی همسرت انجام ندی .

مینا دیگه به هیچ وجه پیش همسرت از خانوادش نگو گله و شکایت نکن . از طرفی اگر هم پیش اومد که همسرت گفت چرا اینجور بودی و اینکارو کردی . محترمانه ازش خواهش کن که بگذاره خودت روابطت با خانوادش رو مدیریت کنی و اینطور برای هردو شما بهتر هست .

شما تا رابطه تون با شوهرتون خوب نشه، الكي دارين روي رابطه با خانواده اش كار ميكنين.:305:
اول بايد با شوهرت يه رابطه ي صميمي داشته باشي، اون وقت شوهرت هم كمكت مي كنه و هواتو داره و ممكنه ديگه اصلا نيازي نباشه روي رابطه ات با خانواده اش كار كني و خود به خود درست شه. چون ممكنه شوهرت وقتي با هم خوب شدين، بيشتر هواتو داشته باشه و به كسي اجازه نده بهت بدي نه.:305:

اول به فكر بهتركردن رابطه ات با آقاي شوهر باش كه اون هم نتيجه گرفتيم كه بايد از تغيير خودت شروع شه. پس اول به فكر تغيير خودت و رابطه با همسرت باش. اين قدر از اين شاخه به اون شاخه نپر. يكي را درست كن تا به بعدي برسي.
باز دوباره تاپيك ديگه اي باز نكني و بگي كه چي كار كنم كه مادرزنم دوستم داشته باشه؟ چي كار كنم كه شوهرم بزاره دكترا بخونم؟ چي كار كنم شوهرم بچه نمي خواد؟ چي كار كنم، اعصابم خرده؟ ريشه ي تمام مشكلات شما، رابطه ي شما با همسرته كه اول بايد اونو درست كني.