تو دنيا دنبال چي مي گردي؟

سلام
به نظر شما اين جمله تا چه حد درسته
" بيشتر مشكلات ما جوونا نداشتن هدف تو زندگيه "
خواهش مي كنم فبل ازسخنرانيهاي عريض و طويل هميشگيمون كمي تامل كنيد و بعد جواب بدين .
شما رو نمي دونم ولي من شخصا وقتي به يه هدف فكر مي كنم چيز قابل عرضي جز رسيدن به نتايج كوتاه و زودگذر تو زندگيم نمي رسم . هميشه سعي كردم يه هدفي تو زندگي پيدا كنم كه ارزش دنبال كردن داشته باشه و لي نتونشتم ،شايد يا من اراده كافي رو نداشتم يا شايد هدفهام زيادي بزرگ بوده.
" مي خوام ببينم شما دوستاي عزيز چه هدفي تو زندگي دارين "
خواهش مي كنم حرفهاي كليشه اي نزنين....
با تشكر

هدف اول من گرفتن مدرک عمران بود چون از بچگی به این رشته علاقه داشتم که رسیدم.و الان هدف من ازدواج و داشتن یک زندگی خوب شاد و سرشار از سلامتی و تندرستی که انشا... به امید خدا بهش میرسم (البته همین الان هم بسیار خوبه)

اگه یه روز بدونم از این دنیا راستی راستی چی می خوام همونروز می رم دنبالش و تا بهش نرسم متوقف نمی شم.همه ی مشکلم اینجاست که هنوز هیچی توی این دنیا پیدا نکردم که مطمئن باشم وقتی بهش برسم احساس رضایت کامل دارم.شاید باید تا حالا هدف اصلی زندگیمو پیداش می کردم بعضی وقتا بخاطر همین فکر می کنم از زندگیم عقبم.

می دانید این قدر این واژه *هدف* تکرار شده است که دیگر حال آدم از آن بهم می خورد و البته این هم از تولیدات ایدئولوژیکی ما ایرانی هاست.(مثلاً هدف رستگاری یا آرامش است،اما در گیر و دار همین رسیدن به هدف است که خود آن هدف گم می شود و بدتر از آن عمر سوخته جوانهاست.)
هدف،غایت و چه و چه که مدام در گوش جوانان بیچاره می کنند.یکی نیست به گویندگان این مزخرفات که نه،به خودش و همه و جوانها بگوید که بابا!!باید نخست *انسانی زیست و لذت برد* و در *حال* زندگی کرد.
بیاییم این اندازه ذهن و فکر جوانان را نیاوده و آنها را در یک قالب قرار ندهیم و با مشکلات *کلیشه ای* برخورد نکنیم.

اصلا قصد كليشه اي حرف زدن و سخنراني طويل رو ندارم. ولي اگر انسان در زندگي هدف نداشته باشه، خيلي عذر ميخام، خب! وجه تمايزش از ساير مخلوقات چيه؟!
ولي هدف به معني كليشه اي بودن يك مطلوب خاص و منحصر به فرد نيست. هر كس دنيا رو از دريچه چشم خودش نگاه ميكنه و خوشبختي و سعادت رو ازديدگاه خودش ميبينه (مثلا پول، مدرك، ازدواج با x و ...).
اينكه يك نسخه از قبل آماده شده رو به خورد جوونا بديم كاملا غير اخلاقي و مضره. اگر روزي كسي تونست نسخه اي رو بپيچه كه با توجه به نوع ديدگاه هر فرد (جوون) قابليت انعطاف داشته باشه، اونوقته كه مشكل جوونا (تا حدودي) حل شده.

من خودم اولين هدف بزرگ زندگيم قبولي در كنكور بود. بعدش گرفتن ليسانس. اين اواخر (زمان فعلي) ازدواج با يه خانوم نسبتا محترم، كه تو زرد از آب در اومد. الانم هدف بعدي قبولي در كنور كارشناسي ارشده.

در آخر بعنوان يك برادر كوچكتر بهتون پيشنهاد ميكنم cdي سمينار راز دكتر عليرضا آزمنديان (بنيانگذار تكنولوژي فكر در ايران) رو بگيريد و حتما نگاه كنيد. كمك بسزايي به هدفمند شدن در زندگي بهتون ميكنه.

:43::46::72:

جناب گردآفرید یعنی به نظر شما هدف از زندگی باید لذت بردن از زمان حال و امکانات موجوده.لذت یعنی چی؟حس اقناع شدن نیازهای جسمی و روحی.حال اگه با اون سه کلمه مورد تاکید شما در یکی از تاپیکها(زر،زور،زن) حس لذت و رضایت بهمون دست نداد اونوقت چی؟امیدوارم نگید که در این صورت یه چیزیمون می شه و باید به درمانگر مراجعه کنیم

جنابfnh :مشکل همون نسخه س.مثلا همون هدف شما که تحصیلات بوده اگه به بالاترین درجه علمی برسید(و در عین حال زندگی خانوادگی خوب و همه شرایطی که می خواهید برسید) اونوقت چی؟می گید حالا که به همه آرزوهام رسیدم باید چی کار کنم؟
یه جایی آقای مدیر گفته بودن باید آرزوهامونو تقسیم به قطعات کوچک کنیم و برای هر روزمون آرزو کنیم.من دلم می خواد هر روز یه هدف کوچک داشته باشم ولی وقتی صبح از خواب پا می شم هیچ آرزوی یک روزه ای ندارم و هیچ هدفی پیدا نمی کنم که برای یک روز براش تلاش کنم.

كار ما شايد نيست شناسايي راز گل سرخ
كار ما شايد اينست
كه در افسون گل سرخ شناور باشيم

سلام
با عرض معذرت می خوام هم سخنرانی کنم، هم کلیشه ای....

یک روز سرد زمستانی که برف کاملا زمین را پوشانده بود، معلم روستا، بچه ها را به بیرون روستا کشاند، به همه آنها یک درخت را در فاصله دور دست نشان داد و گفت که آنرا در نظر بگیرید و به طرفش حرکت کنید.
بعد از اینکه دانش آموزان این تکلیف را انجام دادند، معلم بررسی کرد. دید دانش آموزان 3 شیوه در پیش گرفته بودند.
1 - آنها که فقط درخت را نگاه کرده بودند. و حرکت کرده بودند... آنها جلوی پای خود را ندیده می رفتند و در چاله ها می افتادند یا گرفتار خار و خاشاک مسیر شده بودند ...
2 - آنهایی که فقط جلوی پایشان را دیده بودند، و وقتی جای پای آنها را می دیدی، مرتب تغییر مسیر داده بودند و هیچ وقت نتوانسته بودند به درخت هدف برسند.
3 - گروهی که هدف درخت را در نظر گرفته بودند و جلوی پای خود را با توجه به نیم نگاهی که به هدف داشتند نگاه می کردند. آنها موفق تر از دو گروه فوق بودند.

من پستهای بالا رو می خوندم.
شهزاد با توجه به ضرورت هدف، از صبحتهای کلیشه ای و سخنرانی ما را پرهیز می داد.
گرد آفرید هم که ظاهرا اصل هدف اساسی را کنار نهاده بودند و روی زمان حال متمرکز شده و ما را از سخنرانی های کلیشه ای پرهیز می دادند.

فرانکل روانشناس معروف در رویکرد وجودی، اعتقاد دارد تا انسان معنایی بیرون از خود نیابد، و در جهت آن حرکت نکند نمی تواند احساس آرامش و راحتی داشته باشد.
اما این معنا و هدف بیرونی در هر فردی متفاوت است.
منظور اینست که دیگران را به حساب آورد.
من خودم تجارب زیادی داشته ام از مراجعانی که تا وقتی احساس ارزشمندی برای دیگران می کنند، موفقند و شادابند.
یعنی یک هدف انسانی انتزاعی = مفید بودن برای دیگران.
مثال عملیاتی:
شما از یک دستفروش ، خرید می کنید. قیمت جنس می شود 800 تومان ، شما با بحث از او تخفیف می گیرید. قیمت تمام شده می شود 700 تومان.
حالا اگر بی خیال آن 100 تومان بشوید، به خاطر اینکه تصور می کنید این 100 تومان برای او بیشتر تاثیر در زندگیش دارد تا شما، حالا که 800 تومان پرداخت می کنید و می روید.
این 100 تومان یک هدفی بیرون از شخص شماست. و متوجه آن دست فروش...
اما با تعجب می بییند حس ارزشمندی شما را تقویت کرده است. و احساس مثبتی پیدا می کنید.
مثال دیگر:
پرستاری مثلا 8 ساعت کار می کند. زمان کارش تمام می شود. و مسئولیتش به انتها رسیده و در حال خروج از محل کاراست. ناگهان یکی از بیماران را می بیند که سخت به خدماتش نیاز دارد. ( در اینجا دیگر وظیفه تعریف شده نسبت به او ندارد)، اما مثلا 15 دقیقه وقت خود را به آن بیمار اختصاص می دهد و مشکلش را حل می کند.
حالا این 15 دقیقه احساس مثبت مضاعفی به پرستار می دهد که آن 8 ساعت موظفی چنین نبوده است.
یعنی هدفی بیرون از خودش و احساس ارزشمندی.

پس با توضیحات بالا و با عرض معذرت به خاطر سخنرانی و ....، داشتن یک هدف بیرون از خودت بر اساس احساس ارزشمندی می تواند، حال خوب و با دوامی به انسانها بدهد.
ببینید بحث ثواب و ایثار و ... نیست. چون باز هم همان مسئله سودخواهی و لذت خواهی شخصی می شود. بحث سر این است که فرد احساس مسئولیت نسبت به فرد دیگر و غیر از خودش بکند. و هدف گذاری خاصی داشته باشد.
شاید این گونه معنایابی در بیرون خود، که فرانکل تعریف کرده است، به نظر مشکل باشد، و اغلب افراد به قول گرد آفرید عکس این روش را انجام می دهند. جالب هست همین اغلب افراد هم رضایت درونی از زندگی نداشته و رضایت مندی و آرامش را فقط در لفظ می بینند و تجربه درونی آن را سخت می پندارند.
به نظرم شاید یک هدف کوتاه مدت و در دسترس امروز این باشد که: لبخندی را بر صورت غمگین کسی بنشانیم. فقط همین.

من بر این باورم که هدف در زندگی مفید بودن.مسئول بودن.شریف بودن و مهربان بودن است.((لئوراستین))

عرض کنم که شما فرمودید:
*شاید این گونه معنایابی در بیرون خود، که فرانکل تعریف کرده است، به نظر مشکل باشد، و اغلب افراد به قول گرد آفرید عکس این روش را انجام می دهند. جالب هست همین اغلب افراد هم رضایت درونی از زندگی نداشته و رضایت مندی و آرامش را فقط در لفظ می بینند و تجربه درونی آن را سخت می پندارند.*
می شود بیشتر درباره این گزاره و نیز سخن بنده و ارتباط میان این دو سخن بگویید.

می بخشید که شکیبایی ندارم،اما باید در ادامه سخنم این موضوع را یاداوری نمایم که:
یکم.تعاملات و ارتباطات ما با دیگران جزئی از زندگی است و من چیزی جز این را باور ندارم.من منظورم اهدافی خیالی و دور از دسترس است که می توانند از جنس ایدئولوژیکی نیز باشند و همینهاست که جوانان را از نفس زیستن باز می دارد و گونه ای زندگی *برده وار* را بر آنان به طور ناخوداگاه تحمیل می کند.
دوم.کمک،ایثار،مهربانی،فدا� �اری،جان فشانی و رفتارهایی این چنین،تنها و تنها برای لذت بردن است و این چنانکه شاید بدانید نه از جنس لذایذی چون: شهوترانی یا مال اندوزی،که واکنشی است کاملاً خوداگاه در برابر کنشهای عقیدتی یا احساسی.