دارم طلاق می گیرم ......

با سلام به دوستان عزیز من برای اولین بار میخوام از این طریق از کس یا کسایی راهنمائی بخوام لطفا در این زمینه کمکم کنید من در حال طلاق گرفتم هستم و این زندگی به صورت قصه هست میخوام کلا همه چی رو تعریف کنم ولی می ترسم خسته بشین ولی باز یکم توضیح لازمه من 3.5 ازرواج کردم که از این مدت 2 سال نامزد بودم اون هم چه نامزدی ولی دیگه خسته شده بودم می خواستم مستقل بشم نمی خواستن اواره بمونم از این خونه به اون خونه به دنبال جای خواب باشم هنگام ازدواج من شاغل و همسرم دانشجو بود (کاردانی) ولی من به خانواده ام گفتم کارشناسی می خونه اونا هم بدون هیچ نحقیق قبول کردن. پدر همسرم نه در مراسم عقد نه در مراسم عروسی شرکت کرد اونم به این بهونه که محل کارش دور هست اینرو میتونم بگم که خانوادش در هیچ مراسمی پول خرج نکردن من با پس اندازی که کرده بودم مراسم عقدو کردم ولی گفتم اونا کردن در این شرایط همسرم میگفت که جبران می کنیم و من به امید جبران بودم ولی بعد عقد حتی خرج دانشگاه شوهرمم نمی دادن چه برسه به چیزای دیگه با فروختن طلاهام و قرض از محل کارم خرج دانشگاه میدادم ولی چه فایده دانشگاهم گذاشت کنار بعد چند بار مشروط شدن سربازی هم نداشت که بتونه کار پیدا کنه همین جور الاف بود و من از صبح تا شب سخت کار میکردم در خواب غفلت بودم با یه وام ماشن خریدیم ولی از بد شانسی اونم چپ کرد و ماهها طول کشید تا من پول جمع کنم و ماشینو درست کنیم با هزار بد بختی درست شد خانواده من بعد اینکه من ازدواج کردم نسبت به من بی تفاوت شدن البته قبلشم اینطور بود ولی بدتر شد و من تو اون خونه اضافی بودم بعد دو سال گفتم من باید برم سر خونه زندگی خودم ولی کسی نبود کمک کنه باز خود یه کم با فروختن ماشین و یه کم هم قرض مثلا یه عروسیه الکی گرفتیم (عروسی که همه مثل یه مهمون اومدن و رفتن دریغ از یه کمک ناچیز )و من در طبقه پایین منزل پدری مستاجر شدم البته قبول نمیکردن ولی با پرداخت اجاره راضی شدن هر ماه اجاره به پدرم میدادم با اینکه می دونستن شوهر من بیکاره و من بدهی دارم ولی با این همه پولی که از من میگرفتن به برادر دیگم میدادن تا اجاره منزل بده باز با یه وام ماشین خریدم ایندفعه به نام خودش کرد ماشینو با اینکه من پولو داده بودم فکر کردم با ماشین کار میکنه ولی بعد چند باز خسته شد از این کار و به فکر کارهای بزرگ افتاد (در کل ادم خیال پردازی هست) به فکر مرغداری زدن افتاد اونم تو شهر خودشون بدون سرمایه با من مشهورت کرد منم در جواب گفتم ربطی به من نداره چون واقعا از این وضع خسته شده بودم دیگه نمیخواستم بدهی بدم مثل مرد کار کنم تو منت کسی باشم شروع به کار جدید کرد و من بهش قرض دادم ولی می دونستم این کارشم بیخوده ولی با خودم عهد کردم اگه نتونست ازش جدا میشم من رو 6ماه تنها گذاشت به امید اینکه نزد خانواده هستم در کل 6 ماه نهایت 5 بار اومد و اونم به خاطر اینکه پول نیاز داشت میگفت من خیالم راحته که تو داری از پس مشکلات بر میآی و من نمیتونم ذهنمو با این چیزا مشغول کنم پیش پدر مادرم بودم ولی مثله یه بیگانه هیچ کس ازم چیزی نمی پرسید و من داشتم داغون می شدم من یه یه نفر پناه اوردم و دردو دل کردم بعد چند وقت تصمیمم برای طلاق قطعی شد و به شوهرم گفتم طلاق می خوام باور نمی کرد آدمی که اینهمه صبر کرده بود الان می خواد جدا بشه به خانوادمم گفتم ولی قبول نکردن همه زندگی رو براشون توضیح دادم ولی گفتن چه ایرادی داره تو کار کن بعد اینکه شرایط خوب بشه دیگه کار نکن من داشتم داغون میشدم وقتی میدیدم کسی کنارم نیست بیماری اعصاب گرفتم پیش چند روانشناس رفتم ولی کارساز نشد اون کارو اونجا جمع کرد با چقدر بدهی خدا داند وقتی اومد اینجا گفت همه چی درست میشه ولی درست شدن شرایط تلاش میخواد سربازیش بلا تکلیف مونده بود چون به دانشگاه بدهکار بود آدم مهربونی هست ولی همه چی با محبت نمیشه دیگه به زندگی امیدی نداشتم یکبار اقدام کردم برای طلاق چون کسی از خانواده ام نبودن نشد بعد اینکه فهمیدن مجبور شدم خونه رو عوض کنم بعد یه وکیل گرفتم و اون برگه لازم رو گرفت به من داد(برای اینکه من طلاق نگیرم سند ازدو اج گرفتن تا من نتونم اقدام کنم ولی نمی دونستن آدمی که خسته شده از هزار راه استفاده میکنه تا راحت بشه) الان کسی خبر نداره من اینکارو کردم و نمی دونم بدونن چی کارم میکنن همش به فکر آبروی خودشون هستن شوهرمم تا این لحظه به خانواده خودش نگفته این ماجراهارو میگه بعد طلاق میگم ما از هم جدا شدیم اون آقا هم گفته بعد طلاق من با تو ازدواج میکنم و خانواده خودش رو کاملا از ماجرا مطلع کرده و اونا هم قبول کردن
الان من یه آدم سرگردونم نمی دونم چی کار باید بکنم از تنها و بی پناه شدن می ترسم خواهش میکنم من رو راهنمائی کنید من باید چی کار کنم؟

دوست عزیز سلام و به تالار همدردی خوش اومدی

اینطور که از نوشته تون متوجه شدم
1-شما مدتی قبل و قبل از اینکه از همسرتون جدا بشید با فرد دیگه ای صحبت از ازدواج داشتید
2-الان از همسرتون جدا شده ایدو طلاق گرفته اید.
3- سوال اصلی تون اینجاست که با این آقا ازدواج بکنید یا خیر؟

اگه برداشتم درست باشه ، بفرمائید:
1- همسر قبلی اون رو دوست دارید؟
2- این آقا ازتون خواستگاری کرده یا خیر؟
3- شرایط روحی تون بعد از طلاق چه جوریه ؟ تونستید خودتون رو پیدا کنید یا فعلا دچار اضطراب و دلهره اید؟
4- چرا خانواده تون ازتون حمایت نمی کنن ؟ شما به صحبتهای پدر ومادرتون گوش نمی دادید و پیشنهادات خودتون رو عملی می کردید؟!
5- از این آقا و خانوادش اطلاعاتی دارید ؟ تحقیق کردید و یا صرفا از روی گفته هاشون مخواهید تصمیم بگیرید؟

سلام

اون کسی که گفتین باهاش مشورت کردین و درد و دل کردین همین آقا بوده؟

الان دقیقا شما در رابطه با چی راهنمایی میخواید؟ من متوجه نشدم:162:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط BABY

دوست عزیز سلام و به تالار همدردی خوش اومدی

اینطور که از نوشته تون متوجه شدم
1-شما مدتی قبل و قبل از اینکه از همسرتون جدا بشید با فرد دیگه ای صحبت از ازدواج داشتید
2-الان از همسرتون جدا شده ایدو طلاق گرفته اید.
3- سوال اصلی تون اینجاست که با این آقا ازدواج بکنید یا خیر؟

اگه برداشتم درست باشه ، بفرمائید:
1- همسر قبلی اون رو دوست دارید؟
2- این آقا ازتون خواستگاری کرده یا خیر؟
3- شرایط روحی تون بعد از طلاق چه جوریه ؟ تونستید خودتون رو پیدا کنید یا فعلا دچار اضطراب و دلهره اید؟
4- چرا خانواده تون ازتون حمایت نمی کنن ؟ شما به صحبتهای پدر ومادرتون گوش نمی دادید و پیشنهادات خودتون رو عملی می کردید؟!
5- از این آقا و خانوادش اطلاعاتی دارید ؟ تحقیق کردید و یا صرفا از روی گفته هاشون مخواهید تصمیم بگیرید؟

---

من از همسرم طلاق نگرفتم یعنی برگه عدم سازش از دادگاه رو گرفتم و هفته بعد هم میخوام اقدام کنم یعنی هفته بعد طلاق رسمی میشه.
بله درخواست ازدواج کرده حتی مادر پدرش کاملا در جریان هستن و گفته اند یعد تمام شدن عده به خوستگاری رسمی میآین ولی فامیلشون نمی دونن من طلاق میگیرم و اگه ازدواجی رخ بده یک ازدواج نرمال گفتن میشه.
دچار ااضطراب هستم می ترسم نتونم تنها زندگی کنم.
نه خانوده من تنها به پسر اهمیت میدن و من از موقعی که فارغ التحصیل شدم رو پای خودم وایستادم حتی میشه گفت خودم جهیزیه خودمو تهیه کردم.
تحقیق آن چنانی نکردم ولی تقریبا با کل فامیلشون اشنا شدم.

نگفتید که همسر فعلیتون که در صدد طلاق ازشون هستید رو هنوز دوست دارید یا نه؟
اگه دوست دارید ، طلاق نگیرید و رابطه تون رو بهبود بدید یعنی رابطه تون رو از نو بسازید.
فعلا درخواست ازدواج جدید رو تا مشخص شدن قطعی ازدواج قبلی به عویق بندازید.
با این آقای جدید هم رابطه تون رو قطع (بله کاملا قطع) کنید.
بیشتر بادوستای خوبتون وقتتون رو پر کنید.
با خانواده خودتون بیشتر در تماس و رفت و آمد باشید.

سلام دوست خوبم
خيلي خيلي مواظب باش چرا كه ازدواج دوم از اولي خطرناكتره
اولاً كه اين آقا و خانواده محترمش چطور شمارو شناختن و تصميم به ازدواج با شما گرفته
بعد هم ناراحت نشي اين يك واقعيته اگه ازدواج نرماله پس چرا با يه دختره مجرد ازدواج نميكنه
حتماً تحقيق كن ببين قبلاً ازدواج كرده يا نه ؟ اگه ازدواج كرده چرا جدا شده ؟
همه جوانبو منطقي در نظر بگير
پيروز باشي

نه دوستش ندارم فقط دلم به حالش می سوزه چطور ازش طلاق نگیرم در حالی که خودم دارم عذاب میکشم از اینکه مثل یه مرد دارم سعی میکنم ولی اون هیچ اقدامی برای این زندگی نکرده با این که گفتم طلاق میخوام ولی باز حداقل یه تلاش جزئی من رو امیدوار میکرد ولی اونم نکرده الان اگه بخواه باهاش ادامه بدم قبل همه چیز باید بدهی اون رو بدم تا از زندان رفتن خلص بشه مگه مرد نیست مگه مسولیت نمیدونه چیه پس چرا من باید تا آخر عمرم به این روال زندگی کنم؟ براش معنی نداره بدهی یعنی چی فقط کاری که بلد هست اینکه بیخود آدم امیدوار میکنه اونم به هیچ وپوچ درس که نخونده کاری هم از دستش بر نمیاد میگین من چطور زندگیم رو به دست همچین آدمی بسپرم؟ خانوادم نسبت به من بی تفاوت هستن الان یک ماه هست که سراغی ازم نگرفتن وقتی هم من میگم چرا نیستسن میگن کارمون زیاد هست وقت نمی کنیم خیلی تنهام الان تنها امیدم به شغلم هست سرمو با کارم گرم گردم با اون آقا هم زیاد در ارتباط نیستم چون اونم میگه اگه طلاق گرفتی همه چی رو درست می کنم و الا الان درست نیست که با هم رابطه ای هرچند کم هم داشته باشیم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نه این آقا کاملا مجرد هست ودلیل اصلی که می خواد با من ازدواج کنه به خاطر رفتار من هست نمیگم ادم خیلی خوش رفتاری هستم ولی از جنگ بحث جدل دوری میکنم آدم آرومی هستم تا این لحظه با این که از خانواده شوهرم خیلی بی احترامی دیدم ولی صدام در نیومده عادت من اینه که اگه کسی به من بدی کنه سعی میکنم دور باشم ازش تا نه خودم ناراحت بشم نه طرف مقابل

سلام دوست عزیزم
قبل از هز چیز باید تکلیفت رو در مورد زندگی قبلیت مشخص کنی وقتی طلاق رسمی شد (البته اگر فکر میکنی می تونی با مشاوره و .... زندگیت رو جمع و جور کنی یک بار دیگه هم به همسرت که میگی مهربون فرصت بده تا بعد با آرامش خاطر به زندگی جدیدت فکر کنی و پیش خودت نگی کاش یک بار دیگه امتحان میکردم) باید چند ماهی را دور از دغدغه به خودت استراحت بدی خدارا شکر که مستقلی و مثل یک شیرزن از پس خرج و مخارج بر میآیی:104: بعد راجع به این آقا ویا هر شخص دیگری که لیاقت تورو داره فکرکن البته بیشتر از قبل باید از مشاوره حتما کمک بگیری تا خدای ناکرده حق خوشبختی رو که لایقشی از خودت نگیری .خیلی خوب که اینقدر پخته ای که با اون آقای جدید و محترم ارتیاطی نداری. گلی به خدا.اگه خانواده ات از شما حمایت نمی کنند از شخص به اصطلاح ریش سفیدی بخواهید که با آنها صحبت کند و وضعیت شما را برایش شرح دهد چون آرامشی که آدم در کنار خانواده احساس می کنه جای دیگری نمیشه پیدا کرد ابته خیلی بد که شما را تنها گذاشتن و فقط به خاطر ترس از آبرو (آخه مگه چی کار کردی) و یا پسر سالاری تنها گذاشتند ولی مطمئن باش تورو دوست دارند و نگرانت هستند رابطه ات را با آنها حفظ کن.برات آرزوی بهترین ها را دارم.

سلام

متاسفم که شرایط سختی داشتید.
ولی لازمه که دقت کنید دوباره اشتباه نکنید.

1- زمانی که با همسر اولتون آشنا شدید و قرار ازدواج ګذاشتید هم فکر نمی کردید که کار به اینجا برسد. در مورد این آقای دومی هم همینطور. الان فکر می کنید فرشته ی نجات شماست. اما فردا شاید!!!

2- معمولا توصیه می کنند که بعد از تمام شدن یک رابطه، برای برقراری رابطه ی مجدد حداقل شش ماه به خودتون زمان بدهید. شما هنوز رابطه ی قبلی را تمام نکرده، رابطه ی بعدی را شروع کرده اید. این اشتباه بزرګی است. مواظب باشید.

3- همین که شما زمان تاهل با مرد دیګری ارتباط داشتید زمینه های شک را برای همسر آینده تان و همینطور خانواده اش ایجاد می کند. تا قبل از مشخص شدن تکلیفتون با ایشون قطع رابطه کنید. این برای زندګی بعدیتان لازم است ( اګر بخواهید با هم ازدواج کنید و زندګی کنید) وګرنه از همین حالا دارید سنګ بنای زندګی بعدی را هم کج می ګذارید.

4- وجود این آقا مانع این است که شما به زندګیتان و امکان بهبودش فکر کنید. مطمعنا ایشون یکی از عوامل محرک شما برای طلاق هستند. ایشون را کنار بګذارید و یک مدت روی زندګیتان تمرکز کنید و بدون ایشون تصمیم بګیرید که آیا واقعا می خواهید طلاق بګیرید؟ حتی اګر با ایشون ازدواج نکنید؟؟

دوستان عزیز من چندین بار به مشاوره رفتم به شوهرم فرصت دادم ولی اصلا درست بشو نیست من میخوام طلاق بگیرم چون خسته شدم از این وضع هیچ تلاشی نمی کنه اگر هم بکنه پشت سرش بدهی و دردسر میاره خانواده اون اصلا بهش چیزی نمیگن انگار نه انگار که متاهل هست تا حالا یه بار بهش نگفتن آخه تو خونه زندگی داری پس خرج این خونه رو کی میداده به فکر زندگی نیست میگه ما مگه چند سال داریم که این همه حرص می خوری همه چی به موقعش حل میشه ولی چطور میتونم قبول کنم وقتی گذشته و حالم به این شکل داره میگذره چطور به اینده امید داشته باشم وقتی این همه بهم وعده داده و همش تو خالی در اومده بله من می خوام جدا بشم ولی از تنها موندن می ترسم اگه با شوهرم هم بمونم باید همه چیزو فراموش کنم و این بشه روال زندگی من که من همیشه سر کار و ایشون همیشه دنبال دردسر الان که داریم از هم جدا میشیم از همه حق و حقوقم گذشتم حتی از دست خودم هم یه ماشین بهش دادم ماشینی که بدهی داره و با این وضع من باید پرداخت کنم چون می دونم آدمی هست که براش قسط معنی نداره و نمیده این آقایی هم که هست اگه بخوام روراست باشم یه جای امید برای خودم میدونم چون با موقعیتی که داره میشه بهش امید داشت ادمی نیست که به فکر سوءاستفاده باشه اون اصلا من رو به طلاق تشویق نکرد گفت نمیخوام بعدا بگی من باعث شدم صلاح خودت رو خودت میدونی و من حتی با این آقا به مشاورهم رفتم تا بدونم دلیل کارش چی هست از مشاور خواستم کمکم کنه که درست تصمیم بگیرم و اون همه چیزو بهش گفت و ایشون قبول کرد و گفت من برای زندگی با این خانوم آماده هستم و خانواده ام کاملا در جریان هستن واگه راضی نبودن من عمرا همچین کاری رو شروع نمیکردم . در ضمن اگه من موقعیت خوب داشته باشم اصلا نمی خوام متاهل بشم می خوام مستقل باشم میخوام تنها زندگی کنم ولی تو این جامعه که به یه زن مطلقه نه خونه میدن نه با دید خوب بهش نگاه میکنن چطور از پس اینهمه مشکل بر بیام در حالی که کسی منو حمایت نمیکنه؟

منتظر جواب دوستان هستم کسی نیست به داد من برسه :325:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مرسی از اینکه دلداری میدی ولی من فردا میخوام برم طلاقمو ثبت کنم از هیچی نمیترسم فقط از یه چیز میترسم اونم خانواده ام هستن میترسم من رو ترد کنن یا برام مشکل درست کنن این اقا هم که هست میگه من در هر شرایط پیشتم نگران نباش ولی دست خودم نیست به هیچ چیز نمیتونم امید داشته باشم

چرا کسی به دادم نمیرسه دارم از غصه میترکم واقعا در عذاب هستم جواب نمی خواین بدین:302:

دوست عزیز
یه سوالی رو دوستمون بهشت از شما پرسیده بود :
- وجود این آقا مانع این است که شما به زندګیتان و امکان بهبودش فکر کنید. مطمئنا ایشون یکی از عوامل محرک شما برای طلاق هستند. ایشون را کنار بګذارید و یک مدت روی زندګیتان تمرکز کنید و بدون ایشون تصمیم بګیرید که آیا واقعا می خواهید طلاق بګیرید؟ حتی اګر با ایشون ازدواج نکنید؟؟

اگر این آقا با شما ازدواج نکنند و الان به شما بگویند قصد ازدواج با شما ندارند ، آیا از همسرتون طلاق می گیرید؟؟
چرا در طلاق گرفتن اینقدر عجله می کنید؟
به خودتون و او فرصت بیشتری بدهید. راستی برای بهبود زندگی تون چند جلسه مشاوره رفته اید؟
چقدر به توصیه مشاور عمل کرده اید؟ برداشت من از صحبتهاتون این بوده که زندگیتان به فرصت بیشتر برا بهبود نیاز داره. الان برای جدائی و طلاق زوده.

ضمنا قرار بود که هیچ ارتباطی با این آقای جدید نداشته باشید ، ظاهرا اینطور نیست و او در جریان تمام مراحل و اقدامات شما قرار داره . باید مراقب باشید.:305:

نه ایشون محرک من نبودن من خودم تصمیم گرفتم و چون دیدم بعد از طلاق من میتونم تکیه گاهی داشته باشم بشتر امیدوار شدم ولی بازم این آقا به من بگه قصد ازدواج نداره من باز این کار را میکنم چون از مرد بودن خسته شدم من که از پس مشکلات بزرگی برآمده ام بعد از این چرا نتونم فقط میخوام یه خونه داشته باشم و سرمو بندازم زندگی کنم کسی کاری به کارم نداشته باشه حتی خانواده ام و سرم تو لاک خودم باشه من شرح کامل زندگیم رو ندادم شاید این باعث میشه که این طور قضاوت کنین

حتی اگه طلاقتون طبق اون چیزهایی که گفتید از زندگیتون ما نمی دونیم، درست باشه. به نظر نمی رسه ارتباطتون و ازدواجتون با این آقا درست باشه.

در ضمن شما دایما روی دو نکته تاکید می کنید 1- مثل مرد در زندگیتون تلاش کردید و جنگیدید.
2- از تنهایی بعد از طلاق می ترسید. اون هم مشکلاتی مثل اجاره خونه و ...

قصدم مچ گیری نیست. می خوام بگم حرفهای شما با هم هماهنگ نیست. شما تحت فشار و احساسات دارید تصمیم می گیرید. وگرنه اگر مورد یک درست باشد و شما همه ی بار زندگی دونفره تان را کشیده باشید، خب از پس زندگی یک نفره هم حتما بر می آیید. شهر هم پر است از زنان مجردی که تنها زندگی می کنند. یک زمانی این کار مشکل بود. الان نصف خونه های شهر در اجاره ی مردان و زنان مجرد است.

باز هم می گم که وجود این آقا در تصمیم شما بی تاثیر نیست.
زندگیت را بساز. مردی که تنها مشکلش نه کار نکردن، که اشتباه کار کردن است، قابل اصلاح است. شما هیچوقت سعی نکردی زندگیت را درست کنی. کار کردن و پول درآوردن و به اصطلاح ماهی دادن به همسرت اسمش کمک نیست. شما مشکل را بیشتر کردی. به همسرت ماهیگیری یاد بده. برش گردون به زندگی. برگرد به زندگیت.

ببنید من الان که از خونه پدرم در اومدم (که به اونجا هم اجاره میدادم) یه خونه اجاره کردم رهن و اجاره این خونه رو من میدم کلا همه چیز به عهده منه حتی پول تو جیبی شوهرمم من میدم من از اجاره دادن نمی ترسم ولی اون جور که شنیدم کسی به زن مطلقه خونه نمیده و من هم بعد از طلاق نمیخوام به خونه پدرم برگردم چون من همیشه سربار بودم میخوام رو پای خودم واستم ترس منم از اینه که خانواده ام بیان با من درگیر بشن و صاحب خونه منو از اون خونه بنندازه بیرون من از صدا بلند شدن خیلی می ترسم و یه برادر دارم که خیلی عصبی هست و الان با خودم میگم الان اگه بشنوه میاد منو میکشه. من وقتی با شوهرم ازدواج کردم تنها شرطی که کردم این بود که فقط به درست ادامه بده و تموم کن و من هم از این بابت هرطور میتونم کمکت میکنم ولی اون به بهونه های واهی دانشگاه گذاشت کنار بعد اون نه به یاد گرفتن حرفه رفت نه به فکر سربازی رفتن و همیشه این ورد کلامش بود میرم سربازی میام میرم دانشگاه حتی قبل ازدواج یه شرکت باز کرده بود که ورشکسته شده و آخرین بردهی های اونم من دادم اخه چطور به فکر ساختن باشم وقتی اون تو رویا سیر میکنه و همیشه تو خیال خودش واسه خودش یه کارهایی میکنه که واسه من نامفهوم هست کدوم آدم عاقل بدون سرمایه مرغداری میزنه مادری که واسه عروسیه ما یه ریال هم خرج نکرد واسه این کار پسرش 5 میلیون پول داد ولی بهش نگفت اگه میخوای کاری کنی تو این شهر و پیش خانوادت این کارو بکن و زنتو که 3ماه هست اومده سر خونه زنگیش تنها نذار این انصاف که من بازم با این وضع بسازم؟

دوستان به نظر شما الان اگه خانواده ام بدونن من طلاق گرفتم چه برخوردی با من میکنن؟

نباید این کار را بکنی.

نباید بدون اجازه و اطلاع خانواده و تنهایی اقدام کنی.

نباید اینقد عجولانه و احساساتی تصمیم بگیری.

ازت دورتر می شن. باهات غریبه تر می شن. ناراحت می شن. حداقلش اینه.

زندگی بدون خانواده و دوستان و آشنایان و اقوام و ... معنی نداره. زندگی شما را مجموعه ی این افراد و ارتباطاتی که باهاشون داری انسانی می کنه. انسان محتاجه به این ارتباطات. خودت را ازشون جدا نکن.

من به خانوادم اطلاع دادم ولی اونا نمیخوان قبول کنن که این اقا به درد زندگی من نمیخوره فقط حرف اونا اینه که ما آبرو داریم تو خانواده ما کسی تا حالا طلاق نگرفته و میگن تحمل کن همه چی حل میشه چطور تحمل کنم الان اگه بخوام برگردم باید یه بدهی چند میلیونی رو پرداخت کنم بعد 2 سال بشینم اقا سربازیشو انجام بده بعد این ماجرا لیاقت داشته باشه یه کار پیدا کنه این چند مدت کی میخواد از پس این خرج زندگی بر بیاد مادر پدرم یا خواهر برادرم اونایی که تا حالا یه بار از حال من خبر نگرفتن چه برسه به کمک.

زمان ازدواجت باید این فکرها را می کردی. اون زمان می دونستی که دانشجوی فوق دیپلم است و سربازی نرفته اما به خانواده ات دروغ گفتی. این مشکلات ریشه در رفتارهای گذشته ی شما داره. قصدم سرزنش نیست. منظورم اینه که رفتارهای بعدیت را اصلاح کن. از گذشته ی خودت درس بگیر.
اگر از این آقا جدا شدی و همسر بعدیت هم مشکل دار شد و جدا شدی و ... می دونی چی می شه؟ یک زن که دوبار طلاق گرفته، خانواده اش ترکش کرده اند و ... مشکلات روحی و روانی و فشارهای جامعه کاری می کنه که از زندگیت هیچی نمی مونه. سرگردون و تنها و خسته. بدون هیچ خانواده ای. کدوم مردی می آد با زنی که خانواده نداره و دوبار هم طلاق گرفته ازدواج کنه؟
پس به خیال اون آقا طلاق نگیر. تمام سعیت را بکن تا این زندگی را بسازی. برو مشاوره. از دوستان تالار کمک بگیر.
------------------------------
شما بدهی همسرت را پرداخت نکن.
همین کار را کردی که هم بی مسئولیتش کردی و هم احساس غرور و قدرتش را ازش گرفتی. هر روز هم بدتر می شه.
بدهی ایشون را به هیچ وجه پرداخت نکن. حتی اگر برای بدهی رفتند زندان.
نگو نمی دم. بگو نمی تونم بدم. ندارم بدم. منظورم اینه که باهاشون بحث و دعوا نکن. با روی خوش و زبان خوش با ایشون ابراز همدردی کن. بگو که از مشکل پیش اومده ناراحتی. اما حرفی هم از پرداخت بدهی نزن. اگر هم درخواست کردند بگو که نمی تونی. پول نداری.
در مورد مسایل مالی بحث ها و راهنمایی های قشنگی توی تالار هست. پیدا کن بخونشون.
شما مسئولیت های خودت را درست انجام بده و در مسائل مالی اینقدر حمایتش نکن تا درست بشه. شما زن خونه هستید، نه مرد خونه.

زمان ازدواج همش وعده داد که درسم رو می خونم میرم سربازی بعدش یه کار من هم به این امید قبول کردم گفتم ادمی دانشجو هست بیخود درس رو کنار نمیذاره حتما این کارارو میکنه فقط به من میگه ان شاالله حل میشه مگه با انشالا ماشالا گفتن مشکل آدم حل میشه آدم باید تلاش کنه کار کنه خدا هم با دیدن تلاشش بهش کمک میکنه راه رو براش باز میکنه همه شما میگین صبر کن تحمل کن من این همه صبر کردم بس نیست با همه چیزش کنار اومدم وقتایی شده بود که تا نصف شب کار میکرم میگفتم ایراد نداره فعلا داره درس می خونه بعد تموم شدن جبران میکنه هیچ انتظاری ازش نداشتم خانوادش یه قدم واسه زندگی ما ورنداشتن گفتم ایرادی نداره همه اینا یه روز تموم میشه و منم مثل بقیه آدما زندگیم نرمال میشه ولی همه اون فکرها برام رویا شد بعد مثل خوره افتاد به جونم که چرا بعد اینهمه تلاش من باز این زندگی به جایی نرسید شما فکر میکنید دلم میخواد طلاق بگیرم و بعد همه مردم با یه دید دیگ به من نگاه کنن وقتی زندگی ادمایی که اطرافم هستن رو میبینم از غصه میخوام بمیرم من هم مثل بقیه آرزو داشتم و تلاش هم کردم ولی یه دست صدا نداره و نخواهد داشت.

سلام دوست عزیز
امیدوارم حرفهای امروز من فایده ای برای شما داشته باشه چون نوشته بودید که امروز قرار هست که اقدام کنید. میخواستم بگم که من با نظر دوستان موافقم که شما به دلیل اینکه این آقای دوم در زندگی شما وجود دارند حتی نمیتونید به بهبود و ترمیم زندگیتون با همسر اولتون فکر کنید.میدونم اگر بهتون بگم روابطتون رو با آقای دوم قطع کنید این کار رو نمیکنید.ولی من واقعا برام جای تعجب داره که خانمی که انقدر قوی هستند که کاملا توانایی این رو داشتند که زندگیشون رو هندل کنند الان چه اتفاقی افتاده که خودشون نمخواهند که برای از دست نرفتن زندگیشون قدمی بردارن.
عزیزم طلاق گرفتن خیلی آسون هست ولی آخرین راه هست مطمئن باش با اینکار زندگیت رو توی یک مرحله ای قرار میدی که برگشتی نیست توش.و تو دیگه اونی که قبلا بودی نیستی و دید مردم هم دید قبلی نیست این مسئله مسئله انکار ناپذیری هست و به تجربه ثابت شده.من اعتقاد دارم که شما میتونید به همسرتون فرصت بدین که بهتر بشه.وقتی که همسر شما آخرین تلاشهاشو هم کرده و برای اینکه بتونه کاری بکنه به شهر دیگه رفته و کاری رو شروع کرده مطمئنا برای سرگرمی نبوده که وگرنه همینجا میموند و هیچ اقدامی نمیکرد.مطمئنا الان اگر اون مخالفتی برای اینکه از هم جدا نشید نشون نمیده برای این هست که کاملا از خوشبخت کردن شما نا امید شده و شما با حرفهاتون این پیام رو براشون فرستادین که تو توانایی خوشبخت کردن و راضی نگه داشتن من رو نداری و این باعث شده که سر خورده بشه.به نظر من بهش فرصت بدین.
در مورد جلسات مشاوره ای که رفتین هم صحبت کنید لطفا.آیا ایشون هم همراه شما بودن؟آیا راهکارهای مشاور رو بکار گرفتید(هر دوی شما)

ترمیم این زندگی یعنی کوتاه اومدن و باز تلاش من وباز بی خیالی ایشون
تنها رفتم مشاور و ایشون گفتن من نیازی به مشاوره ندارم من خودم همه چیزرو میدونم
من یه مرد میخوام واسه زندگیم مردی که به خاطر من تلاش کنه نه که وعده بده و به جای تلاش بشینه مثل بچه ها تو خونه گیم بازی کنه یا از صبح تا شب بخوابه همین.

دوست خوب حالا دوستان نتونستن شما رو قانع کنن که یه فرصت دیگه به زندگیت بدی
ولی من ازت میشه خواهش کنم درصورت طلاق حداقل تا یه سال به ازدواج مجدد فکر نکنی؟!

دوستان من دیروز طلاق گرفتم اصلا حال خوشی ندارم دارم از غصه میمیرم کسی نیست باهاش حرف بزنم خیلی تنهام اونقد میخوام حرف بزنم تا همه چیز از یادم بره ولی نه یه دوست دارم که دردل کنم ن خانواده ای که برم زیر پروبال اونا داغونم:302:

سلام
ای وای........
کاش کمی به حرف دوستان فکر می کردی. متاسفم که منم دیر اومدم. هر چند با چیزایی که از شما خوندم بعید م یدونم حرفام و گوش می کردی. شوهر شما حتی به همون شکل بیکار و ... برای شما حکم یک حامی داشت.
بگذریم. دیگه اتفاقی که نباید میفتاد افتاد
لطفا لااقل این کارا و رو انجام بده:
1- به خانوادت اطلاع بده برو پیششون و بالاخره یه جوری ازشون محبت و درخواست کن پشتوانه بودن اونا برات لازمه.
قطعا برخورد شما هم با اونا مطلوب نیست که اونا با شما راه نمیان. کمی باهاشون مهربون تر رفتار کن. ازشون بخواه که مشکلات شما رو درک کنن و باهات همدردی کنن.
بهشون بگو بهشون نیاز داری نه یک بار نه 10 بار بارها و بارها برو خونشون و بگو. بذار اونا حامی تو باشن.
2- فعلا حتی فکر اون اقا رو از سرت بیرون کن. ممکنه تنهاییت باعث بشه بیش از پیش به اون اقا رو بیاری و همین باعث مشکلات بعدیت بشه. اون اقا اگه خیلی تو رو بخواد تلاش لازم و انجام می ده. نخواه که تنهاییت و با اون اقا پر کنی.
3- کارت و جدی تر ادامه بده کنارش اگه می تونی درس بخون و ورزش کن . بذار روحیت بهتر بشه.
بازم تاکید می کنم حمایت خانوادت تو این شرایط از هر کس و ناکسی برات بهتره.
موفق باشی:72:

sisiliعزیز به خدا من خیلی بهشون محبت میکنم شاید اون یکی برادر خواهرم با پدر مادرم بد رفتار کردن ولی من یادم نمی یاد که حتی با یه برخورد بد باهاشون حرف زده باشم من وقتی دانشجو بودم شاغل شدم اونم شغلی که کاملا مردانه بود تو یه محیط خشن که 12 باید سرپا وایمیستادم من تو دانشگاه جزو دانشجوهای ممتاز بودم سعی میکردم خوب درس بخونم تا از دانشگاه تخفیف بگیرم واسه شهریه من خیلی مراعات حال پدر مادرم رو کردم ولی اون یکیها اینطور نبودن بعد شاغل شدن یادم نمیاد ازشون درخواست کمک مالی کرده باشم ولی خیلی دوست داشتم با این تلاشی که من میکردم تنها انتظاری که داشتم این بود من رو ببینن مثل برادرام بهم ارزش قائل بشن ولی حیف ندیدن و من تنها موندم خیلی برام سخت بود تنها موندن من زیاد دوست ندارم یعنی اصلا ندارم وقتی ازدواج کردم فکر کرم همه چی درست میشه و شوهرم همه کس من میشه ولی حیف اونقد برام اتفاق افتاد که باز احساس تنهائی کردم و یه لحظه چشم باز کردم دیدم من جای مادر همسر رو گرفتم که هی بهش یاد میده که فلان کارو بکن یا نکن خیلی تلاش کردم که این زندگی درست بشه به خدا نخواستم با کوچکترین مشکل جا بزنم ولی دیدم نمیشه شوهر من فعلا تو دوران مجردی سیر میکنه و متاهل بودن براش مفهومی نداره به خانودم همه چیزرو گفتم میخواستم پشت من باشن بگن هر تصمیمی میگیری ما تنهات نمیذاریم ولی باز خودشون رو کنار کشیدن به خاطر آبروی خودشون به خاطر مردم به خاطر حرف مردم من براشون کم ارزشتر از فامیلشون بودم الان چطور برم پیششون وقتی میدونم باز من رو تنها میذارن اونا برای اینکه من براشون دردسر نشم من رو قبول نمیکنن
و اون آقا من به اونم زیاد امیدوار نیستم با اینکه واقعا شرایط رو دیدم که الان باید 100درصد مطمئن باشم از ایشون ولی من آدمییم که تا رویایی واقعیت نپذیره من بهش دل نمیبندم
من آدمایی رو میشناسم که بعد طلاق بی بندوباری رو انتخاب کردن ولی من حتی با شنیدن اونا تنم میلرزه من میخوام درست زندگی کنم نمیخوام هیچ لغزشی تو زندگی بعد این داشته باشم میخوام به چیزایی که نرسیدم برسم از جمله درس خوندن عشق من تحصیل کردن بود ولی نشد ولی باز اگه موقعیت پیش باید ادامه میدم
برام دعا کنین:323:

سلام دوست عزیز در مورد شوهرتم مثل همین اقا که میخوای ازدواج کنی تحقیق کرده بودی؟متاسفانه تو کشور ما ازدواج دوم روبد میدونن پس خوب تحقیق کن.در مورد خونوادتم میتونم اینو بگم که گاهی بزرگای ما هم اشتباه میکنن اما امیدوارم به اشتباهشون پی ببرن.خدا رو داری پس نگو تنهام که خودش هم پشت و پناهته هم خودش راه خوشبختیتو نشونت میده.به همون خدا می سپارمت عزیزم