قابل توجه كاربرگرامي خانم بي هويت و ديگرناراضيان از زندگي

سلام

امروزدوشنبه89/12/2 وروز تولد پيامبرص وامام صادق ع هست احساس ميكنم ديگه به آخر خط رسيدم از بي كسي و تنهايي دارم خفه ميشم همش خونه همش چهار ديواري همش تنهايي وغصه و درد ديگه هيچ جايي واسم تو اين دنيا نيس دنيايي كه همه ميگن بزرگ و بي انتهاس واسه من يه قفس تنگ وتاريكه دلم ميخواد هرچه زودتر عزراييل رو ملاقات كنم وبا آغوش باز ازش استقبال كنم كاشكي خودكشي به درگاه خدا گناه نبود نميدونم شايد هم نباشه اينجوري از بچگي تو مخ ما فرو كرده باشن تا يه وقت دست به اين كار نزنيم كاش يه راهي بود از دست اين دنيا و آدمهاي عوضيش كه دم از انسانيت و باخدايي ومردانگي وهرچي كه خودشون فكر ميكنن هستن راحت بشم ديگه نميتونم با آدمايي كه جز دروغ وريا وظلم وخودخواهي وخودپرستي چيز ديگه اي نيستن كنار بيام من تحمل اين همه حيله و ريا ندارم تحمل اينهمه دروغ شنيدن وحاشا كردنشون فقط به خاطر منافع شخصي و خواسته هاشونه ندارم ديگه بريدم ديگه كم آوردم دلم ميخواد هرچه زودتر از اين قفس تنگ تنم ودنيا راحت بشم .تقريبا نزديك 1 ساله كه متوجه درد بي درمونم شدم 1سالي كه زجرش بيشتر از زجرايي بوده كه تمام عمرم تو اين زندگي نكبت بار وپر فلاكت كشيدم اما هنوزهيچ كس به فريادم نرسيده و دست كمكم رو نگرفته در واقع هنوز هم هيچ كس منو نمي بينه اصلا انگار نه انگار كه وجود خارجي دارم تنها وقتي وجودم رو حس ميكنن كه يا غذايي براي خوردنشون نباشه يا نظم ونظافتي تو خونه نباشه چرا هنوز هم بااينكه ميدونن منم مثل خودشونم وفقط از لحاظ جسمي بنا به تقدير و حكمت خدافرق دارم باهام مثل گذشته رفتار ميكنن؟ منم دل دارم احساس دارم آرزوهاي برباد رفته ام غرورم تعصبم تحملم زير پاي روزگار له شد و كسي نفهميد يا فهميد و خودشو به نفهمي زد ديگه حتي نفس كشيدن هم رنجم ميده خدايا خودت بگو كسي از من بيچاره تر و درموند تر آفريدي؟اگه اون روزي رو كه خودت به بنده هات وعده دادي برسه چه جوابي داري كه بمن بدي؟چرا اگه تقديره واسم يه روز خوش توش نذاشتي؟ چرا از هرجا كه دستت رسيد و تونستي واسم از غم و درد كم نذاشتي؟اصلا اگه قرار بود اين همه بلا سرم نازل كني اينهمه درد و رنج بارم كني چرا منو آفريدي؟چرا منو حيوون نيافريدي؟اقلا خرم ميكردي تا عقل بهم نميدادي كه بفهمم و درك كنم لااقل خر بودم وفقط باربري ميكردم و چوب تنبلي و لنگ رفتنم رو ميخوردم ديگه يه دنيا حسرت رو تو دل نداشتم ديگه آرزوهام رو برباد رفته نميديدم ديگه معني عشق و عاشقي رو نميفهميدم از دروغ و ريا و پستي و نامردي مردم عذاب نميكشيدم حق من تو اين زندگي و دنيايي كه بهم دادي چي بوده؟چرا اينقدر حقيرو خوارم كردي كه از كمترين حقوق انساني بي بهره ام؟خداياخودت شاهدي وميبيني كه حتي به اندازه يه حيوون هم تو اين زندگي ارزش ندارم سگ به اون سگيش كه مردم ميگن حرومه وبا آدم زندگي ميكنه يا همون خر يا اسب غذاشون بي منته هرازگاهي دست نوازش صاحبشون رو سرشونه اگه بدحال بشن صاحبشون نگران ميشه ودرمونشون ميكنه حداقل يه آزادي نسبي دارن كه هركاري بخوان بكنن اما من چي؟به اندازه اونا ارزش ندارم اگه بدحال باشم كسي عين خيالش نيس بايد ماهها درد بكشم تا شايد رنگ مطب يه دكتر رو ببينم هميشه هيچكس براي من وقت نداره پول نداره حال نداره گرفتاره خسته هست كار داره به كسي قول داده و هزار بهانه ديگه.اينروزا خيلي فكرم مشغوله دنبال راهي ميگردم كه خودمو خلاص كنم تا ديگه سربار كسي نباشم كسي مجبور نباشه بخاطر من غذاب بكشه يا حرف بشنوه يا نگران آبروش باشه شايد اينجوري خيلي بهتر باشه ديگه نه خودم اينهمه زجر ميكشم نه كسي مجبوره تحملم كنه منكه از اين دنيا خير و خوشي نديدم بذار اون دنيا هم نداشته باشم و عذاب بكشم لااقل خودم سرنوشت خودمو تعيين كردم نه كس ديگه مگه نه ميگن خدا زندگي وسرنوشت آدما رو ورق ميزنه مگه نه ميگن خدا واسه هر كسي يه سرنوشتي تعيين كرده خوب اين سرنوشت منم خودش رقم زده كه من با دست خودم از اين دنيا راحت بشم چرا وقت رنج و غصه و بلا كار خداس و خدا مقدر كرده اما واسه مردن با اراده و ميل خودت خدا لعنتت ميكنه و نمي بخشه؟ مگه نه خدا حق الناس رو به حق خودش ترجيح ميده پس اين حق منه كه نخوام به اين زندگي كثافتم ادامه بدم پس واسه اينكارم مؤاخذه و سؤال و جوابم نميكنه چون حقم بوده واز حق خودش ميگذره اي كسي كه بعد از مردن نكبت بارم اينو ميخوني بدون كه با دل پر درد و احساس سركوب شده و دل زير پا مونده و غرور شكسته ودنيايي از حسرت وآرزواز اين دنياي آلوده و هرزه ميرم ازهمه دلگيرم حلالشون نميكنم و نمي بخشمشون واگه قيامتي باشه كه اونا عقيده دارن هست و اينقدر ظلم و گناه ميكنن سر راهشون رو ميگيرم وحق زندگي و عمر پايمال شدم رو ازشون طلب ميكنم به جز چند نفري كه تو بيشتر اوقات بهم لطف داشتن و باهام همدردي ميكردن وخودشون ميدونن كيا رو ميگم.اولين كسي كه مقصرنابودي روح ؛دل؛زندگي؛آرزو؛احسلس؛غرور وآزاديم بود كسي نيست جز يه موجود دو رو و خودخواه وپست كه همه هستي ام رو زير پاش گذاشت و من بيچاره سالها با سختي و رنجي طاقت فرسا تحملش كردم و باهاش به اجبار و ناخواسته وبدون هيچ احساسي زندگي كردم حتي دلم نميخواد اسمي ازش ببرم هم از خودش هم از اسمش هم از وجودش اونقدر متنفرم كه حالم بهم ميخوره حتي اسمشو به زبون بيارم وخودش خوب ميدونه چي ميگم چون سالها اين حرفا رو بهش زدم نمي بخشمش بخاطر همه چيز و همه بلاهايي كه تو اين چندساله به سرم آورد وفقط دوست داشت ديكتاتوري كنه و منم يه برده اسيرش باشم نميدونم ميتونه خودشو ببخشه وعذاب وجدان داشته باشه يا نه اما چيزي كه واسم روشنه اينه كه مثل هميشه ميگه مگه من چكارت كردم و چي شده چون هميشه در برابر اعتراضاتم بخاطر ظلم و ستمش اين جملاتو به زبون مي آورد و خودشو مظلوم و بيگناه و بي تقصير جلوه ميداد و دلمو بيشتر به آتيش ميكشيد. نميدونم گناهم چي بوده و هست كه اسير اين درد بي درمون شدم دردي كه خدا داده و بنده خدا از دركش عاجزه وفقط به فكر منافع و لذتهاي دنيايي خودشه از كي شكايت كنم كه اسير قفس تن شدم وحالا كه خدا با بهانه اي منو متوجه اسارتم كرد و راه نجاتم رو نشونم داده و ميتونم با عمل جراحي به هويت گم شده ام برسم بنده بي مقدارش سد راهم شده و با منو حكمت خدا سر جنگ افتاده و خدا و آبروش رو بهانه كرده تا منواز راهي كه خدا جلو پام گذاشته منصرف كنه و ثابت كنه كه دارم بزرگترين اشتباه رو ميكنم و اين مشكلو ندارم واينا همش نتيجه تلقين هاييه كه بخودم كردم وچند تا دكتري هم كه اين بيماريمو تاييد كردن تشخيصشون اشتباست.

خانم بي هويت اينا قسمتي از متن وصيت نامه منه كه ميخونين تنها راه رهاييم مرگه كه همين روزا اقدام ميكنم چون چند تا كار نا تمام دارم كه بايد تمومشون كنم.حالا قضاوت كن ببين شما بي هويتي يا منو امثال من ببين درد ما غير قابل تحمله يا مشكل شما؟
پس خدارو بخاطرنعمت بزرگش كه همون هويتتونه شكر كن و واسه خودت يه زندگي زيبا وسالم بدون نگراني بساز ودنبال اين مسائل كوچيك و قابل حل نباش زندگي كن وعشق بورز زيرا كه فرصتها از دست ميرن وجز پشيموني و حسرت وافسوس چيزي ازش بجا نميمونه پس زندگي رو بخودت سخت نگيروعاشق شو وزندگي كن.

موفق باشي واميدوارم از حرفام نرنجي وحلالم كني وبدوني كه اين حرفا رو يه آدم بي هويت واقعي بهت گفته كه بدوني بي هويتر تر از تو هم وجود داره بي آنكه خودش دلش بخواد با بي هويتيش تا حالا زنده مونده و زندگي كرده.من يه بيمار ترنسكشوال((TS m to f هستم كه سالها از بي هويتي رنج كشيدم.در ضمن اين سايت رو اتفاقي واردش شدم وهمينطور كه به صفحات و مطالبش نگاه ميكردم متوجه موضوع( ديگه خدا رو باور ندارم اون صداي منو نميشنوه و بنام بي هويت )نظر منو جلب كرد وباعث شد نوشته هاي شما رو بخونم و اين مطلبو بذارم تا شايد به آرامش روحي شما كمكي كرده باشم وبا هر مشكل كوچكي نا اميد نشده و دست از تلاش براي يه زندگي شيزين و وهدفمند برنداريد وبدونيد هستن آنسانهاي مظلومي چون ما كه در حسرت يك زندگي سالم و پر عشق ميسوزند و دم نميزنند

آيا درد شما از درد من كمتر نيست؟
آيا داشتن روح وتن سالم و منطبق با هم نعمتي بزرگ نيست؟
آيااز اينكه ميداني هويتت زن است وبين زن بودن يا مردبودن سردر گم و مستاصل نيستي جاي شكر وسپاسگزاري از خدا ندارد؟

لطفا براي آشنايي با اين بيماري به سايت:انجمن تي اس ايران مراجعه كنيد.

با احترام:ناشناس گمنام

خدا يارو نگهدارت باشه

ناشناس گمنام عزيز
نوشته ات پر از رنج و نااميدي بود. حرفهايي كه گوشه هايي از اونو ما هم ممكنه به خودمون بزنيم(همين مايي كه تكليف زن يا مرد بودنمون مشخصه). پس فارق از نوع درد، واكنش هاي هيجاني همه ما مي تونه در مواردي يكسان باشه.
دوست عزيز! سالها خودت رو بخاطر چيزي كه در اون مقصر نبودي سرزنش كردي و بار سنگيني از هيجانات منفي رو بر دوش خودت گذاشتي و خودت رو به قهقرا بردي. عشق، فقط بودن با جنس مخالف نيست. عشق، لحظه به لحظه درست زندگي كردنه. اصلا اگه قرار عاشق كسي بشيم كه مارو به لجن بكشه اونوقت چي؟ بازم عشق قشنگه؟
عشق، نواي پرنده در صبح زوده. عشق، روييدن خار توي بيابون خشكه، عشق خنده نوزاده، عشق نه فقط در دل معشوق زميني بلكه در درون تك تك جنبندگان عالمه. چرا فكر كردي نمي توني به سهم خودت از زندگيت لذت ببري؟
بهت تبريك ميگم. تو ديگه به آخرش رسيدي! قرار اين پوسته تخم مرغي رو كه توش حبس شدي بشكني و از همين الان تجربه زندگي جديدي داشته باشي. الان وقت پيدا شدن توئه نه مردن! بازم حرف براي گفتن دارم! فعلا به اين فكر كن كه قراره اتفاق خوبي در زندگيت بيفته!:227: (من اين آيكون رو خيلي دوست دارم آخر ذوقه!)
خب آقاي ناشناس! فعلا صبر كن ببين توي اين تالار چه انسانهاي بزرگي هستن كه كمكت مي كنن! ضرر نداره حرفاشونو بشنوي...:82:

تلنگر سنگینی بود.
احساس شرمندگی دارم از این همه بی تابی هام.

سلام. ميدونم عصبي و نگراني. اميدوارم به زودي مشكلت حل شه. اما هر كس مشكل خودشو داره. منم به نوعي هويتمو گم كردم كه البته ميخوام پيداش كنم. منم خودكشي كردم. منم از خونه فرار كردم، اما خدا منو از خودكشي نجات داد و از ترك خانواده ام منصرف كرد، اين اتفاق ها چند سال پيش افتاد، اما من امروز حكمت هاشونو ميفهمم. و بر خلاف تاپيكم ، امروز خدا رو به خاطر اينكه هستش شكر ميكنم. چون ديگه از هيچي نميترسم. چون خدا هست. تو هم ميتوني مثل من تو يك ماه از اينرو به اون رو بشي. فقط كافيه خودتو تغيير بدي. يا اينكه ديدت رو عوض كني. امروز دقيقا يك ماهه كه از اشتباهم دست كشيدم و حالم خوبه، با وجود اينكه همه چي تو زندگيم به هم ريخته است، اما درك حضور خدا بهم تحمل عجيبي داده. خودمم اين همه آرامش رو باور نميكنم. تو اين يه ماه داداشم براي هميشه از ايران رفته و مادر و پدرم هم در حال طلاق گرفتن هستند، اما من خيلي آرومم و اميدوارم يه روز همه چيز درست شه. چون خدا مهربونه. چون اشتباه نميكنه. خوشحالم از اينكه هست و آرومم ميكنه. تازه فهميدم هويتمو گم نكرده بودم، خدا رو گم كرده بودم. تو هم بگرد. شايد مثل من چيزي با ارزش تر از هويتت پيدا كردي. همون كسي كه به هويتت معني ميده.

دوست عزیز،

متاسفم که در این شرایط سخت قرار گرفته اید.
شاید هیچ کس تا در شرایط شما قرار نگیرد، نتواند شما را درک کند.
ولی اینقدر ناامید نباشید. خدا همه را به نوعی امتحان می کند. هر که به خدا بیشتر امید دارد، کمتر غمگین می شود و راحتتر مشکلات را تحمل می کند.
از رحمت خدا ناامید نباشید. در سخت ترین شرایط به او توکل کنید و او را صدا بزنید.

به نعمت های زیادی که مطمئن هستم خداوند به شما داده فکر کنید.
من برای شما دعا می کنم. دعا می کنم با خداوند آشتی کنید. و برای سلامتی شما دعا خواهم کرد.

امیدوارم متخصصان و دوستان راهنمایی های خوبی به شما بکنند.

سلام:72:
به جمع دوستان همدرد خوش اومدی.
اینجا اگه کسی نتونه کاری واسه کسی بکنه حداقلش اینه که باهات همدردی می کنن.
ناشناس عزیز. درسته بیماری که باهاش دست و پنجه نرم می کنی سخته اما راه درمان بازه و خودت می دونی.
حالا شاید لازمه شما کسی و راضی کنی تا سراغ درمان بری و او راضی نمی شه (طبق گفته خودتون ) که اینا همه راه داره نه نا امیدی نه خود کشی.
فکر می کنی اگه خود کشی کنی چی می شه؟ به هیچ جای دنیا بر نمی خوره جز راه فنایی که خودت انتخاب کردی.
من کاملا درک می کنم چقدر تحت فشار و سختی هستی که اینا رو نوشتی اما می خوام بگم ناامیدی به درگاه خدا جزء گناهان نا بخشودنیه.
کمی ارام باش و به جای فکر کردن و تمرکز به خود کشی و ناامیدی راه نجاتی پیدا کن. اینجا همه کمکت می کنن. مطمئن باش.
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ناشناس گمنام

خانم بي هويت .....
حالا قضاوت كن ببين شما بي هويتي يا منو امثال من ببين درد ما غير قابل تحمله يا مشكل شما؟
پس خدارو بخاطرنعمت بزرگش كه همون هويتتونه شكر كن و واسه خودت يه زندگي زيبا وسالم بدون نگراني بساز ودنبال اين مسائل كوچيك و قابل حل نباش زندگي كن وعشق بورز زيرا كه فرصتها از دست ميرن وجز پشيموني و حسرت وافسوس چيزي ازش بجا نميمونه پس زندگي رو بخودت سخت نگيروعاشق شو وزندگي كن.


موفق باشي واميدوارم از حرفام نرنجي وحلالم كني ...
در ضمن اين سايت رو اتفاقي واردش شدم وهمينطور كه به صفحات و مطالبش نگاه ميكردم متوجه موضوع( ديگه خدا رو باور ندارم اون صداي منو نميشنوه و بنام بي هويت )نظر منو جلب كرد وباعث شد نوشته هاي شما رو بخونم و اين مطلبو بذارم تا شايد به آرامش روحي شما كمكي كرده باشم وبا هر مشكل كوچكي نا اميد نشده و دست از تلاش براي يه زندگي شيزين و وهدفمند برنداريد وبدونيد هستن آنسانهاي مظلومي چون ما كه در حسرت يك زندگي سالم و پر عشق ميسوزند و دم نميزنند

آيا درد شما از درد من كمتر نيست؟
آيا داشتن روح وتن سالم و منطبق با هم نعمتي بزرگ نيست؟
آيااز اينكه ميداني هويتت زن است وبين زن بودن يا مردبودن سردر گم و مستاصل نيستي جاي شكر وسپاسگزاري از خدا ندارد؟

با احترام:ناشناس گمنام

خدا يارو نگهدارت باشه

---

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت ناشناس گمنام

احسنت :104: :104: :104: :104:

نامي كه براي اين تاپيكت اختصاص دادي
و عباراتي از شما را كه در اين پست انتخاب كردم نشان از روح بلند شما مي دهد.
شما با حوصله و با چشمان پر اشك سياهه اي از مشكلات و دردهايت را گمنامانه و ناشناسانه پلي كردي براي فردي ديگر تا به آسايش و آسودگي برسد.
به نظر من اگر خدا هيچ چيزي و هيچ نعمتي به شما نداده باشد و فقط اين خصيصه ايثارگرانه را به شما بخشيده باشد، شما از اكثر آفريده هاي خدا پر تعمت تر و والاتري.

نعمت اگر پول و احترام و قدرداني باشد خيلي افراد دارند.

اما اينگونه افكار و بزرگي ها در همه كس نيست.
چند نفر را مي شناسيد كه با اين همه رنج در يك محيط گمنام براي فردي ديگر هزينه كنند كه زندگي اشان را بسازند.
شما اين همه رنج خود را گفتي و در پايان براي خود هيچ نخواستي....
براي بي هويت نگران بودي و خواستي كمكش كني...


شما به خاطر اين دلتون هرگز تنها نمي مانيد. مانند گوهري هستيد در دستان طفلي....، اگر او بهايتان را نداند يا حتي شما را در خاك بيندازد .... قدر شما كم نمي شود. شما هم باور نكن كه كم شديد....

مهم اينست كه خودت قيمتت را بداني....
ما كه شما را نمي شناسيم.... اما اين تاپيك و اين توجه به غمديدگان در حالي كه خودتان اين همه مشكل داريد، نشان از ارزشمندي شما مي دهد.
گويا خدا شما را با نعمتي بزرگتر گرامي داشته است. خوشا به حالتون....
معلوم نيست اگر مدير همدردي حتي گوشه اي از دردهاي شما را داشت حتي يك خط اينجا مي نوشت يا حوصله اش را داشت...
اما شما بي نام و نشان و پر رنج چنين سخاوتمندانه اينجا هستيد.
من كه تحت تاثير قرا رگرفتم.....

شما چون شمع روشنگري و آن هم در بهترين حالتش.
ناشناس با اين سوختن شمع گونه ات مرا ياد اين بيت انداختي:

شمع محفل شاهان شدن شوقي ندارد
اي خوشا شمعي كه روش مي كند ويرانه اي را

زنده باد گمنام، شكوفا باد ناشناس

ما هم همه در كنارت هستيم...

هر که نان از عمل خویش خورد ......خداوند هرگز برای کسی بد نمی خواهد و بد نمی اورد ما مزد اعمال ...افکار ....و رفتارهای خودمان را دریافت میکنیم ..کائنات مثل کوه انعکاس رفتار ها و افکار ...و ...ما را به خودمان بر میگرداند .....به خودت بیا و به زنگیت فکر کن چرا اینجوریه ...؟؟؟ حتما تهش به این میرسی که خود ما مقصریم در هر انچه بر سرمان می آید ....بریز دور این افکار منفی رو که تمام وجودتو در خودش پیچانده ..تنفر و بد خواهی .....نا امیدی ...و.............اینها همشون ریشه ی بیماریها و بد آوری هات در زندگیته ...الان نزدیک اخر ساله ...برو تو افکارت .....تو ذهنت ...یک خانه تکانی اساسی بکن ..بریز دور این افکار و ذهنیات پوسیده رو فکر کردی از کی می خواهی انتقام بگیری از انانی که بقول خودت بهت بد کردند...؟؟؟
ببین حافظهی انسانها یک هفته است یعد از یک هفته تمام اتفاقهای بیرون رو فراموش میکنند و به زندگیشون ادامه میدهند ....زندگی ادامه خواهد داشت ...حتی اگر من نباشم ..یا تو یا اون .....فقط این خوده ما هستیم که باید قدر این موهبتی رو که یک بار فرصت استفاده ازشو داریم ....بدونیم موهبتی به نام زندگی را ............
هر کسی خودش باید زندگیش را زندگی کند ......و با مقصر شناختن این یا ان کمکی به خود در بهتر کردن زندگیش نمیکنه .....
حالا گیرم تمام دنیا برای تو دلسوزی کردن ..ایا فرقی در زندگی تو ایجاد می شود ...تو باید دست از دلسوزی برای خودت برداری دست از مظلون نمایی برداری به خودت بیایی و شهد زندگی را عاشقانه بنوشی و این فقط خوده ...خوده ..خودت هستی که میتونی ..نه دیگران .....

فعلا اینا رو داشته باش بازم بهت سر میزنم ......زمانی رو به خودت وقت بده ...برو تو دل طبیعت ...با نگاهی عاشقانه به پیرامونت نگاه کن ...نگاهتو بشور بمال کن اساسی ....میبینی که حالت بهتر خواهد شد ارام ارام ..با این ریشه ای منفی که تار و پودتو گرفته زمان نیاز داری ..اما شروع کن از همین حالا .....میبینی نتیجه اش رو باور داشته باش....برای مردن دیر نیست ... ..........برات :323:...........شاد باشی

سلام به تالار خوش آمديد



هر انساني سر راهم قرار بگيرد كه از بركت وجود خود ، دست و دل و تفكر و انديشه بخشنده دارد به خودم مي گويم نگاه كن ....


دل مهرباني داري . از بخشيدن و كمك كردن به ديگران شروع كردي و با ما حرف زدي . ..

و اين يعني زنده اي و منطق حضورت را بر زمين درك كرده اي و...........



از اشنايي با تو خوشحال شدم اميدوارم بيشتر با چشم اندازهاي تو آشنا بشوم و فرصت داشته باشيم كه دستان همديگر را بگيريم و به هم كمك كنيم ,.... .

عرض سلام وادب خدمت همه شما عزيزاني كه به نوعي با عقايد و ديدگاههاي روشنگرانه با اينجانب ابراز همدردي و همدلي كرديد
به خود واجب ديدم به سادگي از كنار اين همه لطف نگذشته و جواب محبت عزيزان را يك به يك جداگانه داده و از حسن توجهشون به اين حقيرسپاسگزاري كنم.:72:

1-سرافراز عزيز اميدوارم مانند نام كاربريت هميشه سرافراز باشي.گفته هاي شما درمورد معناي واقعي عشق كاملا صحيح است منظور منم از عشق همين است وگرنه عشق به معشوق وجنس مخالف به تنهايي هرگزباعث خوشبختي نمي شود چون در كنار عشق معرفت وعرفان وايثارويكرنگي و.....نيز لازم است وهيچ چيز به تنهايي به كمال مطلق نميرسه وهمه چيز خوب وبداين دنيا لازم وملزوم هم هستند وباور بفرماييد اگه اين عشقي رو كه شما فرمودين نبودهرگز نميتونستم تا حالا دوام بيارم وزنده بمونم وكورسوي اميد در دلم روشن باشه چون اگر غير از اين بود تا بحال در منجلاب گناه غرق بودم من هم مثل شما معتقدم معناي عشق وعاشقي فقط مختص انسان يا شخص مخالف نيست اين عشق ميتونه حتي به يه كتاب رمان يا ديگراجسام پيرامون ما باشه.از شما كمال تشكر رو دارم كه وقت با ارزشتون رو به من اختصاص دادين.:72:

2-دختر مهربون نازنين مطمئنا شخصيتت هم مثل اسم كاربريت سرشار از مهربونيه.شرمندم اگه باعث آزردگي خاطرت شدم وروح لطيف انساندوستانه ات روناراحت كردم از شما هم بابت لطف بيكرانت كه در همين جمله كوتاه خلاصه شده بودبي نهايت ممنونم واميدوارم جواب محبتهات رو از خدا بگيري.:72:

3-سلام بي هويت عزيز و گرامي ممنون كه وقت گذاشتي و جوابم رو دادي قبل از هر چيز به خود رسيدنت وتولد دوباره ات رو از صميم قلبم بهت تبريك ميگم واميدوارم هميشه در زندگيت شادو سرزنده و پيروز باشي وسالها زندگي به كامت باشه وهيچ غمي دل پاكت رو به درد نياره؛عزيز جان من آنقدر عصبي ونگران نيستم كه بخوام به خودم اين اجازه رو بدم كه خدايي ناكرده به كسي گستاخي كنم واحساس و شخصيت وافكارو عقايدش رو زير سوال ببرم اگه شما رو با حرفام رنجوندم عاجزانه عذر ميخوام و اميدوارم منو به لطف خودت ببخشي ؛همدرد عزيزاتفاقاتي رو كه در زندگي برات افتاده از قبيل خودكشي؛دوري برادر وحال جدايي پدر و مادر گراميت دقيقا واسه منم افتاده و همين جدايي پدر و مادرم بود كه باعث يه ازدواج تحميلي و بدون عشق وبا زور و تهديد شد.مرگ برادري كه دلسوز و فرياد رس روزهاي سخت زندگيم بود و حالا نيست كه دستم رو بگيره وسنگ صبورم بشه؛سه بار اقدام به خودكشي بخاطر فرار از ازدواجي ناخواسته و خلاصي از زندگي پس از ازدواج؛اقدام به طلاق براي رهايي چون تحمل نداشتم با كسي زندگي كنم كه روح خودم رو از جنس او ميدونستم.شما هويت اصلي خودتون رو داشتين فقط دنبال هويت روحي خودتون ميگشتين كه خدا رو شكر موفق شدين اما من هويت اصليم گم شده يعني طبق تشخيص چندين روانپزشك وانجام آزمايشات ژنتيكي وهورموني كه داشتم داراي روح؛صفات اخلاقي واحساسات كاملا مردانه هستم اما از بد روزگار دست سرموشت و حكمت خالق بخاطر فعل وانفعالات ژنتيكي كه در دوران جنيني رخ داده بدني زنونه دارم و از وقتي كه خودمو شناختم روح و بدنم با هم در تضاد بوده وهست واين ناهماهنگي همه آرامش روحي رواني منو از بين برده ولي با اين وجود دمي از ياد خدا غافل نبودم وسعي كردم تكاليف شرعم رو تا بحال بنحوي كه در توانم بوده انجام بدم من چيزي جز خود واقعي خودمو گم نكردم والان كه 1ساله مشكلمو فهميدم فشار روحيم بيشتر شده چون اثبات وتعريف ابن بيماري براي همه كس ممكن نيست وفقط عده اي باور دارن كه يا متخصص اين بيماري باشن يا فكرشون اينقدر باز باشه كه درك درستي از اين موضوع داشته باشن وازافكار زننده و انگ زدن پرهيز كنن. اي عزيز من قصد بدي از مطلب قبل و حرفهاي الانم نداشته وندارم وخدا رو شاهد ميگيرم كه با گذاشتن مطالب قبل براي كمك و همدلي با شما نه قصد كوچك و بي ارزش كردن مشكل شما رو داشتم نه دنبال اين بودم كه بخواهم با بيان مشكلم كسي رو به دلسوزي وادار كنم يا دردمو بزرگ و مهم جلوه بدم چون ميدونم درد مال منه و اجازه ندارم مشكلم رو به كس ديگه اي تحميل كنم چون اصولا از ترحم كردن و ترحم ديدن شديدا متنفرم.
به هر حال واست آرزوي سلامتي و شادي ميكنم و اميدوارم منوببخشي و تولد دوباره ات رو مجددا تبريك ميگم.:72:

4-حامد 65 عزيز وگرامي از همدلي و همدردي جنابعالي كمال تشكر رو دارم ممنون كه واسم دعا ميكني چون در موقعيتي هستم كه محتاج دعام؛من هرگز با خدا قهر نيستم فقط اونوقتايي كه تو خلوت وتنهايي خودم باهاش درد دل ميكنم و حرف ميزنم ازش گله ميكنم وازش ميخوام نذاره نا اميد درگاهش بشم و اين كار رو هم فكر ميكنم همه بنده هاش تو وقت نياز انجام ميدن.قدر دان الطاف نيكوي شما حامد عزيز هستم موفق و مؤيد باشيد.:72:

5-سيسيلي مهربان ممنون از اينهمه لطفت ممنون از دلداري و همدردي خالصانه ات. دوست من؛نجات از اين وضعيت جسمي و رهايي از قفس تنم آرزوي سالهاي دور منه من به شخصه شديدا براي رهايي و قرارگرفتن تحت درمان و عملهاي مربوطه اصرار ميورزم چون هويت اصليم مهمتر از هرچيز واسم ارزش داره.سپاس بيكران از همه شما كه حرفاي دلنشينتون باعث تسلي خاطرم ميشه وممنون بخاطر درك انساندوستانه شما.:72:

6-با درود بيكران به شما مدير همدردي محترم
شما بنده نوازي ميفرماييد من شايسته اينهمه تمجيد شما نيستم منم مثل همه هستم وبهتر از هيچكس نيستم.اين نظر لطف شماست كه منواينجورتجسم ميكنين من كوچيك همه شما عزيزانم هستم ولايق اينهمه محبت نيستم.
مدير گرامي با زدن اين تاپيك ومطرح كردن درد دلم قصدم ايجاد مزاحمت وناراحتي براي هيچكدوم از دوستان نبوده وصرفا جهت همدلي با عزيزاني بود كه به نوعي از وضعيت زندگي واطرافيان خود گله مندند مشكل من مختص منه وحق ندارم ديگران رو از روي خود خواهي وجلب توجه آزرده ومكدركنم چون خدا درد وبيماري رو داده تا قدر آسايش وسلامتي رو بدونيم و درمون هم داده تا براي رسيدن به سلامتي دوباره تلاش كنيم.منهم با شما موافقم چون ماديات جزئي از زندگيست و معنويات روح زندگي اما روي سخن من بيشتر با اطرافيان خودم بود وگله مندم كه چرا با لجبازي وسرسختي اصرار در انكار من و مشكلم دارند.تشكر ميكنم كه با اين ديد روحيات و شخصيت منو تجزيه وتحليل كردين من مستحق اينهمه لطف نيستم چون بهترين نيستم بهترينها شما وامثال شما و ديگر عزيزان اين تالارهستيد كه با خدمت به ديگران مايه آرامش وموجبات خاطرشون رو فراهم ميكنين وبا صبر وحوصله پاي درد دلهاي دوستان ميشينيد وراهكارهاي مفيد رو در اختيارشون قرار ميدين و زبان من قاصره از اينهمه ايثار وتلاش بدون هيچ چشمداشتي.
سربلند وپيروز باشين.:72:

7-سلام كيميا خاتون عزيز
قبل از هرچيز از شما بابت ابراز نظرولطفتون نسبت به خودم تشكر ميكنم
فرمايش شما كاملا متين هركسي تو هر شرايط روحي بهتراز هركسي ميتونه به خودش كمك كنه و منم منكر گفته هاي شما نيستم.
باور بفرماييد بنده نه قصد مظلوم نمايي ونه قصدجلب نظر ودلسوزي ديگران رو دارم اتفاقا هميشه سعي كردم از مشكلاتم كمتر با ديگرون حرف بزنم تا خدايي نكرده چنين برداشتي از حرفام نشه با وجود اينهمه فشار روحي حتي خانواده خودم هم از مشكلاتم خبر دار نيستن چون ذاتا آدم صبوري هستم .خدا نكنه كسي دچار دردي بشه كه ناشناخته مونده و تعبيرعامه ازش چيز ديگريست. نميدونم لحن صحبت شما تند بود يا دوستانه اما بنظر ميرسه شما قضاوت ديگه اي از حرفام ومشكلم دارين و فكر ميكنين من مثل يه مجسمه نشستم و ناله ميدم تا ديگرون دلشون بحالم بسوزه و واسم كاري كنن مگه از دلسوزي ديگران چه عايدم ميشه؟چه نفعي به وضعيت وزندگيم ميرسونه؟لعنت خدا بر كسي كه با چنين افكاري قصدتخليه روحي و رواني خودش رو در برابر ديگرون داشته باشه. من اينقدرشهامت و درك دارم كه دنبال راه چار براي حل مشكلم باشم نه اينكه سربار و آويزون ديگرون به خداي محمد(ص)سوگند كه نه مظلوم نمايي پيشه كردم نه بدنبال دلسوزي و ترحم بيجا هستم و سعي كردم تا اونجا كه در توانم بوده با مشكلات و تقديرم كنار بيام وايجاد مشكل نكنم اما افسوس كه اين درد در اين 1سال اخير امونم رو بريده كاش سرطان داشتم اونوقت همه با اينكه اين درد رو تجربه نكردن دركم ميكردن و ميدونستن مريضيم دست خودم نيس من وامثال من تو اين شرايط وبحران روحي بيشتر از هركسي به همدلي و كمك احتياج داريم چون از همه جا مونده واز همه كس رونده شديم البته به نظر و عقيده شما احترام ميذارم و بهتون حق ميدم اگه چنين قضاوتي درباره ام داشته باشين چون هيچ شناختي از خصوصيات اخلاقي و شخصيم ندارين اما چه كنم كه مشكلم فقط بدست خودم و خونه تكوني دل و افكارم حل نميشه و احتياج به حمايت و كمك خانواده ام دارم.
باز هم از توجه و راهنمايي شمابزرگوار ممنونم. شاد سرزنده باشي.:72:

8- از شما آني عزيز كمال تشكر رو دارم ممنون از اين همه لطف وسپاس از اين همه مهرباني
اين نظر لطف شماست من كمترين لايق اينهمه سخن زيبا نيستم.
من هم به سهم خودم از آشنايي با شما خوشحالم.اميدوارم.
موفق وبرقرار باشي وهمواره دستان خدا در دست شما وياريگر دست بي رياي شما باد .:72:

شرمنده كه سخنم به درازا كشيد وباعث اتلاف وقت شما شدم.:43:

باز هم از الطاف هم عزيزان سپاس گزارم
با احترامات شايسته:ناشناس گمنام

سلام دوست خوبم.
من ناراحت نشدم. نگران شدم.
ميدونم شرايط خيلي سختي داشتين. اما خب خيلي ها اون چيزي كه دلشون ميخواد نميشن. يكي با ژنتيك، يكي با تقدير، يكي با اشتباه و .... مثلا خيلي از معلولين در حسرت يك لحظه، فقط يك لحظه راه رفتن هستند. يا اونهايي كه تالاسمي اند. يا مثلا افرادي كه مشكل شمارو ندارن اما مثل شما زندگي ميكنند، مثل مادر من. به ياد ندارم پدرم يك بار با مهرباني باهاش صحبت كرده باشه. و اون بايد تمام روز رو مثل مرد كار ميكرد و زحمت ميكشيد. هم كار خونه و هم كار بيرون. وقتي نگاش ميكنم ميبينم 20 سالي از سنش شكسته تر شده. وقتي چند مدت پيش ازش خواستم طلاق بگيره، با خوشحالي گفت: "يعني تو ناراحت نميشي؟!...." چي كشيده كه اين حرف رو ميزنه. مگر مادر من به ميل خودش بدبخت شده بود؟ نه... اصلا.
ميدونم ديگه خيلي ديره واسه خوشحال بودنش. اما ميخوام يه بار هم كه شده احساس قدرت كنه. من هميشه دلخوشي مادرم بودم. هر وقت كم مياورد ميگفت: مهم نيست. من تو رو دارم. من بي غيرت بهانه اي بودم براي احساس خوشبختيش. تو هم دنبال يه بهانه باش. يه بهانه براي احساس خوشبختي. مثل اون تالاسمي كه خوشحاله از اينكه زرنگ ترين فرد كلاسه. يا اون فلج كه تو ورزش معلولين مدال پارا المپيك مياره. چون براش مهم نيست تو اين جهان يه چيز كم داره. اما خوشحاله كه تو اون دنيا يه چيز بيشتر از افراد سالم داره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ناشناس گمنام' pid='138563' '

من يه بيمار ترنسكشوال((TS m to f هستم

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط 'ناشناس گمنام

من هويت اصليم گم شده يعني طبق تشخيص چندين روانپزشك وانجام آزمايشات ژنتيكي وهورموني كه داشتم داراي روح؛صفات اخلاقي واحساسات كاملا مردانه هستم اما از بد روزگار دست سرموشت و حكمت خالق بخاطر فعل وانفعالات ژنتيكي كه در دوران جنيني رخ داده بدني زنونه دارم و از وقتي كه خودمو شناختم روح و بدنم با هم در تضاد بوده وهست

---

نمیدونم درست متوجه شدم یا نه، شما بدن زنونه دارید و باطن مردونه؟
حالا یعنی میخواید ظاهرتونو هم مردونه کنید؟
من افرادی را دیدم که این کار را کرده اند اما اونها صد در صد عین یک مرد یا زن طبیعی نبودن.
مثلا آقایی که به زن تغییر جنسیت داده بود، اونقدر صداش کلفت بود و اصلا در رفتار هم ظرافت زنانه نداشت.
یعنی واقعا این مشکل را نمیشه با داروهایی هورمونی به همراه مشاوره رفعش کرد؟ و شما یک زن باشید که جنسیتتون رو هم قبول داشته باشید؟
به هر حال هر مشکلی نمیتونه فقط یک راه حل داشته باشه. شاید راههای دیگه ای هم باشن.
به لحاظ دینی این مسئله حکمش چیه؟
و مسئله دیگه اینه که شما اگر بعد از این قضیه قصد ازدواج داشته باشید سخت نمیشه براتون؟
شما همسری داشتید که به دلیل این مشکل جدا شدید؟
اون شخص که ازش به عنوان دیکتاتور یاد میکنید چه نسبتی با شما دارند؟

قصدم از این سوالها اینه که راجع به مشکلتون صحبت کنید. حد اقل اگر ما نتونیم کمکی که شایسته است بکنیم، این صحبت کردن میتونه قدری از فشار روحی شما رو کاهش بده.

چقدر خوب جلوی مشکلاتتون در میآید.
چقدر خوب تحلیل میکنید مشکلات و مسائلتون رو.

براتون دعا میکنم مشکلتون زودتر حل بشه.:72:

آقاي ناشناس گمنام عزيز
شما واقعا روح بزرگي داريد. اينو جدي ميگم(خالي بندي نيست!). هركي نوشته هاي شمارو بخونه اينو كاملا متوجه ميشه. به عنوان خواهرتون ازتون خواهش مي كنم يكم بيشتر خودتونو دوست داشته باشيد و خودتونو تحسين كنيد. من مطمئن مطمئنم خداوند وقتي يك موهبتي رو از كسي ميگيره ده ها موهبت ديگه رو بهش مي ده كه ميتونه جايگزينش بشه. شنيديد مي گن اگه كسي نابينا بشه مثلا گوشهاش تيزتر مي شه؟ اينو بدونيد اين قانون طبيعته كه توازن ايجاد بشه وگرنه سنگ روي سنگ بند نمي شه.
حالا اينا به كنار همه ما دوست داريم بيشتر از خودتون بگيد. شايد نتونيم مسائل شما رو حل كنيم ولي قلبهاي همه ما براي شما خواهد تپيد. مي دونيد كه ميگن انرژي هيچوقت از بين نمي ره. مطمئن باشيد انرژي دعاها و خيرخواهي هاي ما به شما خواهد رسيد پس مارو بپذيريد و افتخار بديد تا پاي سفره دلتون بنشينيم.
اين تالار يه جورايي چسب داره همه رو پاگير مي كنه:311::43:
منتظريم:72:

سلام دوست عزیز
خوش آمدی به تالار همدردی:72:

شما خیلی زیبا صحبت میکنید و درک درستی از مسائل دارید این یه نعمته که هر کسی نداره و اگه داره قدرش رو نمی دونه:104:
دوست عزیز!
درسته که مشکل شما طوریه که خیلیها نه راجع بهش چیزی شنیدند و نه میدونن برای همین با هرکسی نمیشه در موردش صحبت کرد این مهم هست اما نه به اندازه ای که خودتون درکش میکنید و حکمت خداوند رو در این مورد اشاره کردید
شما خیلی خوب تونستید با مشکلتون کنار بیاید و با وجود اون با امید و توکل به خدا زندگی کنید.اینکه شما با وجود فشار روحی و کم لطفی اطرافیان میتونید واجبات و تکالیف شرعیتون رو انجام بدید و خدا رو در کنار خودتون می بینید کم چیزی نیست بارو کن این محشره!

بسیارند کسانی که ظاهرا تو این دنیای مادی همه جی دارند و خیلی هم مورد توجه مردم هستند اما در باطن تهی هستند و دست خالی، نه به خدا توجه دارندو نه خدا به اونها توجه داره و در واقع رها شده به حال خود هستند اما خب اینو نمیدونن و فکر میکنند خوشبخت هستند! در حالیکه خوشبختی به این ظواهر زندگی نیست بله به دید مثبت و وسیع و واقع بینانه به زندگی و دنیا و آخرت و انسانیت و خداست.
وقتی ظاهرا همه چی داشته باشیم اما خداوند که تنها یاور ماست تو زندگیمون حضور نداشته باشه اون زندگی و اون جسم و تن به چه کار میاد ؟
و بالعکس وقتی با وجود معلولیت یا هر مشکل روحی و جسمی دیگه ای کم نیاریم و به خداوند حکیم شاکی نشیم و با وجود اینکه ظاهرا از وضعمون ناراضی باشیم باز هم زندگیمون رنگ خدایی داشته باشه، اون یعنی زندگی ، یعنی خوشبختی و یعنی همه چیز

دوست عزیز!
شما دل و روح بزرگی دارید و صبورید ....
این دل و روح بزرگ یعنی شما خوشبختید چه دیگران چشم دیدنش رو داشته باشند و ببینند و چه نبینند مهم اینه که خود شما از درون میدونید خدا حکیم هست و هیچ کارش بی حکمت نیست و این به شما آرلمش میده

براتون آرزوی یک زندگی آرام میکنم:72:

سلام ناشناس گمنام عزیز ...........
من اصلا در صدد پاسخگویی نیستم ....درکم از نوشته های شما این نتایجی را داشت که در تایپیکم براتون نوشتم .....
احساس یاس و نا امیدی .....را حس کردم ......و مطالبم را سعی کردم کلی بیان کنم ..بله در هر جامعه ای انچه عرف نیست و کمی با انچه متداول است نا هماهنگی دارد قبولش سخت است ...و شرایط شما را سعی میکنم درک کنم .......اما به نظر من با پنهان کاری مشکلتون حل نخواهد شد ....با پاک کردن ..مسئله ...مسئله حل نخواهد شد ...شما اول باید واقعیت وجودی خودتان را بپذیرید .....و با آن روبرو شوید ...درک کنید .....بعد مطلب را در خانواده عنوان کنید ...اگر کسی کسی را دوست داشته باشد با واقعیت وجودی او او را دوست خواهد داشت ...حتی نزدیکترین کسان ...فرزندان و پدر و مادر ...باید بپذیرند ....خوشبختانه بلحاظ شرعی ...این مطلب تغییر جنسیت .. با انجام جراحی .....امکانپذیر و پذیرفته شده است ...شما مرا یاد یکی از دوستان دوران دبیرستانم انداختید ....دختری زیبا با چشمانی شبز رنگ و پوستی شاداب ...و دخترانه ..اما روحیاتی پسرانه ..آن زمان که خیلی وقت پیش بود ..او این راز را به من که ان زمان سال آخر دبیرستان بودم و از سن و سال خودم درکم بیشتر بود ...اعتماد کرد ..من در ان زمان با سن کمی که داشتم ....مطلب را پیش خودم نگه داشتم با گرفتن کمک مالی از دوستانم ....او را به نزد پزشکی بردم ..الان که یاد ان زمان میافتم خودم خندم میگیره من یک دختر 17 ساله شده بودم راهنمای دختر 15 ساله ای که به من اعتماد کرده بود ..در هر حال یادمه دکتر در خیابان سهروردی بود ..او را معاینه کرد از لحاظ جسمانی و هورمونی ..و به این نتیجه رسید که مشکل او جسمانی نیست ....الان سالها از ان موقع گذشته و من اصلا نمیدانم چه بر سر ان دختر امد ......در هر حال یادمه ان زمان همین حرفها را به او زدم که باید بپذیرد انچه که هست چیز دیگری است نسبت به انچه او میخواهد ...حالا نمیدانم نتایج ازمایشهای شما چه بوده ..امکان عمل هست یا خیر ؟؟..و خیلی سوالهای دیگر ...در هر حال براتون بهترینها رو آرزو دارم ........ارزوی پذیرش واقعیت وجودی خود ..................شاد باشید :72: