موضوع تکراری بزرگتر بودن دختر در ازدواج

سلام
می دونم این تاپیک خیلی تکراری هست، ولی پیشاپیش از وقتی که میذارید از شما متشکرم :72:

من دانشجو ام و 20 ساله و دختری که بهش علاقه دارم کمتر از 2 سال از من بزرگتر هستش.

در مورد خودم بگم:
من کلا اهل رابطه دوستی با خانم ها نیستم و اطلاعاتی که در مورد این خانم بدست آوردم، از راه های مختلف بوده، نه صحبت با خودشون. چون نمی خواستم تا از خودم مطمئن بشم، وارد مذاکره بشم و احساسات کسی رو به بازی بگیرم. من حدود 1.5 ساله که احساس می کنم واقعا از رفتار و اخلاقیات این خانم خوشم میاد (چون همکلاسی ایم) ولی تا حالا صبر کردم، شاید یه حس زودگذر باشه، ولی اینطور نیست انگار!!

به نظر من از نظر اخلاقیات و اینا برای هم مناسب هستیم (البته با مذاکرات بیشتر، مشخص می شه) ولی مشکلم اینه که آیا این 1 سال و چند ماه اختلاف سنی می تونه مشکل حاد ایجاد کنه؟
من سعی کردم همیشه منطقی باشم، و می دونم که عشق و علاقه بسیار شدید، برای حداکثر چند سال اول زندگی هست و بعدش مسائل دیگه میان وسط

حالا میخواستم در مورد اینطور موارد از دوستان مشورت بگیرم، البته فکر کنم تمام مقالات موجود در اینترنت رو خوندم، ولی بازم میخوام بیشتر مشورت کنم

فکر می کنم من بتونم خانواده خودم رو راضی کنم، ولی می ترسم که حرف ها و کنایه های بقیه، زندگی منو حاشیه ساز کنه

مجددا تشکر از تمام عزیزانی که وقت می ذارن :72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

این رو هم اضافه کنم که من اکثر آیتم های ازدواج (شغل مناسب، درآمد، سربازی ، ...) رو ندارم و قصد هم ندارم الان ازدواج کنم ... فقط میخوام شرایط باشه که از دستش ندم، حتی اگر شده آشنایی خانواده ها و خواستگاری و عقد ... ولی زندگی مشترک (به صورت کامل) رو از زمانی که شرایطم کامل شد، شروع کنیم ... البته خودم همین الان هم کمی درآمد دارم ولی مساله سربازی پیش روم هست

مرسی از توجه شما

سلام

خوش آمدید

به نظر من بزرگ بودن دختر در ازدواج چندان مساله ی تعیین کننده ای نیست.مشکلاتی که ممکن است پیش بیاورد

1 - تصور کند شما بچه اید و حرف شما را در برخی مسایل قبول نکند.این مورد به ایشان ارتباطی ندارد.به اعتماد به نفس و طرز رفتار خودتان ارتباط دارد.اگر رفتارتان کودکانه باشد یا مدام در ذهن خود از این بترسید که نکند فکر کند من بچه هستم ، ناخودآگاه اگر حرفی را بدون منظور هم به شما بزند شما احساس می کنید به شما به چشم یک بچه نگاه کرده و ناراحت می شوید و همین می شود سوهان روحتان.در حقیقت مشکل را خودتان به وجود می آورید نه ایشان.کلاه خودتان را قاضی کنید و ببینید اگر روزی حرف شما را قبول نکرد یا به شوخی به شما گفت "هنوز بزرگ نشده ای" بهتان بر می خورد یا نه.چون این مورد را خیلی از خانوم ها بدون قرض ورزی و فقط برای شوخی می گویند

2 - شما در حال حاضر شرایط ازدواج را ندارید.حال آنکه خانوم ها خیلی معتقدند که باید قبل 25 سالگی ازدواج کنند و اکثرا در این سنین خیلی عجله دارند.(البته وقتی 25 را رد کنند به این نتیجه می رسند که حالا که ازدواج نکرده اند چقدر خوشبختن!:دی:163:).خب ممکنه مثلا وقتی یکسال بگذرد خانوم به شما فشار بیاورد که پس داری چه کار می کنی بیا کار رو تمام کن دیگر.

3 - اگر برایتان مهم است اگر خانوم بیبی فیس نباشند کمی چهره شان زودتر تغییر می کند.


البته هیچ کدام از نوشته های بالا مشکلات چندان بزرگی نیستند یا بهتر بگویم اصلا مشکل نیستند.من که به شخصه با این امر هیچ مشکلی ندارم.باز هم دوستان نظر خودشان را بدهند

شاد باشید
:72::72::72:

مرسی بابت وقتی که گذاشتین

1- فکر نمی کنم مسئله بچه بودن و اینا پیش بیاد، چون من معمولا می تونم جایی که هستم، مدیریت رو بدست بگیرم، هرچند که اگر هم پیش بیاد فکر نمی کنم زیاد ناراحت بشم

2- این مسئله که خانواده عروس و خود دختر من رو برای زودتر ازدواج کردن تحت فشار بذارن، برای من مشکله، هرچند که من نهایتا 2 یا 3 سال بعد (برفرض اگر همین امسال کار خواستگاری و اینا انجام بشه) می تونم کارم رو شروع کنم

3- مورد سوم رو متوجه نشدم ... یعنی منظورتون اینه که خانم ها زود شکسته می شن؟ این مورد هم فکر نکنم با 1 سال و چند ماه اختلاف سنی، زیاد با وقتی که مثلا عروس 1 سال از داماد کوچکتر باشه تفاوت داشته باشه.

من هم خودم قبلا اعتقاد داشتم حتی اگر شده 1 ماه پسر از دختر بزرگتر باشه ولی الان خودم این مسئله برام پیش اومده، و وقتی فکر می کنم می بینم فرق زیاد نداره دختر همسن پسر با دختری که یه مقداری (بیشتر از 3 سال نه!!) از پسر بزرگتر باشه

منتظر نظرات بقیه عزیزان هستم

دوست عزیز سلام.
به نظر من عنوان مناسبی برای تاپیکت انتخاب نکردی. درسته که صداقت و توجه شما را نشون می ده. یعنی صادقانه داری می گی که من حواسم هست و تاپیکهای مربوطه را هم دیدم، اما از طرفی بی سیاستی شما را نشون می ده. از همون اول همه ی قصه را در تاپیکت گفتی و بعد هم تاکید کردی که تکراریه و خودم هم خبر دارم و ... هر کس عنوان را بخونه، می گه خب دیگه خودش همه را خونده و می دونه و من هم که حرف جدیدی ندارم.
عنوان باید جذاب eye catcher باشه .

1- مدیریت در محیط کار و جمع دوستان ... یه کمی با مدیریت خانواده فرق داره. الزاما هر کس توی محیط کارش موفق بود در خانواده هم موفق نیست.
مرده و غرورش. فکر نمی کنی ناراحت بشی؟ الان این حرف را می زنی یا فکر می کنی اینجوریه. توی زندگی مهم ترین چیز برات همینه. که تو آقای خونه باشی.

2- سن شما مناسب ازدواج نیست. شما پختگی و آمادگی لازم برای ازدواج را ندارید. ضمن این که 2-3 سال برای عقد و نامزدی زمان طولانی است. این نامزدیهای طولانی باعث کشمکش بین زن و شوهر و یه سری اختلافات می شه و براتون اول زندگی مشکل درست می کنه. خانواده ها ( از طرف دختر ) هم معمولا نامزدی طولانی مدت را نمی پذیرند.

3- عروس خانم معمولا باید 5-4 سالی کوچیکتر باشند. ایشون یکسال و خورده ای بزرگترند. پس اختلاف یکسال نیست. اختلاف با حالت ایده آل 6-5 سال است.

مشکل سر این نیست که صورت ایشون به شما می آد یا نه. حتی اگر ایشون از نظر ظاهر تفاوت سنی چندانی با شما نداشته باشند از نظر بلوغ جسمی و ... از شما چندین سال بزرگترند.

هم به خاطر سن کمتون و هم بخاطر این اختلاف سن، کلا قید این ازدواج را بزنید.
موفق باشید.:72:

نقل قول:

---

عروس خانم معمولا باید 5-4 سالی کوچیکتر باشند

---

مخالفم ! :327: :دی


امروزه به خاطر پیشرفت خیلی سریع همه چیز دنیا ها با هم خیلی فرق کرده.دنیا ی ما با پدر مادرامون.مال پدر مادرامون با پدر بزرگ و مادر بزرگ.الان پیشرفت آنقدر سریع شده که دنیای من با دنیای کسی که 5 سال از من کوچیکتره به همان اندازه ی اختلاف دارد که دنیای من با دنیای پدر ، مادرم .این جوری اول زندگی جایی که برویم و از شروع زندگی لذت ببریم باید بشینیم هر شب با هم حرف بزنیم تا شاید یکمی حرف هم رو بفهمیم!

البته این فقط نظر من بود و می تواند اشتباه باشد

پی نوشت : نیست!:دی

ارادتمند

:72::72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهشت

دوست عزیز سلام.
به نظر من عنوان مناسبی برای تاپیکت انتخاب نکردی. درسته که صداقت و توجه شما را نشون می ده. یعنی صادقانه داری می گی که من حواسم هست و تاپیکهای مربوطه را هم دیدم، اما از طرفی بی سیاستی شما را نشون می ده. از همون اول همه ی قصه را در تاپیکت گفتی و بعد هم تاکید کردی که تکراریه و خودم هم خبر دارم و ... هر کس عنوان را بخونه، می گه خب دیگه خودش همه را خونده و می دونه و من هم که حرف جدیدی ندارم.
عنوان باید جذاب eye catcher باشه .

1- مدیریت در محیط کار و جمع دوستان ... یه کمی با مدیریت خانواده فرق داره. الزاما هر کس توی محیط کارش موفق بود در خانواده هم موفق نیست.
مرده و غرورش. فکر نمی کنی ناراحت بشی؟ الان این حرف را می زنی یا فکر می کنی اینجوریه. توی زندگی مهم ترین چیز برات همینه. که تو آقای خونه باشی.

2- سن شما مناسب ازدواج نیست. شما پختگی و آمادگی لازم برای ازدواج را ندارید. ضمن این که 2-3 سال برای عقد و نامزدی زمان طولانی است. این نامزدیهای طولانی باعث کشمکش بین زن و شوهر و یه سری اختلافات می شه و براتون اول زندگی مشکل درست می کنه. خانواده ها ( از طرف دختر ) هم معمولا نامزدی طولانی مدت را نمی پذیرند.

3- عروس خانم معمولا باید 5-4 سالی کوچیکتر باشند. ایشون یکسال و خورده ای بزرگترند. پس اختلاف یکسال نیست. اختلاف با حالت ایده آل 6-5 سال است.

مشکل سر این نیست که صورت ایشون به شما می آد یا نه. حتی اگر ایشون از نظر ظاهر تفاوت سنی چندانی با شما نداشته باشند از نظر بلوغ جسمی و ... از شما چندین سال بزرگترند.

هم به خاطر سن کمتون و هم بخاطر این اختلاف سن، کلا قید این ازدواج را بزنید.
موفق باشید.:72:

---

ممنون بابت نظراتتون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arix

نقل قول:

---

عروس خانم معمولا باید 5-4 سالی کوچیکتر باشند

---

مخالفم ! :327: :دی


امروزه به خاطر پیشرفت خیلی سریع همه چیز دنیا ها با هم خیلی فرق کرده.دنیا ی ما با پدر مادرامون.مال پدر مادرامون با پدر بزرگ و مادر بزرگ.الان پیشرفت آنقدر سریع شده که دنیای من با دنیای کسی که 5 سال از من کوچیکتره به همان اندازه ی اختلاف دارد که دنیای من با دنیای پدر ، مادرم .این جوری اول زندگی جایی که برویم و از شروع زندگی لذت ببریم باید بشینیم هر شب با هم حرف بزنیم تا شاید یکمی حرف هم رو بفهمیم!

البته این فقط نظر من بود و می تواند اشتباه باشد

پی نوشت : نیست!:دی

ارادتمند

:72::72::72:

---

این رو هم من قبول دارم، من قبل از اینکه این مورد پیش بیاد، اصلا قصد ازدواج با 4 یا 5 سال کوچکتر از خودم رو نداشتم و ندارم! من دوست داشتم نهایتا 1 سال از من کوچکتر باشه یا اینکه همسن من باشه.

باز هم منتظر پیشنهادهای بقیه هستم، البته میدونم که موارد دیگه خیلی مهم تر هست، اگر دوستانی که نظر می دن سن اشون رو هم قید کنن، ممنون می شم ازتون

دوستان کسی نظر دیگه ای نداره؟

ممنون

من نظرم اين كه اول برين باهاش بيشتر اشنا بشين ببينين اصلا نظراتتون به هم مي خوره يا نه . شايد اصلا اون نخواد با شما ازدواج كنه .
اختلاف سني اونم يه سال چيز زياد مهمي نيست واقعا .
البته نظر منه .

سلام

ممنون، من برای خودم یه سری اولویت در نظر گرفتم

اول از خودم مطمئن بشم - دوم از خانم مورد علاقه ام - سوم خانواده ها

و فعلا دارم روی اولویت اول کار می کنم ....

خیلی ممنوم به خاطر وقتی که گذاشتید

به نظر من هم یکی دوسال بزگتر بودن دختر مشکلی ایجاد نمیکنه .


ببخشید که این سوال رو اینجا مطرح میکنم ، برام دوگانگی به وجود اومده که سن مثلا ۲۰سالگی اگر مناسب ازدواج و حتی آشنایی نیست چرا به کسی که ۲۶سالش هست و میگه ۶ساله که بادختری به قصد ازدواج دوستم میگید باید خیلی زودتر اقدام به ازدواج میکرد با اینکه حتی او شاید در سن ۲۶ سالگی شرایط ازدواج رو کمتر از این آقا داشته باشه؟؟؟

سلام
ممنون بابت نظرتون
سوالتون رو از کی پرسیدید؟

نقل قول:

---

ببخشید که این سوال رو اینجا مطرح میکنم ، برام دوگانگی به وجود اومده که سن مثلا ۲۰سالگی اگر مناسب ازدواج و حتی آشنایی نیست چرا به کسی که ۲۶سالش هست و میگه ۶ساله که بادختری به قصد ازدواج دوستم میگید باید خیلی زودتر اقدام به ازدواج میکرد با اینکه حتی او شاید در سن ۲۶ سالگی شرایط ازدواج رو کمتر از این آقا داشته باشه؟؟؟

---

سلام.

حق با شماست.اين دوگانگي در نظرات وجود داشت.همه اين طور نظر ندادند.اينكه 20 سالگي براي آشنايي زود است نظر يكي از دوستان و اينكه آن 26 ساله بايد زودتر ازدواج مي كرد نظر يكي ديگر از دوستان بود

موفق باشيد
:72:

من خودم به شخصه فکر می کنم هرچه ازدواج زودتر باشه بهتره، ولی در این سن باید حمایت خانواده ها باشه

قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم: ما مِن شابٍ تَزَوَّجَ فى حَداثَةِ سِنِّهِ اِلاّ عَجَّ شَيطانُهُ : يا وَيلَهُ ، يا وَيلَهُ! عَصَمَ مِنّى ثُلُـثَى دينِهِ ، فَليَتَّقِ اللّه العَبدُ فِى الثُّـلُثِ الباقى؛



نوادر راوندى ، ص 112



«هر جوانى كه در سن كم ازدواج كند ، شيطان فرياد بر مى آورد كه : واى برمن ، واى بر من! دو سوم دينش را از دستبرد من ، مصون نگه داشت . پس بنده بايد براى حفظ يك سومِ باقى مانده دينش ، تقواى الهى پيشه سازد. »

سلام دوست عزیز به نظر من که یک یا دو سال تفاوت سنی مشکلی ایجاد نمی کنه.مشکل اینه که شما شرایط ازدواج را ندارین ونامزدی طولانی هم مشکلات بسیاری دارد که کسانی که تجربه اش کرده اند میدونن.مخصوصا که سربازی هم دارین.

به نظر من شما دورادور دختر مورد علاقتون را زیر نظر داشته باشین و زمانی که شرایط ازدواج را داشتین اگر اون دختر هنوز مجرد بودن به خاستگاریشون برین به نظر من منطقی ترین راه اینه.

امیدوارم موفق باشین.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط goolnaz

سلام دوست عزیز به نظر من که یک یا دو سال تفاوت سنی مشکلی ایجاد نمی کنه.مشکل اینه که شما شرایط ازدواج را ندارین ونامزدی طولانی هم مشکلات بسیاری دارد که کسانی که تجربه اش کرده اند میدونن.مخصوصا که سربازی هم دارین.

به نظر من شما دورادور دختر مورد علاقتون را زیر نظر داشته باشین و زمانی که شرایط ازدواج را داشتین اگر اون دختر هنوز مجرد بودن به خاستگاریشون برین به نظر من منطقی ترین راه اینه.

امیدوارم موفق باشین.

---

ببینید تئوری اش خیلی خوبه! ولی به نظرتون اگر مثلا من یکی دو سال دیگه شرایط ازدواج داشتم:

1- از کجا پیداش کنم؟ (آخه یه شهر دیگه اس، من یه شهر دیگه)

2- اگر پیداش کردم و ازدواج کرده بود، بعدا حسرت نمیخورم که چرا گذاشتم به همین سادگی از دستم بره؟

مرسی بابت وقتی که گذاشتید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهشت

دوست عزیز سلام.

3- عروس خانم معمولا باید 5-4 سالی کوچیکتر باشند. ایشون یکسال و خورده ای بزرگترند. پس اختلاف یکسال نیست. اختلاف با حالت ایده آل 6-5 سال است.

مشکل سر این نیست که صورت ایشون به شما می آد یا نه. حتی اگر ایشون از نظر ظاهر تفاوت سنی چندانی با شما نداشته باشند از نظر بلوغ جسمی و ... از شما چندین سال بزرگترند.

---

سلام, آقا/خانم بهشت میشه لطفا بفرمایید این فرمول اختلاف سن رو از چه روش علمی و اثبات شده ای بدست آوردید؟ و دیگه اینکه اگه مشکل این نیست که صورت ایشون بهم میاد یا نه, چرا مدام به این امر که خانومها از نظر ظاهری به خاطر زایمان شکسته میشند رو مثل پتک توی سر خانومها میزنند؟ و البته 100% که بلوغ فکری و جسمی که عرض کردید مهمه ولی شما این بلوغ رو با توجه به سن ایشون در نظر گرفتین!

سلام خانم / آقای ممول،

پستی که من گذاشتم پایان نامه دانشجویی یا تحقیقاتی نبود که تاریخچه ی تحقیقات و تئوریهای پایه ای و چارچوب نظری و ... بیارم. متاسفانه چندین بار دوستان در این زمینه اشاراتی داشته اند. مثلا وقتی می گوییم بیشتر مردم ... سریع یکی پست می زندکه نمونه ی شما از کدام جامعه انتخاب شده؟ با کدام روش نمونه گیری؟ فرضیه هاتون چی بودند؟ ....

دوستان محترم،
همه ی ما کم و بیش یکی دو واحد روش تحقیق گذرانده ایم. اینجا فضای ارائه ی یافته های تحقیقات من و شما نیست.
فضای صحبت و همدردی است. مطلبی هم که من گفتم از مباحث مختلف روانشناسی و تربیتی خوانده و شنیده ام. ادعایی هم برای اثباتش ندارم.
کاملا هم مشخصه که یک خانم 40 ساله با یک آقای 40 ساله در این زمینه قابل قیاس نیست. آقای 40 ساله راحت می تونن با یک خانم 35-30 ساله ازدواج و زندگی کنند. خانم 40 ساله را یک آقای 30 ساله جای مادر خودش می بیند و اصلا به ایشون به عنوان گزینه ی ازدواج نگاه نمی کند.
تفاوت سن بلوغ دختر و پسر هم که نیاز به یادآوری ندارد.
اینجا صحبت از استثنائات نیست.
متاسفانه نوشته ام انسجام لازم را ندارد. چون بحث مفصل است و فرصت کوتاه.

سلام

من تجربه شخصی خودم رو مطرح میکنم و شما هم فقط به عنوان یک نمونه بهش نگاه کنید و نه یک قانون کلی ، من حدود یک سال از همسرم بزرگترم و موقعی که با هم آشنا شدیم خانواده هامون روی این یک سال خیلی تاکید کردن ولی ما قبول نداشتیم و فکر میکردیم که یک سال که چیزی نیست ولی من الان کاملا متوجه شدم که سن خیلی مهم هست مثلا من از همسرم انتظار دارم که منو درک کنه و یا ازم خمایت کنه دیگه ریاد حوصله شیطنتهای بچه گونه یا... رو ندارم ولی همسر من برعکس دوست داره همسرش کسی بود که مثلا با هم یه چمدون بر میداشتن و میرفتن به مسافرت دور دنیا و از این فکرای بچگونه و غیر عملی .من بیشتر به فکر آینده هستم و اون بیشتر به فکر حال. اون تو هر مشاجره ای بیان میکنه که من تو سن ازدواج نبودم و بچه بودم و ...تازه اون موقع من 28 و اون 27 سالش بود و خوب این مسائل مسائلی هست که تو دوران دوستی نمایان نمیشه.به نظر من تواناییهای خودتون رو برای تشکیل زندگی بیشتر محک بزنید که انتخاب مطمئنی داشته باشید و هیچ وقت افسوس نخورید.
در هر صورت امیدوارم که انتخاب درستی داشته باشی.

سلام دست عزيز
چون ديدم بيتا جان به عنوان نمونه شرايط خودشان را بيا كردند فكر كردم كه شايد بد نباشد من هم شرايطم را بيان كنم و شايد بتواند كمكي كند البته حتما در نظر داشته باشيد كه من هم تنها يك نمونه هستم و بسته به نوع فرهنگ و سليقه و اعتقادات افراد ممكن است اختلاف سني مشكل ساز بشود يا نشود.
من يكسال از همسرم بزرگتر هستم اما از نظر درك متقابل هيچ مشكلي با هم نداريم و حتي با اينكه همسر من از من كوچكتر است از نظر هوش و فهم خيلي وقت ها بهتر و سنجيده تر از من فكر مي كند.
من خودم به شخصه هيچوقت فكر نميكردم كه با فردي ازدواج كنم كه از من كوچكتر باشد ولي وقتي توي اين مسير افتادم به نظرم اختلاف سن مشكل ساز نيست و ما اختلاف نظرهايي كه در اول زندگي داشتيم بيشتر از نظر فرهنگي بود و نه سني و تونستيم با بحث و صحبت هاي بسيار به يك تعادلي برسيم.
البته باز هم همه ي اين ها بستگي به شما و طرفتان دارد مثلا من به شخصه بسيار علاقه مند هستم كه كمتر از سنم عمل كنم و كارهايي انجام بدهم كه نو و متفاوت و خاص باشد و همسرم به دليل روش زندگي و سختي هايي كه در زندگيش داشته مسئوليت پذيرتر از سنش است و به نظر من چند سالي بزرگتر از سنش فكر و عمل مي كند

با همه ي اين احوال من و همسرم وقتي مي خواستيم ازدواج كنيم ساعت ها در مورد اين اختلاف سن و عواقبش و حرف ها و برداشت هاي ديگران و ..و...صحبت كرديم و به توافق رسيديم

اما نظر شخصي من در مورد شما دوست عزيزم من فكر مي كنم كه الان براي ازدواج سن شما كم است و ممكن است كه از نظر مالي و مسئوليت هاي زندگي به شما فشار بيايد به نظرم اگر مدتي صبر كنيد تا شرايطتان براي ازدواج بهتر شود خيلي كمتر تحت فشار قرار خواهيد گرفت.
موفق باشيد:72:

سلام؛
من 26 سالم و 3 سال که آقا پسری که 4 سال از خودم کوچیکتر ازم خواستگاری کرده.....2 سال که اعتنائی نکردم ولی تو این یک سال احساس میکنم میتونم زندگی خوبی باهاشون داشته باشم.قدرت منطق و درک بالائی داره.خانوادم با این ازدواج مخالفن مخصوصا" مامانم.میتونم بگم تا حدود زیادی شناختمش و این که اهل کار.البته بعضی وقتا بخاطر شنیدن معایب اینجور ازدواج مرددم میشم به قولی میترسم...........کسی هست که بتونه کمکم کن

سلام ماندانا جان

به تالار خوش آمدي

عزيزم براي خودت تاپيك جدا باز كن تا به تو در تاپيك خودت بپردازيم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bita-rad

سلام

من تجربه شخصی خودم رو مطرح میکنم و شما هم فقط به عنوان یک نمونه بهش نگاه کنید و نه یک قانون کلی ، من حدود یک سال از همسرم بزرگترم و موقعی که با هم آشنا شدیم خانواده هامون روی این یک سال خیلی تاکید کردن ولی ما قبول نداشتیم و فکر میکردیم که یک سال که چیزی نیست ولی من الان کاملا متوجه شدم که سن خیلی مهم هست مثلا من از همسرم انتظار دارم که منو درک کنه و یا ازم خمایت کنه دیگه ریاد حوصله شیطنتهای بچه گونه یا... رو ندارم ولی همسر من برعکس دوست داره همسرش کسی بود که مثلا با هم یه چمدون بر میداشتن و میرفتن به مسافرت دور دنیا و از این فکرای بچگونه و غیر عملی .من بیشتر به فکر آینده هستم و اون بیشتر به فکر حال. اون تو هر مشاجره ای بیان میکنه که من تو سن ازدواج نبودم و بچه بودم و ...تازه اون موقع من 28 و اون 27 سالش بود و خوب این مسائل مسائلی هست که تو دوران دوستی نمایان نمیشه.به نظر من تواناییهای خودتون رو برای تشکیل زندگی بیشتر محک بزنید که انتخاب مطمئنی داشته باشید و هیچ وقت افسوس نخورید.
در هر صورت امیدوارم که انتخاب درستی داشته باشی.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mahsa_mhmh

سلام دست عزيز
چون ديدم بيتا جان به عنوان نمونه شرايط خودشان را بيا كردند فكر كردم كه شايد بد نباشد من هم شرايطم را بيان كنم و شايد بتواند كمكي كند البته حتما در نظر داشته باشيد كه من هم تنها يك نمونه هستم و بسته به نوع فرهنگ و سليقه و اعتقادات افراد ممكن است اختلاف سني مشكل ساز بشود يا نشود.
من يكسال از همسرم بزرگتر هستم اما از نظر درك متقابل هيچ مشكلي با هم نداريم و حتي با اينكه همسر من از من كوچكتر است از نظر هوش و فهم خيلي وقت ها بهتر و سنجيده تر از من فكر مي كند.
من خودم به شخصه هيچوقت فكر نميكردم كه با فردي ازدواج كنم كه از من كوچكتر باشد ولي وقتي توي اين مسير افتادم به نظرم اختلاف سن مشكل ساز نيست و ما اختلاف نظرهايي كه در اول زندگي داشتيم بيشتر از نظر فرهنگي بود و نه سني و تونستيم با بحث و صحبت هاي بسيار به يك تعادلي برسيم.
البته باز هم همه ي اين ها بستگي به شما و طرفتان دارد مثلا من به شخصه بسيار علاقه مند هستم كه كمتر از سنم عمل كنم و كارهايي انجام بدهم كه نو و متفاوت و خاص باشد و همسرم به دليل روش زندگي و سختي هايي كه در زندگيش داشته مسئوليت پذيرتر از سنش است و به نظر من چند سالي بزرگتر از سنش فكر و عمل مي كند

با همه ي اين احوال من و همسرم وقتي مي خواستيم ازدواج كنيم ساعت ها در مورد اين اختلاف سن و عواقبش و حرف ها و برداشت هاي ديگران و ..و...صحبت كرديم و به توافق رسيديم

اما نظر شخصي من در مورد شما دوست عزيزم من فكر مي كنم كه الان براي ازدواج سن شما كم است و ممكن است كه از نظر مالي و مسئوليت هاي زندگي به شما فشار بيايد به نظرم اگر مدتي صبر كنيد تا شرايطتان براي ازدواج بهتر شود خيلي كمتر تحت فشار قرار خواهيد گرفت.
موفق باشيد:72:

---

از شما دو دوست عزیز واقعا ممنون ام که تجربه های خودتون رو با ما در میون گذاشتین ... :72:
واقعا کمک می کنه این تجربه ها

اگر از دوستان کس دیگه ای هم این شرایط رو داره، خوشحال می شم اینجا تجربه اش رو بگه

مرسی

سلام و خوش آمدید:72:

ببین آقا محمد، اگه مشکلت فقط همین 2 سال اختلاف سنی هست که به نظر من مشکل نیست.اما از اونجایی که خودت گفتی فعلا قصد ازدواج نداری و فقط میخوای از دستش ندی، قضیه فرق میکنه.

ازدواج تو سنی که شما هستی صرفا به خاطر این سن نیست بلکه بیشتر به خاطر نداشتن امکانات اولیه زندگی مشترک هست که تو این دوره زمانی تو سن شما معمولا وجود نداره.

مثل: یه شغل ثابت که بتونی خرج زندگی رو بدی ، تو این سن معمولا مسئله سربازی برای آقا پسرها مطرح هست و باید سپری بشه ، بلوغ فکری و عقلی که ربط چندانی به بلوغ جسمی نداره و موارد دیگه.

مگر اینکه هرکدام اینها به شکلی حل شده باشه ، مثلا :

یه پسر حتی از دوران نوجوانی اهل کار و زحمت کش باشه و تو این سن تونسته باشه حتی با وجود تحصیل کاری بکنه که درآمد داشته باشه. یا اینکه پدرش سرمایه دار باشه و با میل خودش و به قصد پیشرفت و حمایت فرزندش سرمایه ای رو در اختیار پسرش قرار بده و البته بدون منت گذاشتن بر سر پسر و عروسش!

یا مثلا برای سربازی بنا به دلیل کفالت والدین یا دلیل پزشکی معاف بشه و قضیه سربازی هم حل بشه.

در مورد بلوغ فکری و عقلی هم که مشخصه.گاهی کسی با 30 سال سن هنوز عقل درست و حسابی نداره و هنوز دنبال بچه بازیه! گاهی هم برعکس کسی تو سن 20 سالگی چنان پخته و سنجیده عمل میکنه که میشه به عنوان مرد زندگی بهش تکیه کرد.

در کل نظر شخصی من اینه که ازدواج تو سن پایین تر (مثلا همین 24--20) با حمایت خانواده ها بهتر از اینه که سالهای جوانی رو که باید به شادی و نشاط بگذره صرف تهیه امکاناتی بشه که گاهی اصلا برای شروع زندگی لازم نیست مثلا ماشین و خونه شخصی و پس اندازه زیاد و امثالهم.
خیلیها(نه همه ) هستند که برای به دست آودرن این امکانات سالها زحمت کشیدند و بالاخره تهیه هم کردند اما به قیمت از دست رفتن درصد زیادی از انگیزه و احساس و شور و نشاط جوانی و خیلیها هم ابراز پشیمنی میکنند از اینکه چرا زودتر ازدواج نکردند و از جوانیشون لذت نبردند.

باز هم میگم که این نظر شخصی منه که با ازدواج تو سن پایین موافقم تا سن بالا.

سلام
مرسی به خاطر کمک شما ....

نقل قول:

---

ببین آقا محمد، اگه مشکلت فقط همین 2 سال اختلاف سنی هست که به نظر من مشکل نیست.اما از اونجایی که خودت گفتی فعلا قصد ازدواج نداری و فقط میخوای از دستش ندی، قضیه فرق میکنه.

---

آخه می ترسم یه موقع همین 1 سال و چند ماه (به قول شما 2 سال) بعدا مشکل ساز بشه
دوست ندارم تصمیم ام فقط به خاطر احساسات باشه ...
و اینکه من منطق ام می گه که شرایط ازدواج ندارم! مثلا من هنوز شهریه دانشگاه امو پدرم میده (با اینکه خودم هم کم کم دارم به درآمد می رسم) و دوست ندارم که یه نفر دیگه رو معطل خودم کنم
آرزوم خوشبختی اونه ... حتی جدا از من

نقل قول:

---

ازدواج تو سنی که شما هستی صرفا به خاطر این سن نیست بلکه بیشتر به خاطر نداشتن امکانات اولیه زندگی مشترک هست که تو این دوره زمانی تو سن شما معمولا وجود نداره. مثل: یه شغل ثابت که بتونی خرج زندگی رو بدی ، تو این سن معمولا مسئله سربازی برای آقا پسرها مطرح هست و باید سپری بشه ، بلوغ فکری و عقلی که ربط چندانی به بلوغ جسمی نداره و موارد دیگه.

---

دقیقا ....

نقل قول:

---

مگر اینکه هرکدام اینها به شکلی حل شده باشه ، مثلا :

---

سربازی رو که باید برم و خیلی هم مشتاق ام که برم (چون به سربازی کوره انسان سازی میگن، البته خانوم ها توهین نشه خدایی نکرده!! بیشتر کوره "مرد" سازی می گن)

پدرم هم همیشه منو ساپورت کرده .... ولی خودم دوست ندارم بعد از ازدواج از پدرم پول بگیرم، به خانمم هدیه بدم!!!!

نقل قول:

---

در مورد بلوغ فکری و عقلی هم که مشخصه.گاهی کسی با 30 سال سن هنوز عقل درست و حسابی نداره و هنوز دنبال بچه بازیه! گاهی هم برعکس کسی تو سن 20 سالگی چنان پخته و سنجیده عمل میکنه که میشه به عنوان مرد زندگی بهش تکیه کرد.

---

اینو من خیلی زیاد دیدم! به صورتی که حتی اکثر دخترهایی که در اطراف من هستن و همسن یا بزرگتر از من هستن، به نظرم رفتار اشون کمتر از سن اشون هست!! با اینکه می گن دخترخانم ها زودتر به بلوغ فکری میرسن، ولی حداقل کسانی که در اطراف من بودن و هستن اینطوری نیستن

نقل قول:

---

در کل نظر شخصی من اینه که ازدواج تو سن پایین تر (مثلا همین 24--20) با حمایت خانواده ها بهتر از اینه که سالهای جوانی رو که باید به شادی و نشاط بگذره صرف تهیه امکاناتی بشه که گاهی اصلا برای شروع زندگی لازم نیست مثلا ماشین و خونه شخصی و پس اندازه زیاد و امثالهم.
خیلیها(نه همه ) هستند که برای به دست آودرن این امکانات سالها زحمت کشیدند و بالاخره تهیه هم کردند اما به قیمت از دست رفتن درصد زیادی از انگیزه و احساس و شور و نشاط جوانی و خیلیها هم ابراز پشیمنی میکنند از اینکه چرا زودتر ازدواج نکردند و از جوانیشون لذت نبردند.

باز هم میگم که این نظر شخصی منه که با ازدواج تو سن پایین موافقم تا سن بالا.

---

اینکه در سن پایین باید ازدواج کرد رو فکر کنم اکثرا قبول دارن، ولی باید شرایط مهیا باشه ...

من هم سع می کنم تا یک سال دیگه که هنوز دانشگاه ایم، یه کارهایی بکنم .... ولی واقعا در حال حاضر نمی دونم چکار کنم ........

بازم ممنون به خاطر وقتی که گذاشتین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ماندانا مومنی

سلام؛
من 26 سالم و 3 سال که آقا پسری که 4 سال از خودم کوچیکتر ازم خواستگاری کرده.....2 سال که اعتنائی نکردم ولی تو این یک سال احساس میکنم میتونم زندگی خوبی باهاشون داشته باشم.قدرت منطق و درک بالائی داره.خانوادم با این ازدواج مخالفن مخصوصا" مامانم.میتونم بگم تا حدود زیادی شناختمش و این که اهل کار.البته بعضی وقتا بخاطر شنیدن معایب اینجور ازدواج مرددم میشم به قولی میترسم...........کسی هست که بتونه کمکم کن

---

به نظر من تو نباید تحت تاثیر حرف دیگران قرار بگیری به حرف دیگران گوش نکن به حرف دلت گوش کن به ندای قلبت گوش کن :43:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

به نظر من وقتی همدیگه رو دوست دارن و هر دو میدوونن که با هم خیلی راحت هستند سن نمیتونه مشکل ساز بشه من خودم 25 سالمه ولی اگه از یه خانم 50 ساله که دو برابر من سن داره خوشم بیاد حتما با اون میمونم

نقل قول:

---

به نظر من وقتی همدیگه رو دوست دارن و هر دو میدوونن که با هم خیلی راحت هستند سن نمیتونه مشکل ساز بشه من خودم 25 سالمه ولی اگه از یه خانم 50 ساله که دو برابر من سن داره خوشم بیاد حتما با اون میمونم

---

ممنون از نظر شما

آخه عشق و علاقه و احساسات بیش از حد برای چند سال اول زندگی هست، بعدش یه چیزایی می شه که نمی شه فقط روی همین عامل بری جلو!
بلاخره توی فامیل و پدر و مادر و اینا که می بینیم

:323: سلام
خدایا همه عاشقا و همه اونایی که همو قلبا و عقلا دوست دارن به هم برسون
آمین

با تشکر از همه

اگر کسی بازم تجربه ای داره، خواهش می کنم بیاد و اینجا اعلام کنه

خیلی ممنون :43:

سلام.امیدوارم که نظرات شخصی منم به دردت بخوره عزیز.من مثل تو میخوام زود ازدواج کنم و مشکلات تو رو هم دارم.ولی یکم بر عکس شما. دارم 1 ما دیگه میرم سربازی. برنامه ام اینه که اگر بتونم در طول سربازی کار هم بکنم. بعد از سربازی میرم دانشگاه (البته با ادامه دادن کار) سال سوم دانشگاه حتما ازدواج خواهم کرد.اما یه پیشنهاد میکنم عزیز دل برات. اینکه اگر تو عاشق اون دختر نبودی و بهش علاقه نداشتی هم باز عقیده داشتی که با یه دختر که ازت بزرگتره ازدواج کنی؟ من حس میکنم که علاقه ات باعث شده با این مسله کنار بیای ولی بعد از ازدواج تازه میفهمی که ای دل قافل خانومت یه جورایی خودشو فهمیده تر از تو میدونه و کلی هم تحقیر میشی و نا خود آگاه مردونگیت زیر سوال میره.خیلی دقت کن. ولی خیلی خوبه که میخوای زود ازدواج کنی اما بهتره که قبل ازینکه عاشق بشی تحقیق کنی وحتی خانواده هم بدونن. مشکلات کار و سربازی هم به نظر من مشکلی نیست. چون اگر با خانواده ای بخوای وصلت کنی که روشنفکر و مذهبی باشن و وجود خودت و پاکی و صداقتت از پول و کاری که نداری براشون مهم تر باشه باهات کنار میان.امیدوارم موفق باشی ولی حتما خانواده رو زودتر در جریان بزار.امیدوارم حرفام مفید بوده باشه برات:72::46:

سلام

ممنون آقا سینا

راستش من قبلا فکرم این بود که با یه دختر کوچکتر از خودم یا همسن ازدواج کنم .... البته من اصلا دوست نداشتم با اختلاف بیشتر از 1 سال ازدواج کنم. وقتی قضیه اینطوری شد، اولش کلا گفتم بیخیال اش می شم، ولی بعدش فکر کردم که به خاطر 1 سال نمی تونم فراموشش کنم. من هنوز هیچ اقدامی نکردم، منتظرم وضعم یه خورده مناسب بشه. نمی خوام دست خالی با پول بابا برم جلو، بگم قصد ازدواج دارم
امیدوارم شما هم موفق باشید و به خواسته اتون برسید

سلام
چند مساله عمده در رابطه با سن بیشتر دختر از پسر مطرحه که اگر با اینها مساله ای نداشته باشید مانعی پیش نمیاد:

1. عرف: در جامعه ما عرف اینه که پسر از دختر بزرگتر باشه و معمولا فاصله سنی 3 تا 7 سال پیشنهاد میشه. دید جامعه به این مساله رو باید در نظر داشت

2. پذیرش سرپرستی مرد: مردها نیاز دارند که در خانه به عنوان سرپرست به اونها نگاه بشه. ممکنه زن بزرگتر هضم این مساله براش کمی مشکل باشه

3. افول جنسی زودتر در زنها: تمایلات جنسی در خانمها زودتر فروکش میکنه و این درحالیه که آقایون مدت زمان بیشتری این تمایل رو درخود دارند

البته وقتی سن هردو از 25 سال بیشتر میشه عملا مساله سنی خیلی کمتر دردسرساز میشه
در همین سن پایینتر هم اگر همه شرایط دیگه مساعد باشه و خانواده ها بپذیرن و خودتون و خانم هم با این مسائل بتونین کنار بیاین مانعی نداره

سلام به همه

سال نو مبارک

به نظرم ما این موضوع رو برای خودمون بزرگ کردیم!! جالبه که امسال عید یه چیزایی فهمدیم که تا حالا نفهمیده بودم. کلی از فامیلهامون رو فهمیدم سن خانومهاشون بیشتره و زندگی خیلی خوبی دارن ... واقعا باورم نمی شد که اینایی که می بینم سن خانومشون بیشتر از شوهرشونه ...

امیدوارم این مسائل جزیی برامون اینقدر گنده نشه

به نظر من الان زوده واست ازدواج کنی حتی اگه طرفت رو خیلی دوست داشته باشی که این فقط یه حسه و زود گذر بعد از ازدواج می فهمی عجولانه تصمیم گرفتی. بعدشم تفوت سنی حتی اگه چند ماه هم باشه به نظر من مشکل سازه. این همیشه تو ذهنت هست که همسرت بزرگتر از توه و از تو بیشتر می فهمه. اصولاً زن باید حس کنه مردش تکیه گاهشه و مرد حس کنه تکیه گاه زنشه ورگرنه هر دو از لحاظ روحی با شکست مواجه میشن

سلام

دوستان یه بار دیگه درخواست می کنم اگر کسی تجربه همچین ازدواجی رو داره، بیاد اینجا بگه

خیلی خیلی دوست دارم از تجربه های شما بدونم .... می دونم که هیچ 2 زوجی مثل هم نیستن، ولی بازم دونستن تجربه های بقیه خیلی کمک می کنه .... حتی اگر خدایی نکرده به طلاق کشیده کارتون هم بیاین اینجا بگید، چون واقعا به باعث کمک به بقیه می شید.

ممنون از همتون که دل می سوزونید :46:

سلام
من هم شرايطم تا حدودي مثل شماست با اين تفاوت كه من در جايگاه دخترم ! منم كسي رو دوس دارم كه فقط چند ماه ازم كوچيكتره اما بازم نميتونم با اين مسئله كنار بيام با اينكه ديوانه وار همديگه رو دوس داريم و بيشتر از 2 ساله كه همكلاسي هستيم و .... اما بازم اعتقاد من اينه كه مرد بايد بزرگتر باشه واسه همينه كه همش عقل و احساسم كه هر2تاشون به يه اندازه قوي ان با هم كشتي ميگيرن و هي منو ازار ميدن ! كاش ميدونستم چجوري بايد اين موضوع رو پيش خودم حل كنم ....!

سلام
خب شما به یه سوال من جواب بدین ... اگر 2 ماه از شما کوچکتر بود اون آقا، مشکلی نبود براتون؟

اگر جواب شما این باشه که مشکلی نبود، یعنی گره کار جای دیگه اس! یعنی شما فقط از حرف و حدیث ها و مخالفت های دیگران می ترسید، و مشکلی با سن ندارید

ولی اگر بازم می گفتید که با این ازدواج مشکل دارم، مشخصه که شما کلا باید با چند سال بزرگتر از خودتون ازدواج کنید!

و الا تفاوت 2 ماه کوچکتر با 1 سال بزرگتر، 1 سال و 2 ماه هست و به نظر من نباید به خاطر 1 سال و 2 ماه زندگی تونو از روالی که میخواید خارج کنید!!

تا نظر دوستان چی باشه؟!

من دوس دارم با شخصی ازدواج کنم که حداقل 6 ماه از من بزرگتر باشه ! چون من همیشه بزرگتر از سنم فکر میکنم و رفتار کردم واسه همین اصلا نمیتونم با همچین موضوعی کنار بیام اما دوس داشتن طرف مقالبم امانم رو بریده .....!

خب تستش کنید! واقعا فکر می کنید کسی که 6 ماه از شما بزرگتره لزوما بیشتر از شما درک می کنه؟؟

من خیلی ها رو دیدم سن اشون بالای 30 ساله، ولی مثل بچه ها رفتار می کنن

برعکس اش هم دیدم

به نظر من در چند مورد تستش کنید ببینید چند مرده حلاجه؟؟

چجوری تستش کنم ؟
حرفتون درسته اما نمیشه نه حرف من و نه شما رو به عمومیت نسبت داد
من این موضوم که چند ماه ازم کوچیکتره همش جلو چشمه و هر حرفی میرنه یا رفتاری میکنه با این دیدگاه میذارمش زیر ذره بین ... خوب نتیجه ای جز اثبات عقیدم نداشته و این موجب ازارم میشه !