چطور میتونم خانواده راضی به طلاق کنم

سلام من آزاده هستم 29 ساله دانشجو سال آخر ادبیات انگلیسی
قبل از ازدواج بعضی وقتا علائمی از بداخلاقی تو شوهرم میدیدم اما اون موقع باور نمبکردم اینجوری باشه یا تا این حد باشه
بد دهنی از وقتی شروع شد که عقد کردیم
کتک از همون روزای اول ازدواج
تا حدی که به خودش جرات میداد وقتی که مریض بودم با کمربند به من حمله کنه
متاسفانه بدلیل اینکه من خودم انتخاب کرده بودم هیچوقت کسی ازمن نمیدونست که چی میکشم و چون من دیر دانشگاه رفتم و هنوز به استقلال مالی نرسیدم و در کل می ترسیدم
اونم از ترس من سوء استفاده میکرد
به هر بهانه ای فحش کتک
رفت و آمد با دوست
جالب اینجاست که زود فراموش میکرد
هدیه پول معذرت خواهی
با اینا می خواست جبران کنه
همیشه بخودم می گفتم من یه روزی جدا می شم
تا امسال که دیگه طاقت نیوردم همرو از همه چی با خبر کردم
جالب اینجا بود بابام اینا اول میگفتن چرا زودتر نگفتی. بابام میگفت ما هواتو داریم
خلاصه بعد کلی خواهشو تمنا و قول و وعده برگشتم
اما مگه چقدر تونست خودشو کنترل کنه
کم کم شروع شد
تا الان که دارم سعی میکنم رو پای خودم وایسم البته هنوز کار مناسبی پیدا نکردم
الان دیگه باوجود مخالفت های او بهش گفتم نه اون لا من کار داشته باشه نه من به اون
فقط نمیدونم کی میتونم جدا شم
چطور پدر مادرم قانع کنم
اونا میگن نمیتونن با این مساله کنار بیان
من دیگه خستم
داغونم
نمیخوام بااهاش خوب باشم
نمیدونم چکار کنم
کاش طلاق گرفتن راحت بود

سلام به تالار همدردی خوش اومدی.:72:
دوست عزیزم شما طلاق و بیشتر دوست داری یا ساختن زندگیت؟
اگه مطمئن باشی با یه سری راهکار احتمالا شوهرت دست از این کارا بر میداره حاضری اون راهها رو امتحان کنی؟
یا مصرانه ایستادی واسه طلاق؟
جواب این سوال و زود نده خوب فکر کن.
نکات مثبت همسرت و به دور از هر گونه کینه و نفرتی برای خودت لیست کن . برای ما هم از نکات خوبش بنویس.
اگه جوابت مثبت بود با کمک دوستان بهت راهکار می دیم.
امتحانش که ضرر نداره داره؟
فوق فوقش اینه که نتیجه نمی گیری و به طلاق میرسی. تازه می رسی همین جا که الان هستی فقط یه کم دیر تر.
پس چیزی و از دست نمی دی.
خوب فکر کن و جوابت و بگو.
باشه؟
ما همه کنارتیم برای کمک بهت. خیالت راحت.
دلیل کتک زدناش و فحاشیش و هم بگو.
چی می شه از شما چه کاری و می بینه که طاقت نمیاره و می زنه.
ما منتظریتم عزیزم نگران نباش
موفق باشی:72:

ممنون
از نکات خوبش یکی اینکه اگه چیزی لازم داشته باشم تامین میکنه
بازم اگه قهر نباشیم کاری داشته باشم هوامو داره
اما معمولا قهر هستیم
مثل کسی میمونه از این طرف کاری برا کسی انجام بده از اون طرف همرو با یه حرکت یا یه حرف خراب کنه
اینکه گفتید چرا اون کارارو میکنه یا من چکار میکنم :
هر موضوع کوچکی برای اون میتونه بزرگشه
یه شب زود رفتم خونه .شغلش جوریه که یک روز در میون از 8 صبح تا 12 شب روز بعد هم معمولا شب میره اداره
من چون تنهام میرم خونه پدر مادرم
بعد از یه مدت شبا که میومددنبالم دعوا میکرد که خسته شده ار بس این راه اومده
من بعضی وقتا یا نمی رفتم یا با پدرم یا کسی دیگه برمیگشتم
چند هفته پیش بعد از اونهمه وعده که دیگه دست روت بلند نمیکنم
وقتی خودم رفتم خونه 12 شب اومد دوستش 12.5 شب اومد من پرسیدم که کیه چی می خواد . اول که دعوا کرد که من چی می خوام که زود اومدم
بعد گفت بمن مربوط نیست دوستش چی می خواد و منم عصبانی شدم اون هم نمی تو نه وقتی عصبانی میشه خودشو کنترل کنه
الان 5ساله ازدواج کردیم
از اوایل ازدواج سر کوچکترین موضوعی از خرید منزل تا مهمونی رفتن
وسایل خونرو می شکست و دست روم بلندمی کرد به خانوادم توهین میکنه به خودم توهین میکنه بعدشم میگه ببخش میخواد یه جوری جبران کنه
تابستان گذشته چند بار خونرو ترک کردم اومدم منزل پدرم
در ضمن خیلی هم وقتشو با دوستاش می گذرونه
خیلی از دعواهای ما سر همین مساله بود
بیشتر دوست داره با دوتاش وقت بگذرونه یا مسافرت بره
وقتی با من میاد مسافرت جوریه که احساس می کنم فقط بخاطر من اومده
تابستون بعد از اینکه 20 روز جدا بودیم یه مسافرت 3 روزه رفتیم بعد یک هفته با دوستاش رفت مسافرت منو تنها گذاشت حتی خانواده خودم هم نبودن که شب برم پیششون
با اینکه طلاق خیلی سخته اما اگه خانواده حمایتم کنه اگه اونا راضی بشن فکر میکنم برا ما بهتره .بعضی وقتا اونم میاد میگه از هم جدا شیم اما الان که من میگم میگه هیچوقت طلاق نمیده.
طی چند سال گذشته خیلی باهاش کنار اومدم خیلی ازش خواستم رفتارش عوض کنه
دیگه برام مهم نیست
[/color]

فکر می کنی چرا می گه طلاق نمی دم؟ به نظر خودت علت مخالفتش چیه؟

نمي دونم. درست نميدونم
قبلا هميشه خودش مي گفت اينقدر زجرت مي دم كه طلاق بگيري
چند وقت پيش هم گفت اگه ميخواي بيا توافقي جدا شيم كسي نفهمه كسي نياد منم قبول كردم بعدش گفت نه من طلاقت نميدم من دوست دارم
ميگه دوست دارم ولي تغييرش برا 2روزه
الان تقريبا جدا هستيم اونم به اصرار من كه ديگه نميتونم
مشكلم فقط پدر مادرم هست
كه الان هميشه مي ترسن
حتي اگه يه شب من خونشون بمونم اينقدر نگران ميشن كه داغونم مي كنه
بابام ميگه زندگي مثل جنگه خونتو ترك نكن
مامانم ميگه بايد تحمل كني همه مشكل دارن همه كتك خوردن
من بابامو ميبينم چطور به زندگيشو زنش اهميت ميده وقتي با هم بحث مي كنن به اون جاهاي كه من رسيدم نرسيدن
الان احساس كردن كه ما قهريم اما من خودم هنوز بهشون نگفتم كه چرا و دوباره رو من دست بلند كرده .
هر چند كه اگه بگم اتفاقي نميفته
بابام اوايل كه فهميد مي گفت من نميخوام تو سختي بكشي مگه من تو از سر راه آوردم .
الان كه تقريبا جدا هستيم يعني با هم كاري نداريم هيچ رابطه اي با هم نداريم من احساس بهتري دارم
اينم من خودم خواستم، اصرار كردم چون ديگه تحملش نداشتم امروز قربون صدقم بره فردا تو سرم بزنه .
مشكل مالي هم دارم نميخوام ازش پول بخوام
هنوز نتونستم از نظر مالي مستقل بشم
من فكر مي كنم بيشترين دليلش خوانواده باشه كه ميگه طلاقت نميدم
من خودم از بابام مي ترسم
فعلا دارم اينجوري ادامه ميدم تا كي نميدونم
اما دوباره بياد التماس كنه چقدر مقاومت كنم چون تو يه خونه مثلا زندگي مي كنيم
[/color]

آزاده جون؛ به نظر من مشکل همسر شما عدم مهارت در کنترل خشمش هست که اکثر متاسفانه مردای ایرونی باهاش دست و پنجه نرم می کنند؟! و راه حل اون هم به جای قهر و دعوا و دوری و ترک خونه و کشمکش؛ رفتن یکی پیش روان پزشک و یکی هم روان شناس بالینی برای تغییر عادت عصبانی بودن و آموختن مهارت کنترل خشم هست!
و این اصلا به نظرم سخت نباشه!
در ضمن من فکر می کنم خود شما هم یه کم درگیر این موضوع هستید و نمی تونید خوب؛ هیجانات و احساساتتون رو کنترل کنید!
میشه یه کم در مورد نحوه ی برخورد خودتون در هنگام مشاجرات برامون بگید؟
و همین طور راهکارهایی که تا الان برای بهبود زندگی تون بکار بردید؟
همسرتون چند سالشه و سطح تحصیلاتش چقدره؟:72:

سلام:72:
ببخشید من دیر اومدم. :46:
خیلی زود جواب دادی. یعنی نکات مثبت همسرت همینه که هر چی بخوای تامین می کنه؟ همین؟ شما یعنی فقط به خاطر همین یه دونه رفتارش جلو خانواده ایستادی و همسرش شدی؟:163:
به نظرم یه ذره هم شما بی انصافی.
خب حالا اگه دوست داری زندگیت و بسازی بقیش و بخون اگرم فقط داری به طلاق فکر می کنی بگو تا در اون مورد بنویسیم برات. ( اخه ما همه فن حریفیم:311:)

البته کتک زدن فحاشی رفیق بازی عصبانی شدن و .... همه جزء ایرادات ایشونه و نه من و نه هیچ کس دیگه رد نمی کنیم.
اما بزرگترین ایراد شما:
خواستی تغییرش بدی.
چرا دوست عزیز؟ چرا همه فکر می کنن ازدواج می کنیم و بعدا فلان رفتارش و عوض می کنیم.
درس اول :
باور کن که شما هیچ کس و نمی تونی تغییر بدی نه شوهرت و نه پدرت و و نه هیچ مرد و زن دیگری و .
حرف دل عزیز کاملا درسته شما قبل از هر اقدامی باید به مشاور می رفتین. ایشون فقط نمی تونه موقع عصبانیت خودش و کنترل کنه. همین. هر چند کم نیست اما میتونست با کمک مشاور یاد بگیره.
درس دوم:
پیشنهاد مشاور و بهش بده اگه قبول کرد چه بهتر اگه هیچ جوره راضی نشد خودت برو.
چرا زندگیت و ول کردی؟
درسته زندگی با ادم پرخاشگر خیلی سخته اما حرف پدر محترمتون کاملا درسته. تا زمانی که جنگ تموم نشده باید تو میدون جنگ می موندی یا به صلح می رسه یا یکی اون یکی و می کشه ( البته این تو صحنه جنگه تو زندگی یا به تفاهم می رسید یا جدا می شین )
درس سوم:
به طریقی سعی کن بر گردی خونه.
احساس می کنم شما هم مثل خیلی از ما خانما گیر می دی.
چرا با دوستات می ری مسافرت؟ چرا من باید تنها باشم؟ من نمی خوام تو با اونا بری و ...............
اینا همه گیر دادنه. به جاش باید اونقدر خونه رو زیبا و قشنگ و عاشقانه می کردی که اون خودش حیفش بیا این محیط و ول کنه با دوستاش بره سفر.
تا حالا فکر کردی چرا با اونا می ره؟ چون با اونا بهش خوش می گذره. پس به جای بد رفتاری و قهر و .... باید کاری می کردی که با تو هم بهش خوش بگذره.
درس چهارم:
اگه موفق شدی اشتی کنی و برگردی خونه. فضای خونت و تغییر بده. یه روز شاد باش یه روز رمانتیک باش یه روز مثل بچه ها باش و .... و البته گاهی هم صبر کن او بیاد طرفت و به قولی دلتنگت بشه.
فعلا راهت و مشخص کن این 4 تا رو هم داشته باش تا بازم بیایم پیشت.
می تونی زندیگت و بسازیو سعیت و بکن باشه؟
ما بازم منتظرتیم
موفق باشی:72:

mamnoon az shoma

من بخاطر اين چيزا جلو خانواده واينايستادم اون موقع اينجوري نبود مثل همه نامزدا البته يه چيزايي نشون ميداد ولي اهميتي در اونموقع نداشت.
شوهرم ديپلمست
يه مزيت ديگش اينه كه زياد كار ميكنه الاف نيست
من الان برگشتم خونه .خيلي وقته برگشتم. اون قهر مال تابستون بود. رفتيم مسافرت ، برگشتيم . يه چند تا قرص هم ميخورد برا اعصاب.
شما درست ميگيد كه نبايد زياد گير داد به رفت و آمداش اما من اين هم امتحان كردم . گير نميدادم يه مدت. حتي دوستاشو دعوت ميكردم خونه. ميذاشتم با هم باشن. يا خودم هم باهاشون مي رفتم. حتي يه مدت كلا آزادش گذاشتم
خيلي باهاش حرف مي زدم كه چرا اينجوريه . التماسش ميكردم كه درست بشه
:316:
از خانوادش مي خواستم باهاش حرف بزنن
اما خودم هم اگه عصباني مي شدم نميتونستم خودم كنترل كنم طرف مقابلم هم ادمي نيست كه درك كنه منم آدمم ناراحت مي شم

اما اينا هيچكدوم تغييري تو رفتارش نداشت
بازم سر كوچكترين بي اهميت ترين موضوع دست بلند ميكرد
مگه من چند بار ميتونم ببخشم
چند بار مي خوام زندگي كنم
چقدر بايد زجر بكشم
چند دفعه بايد كتك بزنه بعد بره هديه بگيره
الان ديگه بهش گفتم هيچ رابطه اي با هم نداريم
تو يه خونه زندگي مي كنيم
ازش بدم اومده
نمي خوام ببينمش
به اجبار خانوادست كه فعلا هستم
يه ذره اعتماد ندارم بهش
هر روز بيشتر به جدايي فكر ميكنم
الان راحتم حداقل نه كتك هست نه فحش هست
ميدون جنگ چيه ؟؟
مگه ما ازدواج ميكنيم كه بجنگيم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

من خسته شدم ديگه احساس مي كنم هيچ تواني واسم نمونده
پدر مادرم دركم نميكنن
پدرم اوايل كه فهميد ميگفت من هواتودارم پشتتم

تا من زندم فلان و بيسار
حتي يه بار گفت اين ديگه بدرد زندگي كردن نمي خوره
اما مادرم نذاشت
الان رغبتي نمونده
خيلي چيزا بينمون شكسته
حرمتا از بين رفته
واقعا ديگه موندم
تحمل ندارم
ديگه نميتونم ببخشم
هيچ احترامي واسه هم قائل نيستيم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

khobie digash ine ke
khonevade khobi dre
madare khob
khahare khob
ona havamo dashtan ta alan

آزاده ی عزیز؛ چرا تلاش نمی کنی از این عشقی که همسرت نسبت به شما داره؛ استفاده کنی؟
چرا راضیش نمی کنی که پیش یه روان پزشک خوب و مجرب برید و هر دو مشکلتون رو بگید؛ من احساس می کنم هم شما و هم همسرتون احساسی محور عمل می کنید و هوش هیجانی بالایی دارید! واقعا روان پزشک می تونه کمکتون کنه؛ اولش دارو میده؛ بعد هم کم کم راهکارهای مهارتی رو بهتون نشون میده و زندگیتون واقعا میتونه با خوبی و آرامش پیش بره!
اگه شما در این مورد همسرتون رو یاری کنید و بتونید با مدیریت درست این مشکل رو حل کنید؛ کم کم می تونید با کمک بچه های تالار در مورد رفیق بازی همسرتون هم کمک بگیرید و زندگی بهتری بسازید!:43:

سلام
اگر دیگه توان ادامه نداری و میدونی هیچ تغییری تو زندگیتون ایجاد نمیشه ( پنج سال برا درک این موضوع کم نیست ) به طلاق بیشتر فکر کن و اقدام کن .
با پدر و مادرت راجب عواقب ادامه این نوع زندگی حرف بزن . از یه مشاور وقت بگیر و پدر و مادرت رو ببر پیش مشاور تا به صورت علمی و تجربی و حرفه ای قانعشون کنه .

طلاق به عنوان آخرین راه حل برای مشکلات زناشویی مطرح است. در ارتباط با این پدیده طبیعی می توان از این اصل کلی آغاز کرد که همان گونه که ازدواج ریشه در فطرت انسان دارد، جدایی نیز فطری است . طبیعی است آن گاه که یک زوج برای رفع موانع زندگی زناشویی تلاش می کنند و همه مسیرها را برمی رسند و نمی توانند زندگی را در مسیر تعادل قرار دهند ، نتیجه می گیرند که زندگی به جای اینکه آرامش بخش باشد ، زجر آور است به همین دلیل از همدیگر جدا می شوند .

كدوم عشق

اگه عشقي بود از بين رفت

تا حالا كسيو ديدي بگه عاشقتم بعد به هر بهانه كتكت بزنه؟
مگه من كم التماسش كردم

واي مادرم مادرم داغونم كرده

نميرم خونشون يه جور ناراحتي ميكنه
ميرم يه جور داغونم ميكنه
حرف كه درست نميزنه

همش متلك متلك

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ممنونم از شما دوست عزيز
خودم هم بيشتر به طلاق فكر ميكنم

خدایا
من می خوام زندگیمو از نو بسازم
نمی خوام اعصاب خوردی داشته باشم
نمی خوام بهم توهین بشه
نمی خوام کسی دخالت کنه
چطور به همه بفهمونم که این زندگی منه
به زندگی خودتون برسید
چرا شوهرم یه بار میگه طلاق یه میگه بیا از نو شروع کنیم
مگه من چند بار میتونم
مادرم همش میگه تو درست باش
میگم کتک میزنه یه بار میگه طلاق بگیر
بعدش همش متلک میگه که تو داری زندگیتو خراب میکنی
وقتی به شوهرم میگن تو اگه دوسش نداری چرا زجرش میدی ولش کن
میگه اگه دوسش نداشتم واسش ماشین نمیخریدم اگه دوسش نداشتم فلان چیز نمی خریدم
من هیچی نمی خواستم
من از وقتی عقد کردم فهمیدم بددهنه
چند روز بعد از ازدواج دست بزن رو هم تجربه کردم
شوکه شده بودم
باورم نمی شد.مننننننن
با من داره همچین رفتاری می شه
اما تحمل کردم
تا الان

توی تالار کمک کنید تغییر کنم نوشته بودید که بیاییم واسه کمک، خب منم اومدم. :43:
ببینید خانوم، برخی از دوستان باتجربه، شما را راهنمایی کردن و گفتن که می تونین تلاش کنین تا تغییری ایجاد بشه و فقط آقای imans شما را به طلاق تشویق کردند، اما شما همه را خوندین و فقط از آقای imans تشکر کردین، این یعنی چی؟ یعنی این که شما از قبل تصمیم خودتون را گرفتین و نمی خواهید گوش بدین که ما چی میگیم. اما اگه قراره ما کمک کنیم، شما هم باید قول بدین که گوش کنین. ببین خواهر من، ما این جا با یه فکر گروهی به شما راه حل نشان میدیم و سعی می کنیم که بهترین راه حل را انتخاب کنیم.
حالا برنامه ی کار اینه: اول چند مدت با همدیگر سعی می کنیم ببینیم اصلا مشکل چیه؟:303: راه حلی هست یا نه؟:303: شما باید چه تغییراتی بکنید؟ شوهرت باید چی کار کنه؟ اگه همه ی این ها را رفتیم و جواب نگرفتیم، اون وقت میریم سراغ این که چطور خانواده را راضی به طلاق کنیم؟ حالا شما با این برنامه موافقین یا نه؟ اگه موافقی بسم الله؟ اگر نه خب بگو برنامه ای که خودت پیشنهاد میدی چیه؟ طلاق بدون هیچ تلاشی برای بهتر شدن اوضاع؟

به نام خدا
سلام
اینطوری که شما نوشتی این آقا تعادل روانی نداره و اصلا مشخص نیست که به چه منظور ازدواج کرده و هدفش برای آینده چی هست و چه استراتژی رو داره دنبال میکنه !
اگر ایشون رو شاه و شما رو وزیر این زندگی در نظر بگیریم ، باید گفت که اینطور که معلومه شما باید این حکومت رو کنترل و هدایت کنید چون شاه همچین هم جنمی نداره .
از قدیم هم گفتن که وزیر اگه با خرد و دانا باشه حکومتی با پایه های محکم بنا میشه و اگه وزیر خائن و بی معرفت باشه اون حکومت نابود شدنش نزدیکه ، مگه همین جناب امیرکبیر نبود که بخش اعظم دوران طلایی یک حکومت هست که نظیرش دیگه بوجود نیومد .
جناب وزیر ، اوضاع رو خودت باید درست کنی ،
بابا طلاق همچین هم آش دهن سوزی نیست که به عنوان گزینه بهش نگاه میکنیم ها ، طلاق یه چیز از روی بی هدفی هست ، به قول یه بنده خدایی مرگ یک زندگی و تولدی دوباره هست یعنی رسما میمیری و باید دوباره متولد بشی و با توجه به نبود جنین و محیطی برای رشد ، متاسفانه باید در جامعه رشد 9 ماهه اول رو طی کنیم و با توجه به ناتوانی در خودن شیر مادر ، می بایست از جای دیگه خودت رو تغذیه کنی تازه اینا واسه عالم بچگی هست اگه فکرشو بکنی میبینی که دیگه نیاز بدن آدم بزرگ ها به شیر و گریه ختم نمیشه بلکه جامعه خود به خود هر شخصی رو مجبور میکنه چه بخواد چه نخواد یه حرکتی بکنه مگر نه هر چی بدبختی هست به سمت آدم بلاتکلیف جهت داده میشه .
به هر شکل ، چه طلاق بگیری چه نگیری ، باید درایت و اندیشه به خرج بدی و برنامه ریزی کنی ، مگر نه هیچ کس نمیاد باب میل شما زندگی کنه تا از زندگی که داری خرسند و راضی باشی
ادم باید از خودش راضی باشه و با توکل به خدا ، حداقل خودش حس کنه که وقتی رفت توی قبر خوابید ، خودش ؛ خودش رو ترک نمیکنه و باز هم در کنار خودش هست .
جناب وزیر ، درایت و اندیشه کن
با تشکر

بابا طلاق همچین هم آش دهن سوزی نیست که به عنوان گزینه بهش نگاه میکنیم ها !

این جمله رو یک مرد گفته که خودش درگیر این مسائله. برای یک زن خیلی خیلی سخت تره . بیشتر فکر کن. الان خسته ای و عصبانی. به خودت فرصت بده و با آرامش تصمیم بگیر.

با سلام
دوست عزیز خواهش میکنم احساسی تصمیم نگیر همونطور که دوستان گفتند فعلا گزینه طلاق رو از راههایی که میتونی بری حذف کن میدونم شرایط خیلی سختی داری همه اینو میدونند اما منم مثل بقیه دوستان فکر میکنم بهترین راه کمک گرفتن از یک روانپزشک هست بشین آروم با شوهرت صحبت کن بگو که میخوای بهش کمک کنی که زندگی رو دوباره یک جور دیگه شروع کنه (اونطور که گفتید خودش هم میخواد) راضیش کن تا باهم برید برای مشاوره. دوست خوبم یک باردیگه هم که شده سعی خودتو بکن تا در آینده خدای نکرده پشیمون نشی

سعی کن ببخشیش کینه روبذار کنار به چشم یک انسان که نیاز به کمک داره بهش نگاه کن . از پدرومادرت ناراحت نباش اونها فکر شمارو میکنند بخاطر تجربشون میگن طلاق نگیر چون میدونن بعد از طلاق چه مشکلاتی برات بوجود می آد به خدا توکل کن سعیتو بکن مطمئنم موفق میشی به امید خدا!

دوست خوبم
منم بهت توصيه مي كنم راهي رو كه دوستان گفتن ادامه دي . يعني ببخشيش و بري پيش يه مشاور كه كمكت كنه براي ساختن دوباره زندگيت .
اگه شوهرتم باهات بياد كه خيلي عاليه . سعيتو بكن دختر خوب . طلاق آخرين راهت باشه . منم برات دعا مي كنم . :323:

ممنونم از همگي

اين كه گفتيد باهاش حرف بزن
من آخه چقدر حرف بزنم
الان 5سال دارم ازش مي خوام باهاش حرف مي زنم
ازش خواهش ميكنم
خوب اونم 2روز قول ميده باز زندگي كه روال عادي ميگيره روز از نو روزي از نو
من تجربشو زياد دارم
حتي واسه كنترل اعصابش قرص مي خورد

اما انگار هيچوقت شعور زن داري رو نداره

نمي دونم چي بگم
همرو درگير خودم كردم
همه نگران
هر چيم ميگن شما به زندگي خودتون برسيد ميگن نميشه
مشاور چيكر مي تونه برا من بكنه وقتي شوهر من عادت داره امروز عوض بشه فردا نه 2 روز ديگه خودشو نشون ميده

آخه مشكل من واسه 1 سال 2 سال كه نيست
5ساله
5سال
با گريه
بدبختي

ازش نفرت پيدا كردم
وقتي مي بينم سر كوچكترين مورد
يه خريد بي ارزش
به مادرم پدرم به همه توهين ميكنه
خودم كه ديگه هيچ
نپرسين كه چي مي شنوم
:302:
مادرم ميدونيد چه جوريه حرفاي منو رد مي كنه
بعد هر چي اون ميگه درسته
حرف كه مي زنه من مي فهمم حرف اونه
ديروز بعد از يك هفته رفتم خونشون اونم اينقدر زنگ زد كه چرا نمياي
باز با چش گريه اومدن بيرون
بمن ميگه تو
حرمت شوهر و خانواده شوهر نگه نميداري
غذا نمي پزي
همون موقع فهميدم اينا حرفاي كيه

تا حالا خداروشكر نه به كسي بي حرمتي كردم نه چيزي گفتم
تمام خانوادش هم ميدونن مقصر اونه
خواهرش يه بار كه جلواونا به منو خانوادم خيلي توهين كرد از من معذرت خواست
گفت ما شرمندتيم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فقط ديروز به پدرم sms دادم
گفتم مگه همه بايد تا آخر عمرشون با هم زندگي كنن؟؟

درسته كه تمام فكر من دور جدايي مي چرخه
اما بخدا خيلي مي ترسم
كارم شده گريه
اعصابم داغونه

اميد ندارم
همش ميگم اگه مجبور بشم طلاق بگيرم
چي بسرم مياد

چطور رفتارشونوتحمل كنم

اگه ميتونستم جدا زندگي كنم
راحتتر بودم
اما الان چي مي شه
چي بسرم مياد
نمي دونم
مي دونم زنده مي مونم
آره زنده مي مونم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فقط از خدا مي خوام بهم جرئت بده تا در مقابل اينهمه ظلمي كه اول از همه خودم با انتخاب اين آدم در حق خودم كردم
بعد هم اون
بايستم
:323:

بشين به يه چيز فكر كن . فرض كن طلاق گرفتي مي توني دوريشو تحمل كني . اگه يه ذره ته ته دلت احساس مي كني دوستش داري بازم بهش فرصت بده و طاقت بيار.
يه سوالي داشتم نمي ياد با هم برين پيش مشاور ؟
اين كه مي گي قرص مي خوره خب خوبيش اينه كه خودشم مي دونه عصبيه و مي خواد جلوي خودشو بگيره ولي براش سخته . نمي خوام بگم حالا كه اينطوره بساز و بسوز و تحمل كن . ولي سعي كن راه ديگه اي رو امتحان كني كه مشكل عصبي بودنشو حل كني .
اميدوارم دوستان راه حل هاي بهتري بهت پيشنهاد بدن . دعوا توي اكثر خانواده ها هست و اكثر ما زنها بارها از جانب شوهرهامون مورد بي احترامي و بد دهني قرار گرفتيم . نمي شه گفت طرف مقابلمون صد در صد مقصره . اگه سعي كني زمينشو براش فراهم نكني اعصاب خودتم آرومتر مي شه .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مادر و پدرها هميشه نگران بچه هاشونن و از آينده بعد از طلاقت مي ترسن . از دستشون دلخور نشو . ولي تو هم همه سعيتو بكن اگه موفق نشدي اونوقت به فكر طلاق باش .

خب از روان شناس بگین. چیزی نگفته؟ اینکه مشکلش خوب میشه یا نه؟ همیشه بده یا وقتی قرصاشو میخوره خوبه؟ نظر روان شناس چیه؟

نميشه گفت كه هميشه بده

اما زياده
يعني آدمي نيست كه اهميت بده

ناراحت بشه ميزنه ميكوبه

تو اين 5سال اينقدر همه چي تو خودم ريختم
كه يه نفرتي دارم

دوست عزيزم:72:
درسته كه عصبانيت و خشم بسيار مشكل سازه درسته كه اخلاق بد بسيار بده، اما
اونكس كه عصباني ميكنه اشتباهش كمتر از اوني كه عصباني ميشه نيست. شما كه ميدوني همسرت نميتونه عصبانيتشو كنترل كنه خوب سعي كن عصبانيش نكني.
از محيط ها و كارهايي كه باعث عصبانيت همسرتون ميشه دوري كنيد. اگر ميبينيد به چيزهاي بي اهميت حساسه خوب شما هم حساسترش نكنيد و همونطور كه خودتون هم اعتقاد داريد بي اهميته پس ازش بگذريد تا حرف ايشون باشه.
نكته ي ديگه اين كه در هنگامي كه ايشون عصبانيه هرگز و هرگز ايشونو نصيحت نكنيد (من اينو از كتاب معراج السعاده خوندم) چون اين كار باعث ميشه ايشون فحاشي كنه يا كتك بزنه.
دوست عزيزم del در يكي از پستهاشون راهكارهايي براي كنترل عصبانيت داده بودن كه واقعا ارزشمند بود كاش دوباره اونا رو مي نوشتند. (البته يكيش همون اولين نكته اي بود كه من نوشتم )
اگر يه مدت عصبانيشون نكرديد و ديديد كه چقدر زندگيتون آرومه و زيبا. مطمئنم كه علاقه ي شما باز هم برميگرده و اونوقت هست كه خدارو شكر ميكني كه طلاق نگرفتي و زندگيتو ساختي.
شما رو نمي دونم اما من آدماي مطلقه در اطرافم زيادن (اكثرا دختر) و وقتي بدبختي و فلاكت اونا رو ديدم با خودم عهد كردم كه اگر روزي ازدواج كردم تحت هيچ شرايطي طلاق نگيرم به جز يك مسئله.

خب چه مواقعی ناراحت میشه؟ یعنی اگه چه شرایطی رخ بده عصبانی میشه؟

از همگي شما ممنون

راستش اون هميشه همه چيوبه نفع خودش مي بينه
اونم ميگه چرا اينكارو نكردي اونكارو نكردي
فرهنگمون با هم فرق ميكنه
من ميگم حرف بزن اينكار نكن
اون ميگه اينقدر مي زنمت تا آدم شي


من آدم خودداري هستم بجز الانكه ديگه نيستم
شما اگه جاي آدم مريضي كه شيميدرماني مي شه بوديد بعد شوهرت بازم تواون حال شما اين كارا رو باهاتون مي كرد بازم اين حرفا رومي زديد؟

به مريضي كه شيميدرماني ميشه با كمربند بزنن؟؟؟؟
آخه اين چه عشق و زندگي
منو مي برد دكتر شهر ديگه ولي به چه قيمتي
يه وقت نازم ميكشيد بيشتر مواقع هم اونجوري

باز هم من گفتم باشه مي بخشم
اما بازم داشت مثل اونموقع ها مي شد

هر چه بود من از اون مريضي جون سالم بدر بردم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ديشب پدر مادرم با خاله هام اومدن پيشم

امروز خالم بهم گفت مامانت گفته مي ترسم باز آزاده مريض بشه
به بابام گفته دنبال كارم باشه

ديشب با خودشم دوباره بحثم شد

اول با مهربوني اومد عصبانيت منو كه ديد بعدش گفت من همينم ميرم ميام راحتم
كتك ميزنم
فحش مي دم

يه جور حرف مي زنه انگار من هيچوقت هيچكاري واسش نكردم تو خونه نبودم
دوسش نداشتم

اما ديگه به آخر خط رسيدم

دلم براش تنگ نميشه

دلم برا چيزاي ديگه مي سوزه
برا عمرم
برا اينكه بايد برگردم خونه بابام

برا اينا ناراحتم
تو فاميل چيكار كنم
آينده چيكار كنم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اينهمه اومدو رفت كه اينا رو بهم بده؟

تو فاميل همه منتظر بودن من كيو انتخاب مي كنم

چند تا پسراي فاميل خواستگارم بودن
حالا چيكار كنم
چي مي گن

به فكر حرف ديگران نباش . بالاخره تموم مي شه . شايد اولش سخت باشه ولي راهشو پيدا مي كني كه چجوري حرف اونا رو تحمل كني .
خيلي خوشحالم كه مريضي تون خوب شده . اميدوارم هميشه سالم باشي . ولي تو نوشته ات يه چيزي رو ديدم كه تعجب كردم
ديشب با خودشم دوباره بحثم شد

اول با مهربوني اومد عصبانيت منو كه ديد بعدش گفت من همينم ميرم ميام راحتم
كتك ميزنم
فحش مي دم

آخه چرا عصباني بودي . خوب اينجا بچه ها همه بهت توصيه كردن و مي كنن كه زمينه رو فراهم نكني كه عصباني بشه . حالا كه بقول خودت يه بارم با مهربوني اومده پيشت چرا باهاش جوري برخورد مي كني كه عصباني بشه و تو اون شرايط عصبانيتم كه حلوا خيرات نمي كنن يه حرفايي رو هم از روي عصبانيت مي زنه .

منم حرف ياسا رو قول دارم . يه كمي تلاش كن كه كمتر عصبانيش كني . اگه بتوني اين عصبانيتشو درست كني مطمئنن خودتم تو زندگيت شادتر مي شي .
يه كم از فكر طلاق در بيا بيرون و سعي كن مشكلتو حل كني . جواب آقاي تسوكه رو ندادي ؟ مشاور چي مي گه ؟ مشكل شوهرت حل شدنيه يا لاينحله ؟
در ضمن همه ما ها كه الان با همسرامون مشكل داريم يه وقتايي به اين فكر مي كنيم كه كاش اونيكي خواستگارمونو قبول مي كرديم . الان خوشبخت تر بوديم و از اين حرفا . ولي از كجا مي دوني اونيكي بهتر از اين مي شد . از كجا معلوم يه جور ديگه عذابت نمي داد .
يه كمي آرومتر باش . سعي كن خودتم كمك كني كه شوهرتو آروم كني . نه اين كه بدتر عصباني ترش كني .

نميدونم چي بگم
آخه اون هميشه اينجوريه

فقط اگه اينكارا رو ميكنم چون ميدونم الان اينجوري ميكنه
2روز ديگه يادش مي ره
تجربشودارم
نمي خوام تكرار بشه

اون خوشي الانو مي خواد

نه زندگي
مي خواد همينجوري خوش باشه
اينو من نميگم
همه فهميدن

مي خوام جلوش وايسم
ديگه باهام بازي نكنه
همين

سلام عزیزم
چرا اینقدر نگران
چرا اینقدر عصبی؟
از تک تک کلماتت نگرانی و اضطراب رو حس کردم نمی دونم حسم درسته یا نه
خوب عزیزم اول آرامش
آروم باش لطفا
بالاتر از سیاهی رنگی نیست هست؟
اگه زندگیت درست شد چه بهتر
اگر نه هزاران زن طلاق گرفته تو هم یکیش
مادر من هم اینطوریه به خدا وقتی من از نامزدم انتقاد می کنم هی می خواد منو مقصر بدونه با اینکه خوب می فهمه مقصر من نیستم خوب مادره دیگه دلش میخواد زندگی بچه ش خوب باشه حالا که نیست بلد نیست چطوری برخورد کنه
شما اول آروم باش
یه مقدار به خودت فرصت بده تا در آرامش فکر کنی
مشاور فراموش نشه
بعد خودت تصمیم بگیر
وقتی تصمیم گرفتی اگر تصمیمت مبتنی بر طلاق بود نترس کمکت می کنیم تا با خونوادت در میون بذاری

از طريق خالم با خانواده درميون گذاشتم

فقط خودم نميتونم كاري كنم

منتظر بابام هستم

آزاده عزیزم؛ خواهش می کنم یه کم صبر داشته باش! این اصلا شرایط درستی نیست که شما بخواد یه تصمیم به این بزرگی رو توی این شرایط بگیرید؟!
باشه؛ ما می پذیریم که همسر شما مرد عصبانی هست؛ اما واقعا شما با این حالت می خوای چی رو ثابت کنی؟ می خوای بگی که آزاده دیگه نمی تونه تحمل کنه! چی رو نمی تونه تحمل کنه؟ همسرش عصبانیه؛ اما آیا خود آزاده هیچ مشکل و مساله ای نداره و همه ی ایرادها از همسرش هست؟
خواهش می کنم؛ یه کم آروممممممممممممممممم باش!
آزاده؛ شما اصلا اگه بخواید طلاق هم بگیرید توی این شرایط که روحیه ی خوبی نداری اصلا درست نیست؟
من فکر می کنم خود شما هم کاملا هیجانی محور هستید؟ از روند تاپیک میشه فهمید که شما چقدر عجول هستید؟
اصلا آزاده به حرف بچه ها گوش میدی؟ اینکه چی ازت می پرسن و چی بهت میگن؟
خواهش می کنم؛ آروم باش و به خودت و همسرت فرصت بده که بتونید بهترین تصمیم رو یگیرید!
شما گه نمی گی من 5 سال صبر کردم؛ خوب؛ چند ماه دیگه هم صبر کن؛ به حرف بچه های اینجا گوش کن و انجامشون بده و اگه نتیجه ای نگرفتی؛ اون وقت اقدام کنید! برای طلاق اقدام کنید!
باشه!:72:

:302::302::302::302::302:
خدايا
درسامو نميتونم بخونم
نمره هام همه بد
همه تمام شدن من هنوز دارم

امروز باز اومد ازم خواست بهش فرصت بدم
اين كارايي كه ميكنه قبلا هم كرده نه اينكه تازگي داشته باشه
برا همين باور نكردم
باور نميكنم
هيچوقت باور نميكنم

باز توهين كرد لباسمو پاره پوره كرد
ديگه التماسش كردم كاري به كارم نداشته باشه
حالا تهديدم كرده
اول كه ميگه تو دوست پسر داري
بعد ميگه نداشته باشيم برات ميسازم
ميگه آبروتو مي برم
ميگه ميارمش جلوخودت بگه

ميخواد با زور منو اشتي بده
نميدونم چه اصراري داره
بخدا به پير به پيغمبر
اون عوض نميشه
همين الانشم همونه
فقط نميدونم چرا بابام دست دست ميكنه
اين وسط منم كه دارم آب مي شم
ديگه هيچي واسم مهم نيست
اون مي خواد عين هميشه هر كاري ميكنه بعدش من ببخشمش
اما من ديگه نميتونم
بچه ها بخدا ديگه بهم نگيد
نگيد بهش فرصت بده
اينقد حالم بده كه دارم ميميرم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

شما يه بار گفتيد همه ما بارها مورد بي احترامي قرار گرفتيم
من ميگم شوهرم فحش ناموسي ميگه
به ناموس من همچين توهين ميكنه انگار نه انگار
هيج خجالتيم نميكشه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

احساس ميكنم من شدم بازيچش

از اين ور كتكم مي زنه از اون ور مياد ميگه معذرت مي خوام

شرايط خيلي بدي دارم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نمي خوام ضعف نشون بدم

نمي خوام بهش ميدون بدم يا فكر كنه ترسيدم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مگه اينكه هيپنوتيزمم كنن

آزاده میشه به همسرت بگی که من به هیچ وجه ممکن باهات قهر نیستم؛ اما از دستت یه کم دلگیرم؛ و ناراحتم! نیاز به فرصتی دارم که یه کم از این حالت ناراحتی در بیام.
بعد هم چیزی حدود دو روز بعدش؛ با حالت خوبی به همسرت میگی که من فکرامو کردم؛ اگه واقعا شما هم فکرات رو کردی و من رو دوست داری به این پیشنهادی که میگم گوش کن:
1. شما خودت پیش روان پزشک برو که یه کم از این حالت عصبانیت بیای بیرون؛ و آروم تر بشی!
2. من هم وقت مشاوره میگیرم که اول تنهایی میرم؛ بعد اگه دوست داشتی شما هم با من بیا که مهارت های زندگی رو یاد بگیرم!
بگو؛ من از این وضعیت فوق العاده ناراحتم؛ فکرهامون کردم؛ اگه اومدی و برای آخرین فرصت این کارها رو انجام دادیم و به نتیجه رسیدیم که چه بهتر؛ در غیر این صورت هر کسی میره دنبال زندگی خودش!
آزاده؛ خواهش می کنم روشهای مقابل با آدم عصبانی؛ مقاله هاش توی سایت زیاده؛ لطفا شما هم آگاهیت رو ببر بالا!
ذهنت رو آزاد کن و اجازه بده که حرفهای بچه ها رو بشنوی!
این قدر هم عجله نکن؛ باور کن که طلاق آش دهن سوزی نیست!

راستش من يه بار سعي كردم بهش دل بدم اما ديدم نميتونم

اگه بخواد بهم دست بزنه فقط گريه مي كنم

من از شما خواستم بهم بگين چطور با بقيه حرف بزنم
خودشو چطور راضي كنم
پدرم تا حدودي راضيه اما نه هنوز

باهاشون چطور حرف بزنم

تازه بابام ميگه اگه هم بخواي جدا شي مهريتو نگير چه ارزشي داره

اما من خودم مخالفم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ديروز باز اومد گريه زاري كه من ببخش

داره ديوانم مي كنه

همين حرفاي كه يه عمر خودش بهم ميزد حالا من ميگم داره دق مي كنه

اصلا حرف حاليش نيست .هر چي ميگم من ديگه هيچ علاقه اي به اين زندگي ندارم هيچ وابستگي ندارم

حالا كه التماساش تمام شد مي خواد با زور پيش بره.

ميگه تا من نخوام تو نمي توني طلاق بگيري
نميتوني مهريتو بگيري

من حتي بهش گفتم بياد توافقي جدا شيم

همه مهريم هم نمي خوام
هر چي تونست

اما ميگه نمي دم

نه مهريه ميدم نه طلاق
ميگه تو هم نمي توني طلاق بگيري حق همه چيز با مرده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hazadeh

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اما ميگه نمي دم

نه مهريه ميدم نه طلاق
ميگه تو هم نمي توني طلاق بگيري حق همه چيز با مرده

---

سلام،

راستش من چون تجربه‌ای در این زمینه ندارم، ترجیح میدم سکوت کنم شاید چون علاقه‌ای ندارم به فروپاشیدن یک زندگی‌ کمکی‌ کرده باشم،

و موضوع جدایی تصمیمی هست که شما باید با مشاوره با اهل فنّ و برسی‌ منطقی‌ همه جوانب، خودتون بگیرین،

اما در این مورد به خصوص،

بله حق همه چیز با مرد هست،

اما نه مردی که تعادل روحی‌ نداره و ۵ سال همسرش رو خورد کرده و آزار جسمی‌ و روحی‌ داده!

شما در صورت برخورد فیزیکی‌ دوباره با ایشون، حتما به پزشکی‌ قانونی‌ مراجعه کنین و اگر واقعا تصمیمتون جدایی‌ هست، عدله منطقی‌ و قانونی‌ برای این جدایی‌ فراهم کنین،

که منطقی‌ ترینش همین عدم تعادل روحی‌ این آقا و برخورد فیزیکی‌ و کتک کاری با شما هست،

که البته برای من به عنوان یک مرد واقعا جای تأسف و شرمساری داره،

موفق باشین،:72:

کامران

خوب اینو که می دونستم اما من الان ممدرک ندارم اونم که الان فقط می خواد دلم بدست بیاره
یعنی همین جوری بشینم ببینم کی باز دست روم بلند میکنه؟

آزاده خانم سلام.

خب اگر شما مدرکی ندارید و احتمال می دهید که در آینده نیز شرایطی برای گرفتن مدرک ( کتک زدن و پزشکی قانونی و ... ) پیش نیاید که یعنی مشکل حل شده است. مشکل شما همین بود دیگه؟؟

فکر می کنم بهتره کمی صبور باشید و گام به گام با خانمهای با تجربه در این زمینه ( آقایون ببخشید، منظورم دوستانی مثل بالهای صداقت و ... که مسیری کم و بیش مشابه را طی کرده اند ) و همینطور کارشناسان و دوستان دیگر در تالار پیش بروید شاید امیدی به بهبودی بود.

به هر حال به قول همسرتان راهی جز این ندارید. چون قانونا دلیلی برای طلاق ندارید. پس بهتره یک بار دیگه از اول سعی کنید.
شما الان نزدیک به سه هفته است که این تاپیک را باز کرده اید و هر بار عجولانه و عصبی حرفهای قبلی خود را تکرار می کنید و ...

شرایط شما را درک می کنم. 5 سال در شرایطی زندگی کرده اید که دوست نداشتید. اما بهتر است یک کم به اعصاب خود مسلط باشید و سعی کنید که مشکل را حل کنید.

عنوان تاپیک شما این است که چطور خانواده ام را راضی کنم؟ خب یعنی بزرگترهای شما بر اساس تجربه و شواهد احساس می کنند که این زندگی هنوز جای ادامه دادن و بهبود دارد. پس چرا امتحان نمی کنید؟

شما سه راه دارید
1- با همین شرایط ناراضی و مشکل بسازید.
2- طلاق بگیرید. ( با وجود عدم رضایت همسر شما امکانش خیلی ضعیف و سخت است )
3- یک تلاش دوباره بکنید و زندگیتان را از نو بسازید.
راه دیگری سراغ دارید؟

کدام راه را انتخاب می کنید؟

نه كه احتمال ميدم ديگه اين اتفاقا نمي افته .نمي خوام بيفته . تحمل ندارم صبر كنم ببينم دوباره كي اين وضعيت يادش ميره

بزرگترها از جمله مادرم مي گن من بايد تحمل كنم كه زندگي همه همينه همه مشكل دارن

بابام سر دوراهيه

نه مي خواد من اينجوري زندگي كنم نه مي خواد طلاق بگيرم

اگه مي تونستم مثل قبلا تلاش مي كردم اما الان هر كاري مي كنم هر جور فكر مي كنم دلم راضي نمي شه

هيچكي نمي تونه من درك كنه

گفتم که به نظر من شما سه تا راه دارید.

کدوم را انتخاب می کنید؟

اگر راه دیگری هم به نظرتون می رسه بفرمایید.

از بس هر بار مي گفت طلاقت ميرم هيچيم گيرت نمياد تابستون رفتم با يه وكيل مشورت كردم

اون ميگفت در هر صورت حتي اگه تو خونشم باشم اون موظفه مهريه بده

بله خانم. مهریه حق شماست. چه طلاق بگیرید و چه با ایشون زندگی کنید.

اما نگفتید کدوم راه را انتخاب می کنید؟

سلام دوست خوبم
به خاطر تاخیرم معذرت می خوام.
نمی دونم باید چی بگم. من اول کار خواستم با کمک هم سعی کنیم که زندگیت و دوباره بسازی اما ظارها شما تصمیت و گرفتی. به عواقبشم فکر کردی؟ به این که این سرکوفت ها و هزارتا حرف دیگر و هر روز باید بشنوی؟
من نمی گم بمون و بساز؟ من می گم راه درست و پیدا کن.
شما خودتم استانه تحملت پایینه شایدم پایین اومده.
بهتر نیست اول بری مشاور و رو خودت کار کنی تا اروم اروم بشی همون ادم قبل حتی اروم تر و با وقار تر.
بعد با رفتار جدید زندگی جدیدت و شروع کن اون وقت ببین همسرت تغییری کرده یا نه اگه همون ادم قبلی بود اون وقت به طلاق فکر کن. این جوری حداقل شما راهی و که باید بعد طلاق بری و الان رفتی. شما بالاخره باید یاد بگیری صبو باشی یاد بگیری استانه تحملت و در مشکلات ببری بالا.
خب این و یاد بگیر با کمک مشاور رو خودت کار کن. اون وقت بازم اگه داستان همین بود جدا شو. لااقل بعدا دلت نمی سوزه که تلاشی نکردم.
نگو تا حالا تلاش کردم شما تا الان فقط با قضیه کنار اومدی و بخشیدی و صبر کردی. سعی نکردی راه درست و پیدا کنی.
موفق باشی:72: