با سلام.
قبل از هر چيز از اونهايی که اين مطلب رو ميخونن تشکر ميکنم. من 6 سال هست که ازدواج کردم ولی هنوز بچه ای نداريم. من ديگه به خانواده همسرم هيچ علاقه ای ندارم و از اونها متنفرم. همين حس رو همسرم 6 سال هست داره ولی من هم ديگه توان ندارم. به نظر شما ادامه زندگی عاقلانه هستش؟ من مطمئنم همسرم از پس خودش بر مياد و تحصيلکرده هست. آيا راحت شدن ما بهتر هست يا اينکه تا آخر تن به اين رابطه بدم؟ ممنون ميشم. باور کنيد من آدمی هستم که مذهبی و به ادبيات و عرفان علاقمند ولی اونقدر حسادت ديدم که ديگه تنفر وجود رو گرفته. ديگه الآن از خودم هم بدم ميادکه چرا اينطوری شدم. ممنون
