سلام خدمت همه دوستان عزیز!
من یه پسر 16 ساله هستم. یه مشکل بزرگ دارم امیدوارم بتونین کمک کنین!
وقتی از یه دختری یه کم خوشم بیاد بهش نگاه میکنم ولی بعد از چند ثانیه دوباره به حال قبلم بر می گردم و سرم رو بر می گردونم. دخترای هم و سن سال خودم هم خیلی زیادی بهم خیره میشن (حالا بهر دلیلی برام مهم نیست...)
زمانی هم که به دختری خیره میشدم فقط به عنوان غریبه نگاهش میکردم و بس...!
اما یک نفر از همین دخترا با همه فرق داشتش. دختر یکی از فامیل هامون بود. ولی چون تو یه شهر دور نسبت به ما زندگی میکردن خیلی کم رفت و آمد داشتیم. طوری که من چندبار بیشتر ندمیش. ولی متأسفانه/خوشبختانه با همین چندبار دیدار نسبت بهش حس عجیب و غریبی داشتم حس میکردم از جنس خودمه مال خودمه یه روزی مال من میشه!
اونم بدجوری منو میخواست..! بعدا خودش اینو بهم گفته بود. ولی من از برق چشماش اینو حس میکردم.
خلاصه یه جوری بهش گفتم که دوسش دارم و اونم همینو گفت. چون از هم دور بودیم ارتباطمون شده بود تلفن و پیامک! اولاش روزی چند بار بعدش هر شب بهم اس میدادیم و حال و احوال و.... تا برسه به ابراز عشق.
خلاصه بدجوری عاشق هم شدیم.
اما یه اشتباه بزرگ کردم : اونم اینکه عشقمو زیادی ابراز کردم...! هر روز بهش می گفتم دوست دارم و اونم از من بدتر!!!!
سه ماهی گذشت...! قرار شد با خانواده بیان نزدیک ما (البته نه خونه ی ما) با هم برنامه ریزی کردیم که همدیگرو ببینیم ولی نشد. بازم بیخیال نشدم رفتم در خونه مادربزرگش اینا!!!!
گفتم بیا دم در! عشقم اون موقع نمی تونست بیاد دم در اما درست بهم توضیح نداد منم عصبانی شدم. یه چیزایی بهش گفتم و اومدم...! ای کاش نمیگفتم!
در اثر همین ابراز عشق زیادی و دعوا ، گفتش از من زده شده....!
منم خیلی دوسش داشتم و وابسته شده بودم و برای اون غرورو از ریشه کنده بودم.
یه هفته ای همش از می خواستم که برگرده...! اما متأسفانه دخترا نسبت به پسرا خیلی مغرورترن..! ظاهرشون یه چیز دیگه میگه ولی باطنشون....!
یه ماهی هست که از این قضیه قهری میگذره!
من هنوزم حس میکنم دوسش دارم... ولی هرچقدر بهش میگم... فایده نداره.
حالا میخوام از شما بپرسم به نظرتون من چیکار کنم؟!
لطفاً به سن من گیر ندین چون که خودم کامل دربارش برنامه ریزی کردم و مشکلی نداره. فکر کنین مثلاً 20 سالمه!
ممنونم از همتون داداشای گل و آجی های گلم!
