ذهنم درگیر کسی دیگر است برای همین نمی تونم انتخاب کنم...

سلام، من 26 سالمه و مدت هاس کسی ذهنمو درگیر کرده و وقتی می خوام به موارد دیگه فکر کنم ، این موضوع مانع می شه. تقریباً از 10 سال پیش متوجه علاقه یکی از افراد فامیلمون شدم، ( البته به صحبت و ابراز علاقه نکشیده ، توهم دخترای کم سن و سالم نیست، باهاش صحبت نکردم ولی به هر حال متوجه شدم) اوایل چون سنم کم بود خیلی برام مهم نبود، تا کم کم با هر بار دیدنش موضوع برام مهم شد و به خصوص اینکه من زیاد خواب این فردو می بینم که نشون میده، ناخودآگاهمم بدجوری درگیرشه، ولی مساله اینه که اون هیچ قدمی بر نمی داره! فقط یه بار تقریباًَ دو سال پیش بود یه اشاره فامیلی شد، که من اگه شکم داشتم ، مطمئن شدم که اشتباه نکردم.
تا حدی که از خودم شناخت دارم خیلی احساساتی نیستم، و اونقد می دونم که اگه پسری دختری رو واقعاً بخواد، حداقل یه فعالیتی می کنه. ولی نمی دونم چرا بهش فکر می کنم، و وجودش مانع فک کردن به موارد دیگه می شه؟!
از لحاظ سنی، هم سنیم، از لحاظ موقعیت فرهنگی و اقتصادی هم شبیهیم، فقط اینکه اون لیسانس داره من فوق لیسانس، و فامیل فک می کنن که من به کمتر از دکترا جواب مثبت
نمی دم:18: :D
این دو خط آخرم نوشتم شاید کمکی بکنه، خلاصه ممنون می شم راهنماییم کنید، که درست تصمیم بگیرم ، چون یواش یواش داره سنم میره بالا:P
:325:

شما نمی تونی این فکر فامیل و اطرافیان را تغییر بدی. متاسفانه هر چی تحصیلات دختر بیشتر می شه شانس ازدواجش کمتر می شه. البته از نظر کمی. کیفیش فکر کنم بهتر بشه.
شما هم که نمی تونی پیغام بفرستی یا مطرح کنی که من با لیسانس هم ازدواج میکنم و ... به هر حال این عرف جامعه است و باید باهاش کنار بیایی.
به قول خودتون ایشون اگه مایل بودند تا حالا یه اقدامی می کردند. سعی کن از فکرش بیایی بیرون و به خواستگارهای دیگه ات منطقی فکر کنی و یکی را انتخاب کنی.

دوست عزیز نصیحت خواهرانه منو بشنو و اگه لایق دونستی قبول کن

تا وقتی که مطمئن نشدی کسی تو رو میخواد و برای به دست آوردنت تلاش میکنه ، نه بهش فکر کن و نه به خاطرش موقعیتهاتو از دست بده!:305:جوانی و نشاطت رو با ایان افکار خراب نکن

یه پسر وقتی دختری رو بخواد خودشو به آب و آتیش میزنه و هر کاری میکنه که بهش برسه،ظاهرا-باطنا-واسطه می فرسته-خودش میاد-خونوادشو می فرسته-دیگران هم متوجه میشن و ...خلاصه آروم و ساکت نمی شینه!

من هم سالها پیش فقط به خاطر حرف یه آشنا یه دو سه سالی شاید منتظر کسی موندم اما اون هیــــچ کاری نکرد و یه دفعه خبر ازدواجش رو شنیدم:163:
راستش خوشحال شدم و خدا رو شکر کردم چون تکلیفم روشن شد و از فکر و خیال در اومدم :311::310:

اصلا هم به خواب دیدن توجه نکن که نتیجه افکار روزانه ست خصوصا تو این موارد،:311: و اگه کسی ، کسی رو بخواد تو بیداری میاد سراغش نه تو خواب من تجربه دارم باور کن.

در آخر هم یه توصیه خواهرانه : اگه واقعا سطح تحصیلات تا یه مقطع برات مهم نیست یا خیلی مهم نیست ، سعی کن طوری رفتار کنی و صحبت کنی که دیگران متوجه بشن به تحصیلاتت نمی نازی و فخر فروشی نمیکنی و صرفا تحصیلات بالاتر رو مایه برتری نمی دونی .در این صورت پسرهای خوب و باشخصیتی هستند که ممکنه تحصیلاتشون ازت کمتر باشه اما مرد به تمام معنا هستند و اونا میان سراغت :72:

دوستان عزیزم ممنون از راهنمایی هاتون ولی این مطالب کمکی به من نمی کنه، من خودم به این موارد کاملاً معتقدم:
سعی کن از فکرش بیایی بیرون و به خواستگارهای دیگه ات منطقی فکر کنی و یکی را انتخاب کنی.
وقتی که مطمئن نشدی کسی تو رو میخواد و برای به دست آوردنت تلاش میکنه ، نه بهش فکر کن و نه به خاطرش موقعیتهاتو از دست بده!
یه پسر وقتی دختری رو بخواد خودشو به آب و آتیش میزنه و هر کاری میکنه که بهش برسه،ظاهرا-باطنا-واسطه می فرسته-خودش میاد-خونوادشو می فرسته-دیگران هم متوجه میشن و ...خلاصه آروم و ساکت نمی شینه!
و حتی اضافه می کنم، اگر واقعا پسری کسی رو بخواد و ساکت و آروم بشینه ، در برابر سایر خواسته های زندگیش هم همینطوره، و خیلی فرد مطمئنی برای ازدواج نیست.

ولی مساله اینه که از حرف تا عمل خیلی فاصلس و مهار احساس هم به این راحتی نیست!!!!

چند تا نکته رو اضافه کنم:
من دختری بودم که با توجه به شرایط و موقعیت زندگیم تا چند وقت پیش اصلاً به ازدواج جدی فکر نمی کردم ، در واقع احساس نیازی به ازدواج نمی کردم و معتقد بودم که باید یه انگیزه قوی باشه تا بتونم شرایط جدید و شاید با سختی بیشترو، تحمل کنم. ولی خوب با توجه به صبحت ها و شاید نصایح اطرافیانم به این نتیجه رسیدم که باید جدی تر به این موضوع فکر کنم. برای همین دارم عللی رو که مانع از درست تصمیم گرفتنم می شه از بین می برم، من بیشتر از این که خودآگاهم درگیر این فرد باشه، ناخودآگاهم درگیرشه، من می دونم که به ایشون علاقه مند شدم، ولی با توجه به همون مطالبی که گفتید تمام سعیمو می کنم که این به این موضوع فکر نکنم ( البته نه اینکه هی بگم فکر نمی کنم که خودش بشه فکر کردن :D)و تا حدودی هم ظاهراً!! موفق شدم، ولی در باطن این طور نیست، براتون یه مثال میزنم: اول اینکه از آخرین باری که ایشونو دیدم یه ماه می گذره، دو روز پیش من واقعاً روزه پرکاری داشتم، و وقتی رسیدم خونه، اینقدر خسته بودم که حتی فرصت فکر کردن به خودمم نداشتم و سریع خوابم برد، فرداشم از صبح زود تا ظهر بیرون بودم، وقتی برگشتم به جبران خستگی روز قبل یه استراحت کوتاه کردم و خواب ایشونو دیدم، وقتی بیدار شدم، کاملاً عصبی و کلافه شده بودم، برای اینکه احساس می کنم اینطوری تمام سعیم برای فراموش کردن و فکر نکردن از بین می ره، من باید اول این مساله رو برای خودم حل کنم تا بتونم ازدواج کنم، نه اینکه با یه نفر ازدواج منطقی کنم، و به یه نفر دیگه فکر کنم!!!
ولی چطوری؟!!! من جواب سوالم رو توی کتابا و درسایی که خوندم پیدا نمی کنم، واقعاًًً چطوری می شه به یه نفر که اینقد ذهنت درگیرش شده فکر نکرد؟!! من خودم تا به حالا به خیلیا گفتم بهش فکر نکن، ولی واقعاً به همین سادگیه؟:325:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرانک1389

در آخر هم یه توصیه خواهرانه : اگه واقعا سطح تحصیلات تا یه مقطع برات مهم نیست یا خیلی مهم نیست ، سعی کن طوری رفتار کنی و صحبت کنی که دیگران متوجه بشن به تحصیلاتت نمی نازی و فخر فروشی نمیکنی و صرفا تحصیلات بالاتر رو مایه برتری نمی دونی .در این صورت پسرهای خوب و باشخصیتی هستند که ممکنه تحصیلاتشون ازت کمتر باشه اما مرد به تمام معنا هستند و اونا میان سراغت :72:

---

:228:

خواهر عزیز به خدا حیفه تو موقعیتهای خوبت رو به خاطر کسی که حتی مطمئن نیستی به ازدواج با تو فکر میکنه یا نه از دست بدی:305:
تو در مورد خواستگارهای دیگه ات فکر کن اونوقت اگه اون مایل باشه یه تکونی به خودش میده و کاری میکنه!

بهت که گفتم تو این موارد: اگه خودت بخوای و همت کنی میتونی ذهنت رو آزاد کنی و فراموش کنی

با سلام
ناخودآگاه معطوف به اصل نيازهايي هست كه نهفته در آدمي هست و از بيرون ارضاء كافي نمي گيره. اما كاري به مصداق برآوردن نياز كه در بيرون هست، ندارد. لذا اينكه خواب ايشون را مي بينيد،‌دليلش او نيست. دليل نياز كلي شما به مونس هست. اما اينكه او اكنون مصداق نياز شما شده است. به همين علاقه اي هست كه در خودآگاه به او داريد.

اما نگران نباشيد. فكر اين آقا مزاحم انتخاب شما در عالم واقعيت و خودآگاه نخواهد شد. شما هر وقت كه موردي پيدا كنيد كه معيارهايتان متناسب با اوست و از نظر جذابيت و علاقمندي ، دلنشين شما باشد حتما انتخاب خوبي خواهيد داشت و زندگي رضايت بخشي را انشاء الله شروع مي كنيد.
مشكل وابستگي، احساساتي بودن و ... همه در حوزه خودآگاه مطرح هست . و دختران يا پسراني كه نمي توانند مشكلات احساسي اينطور را حل كنند به خاطر اين است كه از روي عمد و لذت و قصد و... اين موضوع را محور زندگيشان قرار مي دهد. اما براي شما چنين تشخيصي صادق نيست.

مدیر همدردی عزیز واقعاً از وقتی که گذاشتید ممنونم، جملات اولتون درمورد خودآگاه و ناخودآگاه رو چند بار خوندم، کاملاً موافقم، گاهی انسان وقتی درون یک مساله قرار می گیره، نمی تونه درست تحلیل کنه، واقعاً ممنونم:72:

ولی در مورد نگرانی، من گفتم ناخودآگاهم بیشتر از خودآگاهم درگیرشه( که البته الان باید بیشتر در مورد این موضوع فکر کنم)، ولی این به معنی نیست که در خودآگاه و واقعیتم نقشی نداشته باشه، درسته سعی می کنم فکر نکنم ، ولی چند وقته اخیر، وقتی موارد دیگه برام پیش اومده، سریع شروع کردم به مقایسه با این فرد و همیشه یه اگه تو ذهنمه که مانع تصمیم درستم می شه، اگه صبر کنم؟!!! ( که این اگه بر می گرده به همون بخش احساسات و غیر منطقی فکر کردن)

یه نکته رو هم اضافه کنم، درباره اون اشاره فامیلی، دو سال پیش مادر ایشون به مادر من گفتن که ایشون به من علاقه دارن، ولی فقط در همین حد و در حد همین یه جمله، البته مادر من از احساس من اطلاعاتی ندارن برای همین هیچ عکس العملی نشون ندادن. فک می کنم این مطلب بیشترین علت " اگر صبر کنم" همیشگی ذهنم باشه.

حالا سوالم اینه اگه من با این وضعیت، تن به یه ازدواج منطقی و غیر احساسی بدم، بعدها دچار مشکل نمی شم؟!! باعث نمیشه اگه کوچکترین مشکلی با همسر آیندم پیدا کنم، برگردم و دوباره به این آدم فکر کنم و بگم اگه اون بود ...؟!!!!
من واقعاً دوست دارم این مساله رو برای خودم حل کنم، ولی راهشو نمی دونم؟!!!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط samda

حالا سوالم اینه اگه من با این وضعیت، تن به یه ازدواج منطقی و غیر احساسی بدم، بعدها دچار مشکل نمی شم؟!! باعث نمیشه اگه کوچکترین مشکلی با همسر آیندم پیدا کنم، برگردم و دوباره به این آدم فکر کنم و بگم اگه اون بود ...؟!!!!
من واقعاً دوست دارم این مساله رو برای خودم حل کنم، ولی راهشو نمی دونم؟!!!!

---

با سلام
اينكه هر زندگي درش مشكلاتي باشه طبيعي هست و اگر غير اين باشد جزء استثناها هست.
اما به خاطر فشار احساسات دو طرفه (منفي ها زندگي و مثبت هاي روياهاي گذشته) ايجاد رابطه علت و معلولي غالبا ناشي از تفسيرهاي ذهني افراد هست.
لذا اگر شما چنين فرضهايي در ذهنت باشد (چون احساسي به او داري، بعدا مشكلاتي كه در زندگيت پيش آمد به اين مسئله ربط مي دهي)،‌ حتما دست به تفسيرهاي ذهني اشتباه و برقراري رابطه علت و معلومي خواهي زد. مگر اينكه از هم اكنون اين پيش فرضها را تصحيح كني.

ببين به نظر مي رسه كه شما دچار احساس يك طرفه يا همان عشق يك طرفه شده ايد.
براي اينكه اين ترديد را تا اندازه اي كاهش دهي. مي تواني با مادرت در ميان بگذاري بعد به طريقي با مادر يا خواهر آن فرد موضوع غير مستقيم مطرح شود.
مثلا اينكه دخترم چندتا خواستگار براش اومده و اون جواب مساعد نداده....
يا مثلا سئوال بكنند كه آيا براي پسرتون آستين بالا نزديد...
مادرا تيز هستند.... منتقل مي كنند و اگر واقعا اونطرف هم خبرايي باشد در كوتاهترين زمان اثرش مشخص مي شود.

خيالپردازي متاسفانه به صورت تومور واري مي تواند مشكلات شما را تشديد كند. اما عملگرايي حتي اگر سخت باشد سريعتر شما را يكدله مي كند.

یکم سلام
فکر کنم اینو باید اول تاپیک می گفتم، به بزرگی خودتون ببخشید:shy:

دوم ممنون از پاسخ های جامعتون.

متاسفانه اگر باور داشتم که این علاقه یک طرفس، خیلی راحت تر با این موضوع کنار میومدم، چون صبر کردن برای علاقه یک طرفه فکر نمی کنم زندگی دوست داشتنی رو در پی داشته باشه، اگر ذهنیتم صبر کردنه، چون مسلماً شروع یک زندگی با دوست داشتن رو ( صد البته از نوع دو طرفه) جذاب تر از یک ازدواج منطقی می دونم، هر چند به دوست داشتن بعد از ازدواج هم معتقدم.

عملگرایی پیشنهادیتون واقعاً سخته:(، یعنی کلاً بر خلاف اعتقاداتمه، ترجیح می دم به جای هل دادن فردی که اگر می خواست تا حالا اقدامی می کرد، روی خودم کار کنم ، یعنی همون راه حل اول، ممنون می شم در این زمینه، اگر کتاب یا مقاله مفیدی سراغ دارید، بهم معرفی کنید.

ممنون از راهنمایی همه دوستان، از نظراتتون استفاده کردم، امیدوارم بعد از این هم بتونم اینجا حضور داشته باشم، چون اینجا رو جای جالبی دیدم برای یادگیری و استفاده از تجارب دیگران، در کنار نظرات تخصصی مشاوران:72:

مجدداً سلام

می دونم جای مطرح کردن این مشکل این جا نیست، ولی جای دیگه نمی تونم بنویسم.
می خواستم در بخش سوالات و مشکلات بپرسم که با این پیغام مواجه شدم:

شما اجازه دسترسی به این صفحه را ندارید ...

درخواست کد فعال سازی مجدد هم چند بار دادم، که چیزی به ایمیلم ارسال نشد ، حتی اسپم. البته یه بار قبلاً این کد را دریافت کردم و پیغام داد که فعال شد.
نمی تونم وارد کنترل پنل کاربری بشم، همون پیغامو بالا رو دریافت می کنم، خواستم پیغام خصوصی به مدیران هم بدم باز با همون پیغام مواجه شدم؟!!

با سلام
سئوالات مشاوره اي و پاسخ به آنها در تالار همدردي براي عموم آزاد است.
اما جهت استفاده كامل از همه امكانات تالار نياز هست فرم حق عضويت (گزينه اي كه در بالاي تالار مشاهده مي كنيد)تكميل شود.
لينك اطلاعات تكميلي




======
پاورقي:
اعضاء محترم ، لطفا سئوالات شكلي در مورد مشكلات خود با تالار را از طريق لينك ارتباط با ما كه در پاينن همه صفحات تالار قرار دارد ارسال فرماييد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mayan

اگر باور داشتم که این علاقه یک طرفس، خیلی راحت تر با این موضوع کنار میومدم، چون صبر کردن برای علاقه یک طرفه فکر نمی کنم زندگی دوست داشتنی رو در پی داشته باشه

---

سلام

بنظر من بجز پرسیدن مستقیم راه دیگه ای برای دونستن نظر اون آقا وجود نداره.
شاید به این حرف من ایراد بگیرین ولی واقعیته شاید اون آقا جرات ابراز علاقه رو نداشته باشه...

"عملگرایی پیشنهادیتون واقعاً سختهSad، یعنی کلاً بر خلاف اعتقاداتمه، ترجیح می دم به جای هل دادن فردی که اگر می خواست تا حالا اقدامی می کرد، روی خودم کار کنم ، یعنی همون راه حل اول، ممنون می شم در این زمینه، اگر کتاب یا مقاله مفیدی سراغ دارید، بهم معرفی کنید."

آیا به نظرتون بهتر نیست به جا مطالعه بیشتر از نتایج مطالعات قبلیتون استفاده کنید و به دنیای واقعی قدم بگذارید. این اعتقاد منه شاید قبول نداشته باشید "این زندگی ماست چرا یه خانم (خصوصا تحصیل کرده) نباید بتونه برا زندگیش بجنگه و تکلیف دلشو معلوم کنه؟ ما به تنهایی مسوول دل و زندگیمون هستیم فردا هیچ کس جز خود ما مسئول خوشبختی یا بدبختی ما نیست. ما باید راههای خوشبختیمون رو بسازیم نه همواره منتظر باشیم یه آقا قدم اول رو در این راه برداره و ما همراهیش کنیم، یک بار هم ما تلاش کنیم که قدم اول رو برداریم و با همراهی همسرمون مسیر خوشبختی رو طی کنیم"

آیا شما اقدامی کردین که اون فرد متوجه علاقتون بشه و قدم جلو بزاره؟

دوست عزیز ، ازدواج برای من صحنه جنگ و مبارزه نیست، همه زندگی من هم ازدواج نیست، اگرم با این آقا ازدواج نکنم بدبخت نمی شم!! مسیر خوشبختی آدم همیشه اون چیزی نیست که تو دیده اول به نظر میاد، من هدفم از ازدواج بدست آوردن آرامشه، آرامشی که انسان می تونه کنار یه همدم و همراه بدست بیاره، و با توجه به اعتقاداتم ، و ذات زنانه ای که در وجودم هست، می دونم پیش قدم شدن برام این آرامش رو به دنبال نداره.
اگر هزار تا نظریه و تئوری هم این مسأله رو تأیید کنه، حتی اگه سعی بشه فرهنگ جامعه عوض بشه، و هزار تا اگر و امای دیگه ، من به درون خودم نگاه می کنم، نه به فرهنگم ، نه تربیتم نه آموخته هام، ذات زنانه من اینو نمی پذیره.
در جواب سوالتونم بله ایشونم از علاقه مطلعند.

ممنون دوستان عزیز، از نظر من این بحث بسته شدس:72: