مخالفت خانواده پسر نمیدونم چکار کنم

سلام میشه من رو هم راهنمایی کنین؟
من دختری 31 ساله هستم و با مردی آشنا شدم علاقه زیادی به هم داریم اما به گفته ایشون به دلیل اختلاف خانواده ها از نظر اعتقادات و مذهب و نشست و برخاست و رفت و آمد متفاوت با افراد متفاوت خانواده ها و همینطور تفاوت اعتقادات سیاسی امکان ازدواج برای ما وجود ندارد البته ایشان هنوز مسئله رو با خانواده خودش مطرح نکرده ولی مطمئن هستن که اجازه ازدواج به ما نخواهند داد و چون با اسرار من مواجه شدن تصمیم دارن اول به نزد یک مشاور ازدواج بریم تا راهنمایی بشیم بعد با خانواده مطرح کنیم
حالا من ازتون راهنمایی میخوام که آیا تنها همین موضوع میتونه مانع ازدواج ما بشه؟
ضمنا ایشون کار آزاد دارن و متدین و معتقد هستن و خانواده ایشون هم بینهایت به حجاب و رهبر محترم و .... ارادت دارن
:323:

سلام

لطفا شما هم در مورد خودتون صحبت كنيد كه ميزان اعتقاداتتون چه اندازه است

وضع ظاهري شما چطوره و غيره

به نظر من هم کفوبورن یکی از شرایط مهمه ازدواجه بیتوجهی به این مساله ونادید گرفتن آن بعد از ازدواج باعث مشکلاتی میشه . به هرحال این آقا هم تو اون خانواده تربیت شده مسلما به اعتقادات اونا تا حد زیادی پایبنده مثلا اگه با این آقا ازدواج کنی ممکنه شمابخاد حجاب خاصی رارعایت کنی اونوقت حاضری به خاطر اون این کار را بکنی باید خودت ببینی تا چه حد انعطاف پذیری

ظاهراً شما بيشتر به اين ازدواج تمايل داريد تا ايشون!! من معتقدم اگه پسر خودش بخواد هيچ کس جلودارش نيست و اگه نخواد هزار و يک بهونه ميتراشه که معمولاً يکيش مخالفت خونوادشه!! ايشون شما رو براي ازدواج نميخواد احتمالاً از اولش هم براي ازدواج نميخواسته...به نظر من ديگه ادامه نده:305:

من فکر میکنم بهونه تراشیش بی دلیل نیست!
این رو هم بدون احترام به عقاید همدیگه یه اصل اساسیه اما کمتر کسی بهش توجه میکنه و هرکس میخواد عقیده خودش رو به دیگران غالب کنه!
اینکه بعدها طرفین بتونن حریم هم رو حفظ کنن خیلی سخته شما دائم باید نگران این باشی که خانوادت مبادا حرفی بزنن که خلاف اعتقادات همسرت باشه یا بالعکس چون اصولا این بحثها الان بحث داغ هر مجلس و گردهمایی های خانوادگیه!طرفین باید بی نهایت سعه صدر داشته باشن و صبور باشن که دربرابر حرفهای مخالف اعتقاداتشون که میشنونن سکوت کنن و نادیده و نشنیده بگیرن مسائل رو که اگه قرار باشه دائم نسبت به هر چیز مخالفی که میبینن عکس العمل نشون بدن دنیا میشه میدون جنگ و این شمایید که ضربه میبینی!
بیشتر فکر کن و البته مشاوره هم که خودت پیشنهاد دادی و البته اگه اون اقا راضی بشن برای مشاوره میتونی شانس خودت رو امتحان کنی!

با توجه به اینکه شما 31 سال دارید، احتمالا ایشون هم همین سن یا بیشتر را دارند.
یک پسر 31 ساله اینقد پخته و بزرگ هست که خانواده اش به نظرش برای ازدواج و انتخاب همسر احترام بذارن. پس اگر می گه نه، احتمالا خودش هم خیلی راضی نیست. یعنی حس می کنه که خودش هم نتونسته این تفاوت ها را بپذیره و قبول کنه. در واقع حرف دل خودش را داره می گه.
ضمن این که فکر می کنم اصرار شما جنبه ی خوشایندی نداشته باشه و درست نیست که اینقد مصر باشید ( حتی پیشنهاد دادن هم طرف را دلسرد می کنه، چه برسه به اصرار ).

مرسی از همه شما عزیزان برای راهنمایی و نظراتی که دادید
اتفاقا از اولش خود ایشون پیشنهاد ازدواج رو دادن و تاکید به این امر داشتن من حتی به دوستی بیشتر با ایشون فکر نمیکردم ولی بعد از مدتی که از آشنایی ما گذشت و همینطور به اینکه ایشون مسر هستن به ازدواج ولی این تفاوت خانواده ها اجازه نمیده من اسرار کردم که سعی کنه این تفاوتهارو از جنبه دیگه نگاه کنه و به ازدواج فکر کنه منتها از همون ابتدا که این پیشنهاد رو دادن گفتن که ما از نظر اعتقادی و سیاسی و دینی در یک سطح نیستیم و همین مشکل ساز خواهد شد. البته فکر میکنم به این دلیل بود که فکر میکردن ما حتی به خدا و نماز و سوگواریهای محرم و صفر هم اعتقادی نداشته باشیم این چند روز اخیر کمتر بهانه این اختلافات رو میگیرن
فرمودید که از اعتقادات خودم بگم:من هم توی خانواده ای متدین بزرگ شدم معتقد به خدا و ائمه تا جایی که میتونم خودم رو درگیر گناه نمیکنم منظور از گناه دروغ و ریا و.... نمازم سروقت هست و روزه هام رو میگیرم چادری بودم اما الان نیستم ولی بد حجاب هم نیستم مثل بیشتر عزیزان معتقد که پاداش و جزای اعمالم هستم
نمیدونم یعنی واقعا فکر میکنین تمومش کنم؟ اوایل میتونستم اما الان نه خیلی بهش علاقه پیدا کردم البته این یکطرفه نیست ایشون هم بدون اینکه من بخوام ازشون ابراز علاقه میکنن و همین باعث تردید و دودلی من شده

سلام دوست عزیز

اون آقا چند سالشونه؟ شما از نظر اعتقادی خودتون رو معرفی کردین .....اما اون آقا چی؟؟ اون آقا که از خانوادشون می گن نظر خودشون چیه ؟ تا چه حدی پایبند ومعتقد به این مسائل هستند .تا چه حدی با طرز فکر ونگرش شما همسو هستند.

بلاخره یا ایشون در این موضوع هنوز مطمئن نیستند یا نمی تونن خانودشون رو متقاعد کنندکه این مورد هم جای تامل داره که یه پسر اگه به این سن سال رسیده باشه باید بتونه با دلایل منطقی که داره وگفتگو نظر خودشو به خانوادش بگه ...
در هرصورت اگه ایشون نیز موافقن که پیش مشاور برین خوبه ... در هر صورت بهتره شما زیاد اصرار نکنید به ایشون هم فرصت تصمیم گیری بدید .....

ثمین جان ایشون هم سن خودم هستن و اعتقاداتشون و پایبندی به مسائل دینی و اخلاقی و مذهبی بیشتر از منه اما بیشتر اعتقاداتشون با اعتقادات من همسو هستن و از این نظر هیچ مشکلی نداریم تنها مانع اعتقادات خشک خانواده ایشون هست که نگران هستن که مبادا بین دو خانواده اختلافی پیش بیاد
البته من دیگه از بعد از موقعی که تصمیم جدی برای رفتن پیش مشاوره گرفتیم هیچ اصراری نکردم و حرفی در این رابطه پیش نکشیدم و گذاشتم تا بدون فشار تصمیم بگیره

این قضیه رو به زمان بسپرید و تمومش نکنین اما عادی برخورد کنین طوری رفتار کنید که فکر نکنه خیلی مصر هستید آقایون آکثرا از اصرار خانمها دچار یه نوع غرور خاصی میشن و این باعث میشه فکر کنن حتما این خانوم مشکلی داره یا اینکه ببین من چی ام و کی ام که اینجوری اصرار میکنه و از این قبیل توهمات!
البته آقایون تالار ناراحت نشن ولی یه سری واقعیتها قابل انکار نیست.سعی کن به زندگی عادیت ادامه بدی و تو هم مثل اون با قضیه برخورد کنی چون بعضی وقتها باید کناره گرفت.در ضمن این آقا اگر واقعا انقدر از نظر خانواده اش مطمئنه چرا روز اول با احساسات شما بازی کرد و به شما پیشنهاد داد.باید اول فکر مخالفتها رو میکرد نه الان که شما بهش علاقه مند شدید.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

من خودم چنین مشکلی داشتم و بعد فهمیدم که خانواده در درجه دوم مخالفت بودن و اصل قضیه که خود پسر بود .البته الان دیگه اعتراف کرده که کار از کار گذشته و من براش هیچ ارزشی قائل نیستم البته هیچ وقت نبخشیدمش.

مرسی از راهنماییت اتفاقا خودم هم همین تصمیم رو گرفتم اوایل ازش میپرسیدم پس مشاوره کی میریم اما لان دیگه نمیپرسم گذاشتم خودش بگه و خیلی چیزای دیگه و البته تاثیر گذار هم بوده
شما راست میگین ایشون نباید از اول که میدونست خانواده ش مخالفن با احساسم بازی میکرد حالا برام سخته بخوام فکرشو نکنم و ازش جدا بشم خیلی هم سخته چون تمام خصوصیات فردی که من میخوام رو داره و اینو ناخواسته بهم نشون داده
فقط امیدوارم خودش راضی بشه تا خانواده ش هم راضی بشن:323:

آفرین خیلی عادی برخورد کن . بذار فکر کنه شما اصلا به ازدواج و زندگی با اون فکر نمیکنی . و یجوری نشون بده داری آروم آروم از زندگیش بیرون میری. بهت قول میدم اگه واقعا توروبخواد همینکه ببینه داری ازش دور میشی احساس خطر میکنه و خودش اقدام میکنه . ولی اگه واقعا میخوای نتیجه بگیری تا زمانی که با خانواده هاش نیومده خواستگاری رفتارتو عوض نکن و حداقل مثل سابق نکن.اینجوری احتمال اینکه به نتیجه مطلوب برسی (در صورتیکه اون آقا شمارو بخواد و دلش جای دیگه نباشه خیلی خیلی زیاده مطمئن باش
ولی قبل از تمام این کارا بخدا توکل کن و از خودش بخواه تو نیتت خیره و خدا خودش کمکت میکنه

توکل به خدا که اولین کاریه که کردم امیدوارم خودش کمکم کنه
راستی حرف شما تداعی جان درسته چون از وقتی که دیگه اصراری ندارم تصمیمش جدی شده و هفته دیگه وقت مشاوره گرفته تا دیر نشه و زودتر به نتیجه برسیم

فقط نمیدونم چرا میخواد بعد از مشاوره 2 روز فکر کنه و بعد از 2 روز تصمیم بگیره حتی میخواد از تهران خارج بشه تا از همه چی دور باشه تا خوب فکر کنه نمیدونم چه تصمیمی میخواد بگیره ولی امیدوارم خوب باشه:323::323:

خوب این خیلی عالیه اگه میخواد فکر کنه بذار فکر کنه بذار خودش اقدام کنه تو هم فکر کن الان هر چی فکر کنید ضرر نداره . بذار هر چند روزی که میخواد فکر کنه تو هم اصلا باهاش تماس نگیر و از خدا بخواه اگه صلاح باشه خودش درست میکنه فقط اصرار از طرف تو نباشه بهتره.
برات دعا میکنیم.:323:

این وظیفه خواستگار شماست که سره رو از ناسره تشخیص بده. حالا مشاور هم هرچی بگه وحی منزل نیست. درثانی اگه واقعا نامزد شما هم چنین اعتقاداتی داشته باشه ازدواج با ایشون فایده نداره چون بعدها به مشکلات اساسی بر می خورید. اصولا مشاوره رفتن این حسن ها رو هم داره. شما که نمی تونی با اعتقادات اون آقا پسر بجنگی یا چیزی بهش ثابت کنی، می تونی؟ پس به هرچی که برات پیش اومده به دیده خیر و صلاح نگاه کن خانم گل!:72:

ببخشید رایان خانوم،
کسی که شما اینقد باهاش اختلاف عقیده داری چه اصراریه که باهاش ازدواج کنی؟؟

فراموش کن خانم:72:

سلام rayanp2008 گرامي
اينكه شما هر دو مسلمان هستيد، كلي هست. اما اكثر طلاقهايي كه داريم طرفين مسلمان هستند و حتي كليات دستورات ديني و ... هر دو انجام مي دهند.

در ازدواج جزئيات و مصداقهاي عملي مهم تر هستند.

اما تفاوت سياسي، اعتقادي (كه از قضا من يك پست شما را حذف كردم چون با قوانين همدردي در تضاد بود) كه داريد. پس از ازدواج بيشتر منتشر مي شود. به چادر و روضه و .... محدود نمي ماند (كه حتي از اكنون اين تفاوت بين شما وجود دارد.)

معمولا تفاوت سياسي،‌اجتماعي ، اعتقادي، برآيند تفاوتهاي زيادي هست كه خودش را به اين سبك ها نشان مي دهد.


خلاصه:
در كل با توضيحات شما به نظر نمي رسد پس از ازدواج بتوانيد پذيراي همديگر باشيدو در بهترين حالتش اگر جدا نشويد، درگيري مستمر در ريز و درشت مسائل زندگي خواهيد داشت.
(توجه كنيد من در مورد خود شما و آن آقا صحبت كردم، و اگر پاي خانواده ها بخواهد وسط بيايد مسائل از اين هم حادتر خواهد شد)