+دختري كه بهش علاقه دارم از من 8 سال كوچيك تره

سلام
منم یه همچنین قضیه ای برام پیش اومده ترم آخر کارشناسی هستم متولد 65 هستم
کسی هم که دوسش دارم سال سوم راهنمائیه البته وقتی که بهش علاقه مند شدم نمی دونستم که سومه
فکر می کردم دبیرستانی باشه
با پورسجوهائی که کردم دیدم تک دختر و وضعیتشون از ما یکم بهتره
نسبت به سنش هیکل بزرگتره ولی هنوز نتونستم با هاش صحبت کنم
چند بارم زنگ زدم ولی نشد.
می خواستم بدونم باید چیکار کنم با مادرش در میون بزارم ، یا به مادرم بگم با مادرش صحبت کنه یا ...
چون می ترسم جواب نه بشنوم
در مورد تفاهمم فکر کنم 2 تا آدمی که رفتار و عقایدشون مثل هم باشه کار شاق و خارق العاده ای نمی کنند که با هم می تونن زندگی کنند
و 2 تا آدم عاقل اگه هم اختلاف نظر داشته باشند بخاطر عشقی که بین شون اگه باشه با هم کنار می آن.
من فکر می کنم شاید اونم علاقه داشته باشه به من شاید
ولی چون نتونستم با هاش تماس داشته باشم نمی دونم چیکار کنم
خلاصه ترم آخرمو هم پروژه دارم هم کارآموزی هم این قضیه که از درس و کار و زندگی منو انداخت
من نمی دونم چی کار کنم و کدوم کار درسته
الانم قصد ازدواج ندارم یعنی تا 27 28 سالگی براش صبر می کنم
کاش این اختلاف سنی نبود و ...
این همه دوری نبود
کاش یکی پیدا بشه بهم بگه چیکار کنم
با چه تیری اونی که دوسش دارم شکار کنم!!
help می خواهم که F1 می زنم
منتظرم؟

زوده جانم،هنوز زوده.زندگی وجوه سختی هم دارد که با رویا اصلاً رابطه ای ندارند و باید نخست شرایطی را آماده کرد و مراحلی را گذراند.
اولاً که هنوز سن اندکی دارید و تا ده سال دیگر هم دیر نمی شود.
ثانیاً برنامه سربازیت چگونه است؟
ثالثاً شغل و کاری ندارید.
رابعاً خانه دارید یا که نه؟
اگر از نظر شهوت مشکل دارید ازدواج اصلاً تنها راه برطرف کردن آن نمی باشد.ازدواج **مسئولیت** دارد و در این روزگار وانفسا مردانی چون پدرت زیر آن مانده اند.پس:
خیلی مراقب باش و با چنین مقوله ای(ازدواج) احساسی برخورد نکن.

از نظر شهوت مشکلی ندارم چیزی که تا حالا بهش فکر نکردم همین قضیست
سربازی احتمالا دارم
گفته بودم برای 6 7 سال بعد می خوام ازدواج کنم نه الان
شغل برنامه نویسم و طراحی سایت ولی هنوز دانشجو ام ترم آخر .
خانه ندارم و فکر نکنم 70 80 درصد جوونهای متاهل تو ایران خانه داشته باشند از خودشون.

من فقط می ترسم از دستش بدم و بقول شما بعد از 10 سال دیگه نباشه!!!




"اگر قدرت بالا رفتن نداری لاقل مانند سیب باش که با پایین افتادنت اندیشه ای را بالا ببری"
دکتر شریعتی

به نظرم بهتره به با مادرت در ميون بزاري اون بيشتر از هر كسي مي تونه بهت كمك كنه چون هم شرايط تورو مي دونه هم مي تونه بهت كمك كنه

مگه مي شه 7- 8 سال صبر كني نه خيلي سخته اين فكر و از سرت بيرون كن خيلي سخته مطمئنا توي اين سالهاي طولاني به مشكل مي خوريد و از هم جدا مي شيد هميشه وقتي نامزدي خيلي طولاني شده مشكلات خيلي زيادي رو با خوش اورده ولي خوب سبك سنگين كن و عاقلانه فكر كن

اگه عاقلانه فکر نمی کردم این تاپیک رو نمی زدم از شما دوستان کمک نمی گرفتم
این عقل که منو تا حالا ساکن گذاشته
من چند روز اصلا نمی تونم کار کنم . بلا تکلیفی بد دردیه ندونستن که کدوم راه درسته بدردیه
اگه فقط با خودش در میون بزارم چی؟
به نظر شما این کار درست از همه نظر ؟
در ضمن من نمی خوام برم تو خط نامزدی و این جور فازا
فقط می خوام بدونند یکی هست که خاطر دخترشون رو می خواد
به نظر شما من خودم با پدرش صحبت کنم چطور؟
به نظر شما این کار درست؟
اگه شما بودید چه جوابی بمن می دادید
من چطوری می تونم از مشاور خانواده کمک بگیرم در این چنین شرایطی؟

اگه این کار درست نشه منم تا 6 7 سال بعد قصد ازدواج ندارم
یعنی با این مشکلاتی که سره راه جونا هست نمیشه
و هم هنوز به اون چیزائی که می خوام نرسیدم

سلام
من مطالب شما و سایر دوستان رو خوندم.
یه چیز به نظرم عجیب اومد
اینکه چه چیز یک دختر سوم راهنمایی شما رو علاقه مند کرده؟ یه علاقه واقعی در اثر شناخت به دست میاد و اگر شما تا حالا با ایشون ارتباطی نداشتید و در عین حال بهش علاقه مندید کمی جای فکر داره.خیلی ها بودند که مدتها عشق یه نفر رو توی دلشون نگه داشتند و بعد از طی کردن یه دوران عاشقی و غم و هجران و...وقتی با طرفشون همکلام شدند و برای ساعاتی احساس رو گذاشتند کنار و عاقلانه فکر کردند،دیدن ای بابا...چی فکر می کردیم،چی از آب دراومد!من موردهای اینجوری اطرافم زیاد دیدم.
به نظر من هنوز خیلی برای اون دختر خانم زوده ،که این قضیه را باهاش در میون بذارید.
اگه خوب فکراتون رو کردید و از انتخابتون مطمئنید از مادرتون یا یه بزرگتر کمک بگیرید که با خانوادش صحبت کنند ،ببینند رسم خانوادشون چه جوریه؟از اونها هستند که بعد از دیپلم دخترشون رو شوهر می دن یا نه،عجله ای ندارند.
اینجوری شاید تکلیف شما روشن بشه که باید دقیقا چه زمانی اقدام کنید.
یه چیزی،شما نمی خواید نامزد بشید،خب به نظر شما خانوادش رو چه حسابی باید با شما برخورد کنند؟ یه خواستگار یا کسی که می خواد تا 7 ،8 سال آینده که اوضاعش رو به راه بشه بیاد خواستگاری؟
این دو تا خیلی با هم فرق می کنند.هیچ خانواده ای راضی نمیشه که بدون هیچ تعهدی از جانب پسر ،دخترش رو فرضا نامزد اون بدونه!نمیشه...مخصوصا در این دوره زمونه!که ببخشیدا،همه همدیگه رو سر کار میذارند!
نمیشه که همه چیز رو با هم داشت،هم خیالتون راحت باشه که دختر مورد نظرتون رو خواهید داشت ،هم تعهد و مسئولیتی نداشته باشید.

من نگفتم نمی خوام تعهدی نداشته باشم
من اگه بدونم راضی میشن با شرایط من تازه کارم شروع میشه
یعنی 7 سال فقط وقت دارم به اون چیزائی که یک زندگی لازم دارم دست پیدا کنم و انشاا... بدست می آرم
فکرکنم منظورم این باشه که " کسی که می خواد تا 7 ،8 سال آینده که اوضاعش رو به راه بشه بیادخواستگاری"
زندگی سخت است جانا بهر جنگ آماده شو

"هم تعهد و مسئولیتی نداشته باشید" منظور از تعهد و مسولیت در اینجا چی هستش؟؟

در ضمن از همه دوستانی که راهنمائی میکنند ممنونم

به نظر من نگاه شما به زندگی خیلی بچه گانه است وه ...........تا 6-7 سال دیگه که مرده کی زنده . کدوم خانواده ایی حاضر میشن دخترشون رو این همه مدت بلاتکلیف بذارن آیا این ازدواج بشه ایا نشه تو باشی خواهرت رو اینجوری شوهر میدی ؟ داری اشتباه میکنی اومدیم توی این چند سال تو نظرت عوض شد و پی بردی اون دختر اونی نیست که تو میخوای اون وقت چی ؟تکلیف اون دختره و خوانوادش چی میشه ؟ تو اگه واقعاٌ اون دختره رو میخوای باید با مادرت صحبت کنی و تمام مسائل رو بهش بگی . و من فکر میکنم که خوانواده دختر اگه هم به فرض اینکه راضی بشن نه با نامزدی شماها بلکه با عقد شما موافقت میکنند . چون زمونه خراب شده هیچ کس به هیچ کس وفا نمیکنه . خوب به فرض مثال هم اگه عقد کردین خوب چه اشکالی داره تو بعد از اون مدتی که گفتی به آرزوهات میرسی اون دختر هم به درسش میرسه تا انشاءالله بعداز گذشت اون چند سال زندگی واقعیتان را شروع کنید . موفق باشی

زندگی که خیلی سخته اونم تو دوره زمونه ای که 1 کیلو گوجه فرنگی = 1 کیلو مرغ
درست هیچ خانواده ای این کار احمقانه رو نمی کنه مگه دخترشون رو از سر راه آوردن.


تا اونجائی که من دستگیرم شد بعد از اینکه تصمیم قطعی مو گرفتم با مادرم مطرحش کنم بهتره .
اول می رم نسبت به هشون بیشتر تحقیق می کنم
به هر حال ازتون ممنونم

سلامeshgh_rm
تمام افکارت به نظرم درسته ولی 7 /8 سال برا نامزدی به نظرت زیاد نیست
خود اون خانم هم شاید با این قضیه موافقت نکنه
بهترین راه اینه که با پدر مادرت در میون بگذار ی
در ضمن کار خلافی که نمیخواهی بکنی
پس با اون دختر اگه رو در رو صحبت کنی خیلی بهتره
امیدوارم بهترین حالت برات پیش بیاد
ممنون

تعهد یعنی نامزد شدن!

راه درستی رو پیش گرفتید.
اول تحقیق و شناخت در حد معقول و متعارف و بعد مطرح و رسمی کردن موضوع.

سلام

راههايي كه دوستان پيشنهاد كردن بسيار منطقي بود .
ولي منم نظر خودمو ميگم .به نظر من شما اگه تمام جوانب كار رو بسنجيد و به اين نتيجه رسيديد كه ايشون مناسب زندگي شما هستند هر چه زودتر قضيه رو مطرح كنيد ، و اگه جواب خانواده اونا مثبت بود ( كه احتمالا بگن كه هنوز دخترشون كوچيكه ) در صورتي كه اگه خانواده اونا بدونن شما هم شخص محترمي هستي و مي توني دخترشون رو خوشبخت كني حتما رو اين قضيه فكر مي كنند و نظراتشون رو البته غير مستقيم مي توني متوجه بشي .
اما من اميدوارم كه اگه همه چي بر وقف مراد پيش بره تا بعد خدمت سربازيت انشاءالله دست دختر مورد علاقت رو كه نمي دونم واسه چي و از كجا و چطوري بهش علاقمند شدي بگيري و بري سر زندگيت .
فكر هفت و هشت سال رو هم از سرت بيرون كن و اين حرف رو جلوي خانواده اونا نزن چون فكر مي كنن هنوز خيلي بچه هستي .
به هر حال خواستن توانستن است . من يكي كه تشويقت مي كنم كه دنبال كار رو بگيري چون عاقل تر از سنت به نظر مي رسي و مطمئنم تصميمات درستي مي گيري.
موفق و شاد باشي به قول يكي از دوستان

برا چی از من تشکر کردید؟
دوستان
طاهره (سه شنبه ۲۷ فرو ۱۳۸۷ ۱۲:۳۴ عصر), erfan25 (سه شنبه ۲۷ فرو ۱۳۸۷ ۱۲:۴۹ عصر), zeinab (سه شنبه ۲۷ فرو ۱۳۸۷ ۱۲:۵۷ عصر), ندا-غزل (سه شنبه ۲۷ فرو ۱۳۸۷ ۱۲:۵۷ عصر)

من باید از شما تشکر می کردم!!

خب پس چرا تشكر نكردي زود باش تشكر كن همين الااااااااان !!!

جملات بالا رو برای صفحه اول نوشتم صفحه 2 تاپیک رو ندیده بودم که الان دیدم.

از آقا عارف و عرفان هم ممنونم
اگه حرفی سخنی دیگه هست خوشحال میشم بگید هر چی باشه می پذیرم و روش فکر می کنم
در ضمن بگم این دختر خانم پارسال یه خواستگار داشته که خونوادشون گفتن هنوز دخترمون کوچیکه و قضیه منتفی شده.
من الان 2 3 تا موضوع ذهنمو مشغول کرده
یکی این که زندگی تو این دوره خیلی سخت شده و شک و تردید و ترس که یه وقت کم نیارم یا اونقدر زیر این هزینه های زندگی نرم و نتونم وقته زیادی برا همسرم بزارم . هر جند زندگی مشترک اولش سخته و هر که طاووس خواهد...
یکی دیگه این که آیا اونم هم نسبت به من این احساس رو داره یا نه که فکر می کنم احساس منو نسبت به خودش نمی دونه
و موندم با خودش اول در میون بزارم یا رسما از طریق خانواده و مادرم این کار رو انجام بدم.
در مورد حرف آقا عارف که گفتند 7 8 سال نامزدی زیاده یا نه ؟
فکر کنم بستگی به خودم داره و کی بتونم مستقل مستقل بشم و دوست دارم وقتی زندگی مشترک مون رو شروع می کنیم که به یه حدی رسیده باشم که احساس کمبودی تو زندگیم نکنم . و واقعا تصمیم سختی ازدواج
یه طرف خود مسئله ازدواج - یه طرف کسی که می خوای انتخاب کنی -
یکی اینم که زندگیت داره کلا رنگ تازه ای می گیره دیروز اگر یکی بودی امروز 2 تائی و دیگر منی وجود نداره.


اقا عرفان " اگه تمام جوانب كار رو بسنجيد" این تمام جوانب کار رو واسم بازش می کنی؟

اگه فكر مي كني كه خانوادت مي تونند كمكت كنند تا اين دوره 8 ساله كمتر بشه خب مطرح كن به نظر من مطرح كردنش كه ضرر نداره مي توني مطرح كني كه حداقل بعدها افسوس نخوري كه اي كاش مطرح مي كردي . با مادرت در ميون بزار اون بهتر از هر كسي مي تونه بهت كمك كنه . مي تونيد باهم به تجزيه و تحليل قضيه بپردازيد شايد مادرت خيلي چيزها بدونه كه تو نمي دوني و بتونه راحتتر راهنماييت كنه .

سلام ، eshgh_rmعزيز ميداني ماجرايي كه تو اكنون داري سالها پيش من دچار آن شدم با عجله موضوع را به والدين خود
گفتم پس از مدتي مقاومت آنها تسليم شده برايم خواستگاري رفتند با همسرم سه سال نامزد بوديم بعد ازدواج كرديم
ميداني نتيجه اين كار من چه شد.
درس خود را به سختي تمام كردم دوران سربازي بسيار بدي داشتم همسرم حتي نتوانست ديپلم خود را بگيرد متاسفانه بدليل عدم تجربه و جواني، بچه مان دچار معلوليت شده روزگار به ما بسيار سخت ميگذرد باوجود 12 سال سابقه كار تقريبا
هيچ چيز ندارم .
خواهش ميكنم فكر كن و احساس و هوس خود ر ا كنار بگذار كه در اين زمانه مجالي براي جبران اشتباه وجود ندارد.
موفق باشيد.

سلام اميدوارم حال همتون خوب باشه !
تا آخر هفته يه پست ديگه مي زنم و مي گم كجا بودم شايد...

سلام آقاي قاسمي مي شه بگيد اختلاف سني شما چقدر بود ؟ و اون موقع چند سال داشتيد ؟
بابت بچتون متاسفم مي خواستم بدونم اختلاف سني زياد باشه امكان اين كه بچه معلول بشه بيشتر مي شه مگه؟؟؟

سلام خوبي؟ من 19 سالمه. پسردايي مامانم 28 سالشه. يعني ما 9 سال تفاوت سني داريم. منو خيلي دوست داشت. اما مي ترسيد به كسي چيزي بگه. اول به خودم گفت. منم فكرامو كردم و بعد قبول كردم. اون هم با بزرگتر ها در ميون گذاشت. شب نيمه شعبان ميان خواستگاري. تو هم اين روشو به كار بگير. اما مواظب باش. دختره خيلي كوچيكه. اما درك و فهمش مهم تره.

سلام خانم رزا
ممنون که کمک کردید منم همین روش رو در پیش می گیرم ولی موقعیت شما بهتر از من هستش . چون هم شما می تونید زندگی جدید رو شروع کنید و هم شریکتون ولی
قضیه من مشکل اینه که اونی که دوسش دارم تو موقعیت شما نیست و من هم الان شرایطشو ندارم
ولی به امید خدا میگم ببینم چی میشه

در ضمن یه هفته هم میشه که پدر بزرگشون فوت کردند.

با سلام ودرود
دوست عزیز قضیه ی بنده هم تا حدودی مثل شماست یعنی اختلاف سنی 9 سال و اندی و در رابطه با این اختلاف سن تقریباً تحقیقات زیادی رو از اینترنت گرفته تا استاد دانشگاهم و ... انجام دادم و با محکمی میتونم بهت بگم که این اختلاف سن هیچ مشکلی رو بوجود نمیاره اگر ! اگر توی موارد دیگه ی انتخاب شریک زندگیت مانند طرز تفکر ، عقاید ، خلق و خو و ... تناسب داشته باشید به عبارت دیگه اختلاف سن فقط 10 درصد یا کمتر از 10 درصد از موارد اصلی انتخاب شریک زندگی رو تشکیل میده . به عنوان نمونه بارز اینگونه اختلاف سن میتونم به اختلاف سنی 15 ساله ی پیامبر (ص) و حضرت خدیجه (س) اشاره کنم که پیامبر (ص) 15 سال از حضرت خدیجه (س) کوچکتر بودن و موارد بسیار دیگه .

دوست عزیز از این موضوع که بگذریم میرسیم به راه حل مطرح کردن این موضوع عاشقی به خانواده ی محترم خودت و اون دختر خانم . قبل از هر چیز باید بگم که این موارد فقط نظر بنده هست و شاید به نظر خودت و دوستان مسخره بیاد ولی بهت قول میدم که تا 80 درصد میتونی راه خودت رو پیدا کنی ولی احتیاج به تلاش و زیرکی و وقت داره و امیدوارم که راه حلی مناسب باشه و روش فکر کنی چون واقعاً می فهمم و درکت میکنم که چی می کشی . ( ناامید نشو . هرگز . چون ممکن با دو سه بار جواب رد دادن قصد امتحان کردنت رو داشته باشن ، پس هرگز و هرگز و هرگز ناامید نشو )
به طور کل باید در این دوره زمونه با سیاست جلو بری ، حتی آب خوردنت هم باید با سیاست باشه ، تو قرن 21 اونهایی مستحق گروه برترین ها هستن که حتی از افکار احمقانه دیگران بهترین استفاده رو بکنن ( یعنی سیاست داشته باشن )
دوست من ابتدا باید مادر خودت رو از موضوع عاشقیت باخبر کنی و بعد از اون باید مادر اون دختر خانم رو شناسایی کنی و آمارش رو در بیاری و به مادرت بگی که یه طرح دوستی با مادر اون دختر خانم ترتیب بده ( مثلاً تو صف نونوایی یا پیاده روی صبحها یا هر طوری که خودت طبق اون آماری که گرفتی و میدونی ) فقط حواست باشه که مادرت هیچ چیزی رو مطرح نکنه . از این طریق می تونی به عقاید و خلق و خوی خانواده ی اون دختر خانم پی ببری و بفهمی که آیا اون خانواده مناسب شما هست یا نه ! پس از اینکه مدتی از این دوستی خانوادگی گذشت و اوضاع بر وفق مراد شد و هر دو خانواده تا حدودی با هم آشنا شدن میشه یواش یواش این موضوع عاشقی رو مطرح کرد البته این هم باید کاملاً حساب شده باشه .
شما هم تا اون زمان باید خودت رو بسازی و با سعی و تلاشت در کار و تحصیل و حتی ورزش خودت رو به خانواده ی دختر خانم نشون بدی و به طور غیر مستقیم بهشون بفهمونی که میتونی شریک زندگی آینده ی خودت رو خوشبخت کنی ( یعنی دخترشون رو ) پس دوست من تلاش کن ( بنده هم با تلاشم دارم همچین کاری رو انجام میدم و تا الآن خدا را شکر موفق بودم )
در ضمن عقد 7 8 سال رو هم از سرت بیرون بنداز ، این رو دوستانه بهت میگم چون نمیشه ، مطمئن باش که اگر شما با تلاشت خودت رو به اونها نشون بدی و اون دختر خانم رو عاشق خودت بکنی هیچ وقت به شما جواب رد نمیدن ، تازه کمکت هم میکنن ، چون میبینن که داری تلاش میکنی و عشقت پاک هست .

اگر در خواب می دیدم غم روز جدایی را / به دل هرگز نمی دادم خیال آشنایی را

دوست من چنین مشکلاتی در راه عشق هست که عاشقی رو زیبا میکنه . – عشق یعنی گریه و زاری –

هرگز و هرگز و هرگز و هرگز ...... و باز هم ، هرگز ناامید نشو ، دنیا برای انسانهای ناامید جایی نداره و هیچ وقت نگو نمیتونم یا نمیشه ...

با تشکر – بهروز

به امید روز پرواز

سین مثل سلام
یه شب پاییزی کنار خیابون با دوستی که فکر می کردم بهترین دوستمه وایساده بودم
منتظر بودم دوباره اونی که بهش علاقه داشتم ببینم
ماشینشون رد شد باباش پشت فرمون
یه دختری با لباس سفید مثل لباس عروس پشت ماشین با یه خانم
جا خوردم فکر کردم خودش ولی شک کردم
فردا اون روز شکم برطرف شد فکر کردم برطرف شده
رفتم تهران نمایشگاه الکامپ2008
اخر هفته فهمیدم که شکی که کرده بودم درست بوده
و اون دیگه نیست
رفت
خدا گرفتش
همون طوری که آوردش
باز تاپیک بزنید به جای اینکه به اصل موضوع ازدواج ، تشکیل خانواده عشق صحبت کنید
برید در مورد جدائی اختلاف سنی " چی بگم همه این دوره با دختره 5 سال کوچیک تر از خودشون ازدواج می کنند "
دارم هر چی تو ذهنم می آد می نویسم
موندم تو حکمت خدا
تاوان سختی رو دارم پس می دم

ب مثل بدرود

با سلام
به نظر من یه احساس زودگذره تمومش کنید.اصلا به هم نمیخورید درستون رو بخونید با یکی که حداکثر 3تا4 سال تفاوت سنی دارید ازدواج کنید بخدا تجابه است:305:

به نظر من که اصلا فکرشم نکن