مي خوام يه مدت همسرم را تنها بذارم تا شايد نبود منو تو زندگي حس كنه.

سلام
2 ساله ازدواج كرديم ولي يه هفته در ميون دعوامون ميشه .طوريكه كارمون به كتكاري مي ريسه.اوايل وقتي عصباني ميشد اينقدر كتكم مي زد كه گاهي دستم ميشكست و گاهي سرم يه به جايي مي خورد گاهي... تا اينكه ديدم دارم از پا ميفتم . اوايل يه كم از كارش ناراحت ميشد ولي بعد از مدتي ديگه ابراز ناراحتي هم نميكرد اصلا حق من مي دونست كه وقتي جوابشو ميدم منو بزنه و من هم اعتراضي نكنم.پارسال يه روز به خودم اومدم و ديدم هر شبم گريه است البته خيلي اوقات پنهاني.خلاصه رفتم خونه پدرم يك هفته هيچ سراغي ازم نگرفت بعد از يك هفته مادرش تماس گرفت وخلاصه با پادرميوني خانواده اش برگشتم.يه كم آرومتر شده بود تا تابستان امسال كه واقعا كابوس زندگي من بود.از تبستون تا حالا خيلي رو خودم كار كردم زندگي را آروم كردم ولي با كوچكترين اعتراضي ميشه همون وحشي كه بود.وحشي بودنش يه طرف غرور كاذبش يه طرف.آنقدر مغروره كه هي كس و دوروبرش نداره .بدون خانواده اش يه آدم تنهاست.تو كتك كاري هفته پيش كاملا داشت خفم ميكرد.بعد كه آروم شد گفت كه طرفش نرم.بهش محبت نكنم.هيچ كاري بهش نداشته باش.هر چند وقت يه بار چيزايي ميگه كه احساس ميكنم بيخود تلاش كردم چون هيچ نتيجه اي نديدم.ديشب بهش گفتم از اون خونه ميرم.صبح گفت برو هر جايي كه ميخواي.واقعا احساس كردم اضافيم و قسم خوردم كه ميرم.حالا اومدم سركار.نمي دونم بايد چي كار كنم؟كجا برم؟حالم خيلي بده خيلي بد...

دوست عزيز ميشه برامون بگيد علت مشاجراتتون بيشتر چيه و چرا شوهرتون عصباني ميشه

تو كارهاش هميشه خيلي اشتباه ميكنه.انگار براش زود بوده كه ازدواج كنه.وقتي ديدم تصميم گيريهاش زندگيمونو داره تحت الشعاع قرار ميده تصميم گرفتم باهاش همفكري كنم.گاهي خودسرانه باز يه كارهايي ميكنه كه واقعا حرص دربياره.مثلا يك عالمه قسط و قرض داريم.حقوق اون به اونا ميره منم كه خرج زندگي را ميدم اونوقت تو اين وضعت به اينو اون پول ميده وقتي بهش اعتراض ميكنم وحشي ميشه.البته قبل از اعتراض با زبون و منطق سعي ميكنم متوجه اشتباهش بشه وقتي واكنشي نشون نميده و مثل ماست فقط گوش ميكنه اونوقته كه من هم يه جوابي بهش ميدمو اون هم...

sorm عزيز برات متاسفم
به نظر من قهر را بايد زماني كرد و خونه پدري رفت كه ديگه قصد برگشت نداشته باشي و فكرت طلاق باشه وگرنه قهر الكي و خونه مادر رفتن جز ابروريزي و ... چيز ديگه اي نداره

تو شرايط بهتر واسش توضيح بده كه ما خودمون بيشتر نياز داريم و... و بعد بهش فرصتي بده تا شايد تغيير كنه اگه ديدي تغييري نكرد سعي كن پول كمي از حقوقت را در اختيارش بزاري تا شايد با فشار مالي به خودش بياد
انشالله موفق باشي

به نظر من کم کم همکاریتو باهاش در امور مالی خونه کم کن تا متوجه بشه بدون همکاری تو ...
اما منظورم هم این نیست که بیخودی و برای لجبازی اینکارو بکنی .مثلا اگه وسیله ای لازم داری یا شخصی یا واسه خونه تهیه کن تا هرچند حقوق خودته اما موجه باشه و اون فکر نکنه باهاش لج میکنی.
بخشش و کمک به دیگران خیلی خوبه اما نه وقتی که خودتون نیاز دارین و گرفتارین.از حق زن و فرزند اصلا درست نیست به دیگران کمک کرد اونم وقتی که پس انداز و اضافی نباشه بلکه خودتون بهش نیاز دارین

سلام
قهر کردن و از خونه رفتنتون نمی تونه کمک خوبی برای حل مشکلتون باشه
می تونید این تنها گذاشتن را در کنار شوهرتون داشته باشید یعنی یه مدت بهش اصلا کاری نداشته باشید
هر چی گفت ... هرکاری که انجام داد .... شما سکوت کنید و اصلا واکنش منفی از خودتون نشون ندهید ... در ضمن قیافه تون هم زیاد تابلو نباشه که دلخورید ... مردها این چیزا رو زود می گیرن
بعد سعی کنید به جای تمرکز روی شوهرتون روی خودتون تمرکز کنید
ببینید مردها اصولا خیلی عاطفی تر از زنها هستن ولی بروز نمی دهند
اگه بخواین می تونید با خونسردی و حفظ آرامشتون روی شوهرتون اثر بگذارید

من هم اصلا دوست ندارم كه قهر الكي كنم.تازگيها احساس مي كنم كه ديگه دوسش ندارم .اون كه زبونن هم گاهي اين كارو كرده.ميرم تا شايد به خودش بياد اگه واقعا دوسم نداره من هم اصراري به اين زندگي ندارم و طلاق مي گيرم.اگر هم دوستم داشته باشه براي برگشتم بايد يه سري تغييرات را توش ببينم اونوقت شايد من هم احساسم بهش برگرده.ما سنتي ازدواج كرديم و تو اين 2 سال منتظر بودم ببينم بالاخره علاقه بينمون به صورت پايدار بوجود مياد .بوده ولي موقتي.كاش اونقدر كه مامان پرسته زن پرست بود .واسه زندگيم خيلي مايه گذاشت.اوايل از اينكه خيلي مامانيه زجر ميكشيدم.طوري بود كه وقتي سرما مي خورد واسه مامانش پشت تلفن گريه مي كرد پدرم در اومد تا تو اين زمينه يه كم متعادلش كردم.چه فايده وقتي اين يه كم خوب ميشه مامان جونش دلتنگي مي كنه.محاله روزي كمتر از دو بار بهش زنگ بزنن.اونوقت من يه آدم مستقل كه وقتي تو دعوا زدهبود دستم شكسته بود تمام تلاشمو كردم تا نرم خونه مامانم و دست گچ گرفتمو ببينه.تازه وقتي دستم شكست ميگفت چيزي نيست من 3روز زجر كشيدم تا اينكه از برادرم كمك خواستم منو بد بيمارستان و دستمو گچ گرفتن.تازه باز به برادرم دروغ گفتم كه تو آشپزخونه ليز خوردم و همسرم هم خونه نيست در حاليكه پيش خودش زنگ زدم.واي اينقدر درد تو دلم ريخته كه ميگم وقتي علاقه اي در كار نيست بهتره تمومش كنم.فقط غصه مادرمو دارم كه ناراحتي قلبي داره و ...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

رستگار جان اينكه گفتم از تابستون تا حالا خيلي سعي كردم يكيش همين كار بود.براي يه مدت احساس كرم خوب شده ولي با كوچكترين انتقادي ميشه همون آدمه قبلي.اين كار فقط اثر ظاهري داره.

وقتي ما انسانها دلمون پره ميخوايم قيد همه چيز را بزنيم اما بعدش متوجه ميشيم كه چي كرديم
لطفا عجله نكن و يه فرصت ديگه به همسرت بده

منو مجبور كرد كه قسم خوردم كه ميرم اگه نرم فكر ميكنه تهديدم مسخره بازي بوده در حاليكه نيست چون اينقدر راه امتحان كردم كه ديگه مغزم كار نميكنه.اگه اين تلاشي كه آخريا كردم و اصلا تو خودم خودخواهي نداشتم خيلي منطقي به مسائل فكر ميكردم را نكرده بودم حتما به كارم شك مي كردم.به نظر شما من بايد عاشق ميشدمو ازدواج مي كردم.تو زندگيم عاشق داشتم ولي هيچ وقت عاشق نشدم.كاش بدونم چه حسي داره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نمي دونم كجا برم پيش مادرم كه نميرم شايد پيش يكي از دوستام.سالگرد عقدمون نزديكه شايد تا اون موقع يه كم به خودش بياد.اصلا نمي دونم دارم چي كار مي كنم ولي اگر برگردم واقعا غرورم لطمه مي خوره حاضرم بميرم تا اينكه اين اتفاق بيفته.بهم بگيد حال كه اومدم بيرون چي كار كنم كمكم كنيد...:325:

سلام

دو سال وقت کمی برا به تفاهم رسیدن و حل مشکلات نیست . اکثرا خانومایی در این وضعیت دوام میارن که پشتوانه مالی و پشتیبانی خانوادگی و . . . ندارن .
اگر تغییری ایجاد نشد از طلاق نترسید . ولی اگر علاقه زیادی به ایشون و زندگیتون دارید ادامه بدید و تحمل کنید .
فرزند دارید ؟

نه.به خاطر اينكه باهاش مشكل داشتم اصلا بهش فكر نكردم.فكر اينكه جلو بچم بخواد منو بزنه واي...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خانواده ام ميگن پسره سالميه يا به قولي شوهر خوب گير نمياد .خانواده دارن.ولي هيچ كس نمي گه اخلاقش بده .از نظر خانواده هاي ايراني پسري كه زن باز و معتاد نباشه هيچ ايرادي نداره .ولي به خدا اخلاق مهمترين اصل زندگيه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:325:

دوست عزیرم

امیدوارم خوب فکر کنی و خوب تصمیم بگیری
اگه تمام تلاشت رو کردی و مطمئنی که درست نمی شه و تغییر نمی کنه و تصمیم قطعیت طلاقه برو خونه مامانت

اما اگه می خوای قهر کنی عاقلانه تصمیم بگیر و با خودش منطقی صحبت کن
به شوهرت بگو از زندگی چی می خواد واقعا دوست داره که جدا بشین ؟
بگو من بخاطر ترس از طلاق این حرفهارو نمی گم اما می خوام کاملا منطقی و بدور از عصبانیت تصمیم بگیریم
بگو باید دست بزنش رو ترک کنه و..

خیلی جدی و محکم اما نه با عصبانیت این حرفها رو بهش بگو و در نهایت بگو اگه نمی خوای تلاشی برای اصلاح خودت و زندگیمون بکنی من مجبورم که ترکت کنم

اما با قهر و لجبازی تصمیم نگیر

ميگه طلاق نمي خواد صرفا براي اينكه از تنهايي مي ترسه چون به جز مامانش و خانواده اش هيچ كس و نداره.تمام چيزهايي كه ازش ميخوام را صحبت كه عرض كنم براش نوشتم.ميگه تو زندگي نمي دونه چي مي خواد واسه همون بهونه مي گيره .هيچ زني دوست نداره زن مطلقه باشه.من به اميد درست شدنش مي خوام برم.اگه نشد بجز طلاق راه ديگه اي ندارم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

imans جان فكر كنم آقا باشي به عنوان يه مرد به نظرت همسرم از زندگي چي مي خواد؟چرا وقتي يه مدت همه چي آرومه بحثهاي جديد و آزاردهنده وارد زندگيمون ميكنه.مثل اينكه ديگه جذابيتي براش ندارم يا اينكه دوست داشتنش كم شده؟همه اين مسائل موقتيه بعد از يه مدت خود به خود درست ميشه و ميگه بهانه گيري بوده
ولي تا اين مسئله كمرنگ بشه من تو خودم اينقدر زجر ميكشم.گاهي ميگم كاش باهاش باب دوستي باز نمي كردم كه با گفتن اي حرفها منو به هم نريزه.

دیشب دخترداییم یه حرف یه جالبی زد البته درستی یا نادرستیشو نمیدونم
میگفت یه زن و شوهری بودن مرد همیشه بی دلیل یا از روی عصبانیت زنشو کتک میزده
زنشم که از این کتکها و جواب دادنا خسته شده بود میگه اون که همیشه منو میزنه یه چوب برمیداره میزاره کنار خودشو وقتی شوهرش از سرکار برمیگشته میرفت جلوش چوب و می داد دستش و میگفت بیا منو بزن اونم چند بار زده بعد دیده نه بابا خانمش همیشه واسه کتک خوردن پیش قدم میشه بعد دیگه خودش خحالت میکشه میره پای زنشو میبوسه...حالا من نمیگم این درسته این کار و بکن اما اگه دوستش داری و مطمئنا خصوصیات خوب دیگری هم داره پس بیشتر راجع به زندگیت فکر کن به عاقبت جداییم فکر کن به این راحتیا نیست حتما دوست داره که نمیخواد ازت جدا بشه می دونی اگه چیزی گفت جوابشو نده تحریکش نکن که دست بزنش گل کنه باهاش با احترام صحبت کن تو که 2سال تحمل کردی با این تفاوت که تو این 2سال اگه حرفی میزد جواب میدادی اما روش زندگیتو عوض کن چند وقت دیگه هم صبر کن تو عصبانیت تصمیم نگیر کاری نکن که پشیمون بشی و راه برگشت نداشته باشی ادمای صبور همیشه موفق ترند
این نظر من اما سعی کن بیشتر فکر کنی و واقع بین باش و اینده رو هم در نظر بگیر

حرفهاي دوستان خيلي عالي بود و منو وادار به فكر بيشتر كرد ولي من الان اومدم بيرون و اون هم به رفتنم اعتراضي نكرد .با كنارش بودن خيلي نتونستم كاري بكنم اين راه يه بار پارسال جواب داده .شايد اين دفعه هم جواب بده.از من سير شده فقط صرفا براي اينكه تنها نباشه طلاق نمي گيره.برا ي اينكه خانواده ام را پريشون نكنم ميرم خونه دوستم.چون شايد از نبود من يه كم به خودش بياد و خوب فكر كنه دوست ندارم پيش خانواده ام خرابش كنم.به اميد اينكه شايد كمي تغيير كنه و برگرده .شايد اينطوري من هم راحتتر با مشكلات كنار بيام.نظرتون راجع به تصميمم چيه؟كمكم كنيد تا بتونم تصميم درست بگيرم.

سلام مجدد
واقعا متاسفم
حالا من گفتم به طلاق هم فکر کنید ولی طلاق آخرین راه ممکن هست و خواستم به مسائل بعد طلاق هم فکر کنید و منظور و هدفم طلاق نبود و نیست .
احتمالا مشکل از دوست نداشتن شما و پشیمونی و اینجور حرفا نیست .
زندگی سخت شده و مشکلات بیش از حد شده . محیط کار و جامعه و درآمد و . . . واقعا ناجوره و اعصاب همه خرابه و آستانه تحمل پایین اومده و . . .
بهتر بود برید خونه پدر و مادرتون . راه بهانه گیری برا دعواهای جدید ایجاد نکنید . امیدوارم همسرتون اینبار برا همیشه کوتاه بیان و به زندگی عادی برگردید .

سلام

اين تهديدها به نظر من چيزيو عوض نميكنه وحتي ممكنه مشكلاتي رو هم واسه خودت بوجود بياره

اگر اون هنوزم دست بزن داره ميتوني از طريق قانوني باش برخورد كني من موارد مشابهشو زياد ديدم

اكثرا نتيجه بخش بوده

موفق باشي

سلام

ببینید شما اگه قهر کنید و برید خونه پدرتون دو حالت اتفاق می افته:
1- یا میاد و با یه معذرت خواهی یا هر چیز دیگه برتون می گردونه خونه
2- یا اینکه به هر دلیلی (مثلاً یا اونم ازتون ناراحته و انتظار داره خودتون برگردین یا اینکه....) نمیاد نازتونو بکشه.

اگه حالت اول اتفاق بیفته که شما خشنود می شین (هرچند مشکل اصلیتون هنوز حل نشده باقی مونده) ولی اگه حالت دوم باشه و شوهرتون نیاد نازتونو بکشه بازم دوتا اتفاق میفته. یا اینکه بعد از یه مدت خودتون خسته میشین و بر می گردین خونه که برای شما خیلی بده و یا اینکه شما هم بر نمی گردید و مسئله وخیم تر می شه و شاید به طلاق بکشه...

حالا دیگه تصمیم با خودتونه که ببینید چه کاری با شرایطتون بهتره.

حالا شوهرتون از این که رفتید خونه دوستتون ناراحت نشه.

سلام بهترین کار اینکه با همسرت برید مشاوره تا این رفتار ناپسند همسرت از بین بره

sorm عزيز بالاخره چيكار كردي برگشتي خونه يا نه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

به نظر من هر موقع برگشتي خونه خيلي اروم و صبور باش و در مقابل بدرفتاري هاش واكنش نشون نده تا شايد خودش از كاراش خجالت بكشه و پشيمون شه

سلام
با قهر کردن و رفتن به خونه ای دیگران مشکلت حل نمیشه
شما داری به نوعی تهدیدش می کنی تا به خودش بیاد و دست از کارش برداره ولی راه حلی که در پیش گرفته ای نمی تونه موثر باشه
اگه پارسال یک هفته سراغت رو نگرفت
اینبار یکماه سراغت رو نمی گیره
بار دیگه شش ماه
و این میشه عادتش
به نظرم اگه توی خونه بمونی و سعی کنی با مهارت های صحیح زندگی ات رو اصلاح کنی زودتر به نتیجه میرسی:72:

دوستان عزيز
بطور كاملا عجيبي قبل از اينكه از سر كار بيام بيرون كه جايي برم خودش زنگ زد تا منو ببينه.من هم باهاش لجبازي نكردم و رفتيم كمي صحبت كرديم ولي مشكلات حل نشده فقط اين مسئله بهونه اي شد كه بدون شكستن غرور و ايجاد آبرو ريزي برگشتم خونه تا با حوصله بيشتر مشكلم را حل كنم.خلاصه نميدونم كه چه اتفاقي بيفته.

sorm عزیز؛ میشه یه مقدار در مورد مسائلی که بین شما و همسرتون به بحث و جدل کشیده میشه رو بیشتر توضیح بدید؟
و همین طور در مورد عکس العملهایی خودتون در اون لحظات؟

سلام خانم محترم
من رضا 34 ساله هستم از كردستان
ميخواهم جزئي از زندگي شخصي خود را به عنوان تجربه برايت بگويم شايد موثر واقع بشه انشاا...
خانم محترم رفتارهايي كه شوهر شما دارد من نيز در اوايل زندگي مشتركم آرام آرام بهم دست داد . همسرم فوق العاده لجباز بود و نيز در آتش حسادت مي‌سوخت . من هرچه او را نصيحت مي‌كردم فايده‌اي نداشت . فوق العاده دوستش داشتم . ديگر شيوه‌اي براي اصلاحش نميتونستم پيدا كنم . التمالسش ميكردم . هديه . تشويق . ترس . نه هيچكدام فايده‌اي نداشت .
بي پرده بگم خانم محترم . اگر بخواهي ازش فاصله بگيري و قهر كني به جرات ميگم به خدا فاصله عاطفيتون صدبرابر ميشه چون فقط كافيه اون به تنهايي و نبود تو عادت كنه ديگر برايش غريبه اي بيش نخواهي بود . تو زني عاطفه داري چرا از عواطف زنانه‌ات استفاده نميكني . چرا دست پايين نميگيري . سعي كن مدير باشي سعي كن براش جذاب باشي سعي كن و بهش بفهمان كه اگر قرار است بميري در خانه او و با دستان او بميري بهتر است تا اينكه بخواهي تنهايش بگذاري . خواهر گلم بعد ببين خودش آرام آرام اصلاح مي‌شود يا نه . اخر تو ميخواهي اينجوري ادبش كني . نه نه نه صدبار ميگم نه - نمي دوني شكستن غرور يك مرد چه دردي دارد . درپايان بازهم ميگم بايد صبور و مدير باشي . همين . قلبشو بدست بيار تا برايت رام شود نه اينكه نقشه ادب كردنشو بكشي . موفق و پاينده باشي.

sorm عزیز؛
موضوعات مرتبط با قهر رو دوستان گفتند.

در خصوص تقسیم بندی بودجه بین خودتون ، کاملا دارید اشتباه عمل می کنید. نقش هاتون رو باید برعکس کنید.
او خرج خانه رو بدهد و مسئول هزینه ها باشد.
در آمد خودتون رو برای پرداخت اقساط (آن مقدار که توانائی دارید و به شرط تملیک - باید بیشتر صحبت کنید) ، تخصیص بدید.

موفق و خوشبخت باشی

بنظر من هم قهر بدترین حالتی که بین زن و شوهرها بوجود میاد مخصوصا با تغییر مکان همراه باشه . سعی کن خونه خودت بمونی و باهاش لجبازی نکنی باهاش آروم حرف بزن هیچوقت صداتو از صدای اون بالاتر نبر خودبخود چنان آروم میشه که باورنمیکنی . وقتی داره اشتباه میکنه بهش تذکر نده بلکه اگر کارشو کرده چیزی نگو و تو یه فرصت مناسب که کنار هم نشستین دستشو بگیر (این بهترین راه ارتباطیه و واقعا موثره وقتی دست طرف توی دستته قلبش واقعا تو مشتته)بعد آروم براش حرف بزن همه رو یه دفعه نگو که قاطی کنه شمرده و آروم بگو یه گوشه اشو بگو . بعد اگه داد زد تو بگو چرا داد میزنی من دارم آروم حرف میزنم خودش آروم میشه . مطمئن باش حداقل 50 درصد از کتک خوردنات بخودت برمیگرده 1- اولین بار سکوت کردی و بهش نشون دادی که برات وحشتناک نبوده 2- خواستی اونو تغییر بدی بدون این که خودت عوض بشی
راستی چند سالتونه؟هردو ؟ شغلتون چیه ؟ میزان تحصیلات؟

سلام به دوستان
در ادامه تداعي عزيز بايد بگم درسته.اولين باري كه كتك خوردم سر يه مسئله كوچيك اينقدر باهاش بحث كردم و مسائل ديگه را پيش كشيدم ( البته از كم ترجربگيم بود )كه عصباني شد و به طرز وحشتناكي منو زد اون موقع عقد بوديم و اين اتفاق تو راهرو بيرو خونشون افتاد واي خيلي غرورم شكسته شد ولي به خاطر اينكه حرف تو دهنش نمي موند و به خانواده اش مي گفت و من هم از اين مسئله متنفر بودم پيش خانواد ه اش جلوي خودم رو گرفتم و به خانواده خودم هم چيزي نگفتم بعد هم كه عصبانيتش خوابيد سعي كرد از دلم در بياره و من هم خيلي راحت ازش گذشتم اين باعث شد كه فكر كنه اتفاق وحشتناكي نيفتاده ولي اون صحنه هيچ وقت از ذهن من پاك نشد.من تو دوران عقدم يه اشتباهي كردم كه مي ترسيدم واسه خانواده ام رو بشه واسه همين خيلي كوتاه اومدم و اين كار باعث ميشد كه اون فكر كنه حق داره.

چرا اشتباه شما؟
اشتباه هر دو نفر.

عزیز من به نظرم شما خودتون پیش ی روانشناس برید که مشکلتون چیه که اینهمه کتک می خورید و بی احترامی و خفت رو تحمل می کنید...در ریشه یابی رفتار ظالم و مظلوم باید بیشتر تمرکز کنید که اون مظلومه چه مشکل شحصیتی داره که می شینه یهش ظلم یشه...قیچی کنید سر این داستانو:160: کسی که طرفشو دوست داره باهاش بدرفتاری نمی کنه ...باقی همه خوش خیالیه...

معذرت ميخوام اينطور حرف مي زنم اما مردي كه اينقدر مغروره كه از تنهايي و ترس از اون كنار شما مونده هرگز به خاطر قهر به دنبال شما نمياد . پس اين راه خوبي براي بازگرداندن زندگي نيست . به نظر من مردي كه كتك زده تا دست شما را شكسته بايد قانوني باهاش برخورد مي كرديد كه متاسفانه شما مونديد و تحمل كرديد و قبح اين عمل زشت را از بين برده ايد . هر چقدر هم كه شما مقصر بوده ايد او اجازه اين كار را نداشته و شما خود به او ميدان داده ايد . ببين الان دو سال از زندگي گذشته و تحمل كرده اي همين طور ادامه دهي ده سال گذشته واو به كتك زدن ادامه داده پول شما را در اين زندگي به باد داده و از همه بدتر عاطفه قلب و احساستان را نابود كرده است . بايد خيلي محكم جلوش بايستيد مطمئن باش الان راحت تر از ده سال ديگر است . او بايد بترسد از بي ابرويي نه شما.

به تاريخ آخرين پست نگاه كنيد.

تو سعي كن خيلي بهش گير ندى اصلأ زياد واسش مايه نذار
به كار خودت برس برو پياده روى برو پيش دوستات سر خودت و گرم كن و قبل از اينكه شوهرت بياد برو خونه غذا درست كن لباس قشنگ بپوش آرايش كن آهنگ بذار اومد واسش برقص بوسش كن بگو خسته نباشيد عشق من
در واقع يه خورده فيلم بازى كن تا جذبت بشه هيچ حرف و گله اى هم ازش اصلأ نكن:72:

دوست عزیزمنم یه عمری تقریبا فیلم و نقش بازی کردم ولی فایده نشد چون همسرم منو به چشم زن نمیدید هزار جور حیله به کار زدم اخرش خودم گرفتار شودم و اخرش دیدم هرچی اون میگه گوش بدم بهتره و گوش دادم و استفاده کرد بااینکه شوهرمه ولی همش حس می کنم داره ازمن و نجابتم سواستفاده می کنه هرچی راهکاره سیباسته زنونه می خونم هیچی نمیشه میگه هرچی من بگم تورو به چشم زن نمی بینم تو الی توبلی ولی باز میخای عشوه ببخشیدا خرکی بیای خودتو مسخره کنی :316:
خدا یکی به من کمک کنه اون همه وجووووووووووووووووووووووو ووووووووووووووووووووووووو ووووودمه:316:

من با هم پرواز کاملا موافقم خودم تا حدی مشکل تورو دارم! فعلا دارم سعی میکنم خیلی عصبانیش نکنم اما بعضی وفتا میگم تا کی میتونم جلوی اشتباهاتش چیزی نگم! خودمم موندم چطور این همه تحقیر رو تا حالا تحمل کردم! ولی حس میکنم مهارت های طرز رفتار باهاشو جوری که خودمم عذاب نکشم ندارم واقعا کی میتونه به زن هایی مثل ما کمک کنه! یاد این افتادم که از ماست که بر ماست ای کاش یه نه میگفتم و خودمو اینطور بد خت نمیکردم ولی از شما میپرسم شما که از نظر مالی مستقلی چرا تا حالا این هه تحمل کردی؟