همسرم به خاطر هر چيز بي اهميتي با من بد رفتاري مي كنه

با سلام و خسته نباشيد خدمت دوستان و مديران گرامي
من چند روزي كه به سايتتون مراجعه مي كنم و از مطالب مفيدش استفاده مي كنم و از زحمات همه قدر داني مي كنم.

من 5 ساله كه ازدواج كردم 2 سال نامزد بود و 3 ساله كه عروسي گرفتيم.الان 23 سالمه و همسرم 30 سالشه بچه هم نداريم. تو اين مدت مشكلاتي داشتيم كه الهي شكر تا حدي رفع شده.
فقط يه مشكلي هست كه هيچ وقت نتونستم حتي براي يك بار هم كه شده حلش كنم و اون هم اينه كه همسر من سر موضوع هاي بي اهميت با من بدرفتاري مي كنه(مثلا حواسم نيست چند تا قطره اب مي ريزه رولباسش سريع اخم مي كنه نوچ مي كنه:300: يا وقتي پياده تو خيابون مي ريم پام به كفشش بخوره اخم مي كنه و مي گه حواستو جمع كن:324:، مي خواهيم بريم بيرون اگه عجله نكنم ناراحت ميشه ، يه كاري تو خونه بكنه خسته بشه اخم ميكنه ، حتي اگر كس ديگري اشتباه كنه تلخي رفتارش با منه و ....)
نمي دونم مشكل از كجاست وقتي اين رفتارها را مي كنه خيلي ناراحت مي شم حتي بعضي وقتها نمي تونم خودمو كنترل كنم و عصباني مي شم.لطفا راهنماييم كنيد:323:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

هيچ كس راهنماييم نمي كنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خواهش مي كنم راهنماييم كنيد ببينم مشكل از كجاست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام آوین عزیز

خواهرم بهتر نیست بهش بگی باهاش حرف بزنی بگی که این جور رفتارهاش اذیتت می کنه ..........

تاحدودی به برخورد وعکس العمل وسیاست شما بستگی داره ...... تو چنین مواردی منت کشی اصلا نکن ... لوس می شه....اگه قراره کسی هم ناز کنه این شمائین نه ایشون......

از اخلاقهای ایشون وخودتون بیشتر بگو ....... شما در مشکلات زندگی بیشتر مراعات می کنین یا ایشون ........

سلام آوين گرامي
با توضيحاتي كه داديد به نظر مي رسد كه همسر شما شخصيت وسواسي داشته باشد. اينگونه افراد درون گرا،‌ و به جزئيات زيادي گير مي دهند. آنها قوانين نامرئي در ذهن خودشون دارند كه گاهي خودشون هم نمي دانند.:305:
(اين افراد بعد از سخت گيريهاشون ، ممكن است تا اندازه اي خودشون دچار احساس گناه بشوند. آنها به خودشون بيشتر از ديگران گير مي دهند، لكن ديگران متوجه نمي شوند.)
يك راه اساسي رفتار با اينگونه افراد اينست كه با آنها همدلي و هم حسي كنيد. پذيرا باشيد و حداقل در حالت زباني با آنها بحث نكنيد و حالت حمايتي داشته باشيد. اينگونه افراد بسيار به مهرباني و تائيد حساس هستند و در هر شرايط سختي اگر بتوانيد حداقل در كلام گرم و خوشرو باشيد (همان اصطلاح ناز كشيدن)، خيلي خوب مي توانيد او را پيرو خود كنيد.

اما در دراز مدت همانطور كه ثمين 1360 گفته هست بايد بازخورد مناسب بگيرد.
يعني وقتي زمان مشكل گذشت و شما همراهي و همحسي كرديد. مثلا چند روز بعد يا چند هفته بعد. با اشاره كوتاهي به اتفاقي كه افتاده هست. براي او بگو كه اهميت اين موضوعات جزئي هست و تو (يعني شوهرت) نبايد خودت را آزاد بدهي.

مشاوره حضوري اگر همسرتون بيايد و با شخصيت خودش آشنا بشود مي تواند كمك كننده باشد.

سلام

در محیط بیرون از خونه هم همین اخلاق و رفتار رو داره و با بقیه هم همینطور رفتار میکنه ؟
اگه همیشه اخلاقشون این هست و با همه اینطور هستن احتمالا آستانه تحملشون پایینه و آدم حساسی هستن و . . . که باید از روانپزشک و مشاور کمک بگیرن .
ولی اگر فقط با شما این رفتار رو دارن باید بیشتر به دلایل این مساله فکر کنید .
کوتاه اومدن های بیش از حد معمول و تحمل بیش از اندازه این رفتار و مطرح نکردن اینکه اذیت میشید و سن کم شما و . . . و خیلی دلایل دیگه میتونه در این رفتار همسرتون تاثیر داشته باشه .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ثمین1360

سلام آوین عزیز

خواهرم بهتر نیست بهش بگی باهاش حرف بزنی بگی که این جور رفتارهاش اذیتت می کنه ..........

تاحدودی به برخورد وعکس العمل وسیاست شما بستگی داره ...... تو چنین مواردی منت کشی اصلا نکن ... لوس می شه....اگه قراره کسی هم ناز کنه این شمائین نه ایشون......

از اخلاقهای ایشون وخودتون بیشتر بگو ....... شما در مشکلات زندگی بیشتر مراعات می کنین یا ایشون ........

---

ثمين جان ممنونم از راهنماييت
چند دفعه باهاش صحبت كردم اوايل با ناراحتي بعد كه فهميدم با عصبانيت و ناراحتي كاري پيش نمي ره موقعي كه آروم بود و حوصله داشت باهاش حرف زدم(بهش گفتم كه اين جور رفتارها منو بهم مي ريزه) ولي ....

هر سياستي كه به ذهنم رسيده اجرايي كردم(با عصبانيت ، با ناديده گرفتن، با كم محلي، با منت كشي، با خوشرويي) هيچكدام باعث نشد كه همسرم دست از اين كارهاش برداره.


وقتي ازدواج كرديم هر دو سال اول دانشگاه بوديم همسرم صبح تا ظهر سركار بود ،ظهر تا عصر دانشگاه، شب هم كه شام مي خورد و مي خوابيد.تو زندگي كار و ادامه تحصيل از همه چيز براش مهمتره.

فكر مي كنم در مشكلات زندگي من بيشتر مراعات مي كنم.
قبلا كه درس داشت وقت نداشت به زندگيمون و مشكلاتمون برسه. الان كه درسش تموم شده اصلا اهميت نميده.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام آوين گرامي
با توضيحاتي كه داديد به نظر مي رسد كه همسر شما شخصيت وسواسي داشته باشد. اينگونه افراد درون گرا،‌ و به جزئيات زيادي گير مي دهند. آنها قوانين نامرئي در ذهن خودشون دارند كه گاهي خودشون هم نمي دانند.:305:
(اين افراد بعد از سخت گيريهاشون ، ممكن است تا اندازه اي خودشون دچار احساس گناه بشوند. آنها به خودشون بيشتر از ديگران گير مي دهند، لكن ديگران متوجه نمي شوند.)
يك راه اساسي رفتار با اينگونه افراد اينست كه با آنها همدلي و هم حسي كنيد. پذيرا باشيد و حداقل در حالت زباني با آنها بحث نكنيد و حالت حمايتي داشته باشيد. اينگونه افراد بسيار به مهرباني و تائيد حساس هستند و در هر شرايط سختي اگر بتوانيد حداقل در كلام گرم و خوشرو باشيد (همان اصطلاح ناز كشيدن)، خيلي خوب مي توانيد او را پيرو خود كنيد.

اما در دراز مدت همانطور كه ثمين 1360 گفته هست بايد بازخورد مناسب بگيرد.
يعني وقتي زمان مشكل گذشت و شما همراهي و همحسي كرديد. مثلا چند روز بعد يا چند هفته بعد. با اشاره كوتاهي به اتفاقي كه افتاده هست. براي او بگو كه اهميت اين موضوعات جزئي هست و تو (يعني شوهرت) نبايد خودت را آزاد بدهي.

مشاوره حضوري اگر همسرتون بيايد و با شخصيت خودش آشنا بشود مي تواند كمك كننده باشد.

---

از شما بابت راهنماييهاتون ممنونم
شما شخصيت همسر من را خوب شناختيد. اوايل كه ازدواج كرده بودم اصلا نمي فهميدم چرا اين رفتارها را ميكنه و من بدترين عكس العمل را نشان دادم (همان بحث كردن).
بعد كه روش خودم را عوض كردم همان خوشرويي و در كلام گرم بودن ولي جوابي نگرفتم.:316:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط imans

سلام

در محیط بیرون از خونه هم همین اخلاق و رفتار رو داره و با بقیه هم همینطور رفتار میکنه ؟
اگه همیشه اخلاقشون این هست و با همه اینطور هستن احتمالا آستانه تحملشون پایینه و آدم حساسی هستن و . . . که باید از روانپزشک و مشاور کمک بگیرن .
ولی اگر فقط با شما این رفتار رو دارن باید بیشتر به دلایل این مساله فکر کنید .
کوتاه اومدن های بیش از حد معمول و تحمل بیش از اندازه این رفتار و مطرح نکردن اینکه اذیت میشید و سن کم شما و . . . و خیلی دلایل دیگه میتونه در این رفتار همسرتون تاثیر داشته باشه .

---

از شما هم تشكر مي كنم
در مورد اين رفتارش با ديگران اگر هم ناراحت بشه،بروز نميده ولي در برابر من هم زودتر ناراحت مي شه هم بد رفتاري مي كنه

شما باید با برنامه ریزی درست و زمان بندی شده؛ خود رو به روحیه ی همسرتون نزدیک کنید؛ یعنی محبت و عشق ورزی رو در سر لوحه ی کارتون قرار بدید و سعی بکنید یکی در میون همون حرفی که جناب مدیر همدردی عزیز فرمودند؛ بعد هم حتما سعی کنید یه لیست از این جور موارد رفتاری که همسرتون دارند و شما رو اذیت میکنه تهیه کنید و احساسی رو که در اون لحظه از اون رفتار همسرتون به شما دست میده رو بنویسید؛ در کنارش اون رفتاری رو که دوست دارید با شما انجام بشه رو هم بیان کنید! این جوری هم یه احساس و انگیزه ی خوبی پیدا می کنید برای ادامه ی راه و هم یه برنامه می ریزید که در موقعیت های مناسب و در زمان هایی که از لحاظ بار عاطفی بیشتر به هم نزدیک شدید یکی از اون رفتارها رو به ترتیب اولویت و اهمیت بیان کنید و خواسته و انتظارتون رو هم خیلی با محبت بیان کنید!:46:
مطمئنم که شما می تونید با برنامه ریزی به هدفتون برسید! اصلا هم نگران نباشید!:72:

del عزيز از راهنمايي شما هم ممنوم:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

با همسرم صبحت كردم قبول كرده بريم پيش مشاوره به نظرتون با اين مشكلي كه داريم همسرم تنها بره پيش مشاوره يا باهم بريم؟
مشاور زن يا مرد؟

??????????????????????؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عزیز دلم به نظر من برای جلسه ی اول شما تنها پیش یه مشاوره متخصص؛ فرقی نمی کنه زن باشه یا مرد؛ فقط از تجربه اش مطمئن باشید برید و اصل موضوع و مشکلتون رو بیان کنید؛ همون چیزهایی که برای ما گفتید؛ و برای جلسه ی بعدش همراه همسرتون برید! این جوری در شناختی که به مشاوره هم دادید بیشتر کمک میشه!:43:

خب خوبه كه قبول ميكنه كه پيش مشاور برين. حالا عجله نكنيد، پيش مشاور برين تا ببينيم چي ميگه و بعد بيايين تا در موردش بيشتر بحث كنيم.

دوستان عزيزم همسرم دو ماه ديگه يه امتحان مهم داره ميگه بعد از امتحانش بريم پيش مشاوره. تا اون موقع منو راهنمايي مي كنيد؟

دقیق از خودت بگو که تا حالا چه کارهایی رو به چه روشهایی انجام دادی ...؟؟؟

اي مون عزيز
چند دفعه وقتي اين رفتار را با من مي كرد كم محلي مي كردم، ولي حتي اون متوجه نمي شد دليل كم محلي من چيه
بعضي وقتها وقتي اين رفتارهاي را مي كرد با عصبانيت پاسخش را مي دادم كه وضع بدتر مي شد و دعوا و گريه و ...
چند مدت بعد از رفتار هاش هيچ عكس العملي نشان نمي دادم حتي بعضي وقتها تاييدش هم مي كردم و مي گفتم تو راست ميگي ولي رفتارش عوض نشد.

چند ماهي هست وقتي ازش ناراحت مي شم اصلا براش مهم نيست و هيچ توجهي به من نمي كنه، همه اش دنبال كار هاي خودشه انگار نه انگار كه من هم آدم هستم و همه اش دارم براي زندگيمون و اون زحمت مي كشم.ديگه از اين وضعيت خسته شدم.

سلام دوست عزیز،امیدوارم که مشکلتون حل شده باشه.اما اگه هنوز ادامه داره میتونم با اطمینان بهتون بگم که علت این رفتارهای شوهرتون احساس منفی هست که در زمان وقوع اون اتفاقات به قول شما جزئی بهشون دست میده.
اگه شما بتونی اون احساس منفی رو تشخیص بدی و بهش نشون بدی که درکش میکنی به مرور میتونی کمکش کنی که اوتا رو کنار بذاره.

اعتماد عزیز دقت کنید که مراجعه کننده این تاپیک بیشتر از شش ماه است که به تاپیک مراجعه نکرده :72::72: