+حدود 2 ماهي ميشه كه باهم قهر هستيم و هردو در بي تفاوتي بسر مي بريم

با سلام
من قبل از مطالعه اين سايت ، بارها به مشاوران مختلف مراجعه كرده ام ولي متاسفانه نتايج مطلوبي نگرفته ام .من مشكلات متعددي با همسرم دارم و در حال حاضر رابطه ما آنچنان تخريب شده كه ديگر تقريبا" اميدي به بهبود آن ندارم .....مدت 5 سال است كه ازدواج كرده ام و فرزند هم نداريم من 32 ساله و همسرم 44 ساله هستند.همسرم فردي بسيار مقيد به اخلاق و رفتار اجتماعي است . چارچوبها و عقايدي دارد كه اصلا" حاضر نيست از آنها عدول كند ....حاضر به گذشت و بخشش در زندگي نيست ... من و خانواده ام را مقصر تمامي مشكلات زندگيمان مي داند و متاسفانه نيم نگاهي به عملكرد خود در اختلافات زندگي مشترك نداشته و از همه بدتر اينكه ما دونفر نميتوانيم راجع به مشكلاتمون با هم صحبت كنيم ....چون هميشه حرفهامون باعث سو تفاهم ميشه و البته من در بعضي جاها حساسيت نشون ميدم و اون هم عصباني شده و مكالمه ما به دعوا منجر ميشه.....و جهنمي بپا ميشه كه از حرف زدن خودم پشيمون ميشم...در ضمن اصلا" هم با رفتن پيش مشاور موافق نيست و معتقد است منهم كار بيهوده اي مي كنم كه به مشاور مراجعه ميكنم.الان هم حدود 2 ماهي ميشه كه باهم قهر هستيم و هردو در بي تفاوتي بسر مي بريم و بي توجه از كنار هم ميگذريم و حتي سعي ميكنه موقع حرف زدن در حد چند كلمه بمن نگاه نكنه ..... اوضاع خيلي بدي دارم ...حتي طي اين دو ماه دو بار تا جلوي دادگاه هم رفته ام كه درخواست طلاق بدم ولي باز پشيمون شدم وجالب اينكه خودش هم هيچ اقدامي نميكنه و فقط ميگه كه ديگه هيچ دلخوشي توي اين زندگي نداره و ديگه براش فرقي نميكنه كه چه پيش خواهد آمد. لطفا" كمكم كنيد تا از اين سردرگمي در بيام و بتونم تصميم درستي بگيرم ....واقعا" در مواجهه با اين آدم من درمانده و مستاصل شدم ....!!!!!!!!!

سلام
" من و خانواده ام را مقصر تمامي مشكلات زندگيمان مي داند "مي شود در مورد اين جمله بيشتر توضيح بدهيد و همچنين بگوئيد كه مشكل از كجا شروع شد و اصلا دعوا بر سر چيست؟؟وچرا همسر شما مي گويد كه هيچ دلخوشي از اين زندگي ندارد؟؟
من و دوستان همدردي در خدمت شما هستيم.

سلام دوست عزيز ورودت را به تالار تبريك مي گم
قبل از هر چيز بهتره كمي ارام باشيد و برايمان توضيح دهيد كه مشكلات شما بر سر چه مي باشد ؟ شما خيلي كلي توضيح داديد چند نمونه از مشكلات و اختلافات را شرح دهيد

سلامbluesky ،:72:

به تالار همدردی خوش اومدی .

چقدر پریشونی و چقدر بیقرار ...
حتما می دونی که برای اینکه بتونی راه درستی رو در پیش بگیری باید بتونی آروم باشی ...
خیلی خلاصه از مشکلاتت حرف زدی و از ریشه ی اختلافاتتون چیزی نگفتی . قطعا همه چیز از اول این شکلی نبوده و یا یک دفعه به این شرایط گرفتار نشدی ...
به هر حال با توجه به نوشته ی کوتاه شما به نظر می رسه بخش عمده ای از مشکلات ناشی از عدم آشنایی شما با مهارتهای ارتباطی ست .

دوست من ،
برات چندتا لینک می زارم . لطفا اونها به اضافه ی مشکلات سایر اعضاء در تالار " مشاوره خانواده - ارتباط مراجعان و مشاوران "رو با دقت مطالعه کن و دوباره در همین پست به ما ملحق شو و بگو چی فکر می کنی .

- http://www.hamdardi.net/forumdisplay.php?fid=57
- http://www.hamdardi.net/forumdisplay.php?fid=12

موفق باشی .

سلام bluesky
از شما به خاطر این همه اعتماد و بیان مسائلتون در تالار همدردی تشکر می کنم.
نخست به یک نکته مهم اشاره می کنم. از آنجا که این شما هستید که اکنون مراجع و سئوال کننده هستید، لذا من در پاسخ به تغییرات و مسائل شما اشاره می کنم. این بدان معنا نیست که همسرتون مشکلی ندارد یا خدایی نکرده فقط شما مقصر هستید. چون به هیچ وجه بنده اینجا قاضی نیستم. من صرفا روی آن بخشی انرژی می گذارم که مربوط به شماست و تغییراتی که شما می توانید اعمال کنید و به تبع آن موجب تغییر همسرتون شوید. (پس امیدوارم سوء تفاهم پیش نیاید که خدایی نکرده من به نقاط ضعف همسرتون توجه نکرده ام)

من می خواستم لینک «مقصر من هستم یا شوهرم؟!!» را براتون قرار دهم، دیدم اتفاقا شما آنرا مطالعه کردید. پاسخی که در ذیل همان لینک قرار دادید اینه:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bluesky

متاسفانه مردها اغلب زنان را به دليل برخي ازاين احساسات و روحيات تحقير كرده و نه تنها درك نمي كنند بلكه سعي در از بين بردن اعتماد بنفس زنان دارند.اميدوارم روزي مردها اينو بفهمند كه يك زن در زندگيش فقط محبت ، احترام و اعتماد ميخواد.

---

یکم : این اولین و مهمترین نکته ای هست که می تواند به شما کمک کند. چه نکته ای؟
اینکه احتمالا مهارت گوش دادن شما ضعیف باشد. یعنی هنگام شنیدن مطالب در ذهن خود به دنبال پیگیری استدلالهای خودتون باشید و نتوانید با همسرتون هم حسی داشته باشید. شما مقاله فوق که هدفش این بوده است که در زندگی زناشویی دنبال مقصر نباشیم را خواندید، اما در پاسخ انتهایی که داده اید. باز روی آقایان تمرکز کرده اید(نمی گویم نظرتون اشتباه هست، اتفاقا صحبتتون درست است)، اما نشان می دهد که تاثیر عملی کمی از این مقاله گرفته اید.

دوم: نکته مهم دیگر اینست که دیدگاه شما نسبت به مشاوره صحیح نمی باشد. هیچ مشاوری برای شما تصمیم نمی گیرد یا مشکل شما را حل نمی کند. در واقع مسئولیت تغییر و اصلاح صرفا بر دوش مراجع است. یعنی اگر به مشاوری مراجع کردید، اما در ذهن خود دنبال روشهایی برای تغییر همسرتون بودید، یعنی جلسه مشاوره پیشاپیش شکست خورده است. لذا نکته بعد از دل این مطلب در می آید:

سوم: وقتی به جلسه مشاوره می رویم، باید تمام حساسیتمون روی نقش خودمون باشیم. ما نمی خواهیم در جلسه مشاوره یاد بگیریم که چگونه همسرمان را تغییر دهیم. ما می خواهیم نقاط ضعف خود را کاهش بدهیم و روشهای رشدی و ارامش بخش جدیدی را به خزانه مهارتهای خود بیفزاییم. در واقع می خواهیم مدیریت تنش های زندگی را در دست بگیریم.(در این صورت اگر یکی از همسران هم به مشاوره نیاید ، باز هم امکان حل مسائل وجود دارد.)

چهارم :
به نظرم شما فرد زیرک ، دقیق و آگاهی می آیید. این را از ارسالهایی که در تالار همدردی داشتید می گویم، اما احتمالا نقاط ضعفی در نحوه نگرشتان به زندگی زناشویی دارید و همین طور بی مهارتی ها هم وجود دارد که می تواند در صورت بر طرف شدن آنها ، مسیر زندگی شما را بهتر کند.
من در ذیل بر اساس گفته های خود شما در تالار بعضی آنها را با اجازه مورد واکاوی قرار می دهم.

الف: نیاز به آگاهی و مهارتهای مرز های خانواده، هم احساسی با همسر به جای خانواده، و عدم استفاده از برچسب ها (مانند کینه از خانواده)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bluesky

متاسفانه همه جنگ و دعواهاي ما از خانواده من شروع شد و حساسيتي كه همسرم نسبت به برخي رفتارهاي آنها نشون ميداد و در حال حاضر كينه بسيار شديدي از من و خانواده ام به دل دارد

---

ب : عدم شناسایی لایه های شخصیتی همسرتون (ا زسطح به عمق: 1 - رفتار و گفتار ، 2 - احساس، 3 - باور و افکار ، 4 نیازها) ، لذا قضاوت شما روی لایه اول که سطحی هست متمرکز است یعنی رفتار و گفتار.
اگر او نسبت به لباس و قیافه شما گیر می ده، باید از مرز این رفتارش بگذری، احساسش را درک کنی، با باورها و افکارهایش آشنا بشوی، تا به نیازهای او به رسی و آن را ارضاء کنی.
برچسب تنوع طلبی و .... منجر به خطای هاله ای و حاشیه ای به موضوع شده و شما را از شناخت واقعیت مسئله دور می کند.
همچنین وقتی شما احساس قلبی نسبت به شاد کردن همسرتون ندارید(مثلا با تغییر شکل و ...)، پس طبیعتا هر کدام شما دنبال ارضاء نیازها و خواست های خودش هست. پس به تبع آن مشکلاتی که شما دارید اجتناب ناپذیر است.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bluesky

ايراد گرفتنش بيشتر در مورد قيافه و لباس پوشيدن منه تا خونه و وسايل خونه يا غذا .....آدم بسيار تنوع طلبيه .....دلش ميخواد من هرروز يه شكل باشم از رنگ مو گرفته تا ريز ترين جوش روي صورت من انتقاد ميكنه از تن صدا....از حرف زدن .....خلاصه اخلاق و رفتار و همه چيز كه به شخص من يا رفتارهاي اجتماعي من مربوط ميشه .......البته بايد بگويم كه خداراشكر قيافه معمول و متناسبي دارم و بگفته اطرافيان فرد خوش پوش و مرتبي هم هستم ولي قلبا" دوست ندارم هر روز يك شكل باشم تا نظر همسرم را جلب كنم

---

ج : تغییر محور زندگی. گاهی آن چیزهایی که در ظاهر درمان می شود، شاید خودش درد زندگی ما باشد. بعضی وقتها تمرکز روی حاشیه های زندگی منجر به باد دادن اصل زندگی می شود.
اینکه به کار و تحصیل بسان مسکن یا مواد مخدر آرام بخش نگاه شود، و برای درمان دردهای زندگی اقدام عاجل نگردد، خودش می تواند مشکلات را شدیدتر کند.
لذا تغییر نگاهتون در اینجا می تواند به شما کمک کند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bluesky

اوضاع بسيار بسيار بديه ...... اگه سر كار نميرفتم و درس نمي خوندم مطمئنم تا الان بايد توي تيمارستان مي بودم.

---

د: موضوع زیر هم در گفته هایتان باز اشاره به این دارد که روش و نحوه نگرش شما ناکارآمد است. اگر دیدگاه زیرین که اشاره کردید، دیدگاه صحیحی بود، پس باید الان شما در موقعیت بهتری قرار داشتید.
ما در زندگی زناشویی بسیار اوقات می شود که تن به کارهایی می دهیم که علاقه نداریم ، اما برای نمود محبت، و مسئولیت و انعطاف پذیری و انجام وظیفه لازم است.
مثلا من شاید هرگز علاقه نداشته باشم که نیمه شب از خواب برخیزم و نوزادم را ساکت کنم. تا خانمم استراحت کند. آیا این گفته من خیلی منطقی و جالب هست و زندگیم را پر نشاط و پر هیجان می کند.
در واقع عشق چیزی نیست که از آسمان در یک خانواده ای بیفتد و در خانواده ای نیفتد، بلکه عشق بذر کوچکی هست که در همه خانواده ها وجود دارد، این به باغبانی همسران مرتبط است که آیا می توانند به موقع به این بذر ، اب بدهند، آفت زدایی کنند ، نور برسانند ، کود بدهند ، یا .... هر کدام منتظرند دیگری نقشش را انجام دهد.
مهم این نیست که کدامیک از همسران نقش بیشتری در پرورش این بذر عشق داشته باشند، مهم اینست که نتیجه آن زندگی را آنچنان زیبا می کند که هر دو طرف از آن بهره می گیرند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bluesky

چه دليلي داره كه فقط براي جلب رضايت همسر به كارهايي كه خودمون علاقه نداريم تن در دهيم . مثلا" همسر بنده آدم تنوع طلبي هست و اگر من امروز رنگ مويم قهوه اي باشه با ديدن همكار خانمش با رنگ موي بلوند از من ميخواهد كه رنگ مويم را تغيير بدم يا با اينكه من از آرايش مصنوعي متفرم مرتبا" من را با خانمهاي هنرپيشه تلويزيون مقايسه ميكنه و ميخواد كه مثلا" ابروهايم را تاتو كنم و بايد بگم اينجور موقعها واقعا" از خودم بدم مياد كه چرا بايد( از ترس اينكه همسرم را با وجود اينهمه قيافه هاي رنگي و اجق وجق توي خيابون از دست ندم )مثل يك عروسك خيمه شب بازي باشم عليرغم اينكه موقعيت شغلي خوبي دارم و خدا را صد هزار مرتبه شكر بدون آرايش كردن هم هميشه چهره مطلوبي دارم. بنظر من خواسته هاي آقايون حدومرز نداره لااقل همسر من كه اينطوره.

---

هـ : این بند هم مانند بند فوق هست. آیا این نظری که در ذیل داده اید، شما را به همان مسیری که دوست داشته اید برده یا می برد؟!
اگر به زندگی به عنوان یک جدل، یا یک مبارزه بین زن و شوهر برای تصاحب حقوق بیشتر نگاه کنیم، نتیجه آن قطعا خوشایند نخواهد بود.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bluesky

ميدونيد ميخوام بگم شايد وقتشه كمي هم ياد بگيريم طور ديگه اي با مردها رفتار كنيم .....واقعا" نمي فهمم آيا ما زنها فقط زاده شديم تا به مردها محبت كنيم؟ پس خودمون چي مي شيم ؟ چرا فقط ما بايد مراقب باشيم تا خداي نكرده شوهران عزيزمون گمراه نشن ؟ و چرا حق همه كاري دارن و بعد باز هم توقع محبت و مهرباني از همسرشون ؟و تمام عمر نگران اين باشيم كه نكنه يكنفر ديگه هم توي زندگيمون باشه و جالب اينكه اغلب مواقع همه شرايط براي يك زندگي خوب از جانب خانم فراهم ميشه ولي آقا با حس هوسرانيش چه كار كنه ؟

---

خانم bluesky
به نظرم بیشتر از هر مشاوری، یا حتی بیشتر از همسرتون، شما می توانید بر اساس توانایی و درکتون و روشی که پیش می گیرید، زندگی را مدیریت کنید.
تا وقتی خودتون را منعفل می دانید، و شوهرتان را مختار و فاعل و حق انتخاب و مدیریت را از خود سلب می کنید، مجبورید خود را شکست خورده افکار شوهرتان بدانید.
اگر این زندگی بخواهد اصلاح شود، تنها راهش اینست که خودتان را در جایگاه مسئولانه تری بنشانید، و مدیریت تغییر این زندگی را به عهده بگیرید. برای اینکار به جای اینکه بخواهید کسی را مقصر بدانید، یا در برابر دیگران یا مشاوران مقاومت کنید، بهتر است سعی کنید راه هایی که تا کنون نرفته اید را در پیش بگیرید تا نتایجی را به دست بیاورید که تا کنون به دست نیاورده اید.

توصیه می کنم به دقت مقالات و مطالب آموزشی ما را مطالعه کنید، همچنین باز هم حضوری به مشاور خانواده مراجعه کنید، ولی این بار سعی کنید شروع به انجام مهارتها بگیرید.
فراموش نکنید تا ما بینش خود را به زندگی عوض نکنیم و مهارتهای جدید را به کار نگیریم ، چیزی عوض نمی شود.
اگر ما همان فکر قبل را داریم و اگر همان کارهای قبل را می کنیم ، پس مطمئن باشید که همان نتایج قبل را خواهیم گرفت.

نکته آخر: توجه به زمان
فراموش نکنید اگر خیلی خوب عمل کنید نیاز به زمان دارید تا به تدریج شاهد تغییر در زندگی باشید.
همچنین باید به این نکته توجه کنید، اگر ما در حل یک مشکل مثل زندگی ناتوان هستیم ، پاک کردن صورت مسئله و خروج از زندگی پایان مشکلات ما نیست، یعنی دوباره پا در میدان جدیدی با مشکلات جدیدتری (که گاها خیلی شدیدتر هست)، می گذاریم و باز هم به خاطر بی مهارتی ممکن است مضطرب، پر تنش و نا آْرام بمانیم.

می شود جزییات بیشتری درباره خودتان و همسرتان و رابطه تان و کارهایی که او بد می داند را بیان کنید؟؟؟اختلافات شما چه چیزهایی هستند؟؟

دوستان عزيز واقعا" از حس همدردي و همياري شما متشكرم .
از اينكه نميتونم جزئيات را كاملا" شرح دهم عذرخواهي ميكنم ميدونم كه تك تك شما قصد كمك كردن داريد ...

راهنماييها ونكات ارزنده "مدير همدردي" من را تا حدودي آرام و متوجه مشكلات خودم كرد و صادقانه بايد بگم مهارتهاي ارتباطي من با همسرم ضعيفه وشايد يك دليلش اين باشه كه همسرم مردي بسيار مبادي آداب است و بعضي اوقات و نه هميشه رفتار خشكي داره .....همين باعث ميشه كه من در حرف زدن و يا حتي شوخي كردن باهاش مي بايست جانب احتياط را رعايت كنم تا بهش بر نخوره و يا اگه از مشكلات كاري ام صحبت ميكنم بجاي گوش كردن ، در همون ابتداي كلام من را متهم ميكنه كه نه مثلا" بايد اينطوري رفتار كني .....و منكه فقط قصد درد دل داشتم و نه گوش كردن به نصيحت، از گفته خودم پشيمون ميشم و همواره بمن خرده ميگيره كه تو انتقاد پذير نيستي .......البته من واقع بين هستم و تا حدودي هم قبول دارم كه شايدبراحتي انتقادنپذيرم ولي انتقاد كردن بجاي همدرددي از جانب همسرم و آنهم در اغلب مواقع ،واقعا" آزار دهنده است.

باز هم از احساس مسئوليت شما متشكرم .

خوشحالم از راهي كه پيدا كرديد و مي توانيد مهارتهاي ارتباطيتان را با همسرتان افزايش دهيد.

خانم آسمان آبی

در حرفهای شما نکات مثبتی وجود دارد .
شما برای طلاق تردید دارید ...
شما در زندگی مشترکتان مشکل مهمی ندارید چون گاهی از بی مشکلی برای خودمان مشکل ایجاد میکنیم تا سرگرم باشیم .

اما نکات منفی .
شما در زندگی انگیزه ندارید
شما به گفته خودتان حساسیت به خرج میدهید و گفتگو را خراب میکنید .
هر دوی شما گفتگوهای بی نتیجه دارید( به عبارتی جر و بحث دارید که عملی ناپسند است چون همیشه یک شیطان در میان شما آتش به پا میکند) .

آیا شوهرتان را دوست دارید؟ من که فکر میکنم هردوی شما یکدیگر را دوست دارید.
بیایید از بحث بپرهیزید چرا حرفهایی میزنید که به نزاع منجر شود شما که تحصیل کرده هستید چرا بحثهای خوب پیش نمیکشید...

عمدا از هر بحثی که در میانش موضوع خانواده های شما یا ایشان باشد پرهیز کنید اما لطفا با روی خوش ...

بگذارید او آسمان آبی شما باشد و شما خورشید آسمان او ..یعنی مایه شادی و امید و دلگرمی او در زندگی باشید ...

سلام خانم آرزو

بسيار با نظر شما موافقم و تحليل بسيار عالي اي بود.
موفق باشيد.

خانم آرزو از توجه وراهنمايي شما بسيار ممنونم. باور كنيد كه منهم هيچ علاقه اي به بحثهاي بي مورد و حساسيت داشتن ندارم ، ولي ناخواسته در مواجهه با بحثها و برداشتهاي همسرم از خودم و خانواده ام ،عكس العمل نشون ميدم البته مدتي است كه رويه سكوت را درپيش گرفته ام يعني همسرم يكريز حرف ميزنه و حتي بد وبيراه هم ميگه و من سكوت ميكنم.
واقعيت اينه كه من مدتهاست كه ميدونم قهر و دعواهاي ما بسيار بچه گانه و بي ارزش است ولي ايكاش همسرم هم با چند نفر افراد بيطرف كه از بيرون به زندگيمون نگاه كنند هم صحبت ميشد تا مي فهميد بقيه افراد چه مشكلات بزرگي دارند و ما چقدر مشكل خودمون را با دست خودمون بزرگ كرديم.
نمي دونم چطور ميتونم متوجهش كنم كه براي من اهميت داره و من حقيقتا" زندگيمو دوست دارم .....چون در حال حاضر به مرز بي تفاوتي رسيده و من هر كاري هم كه ميكنم اثري نداره.