نمایش نسخه قابل چاپ
سلام عليكم
من ليسانس دارم 28سالمه شاغلم
دختري را كه او ليسانس دارد و شاغل نيست مادرم انتخاب كرد
رفتم جلسه اول پسنديدم
يكي دوبار باهم حرف زديم عقايدمان ه هم مي خورد
الان وسط كار پشيمان شدم
ظاهرش را خيلي به دلم نشنشسته
مخصوصا وقتي متوجه وجود خراشي روي گونه اش شدم
خيلي ناراحتم
خانواده مي گويند آبروي مارا بردي
هنوز عقد نكرديم
آزمايش داديم
ضمنا من كلا از زن خوشم نمي آيد چكار كنم؟
راهنماييم كنيد
سلام و خوش امد به شما عضو جديد
اول از همه بايد بگم كه به نظر من ظاهر اونقدرها هم كه فكر مي كنيد اهميت نداره حتي اگه خوشگلترين دختر هم بگيريد يا بدريخترين رو بعد از يك مدت خيلي كوتاه مثلا چند ماه خيلي زود عادي مي شه و اصلا اينگار نه اينگار كه اون خوشگله يا بدگله . يعني اصلا به چشم نمي ياد .
ولي اگه به دلتون ننشسته اون بحثش فرق مي كنه . چرا از اول متوجه نشديد كه به دلتون ننشسته ؟ چون اين مسئله ايي كه ادم از اول مي فهمه كه يكي به دلش مي ياد يا نه ؟ چرا از خانومها خوشتون نمي ياد ؟ تجربه بدي داشتيد ؟ يا ذهنيت بدي پيدا كرديد ؟ شايد هم خودتون و اماده ازدواج نمي بينيد ؟ خودتون كسي رو مد نظر نداريد ؟
سلام آقای hm110
من فکر میکنم اگر بتوانید کمی مهلت بگیرید و یکبار دیگر در باره او فکر کنید بهتر باشد البته این بستگی به اخلاق شما دارد ، برای مثال خود من از کار اجباری و کاری که از ته دل راضی به انجام آن نباشم پرهیز میکنم و اگر هم آن را انجام دهم مشگل پیش میآورد.
اما بعضی آدمها را باید به سوی کاری هل داد من نمیدانم شما از کدام دسته هستید .
بهرحالا اگر آبروی شما الان برود خیلی بهتر است از اینکه فردا آبروی هردوی شما و بچه هایی که بوجود آورید و هر دو خانواده برود.
سلام
یکیدو دفعه باهاش برو بیرون
ببین چی میشه؟
سلام hm110
دوست عزیزم
شما اگر الان به این موضوع پی برده اید و باعث رنجش خاطرتان شده بهتر است با صحبت موضوع را حل کنید زیرا اگر بخواهید موضوع را سرسری بگیرید ممکن است در آینده ای نزدیک تبدیل به مشکل بزرگی شود
ولی به آن دختر بی نوا هم که شاید دل به شما بسته فکر کنید
به نظرم زیبایی ظاهری در ازدواج 50% است مابقی اخلاق خوب است
سلام با توجه به مطالبی که ارسال کردید، به نظرم شما باید فعلا دست نگه دارید، نه با این خانم، کلا تا وقتی معیارهایت برای زندگی و ازدواج از قبل مشخص نیست، نباید به ازدواج اقدام کنی.نقل قول:
نوشته اصلی توسط hm110
اگر بری جلو، هم اینطوری خودتو حروم می کنی.... هم دختر بیچاره رو....
چه لزومی داره ، وقتی کلا از زن خوشمون نمی آید، ازدواج کنیم...
آنها که خیلی خوششون می اومد، وسط راه بریدند( به خاطر بی تدبیری و ...)، حالا وای به وقتی که این ماشین از اول بدون سوخت باشه.... و از اول با صدای بلند بگوئیم خوشمون نمی آااااااااااااااااااااد
من و خانمم به دنبال خانه براي شروع زندگيمان هستيم
چون منزل آپارتماني است خانواده ام اصرار دارند با آنها زندگي كنيم در يك طبقه مجزا
همسرم مي گويد مستقل باشيم .ولي مخالف صددرصد نيست
مي ترسم فردا مشكل ايجاد شود حرمتها برداشته شود
دخالت ها مشكل زا شود
سازش عروس و مادرشوهر هم از طرف ديگر
البته الحمدالله هردوخانواده خوب هستند ولي از جهت احتياط و پيشگيري نگرانني زيادي دارم
راهنماييم كنيد.
ترجيحاً سعي كنيد اين كار را نكنيد ولي اگر اين كار را كرديد از پيش به صورت محرمانه و جداگانه با خانم و مادرتان صحبت كنيد و خط قرمزها در خصوص رفت و آمدها را برايشان مشخص كنيد و نگذاريد آنها براي هم شرايط تعيين كنند و رويشان به روي هم باز شود. مديريت رفت و آمد مادر و زنتان را خودتان به عهده بگيريد و سعي كنيد حرف منزل مادرتان به خانه شما وارد نشود و حرف زندگي خودتان به خانه مادرتان
سلام
اگر کاملا" مستقل باشید گمان نکنم مانعی وجود داشته باشد ولی کاملا" مستقل
باید با همسرتان صحبت کنید و نظر او را کاملا" در این مورد بدانید
من با نظر دوستان موافقم . اگر مطمئنید که می توانید حریم ها را برای هر دو خانواده مشخص کنید اینکار را انجام دهید
چه اشکالی دارد اگر در یک مجتمع مسکونی در طبقه مجزا در کنار آنها باشید؟
اتفاقاً بسیار عالی است ، هم شما و هم آنها باید پشتیبان یکدیگر در شرایط سخت و مشکل زندگی باشید و همچنین در شادیهای یکدیگر سهیم باشید.
باز هم باید خودتان تصمیم بگیرید این فقط نظر من بوده، من خودم در ابتدای زندگی به مدت 8 سال در کنار مادرشوهرم زندگی می کردم، البته ایشان با ما زندگی می کردند. و وقتی که اورا از دست دادم ضربه بزرگی به من وارد شده بود و هنوز که هنوزه گاهی وقتها دلتنگش می شوم.
به نظر من دوري و دوستي......................
اتفاقاً همین جائی که هستین بمونید ، خدا می دونه جای بدی همسایه خوبی نصیبتون می شه یا نه ؟ محله خوبی نصیبتون میشه یا نه ؟ به نظرم ریسک نکنید.
سعی کنین در این مورد با همسرتون به تفاهم و همفکری برسین اگه ایشون راضی باشن فکر نمیکنم مشکلی پیش بیاد ولی اگه ذره ای ناراضی باشن این خودش میشه شروع مشکلات چون شما که تا الان با خانوادتون بودین و بعد از اینم مشکلی ندارین خانم باید بتونن این شرایطو بپذیرن
خيلي ايده آليست نباشيد. شرايط رو بسنجيد.
اگه احتمال بوجود اومدن مشکل کم باشه خب چي بهتراز اين . حالا بعدا خداي نکرده زبونم لال ، روم به ديوار و... اگه مشکل پيش اومد سعي کنيد با کمک هم حلش کنيد.
عدم اجراي تصميمي که مزايائي هم داره بخاطر ترس از بوجود اومدن مساله ، گمون نکنم راه درستي باشه.
سخت نگيريد.
دوري و دوستي شعاري كه خيليها سر ميدهند و هيچ برداشت درستي از اون ندارند و فقط به عنوان شعار اون رو ميشناسند.
در شرايط عادي اگر دوري و در يك آپارتمان با هم زيستن را در دو كفه ترازو قرار دهيم مطمئن باشيد كفه ترازو به سرعت به سمت با هم زيستن تغيير مكان ميدهد.چرا كه بسياري موارد وجود دارد كه خانواده همسرتان كمكي كه هيچ يك از خانواده خودت نميتوانند به شما بكنند را بدون هيچ چشمداشت و زخم زباني نثار شما ميكنند و از آنجا كه خانواده خوبي نيز ميباشند هميشه به دنبال حفظ آبروي پسرشان و متقابلا شما مينمايند.
ناگفته نماند تا زماني كه گذشت و تفكر منطقي و بيان درست و منطقي وجود دارد به راحتي ميتوان از سد مشكلات گذشت و هيچ مشكلي هم بوجود نمي آيد.
اميد كه خوشبخت شويد.
سلام، به نظر من چون اوایل ازدواج تون هست سعی کنید برای حفظ حرمت ها تلاش کنید، این 2 خانواده فعلا دور از هم هستند و قاعدتا" روابط خوب و عالی است ،اما حساسیت ها با حضور نزدیکتر خودشان را پر رنگ تر نشان میدن و اونوقت است که رو در روی هم قرار میگیرن.
بذارید احترام همیشگی باشه. کمی فاصله مکانی معنیش این نیست که شما از خانواده تان کنده میشید .به هر حال 2 خانوده با 2 فرهنگ متفاوت.و به قول دیگر دوستان " دوری و دوستی
آقا عقل سالم میگه که برای سری که درد نمی کنه دستمال نبندی شما هم از همسرتون شناخت دارید و هم از مادرتون و خانودتون اگه فکر می کنید که نمی تونن با هم بسازن به اون آپارتمان نرید و در غیر این صورت بهتره که با خانواده ات همسایه بشید چون از بار مسئولیتهای مالیتون خیلی کم میشه با این وضعیت نابسامان مالی فکر اینجا رو هم بکنید
فراموش نکنید شما چه با خانوادتون زندگی کنید چه با خانواده همسرتون و چه در شهری دیگر دور از خانوده ها مطمئنن بین خانواده شما و همسرتون و خانواده همسرتون و شما مشکلات و حرف و حدیثهایی پیش خواهد آمد که در تمامی موارد درایت و صبر و تحمل شما و همسرتون رو می طلبه
امیدوارم همسر شما هم یکی از اون عروسهایی باشه که با خانواده همسرش به خاطر همسرش و حرمتها و حریمها از در سازش در بیاد
در پناه حق
لطفا بريد نوشته منو بخونيد اونوقت متوجه ميشيد كه بايد كجا زندگي كنيد!!
با سلام
خانواده همسرم يكبار در مراسم نامزدي شام مفصلي به تمام فاميل و بستگان كوچك و بداده اند
حالا موقع مراسم عروسي كه شام با داماد است اصرار دارند به خاطر رودرباسي افراطي به همه فاميل و آشنايان و بستگان كه تعداشان هم خيلي خيلي زياد است شام بدهم كه بنده به عنوان داماد بسيار مخالفم و چون نه نظر مالي در توان من هستش و هم اينكه واقعا اسرافه چونكه يكبار شام داده شده ديگر چه ضرورتي دارد و هم اينكه ما مخارج بسيار بسيار ضروري ديگري داريم كه اين پول را صرف آن مي كنيم. البته خيلي هم سعي كردم متقاعدشان كنم . حتي آنها با اين نظر كه حداقل بزرگان فاميل براي صرف شام دعوت باشند نيز مخالفند ( يا همه يا هيچ .) خلاصه آنقدر اصرار دارند كه با توجه به تمام مشكلات مالي و بدهي هاي سنگين هر دو خانواده گفتند حاضريم با قرض و قسط بخشي از اين هزينه را خودمان تقبل كنيم ولي آخه به كه بگويم چراغي كه به خانه رواست به مسجد حرامست مخالفت من با اين ديدگاه غلط است نه اينكه از مال من باشد يا خانواده همسرم.
خلاصه حال تصميم گرفتم براي جلوگيري از اين كار بيهوده و اشتباه :
آيا اشكالي دارد كه عروس و داماد در شب مراسم عروسي بعد از مراسم تالار و صرف عصرانه به اصطلاح به خانه خودشان نروند (عروس كشان ) تا ديگر نيازي به شام دادن هم نباشد؟ چون اين پيشنهاد هم مطرح شد
لطفا راهنمايي كنيد[/b][/color]
سلام
به نظر من تعداد مهمان ها را کمتر کنین ولی اگر انقدر به شام اصرار دارند حتما شام بدهید وگرنه همیشه این موضوع تو زندگیتون تاثیر می زاره
این فرهنگ غلط تو جامعه جا افتاده ولی شما اگه باهاش مخلفین چرا همون سر نامزدی نگفتین که بریزو بپاش نکن
اخه مگه عروسی بی شام هم میشه؟
عقد فرق میکنه ولی عروسی نمیشه
با دورود و شاد باش به همه عزيزان . . .
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_
دوست خوب، شما هيچ وقت نمي توانيد براي كاري همه را از خود راضي نگه داريد. بنابراين براي هركاري چه درست و چه غلط آدم هائي هستند كه كاري ندارند جز بهانه تراشي و ايراد گرفتن.
پس خودت و همسرت با هم همفكري كنيد و كاري كه فكر مي كنيد درست است انجام دهيد و نگران حرف ديگران نباشيد.
دليل نمي شود اگر ديگران به غلط بذري خراب را كاشتند ما نيز همان را بكاريم !!!
آره عزيزم عروسي هم با شام مي شه و هم بي شام !!!
اين نوع نگاه شماست كه "بايد " را تعين مي كند نه حرف ديگران، همه مي دانيم كه بسياري از رسم و رسوم هاي مرسوم در جامعه بخصوص در زمينه ازدواج نادرست مي باشد، پس چرا بايد بدون تفكر انجام دهيم ؟؟؟ !!!
عزیزم شاید شما عقیده خاصی داشته باشین که اونم محترمه ولی اوصولا همه جا شام عروسی مرسوم حالا با کم وزیادش برای اسراف نکردن میتونی مختصر بگیری ولی کاری نکن که همیشه کنایه خانواده همسرت رو بشنوی یه شب عزیزم بی خیال طی کن سیع کن مدارا کنی
به نظر من هم با شام بگیرید. اگه نکنید تا اخر عمر توش حرف می مونه. متاسفانه تا سر خونه زندگی خودتون نرید ، نمی تونید مستقل تصمیم بگیرید.
شايد حرف مردم به نظرتان اهميتي نداشته باشد ولي واقعيت اينست كه همين حرف مردم مي تواند زندگي شما را خراب كند. متأسفانه در خيلي از اين عروسيها اين اختلافات وجود دارد .سعي كنيد تا جاي ممكن مدارا كنيد تا عروسيتان به خير و خوشي تمام شود. در اين ميان همسرتان را با خودتان هم عقيده كنيد . به منزل خود كه برويد خيلي از اين مسائل حل خواهد شد.من نمي گويم اين رسومات درست است اما متأسفانه شما الان در جايگاهي نيستيد كه بخواهيد نظر پدر و مادر زنتان را تغيير دهيد و ممكن هزاران فكر نادرست و قضاوت اشتباه در مورد شما بكنند كه مطمئنا به ضرر شما خواهد بود.
من تا حالا ندیده بودم توی عروسی عصرونه بدن، خوب به جای عصرونه دادن، هم تعداد مهمونها رو کمتر کنید و هم شام بدین، معمولا کسایی که تالار می گیرن، تو همون تالار شام هم سرو میشه، یعنی مراسم عروسی شما عصر برگزار میشه؟؟
نظر همسرتون در این مورد چیه؟
دوست عزیز به شما حق میدم... که چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.ولی مرگ یه بار شیون یه بار .واقعا"بعضی ها بیمارن که همش میخوان یه جوری طرف مقابل رو ضایع کنن تو هم که نمیخوای تا تقی به توقی بخوره حرف عروسی و......برات پیش بیاد .این شام رو بده وخودت رو راحت کن .غصه ی مادیات رو هم نخور خدا بزرگه
میتونید شام املت بدید :دی
مزاح بود شادوماد
اگر تصمیم گرفتی شام بدی سعی کن تا جایی که ممکنه کمتر مهمون دعوت کنید . غذا را هم در یک تالار که قیمت مناسبی دارد بدید یا اصلا شام را در خانه بدید .
مبارك باشه حيف نيست اول زندگي سر شام بحثتون بشه
به نظر من هم شام بديد بهتره ، حالا آقا داماد اگر شام با خانواده عروس بود هم همين طور از اسراف مي گفتي !!! بذار عروس خانم بدون دلخوري پا توي خونه ات بذاره نذار اول بسم الله بين خانواده ها درگيري بوجود بياد اگر نداري بهتره از اقوام كمك بگيري و يا خيلي منطقي با مادر و پدر خانمت صحبت كن و بگو در صورت امكان خرج رو كمي پايين بيارن
موفق باشي
hm110عزيز
آدما با هم فرق دارن ، اگه کمک گرفتن از پدر خانومت توي خرج عروسي بهت برنمي خوره، اين بهترين کار ممکنه وقتي اونا ميگن تعداد اينقدر ماخرجش ميديم ، يعني نمي تونن تعدادو کمتر کنن. لجبازي ولجاجت نکن.
اما اگه کسرشانت ميشه کمک بگيري ومي خواي مستقل عمل کني اول با خانومت به توافق برس، بعد سعي کن حتما خانواده ها رو هم حتما با نظرتون همراه کنين. اگه مي توني با قرض ووام معقول اين کارو بکني انجامش برات بهتره. اگه تو خرج کردن سخت نگيري خدا هم راحت تر بهت مي رسونه. 10 سال ديگه که به اين قضيه نگاه کني ميگي مي تونستم اينو انجام بدم چرا نکردم . البته خيلي هم خودتو تو مضيقه نذار.
بالاخره همه اين موارد توافقيه. خودت رو بزرگ منش نشون بده.
آخر همه ، مبارک باشه!
تبریک میگم مبارک باشه
اگه می خوای این مبارک باد نشه نامبارک هزینه و دردسر غذا دادن رو قبول کن و شام بده
عروسی چیزیه که یه بار در طول ازدواج اتفاق میفته (انشاء الله برای شما هم همین طور باشه) کاری نکن که بعد ها همسرت با دلخوری و ناراحتی از این روز یاد کنه
متاسفانه این جور مسائل برای بعضی از خانم ها و خانواده ها نشانه علاقه و محبت داماد نسبت به همسرشه شما هم که بسیار به همسرتون علاقه دارید حالا اگه طرفتون دوست داره که شما با دادن چنین هزینه و تدارکاتی علاقتون رو نشون بدید خوب آقا عشقت رو نشون بده نذار کار به جایی برسه که هم عشقت رو نشون بدی هم از خانمت بشنوی که بهت بگه نسبت به زنت بی احساسی!!!!
در پناه حق
آقا داماد شما تا چه حدي ميتوني هزينه كني؟(براي تالار)زمان عروسي كي هست؟
ضمنا اگه خواهر خودت بود قبول ميكردين با دادن عصرانه به خونه بخت بره؟ناراحت نشي اما الان براي بيوه ها هم شام ميدن.
بگو چقدر ميخوايي هزينه كني يه جايي رو معرفي كنم؟
ببین ، یکی از فامیلهای پولدار ما ، شیرینی و شربت دادند ، بعدش اکو ها خاموش شد و همه بعد ، بزن و بکوب مرخص شدیم خانه و تعداد کمی ، شام دادند(فقط مهمان ویژه شام نوش جان نمودند)...
شما هم از این ترفند ، استفاده کنید ، تو کارت بزنید ، از ساعت 6-8 تا شب به صرف میوه و شیرینی(یعنی از شام خبری نیست)
پسر بهاری
شايد همسر اون آقا فرهنگش شيريني و شربت رو قبول ميكرده يا براي اولين بارم نبوده كه همچين مراسمي داشتن اما اين بنده خدا.......... قراره ما به اين دوستمون كمك كنين نه اين كه بيشتر تحريكش كنيم براي شام ندادن و اين مسايل ، يه كمي هم فكر اون عروس بيچاره باشيم كه از طرف شوهر و فاميل خودش توي منگنه مونده بد نيست.
سلام.
دوست عزیز شما که این نظرات رو داشتی و از لحاظ مالی توان گرفتن چنین مجلسی رو ندارین چرا از اول با مجلس نامزدی مخالفت نکردین؟
متاسفانه کاری که اکثر آقایون انجام میدن همینه.
وقتی مراسم به عهده خانواده عروس هست سکوت میکنن اما وقتی نوبت به خودشون میرسه خیلی حسابگر و عاقل میشن.
اینها رو نمیگم که تصور کنین من موافق هزینه هیا سنگین برای مجالسم چرا که خود من اصلا قصد دارم به همسرم بگم مجلس نگیریم و همون پول رو سرمایه شروع زندگی کنیم.
اما در مورد شما به نظز من شما باید مجلس بگیرید و شام هم بدین اما خوب تعداد نفرات کمتر.
امیدوارم موفق باشین و خوشبخت
با سلام خدمت شما دوست عزیز
من به عنوان خانمی که خاطره ی بدی از روزازدواجم برام مونده، اونم به دلیل کم گذاشتن های خانواده ی شوهرم ، به شما پیشنهاد میکنم که برای همسرت هر جور خودش راضی میشه عرسی بگیر و بذار قشنگترین شب زندگیش رو تجربه کنه. مادیات بعدا جور میشن اما دیگه نمی تونی خاطره ی بد اون شبو از ذهن همسرت (و صد البته از زندگیت) حذف کنی. به خواست خدا خوشبخت بشید.
با سلام
من و همسرم مي خواهيم به منزل خودمان برويم (پايان دوران عقد) خانواده همسرم مي گويند بايد هفته اي 2 سه يا حتي 4شب دخترمان به منزل ما بيايد .
حرفي غيرمنطقي و غيرقانوني و غيراصولي منزلشان هم دوراست و من هم ندارم هزينه اياب و ذهابش را بدهم داشته باشم هم نمي دهم بنده شاغلم و نمي توانم هر روز بلند شوم بروم وسيله هم ندارم همسرم هم شاغل نيست پس من بدبخت بايد هر دفعه تاكسي بگيرم معني ندارد زني كه به خانواده شوهر مي رود ديگر اين تعهدات را از شوهرش بگيرد. اين مشكل ايجاد مي كند در آينده و اين زندگي دچار تنش مي شود صحبت هم بسيار زياد شده هم با همسر هم خانواده ولي زيربار نمي روند. من هم از حق و حقوق طبيعي و شرعي و مسلم خودم كوتاه نمي آيم شده به دادگاه مراجعه مي كنم و تقاضاي عدم تمكين مي كنم.:300:
ای بابا. چرا انقدر قضیه رو بزرگ می کنید. اولشه. و حساسیت ها بسیار بسیار زیاده. یک مدت برید خودشون خسته می شوند. الان اولش است. مطمئن باشید خانواده همسرتون نگرانن. باید به مرور زمان ثابت بشه که شما از هر جهت داماد خوب وو همسر شایسته ای برای دخترشون هستید. اصلا به دل نگیرید. بعد یک مدت قضیه عادی می شه و مطمئننا نه اونها و نه همسرتون دیگه تمایلی به این همه رفت و آمد بیش از حد نشون نمی دهند.
اگه بخواهید سر هر مشکلی انقدر زود عصبانی بشین که نمی شه برادر خوبم. با دید مثبت نگاه کنید. مسدله خیلی ساده تر از اون چیزی که شما فکر می کنید. یکی دو ماه از عروسیتون بگذره تمام این حرف و حدیث ها تمام می شه. آرام باشید. براتون آرزوی موفقیت می کنم:72:
سلام
نازنین جون راست میگه نباید زیاد حساسیت نشون بدین یه سر وابستگیها وجود داره بعد یه مدت بر طرف می سه اصلا لازم نیست این همه شلوغش کنین بعد یه مدت خانومتون خودش ترجیح می ده سر خونه زنگیش باشه
سعی کنین محیط خونتونو پر از آرامش کنین که اونو با هیچ جای دنیا عوض نکنه