قانون جذب - سردرگمی در افکارم و ...

سلام به دوستان همیشه همراه
از صبح که پیغام دوست عزیز سارا بانو رو دیدم کبنی بر اینکه داستانشون رو بخونم مشغول خوندن داستانشون بودم
اول فهمیدم که چقدر شخصیت عجول من شبیه به شخصیت عجول سارابانوی پارساله
فهمیدم که وای من چقدر اصلاح کردنی در شخصیتم دارم
فهمیدم که چقدر باید بزرگ و فهمیده شم
فهمیدم که چقدر باید فکرمو در رابطه با خیلی چیزا تغییر بدم
و در یک جمله اینکه باید تغییر کنم
و یه چیز مهم دیگه هم فهمیدم اونم اینکه چه دوستان خوبی تو این دنیا هستند که از وجودشون خبر ندارم و باید زودتر از اینها میشناختمشون
خدارو شکر که با اینجا و شما دوستان همیشه همراه آشنا شدم

اما من!
من شخصیت خیلی عجولی دارم همیشه فکرم این بوده که زود زود به خواسته هام برسم
توقعاتم از دیگران بالا بوده
فکر میکردم همه چیزو میدونم و از نگاه و حرف و رفتار آدما خیلی چیزا رو حتی حسشون رو میفهمم فکر میکردم که از دونشون خبر دارم
البته نه اینکه انطور نباشه اما در مورد این حسم زیاد اغراق داشتم انقدر این حسو در خودم تقویت کرده بودم که فکر میکردم من همه حسا رو میفهمم (البته گفتم که درکم از حس دیگران بالاست ) و چون حسا رو میفهمم درصدد کمک به آدما بر می اومدم
واین باعث شده که از دیگران هم توقع داشته باشم و همش به خودم بگم که چرا من حس دیگران رومیفهمم و بهشون کمک میکنم اما دیگران خواسته منو نمیدونن
میدونم افراطی و اشتباه فکر میکردم
همیشه واسه دیگران وشناختشون بیشتر از خودم و شناخت خودم وقت گذاشتم
همیشه ذهنم مشغول دیگران بوده نه خودم
تا 25 سالگی که رسیدم تکلیفمو با خودم و احساسات و افکارم مشخص نکردم
حسود هستم
یه اعتراف بزرگ:
همون طور که تو موضوع "دختر میتونه برای شناخت پا پیش بزاره" گفتم نیاز عاطفی دارم و چون برای برآورده شدن این نیاز در دیگران تلاش کردم و کمکشون کردم به مراد دلشون برسند حالا بهشون حسودیم میشه چون خودم ندارمش
با خدا ارتباط زیادی دارم ما گاهی توی معناها گیر میکنم و گیج میشم
خدا تا چند سال پیش برام فقط یه اسم بود و انجام تکالیف شرعی فقط یه عادت اما چند سالی هست که خدا شده دوستم و یارم
اعتراف مکنم که باز هم گاهی فراموشش میکنم

مسده ای که این اواخر فکرمو مشغول کرده و با خوندن زندگی سارای غزیز بیشتر به خودمم اومدم مسئله ازدواجه
اینکه خدا چه سرنوشتی برام رقم زده چی برام میخواد!؟
همیشه سعی کردم دنبال حکمت های خدا توی تک تک لحظات زندگیم باشم اما در مورد ازدواج گاهی کم می آوردم که حالا با خوندن زندگی سارای عزیز فهمیدم چراشو فهمیدم
فهمیدم که مشکل از منه مشگل اینه که بزرگ نشدم افکارم هنوزم بچه گونه ست
زندگی واقعی رو به معنای واقعیش نپذیرفتم
تازه این اواخر دارم خودمو در مورد بلوغ فکریم در مورد ازدواج به روز میکنم
وای چقدر باید افکارمو تغییر بدم
وقتی با عزیز ترین کسم به دلیل اینکه خیلی بهش وابسته بودم و همیشه در همه جا کنارم بوده و حالا چون نامزد کرده و وقتی واسه من نداره بد برخورد میکنم یا اینکه وقتی میبینم که دارن واسه زندگی مشترکشون تلاش میکنند حرصم درمیاد و تو ذهنم میگم همش به فکر خودشونن و دیگران هم همه توجهشون به سمت اوناست
اینا یعنی هنوز نپذیرفتم که زندگی همینه تو هم نامزد داشته باشی فکر و هوشت همش میشه نامزدت و زندگی آینده ت
میبینید چقدر باید افکارم تغییر کنه
بارها مقالات و کتابهایی در مورد موفقیت، مثبت اندیشیو .. خوندم یه مدت استفاده شون میکنم اما بعد از مدتی یادم میره داشتم چی کار میکردم
همین قانون جذبو که صحبتش با سارای عزیز بود رو خیلی وقته شروع کردم میدونید مشکل چیه گاهی تردید میاد سراغم
میترسم
ایمانم ضعیف میشه
اعتمادم به خدا از یادم میره
میترسم که زندگی بره و من از قافله عقب بمونم
این ها به همون شخصیت عجولیم هم برمیگرده
دوست دارم همه چیزو داشته باشم


برای سارای عزیز مثال زدم در مورد ازدواج ( تو پرانتز بگم که قضیه آشنای برادرم که بهشش کششی داشتم تو ذهنم هست که توی یه تاپیک جدا "دختر میتونه برای شناخت پا پیش بزاره" بررسی شد )
به کمک دوستان و با توجه به شخصیتم سعی کردم بهش فکر نکنم
ذهنم توی چند راهی گیر کرده نمیدونم
سعی میکنم با افکار مثبت و قانون جذب جدبش کنم اما گاهی میگم نکنه اشتباه باشه
نکنه اونی نباشه که من و خدا میخوایم
در مورد خواسته های دیگه ام هم همین طور

کمکم میکنید بزرگ شم ...؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

شاید حکایت من این باشه
http://www.hamdardi.net/thread-13501-post-121640.html

سلام ستايش بارن

اينقدر كه شما مطلب نوشتيد ما بالاخره نفهميديم الان شما سوال پرسيديد يا يا خواستيد اطلاعات عمومي ما بالا بره

اگه امكانش هست يه خلاصه از نوشته هاتونو تو ارسال بعديتون بياريد بلكه فرصت پاسخي پيدا بشه

من مشکلم اینه:

http://www.hamdardi.net/thread-13856-post-124051.html

بيشتر افرادي كه شخصيتي وابسته دارند داراي خصوصياتي مشابه‌ هستند كه مي‌توان به اين موارد اشاره كرد:

- در قبال ديگران احساس مسئوليت مي‌كنند. آنها احساسات، افكار، اعمال، خواسته‌ها و سرنوشت‌ خود را صرف ديگران مي‌كنند.

- زماني كه ديگران دچار مشكل مي‌شوند، احساس تأسف، گناه و نگراني وجودشان را فرامي‌گيرد.

- اگر نتوانند به ديگران كمك كنند ناراحت و عصباني مي‌شوند.

- هميشه عجله دارند و تحت فشار هستند.

- به‌خاطر انجام كار ديگران، كارهاي روزمره و ضروري خود را تعطيل مي‌كنند.

- معمولا غمگين و ناراحت هستند زيرا تمام زندگي خود را صرف كمك به ديگران كرده‌اند اما در مقابل بهره‌اي از آن نبرده‌اند و متقابلا كمكي دريافت نكرده‌اند.

- دوست دارند ديگران را كنترل كنند و مي‌ترسند به ديگران اجازه دهند كه خودشان باشند.

- فكر مي‌كنند خودشان بهتر از بقيه مي‌دانند كه مسائل و مشكلات چگونه حل مي‌شوند.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دقیقا من این مشکلات رو دارم
به اضافه اینکه کمال گرا هم هستم

سلام مجدد

خير خواهي نسبت به ديگران صفت بسيار نيك و پسنديده ايه پس سعي نكنيد اونو از خودتون دفع كنيد

چرا كه از دوست داشتن و علاقه به هم نوع نشئت ميگيره

ولي همانطوري كه خودتون توضيح داديد اين ميتونه تبعات منفي هم داشته باشه

گاهي ما به خاطر دلسوزي افراطي نسبت به ديگران خودمون رو فراموش ميكنيم

من هم سابقا اين مشكل رو داشتم

به نظر من شما نياز داريد به چند نكته توجه كنيد

كه خير خواهي ارتباطي با وابستگي نداره

بهترين خير خواه انسان خداونده پس تكليف ما در خير خواهي تنها تذكره نه مجبور كردن فرد به تغيير رفتارش

اگر اين چيز جالبي بود حتما خداوند انجامش ميداد

وبعد از خداوند خود فرده

پس اگر كسي چيزيو نخواد توصيه ما بي نتيجه است

و شما هم قبل از هر چيزي بايد خودتون رو دوست داشته باشيد وبراي خودتون مفيد باشيد

اگر حرف زدن زياد ديگران رو خسته نميكرد بيشتر توضيح ميدادم ولي فكر ميكنم همين براي رسوندن پيامم كافي باشه

با آرزوي كاميابي و موفقيت

اسمش میخواد هر چی باشه
اما من این مشکلا رو دارم:

در قبال ديگران احساس مسئوليت مي‌كنم. احساسات، افكار، اعمال، خواسته‌ها ی خودم را صرف ديگران مي‌كنم.

- هميشه عجله دارم و تحت فشار هستم و میخوام به خواسته هام برسم

- ناراحت میشم زمانی که از دیگران كمكي دريافت نكرده‌ام . زيرا تمام زندگي خود را صرف كمك به ديگران كرده‌ام انتظار دارم دیگران منو از یاد نبرن همون طور که من فراموششون نمیکنم
حس میکنم خواسته های من دیده نمیشه

ویژگی افراد وابسته و کمالگرا رو دارم

چی کار کنم به فکر خودم باشم و آشفته ذهن نباشم و هر وقت خواستم به خودم و اهدافم برسم یاد دیگران نیفتم
یه مثال میزنم
من برادرم نامزد داره و چون قبلا من و برادرم در همه لحظات با هم بودیم و حالا نیستیم وقتی به مقاله ای حرفی فیلمی چیزی مربوط به ازدواج برمیخورم به جای اینکه به این فکر کنم که منم با نامزد آینده م اینطوری باشم اینو رعایت کنم اینو یاد بگیرم اینو انجام ندم و ... به فکر ارتباط برادرم و نامزدش میفتم یعنی یاد خودم نیستم
انقدر ذهنمو مشغول اون دو تا کردم که فکر میکنم کل هفته در کنار همن و این عذابم میده حسودی هم میکنم
حادترین قسمت مشکل من در ارتباط با این دوتاست
یعنی از وقتی اینا نامزد کردن عذاب میکشم قبلا اصلا اینطوری نبودم
خودخوری میکنم
انقدر مشغولیت ذهنی دارم که قانون جذب هم گیج شده:311:
مدتی با قانون راز کار میکنم و همه چی عالی میشه اما مشکل شخصیتیم گاهی میاد و همه چیزو از یادم میبره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

http://www.hamdardi.net/thread-10908-page-1.html
http://www.hamdardi.net/thread-13856-post-124051.html
http://www.hamdardi.net/thread-12734-post-116739.html
باور کنید مقالات بالا و مقالات مشابه این ، کتاب راز و ... رو مطالعه میکنم
فقط در رابطه با برادرم هست که توقع دار شدم فقط اون
والا در رابطه با هیچ کدوم از افرادی که تو عمرم حتی برای یک دقیقه برخورد داشتم نبودم و اگه براشون کاری کردم بدون چشمداشت بوده
اگه این مشکلمو حل کنم قانون جذب در مورد تمام امور زندگی من درست عمل میکنه
باید از فکر ااین دوتا بیام بیرون تا به خودم برسم

این موضوع رو با جزئیات میگم که ریشه ای درمان رفتاری بشم:
من موضوع وابستگیمو با برادرم و نامزدش هم درمیون گذاشتم تا بدونن که اذیت هایی که از جانب من میشن به خاطر این شخصیتمه
عصری دیدم دارن در مورد خونه آینده شون صحبت میکنن
یه لحظه باز هم فکرم رفت پیش این موضوع که به خاطر من خودشون رو فراموش نکردن
یعنی ذهنم بهم گفت که ببین باز فکر خودشونن یادشون نیست که من چی گفتم
یعنی انتظار داشتم حالا که جزئی تر موضوع من رو میدونن به خودشون فکر نکنن
توقع داشتم من بشم موضوع صحبتشون یعنی خودشون رو به خاطر من فراموش کنند
یعنی درگیر موضوع من باشن
یعنی انتظار داشتم که در حضور من بدونن که من حساسم و راجع به خودشون حرف نزنن
میبینید ایناست افکار من که رو هم تلنبار میشه و میشه خوره وجودم
میدونم که اشتباه میکنم همون لحظه هم که این افکار اومد به ذهنم خواستم ذهنمو منحرف کنم تا حدی تونستم ولی اصلا دوست ندارم این افکار بیاد به سراغم نه اینکه بیاد و ردش کنم
اینا رو گفتم که بدونید این یه نمونه از افکار مخرب منه
توجیه ذهنم برای خودش به خاطر این افکار هم اینه که چرا تو خودتو فدا میکنی چرا وقتی دیگری افکاری داره و از قیافش متوجه میشی که به هم ریخته ست به خاطرش از خودت میگذری و مراعات حالشو میکنی اما دیگری نه
خواستتم صادقانه به افکارم اشاره کرده باشم

سلام مجدد

بابا اينقدر سخت نگير زندگي اونقدرا هم پيچيده نيست اين افكار رو كنار بگذار و برنامه هاي كوتاه مدت ميان و بلند مدت

براي خودت تنظيم كن انتظاراتت رو از ديگران كم كن و بدون چشمداشت به ديگران محبت كن هرگز عزيزترين

كس توي زندگيت كه خودت باشي رو فراموش نكن وبدون قانون جذب وقتي جوابگوست كه براي عمل كردن اون مانعي نباشه

الان بزرگترين مانع خود تو هستي چون نميخواي تغيير كني

ناگفته نمونه كه يه كوچولو هم ريشه هاي حسادت در تو يافت ميشه كه تا حدودي طبيعيه

خواهر منم به به دو تا زن داداشام حسوديش ميشه اخه اون معتقده داداشاشو به خاطر اونا از دست داده

هر چند كه داداشام به اون به اندازه زن هاشون توجه ميكنن

و توصيه آخرم به شما اينكه زندگي خودتونو از اين حالت تك بعدي خارج كنيد زندگي كه فقط بخوايد به يكي محبت


كنيد يا يكي به شما محبت كنه;زندگي چيزاي ديگري هم داره كه در خور توجه هستند

با آرزوي شادكامي و موفقيت:72:

من یه پاکسازی درست و حسابی تو مغزم نیازه انجام بشه
پاکسازی ای که همه افکارمو بیرون بریزه حتی گرد وغبارشم باقی نمونه
اصلا باید به هیچ کس فکر نکنم به هیچ کس
فقط به خود عزیزم برسم
اصلا نباید بگم مشکلی دارم باید بگم یه خصوصیاتی دارم که باید اصلاح بشه
مهم ترین بخش توقع و انتظاراته که باید از بین ببرمش
نباید به عنوان مشکل به موضوع نگاه کنم
من مشکلی ندارم
یه سری افکار نه چندان جالب دارم که اونا رو هم از بین میبرم
فقط خودم
فقط خودم
باید پذیرای خودم باشم از همین حالا
به تدریج بیشتر از حالا خودم را خواهم پذیرفت
توقع نداشته باشم که فکر دیگران ، من باشم
فکر من هم فقط خودمه نه کس دیگری
دوستان هر چی چیز خوبه رو بهم تزریق کنید

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راه حل کنار زدن خودم چیه؟
خود وجودیم مقاومت نشون میده در برابر تغییر و مانع میشه
چطور بر این مانع غلبه کنم
این مانع به خودش حق میده که این رفتار رو داشته باشه و تغییر نکنه
چطور این حق رو ازش بگیرم

بهترین راه پیروزی در مجادله اجتناب از آن است
دیل کارنگی

سلام

ميشه لطف كنيد وبگيد شما متولد چه ماهي هستيد مطمعنا در اين صورت من خيلي بهتر ميتونم به شما كمك كنم

مرداد !!!!

ستایش جان
مطالبت رو خوندم، نظرم این هست که این مسائل رو با مشاور به طور مستقیم مطرح کنی
از این نظر که نیاز به گذاشتن وقت و اجرای روشهای خاص و مداوم داره. جز چند نفری در تالار
سایرین اونقدر تخصص ندارن که بتونن کمک زیادی کنن و همه این موضوعات در طی چند پست
قابل حل نیست

یه مطلبی تو کتاب نیایش نوشته دکتر شریعتی ( از سری زمزمه ها و دست نوشته های مذهبی وعرفانی ) به یادم اومد که شاید ............. :
اخلاص ، اخلاص
من می دانم ای خدا ، می دانم که برای عشق زیستن و برای زیبایی و خیر " مطلق " بودن چگونه آدمی را به "مطلق" می برد .چگونه اخلاص این وجود نسبی را ، این موجود حقیری را که مجموعه ای از انتظارها و دردها و وسوسه ها و ترسهاست مطلق می کند .در برابر بی شمار جاذبه ها و دعوتها و وسوسه ها و توسلها و تقرب ها و تکیه گاهها و امیدها و شکستها و شادیها و غمهای همه حقیر که پیرامون وجود ما را احاطه کرده اند و دمادم ما را بر خود می لرزانند و همچون انبوهی از گرگها و کرکسها و روباهها و کرمها برمردار وجود ما ریخته اند ، با یک " خودخواهی عظیم انقلابی " که معجزه ذکر است و زاده کشف " بندگی فروتنانه خویشتن خدایی انسان "است . ناگهان عصیان میکند ، عصیانی که با " انتخاب " " تسلیم مطلق " به " حقیقت مطلق " فرامی رسد و از "عمق فطرت " شعله می کشد . وسپس با تیغ بوداوار بی نیازی و بی پیوندی و تنهایی مجرد می شود و آنگاه از بودا هم فراتر می رود و با دو تازیانه " نداشتن " و " نخواستن " همه آن جانوران آدم خوار را از پیرامون انسان بودن خویش می تاراند و آنگاه آزاد ، سبکبار ، غسل کرده و طاهر ، پاک و پارسا ، خود شده و مجرد و رستگار، انسان شده و بی نیاز ، به بلند ترین قله رفیع معراج تنهایی می رسد . ...............
با تشکر :72:

ممنون میشم که همون چند نفر راهنماییم کنن
من خودم افکار مخربو دور میکنم
سعی کردم که اصلا بهشون فکر نکنم
راه حل هایی که تو این تاپیک هست رو به کار میگیرم :
http://www.hamdardi.net/thread-13856-post-124051.html#pid124051
میدونم هیچ کس به اندازه خودم نمیتونه بهم کمک کنه
اما باز هم نیاز به نظرات کارشناسانه دارم
فرشته مهربان عزیز که بهم لطف داشتن جناب مدیر که هنوز سعادت نداشتم از کلامشون بهره ببرم
نقاب عزیز که توی خیلی از تاپیک ها ردپای گرامیشون رو دیدم
طاهره جان عزیز کارشناس افتخاری تالار
ودوستان دیگری که کارشناس هستن و من نمیشناسموشون
به یاری تون احتیاج دارم

سلام مجدد

انسانها به هم وابسته اند ولي شدت وابستگيشون با هم فرق ميكنه هيچ كس نميتونه ادعا بكنه كه اصلا به كسي نيازي نداره

شما بايد يك موضوع را در نظر بگيريد واون اينه كه شما نبايد ديگران رو از زندگيتون حذف كنييد مخصوصا با توجه به

شناختي كه از شما دارم بلكه شما بايد خودتون رو به يك دغدغه مهمتر از هر كسي در زندگيتون تبديل كنيد

مطمعنا شخصيت شما وقتي محبتي رو به كسي پيشكش ميكنه دوست داره تاثير محبت خودشو ببينه

وطرف اون لااقل اونو به خاطر كارش ستايش كنه ومن هم ميگم شما حق داريد ولي انسانهاي قدر نشناس

و بي احساس در زندگي ما زيادن

پيشنهاد من همان حد تعادله

اگر شما تصميم بگيريد كه فقط به خودتون فكر كنيد و اصلا به كار ديگران فكر نكنيد بدين معناست كه شما

بخواهيد نقشي رو برخلاف احساساتتون و روحياتتون بازي كنيد و حتما با بن بست برخورد ميكنيد

چون اينها بخش مهمي از زندگي شما هستند

يك يا چند هدف مشخص را در زندگيتان مشخص كنيد و اين اهداف حتما اهدافي باشند كه شما بدانيد

با برنامه ريزي به اونها ميرسيد مثلا اهدافي مثل ازدواج چيزهايي هستند كه نا معلومند و تنها ذهن شما رو درگير

و اشفته ميكنند

داشتن هدف مشخص به شما احساس ارزش ميده وشما كم كم از ديگران مستقل ميشيد به گونه اي كه

توجه ديگران كم كم براي شما كم تر اهميت پيدا ميكنه و هر چي به هدفتون نزديك تر ميشيد اين حس در شما

تقويت ميشه حتي ممكن است به جايي برسيد كه ديگران به شما گلايه بكنند كه شما چرا كم به اونها توجه ميكنيد
:72

ممنون جلال عزیز
بله درسته من نمیتون دریگران رو از زندگیم حذف کنم
بر خلاف روحیاتمه
نمیتونم انقدر عوض شم که حتی خدا هم منو نشناسه باید خودم باشم در حد تعادل
من دارم رو این کار میکنم که مدتی اصلا به موضوع برادرم فکر نکنم اینو باید حذف کنم چون ذره ای فکر افکار بسیار بدی به دنبال داره
چند روزه فراموششون کردم در زندگیم حضور دارن اما در مشغولیت های ذهنم نه، حذف شدند
هر وقت هم میخواد فکرم مشغول شه به خودم میگم واقعیت رو بپذیر
من باید باید باید و هزاران بار باید ، خودمو بپذیرم به خودم ارزش بدم
انقدر که موضوع وابستگی دغدغه شده بود برام اعتماد به نفسم کم شده (از بین نرفته از حد خودش اومده پایین) و این باعث شده که افکار منفی بیاد سراغم و بگم نمیتونم و نمیشه و ...
اینا رو باید درست کنم
وای چقدر باید زحمت بکشم
علاوه بر راهکارهایی که هست: فکر مثبت دوری از افکار منفی ، مشغول شدن با یه کار باارزش و هدفمند و ... چ ه کارهایی رو انجام بدم
قبول دارید که کسی که مدتها زندگیش مثل زندگی ذهن من بوده بیشتر باید زحمت بکشه

سلام ستايش

هميشه ترك كردن يك عادت نياز به زحمت داره وتنها اين شدت عشق به هدفه كه باعث ميشه هر كسي چه

اندازه به سمت كمال مورد انتظارش قدم برداره



من بعد از اين چند مدت بالاخره وقت كردم اولين نوشته شمارو بخونم خيلي استفاده كردم چون بعضي چيزهارو

واقعا ياد گرفتم كه نميدونستم

شما افكار خيلي جالبي داريد

من اين كار شما اينكه اينقدر به كمال خودتون فكر ميكنيد رو تحسين ميكنم

:72:

منظورتون اولین نوشته این تاپیکه؟؟
کدوم چیزا؟
خوشحالم که باعث شدم چیزی به آموخته های شما اضافه شده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

قبول دارید که کسی که مدتها زندگیش مثل زندگی ذهن من بوده بیشتر باید زحمت بکشه

---

100 % قبول دارم .بنظرم ارزش هر کسی و منزلت و جایگاه فرد در متحمل شدن این رنجها و زحمتهاست که: نابرده رنج ، گنج میسر نمی شود ..........
خواهر گلم ،کمر تون رو محکم ببندین که ماها خیلی کار داریم تا فتح قله ها .
پیروز باشین. :72:

سلام

بله منظورم همين تاپيك بود

سلام:72::
یک نکته بگم و اون اینکه چون تعداد پست ها زیاد شده من دارم تک تک می خونم و پاسخ می دهم پس اگر نکته تکراری که دوستان گفتند من دوباره نوشتم از همه دوستان معذرت می خوام...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

اینکه باید تغییر کنم


اما من!
**من شخصیت خیلی عجولی دارم همیشه فکرم این بوده که زود زود به خواسته هام برسم
**توقعاتم از دیگران بالا بوده
**فکر میکردم همه چیزو میدونم و از نگاه و حرف و رفتار آدما خیلی چیزا رو حتی حسشون رو میفهمم فکر میکردم که از دونشون خبر دارم
واین باعث شده که از دیگران هم توقع داشته باشم و همش به خودم بگم که چرا من حس دیگران رومیفهمم و بهشون کمک میکنم اما دیگران خواسته منو نمیدونن

**همیشه ذهنم مشغول دیگران بوده نه خودم
**حسود هستم

یه اعتراف بزرگ:
همون طور که تو موضوع "دختر میتونه برای شناخت پا پیش بزاره" گفتم نیاز عاطفی دارم و چون برای برآورده شدن این نیاز در دیگران تلاش کردم و کمکشون کردم به مراد دلشون برسند حالا بهشون حسودیم میشه چون خودم ندارمش

دوست دارم همه چیزو داشته باشم

---

ستایش جان سلام:
ببخش دیر در تاپیکت حضور پیدا کردم هرچند نمی دونم حضور من می تونه کمک کننده باشه یا خیر...
قبل از هر چیز از اینکه این قدر پیگیر حل نواقص هستی خیلی خوشحالم و همین که پذیرفتی نیاز به تغییر داری خودش بزرگترین قدمه برای رفع اشکال ..ما هم در فیلد کاریمون بدترین قسمت کارمون این هست که در بیمار پذیرش دریافت درمان را ایجاد کنیم و شما خود با هوش و ذکاوت خود بزرگترین قدم را با یاری خدا برداشته اید..
بهتون پیشنهاد می کنم تاپیک زیر هم با دقت بخوانید ..بسیار آموزنده است و دوستان و اساتید تالار خوب توی اون مطالبی رو بیان کرده اند که اگر با هوش بخوانی نکات بسیار آموزنده ای برای شما هم دارد..من را که خیلی تغییر داد..
http://www.hamdardi.net/thread-13846-post-126592.html#pid126592
ستایش جان ..من از همه پست اول شما برداشت کردم که شما دختری..مهربان..با صداقت..اهل همیاری و همدردی هستید ولی مشکل شما هم تا حدود زیادی شبیه مشکل من هست..می دونی چرا..
مشکل شما اون راز هست...
می دونی چه رازی رو می گم ..لینک بالا که بهت دادمو بخون و ببین که تو هم مثل من باید بلند شی از وسط خودت و روحت...
اون راز رو اونجا دوستان باز کردند بخون و بیا تو این تاپیک با فرض فاعلیت شما راجع به اون حرف بزنیم...
با خوندن اون می فهمی که چرا حسود هستی؟
چرا از اینکه کسی چیزی داره و شما داری غمگین میشی؟
رفتارت با برادرت توجیه میشه ..برو بخون و بیا باهم در موردش صحبت کنیم..باشه؟
منتظرم..:72:

_____________________________

در رابطه با پست دوم شما...
میشه بگی چرا؟
چرا فکر می کنی شما در قبال دیگران مسئولی و چه انتظاری داری از اینکه براشون کاری انجام بدی؟
اصلا چرا انجام میدی با انجام اون کارها احساس هویت و مهم بودن می کنی؟
اصلا فکر کردی که چرا این کارها رو کنی؟
در ریشه یابی این حس ها و کارها به کجا رسیدی..خودت فکر می کنی چرا به دیگران کمک می کنی و هدفت چیه؟
میشه بگی.......

اگر یک بار نکنی چی حس می کنی ؟میشه قشنگ توضیح بدی.........

-------------------------------------

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

- ناراحت میشم زمانی که از دیگران كمكي دريافت نكرده‌ام . زيرا تمام زندگي خود را صرف كمك به ديگران كرده‌ام انتظار دارم دیگران منو از یاد نبرن همون طور که من فراموششون نمیکنم
حس میکنم خواسته های من دیده نمیشه

---

در این مورد خیلی باهات حرف دارم....این ارسالت از همه ارسالهات دارای نکات مهم تری هست دوست خوبم ..اینو که پیدا کنی همه رو پیدا می کنی و حل میشه...قانون جذب الان به کار شما نمیاد چون قانون جذب یک ویژگی مهم داره به نظر من که شما فعلا اونو نداری ستایش جان..
بهت نمی گم تا باهم پیداش کنیم...
همه افراد اهل مطالعه قانون راز را می دانند ولی همه به یک اندازه از اون بهره مند نمی شوند پس صبور باش و در این مورد خاص عجله نکن تا زودتر به هدف برسی...
در کنار این موضوع دلم می خواد برام صبر رو از دیدگاه خودت تعریف کنی...
صبر چیست ؟و تو صبوری را در چه می بینی؟

______________________________________________

** آفرین....
یک خصوصیت عالی داری دوست گلم..صداقتت با خودت محشره....................واقعا آدم لذت می بره وقتی پست های صادقانه و میلت به تغییر رو می بینه ..آخی ..یاد پارسال خودم افتادم که فرشته جون در کنار سایر دوستان مثل کیوان..ستاره..ارمان ..طاهره جان و...همه و همه چقدر سعی کردند منو درست هدایت کنند و چقدر خوب موفق شدند پس تو هم می تونی..مطمئنم....آفرین..خیلی شبیه پارسال منی البته یک کمی شدیدتر هستی من کمتر این حس ها رو داشتم و فقط در مورد همسرم بود نه سایرین ولی شما کمی دامنه افراد گسترده تر شده که کم کم درستش می کنیم با توکل به خدا..........

_____________________________________

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

من مشکلی ندارم
یه سری افکار نه چندان جالب دارم که اونا رو هم از بین میبرم
راه حل کنار زدن خودم چیه؟
خود وجودیم مقاومت نشون میده در برابر تغییر و مانع میشه
چطور بر این مانع غلبه کنم
این مانع به خودش حق میده که این رفتار رو داشته باشه و تغییر نکنه
چطور این حق رو ازش بگیرم

---

مانع تو همون جمله اوله که بزرگش کردم...
وقتی صحبت ها تو شنیدم در موارد بالا راجع به عقب زدن خودت هم صحبت می کینم..

___________________________________

** آفرین انتخاب بسیار عالی لارج عزیز.....افرین ..نظرت چیه ستایش جان؟

____________________________________

**
خب مطالب بالا رو با خوندن تک تک پست ها بیان کردم که منقطع شد ..ببخشید..حالا منتظرم بشنوم...
با دقت بنویس و بگو من از طرف شما هم فرشته جان..آنی جان...ستاره جان و سایرین را هم دعوت می کنم تا در کنار آقا جلال..لارج..نادیا...و سایر دوستان کمکمون کنند...:72::72:

فعلا این مطالب رو نوشتم که بدونید نسبت به زمان شروع این تاپیک تغییرات زیادی داشتم اما هنوز لینکی که گقتی رو نخوندم وقتی همشو خوندم دوباره حرفامو ادامه میدم

شما عزیزی سارا جان
با اینکه ندیدمت نمیشناسمت اما از همون اول که زندگی پارسالتو خوندم حس خوبی بهت پیدا کردم
خیلی از تاپیک ها رو هم خوندم که ردپای زیبات توش پیدا بود
ازت خیلی چیزا یاد گرفتم
ممنونم دوست گلم
که انقدر صبور هستی
تو همین چند وقت که مشکلمو عنوان کردم خیلی تغییر کردم انگار اعتراف هایی که داشتم خودش باعث شد به خودم بیام دنبال خیلی چیزا رفتم خیلی از مطالب سایت رو خوندم عالی عالی عالی بودند و هستند
از ریزبینیت هم ممنونم از ایکه خالصانه همدردی میکنی
خوش به حال دلبندت که تو رو بدست آورد
ناراحت نمیشی که به جای شما از لفظ تو استفاده میکنم چون به خودم نزدیک میدونمت اینکارو میکنم اگه ناراحت میشی حتما بهم بگو که علاوه بر معذرت خواهی بابت گستاخیم به زیباترین واژه ها بناممت
.اما در مورد سوالاتت:
همون طور که گفتم تو همین چند وقت که از شروع این تاپیک میگذره خیلی تغییرا کردم
افکارمو تغییر دادم به اصل راز پی بردم
من مشکل اصلیم همون عجول بودنم بود
چون عجله داشتم برای تک تک خواسته هام باعث میشد که خودمو در مقایسه با دیگران ببینم و وقتی میدیدم من فلان چیز رو ندارم از داشته دیگران حسودیم بشه اعتماد به خودم رو کم کم از دست بدم خودم رو نبینم اصلا اعتماد به دیگران رو از دست بدم و ...

سلام به سارای عزیز و همه دوستان
تمام مطالب تاپیک" احساسات زجرآور" رو خوندم

به حق که معرفی بجایی بود سارا جان
دقیقا تمام مشکلات من اونجا عنوان شده بود حالا برای شما در رابطه با همسرتون برای من در رابطه

با خونواده ام بالاخص برادرم(البته در رابطه با اعضای دیگر خونوادم بسیار بسیار کمرنگه همون رنگی

هم که گرفته این اواخر بوده ولی در رابطه با برادرم مدتهاست که انقدری زیادش کردم که رنگش به

رابطه با اعضای دیگر خونواده هم رسید و اونها رو هم تا حدی رنگی کرد)
دقیقا توقع شما رو با این جزئیات من هم دارم
من هم تو این یک هفته که از شروع این تاپیکم میگذره خیلی کارها کردم از توقف فکر استفاده کردم

افکار مثبت رو جایگزین افکار منفیم کردم
سعی کردم در رابطه با هر مسئله ای که پیش اومد صبر کنم و هیجان نداشته باشم
آخه من دررویارویی با مسائل خیلی هیجانی برخورد میکردم
مثلا وقتی بهم پیشنهاد کاری میشد هیجان زده میشدم و بلافاصله میرفتم درباره اون موضوع کاری مطلب

میوندم در صورتی که درباره اون موضوع اطلاعات کافی رو داشتم اما هیجان که می اومد سراغم فکر

میکردم باید بیشتر بدونم تا در مقابل هر سوالی کم نیارم اما در طول این هفته که رو خودم کار کردم

وقتی صبرمو زیاد کردم عجول نبودم برای رسیدن به خواسته هام وقتی هیجان اومد سراغم بهش گفتم صبر

کن دقیقا روشی رو که ستاره عزیز گفتن رو انجام داده بودم
نتیجه گرفتم
پریروز برای کار بهم زنگ زدن ، کاری که حدود یک ماه پیش با حذف تمام رقیب ها فقط من و یک آقایی مونده بودیم که بین من و اون آقا ایشون انتخاب شدن اما پریروز بهم گفتن که اون آقا موقتی بود
بعد از این صحبت سعی کردم مثل همیشه اصلا هیجان زده نشم و بدو نرم سراغ آپدیت خودم
به خودم گفتم صبر کن آروم باش
یعنی به گفته ستاره عزیز احساساتمو مهار کردم
احساسات افراطیمو هم مهار کردم که تونستم کار از دست رفته رو دوباره بدست بیارم

من هم در اجتماع دختر خیلی مغروری هستم که با وجود این همه احساس همه بهم میگن که اخم میکنی

و بداخلاقی و ..
در اجتماع جدی هستم و به هیچ کس رو نمیدم اما در خونواده نه اصلا
دختری با شر و شور زیاد هستم شیطنت های زیادی دارم تو خونه اگه کسی ناراحتی ای مسدله ای داشته بشه سعی میکنم کمک کنم اگه اختلاف حتی سلیقه ای بین اعضای خونواده باشه همیشه سعی

کردم بینشون صلح برقرار کنم
همه میگن بزرگ تر از سنم رشد کردم
خیلی احساساتی هستم دختر خیلی حساسی هستم زودرنجم کاملا به خونواده م وابسته هستم

یادمه دوران دبیرستان که بودم بابا که رفت سفر حج انقدر گریه کردم
تازه 2 سال پیش هم که مامان و بابا هر دو میرفتن هم کلی گریه کردم وقتی هم که برگشتن موقعی که

رفته بودیم استقبالشون همین که دیدمشون اشکام سرازیر شد
اما در مورد وابستگی به برادرم بزارید از شروع ماجرا بگم
از همان اوایل ازتباط من با برادرم بسیار زیاد بود هه جا در کنار هم همراه هم مونس هم
دبیرستان بودم که برادرم دانشگاه قبول شد و رفت شهرستان عکسشو گذاشته بودم زیر شیشه میز تحریرم

و نگاه میکردم وگریه میکردم دلتنگش میشدم اوایل کار یه مدت که گذشت برام عادی شد (اختلاف سنی

منو برادرم 2 ساله)
تا اینکه من هم دانشگاه قبول شدم و اولین جدایی از خونواده منم تبریز قبول شدم با اینکه خواهررم هم

اونجا درس میخوند اما توی یک دانشگاه دیگه با مامان که رفتم تبریزموقعی که مامان میخواست برگرده انقدر

گریه کردم که همه شاخ درآورده بودن که انگار دارن برای همیشه از هم جدامون میکنن
تا چند روز فقط گریه میکردم کم کم عادت کردم
بعد از تموم شدن درس برادرم هم که سربازی جای دوری افتاد وقتی همه جمع میشدیم و اون در

جمعمون نبود گریه میکردم یه مدت میگذشت تا برام عادی میشد
من پارسال خرداد ماه پدرمو بر اثر بیماری که یهو به وجود اومد از دست دادم فاصله بین بیماری و

مرگشون دو ماه هم نشد انقدر تو دوران بیماری بابا گریه میکردم البته در خلوت خودم اما در حضور

دیگران مردی بودم واسه خودم محکم و قوی
بعد از اینکه پدرمو از دست دادم که دوران واقعا سختی رو میگذروندم زنگی برام شده بود فقط بابا که

دیگه نبود برادرم بیشتر و بیشتر بهم نزدیک شد که تسلی خاطرم باشه بعد از 4 ماه دوباره روند عادی

زندگی رو شروع کردم البته بعد از اون هم باز گریه هام بود و همچنان برادرم در کنارم
من که از اول وابسته بوودم بعد از بابا هم برادرم بهم بیشتر نزدیک شد دیگه خودتون تصور کنید من

چی شدم
تا اینکه برادرم عقد کرد
و نامزدش انگار شد حووی من
در حالیکه خود من برای رسیدن این دوتا به هم کلی زحمت کشیدم اما حالا که نتیجه گرفته بود راضی نبودم
و ....

ببخشید خیلی طولانی شد فقط خواستم بگم که چقدر وابسته بودم
اما از وقتی با این تالار آشنا شدم به خصوص با سارا جونم به خودم اومدم و از زندگی سارا و حرفاش خیلی چیزا یاد گرفتم خیلی رو خودم کار کردم که با واقعیت زندگی روبرو شم و بپذیرم که

همیشه همین جور نمی مونه و زندگی همش در حال تغییره
بله سارا جون شما از بیماراتون توقع ندارین چون بهشون وابسته نیستین من هم مثل شما فقط از برادرم و نامزدش توقع دارم به خصوص برادرم چون انقدری خوب بوده همه جا بوده و .. .و

حالا که کمتره عذابم میده
من خیلی بهتر شدم مخصوصا توی این یک هفته اخیر
سعی کردم اصلا بهشون فکر نکنم خودم رو بپذیرم به جای فکر به اونا به خودم فکر کنم توفع نداشته باشم وقتی احساسات اومد سراغم بهشون بها ندم تا کم کم خوب بشم مهم تر از همه صبرمو زیاد

کردم
کاری ک هستاره عزیز گفتن رو در طول این هفته اجرا کرده بودم:

سلام به سارای عزیز و همه دوستان
تمام مطالب تاپیک" احساسات زجرآور" رو خوندم
به حق که معرفی بجایی بود سارا جان
دقیقا تمام مشکلات من اونجا عنوان شده بود حالا برای شما در رابطه با همسرتون برای من در رابطه

با خونواده ام بالاخص برادرم(البته در رابطه با اعضای دیگر خونوادم بسیار بسیار کمرنگه همون رنگی

هم که گرفته این اواخر بوده ولی در رابطه با برادرم مدتهاست که انقدری زیادش کردم که رنگش به

رابطه با اعضای دیگر خونواده هم رسید و اونها رو هم تا حدی رنگی کرد)
دقیقا توقع شما رو با این جزئیات من هم دارم
من هم تو این یک هفته که از شروع این تاپیکم میگذره خیلی کارها کردم از توقف فکر استفاده کردم

افکار مثبت رو جایگزین افکار منفیم کردم
سعی کردم در رابطه با هر مسئله ای که پیش اومد صبر کنم و هیجان نداشته باشم
آخه من دررویارویی با مسائل خیلی هیجانی برخورد میکردم
مثلا وقتی بهم پیشنهاد کاری میشد هیجان زده میشدم و بلافاصله میرفتم درباره اون موضوع کاری مطلب

میوندم در صورتی که درباره اون موضوع اطلاعات کافی رو داشتم اما هیجان که می اومد سراغم فکر

میکردم باید بیشتر بدونم تا در مقابل هر سوالی کم نیارم اما در طول این هفته که رو خودم کار کردم

وقتی صبرمو زیاد کردم عجول نبودم برای رسیدن به خواسته هام وقتی هیجان اومد سراغم بهش گفتم صبر

کن دقیقا روشی رو که ستاره عزیز گفتن رو انجام داده بودم نتیجه گرفتم پریروز برای کار بهم زنگ

زدن کاری که حدود یک ماه پیش با حذف تمام رقیب ها فقط من و یک آقایی مونده بودیم که بین من و

اون آقا ایشون انتخاب شدن اما پریروز بهم گفتن که اون آقا موقتی بود
بعد از این صحبت سعی کردم اصلا مثل همیشه هیجان زده نشم و بدو نرم سراغ آپدیت خودم
به خودم گفتم صبر کن آروم باش
یعنی به گفته ستاره عزیز احساساتمو مهار کردم احساسات افراطیمو هم مهار کردم که تونستم کار از دست

رفته رو دوباره بدست بیارم

من هم در اجتماع دختر خیلی مغروری هستم که با وجود این همه احساس همه بهم میگن که اخم میکنی

و بداخلاقی و ..
در اجتماع جدی هستم و به هیچ کس رو نمیدم اما در خونواده نه اصلا
انقدر احساساتی هستم دختر خیلی حساسی هستم زودرنجم کاملا به خونواده م وابسته هستم

یادمه دوران دبیرستان که بودم بابا که رفت سفر حج انقدر گریه کردم
تازه 2 سال پیش هم که مامان و بابا هر دو میرفتن هم کلی گریه کردم وقتی هم که برگشتن موقعی که

رفته بودیم استقبالشون همین که دیدمشون اشکام سرازیر شد
اما در مورد وابستگی به برادرم بزارید از شروع ماجرا بگم
از همان اوایل ازتباط من با برادرم بسیار زیاد بود هه جا در کنار هم همراه هم مونس هم
دبیرستان بودم که برادرم دانشگاه قبول شد و رفت شهرستان عکسشو گذاشته بودم زیر شیشه میز تحریرم

و نگاه میکردم وگریه میکردم دلتنگش میشدم اوایل کار یه مدت که گذشت برام عادی شد (اختلاف سنی

منو برادرم 2 ساله)
تا اینکه من هم دانشگاه قبول شدم و اولین جدایی از خونواده منم تبریز قبول شدم با اینکه خواهررم هم

اونجا درس میخوند اما توی یک دانشگاه دیگه با مامان که رفتم تبریزموقعی که مامان میخواست برگرده انقدر

گریه کردم که همه شاخ درآورده بودن که انگار دارن برای همیشه از هم جدامون میکنن
تا چند روز فقط گریه میکردم کم کم عادت کردم
بعد از تموم شدن درس برادرم هم که سربازی جای دوری افتاد وقتی همه جمع میشدیم و اون در

جمعمون نبود گریه میکردم یه مدت میگذشت تا برام عادی میشد
من پارسال خرداد ماه پدرمو بر اثر بیماری که یهو به وجود اومد از دست دادم فاصله بین بیماری و

مرگشون دو ماه هم نشد انقدر تو دوران بیماری بابا گریه میکردم البته در خلوت خودم اما در حضور

دیگران مردی بودم واسه خودم محکم و قوی
بعد از اینکه پدرمو از دست دادم که دوران واقعا سختی رو میگذروندم زنگی برام شده بود فقط بابا که

دیگه نبود برادرم بیشتر و بیشتر بهم نزدیک شد که تسلی خاطرم باشه بعد از 4 ماه دوباره روند عادی

زندگی رو شروع کردم البته بعد از اون هم باز گریه هام بود و همچنان برادرم در کنارم
من که از اول وابسته بوودم بعد از بابا هم برادرم بهم بیشتر نزدیک شد دیگه خودتون تصور کنید من

چی شدم
تا اینکه برادرم عقد کرد
و نامزدش انگار شد حووی من
در حالیکه خود من برای رسیدن این دوتا به هم کلی زحمت کشیدم اما حالا که نتیجه گرفته بود راضی نبودم
و ....

ببخشید خیلی طولانی شد فقط خواستم بگم که چقدر وابسته بودم
اما از وقتی با این تالار آشنا شدم به خصوص با سارا جونم به خودم اومدم و از زندگی سارا و حرفاش خیلی چیزا یاد گرفتم خیلی رو خودم کار کردم که با واقعیت زندگی روبرو شم و بپذیرم که

همیشه همین جور نمی مونه و زندگی همش در حال تغییره
بله سارا جون شما از بیماراتون توقع ندارین چون بهشون وابسته نیستین من هم مثل شما فقط از برادرم و نامزدش توقع دارم به خصوص برادرم چون انقدری خوب بوده همه جا بوده و .. .و

حالا که کمتره عذابم میده
من خیلی بهتر شدم مخصوصا توی این یک هفته اخیر
سعی کردم اصلا بهشون فکر نکنم ، خودم رو بپذیرم ، به جای فکر به اونا به خودم فکر کنم ، توفع نداشته باشم، وقتی احساسات اومد سراغم بهشون بها ندم تا کم کم خوب بشم مهم تر از همه صبرمو

زیاد کردم
کاری که ستاره عزیز گفتن رو در طول این یک هفته احیر انجام داده بودم:
"
به همان نسبت که تونستم خوشحالی ها و هیجانات مثبتم را کنترل کنم به همان نسبت نیز توانسته ام غم و اندوه وهیجانات منفی ام را تحت کنترل در بیاورم .
"
:104:
این ارسالم خیلی طولانی شد و خستتون کردم اجازه بدید باقی صحبتا رو بعدا ادامه بدم
به تک تک سوالاتت هم جواب میدم سارای عزیزم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

میشه بگی چرا؟
چرا فکر می کنی شما در قبال دیگران مسئولی و چه انتظاری داری از اینکه براشون کاری انجام بدی؟
اصلا چرا انجام میدی با انجام اون کارها احساس هویت و مهم بودن می کنی؟
اصلا فکر کردی که چرا این کارها رو کنی؟
در ریشه یابی این حس ها و کارها به کجا رسیدی..خودت فکر می کنی چرا به دیگران کمک می کنی و هدفت چیه؟
میشه بگی.......
چرا فکر میکنم در قبال دیگران مسئولم؟
نمیدونم این جزو خصوصیت های وجودیمه
شاید نشه اسمشو احساس مسئولیت گذاشت اما هممیشه اینطور بودم که وقتی دیدم کسی نیاز به همراهی داره همراهیش کردم تا اونجایی که تونستم و درست بوده از تجربیات خودم برای کسی که نیاز داره گفتم تا چراغ راهش باشه
ساراجان تو چطور در برابر بیمارهات از جون مایه میزاری در حد توانت من هم در قبال دیگران همین طورم
صلح برقرار میکنم اگه بتونم زیاد حرف میزنم راهنمایی میکنم مثلا مشاوره میدم
پامو جای پای مشاورین عزیز و شما عزیزان کارشناس نمیزارم اما در حد و توان خودم و با توجه به موضوع از تجربه هایی که خودم داشتم و کلی درس گرفتم استفاده میکن برای راهنمایی
وظیفه خودم میدونم
اما اینکه توقع بازخورد داشته باشم و با چشمداشت اینکارو بکنم نه اصلا اینطور نیست
من فقط وابستگیم به برادرم باعث شد که اینطوری باشم و از برادرم و نامزدش و تا حدودی از اعضای خونوادم توقع داشته باشم نه هیچ کس دیگه فقط دامنه ش محصور به خونوادمه
بله سارا جون و عزیزان
من متوجه رازی که فرشته مهربان عزیز فرمودند شدم
تو این یک هفته احیر هم سعی کردم نگاهم به اطرافم اینگونه باشه و با اخلاص کاری انجام بدم بدون هیچ چشمداشتی و صبر داشته باشم تا همه چیزو به وقتش بدست بیارم
اما درمان ریشه ای من هم مثل تو سارای عزیز به زمان نیاز داره و تلنگر
باید این چیزا در وجودم ذوب بشه تا درکم بره بالا و سطحی و مقطعی برام حل نشه
و اینکه چرا اصلا توقع دار شدم:
ببینیند من برای برادرم وقت گذاشتم اون هم همین طور اما وقتی شرایط الانش شده فقط کار، فکر کردن به زندگش آینده اش ، خونه ای که با شراسط خاص خریدن، نامزدش و ...
اوایل حس میکردم که حذف شدم البته این مشکل برام تا حدودی حل شد چون خودم ازشون دوری میکردم و همش گریه میکردم که دیگه نیستم فراموشم کردن دوست داشتنش کمرنگ شده الان دوست داشتنش فقط برای نامزدشه و ...
الا هم گهگاهی این فکرا میاد سراغم اما از حودم دور میکنم از تکنیک توقع فکر استفاده میکنم تا از همین راه حل های سطحی شروع بشه و مشکلم عمقی حل بشه


من مشکلی ندارم
یه سری افکار نه چندان جالب دارم که اونا رو هم از بین میبرم
راه حل کنار زدن خودم چیه؟
خود وجودیم مقاومت نشون میده در برابر تغییر و مانع میشه
چطور بر این مانع غلبه کنم
این مانع به خودش حق میده که این رفتار رو داشته باشه و تغییر نکنه
چطور این حق رو ازش بگیرم

[/quote]

مانع تو همون جمله اوله که بزرگش کردم...


گفتی مانع من همون جمله : من مشکلی ندارمه!!؟
این جمله رو برای این نوشتم که به موضوع به عنوان مشکل نگاه نکنم و واسه خودم بزرگش نکنم خواستم فقط یه مسه باشه نه یک مشکل
بله باید خودمو از وسط بردارم

** آفرین انتخاب بسیار عالی لارج عزیز.....افرین ..نظرت چیه ستایش جان؟
اینجا رو متوجه نشدم منظورت چیه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سارا بانو

...
میشه بگی چرا؟
چرا فکر می کنی شما در قبال دیگران مسئولی و چه انتظاری داری از اینکه براشون کاری انجام بدی؟
اصلا چرا انجام میدی با انجام اون کارها احساس هویت و مهم بودن می کنی؟
اصلا فکر کردی که چرا این کارها رو کنی؟
در ریشه یابی این حس ها و کارها به کجا رسیدی..خودت فکر می کنی چرا به دیگران کمک می کنی و هدفت چیه؟
میشه بگی.......

اگر یک بار نکنی چی حس می کنی ؟میشه قشنگ توضیح بدی.........

-------------------------------------
چرا فکر میکنم در قبال دیگران مسئولم؟
نمیدونم این جزو خصوصیت های وجودیمه
شاید نشه اسمشو احساس مسئولیت گذاشت اما هممیشه اینطور بودم که وقتی دیدم کسی نیاز به همراهی داره همراهیش کردم تا اونجایی که تونستم و درست بوده از تجربیات خودم برای کسی که نیاز داره گفتم تا چراغ راهش باشه
ساراجان تو چطور در برابر بیمارهات از جون مایه میزاری در حد توانت من هم در قبال دیگران همین طورم
صلح برقرار میکنم اگه بتونم زیاد حرف میزنم راهنمایی میکنم مثلا مشاوره میدم
پامو جای پای مشاورین عزیز و شما عزیزان کارشناس نمیزارم اما در حد و توان خودم و با توجه به موضوع از تجربه هایی که خودم داشتم و کلی درس گرفتم استفاده میکن برای راهنمایی
وظیفه خودم میدونم
اما اینکه توقع بازخورد داشته باشم و با چشمداشت اینکارو بکنم نه اصلا اینطور نیست
من فقط وابستگیم به برادرم باعث شد که اینطوری باشم و از برادرم و نامزدش و تا حدودی از اعضای خونوادم توقع داشته باشم نه هیچ کس دیگه فقط دامنه ش محصور به خونوادمه
بله سارا جون و عزیزان
من متوجه رازی که فرشته مهربان عزیز فرمودند شدم
تو این یک هفته احیر هم سعی کردم نگاهم به اطرافم اینگونه باشه و با اخلاص کاری انجام بدم بدون هیچ چشمداشتی و صبر داشته باشم تا همه چیزو به وقتش بدست بیارم
اما درمان ریشه ای من هم مثل تو سارای عزیز به زمان نیاز داره و تلنگر
باید این چیزا در وجودم ذوب بشه تا درکم بره بالا و سطحی و مقطعی برام حل نشه
و اینکه چرا اصلا توقع دار شدم:
ببینیند من برای برادرم وقت گذاشتم اون هم همین طور اما وقتی شرایط الانش شده فقط کار، فکر کردن به زندگش آینده اش ، خونه ای که با شراسط خاص خریدن، نامزدش و ...
اوایل حس میکردم که حذف شدم البته این مشکل برام تا حدودی حل شد چون خودم ازشون دوری میکردم و همش گریه میکردم که دیگه نیستم فراموشم کردن دوست داشتنش کمرنگ شده الان دوست داشتنش فقط برای نامزدشه و ...
الا هم گهگاهی این فکرا میاد سراغم اما از حودم دور میکنم از تکنیک توقع فکر استفاده میکنم تا از همین راه حل های سطحی شروع بشه و مشکلم عمقی حل بشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

- ناراحت میشم زمانی که از دیگران كمكي دريافت نكرده‌ام . زيرا تمام زندگي خود را صرف كمك به ديگران كرده‌ام انتظار دارم دیگران منو از یاد نبرن همون طور که من فراموششون نمیکنم
حس میکنم خواسته های من دیده نمیشه

---

همه افراد اهل مطالعه قانون راز را می دانند ولی همه به یک اندازه از اون بهره مند نمی شوند پس صبور باش و در این مورد خاص عجله نکن تا زودتر به هدف برسی...
در کنار این موضوع دلم می خواد برام صبر رو از دیدگاه خودت تعریف کنی...
صبر چیست ؟و تو صبوری را در چه می بینی؟

صبرم تا الان با هیجانم عجین بوده که تا حدودی دارم تفکیکش میکنم
______________________________________________

** آفرین....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

من مشکلی ندارم
یه سری افکار نه چندان جالب دارم که اونا رو هم از بین میبرم
راه حل کنار زدن خودم چیه؟
خود وجودیم مقاومت نشون میده در برابر تغییر و مانع میشه
چطور بر این مانع غلبه کنم
این مانع به خودش حق میده که این رفتار رو داشته باشه و تغییر نکنه
چطور این حق رو ازش بگیرم

---

مانع تو همون جمله اوله که بزرگش کردم...
وقتی صحبت ها تو شنیدم در موارد بالا راجع به عقب زدن خودت هم صحبت می کینم..

___________________________________
گفتی مانع من همون جمله : من مشکلی ندارمه!!؟
این جمله رو برای این نوشتم که به موضوع به عنوان مشکل نگاه نکنم و واسه خودم بزرگش نکنم خواستم فقط یه مسه باشه نه یک مشکل
بله باید خودمو از وسط بردارم



** آفرین انتخاب بسیار عالی لارج عزیز.....افرین ..نظرت چیه ستایش جان؟

متوجه منظورت نشدم
____________________________________

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سارا بانو

در رابطه با پست دوم شما...
میشه بگی چرا؟
چرا فکر می کنی شما در قبال دیگران مسئولی و چه انتظاری داری از اینکه براشون کاری انجام بدی؟
اصلا چرا انجام میدی با انجام اون کارها احساس هویت و مهم بودن می کنی؟
اصلا فکر کردی که چرا این کارها رو کنی؟
در ریشه یابی این حس ها و کارها به کجا رسیدی..خودت فکر می کنی چرا به دیگران کمک می کنی و هدفت چیه؟
میشه بگی.......

اگر یک بار نکنی چی حس می کنی ؟میشه قشنگ توضیح بدی.........

---

چرا فکر میکنم در قبال دیگران مسئولم؟
نمیدونم این جزو خصوصیت های وجودیمه
شاید نشه اسمشو احساس مسئولیت گذاشت اما هممیشه اینطور بودم که وقتی دیدم کسی نیاز به همراهی داره همراهیش کردم تا اونجایی که تونستم و درست بوده از تجربیات خودم برای کسی که نیاز داره گفتم تا چراغ راهش باشه
ساراجان تو چطور در برابر بیمارهات از جون مایه میزاری در حد توانت من هم در قبال دیگران همین طورم
صلح برقرار میکنم اگه بتونم زیاد حرف میزنم راهنمایی میکنم مثلا مشاوره میدم
پامو جای پای مشاورین عزیز و شما عزیزان کارشناس نمیزارم اما در حد و توان خودم و با توجه به موضوع از تجربه هایی که خودم داشتم و کلی درس گرفتم استفاده میکن برای راهنمایی
وظیفه خودم میدونم
اما اینکه توقع بازخورد داشته باشم و با چشمداشت اینکارو بکنم نه اصلا اینطور نیست
من فقط وابستگیم به برادرم باعث شد که اینطوری باشم و از برادرم و نامزدش و تا حدودی از اعضای خونوادم توقع داشته باشم نه هیچ کس دیگه فقط دامنه ش محصور به خونوادمه
بله سارا جون و عزیزان
من متوجه رازی که فرشته مهربان عزیز فرمودند شدم
تو این یک هفته احیر هم سعی کردم نگاهم به اطرافم اینگونه باشه و با اخلاص کاری انجام بدم بدون هیچ چشمداشتی و صبر داشته باشم تا همه چیزو به وقتش بدست بیارم
اما درمان ریشه ای من هم مثل تو سارای عزیز به زمان نیاز داره و تلنگر
باید این چیزا در وجودم ذوب بشه تا درکم بره بالا و سطحی و مقطعی برام حل نشه
و اینکه چرا اصلا توقع دار شدم:
ببینیند من برای برادرم وقت گذاشتم اون هم همین طور اما وقتی شرایط الانش شده فقط کار، فکر کردن به زندگش آینده اش ، خونه ای که با شراسط خاص خریدن، نامزدش و ...
اوایل حس میکردم که حذف شدم البته این مشکل برام تا حدودی حل شد چون خودم ازشون دوری میکردم و همش گریه میکردم که دیگه نیستم فراموشم کردن دوست داشتنش کمرنگ شده الان دوست داشتنش فقط برای نامزدشه و ...
الا هم گهگاهی این فکرا میاد سراغم اما از حودم دور میکنم از تکنیک توقع فکر استفاده میکنم تا از همین راه حل های سطحی شروع بشه و مشکلم عمقی حل بشه

-------------------------------------

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

- ناراحت میشم زمانی که از دیگران كمكي دريافت نكرده‌ام . زيرا تمام زندگي خود را صرف كمك به ديگران كرده‌ام انتظار دارم دیگران منو از یاد نبرن همون طور که من فراموششون نمیکنم
حس میکنم خواسته های من دیده نمیشه

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سارا بانو

در این مورد خیلی باهات حرف دارم....این ارسالت از همه ارسالهات دارای نکات مهم تری هست دوست خوبم ..اینو که پیدا کنی همه رو پیدا می کنی و حل میشه...قانون جذب الان به کار شما نمیاد چون قانون جذب یک ویژگی مهم داره به نظر من که شما فعلا اونو نداری ستایش جان..
بهت نمی گم تا باهم پیداش کنیم...
همه افراد اهل مطالعه قانون راز را می دانند ولی همه به یک اندازه از اون بهره مند نمی شوند پس صبور باش و در این مورد خاص عجله نکن تا زودتر به هدف برسی...
در کنار این موضوع دلم می خواد برام صبر رو از دیدگاه خودت تعریف کنی...
صبر چیست ؟و تو صبوری را در چه می بینی؟

______________________________________________

---

صبر من با هیجانم عجین بوده دارم کم کم تفکیکش میکنم
پریروز نتیجه گرفتم موضوع کارم رو کلا فراموش کردم و به خودم گفتم اول باید مشکلات رفتاریت حل بشه تو این راه که قدم گذاشتم فهمیده که نباید عجله میکردم و به خدا و خودم اعتماد میکردم تا به وقتش نتیجه بگیرم
اما باز هم به راهنمایی احتیاج دارم که تو این راه هم سربلند شم


_____________________________________

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

من مشکلی ندارم
یه سری افکار نه چندان جالب دارم که اونا رو هم از بین میبرم
راه حل کنار زدن خودم چیه؟
خود وجودیم مقاومت نشون میده در برابر تغییر و مانع میشه
چطور بر این مانع غلبه کنم
این مانع به خودش حق میده که این رفتار رو داشته باشه و تغییر نکنه
چطور این حق رو ازش بگیرم

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سارا بانو

مانع تو همون جمله اوله که بزرگش کردم...
وقتی صحبت ها تو شنیدم در موارد بالا راجع به عقب زدن خودت هم صحبت می کینم..

___________________________________

---

گفتی مانع من همون جمله : من مشکلی ندارمه!!؟
این جمله رو برای این نوشتم که به موضوع به عنوان مشکل نگاه نکنم و واسه خودم بزرگش نکنم خواستم فقط یه مسه باشه نه یک مشکل
بله باید خودمو از وسط بردارم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سارا بانو

** آفرین انتخاب بسیار عالی لارج عزیز.....افرین ..نظرت چیه ستایش جان؟

____________________________________

---

اینو متوجه نشدم منظورت چیه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

معذرت میخوام به دلیل نابلدی پست 22 رو به هم ریهتم لطفا قسمت دوم و سوم این پست رو حذف بفرمائید
با تشکر

من با این قانون جذب کمی مشکل دارم . ( هم بنا به استدلالهایی منطقی و هم بنا به تجربه ) بر عکس نگاه قانون جذبی ، می گویم رها کن تا بیابی نه این که بچسب تا برسی .

برای درک منظورم بهتره این لینک را مطالعه کنی :

http://www.hamdardi.net/thread-11160.html

فکر نمی کنم اشتباه باشه اگر بگم سارا بانو اونچه در این لینک بیان شده را تجربه کرده و البته در احساسات زجر آور نیز مجدداً در پی کسب این تجربه برآید بسیار عالیست

سلام.
متاسفانه يکي از افکار غلطي که باعث عقب ماندگي مسلمانان شده امثال اين جمله ها است که
"هر چي قسمت باشه-هر چي خدا بخواهد همان ميشه و ...."

قانون جذب يکي از مهمترین کشفيات بشر در مورد قوانين وضعي توسط خداوند است.
.اگر اسيد را با باز ترکيب کني نمک مي دهد و اب
نگو اگه خدا بخواد ميده اگه نخواد نمي ده .خداوند قانون را خواسته است

خدا تو را افریده -قوانين و راز ها را افريده.نشسته کنار فقط مانیتور ميکنه-حاصل قانون ربطی به خدا نداره-ربط به تو داره.
اما پس نقش خدا در زندگي چي مي شود؟
نقش دعا که حتی قضای الهی را باطل می کنه چی میشه؟
نقش شب قدر چی میشه؟
و .....


اولا باید گفت خدا در زندگی هیچ کس وارد نمیشه.اولا باید بخواهی تا بیاد(ادعونی استجب لکم)

و ثانیا اینکه اگه به نفعت باشه دخالت می کنه.ممکنه یه خواسته ای مثلا ازدواج با شخصی ظاهرا به نفعت باشه
اما باطن ان کار چیز دیگری است .(بس دعا ها کان زیان است و هلاک از کرم می نشنود یزدان پاک.)


-و سخر لكم ما فى السماوات و الارض
هر انچه که در اسمانها و زمین است را به تسخیر اندیشه های تو در اوردیم

اصولا انسانها دو نوع قدرت دارند برای خلق دستاورد ها
یکی قدرت جسم شان: که در این حالت هدف ثابته تو باید جون بکنی-بیل بزنی-عرق بریزی و ....
و دیگری قدرت فکر و قدرت ضمیر نا خود اگاه انسان
که در ان اندیشه- هدف ها و منابع را به سمت تو می اورد-یک قدم تو بر می داری ده ها و صد ها قدم کائنات به سمت تو!

-انسان خلیفه الله در زمین است.از منظر خدا هدف ها نیستند که بزرگ ان یا کو چک.
این انسانها هستن که بزرگ اند یا کوچک.هدف های شما برای خدا بزرگ و کوچک نداره-تو یاید بزرگ شوی
و در نهایت از کوزه همان برون تراود که در اوست

-اینده تو را تصمیمات و اندیشه امروز تو خلق می کند
بیرون ز تو نیست انچه در عالم هست از خود بطلب هر انچه خواهی که تویی

قانون جاذبه می گوید هر رشته فکری هم جنس خودش را در کائنات خدا جذب می کند.
هر احساسی از خودت داشته باشی همان احساس را بقیه نسبت به تو خواهند داشت.
بسیاری از بیماریهایی که انسانها امروزه دچارش هستند بیماریهای سایکولوژیک یا روحی روانی هستند که در اثر فکر کردن و جذبشان به وجود می اید.مثلا اینقدر فکر میکنه که نکنه زخمم چرک کنه تا اخرش همین هم میشه!

بیان قانون راز از دیدگاه مولانا:
تشنگان گر اب جویند از جهان اب هم جوید ز عالم تشنگان

اما در مورد بحث تغافل(رها کن تا بیابی نه این که بچسب تا برسی) من فکر می کنم به عنوان یک رویکرد مقطعی در برخورد با بعضی روابط انسانی و به صورت محدود می تواند موثر باشد.اما قانون نیست و نتیجه مشخصی نمی دهد.
نمیشه که از خدا غافل شد تا به سمتش رفت!
نمیشه از دیدن تابلوهایی که تو جاده هست غافل شد و انتظار مقصد را داشت!
و ....

انچه که در قانون جذب باعث اشتباه مردم شده این است که در کاربرد قانون جذب تنها مرحله اندیشه(طلب) و پاسخ کائنات را در نظر می گیرند در حالیکه پروسه جذب و خلق هدف در گرو حل معادله هستی است.

معادله هستی:

اندیشه+باور+روحیه+انگیزه+ار تباطات+تلاش+استقامت+شرایط محیط+خواست و عنایت خداوند+....=خلق هدف

نهایتا اگر می خواهید اطلاعات درستی از این قانون داشته باشید-در جهت درست پیش بروید vcd
سمینار راز از دکتر ازمندیان را تهییه و ببینید.

ممنونم فرشته عزیز و کاشمر گرامی
حرفای هر دو شما درسته
در مورد صحبت شما فرشته عزیز بله من اینو کاملا حس کردم وقتی از خواسته ا م به خاطر خدا گذشتم بعد از 2-3 ساعت به اون خواسته ام رسیدم
این تجربه رو دوستم باعث شد بهش برسم بهم یاد داد و گفت باید خواستتو قربونی کنی همون طور که ابراهیم ، از پسرش به خاطر خدا گذشت و چه دست آورد
و
یعقوب نبی 40 سال از فرزندش یوسف دور بود و به خاطر اون نابینا هم شد و پسرهاشو نمیبخشید اما بعد از یالها توسط خود یوسف به یعقوب پیغام رسید که یعقوب باید از پسرش بگذرد چون خدا چنین خواسته و وقتی یعقوب چنین کرد چشمش با جمال یوسف روشن شد
این موضوع رو تو فیلم حضرت یوسف هم به تصویر کشیدن یوسف از طریق برادرانش برای پدر پیغام فرستاد که مانند پدرمان ابراهیم باید اسماعیلت (یوسف ) را برای خدا قربانی کنی

اما صحبت شما کاشمر عزیز
بله کاملا قبول دارم اما واقعا آدم گیج میشه که بالخره قدرت دست ماست ؟!!
حتی همون معادله ای رو هم که گفتید همش به دست ما انجام نمیشه
من به نتیجه رسیدم که هر کس افکار مثبت داشته باشه و مه چی رو خوب ببینه و در کمال رهایی و آزادی خواسته ای داشته باشه و با عمق وجودش بخاد دیر یا زود به دست می یاره
یعنی باید علاوه بر خود به تمام کائنات اعتماد کنی
مثل کودکی که وقتی بالا پرتابش میکنی میخنده جون اعتماد و اطمینان داره که دوباره میگیریش و رهاش نمیکنی
ما باید تمرین کنیم به خودمون به خواستمون به خدا و به تمام دنیا اعتماد کنیم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سارا جان منتظرت هستما:46::43::72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سارا جان منتظرت هستما:46::43::72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سارا جان منتظرت هستما:46::43::72:

سلام ستایش بارن:72:
در مورد ویژگی ها و نقاط ضعف و قوتی که گفتید با مطالعه و راهنمایی یک متخصص می تونید خودتون رو رشد بدهید.
می دونی که تغییر به تدریج صورت میگیره .صرف فراگیری تغییر انجام نمی گیره .خیلی به تدریج و با گذشت زمان ,صرف وقت و ممارست !

درباره ی قانون جذب نظرم اینه که :
اولا همه چیز دست خداست .
فضل و رحمت خدارو مانند شیری آبی می گیریم که از بالای هفت آسمون همیشه باز است و در کل جهان با عدل ,یکسان پراکنده است .برای همه کافی و موجود می باشد .

حال به من بستگی دارد که با انرژی که ساطع می کنم , انعکاس هایی(قانون کارما) که می دهم ,حال و احوالی و نظری (مثبت و منفی)که دارم ,همت و تلاشی که می کنم , ارتباطی که می گیرم ,نگرشی که دارم هرروز صبح که از خواب بیدار میشوم با شکر گزاری با مثبت اندیشی ,چه چیزی را جذب می کنم .

بستگی داره من ظرفم را در جلوی نداشته ها ,کمبود ها ,نقمت ها بگیرم یا نه ظرفم را رو به فضل خدا .
یادمان باشه هیچ وقت فضل خدا ,با داشتن بغل دستی ات کم نمی شه اگر او دارد مطمئنا یا معادل آن یا بهتر آن برای تونیز موجود است . پس به جای این که به ظرف بغل دست ات نگاه کنی به قطرات باران فضل خدا بنگر .

من به شخصه امتحان کردم درخواست و دعا (قانون جذب و تمرکز و پیدا کردن اسباب و راهکارها )+استجابت (خواست الهی )+صبوری +توکل و رهایی به آنچه که خواسته ام رسیدم خیلی زیاد .

وجالب اینکه جایی که به خواسته ام نرسیدم هرچند که از قانون جذب و دعا و.....استفاده کردم تلاش هم زیاد کردم ولی چون مورد استجابت و خواست الهی نبود هر چه اصرار کردم نشد .
وبا گذشت زمان حکمت و نعمت اون رو متوجه شدم
بله ! قانون جذب یا همان دعا و درخواست خیلی موثر هست اما ای کاش بدانیم چه می خواهیم ؟چه باید بخواهیم؟
پس! خدا صلاح و مصلحتم را بهتر می داند .!
دعا +تلاش و فراهم کردن اسباب +توکل و رهایی

سلام به همگي

من از ارسال هاي همه دوستان به سهم خودم تشكر ميكنم

ولي اين بحث داره خيلي بيش از اندازه كليشه اي ميشه

اين موضوع بيشتر از اينكه جنبه تئوريك داشته باشه هر فرد براي مرتفع كردن مشكلات اينچنيني بايد به صورت عملي

شروع بكنه وخوشبختانه دوستان انواع واقسام روشها و شيوه ها رو تو نوشته هاي خودشون اوردن من فكر ميكنم

پرداختن بيشتر به اون باعث بوجود آمدن نوعي سردرگمي و ضعف اراده ميشه

سردرگمي به خاطر تنوع و تعدد مطالب

و ضعف اراده به خاطر نفس راحت طلب ما كه بيش از عمل كردن به حرف زدن وشنيدن ترغيب ميكنه

همگي موفق و مويد باشيد:72:

ممنونم ستاره عزیز
بسیار عالی جواب دادی
تمام کتاب های قانون جذب و راز و کارما رو تو جملاتت معنی کردی
به توصیه ت عمل میکنم
باید باور و ایمان داشته باشم به معادله هستی که کاشمر عزیز گفتن و به فرمولی که شما گفتی
تا حدودی جوابمو در مورد جذب گرفتم اما هنوز بخش دوم عنوان تاپیکم مونده
از وقتی این موضوع رو شروع کردم خیلی بهتر شدم و اصلا به چیزی فکر نکردم
اما میخوام بنیان این افکار ریشه کن شه
تا زمانیکه که در شرایطش قرار میگیرم دوباره بهم حمله نکنن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جلال

سلام به همگي

من از ارسال هاي همه دوستان به سهم خودم تشكر ميكنم

ولي اين بحث داره خيلي بيش از اندازه كليشه اي ميشه

اين موضوع بيشتر از اينكه جنبه تئوريك داشته باشه هر فرد براي مرتفع كردن مشكلات اينچنيني بايد به صورت عملي

شروع بكنه وخوشبختانه دوستان انواع واقسام روشها و شيوه ها رو تو نوشته هاي خودشون اوردن من فكر ميكنم

پرداختن بيشتر به اون باعث بوجود آمدن نوعي سردرگمي و ضعف اراده ميشه

سردرگمي به خاطر تنوع و تعدد مطالب

و ضعف اراده به خاطر نفس راحت طلب ما كه بيش از عمل كردن به حرف زدن وشنيدن ترغيب ميكنه

همگي موفق و مويد باشيد:72:

---

ممنونم جلال عزیز
تلنگر به جایی است
اما من واقعا استفاده کردم و دارم کم کم این موضوع رو هضم میکنم و برام ملموس میشه با همکاری دوستان خیلی چیزا برای من و خیلی های دیگه روشن شده و خواهد شد
من هم سعیم بر اینه که خودم این شرایط رو تجربه کنم هر جند که تا حدودی دارم تجربه میکنم به لطف خدا و شما دوستان
اما موضوع افکارم باید ریشه ای حل شه که حتی ذره ای از اون دوباره سراغم نیاد
اگرچه از زمان شروع این تاپیک رهاشون کردم و بهتر بودم اما باز هم 5 شنبه یه حمله از جانب این افکار بهم شد
بگم چی بود:
برادرم ظهر بعد از کارش رفته بود خونه نامزدش قرار بر این بود که هممون عصرش با هم بریم اونجا اما برادرم بعد از کارش ناهار رفته بود اونجا
مامان هم چون عید غدیر بود برای عروسش هدیه عیدی آماده میکرد و ... ومن هم باز یه حمله کوچولو بهم شد که حس کردم که چرا انقدر مامان عروس دوسته و براش فلان کار ارو میکنه (البته این رسم و رسومانه اما گفتم که برای من یه حمله افکار مخرب بود)
یه کم حالم بد شد و تحت تاثیر این افکار قرار گرفتم وقتی رفتیم خونه نامزد برادرم ناراحت بودم و تو این جور مواقع بهم اشاره کنند گریه م میگیره
حالت خاصی هم که دارم اینه که وقتی افکارم مخدوش باشه اصلا زبونم بازنمیشه قیافه م کاملا نشون میده که یه جیزی هست
دیگران هم که دیگه با این حالات من آشنا هستن مامان بلافاصله بهم اشاره کرد که به خودت بیا و بروز نده منم بلافاصله نزدیک بود بغضم بترکه که جلوی خودمو نگه داشتم یه نیم ساعت یه ساعتی اینطوری بودم کم کم فراموش کردم و یه کم حرف زدم اما باز هم مثل همیشه اون دختر شر و شیطون و ...نبودم
همه فهمیدن که دلیل اینکارم چی میتونه باشه مخصوصا برادرم و نامزدش و مامان
اون بندگان خدا رفت و آمدشون زیاد نیست چون شرایطشون طوریه که نمیتونن زیاد با هم باشن اما از نظر من همین ها هم زیاده میدونم که درکشون نمیکنم و متاسفانه مشکل از منه

ببینید منظورم این حالاته
میخوام دیگه نباشن

سلام مجدد به همگي

اجازه بديد بحث خودمو با يك خاطره از خودم شروع كنم

ما سه تا داداشيم و يك خواهر

سال گذشته خدا قسمت كردو دوتا برادرم همزمان با هم نامزد كردن

خواهرم يك روز براي من دردو دل كردو گفت از دو تا عروسامون متنفرم چون احساس ميكنم داداشامو ازم گرفتن

اولش باور نكردم چون رابطه شون خيلي با هم خوب بوده وهست و هر دو تا عروسامون خيلي خواهرمو دوست دارن

حرف هاي خواهرم واقعا تعجب بر انگيز بود در حالي كه كاملا طبيعي بود چون محبت و تو جه داداشام به خواهرم

كم تر شده بود

و خوشبختانه خواهرم خيلي زود با اين مسئله كنار اومد و خودشو با شرايط جديد وفق داد

و الان اين مشكلو اصلا نداره

آدما سه دسته اند
1)گوجه اي
2)شيشه اي
3)لاستيكي

دسته اول با كوچكترين تغيير در زندگيشون خيلي زود له ميشن

دسته دوم روحيشون ترك برميداره ولي ميتونن ترميم بشن

ودسته سوم توانايي پذيرفتن هر شرايطيو دارن و فشار هاي خارجي موجب تغيير اونا نميشن

اميدوارم هميشه محكم و صبور باشيد تا روال زندگيتون دوباره عادي بشه

و توصيه آخر اميدبه توجه ديگران رو از خودتون منقطع كنيد

خداوند وقتي چنين حالتي رو در شما ببيند خودش اميد شما ميشود

موفق و سربلند باشيد:72:

اومدم بگم در مورد ارتباط برادرم با نامزدش خیلی خیلی بهتر شدم
دیگه مثل قبل اذیت نمیشم بلکه با کمک شما دوستان نگاهمو تغییر دادم
وحالا
به جای اذیت شدن از حرفاشون ارتباطشون خیلی چیزا دارم یاد میگیرم
و توی رشد خودم استفاده میکنم
و تازه خیلی چیزا رو دارم متوجه میشم
دیگه افکار مخرب تبدیل شده به فکرهایی برای سازندگی
بیشتر تلاشمو میکنم
ممنونم از همگی شما

فرشته مهربونم
از لطف همیشگیت ممنون
تو این تاپیک هم نیاز به راهنماییت دارم
در ادامه تاپیک یافته های من و سخنی با مدیر وهم تالاران
:http://www.hamdardi.net/thread-14367-post-127979.html

بهتون تبریک میگم بخاطر روحیه بالا و پذیرایی که دارین .
همین قبول مشکل و گشتن راهکارو به کار گرفتن راهکارهای ارائه شده از طریق اعضاء محترم ، مهمترین رکن و اساس رفع هر مشکل بزرگ و کوچیکه ، که الحمدااله شما بخوبی از عهدش بر اومدین .
دوستان هر قدر که موضوعات مختلف و متنوع رو در سرفصل های مختلف مطالعه میکنن ، تخصصشون بالاتر می ره و در ضمیر باطنی شون احساس بدهکار بودن ( بازهم روحیه بانکی ام گل کرد ) به تالار درشون ایجاد می شه وبه مرور زمان و با همدردی کردن با دوستان و ارائه راهکارهای مورد نیاز می خوان کمی از احساس مدیون بودنشون رو تسویه کنن و ....
حال شما هم از سرشناس ها و صاحب نظر شدین . :72:
انشالله فرشته مهربون هم مساعدت می کنن و این تاپیک رو همراهی میکنن .

ممنونم لارج گرامی
لطف شما همیشه شامل حال من شده
کارمند بانکین ، نه ؟؟؟؟ ((منم حس کنجکاویم گل کرد)
منم 20 روز دیگه آزمون استخدامی بانک دارم
دعا کن همکار بشیم

من در مورد قانون جذب هم برداشت های اشتباه داشتم
در ارتباط با این موضوع هم دچار هیجان شده بودم و در اون زمان به خیال خودم داشتم درست پیش میرفتم و دارم جذب میکنم اما این گونه نبود البته از این نظر که افراطی پیش رفته بودم تا جایی که به نقطه ای رسیدم که کل این هیجانات به یکباره از بین رفت و عکسشو بدست آوردم
در این مورد هم باید با اعتدال پیش رفت ؛ آهسته و پیوسته
این رو هم اول قانون جذب متذکر میشه که قانون جذب هم نسبی است و فقط در جغرافیای خودش مطرحه اگر غیر از این فکر کنیم دچار خطای شناختی میشیم که من شده بودم
اما این دلیل بر این نمیشود که به مثبت اندیشی شک کرد
نباید مطلق دونستش
مهم اینه که از طریق این راز زندگی را بسازی نه اینکه با زندگی بسازی

این ها رو از این قانون یاد گرفتم:
مشابه ها همدیگر را جذب میکنند
اگر به افکار منفی بها دهیم بیشتر و بیتر میشوند تا جایی که کل وجودمان را فرا میگیرند و باعث میشود از همه جهت به خود و دیگران آسیب برسانیم و دیگران را از خود زده کنیم
اما
اگر خوش بین باشیم خوب ببینیم و خوب فکر کنیم و مثبت بیندیشیم هوبی ها را به سمت خود میکشانیم

این رو هم فهمیدم که
باید و باید به جای بد ها خوب را دید و شنید و لمس کرد تا جزئی از وجودت شود تا به خودت و به خدا برسی به آرامشی که در اوست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستایش بارن

من در مورد قانون جذب هم برداشت های اشتباه داشتم
در ارتباط با این موضوع هم دچار هیجان شده بودم و در اون زمان به خیال خودم داشتم درست پیش میرفتم و دارم جذب میکنم اما این گونه نبود البته از این نظر که افراطی پیش رفته بودم تا جایی که به نقطه ای رسیدم که کل این هیجانات به یکباره از بین رفت و عکسشو بدست آوردم
در این مورد هم باید با اعتدال پیش رفت ؛ آهسته و پیوسته
این رو هم اول قانون جذب متذکر میشه که قانون جذب هم نسبی است و فقط در جغرافیای خودش مطرحه اگر غیر از این فکر کنیم دچار خطای شناختی میشیم که من شده بودم
اما این دلیل بر این نمیشود که به مثبت اندیشی شک کرد
نباید مطلق دونستش
مهم اینه که از طریق این راز زندگی را بسازی نه اینکه با زندگی بسازی

این ها رو از این قانون یاد گرفتم:
مشابه ها همدیگر را جذب میکنند
اگر به افکار منفی بها دهیم بیشتر و بیتر میشوند تا جایی که کل وجودمان را فرا میگیرند و باعث میشود از همه جهت به خود و دیگران آسیب برسانیم و دیگران را از خود زده کنیم
اما
اگر خوش بین باشیم خوب ببینیم و خوب فکر کنیم و مثبت بیندیشیم هوبی ها را به سمت خود میکشانیم

این رو هم فهمیدم که
باید و باید به جای بد ها خوب را دید و شنید و لمس کرد تا جزئی از وجودت شود تا به خودت و به خدا برسی به آرامشی که در اوست

---

:104::104::104::104::104::104::104:

خیلی عالیه ، موفق باشین .:72: