يه سؤال : چرا وقتي يكي بهت افراطي علاقه داره كم كم نسبت بهش بي علاقه

سلام دوستاي خوبم. اميدوارم تاپيك هاي پي در پي من خستتون نكرده باشه..... ايندفعه موضوع تاپيك مشكل نيست. يه سؤاله كه هميشه واسم مطرح بوده.... بي مقدمه ميپرسم... چرا وقتي يكي بهت افراطي علاقه داره كم كم نسبت بهش بي علاقه ميشي؟ يا برعكس وقتي به يكي علاقه افراطي داري نسبت بهت دلسرد ميشه؟ اين رو بارها ديدم و حتي واسه خودم هم پيش اومده. عشق زياد معشوق رو فراري ميده.... يادمه يه نفر خيلي بهم علاقه داشت و من باهاش خيلي راحت بودم تا اينكه لو رفت عاشقمه! بعد از اون پيشش راحت نبودم و ازش فرار ميكردم با وجود اينكه خيلي بهم لطف ميكرد من سعي كردم ديگه هيچوقت نبينمش! در صورتيكه اگه نمي فهميدم مطمئنم هيچوقت تنهاش نمي ذاشتم.... اينو هميشه به عاشقايي كه ازم راهنمايي خواستن گفتم ولي خودمم هيچوقت دليلشو نميدونستم و فقط تجربي ميگفتم. دوست دارم دليل منطقيشو بدونم!

پاسخ به سوال شما ميتونه متفاوت باشه1-كه اصلي ترين ميتونه باشه اينه كه ما انسانها دوست داريم ازاد باشيم و گمان ميكنيم كه عشق كسي نسبت به ما كه احساس انچناني و شديدي رو ما در مورد او نداريم ازادي ما رو از ما ميگيره2- عشق محبت بي جا رو به همراه ميتونه داشته باشه كه عامل مثبتي نيست

منم خودم اين تجربه رو داشتم

آره همینطوره.
به خاطر اینکه فکرمیکنی میخواد محصور و محدودت کنه. به خاطر اینکه فکر میکنی بهت نیازمنده و شاید یه جورایی دست و پا گیرت میشه.ولی من فکر میکنم اگه موردی باشه که هر دو طرف همدیگه رو همین طوری دوست داشته باشن،احتمال اینکه همچین حالتی پیش بیاد خیلی کمتره.این معمولا مربوط به زمانیه که عشق یه طرفه باشه. و در این صورت،طرف عاشق حق نداره با خودخواهی معشوقش رو ناراحت کنه.(مطمئنا اگه عاشق باشه این کار رو نمی کنه):305:

سلام دوست عزیز
به نظر من اگه این عشق وعلاقه دوطرفه باشه هیچوقت چنین حسی به کسی دست نمیده...بلکه برعکس اون دو رو بهم نزدیکترم میکنه چون از وجود علاقه طرف مقابل هم اطمینان حاصل پیدا میکنن ولی وقتی فردی ببینه که طرف مقابلش احساساتی نسبت بهش پیدا کرده که خودش درمورد اون چینین احساسی نداره تصور میکنه ادامه این رابطه یه جور بازی دادن طرف وایجاد توقعات وانتظاراتی از سوی اون فرده که قادر به براورده کردنشون نیست....وچون آدمها نمیتونن به خودشون دروغ بگن پس ترجیح میدن این رابطه کم رنگ و کم رنگتر بشه وشایدم ترجیحا قطع!

دوستان عزيز سوال همينجاست كه چراقتي تو هم بهش علاقه مندي باز هم اين علاقه از بين ميره؟ در موردي كه ذكر كردم يادمه بهش بي احساس هم نبودم ولي وقتي فهميدم توقع داشتم خودشو واسم به هر آب و آتيشي بزنه و منم واسش ناز ميكردم... و همش فكر ميكردم به خاطر اينكه منو از دست نده بهم محبت ميكنه نه به خاطر خودم... كم كم از تماساش و سؤال هاش دلگير ميشدم... از اين كه به هر بهانه اي واسم گل مياورد يا به خيال خودش عاشق بود و من بيخبر و به هر بهانه اي ازم اطلاعات ميگرفت ناراحت ميشدم. در صورتي كه اگر واقعا منظورشو نميفهميدم و بهانه هاشو باور ميكردم اين اتفاقات خوشحالم هم ميكرد.

این موضوع یکی از سوالای همیشگی تو ذهن من بوده که البته واسه من یجور دیگه اتفاق افتاده که
همیشه به ادمایی علاقه مند شده ام که ازم فاصله میگیرن،این موضوع چندین بار باعث شده از کسایی خوشم بیاد که ازم دوری میکنن(بدون رابطه)-ولی اگه احساس کنم شخص داره به من نزدیک میشه - یا داره علاقه نشون میده-دلسرد میشم و دیگه اون تمایل شدید از بین میره-یا از جذابیت شخص واسم کم میشه.

-واقعا این چه مرضیه و واقعأ همه همینطورن؟
-چاره کار چیه؟
-علت این موضوع چیه؟

اما جواب hamishetanha
به نظرمن:اگه فردی علاقشو بهت نشون میده-در تو این حس به وجود میاد که اون شخص وابستت شده-یه جورایی میخواد مال اون بشی -میخواد محصورت کنه-واسه همین ازش فراری میشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط flag

به نظرمن:اگه فردی علاقشو بهت نشون میده-در تو این حس به وجود میاد که اون شخص وابستت شده-یه جورایی میخواد مال اون بشی -میخواد محصورت کنه-واسه همین ازش فراری میشی

---

با سلام
نظر دوستان در مورد نقل قول چیست؟
ممنون

سلام:

همیشه تنها گرامی بحث جالبیه ...ولی من خیلی درکش نکردم...و بیشتر موافقم با حرف دوستان که علاقه های یک طرفه به این نقطه انزجار میرسه...و آدم دوست نداره ادامه بده ..یا مثلا وقتی که دو نفر بهم علاقه دارند ولی یک طرف توجه و علاقه بیشتری رو نشون میده..طرف دیگه احساس می کنه غل و زنجیر به پاش بستن....:311:
من خودم خیلی تجربه داشتم از این موارد و همه اونا که ازشون بدم میومد و نهایتا ردشون می کردم کسانی بودم که کاملا معیارهای منو نداشتند ..اونوقت اونها به جای اینکه صبر کنند مثلا من معیارامو بسنجم فوری دم از عشق و علاقه افراطی می زدند..و این موجب میشد فکر کنم منو یک اسباب بازی در نظر گرفتند که می تونن با این حرف ها خامم کنن...برای همین نه تنها بدم میومد که تقریبا همه اونا رو رد کردم..
من نظر سایر خانم ها و آقایونو نمی دونم ولی خودم به عنوان یک دختر احساس می کنم این مردها مردهای سفت و با وقاری نیستن...حس می کردم باید براشون مادری کنم ....نمی دونم یک حس که انگار می خواستن منو تو حصار علاقه افراطیشون بگیرن که زودگذره...
مثلا من تا زمان ازدواجم خواستگاران زیادی داشتم ...تقریبا هر بخش دانشگاه و بیمارستان یکی بود و همیشه اونایی که کشیک های منو آف می کردن تا مثلا من راحت باشم از همون اول رد می کردم چون احساس می کردم صلابت تو کار خودش نداره و برای خودش ارزش قائل نیست...
یادمه رزیدنتی داشتم در یکی از بخش ها که تمام کشیک های اون ماه منو آف کرد چون مسئول رزیدنت ها بود و من عین پرنسس می رفتم بخش و میومدم آخرشم بهم یک 20 گنده دادن اونم تو دانشگاه تهران که 20 گرفتن کار حضرت فیله!!!چرا؟چون ایشون خواستگار من بود ..و خدا میدونه من با اینکه بهش از همون اول جواب رد دادم و اصلا محلش نمی دادم حتی جواب سلام نمی دادم..این کارها رو می کرد که یعنی جلب توجه کنه و یکبار که خونه بودم زنگ زد و گریه و شعر عاشقانه خوندن که خانواده منم داشتن گوش می دادن ..فرداش بابام فوری درجا ردش کرد چون من ازش متنفر شدم...این نشان یک شخصیت وابسته..بی منطق و ..بود چون حتی منو خوب نمی شناخت ولی این کارها رو میکرد...
برخلافش همسرم مغرورترین پسری بود که تو عمرم تا حالا دیدم و اصلا یادمه تا روز 3 یا 4 بخش حتی اسم منم نپرسید و من از همون اول ازش خوشم اومد چون دیدم مسحور دخترها نمیشه و منم هیچی محل بهش ندادم حتی صداش نمی کردم که اونم از همین خوشش اومده بود..
غرور داشتن البته نه کاذب به ادم شخصیت مستقل میده و نشان میده که ادم برای خودش ارزش قائله و اونو ارزان نمیفروشه....
ولی وقتی علاقه ای دو طرفه باشه دیگه همه چیزش جالبه و بعدا اتفاقا باید خیلی بهم ابراز علاقه کنند..منتها در قبل اون حس کمالیابی انسان به نظرم موجب میشه این انسان ها طرد بشن....
نمی دونم تونستم منظورمو بگم یا نه!!!:227:

سلام مجدد به همه دوستان همانطوري كه در جوابيه اول خودمم اوردم

محبت نابجا اثر منفي داره

عشق وعلاقه خوبه اما تا زماني كه به علاقه نابجا نرسه و اين از نظر روانشناسي هم توصيه شده ولي اينكه از نظر منطقي علم روانشناسي به اون پاسخ داد باشه رو نميدونم ولي از نظر تجربيش رو مطمئن هستم

اگه علاقه دو طرف و توقع هر دو به یک اندازه باشه هیچ مشکلی پیش نمیاد در غیر این صورت کسی که علاقه بیشتری داره غرور خودشو میشکنه اعتماد به نفسش کم میشه و.......کسی که عاشق تر بیشتر به یاد اون طرف در نهایت بیشتر ازش خبر میگیره و توقع داره طرف مقابل هم همین حسو داشته باشه و کسی که علاقه ی معمولی داره از دیگری توقع داره کمتر پی گیرش باشه کمتر بهش زنگ بزنه بذاره اونم به زندگیش برسه خب پس تفاوت توقعاتم باعث دوری 2 نفر از هم میشه همیشه تنها ی عزیز شما میگید منم قبلا دوسش داشتم اما خب دوست داشتن شما با اون فرق میکرد هیچ کس نیست که جذب کسی بشه که غرورشو بشکنه:163:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مطمئنن همه این اتفاق واسشون افتاده خود من بارها وبارها بوده که افرادی عشق خیلی زیاد بهم داشتن اوایل شاید خوشم میومد اما بعد خیلی بی تفاوت از کنارش رد میشدم عشق زیاد توقعات زیادی اگه ادم بتونه همراه با عشق زیاد واقع بین باشه غرورشو حفظ کنه اعتماد به نفسشو نگه داره و محبت شو کنترل کنه مطمئنن طرف مقابل جذبش میشه

سلام
محبت نابجا اثر منفي داره
یعنی محبتی که تو جا و موقعیت مناسب انجام داده نشه
خیلی از خانومها کسی رو که همون ابتدای رابطه ابراز علاقه شدید می کنن رو دوست ندارن و به این نتیجه میرسن که اون مرد نمی تونه تکیه گاه مناسبی برای زندگیشون باشه
بالاخره یک مرد باید نشون بده که آمادگی لازم رو برای مدیریت زندگی داره و به قولی:
اگه ادم بتونه همراه با عشق زیاد واقع بین باشه غرورشو حفظ کنه اعتماد به نفسشو نگه داره و محبت شو کنترل کنه مطمئنن طرف مقابل جذبش میشه
ضمنا بعد آشنایی و ازدواج بنا به گفته باران گرامی

نقل قول:

---

هر کسی در این زمینه ویژگی های خاص خودش رو داره

شناخت اخلاقیات طرفتون کافی نیست ، شما باید در زمینه احساسی و عاطفی هم همسرتون رو بشناسید در این زمینه روحیه های متفاوتی وجود داره . برخی افراد اگر از طرف مقابل آتشی از عشق ببینند خودشون احساس تهی بودن می کنند و سردتر میشن . برخی دیگه نه به کوچکترین کم و زیاد شدن شدت عواطف همسرشون حساس هستند .میزان ابراز علاقه و عواطف و عشق رو با همسرتون تنظیم کنید به همون میزانی که باید باشه تا هیچ یک از شما خسته یا دلسرد نشه .

---

سارا:

نقل قول:

---

ولی وقتی علاقه ای دو طرفه باشه دیگه همه چیزش جالبه و بعدا اتفاقا باید خیلی بهم ابراز علاقه کنند..منتها در قبل اون حس کمالیابی انسان به نظرم موجب میشه این انسان ها طرد بشن....
نمی دونم تونستم منظورمو بگم یا نه!!!

--------------------------------------------------------------------------------

---

سارا:

نقل قول:

---

حرف های دوستان خیلی جالب بود منم چون همین سوال شما رو داشتم با خوندن این تاپیک خیلی چیزهای جالبی متوجه شدم.همسر شما هم مثل همسر منه و نه تنها از ابراز عشق زیاد ناراحت نمیشه که خیلی قدر ابراز محبت رو میدنه..من طبق تجربه خودم به این نتیجه رسیدم که اگر عشق و علاقه ما بر پایه منطق و خواست و اراده خدا شکل گرفته باشه خودش مثل یک نهر آرام مسیر درست را پیدا می کنه و آرام تا انتها میره ..مردان این طور که من یافتم اگر دارای شخصیت صحیحی باشند قدر ابراز عشق خانم هاشون رو خیلی خوب می دونند و چند برابر اون رو به موقع پس می دهند پس هیچ زمان نگران این موضوع نباش چون عشق حقیقی هیچ زمان تکراری نمیشه و ما باید سعی کینم با مطالعه و یاد گرفتن ز کسانی که الان بزرگترن و زندگی مشترک با طراوتی دارند و به کار بستن تجربه های اونها زندگیمون رو سرشار از نشاط کنیم تا هیچ وقت یکنواخت نشه...
برات آرزوی موفقیت می کنم و از خوشبختیت خیلی خوشحالم..

---

منتظر نظرات تکمیلی هستم

سلام دوستان خوبم... من ديروز نبودم و امروز كه اومدم ، نظرات همه ي شما دوستان خيلي واسم جالب بود. حتي با اينكه بحث ها مشتركه، يه جورايي فكر ميكنم هر كس طبق معيارهايي كه براي خودش ارزشمنده اين واكنش رو نشون ميده. مثلا يكي از ابراز علاقه زياد خوشش نمياد و يكي از اينكه بهش نيازمند باشن و يكي به خاطر آزاديش و ....جالبه كه همه ي اينها هم محور اصليشون يكيه و ميشه گفت يه جورايي زنجيروار با هم ارتباط دارن.... شما فكر ميكنيد اون مشكل اصلي كه اين تصورات رو در ذهن معشوق ايجاد ميكنه چيه؟ در حقيقت منشا اين احساس از كجاست.
ممنون.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamishetanha

سلام دوستان خوبم... من ديروز نبودم و امروز كه اومدم ، نظرات همه ي شما دوستان خيلي واسم جالب بود. حتي با اينكه بحث ها مشتركه، يه جورايي فكر ميكنم هر كس طبق معيارهايي كه براي خودش ارزشمنده اين واكنش رو نشون ميده. مثلا يكي از ابراز علاقه زياد خوشش نمياد و يكي از اينكه بهش نيازمند باشن و يكي به خاطر آزاديش و ....جالبه كه همه ي اينها هم محور اصليشون يكيه و ميشه گفت يه جورايي زنجيروار با هم ارتباط دارن.... شما فكر ميكنيد اون مشكل اصلي كه اين تصورات رو در ذهن معشوق ايجاد ميكنه چيه؟ در حقيقت منشا اين احساس از كجاست.
ممنون.

---

به نظر من همه اینها ازین ناشی میشه که علاقه هامون واقعی نیستند و اون خلوص عاشقانه رو ندارن.
والا دوست داشتن اگه واقعی باشه:
فقط طرف رو دوست داری به خاطر خودش ونه خودت
نیاز به ابراز علاقه اون نداری
راحتی اونو به راحتی وارامش خودت ترجیح میدی
از علاقه زیاد اون منزجر نمیشی

ضمن تشکر از flag
من فکر می کنم لینک زیر که از خانوم دکتر تالار هست می تونه کمک کنه
من که از ایشون چیزهای با ارزشی یاد گرفتم
http://www.hamdardi.net/thread-13682.html
البته من نتونستم فقط آدرسشو آوردم
ولی به افتخارشون:104::104::104:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

البته درست بوده من فکر کردم نشد

سلام :72:
بحث جالبیه.من فکر می کنم خداوند زن و مرد و مکمل هم قرار داده. و در زمانی که هنوز ازدواج شکل نگرفته و حتی تا حدودی بعد از ازدواج هم این موضوع مصداق داره. یعنی :
زن خودش سرشار از احساسه و به اندازه کافی با دوستان و مادر و خواهر و غیره از احساس و محبت حرف می زنن پس دنبال مردیست که سرشار از غرور باشه ( البته کاذب نه) سرشار از انرژی باشه و یه تکیه گاه محکم.
و مرد خودش سرشار از غروره و به اندازه کافی با دوستان خشونت به خرج می دن و شیطتنت می کنن پس دنبال زنی هستن که سرشار از احساس باشن و کمبود اونا رو جبران کنه.
اما بعد ازدواج وقتی عشق در مسیر درست باشه هر دو طرف از عشق به هم لذت می برن اما باز من معتقدم همون بعد از ازدواج هم زیادی ابراز علاقه های اتشین دو طرف رو خسته می کنه گاهی لازمه یه چیزایی در عمل باشه تا در زبان.
:72::72:

نقل قول:

---

زن خودش سرشار از احساسه و به اندازه کافی با دوستان و مادر و خواهر و غیره از احساس و محبت حرف می زنن پس دنبال مردیست که سرشار از غرور باشه ( البته کاذب نه) سرشار از انرژی باشه و یه تکیه گاه محکم.

---

سلام
میشه توضیح بدین منظورتون از غرور داشتن تو این شرایط چیه؟
توضیح بدین که یعنی چی؟

یعنی همیشه متضاد ها همدیگر و جذب می کنن. یعنی همیشه قطب های ناهمنام اهن ربا همدیگر و جذب می کنن.
زنی که خودش سرشار از احساس و عاطفه هست یه تکیه گاه محکم می خواد نه یه مردی که مثل خودش ابراز علاقه های اتشین می کنه.یعنی اون بخش از وجودش و می خواد تکمیل کنه که خودش نداره.

سلام
ببخشید شاید این سوالم و جوابها تاپیکو از بحث اصلی منحرف کنه
پس این شمائید که ابراز احساس های زیاد می کنید نسبت به همسرتون؟ همسرتون چه جوری برخورد می کنه که شما رو راضی نگه میداره؟
پس چرا اینهمه خانوم تو تالار گلایه می کنن از بی توجهی شوهرشون؟
خانوم سارا بانو هم گفتن که بعد ها باید کلی ابراز احساس کنین به همدیگه؟

دوست عزیز بحث ما در مورد ابراز علاقه های افراطی و اتشینه که تا اون جایی که من می دونم معمولا خانمها از چنین ابراز علاقه هایی فراری هستن. وگرنه اینکه زن در جستجوری محبته خب جزء فطرتشه حتی مرد هم محبت و جستجو می کنه. ولی وقتی افراط گونه می شه یه جورایی دست و پای ادم می بنده.
خود من اگه همسرم امروز بهم ابراز علاقه مفصل کرد تا چند روزی سیراب هستم و تقاضایی در این زمینه ندارم حالا ممکنه این چند روز در خانمها و اقایون متفاوت باشه اما هیچ کس دوست نداره (بالاخص خانمها ) که یک مردی بشینه از صبح تا شب بگه دوستت دارم قربونت برم قربونم بری و...
امیدوارم منظورم و درست رسونده باشم:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ali_matin

خانوم سارا بانو هم گفتن که بعد ها باید کلی ابراز احساس کنین به همدیگه؟

---

سلام به همه دوستان:

بحث جالب پیش رفته ولی خدمت اقای متین بگم که این نظرها کاملا نسبیه و از فرد به فرد کاملا تفدات می کنه..
طرفین با شناختی که از هم و روحیات هم دارند نسبت به هم واکنش نشوان می دهند و این همون مواردیست که با شناخت خوب معلوم میشه..بله همه خانم ها از داشتن یک تکیه گاه مردانه..یک قدرت لذت می برند ولی در کنار اون احساسات هم دوست دارند.همان طور که در بیشتر مقالات اومده چون خانم ها احساس در مرحله نخست تری هست نسبت به اقایون باید در جواب احساسات خود بازخورد مکفی بگیرند ..البته خودم رو مثال نمی زنم چون من فانتزی احساسی قوی دارم که دارم تعدیلش می کنم ولی بازم معتقدم باید آقایون بعد از ازدواج نه قبل از اون بلد باشند بدون خجالت احساس خود را ابراز کنند کاری که مثلا همسر من واقعا خوب انجام میده و من کاملا احساس خوبی دارم ولی چون خودم زیاده خواه بودن نمی دیدم و حالا دارم می بینم که اونم تلاش خوبی داره ..
اقایون ما باید یاد بگیرند که احساس می تونه بعد از ازدواج خانم ها رو خیلی به اون ها عاشق تر کنه و بیان یک دوستت دارم البته به تعدیل بین زن و مرد یا دلم برات تنگ میشه و ..می تونه اثرات خیلی خوبی در نزدیکی زن و مرد داشته باشه...:72:

سلام ممنون
آیا میشه در جلسه آشنایی در باره این موضوع حرف زد؟
یا بعد از عقد؟
من فکر می کنم نظر شما اینه که بعد آشنایی و شناخت روی رفتار های طرف مقابل و گذشت یکمی زمان به قول شما این نهر آب رفته رفته مسیرشو پیدا می کنه و .....
و فکر کنم چون شما علاقه تون دو طرفه بوده و منطقی و واقع بینانه برخورد کردین و همسرتون هم همینطور این عشقه شکوفا شده و ...... حالا خودتون تصمیم می گیرین که زیادش کنین یا کمش کنین و ....
در حالی که اگه همسرتون در زمان شناخت و ... عاطفی بازی در میاورد و ..... شعر و شاعری و ...... فکر کنم با وجود پیش زمینه خوبی که تو ذهن شما و نزد شما داشت یه ذره از چشمتون میفتاد
فکر کنم شما واسه این بهش علاقه مند شدین که
اولا پیش زمینه خوبی داشتین ازش یا به عبارتی به دلتون نشست
دوم اینکه ایشون به صورت کاملا منطقی و واقع بینانه و خوب خودشو نزدیک کرد به شما(البته شاید شما هم همین کارو کردید)
سوم فاز شناخت خوب طی شد و توافق ها خوب حاصل شد و شما فهمیدید که اون اعتماد بنفس داره و ....
البته صرف نظر از اون سختی
و. .......

سلام بانو سارا بانو
امیدوارم خوب باشید
یه سوال داشتم ازتون
شما همیشه از همسرتون به عنوان یک انسان نام بردید که عاملی که باعث شده جذبش بشید بی محلی اون نسبت به شما بودالبته حدس می زنما منظورتون چیه
ولی می خواستم واضح بگین منظورتون چیه البته
فکر می کنم منطقی بودنشونه
و اینکه الان زیادی ابراز احساس می کنید نسبت به هم
که گفته بودین که سعی دارین کمش کنین احساسو
اگه آقاتون ابراز احساس شدید کنه دلزده میشین؟