با این همه ترس چطور انتخاب کنم؟؟

سلام دوستان:72:
من یک مشکلی پیدا کردم. اصلا نمیدونم باید چه کار کنم؟؟؟
یه مدته یه آقایی تو دانشگاه به من پیشنهاد ازدواج داده، نزدیک به سه سال!!
اون اوایل من اصلا موافق نبودم، اصلا !! طوری بود که حتی اجازه صحبتم بهش نمیدادم!! تو این مدت کلی اصرار ، کلی خواهش ولی باز من گفتم نه!!! کارایی که میکرد آزارم میداد!! اصلا سنجیده و پخته نبود!! با گذشت زمان که اتفاقای زیادی افتاد اون سعی کرد رفتارش رو اصلاح کنه، سعی کرد منطقی تر و پخته تر عمل کنه!! خونوادم هم در جریان گذاشت!! میدونید من با توجه به رفتارایی که قبلا دیده بودم در موردش قضاوت میکردم و نمیتونستم بهش اعتماد کنم!! که داره تغییر میکنه!! حالا با گذشت این مدت دیدم که رفتارش نسبت به قبل خیلی بهتر شده!! ولی باز شک دارم میترسم این تغییر رفتار موقتی باشه!!
اون اوایل اصلا!! اصلا!! هیچ حسی نداشتم نسبت بهش!! ولی الان احساس میکنم یه حسی تو دلمه که نمیتونم ازش بگذرم! شما بگید این عادته؟؟؟ یا دوس داشتنه؟؟؟؟؟؟؟
از نظر موقعیت اجتماعی هم معمولیه، پسر سالمیه، فقط متولد66!!
ایقدر همه میگن ، انقدر مارواز این احساسا میترسونن، طوری شدم که حتی به احساس خودم،به احساس اون،به همه چی شک میکنم!!!
انقدر شنیدم که به احساس پسرا تو این سن نمیشه اعتماد کرد که میترسم!!
از احساسی هم که تو دلم به وجود اومده نمیتونم بگذرم، انقدر همه میگن با عقل تصمیم بگیر که جرأت انتخاب ندارم!!! موقعیت های بهترم دارم ولی نمیتونم از این بگذرم!! میترسم بعد ازدواجم با یکی دیگه هیچ وقت نتونم این آدمو یا احساسی که بهش داشتم رو فراموش کنم، که این به نوعی خیانت به طرف مقابلمه!! اصلا دوست ندارم همچین اتفاق بیفته!!
همه میگن عقل!! پس دل چی؟؟؟؟
خواهش میکنم کمکم کنید از این سردرگمی از این ترس و شک بیرون بیام!!

سلام
اینکه در ابتدا اصلا قبول نمی کردین ، علتش چی بود ؟ معیارهای اساسی تون رو نداشت ؟یا ..... ؟
علت اینکه بعدا تو دلتون نسبت بهش احساس مثبتی ایجاد شد ، چی بود ؟ اصرار و سماجتش ، یا سایر شایستگی ها ؟

سلام

به کلبه ی همدردی وجمع دوستان خوش آمدید
http://www.hamdardi.net/imgup/12572/...6fa708a304.gif

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
قبل از اينكه شما دچار تعارض بين مقوله عقلاني و احساسي شده باشيد. به خاطر شيوه رفتارتون تحت فشار هستيد.
در بعد عقلاني، شناخت و جمع آوري نظام دار داده ها از روش رسمي و مشخص و مستمر لازمه كار هست.
گمانه زني و ذهن خواني و انتزاعي فكر كردن جزء شناخت دقيق و عيني نيست.

پس در واقع اولين فاز اينست كه خواستگاري رسمي انجام شود (حتي اگر فاميل باشد وتبعات احتمالي داشته باشد)، خواستگاري به معني اتمام كار نيست به معني شروع شناخت هست. پس از خواستگاري و شناخت ممكن است نظر شما بلي يا خير شود.

اما حتي قبل از ادواج صحيح نيست كه بي خيال احساس بود و آن را ذبح كرد.
آنچه مهم هست اينست كه نبايد تصميم گيرنده اصلي احساس باشد، ‌و نبايد تنها معيار نيز احساس و هيجانات باشند.

همچنين بايد توجه داشت كه گاهي احساسات ما مي تواند بعد عقلاني را دچار تحريف كرده و ما داده هاي شناختي خود را سوگيرانه به نفع احساس تعبير كنيم. در اين گونه موارد نظرات مشورتي با تجربه ها و مشاوره با يك مشاور خانواده به صورت حضوري مي تواند بسيار موثر باشد.

خلاصه:
يكم:
بايد به صورت رسمي خواستگاري انجام شده و همه اطلاعات دقيق كه براي شما مهم هست كسب شود.

دوم:
نبايد بي خيال احساسات شد ، احساس هم در كنار ساير معيارهاي شما براي ازدواج بايد ضريب قابل قبولي داشته باشد.

سوم:
مي توانيد (طبق توضيحاتي كه در اين تاپيك داديم: حل تعارض از طريق شيوه حل مسئله) به جمع بندي در مورد معيارهاي خود بپردازيد.

چهارم:
براي اينكه دچار خطاي شناختي آن هم تحت تاثير احساسات نشويد،‌حتما يك مشاوره پيش از ازدواج با يك مشاوره خانواده داشته باشيد.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط voovoo85

راستش منظور از "به خاطر شيوه رفتارتون تحت فشار هستيد" را درست درک نمیکنم یا بهتر بگم نمی دونم به چه رفتاری اشاره میکنه!

---

سلام
منظورم از شيوه رفتارتون اين هست كه بدون شروع به خواستگاري رسمي، و تعامل با ايشون و بدون جمع آوري اطلاعات دقيق و عيني شروع به گمانه زني در مورد ايشون كرديد.
در واقع يك طرفه سعي كرديد مسائل را بررسي كنيد. و اين هم منجر به از دست دادن فرصت خواستگاري شده و هم ممكن است بعضي مسائل را كه مورد ايشون گمان مي كرديد، صحيح نباشد.
من در پست قبلي مسائل مرتبط و مكمل در خصوص شيوه صحيح رفتار در موارد مشابه را نيز مطرح كردم .
توجه داشته باشيد من منظورم اصلا اين نبود كه كلا شيوه شما اشتباه بوده است. بلكه به قسمتي از رفتار شما اشاره كردم كه منشاء‌فشار شما شده است. و گرنه بحث تحليل شما از مسائل عقلاني و احساسي و بررسي آنها كاملا صحيح هست با تكميلاتي كه من در پست قبلي داشتم.

تصور مي كنم لينك ذيل هم براي حل تعارضات شما مفيد باشد. اگر اطلاعات كافي و صحيح را در مورد ايشون داشته باشيد:
انتخاب صحيح، شيوه حل مسائله و تعارضهاي ما

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط LARG.62

سلام
اینکه در ابتدا اصلا قبول نمی کردین ، علتش چی بود ؟ معیارهای اساسی تون رو نداشت ؟یا ..... ؟
علت اینکه بعدا تو دلتون نسبت بهش احساس مثبتی ایجاد شد ، چی بود ؟ اصرار و سماجتش ، یا سایر شایستگی ها ؟

---

اون از سر ناپختگی یا احساسش یه کارایی میکرد که اصلا برا من قابل هضم نبود!!! آره بعضی از معیارامو نداشت!! شرایط ازدواجم نداشت یه دانشجویی که کار و درآمد ثابتی نداشت!!بعضیا رو هم داشت مثل اعتقاداتش، سالم بودنش!!!
ببنید!!! اینکه میگفت چه ایرادی تو من میبینید من حاضرم اصلاحش کنم، سعی کرد دیگه کارای قبلی رو تکرار نکنه، سعی کرد عاقلانه تر رفتار کنه .آدم مسولیت پذیریه!! آدم خوبیه در کل!!!
این اصرار و این ابراز محبت خوب نمیگم بی تأثیر نبوده !! به هر حال رو آدم اثر میذاره!! چون احساسشم خیلی ابراز میکرد!!!
الان موندم که میتونه قابل اعتماد باشه یا نه؟؟؟

خیلی ممنون
خوب پس اجازه بدین بطور رسمی و از طریق خانواده اقدام رسمی بکنن ، تا بتو نین شناختتون رو افزایش بدین و ایشون رو بسنجین و از پدر و مادرتون هم مشورت بگیرین و بعد اگه ایشون رو لایق خودتون و معیارهاتون دیدین ، انتخاب کنین .
آیا ایشون درخواست اقدام رسمی کردن ، یا فقط می خوان باهاتون ارتباط داشته باشن ؟

ساقی و larg.62 عزیز خیلی ممنون از راهنماییتون!!
نه !! نظرش به ازدواجه، پس شما میگید بهش فرصت بدم؟؟؟ یه موضوعی که هست اینه که اون الان کار ثابتی نداره، درسش تازه تموم شده !! چون یه درآمد و کار نداره خونواده ی من قبول نمیکنن که به طور رسمی بیان و بخواد این آشنایی طولانی بشه!!! با پدر و مادرم تلفنی صحبت کرده!! اونا میگن این که شرایط خاصی نداره!!! رو موقعیت های دیگه ات هم فکر کن!!! ولی من الان شاید از یه سال بیشتره که دارم با خودم کلنجار میرم فراموش کنمش ولی نمیشه!!دنبال یه راهی برا از بین بردن این ترسم، این شکٌم هستم ولی هر چی فکر میکنم به نتیجه ای نمیرسم!!؟؟؟؟؟؟؟؟
یعنی با این پیش زمینه ای که نسبت بهش دارم با اون کارای قبلیش میتونم بهش اعتماد کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

این کارهایی که میگین چی هستن .

مهمه که چطور کارهایی بوده آیا میشه اونها رو به حساب سن کم و ناپختگی گذاشت یا نشانه ای از عقاید و فرهنگ خانوادگیش هستند ؟؟؟

در چه مدت زمانی تغییر کرده ؟؟؟

توجه داشته باشین که اگر در مدت کوتاهی تغییر کرده باشه ممکنه صرفا برای جلب رضایت شما بوده باشه و در واقع تغییر نکرده باشه پس باید بیشتر جوانب رو بررسی کنید و اطمینان پیدا کنید که آیا میشه به این تغییر اعتماد کرد یاخیر؟؟؟

سلام
من هم با نظر خانوم باران موافقم
شما باید بگین چه کار هایی کردن ایشون تا اینجا تشخیص داده بشه که آیا این کارا مربوط به سن کم و ناپختگی ایشونه یا جزئی از اخلاق و رفتار و شخصیتشونه

سلام ممنون از همه ی دوستان عزیز!!!:72:
نمیدونم فقط به خاطر این بود که حتما میخواست به خواستش برسه یا نه!!! ولی مثلا تو ابرازش خیلی عاقلانه رفتار نمی کرد!! همیشه سر همه کلاسام میومد، با خیلیا که من اصلا دوس نداشتم از این موضوع چیزی بدونن میرفت صحبت میکرد!!یا با آدمایی که من باهاشون خیلی صمیمی و راحت نبودم و حتی رودربایستی داشتم میرفت میگفت!!!جوری رفتار میکرد که بعضی اوقات مجبور میشدم !!! بایستم و به حرفاش گوش کنم!!مجبور میشدم!!!
یه مسیری رو مجبور بودیم با یه وسیله(عمومی) بریم ، یه کارایی میکرد که واقعا جلو همه خجالت میکشیدم ، همه متوجه رفتارش میشدن و این رفتار منو عذاب میداد!! برای راضی کردن من خیلی کارا میکرد ، خیلی اصرار میکرد!!! من پیش خودم فکر میکردم که از این عشقای آتشینه که بعد ازدواج خاموش میشه!! به خاطر همین اصلاً به احساسش نمیتونستم اعتماد کنم!!!من باتوجه به این رفتارادرباره اش قضاوت میکردم ! که اون میگفت من برای به دست آوردن شما این کارا رو کردم، من اون زمان متوجه کارام نبودم!!
ولی بعدگذشت یه زمانی که خونواده منم در جریان قرار گرفتن از طریق خودش!! و با تذکر خونوادم سعی کرد رفتارش رو درست کنه!! دیگه مزاحمم نشد، کاری به کارم نداشت!! حتی مسیرشم با دیدن من تغییر میداد!! یکبار دیگه بعد این تغییر رفتارابا مطلع بودن خونواده ام باهاش حرف زدم . البته باز اونطور که میخواستم نبودولی خیلی بهتر و منطقی ترحرف میزد. احساس کردم یه خورده بزرگتر شده!!! حالا نمیدونم این تغییر رفتار موقتیه؟؟نمیدونم!!!!
بعضی از اطرافیانم میگن چون تو بهش توجه نمیکردی ، چون به حرفاش اهمیت نمی دادی، اون برا نشون دادن و متوجه کردن تو این کارا رو میکرده!!!واقعاً اینطوره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
البته اینم بگم احساس میکنم تو خونواده اش خیلی احساس تنهایی میکنه!!! میگفت من میتونم پیشرفت کنم خواهش میکنم کمکم کنید!!!
حالا نمیدونم به این احساسی که خودش میگه 3 ساله!!تو دلشه میشه اعتماد کرد؟؟؟؟ شاید فقط برا فرار از تنهای و یه کم توجه و محبت به یکی دیگه احتیاج داره!!! شما بگید؟؟؟
این همه شاید ، این همه شک و ترس تو ذهنم و دلم میگذره چه کار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

می دونم که شرایط خاصی نداره اما برای شناخت بهتر وضعیت ایشون ، بهتره یک بار به خواستگاری
بیان و حرفهاشون و برنامه ریزی هاشون رو ، رو در رو بگن ، بعد روی این موضوع فکر کرده و تصمیم بگیرید.

این نظر غیر تخصصی منه :82:

شادی67 عزیز

به کلبه همدردی خوش آمـــــــــدی ، مقدمت گرامی

نیازه مطمئنش به جواب مثبت نکنی و زمانی رو برای شناخت زیر نظر خانواده و یک مشاور متخصص طی کنی . نکته سنجی برای شناخت مورد تاکید است ، البته با تنظیم معیارها در وهله اول .

در مورد نکاتی که نگران هستی بیشتر دقت برای شناخت کن و از مشاور کمک بگیر .

مهم اینه که شما تا قبل ازدواج خوب دقت کنی و بدور از احساسات طرفت رو بشناسی و با اطمینان از شناختت انتخابش کنی ، و بعداز انتخاب روی مسائل زوم نکنی .

پستهای 25 و 27 و 28 تاپیک زیر را مطالعه کن .


ازدواج يه برونگرا و يه درونگرا

موفق باشی



.

ممنون از نادیای عزیز و فرشته مهربان.
فرشته مهربان خیلی مطالب مفیدی بود .
قبلا چند مورد مشاوره رفته بودم اما متأسفانه کمک چندانی نکردن!! دوستان اگه مشاور خوب و با تجربه و آگاه سراغ دارن میشه به منم معرفی کنند؟؟!! تهران یا کرج!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام mehran
شما می توانید به مراکز ذیل در تهران مراجعه فرمائید:
مرکز مشاوره پویا
تهران خيابان انقلاب، ابتداي خيابان وصال شيرازي، جنب بيمارستان البرز، پلاك 23
تلفن 66963946 ، نمابر 66963947


مرکز مشاوره توحید
تهران خیابان نصرت شرقی - روبروی دانشکده پرستاری شماره تلفن66938833

مرکز مشاوره راه بهتر
چهارراه پاسداران خیابان دولت خیابان شهید کلاهدوز- خیابان شهید یارمحمــــــدی بن بست بهار تلفن 22541434

این مراکز متخصصین برجسته ای در مورد مشاوره خانواده دارند به خصوص مرکز مشاوره پویا.
در ضمن بنده خانم دکتر اسماعیلی که از اساتید برجسته دانشکده هستند و از نظر سابقه و تخصص بسیار حاذق بوده، را در مراکز فوق می شناسم و به شما معرفی می کنم.

---