اگه شما باشین در این موقعیت های خاص چیکار میکنین؟

سلام دوستان این تاپیکو برای این ایجاد کردم که گاهی برام پیش اومده که تو موقعیتی قرار گرفتم که واقعا نمیدونم که عکس العمل درست و منطقی و مطابق عرف تو اون لحظه چی هست برا همین این تاپیکو ایجاد کردم که یه موقعیتایی رو که توش زمانی گیر کردم و برام سوال بوده که حالا باید چیکار کنم رو از شما بپرسم که شما اگه بودین چیکار میکردین و اصولا کار درست چی هست؟خواهش میکنم همکاری کنین:72:




خوب موقعیت اول که برام ایجاد شده رو مینویسم در نظر بگیرین که شما خونه یکی از اشناهای دورتون میرین برای کاری و زمانی که میخواین برگردین مثلا پسر اون خونواده به شما پیشنهاد میده که شما رو برسونه خوب وقتی نزدیک ماشین میرین به نظرتون شما باید صندلی جلو بشینین یا عقب ؟؟اخه من دیدم که عده ای اگه شما عقب بشینین اون رو بی حرمتی تلقی میکنن و میگن مگه راننده شخصی گرفتی اگه هم جلو بشینی بعضیا ممکنه بگن چه زود پسرخاله شده خلاصه من تو این موقعیت بارها گرفتار شده و گیر کردم که چیکار کنم؟؟؟



موقعیت دوم تصور کنین که برای پیاده روی با دوستتون میرین مثلا یه پارکی حالا گوشی همراه دوستتون زنگ میخوره و شروع میکنه این دوستتون یه زمان طولانی به حرف زدن مثلا نیم ساعت حالا شما چیکار میکنین ایا همونطور که داره حرف میزنه باهاش راه میرین یا میرین مثلا یه گوشه عین بدبختا میشینین تا حرفهای ایشون تموم شه یا ؟؟//ایا به نظرتون تو همچین موقعیتی ادم باید چیکار کنه؟؟


موقعیتهای دیگه ای هم در نظرم هست امیدوارم دوستان همراهی کنن و هر کسی که میاد لطف کنه و بگه که به نظرش بهترین کار در این شرایط چی هست؟؟
ممنونم

به نظرم براي اينكه سوء تفاهمي براي كسي پيش نياد عقب بشينيم بهتره.
يه گوشه مثه بدبختا ميشينم دعا ميكنم حرفاش زود تموم بشه:323::D

1یا قبول نکن یا جلو بشین.2.کسی که همراه داره باید تلشو خلاصه کنه و نفر همراه چند قدم فاصله بگیره تا اگر دوستش

حرف خصوصی داره بتونه راحت حرفشو بزنه.

نقل قول:

---

1یا قبول نکن یا جلو بشین

---

خوب به نظرم قبول نکردن یه مقدار زشت هست حالا ادم یه تعارف میزنه که نه خودم میرم اما اگه طرف اصرار کرد که دیگه نمیشه یا مثلا اگه همکار ادم تو محل کار پیشنهاد داد که هم مسیر هستیم و بذارین شما رو تا جایی برسونم هم که نمیشه کاریش کرد و باید سوار شد اما واقعا من موندم که چیکار باید بکنم اخه هر کسی تو این مملکت یه فرهنگی داره و نمیشه گاهی حدس زد که کار درست چی هست؟؟؟ و هم جلو نشستن یه عیبایی داره و هم عقب نشستن بعضی ها رو ناراحت میکنه

دوستان کسی نظری نداره........................................ .....

من خانم نیستم ولی نظرم رو به عنوان شنونده حرف مینویسم .

اول : بهش بگید بنا به شرایط بد اجتماعی و نبود فرهنگ و بدبینی و . . . من عقب بشینم راحت ترم .

دوم : چند دقیقه کوتاه با فاصله منتظرش بمونید و اگه دیدی ادامه میده بهش بگید اومدی با من بیرون یا اومدی با تلفن حرف بزنی ؟ و در این حالت یا ناراحت میشه که به جهنم ( چون اون وجود شما رو نادیده میگیره ) و یا میفهمه چی میگید و مکالمه رو زودتر تموم میکنه .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

کلا هر جا احساس میکنید لازمه حرف دلتون رو به راحتی بگید .

موقعیت اول:
من جای شما بودم سه حالت داره: 1.موذبم با طرف،اصلا قبول نمیکنم کنارش بشنم
2.نه تنها مودب نیستم،بدمم نمیاد:P ،پس کنارش میشینم، هرکی دید ،هرفکر میخواد بکنه،اشکال از نوع برداشت بینندست:163:
3.از طرف بدت میاد یا میخوای یه جوری حالشو بگیری،به عمد عقب میشینی ،یه پوزخندم میزنی:311:

موقعیت دوم:به دوستت میفهمونی که تمومش کنه،یا از قصد کنارش وامیستی تا اذیت شه وتمومش کنه :cool:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Barunak

به نظرم براي اينكه سوء تفاهمي براي كسي پيش نياد عقب بشينيم بهتره.
يه گوشه مثه بدبختا ميشينم دعا ميكنم حرفاش زود تموم بشه:323::D

---

سلام
تاپیکی خوبی باز کردید بسیار مفید است
من با نظر ایشون موافق هستم
ولی در مورد دوم اگه یه گوشه بشینیم دلیلش این نیست که مثل بد بختها هستیم ، میتونید شما هم با گوشیتون ور برید و بشینید مکی فکر کنید ، مبتونید با خودتون خلوت کنید و به آرامش برسید و.. و... و... و....:82:

با سلام
موقعيت اول:
به نظرم بايد به بعضي جنبه هاي مختلف قضيه نگاه زيركانه اي داشت.
اگر به قول شما آشناي دور هست، تشكر كنيد و سوار نشويد.
اگر آشناي نزديكي هست كه نسبت به ايشون شناخت داريد و مطمئن هستيد فقط قصدش رساندن شماست، تشكر كنيد و عقب سوار شويد. اما بايد باز نسبت به گفتگويي كه باز مي شود و جهت آن و انگيزه آن زيرك باشيد.(اين مورد مخصوصا براي خانمهايي كه تصور مي كنند فردي ظريف و با احساسي هستند بسيار مهم هست.)
همچنين نگران نباشيد كه او از اينكه عقب سوار مي شويد ناراحت بشود يا نه؟
شما بايد براي خودتون متد خاصي را تعريف كنيد كه با هنجارهاي محل سكونت و فرهنگتان همخوان باشد.


(البته اين مطالب براي كساني هست كه به اين موارد به عنوان موقعيت خاص فكر مي كنند. وگرنه ممكن است در فرهنگي اساسا اينجور مسائل خيلي عادي باشد.)


در موقعيت دوم:
اينكه شما بايد حريم خصوصي به او بدهيد شكي نيست. پس فاصله مي گيريد.
اما از آنجا كه ممكن است محتواي تلفني كه پاسخ مي دهد موارد خاصي باشد كه قابل پيش بيني نباشد يا ممكن است طول بكشد، اگر از مقداري كه حوصله اتون سر رفت بيشتر شد. با نوشته و يا اشاره به او نشان مي دهيد كه انفرادي بقيه راه را پيش مي گيريد و خودتون به صورت تك سفره كارتون را دنبال مي كنيد.
(البته براي ساده سازي من اين را گفتم خيلي متغيرها دخيل هست. نسبت فرد با شما، مكاني كه شما با هم هستيد، نوع رابطه اي كه با فرد داريد، مهم بودن تلفني كه شده است، شرايط شما و ايشون و ....)

موقعیت اول باید مشخص بشه آشنای دور کیه نزدیک کیه.

اگر دور باشه سوار نشدن بهتره.اگر فامیل نزدیکه مثل پسر خاله عمو ... عقب نشستن بی حرمتیه.اگر غیر از پسر فامیله

ولی نمی شه که جواب رد داد،تو این مواقع مادر یا خواهر طرف بشینه جلو و مهمون بشینه عقب.

در کل توصیه می کنم اگر باطرف احساس غریبگی می کنید بگید یه بزرگ تر و ترجیحا"همجنس خودتون همراهتون

بیاد.

اگه آشنای دور بود سوار نمیشم ولی‌ اگه نزدیک بود عقب ماشین میشینم
۲-ابتدا با حفظ فاصله کمی‌ صبر می‌کنم اگه دیدم خیلی‌ طول میکشه بهش میفهمونم بقه مسیرو به تنهائی ادامه میدی :72:

موقعیت اول:
من نظر دوستانی که "رد کردن پیشنهاد فرد رساننده" و یا "جلو نشستن" را پیشنهاد دادند، تایید می کنم. چون هیچ وقت کسی دیگری را مجبور نمی کند که به زور او را برساند و می توان هزار بهانه تراشید.و اگر شخص محترمی بود، عقب نشستن بی احترامی به اوست.
البته من بعید می دانم بدون هیچ نظری، خانواده ای یک دختر خانم را به تنهایی با یک آقا پسر راهی کنند و کس دیگری آنها را همراهی نکند. مگر اینکه ارتباط خیلی نزدیک باشد.

یک خاطره تعریف کنم که برایم اتفاق افتاد. زمانی از طرف شرکت برای عده ای کارکنان دوره آموزشی گذاشته بودند که خارج از شرکت بود. من همیشه با اتومبیلم می رفت. یک روز دوتا از آقایان شرکت خواستند که من آنها را هم برسانم. من هم در رودربایستی گیر کردم و بهانه ای به ذهنم نیامد و ناچارا قبول کردم. آن دو نفر هم خیلی راحت رفتند و عقب نشستند. واقعا در طول مسیر احساس کردم که شدم راننده شخصی آن دو تا حضرت آقا!!!! :161:

موقعیت دوم:
نظر آقای مدیر را قبول دارم.

من هم خوب تقریبا نظر آقای مدیر رو دارم یعنی اگه آشنامون خیلی دور باشه؛ فکر می کنم که تعارفش رو ندید میگیرم و سعی می کنم که خودم برم, اما خوب اگه واقعا دیدم اصرار میکنه و آشنای نزدیک هم هست؛ بهتر میبینم که عقب ماشین بشیم. این شخصیت منه و اصلا در این جور مواقع دوست ندارم که فکر کنم که دیگران در مورد من چی فکر می کنم؛ به هر حال من یه خط قرمزی دارم و به اون احترام میگذارم.
در موقعیت دوم هم کمی ازش فاصله میگیرم و صبر می کنم تا ببینم که تلفنش چقدر طول میکشه؛ اگر با دوستم خیلی صمیمی بودم با حرکات صورتم و دستم حتما بهش می فهمونم که بابا! زود باش! مثلا ما با هم اومدیم بیرون ها! تازه؛ اگه دیدم تلفنش خیلی ضروری هم نیست اما زیاد طولش داد؛ یه مقدار ناراحتیم رو هم بهش بروز میدم. اما اگه دیدم واقعا تلفنش ضروریه سعی می کنم خودم رو با گوشیم؛ با بچه ی کوچیکی که توی پارکه یا با آهنگ گوش دادن بگذرونم تا زمان زودتر برام بگذره.

سلام دوستان و ممنونم به خاطر پاسخ هاتون
موقعیت دوم تا حدود زیادی برام مشخص شد اما موقعیت اول هنوز نه و چون من چندین بار در چنین شرایطی گیر کردم و واقعا راه درست رو نمیدونم
من دو موقعیتی که توش گیر کردم رو براتون میگم تا متوجه منظورم بشین و اینکه با توجه به شرایط فرهنگی متفاوت مردم سخته تصمیم درست رو گرفتن



یادمه رفته بودم خونه دوستم تا بهش یه درسی رو که نتونسته بود کلاس بیاد یاد بدم و تا دیروقت طول کشید و من این دوستم و خانوادش رو میشناختم که چه ادم های با شخصیتی هستن خلاصه بگم که شب وقتی میخواستم برگردم خواستم که اژانس بگیرم اما مادر این دوستم اصرار پشت هم که نه پسرم داره امشب میره خونه یکی از دوستاش رو پروژه کار کنن و مسیرش به تو میخوره و من خدایی خیلی اصرار کردم که نه خودم میرم اما اخراش حس کردم که مادر دوستم کم کم انگار داره بهش برمیخوره که نمیخوام پسرش منو برسونه و میخوام اژانس بگیرم خلاصه ما مجبور شدیم که سوار شیم و منم جلو سوار شدم در تمام مسیر هم اصلا شاید چند کلمه اونم در مورد ترافیک حرف نزدیم .اما همش گفتم نکنه مادرش که دید من جلو سوار شدم یه فکرایی کنه که مثلا من پررو هستم و از این چرندیات و از طرفی اگه عقب بشینم هم پسرش فکر کنه که دختره پررو فکر کرده من اژانسش هستم و حس بدی از این افکار داشتم




یا یه بار به پیشنهاد پدرم رفته بودم که یه مقدار از کارای یکی از دوستان پدرم که منشی اش سفر بود رو انجام بدم خلاصه بگم وقتی میخواستم برگردم خونه تقریبا ظهر تابستون هم بود که برای رفتن به خانه باید چند بار تاکسی عوض میکردم و هوا وحشتناک گرم بود اما این اقا که بازم هم مسیر بودیم با اصرار بیش از اندازه گفتن که من رو میرسونن و همش تشکر که باید شما رو برسونم خلاصه این بار من عقب سوار شدم اما یه حس خیلی بد داشتم که ممکنه به این اقا برخورده باشه که من مثه یه راننده آژانس باهاش برخورد کردم و اینکه حس کردم کار زشتی کردم و بازم حس بدی داشتم.



خلاصه بگم مثلا اگه خارج از ایران بودم میدونستم که باید حتما جلو سوار شد و کار درست اینه اما تو ایران با این تفاوت فرهنگی عظیم و این افکار مسموم واقعا موندم که چه کنم ؟؟؟واقعا میخوام خودتون رو جای من و در این شرایط بذارین ادم باید چیکار کنه ؟:72:

مشکل تو عدم توانایی نه گفتن تو این مواقعست.

نقل قول:

---

در کل توصیه می کنم اگر باطرف احساس غریبگی می کنید بگید یه بزرگ تر و ترجیحا"همجنس خودتون همراهتون

بیاد.

---

در غیر اینصورت؛تشکر،نه.که دچار تعارض بین عقب و جلو نشی.

گل بیرنگ عزیز

اولا که هر فردی در موقعیتی که قرار می گیرد خودش تصمیم گیرنده است .

در مورد 1-
اگر شما به خانواده ای آنچنان اطمینان داید که برای انجام تا دیر وقت در خانه شان می مانید این یعنی که شما کاملا از شرایط برگشت خود آگاه هستید و به آن فکر کرد ه اید و برای برگشت برنامه ریزی کرده اید .

شما چند راه پیش رو داشتید

1-( اولویت اول شما ) به خانواده ی محترم خود زنگ بزنید تا دنبال شما بیایند

2- تصمیم گیری و حاضر به اعتماد شدن و دقیقا همین کاری که انجام داده اید البته بدون تفکرات اضافی که شما در آن لجظه داشتید به نوعی شما ترس از حرف مردم و سایر ترس ها را با خود حمل می کردید تا جایی که به مکالمه ذهنی افتاده بودید .

3- آژانس ( قاطعانه عمل کردن با توجه به زمان خروج از منزل دوستتان )


به نظر من
به هر ترتیب هر تصمیمی که ما برای انجام کارهای خود می گیریم یا هزینه دارد یا بها و این قسمت را باید قبل از تصمیم گرفتن مورد بررسی قرار دهیم و راهی را انتخاب کنیم که نسبت به شرایط درست تر و عقلانی تر و کم خطر تر به نظر می رسد و وقتی که ما خودمان در پذیرش شرایط موجود و امکانات خود باشیم باید با ترس های خود هم مقابله بکنیم . چون الزاما این ترس ها در بسیاری از مواقع واقعیت ندارند و حاصل آلودگی ها خود مااست .


باز هم به نظر من
در مورد دوم هم همینطور است . پدر شما از جایگاه ولی و سرپرست شما حاضر شده به دوستش اعتماد کند و دخترش را به تنهایی به دفتر کار این آقا بفرستد پس شما باز هم باید با حواس جمع بر قدرت تصمیم گیری و اختیارات خود مانور می دادید و با قاطعیت راهی را انتخاب می کردید
شما در مورد دوم کمی از موضع ضعف وارد عمل شده اید و اینجا ست که عدم توانایی بر نه گفتن نمود بیشتری می یابد و فرهنگ به درستی به آن اشاره کرده است .
در این قسمت استفاده از سیستم وسیله ی نقلیه خانواده و یا آژانس منطقی تر به نظر می رسد

سلام گل بیرنگ
ببین دوست گرامی
این شما هستی که تعیین می کنی حریم شخصی شما تا کجاست و دیگران تا چقدر اجازه دارند وارد این حریم بشوند
این شما هستی ( گل بیرنگ و عقایدش نه احساسش ) که تعیین کننده ای نه دیگران

در مورد خونه ی دوستتون که گفتید
در این حال که تشکر و قدردانی می کنی از پیشنهاد و لطفی که دارند خیلی قاطع می گفتید :" درک می کنم از اینکه به فکر من هستید و بسیار ممنونم .. قصد جسارت نیست اما اگر لطف کنید و برایم آژانس بگیرید راحت ترم و خوشحال میشوم "

و اینکه نظر مادر دوستتون در مورد شما چی بوده مهم نیست
مهم اینه که شما در عذاب تا رسیدن به مقصد بودید

و در مورد دوم هم که عقب نشستید بسیار کار درستی کردید

ببینید دوست گرامی
شما اول تکلیف خودت را با خودت روشن کن
ببین آیا اینکه در کنار یه مرد نامحرم بنشینی برایت ناراحت کننده هست یا نه
اینکه حالا اون نامحرم راننده تاکسی باشه و یا پسرخاله ات فرقی نمی کنه نامحرم .. نامحرم هست دیگه
خوب اگه برایت ناراحت کننده نیست
خوب پس چرا به ذهن خوانی دیگران می پردازی و همش با خودت می گی "حالا دیگران چه فکری در مورد من می کنند"
اگه هم هست
1-سعی کن سوار ماشینشون نشی
2-اگر هم سوار شدی در کمال احترام ، در عقب بنشین ... خیلی سنگین و با وقار ... بذار اونها بفهمند که این اصرار بیش از حدشون شما را آزرده کرده


آخه دوست محترم من نمیشه که هم خدا را بخواهی هم خرما را که

در ضمن خوندن مقاله ی زیر را هم بهتون پیشنهاد می کنم


اهمیت نه گفتن

سلام
ببین اینکه گفتین که این برمیگرده به عدم مهارت من تو نه گفتن باید بگم که کاملا اشتباه هست به خاطر اینکه نه گفتن درا ینجا ساده ترین راه ممکن هست و من هم توی خیلی از موقعیت ها که نمیدونستم باید چیکار کنم نه گفتم و تموم اما به نظرم این یعنی فرارکردن ازموقعیتی که برام پیش اومده و نه به شکل منطقی باهاش رو به رو شدن یعنی که چون من نمیدونم که باید چیکار کنم بهتره نه بکم و خودم رو خلاص کنم درسته؟؟ این که فرار کردن هست!!!!!!!!!!



به شخصه برای خودم اصلا مهم نیست که کنار مرد نامحرمی بشینم که بهش اعتماد کامل دارم چون ادمی هستم که حد و حدود خودم خوب رعایت میکنم و با طرفم هم جوری برخورد میکنم که رعایت کنه برام بیشتر از این ها این مهمه که طرف یا اطرافیانش از جلو نشستن من فکر نکنن که من ازش خوشم اومده و خیالاتی تو سر دارم این برام مهم هست و یا اینکه عقب نشستن من هم باعث شه بهش بربخوره چون تحمل این هم ندارم مثلا حسی که blue sky گفت بهش دست بده(چیکار کنم تو این یه مورد خاص برام نظر بقیه واقعا مهم هست)



آنی جان این رو گفتین:
به نظر من
به هر ترتیب هر تصمیمی که ما برای انجام کارهای خود می گیریم یا هزینه دارد یا بها و این قسمت را باید قبل از تصمیم گرفتن مورد بررسی قرار دهیم و راهی را انتخاب کنیم که نسبت به شرایط درست تر و عقلانی تر و کم خطر تر به نظر می رسد و وقتی که ما خودمان در پذیرش شرایط موجود و امکانات خود باشیم باید با ترس های خود هم مقابله بکنیم . چون الزاما این ترس ها در بسیاری از مواقع واقعیت ندارند و حاصل آلودگی ها خود مااست .


خوب منم الان این تاپیکو زدم که قبل از تصمیم بهترین راه رو انتخاب کنم و بعدش عمل کنم



بابا اصلا فکر کنین دختر خودتون خواهرتون و...تو این موقعیت هست و خانوادش هم عادت ندارن هیچوقت دنبال بچه شون برن و شما هم به طرف اعتماد کامل دارین که دخترتون سوار ماشین بشه شما بهش چی پیشنهاد میدین؟؟؟

راستی اگه ادم صندلی جلو ماشین مرد متاهلی که اشناش هست و بهش اعتماد کامل داره مثلا همکار و اصرار کرده که ادم رو برسونه بشینه زنش خیلی ناراحت میشه و میخواد پوست ادم رو بکنه؟واقعا خانمهای متاهل همچین حسی دارن؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

تازه یادم افتاد یه سریالی تو تابستون پخش میشد به نام فاصله ها که حاج محسن توش بود (پدر سعید)این خیلی مذهبی و جبهه رفته بود و خلاصه اخر مثبت بود حالا تو شرایطی گیر کرد که باید به لیلا خانم(فاطمه گودرزی )کمک میکرد حالا اینها هنوز با هم هیچ محرمیتی نداشتن و اشنای دور بودن(یه زمانی تو جونی نامزد هم بودن و به هم خورده بود و حالا سال ها میگذشت) خلاصه حاج محسن خیلی جاها برای اینکه به لیلا کمک کنه با ماشین باهم میرفتن و جلو هم مینشست خوب اینجا هم که شما بحث نامحرمی رو میکشین اینها که نامحرم بودن و موقعیتی هم بود که باید به هم کمک کنن و نمیشد هم که نه گفت و این هم رسانه جمهوری اسلامی که دیگه خودتون میدونین تو این موارد اخر رعایت کردن اصول اسلامی هست (اینم الگویی که تی وی نشونم داد)نظرتون چیه؟

تصمیم گیری در این مورد بر میگرده به نگرش و عقائد و آداب و هنجارهای مورد توجه هر شخصی ، پس من نوعی باید تکلیفم را با خودم و این مواردی که گفتم را شفاف کنم و بعد راهمو انتخاب کنم .

چون می خواهید تصمیم بگیرید بهتره لینک زیر رو مطالعه کنید که به شما کمک می کنه در تصمیم گیری چه نکاتی را در نظر بگیرید لذا برای شما جهت اینکه در این موقعیتها چگونه تصمیم بگیرید قابل استفاده هست .

بهترین شکل تصمیم گیری


موفق باشی



.

سلام گل بیرنگ

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل بیرنگ

دوستان کسی نظری نداره........................................ .....

---

من نظرم را براتون گفتم
و اگر بخواهیم کمی تخصصی تر به مسئله بپردازیم می توان به تعریف هنجار اشاره کرد

هنجار چیست؟
به بايد ها و نبايد هاي روزمره كه به رفتار ما جهت مي دهند هنجار مي گوئيم.
مثل خوردن سه وعده غذا در روز و یا پوشيدن لباس يك جور در اجتماع و

چیزی که توی جامعه ی ما به عنوان هنجار تعریف میشه و اکثریت قبولش دارند
رعایت حدود محرم و نامحرمی است که در جامعه ی ما به عنوان یک هنجار درآمده است

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل بیرنگ

به شخصه برای خودم اصلا مهم نیست که کنار مرد نامحرمی بشینم که بهش اعتماد کامل دارم چون ادمی هستم که حد و حدود خودم خوب رعایت میکنم و با طرفم هم جوری برخورد میکنم که رعایت کنه

---

ببینید نقل قول بالا و نقل قول پایین از شما دارای تناقض هست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل بیرنگ

گاهی برام پیش اومده که تو موقعیتی قرار گرفتم که واقعا نمیدونم که عکس العمل درست و منطقی و مطابق عرف تو اون لحظه چی هست برا همین این تاپیکو ایجاد کردم که یه موقعیتایی رو که توش زمانی گیر کردم و برام سوال بوده که حالا باید چیکار کنم رو از شما بپرسم

---

شما بین یک هنجار و ناهنجار دچار تعارض شده اید

هنجار می گوید (طبق همان عرفی که شما واقعا نمی دونید و به دنبال پرسیدن و پاسخ گرفتن هستید):
نشستن کنار نامحرم (چه قابل اعتماد و چه غیر قابل اعتماد) نادرست است

خوب حالا رفتار شما که باعث ناهنجار شده کدام است؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل بیرنگ

1-برام بیشتر از این ها این مهمه که طرف یا اطرافیانش از جلو نشستن من فکر نکنن که من ازش خوشم اومده و خیالاتی تو سر دارم این برام مهم هست


2- عده ای اگه شما عقب بشینین اون رو بی حرمتی تلقی میکنن و میگن مگه راننده شخصی گرفتی اگه هم جلو بشینی بعضیا ممکنه بگن چه زود پسرخاله شده

3-اگه طرف اصرار کرد که دیگه نمیشه یا مثلا اگه همکار ادم تو محل کار پیشنهاد داد که هم مسیر هستیم و بذارین شما رو تا جایی برسونم هم که نمیشه کاریش کرد و باید سوار شد
اما واقعا من موندم که چیکار باید بکنم اخه هر کسی تو این مملکت یه فرهنگی داره و نمیشه گاهی حدس زد که کار درست چی هست؟؟؟ و هم جلو نشستن یه عیبایی داره و هم عقب نشستن بعضی ها رو ناراحت میکنه

---

همون طور که خودتون ملاحظه می کنید
ناراحتی شما به خاطر حرف های دیگران است
فکر های دیگران
رفتارهای دیگران
ناراحتی دیگران
به کلماتی که پررنگ کردم نگاه کنید...
هنجار از نظر شما نشستن در صندلی جلو هست

نقل قول:

---

نمیشه کاریش کرد و باید سوار شد

---

ولی در جامعه ما (همون مملکت ما که خودتون ذکر کردید) نشستن در صندلی جلو ناهنجار تلقی می شود
و این دیگرانی که مخل راحتی شما هستند همان انسانهایی هستند که در بطن جامعه ی ما هستند و طبق هنجاری که وجود داره - چه موافق و چه مخالف- دارند زندگی می کنند




ببین اینکه گفتین که

نقل قول:

---

این برمیگرده به عدم مهارت من تو نه گفتن باید بگم که کاملا اشتباه هست

---

دقییقا با شما موافقم
به عدم نه گفتن شما بر نمیگرده چرا
چون شما طبق انچه برایتون به عنوان هنجار درامده می خواهید و تمایل دارید
که شما را به مقصد برسانند
شما سوار ماشین افراد که می شناسید بشوید
و در صندلی جلو هم بنشینید

مهارت نه گفتن برای افرادی است که
موقعیت هایی گیر می کنند که بنا به ضعف در نه گفتن دچار مشکل شده اند
در حالیکه شما اصلا مشکلی در نه گفتن ندارید و طبق گفته خودتون به راحتی در جایی که بخواهید نه می گویید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل بیرنگ

اما به نظرم این یعنی فرارکردن ازموقعیتی که برام پیش اومده و نه به شکل منطقی باهاش رو به رو شدن یعنی که چون من نمیدونم که باید چیکار کنم بهتره نه بکم و خودم رو خلاص کنم درسته؟؟ این که فرار کردن هست!!!!!!!!!!

---

کدام منطق؟
منطق من؟
منطق شما؟
منطق عرف جامعه؟

فرار از چی؟
از اینکه نکند همکارم ، برادر دوستم، پسرخاله ام از اینکه در کنارشون ننشستم و یا سوار ماشینشون نشدم ناراحت بشوند؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل بیرنگ

به شخصه برای خودم اصلا مهم نیست که کنار مرد نامحرمی بشینم که بهش اعتماد کامل دارم چون ادمی هستم که حد و حدود خودم خوب رعایت میکنم و با طرفم هم جوری برخورد میکنم که رعایت کنه

---

بنابراین
طبق حد و حدود خودتون
1-نشستن کنار مردی نامحرم که بهش اعتماد کامل دارید >>مهم نیست
2-طوری برخورد میکنید که >>طرف هم حد و حدود خودش رو رعایت کنه

پس علت نگرانی؟عدم دانستن رفتار درست؟گیر کردن بین سوار شدن و یا نشدن جلو نشستن و یا عقب نشستن؟
در کجاست؟میشه شفاف تر بیان کنید

نقل قول:

---

بابا اصلا فکر کنین دختر خودتون خواهرتون و...تو این موقعیت هست و خانوادش هم عادت ندارن هیچوقت دنبال بچه شون برن و شما هم به طرف اعتماد کامل دارین که دخترتون سوار ماشین بشه شما بهش چی پیشنهاد میدین؟؟؟

---

گل بیرنگ گرامی
من یه دختر 10 ساله دارم
گفتی اگه دختر خودم باشه...درسته...
وقتی به طرف اعتماد کامل و صد در صد دارم به دخترم تاکید می کنم که حتما صندلی عقب بنشیند
می دونی چرا
چون می خواهم اون شخص قابل اعتماد بداند
با اعتماد صد در صدی که بهت دارم اجازه نداری در کنار دخترم بنشینی
می تونی دختر مرا نرسونی نه دلخور میشوم نه جایی گله می کنم
توقعی نیست ولی چنانچه می خواهی دختر مرا برسانی تحت شرایط زیر
من اونقدر بهتون اعتماد دارم که این اجازه (سوار شدن دخترم در ماشینتون) را بهتون دادم و باید بدانی دخترم در صندلی عقب می نشیند
حال اگر نشستن دختر من در صندلی عقب را ( شما و خانواده ات )بی احترامی برداشت می کنی و یا فکر می کنی که راننده ی شخصی دخترم شده ای ...من با این طرز فکر شما مشکلی ندارم ..

سبک سنگین کنید و اولویت بندی بین :

1 - اهمیت هنجار اجتماعی ( و پیامدهای نقض آن )

2 - ناراحتی طرفی که با او مواجه هستید

3 - خواست و تمایل شخصی خودتان

سپس به این اولویتها ضریب دهید و بنا به ضریبی که می دهید تصمیم گیری کنید .

سلام مرسی که جواب دادین


بالهای صداقت باید اول از همه از شما تشکر کنم که اینقدر باحوصله به من جواب دادین
عزیزم اصلا قصدم اینجا خدایی نکرده بحث نیست اما یه توضیح کوچیک بهت میدم که هنجار یا به عبارتی باید و نباید های زندگی ما الان تحت فرهنگ خانواده ای با خانواده دیگر کاملا فرق میکنه و مشکل من هم این هست مگه نه اینکه عرف رو هم همین خانواده های یه جامعه میسازن خوب وقتی فرق زمین تا اسمون بین فرهنگ بعضی از خانواده ها با خانواده های دیگر هست خوب اینجا هست که ادم دچار تناقض میشه خوب شما داری طبق فرهنگی که درش بزرگ شدین و خانواده خودتون میگین منم از شما خیلی ممنونم اما میخوام بگم که این فرهنگ ممکنه در خانواده ای زمین تا اسمون با شما فرق داشته باشه و اون اتفاقا این کاری که شما میگی یعنی عقب نشستن رو بی احترامی تلقی کنه .در این جامعه ای که اینقدر هنجارشکنی درش اونهم در جامعه کنونی داره صورت میگیره دیگه نمیتوان زیاد به این حرفی که شما زدین مطمئن بود که :

ولی در جامعه ما (همون مملکت ما که خودتون ذکر کردید) نشستن در صندلی جلو ناهنجار تلقی می شود



چون ممکنه دقیقا به همون دلایلی که گفتم اتفاقا در فرهنگی نشستن در عقب ناهنجار تلقی شه خلاصه این چیزی که دقیقا به اداب و رسوم هر جامعه ای ربط داره که اون هم الان در کشور ما دیگه تو خیلی از خانواده ها در حال تغییر هست یا تغییر کرده است و اینکه در کشور ما الان اختلاف فرهنگی زیادی وجود داره بنابراین نمشه با قاطعیت کامل بگین که چیزی که شما میگین هنجار جامعه است





فرشته مهربان عزیز این رو گفتین که:
تصمیم گیری در این مورد بر میگرده به نگرش و عقائد و آداب و هنجارهای مورد توجه هر شخصی ، پس من نوعی باید تکلیفم را با خودم و این مواردی که گفتم را شفاف کنم و بعد راهمو انتخاب کنم .

مشکل اینجاست که این تصمیم گیری علاوه بر اینهایی که گفتین به همین موارد یعنی عقاید واداب و ... طرف مقابل هم برمیگرده و من باید این موارد رو در طرف مقابل هم در نظر بگیرم که مشکل پیش نیاد و این هست که کار منو مشکل کرده



اما به هر حال ممنونم من نتیجه ای که گرفتم این هست که اگه آشنایی هست که میشناسمش و با فرهنگش اشنایی دارم و کلا اونو قبولش دارم که اینجا مسئله ای نیست و خودم راه درست رو حدس میزنم اما اگه هم کسی هست که من از فرهنگش خبری ندارم و بهتر بگم که درست نمیشناسم که فرهنگ خانواده اش چی هست و اداب و رسومش چیه ایا از خانواده ای مذهبی و سنتی و ... هست اولا اصلا سعی میکنم سوار نشم و اگه هم دیگه خیلی خیلی اصرار کرد و راهی نبود عقب میشینم



راستی این تاپیکو باز نگهش دارین چون به هر حال ممکنه موارد دیگه و موقعیت های دیگه ای هم پیش بیاد و بیام و براتون بگم تا راه درست رو در پیش بگیرم
ممنونم
:72:

سلام دوستان

یه مشکلی برام پیش اومده می خوام نظر شما روهم بدونم.

فکر کنیدیه همکار غیرهمجنس که رابطه کاریتون باهاش زیاده،البته توی یه شرکت دیگه مشغول به کاره وشما فقط

بواسطه کارتون باهاش درارتباطید،پشت تلفن بهتون بگه"من بیمارم ،حال ندارم وامروز نمیتونم بیام"وهی ازبی حالی

ومریض بودنش ناله کنه.بعدهم بگه"می خوای مدارک رو باپیک بفرست بیاد جلوی در سونوگرافی" فاصله سنیتون هم

زیادنباشه، دراین حالت چیکارمی کنید؟آیا حالش رو می پرسید؟می پرسید که چی شده؟یابعد اونروز که دوباره

مکالمه تلفنی دارید حالش رو می پرسید؟

من اینکارو نکردم چون فکر کردم شاید احساس کنه برام مهمه ولی بعدش سردوراهی موندم که نکنه بی ادبی

باشه؟حالابه نظرتون تواین موقعیت خاص چیکارمیشه کرد؟

اگه خیلی باهاش صمیمی هستین، خوب زنگ بزنین حالشو بپرسین
اگه رابطه تون فرمال هست، صبر کنید دفعه ی بعد ازشون احوال پرسی کنین

پی نوشت: ارتباط دائم بهرحال سبب واکنش عاطفی (علاقه یا تنفر، کم یا زیاد میشه) و وقتی پای علاقه ولو از نوع خیلی ضعیفش میاد، فرد هی فکر میکنه و هی فکر میکنه و وضعیت خودشو پیچیده تر و پیچیده تر میکنه...

ا- سعی می کنم از جهت نگاه یا حرکت دستش یا اینکه وسایل رو از کدوم صندلی برمیداره که برای نشستنم آماده کنه بفهمم جزو کدوم دسته ست. اگه علامتی ندیدم بطور پیش فرض ( تصور عامه) عقب می شینم اما خودم فکر می کنم جلو نشستن محترمانه تر و طبیعی تر هست(برخلاف تصور خیلیا)

2- اگه حس کنم تماس ضروری بوده صبر می کنم. اگه کمی فاصله گرفت فاصله مو حفظ می کنم تا راحت باشه اگه به راه رفتن ادامه داد همراهش میرم. اگه فکر کنم تماسش ضروری نبوده و باهاش صمیمی باشم به شوخی یا جدی بهش می فهمونم که کلافه شدم. اگه هم که رودربایستی داشته باشم تحمل می کنم و یادم می مونه دفعه بعد یا باهاش بیرون نرم یا به فکر عکس العمل مناسب برای چنین مواقعی باشم:325:

سلام بچه ها

تصور کنین که میخواین با ماشین خواهرتون برین دنبال دوستش که از شما چند سال بزرگتر است و برین بیرون شام بخورین شما هم برای بار اول هست که دوستش رو میبینین .حالا به نظر شما وقتی رفتین دنبال دوستش (مثلا دم شرکتش )باید شما پیاده بشین و بهش سلام بدین یا اینکه تو همون ماشین که هستین و( حتما هم جلو و کنار خواهرتون هستین) میشینین و تو ماشین که نشست بهش سلام و احوال پرسی میکنین؟

دوستان خواهشا زودتر اگه میشه بهم بگین که باید چیکار کرد؟

گل بیرنگ جان، سلام.
شما خانم هستی دیگه؟
و خواهر مورد نظر، از شما کوچیکتره یا بزرگتر؟ (اینجوری که گفتی فکر کنم ازت بزرگتره. حالا دو جورش رو میگم)

من خودم رو توی این شرایط میذارم، اگه خواهرم ازم بزرگتر باشه، و شرایط پیاده شدن هم باشه (مثلاً خیابون شلوغ نباشه و جای پارک درست و حسابی باشه)، پیاده میشم. اگه شرایط پیاده شدن نباشه، خودم رو اذیت نمیکنم.

اما اگه ازم کوچیکتر باشه، راحت تر برخورد میکنم. چون احتمال اینکه بهش بربخوره کمتره. پیاده نمیشم اما وقتی میاد میشینه توی ماشین باهاش گرم برخورد میکنم که از پیاده نشدنم برداشت بد نکنه یه وقت.

:104:
من هم دقیقا همین کارومی کنم.

چون بار اوله باید پیاده بشی تا ذهنینت مثبت بهش بدی.

:323: