نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
این مطلب از زبان خواهرم است.
من فاطمه دختری هستم متولد 59 که تاکنون خواستگاران زیادی داشته ام ولی به هیچ یک علاقه مند نشده ام. و حال که 30 سال دارم یک خواستگار دارم که شرایطش خوب است و مشکلی ندارد. فقط به او هیچ علاقه ای ندارم و هم خودش و هم خانواده ام بسیار اسرار بر ازدواج دارند برای رد کردنش هم مشکل دارم، چون با او صحبت کرده ام و نگفته ام به تو علاقه ای ندارم لطفا راهنماییم کنید.
معیارهای خواهرتون برای ازدواج چیه؟ آیا این معیارها در حد معقول تنظیم شده یا بسیار کمال گرایانه ست؟
چه مدته با این آقا ارتباط دارن؟ در چه مدت زمان متوجه عدم علاقشون به این آقا شدن؟
بسیار کمال گرایانه است و او را با بهترینها مقایسه می کند. ولی شرایط خواستگار خوب است
از زمان خواستگاری تا الآن که به مدت دو هفته است متوجه عدم علاقشون به این آقا شده اند .
این مطالب از زبان خود خواهرم می باشد.
سلام دوست عزیز
یک پیشنهاد براتون داشتم اونم اینکه در صورتی که خواهرتان می تواند خودش بنویسد و شما مطالبش را انتقال ندهید و دخالت نکنید چون ناخود آگاه و کاملا بصورت دلسوزانه ممکن است باعث بشوید که ایشان تحت تاثیر نظرات شما قرار بگیرد.
معیارهای خواهرتان برای یک فرد مناسب چیست؟
ایشان تا چند ساعت دیگر خودشون میان روی خط.
فعلا اینو داشته باشین:
معیارهای من (فاطمه):
ایمان به خدا
داشتن راه کسب درآمد مناسب
اخلاق خوب از هز نظر
زرنگ و با جرأت و با جذبه بودن
داشتن اعتماد بنفس بالا
داشتن خانه
اگر خیلی کمال گرایانه باشه نمی تونن کسی رو برای ازدواج پیدا کنن چون هر کسی نقائصی داره . اما به نظر میاد
مشکل ایشون بیشتر در احساسشونه نه در شرایط خواستگار.
دو هفته مدت کمیه برای فهمیدن حس علاقه !!!!
1) ایشون نسبت به خواستگار هیچ احساسی ندارن یا حس تنفر دارن؟ ازشون بپرس .
2) آیا آشناییت قبلی وجود داشته؟
3) چند درصد از معیارهای خواهرتون رو این آقا دارن؟
4) الان خواهر شما به جز موضوع احساس، مشکل دیگه ای هم با این آقا دارن؟
5) خواهرتون خواستگار با چه کسانی مقایسه می کنه ؟
من (فاطمه) هیچ احساسی ندارم حس دلسوزی دارم.
زیاد علاقه نشان میدهد و خودش میگوید بدون من میمیرد. آشنایی قبلی وجود ندارد. از نظر فرهنگی و سطح فکر از من پایینتر است. و حدودا پنجاه درصد معیارهای مرا دارد. و جز موضوع احساس چیزی برایم مهم نیست. چون من خودم کارمندم و از نظر مالی مشکلی ندارم. و خونه و ماشین و مال برایم مهم نیست فقط شخصیت طرف مقابل برایم مهم است که آیا عرضه تشکیل یک زندگی خوب را دارد؟ آیا مردم دار است و با مردم به طرز معقولی رفتار میکند؟ آیا جنبه و ظرفیت تحمل مشکلات را دارد؟ آیا می تواند کاری کند که دوستش داشته باشم؟ آیا نسبت به خود، همسر و آینده احساس مسئولیت میکند و آدم مسئولیت پذیری است؟
من او را با شخص یا اشخاص خاصی مقایسه نمیکنم. نسبت به خودم و دیگران او را میسنجم. و تاکنون هیچ نقطه مثبتی ندیده ام و با هر کس که درباره این موضوع صحبت میکنم همه از او تعریف میکنند. و من این جواب را میشنوم که اخلاق خوبی دارد تو را بسیار دوست دارد. تو میتوانی او را همانطور که میخواهی بسازی. لگد به بخت خودت نزن سی سال سن داری. تا کی می خواهی خواستگارهایت را رد کنی؟ تا حالا بیشتر از سی خواستگار داشته ای ولی هیچ یک را نتوانسته ای قبول کنی. در صورتی که مورد پسند دیگران بوده اند و صاحب زندگی شده اند. تو مشکل از خودت است تو از زندگی می ترسی و حرفهای دیگری که هیچ یک نمیتواند مرا راضی کند. در ضمن بسیار هم عجله دارند و اعصاب مرا بهم ریخته اند و به من فشار می آورند. من هم فکر می کنم شاید درست میگویند و از زندگی خسته شده ام. خواب و خوراک ندارم و فقط وقتی فکر میکنم او را رد کنم نفس راحتی میکشم ولی از آینده میترسم که تنها بمانم. و هیچ کس را نتوانم انتخاب کنم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط abuzar141592
فاطمه جان ظاهرا شما و برادرت هردو خود بزرگ بین هستید (البته ببخشید) چون هر دو طرفتان را از لحاظ هوشی و فکری پایین تر از خود می بینید!!!!!!!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط abuzar141592
از این که بگذریم؛
شما معیارها و خواسته هایتان را تک به تک روی کاغذ بنویسید. الویت هایتان را در آنها مشخص کنید. و برای هرکدام امتیازی در نظر بگیرید.
می گویند اگر امتیاز بدست آورده خواستگارتان حداقل 70% بود، قبولش کنید.
نگذارید مردم برایتان تصمیم بگیرند، چراکه آنها متفاوت از ما فکر می کنند و خواسته هایشان از ما متفاوت است.
پیشنهاد می کنم بعد از اینکه معیارهایتان را توانستید از ذهنتان روی کاغذ بیاورید، به همراه خواستگارتان نزد یک مشاور هم بروید.
مساله ازدواج را شوخی نگیرید چه برای پذیرفتن و چه برای رد کردن.
صرفا بدلیل نداشتن احساس نسبت به او در این مرحله ردش نکنید و اندکی تامل کنید.
-اگر موضوع فقط احساس است :
اینکه حس تنفر ندارید پس مشکلی نیست ، بیشتر باهاشون رفت و آمد کنین و به جای
نگاه دلسوزانه به این آقا ، معیارهاتون رو در ایشون بررسی کنید و دید منطقی داشته باشید.
کاملاً مشهوده ایشون عجله دارن ، چون کسی بعد از دو هفته عاشق و سینه چاک نمی شه ، آرام و با تفکر
پیش برید و از ایشون هم برای شناخت زمان بگیرید و بفرمایید با ابراز احساسات چشم عقل شما رو نبندند.
بدون دخالت دادن حس دلسوزی فقط در صورتی که با معیارهای شما مطابقت داشتند ، ایشون رو بپذیرید
-فرمودید: آیا می تواند کاری کند که دوستش داشته باشم؟
خیر و لازم هم نیست ایشان کاری کنند ، اگر معیارهای شما را داشته باشند خودتان علاقمند خواهید شد.
شما خودتان چقدر توانایی تمام آنچه را که از او می خواهید دارید؟ دیدگاهتان با غرور و خودبزرگ بینی همراه است.
-تفاوت فکری و فرهنگی:
اگر مشکل زا باشد و نتوانید کنار بیایید ادامه به صلاح نیست ، اما آیا معیارهای شما درست تنظیم شده اند؟
یا می خواهید با یک نابغه ازدواج کنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خواهرم به ایشام جواب رد دادند. چون طبق تحقیقاتی که انجام دادیم ایشان اعتیاد دارند و از نظر مالی هم وضعیت مناسبی نداشتند. فقط یک خانه درحال ساخت دارند که کلی بدهی داره. طبق گفته خواهرم حتی 30 درصد از معیارهای مورد نظرشو نداشتند. از لحاظ سواد هم گویا فقط سوم راهنمایی داشتند.
من دوباره اومدم.
من (فاطمه) به خواستگارم جواب رد دادم اما دست بردار نیست. و قسم میخورد که مرا خوشبخت میکند. میگوید اینکه گفته اند بدهکارم دروغ گفته اند. باز هم میگویم، با شرایطش مشکلی ندارم حتی اگر بدهکار باشد. فقط مشکل من با خودش است. که با او از نظر فرهنگی فرق میکنم. احساس میکنم هیچ وقت نمیتواند مرا قانع کند و طوری حرف بزند که به دل من بنشیند. با اصرارش چه کنم؟ و چگونه او را رد کنم؟ فکرم مشغول است و میترسم در برابر کار انجام شده قرار بگیرم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط abuzar141592
یعنی واقعا دارید هنوزم در موردش فکر می کنید؟؟؟!!!!!!!!!!!!
فاطمه جان اون یکی خواستگارات پس تو چه حدی بودن؟؟؟
فاطمه میگوید:
خواستگارهای قبلیم هرکدام شرایطی داشتند. در مورد اعتیاد آنها چیزی نشنیده بودم. یکی دانشجو بود. یکی شغل دولتی داشت، ... به هر حال احساس می کنم بهتر بودند. البته شاید الآن اینطور فکر میکنم. این یکی هم آنطور که خودش میگوید دشمن دارد و در موردش دروغ گفته اند یعنی نه بدهکار است و نه اعتیاد دارد. نمیدانم چه کنم.
همه اینها رو انکار کردن
اعتیاد
بدهکاری
تحصیلات سوم راهنمایی
مگه شما از کی تحقیق کردین ؟ به گفتش مطمئن نیستین ؟ آخه سه تا دروغ گفتن راجع بهش ؟
بیشتر تحقیق کنین .
شما هم ایشون رو با اطرافیان هم با خواستگاران قبلی تون مقایسه می کنین . تنها دلیلتون هم این هست که بهش علاقه ندارین ، یعنی یک سری خواستگار با شرایط خوب رو به خاطر عدم علاقه مند شدن رد کردین و فقط هم این موضوع براتون اهمیت داره ؟ یعنی اگر کسی بیاد که تحصیلات نداشته باشه ، شغل نداشته باشه ، فرهنگ خانوادگیشون پایین تر باشه، معتاد باشه و ..... اما شما بهش علاقه مند بشید براتون مهم نیست که کار نداره که بدهکاره که معتاده و ..... چون علاقه مند شدید حاضرید زنش بشید ؟
ببینید شما منتظر پیش آمدن عشق قبل از ازدواج هستید . باید بگم که خیلیا چون عاشق شدن از خیلی مسائل چشم پوشی کردن و ازدواج کردن اما همین مسائل انقدر بزرگ شده که عشق و علاقه رو از بین برده و کار به جدایی کشیده .
انتخاب با خودتونه یافقط عاشق بشید و طبق عشق ازدواج کنید و به دوام اون فکر نکنید یا نه فردی رو انتخاب کنید متناسب با شما باشه و بعد به دنبال علاقه باشین .
الانم به خاطر اینکه 30 سالتون شده مبادا تن به ازدواجی بدین که سرانجامش معلوم نیست .
از طرفی هم منتظر نشین تا کسی با اسب سفید بیاد شما رو حتما عاشق خودش بکنه . اگر طبق معیارهاتون فردی متناسب رو انتخاب کنید عشق هم به وجود میاد . قبول دارم زندگی با عشق خیلی قشنگه اما یک علاقه واقعی و موندگار نه زودگذر و سطحی .
شما معیارهاتون رو اینجا بیان کنید ممنون میشم .
و آیا خواستگارای قبلی این معیارهارو داشتند؟؟؟
اول اینکه چرا شما فکر کردین من خود بزرگ بین هستم با این حرف شما من به خودم شک کردم ولی باور کنید اینطور نیست. این خواستگارم نه با معیارهای من هماهنگ است و نه دوستش دارم. یعنی حتی 30 درصد معیارهای مرا هم ندارد نه از شغلش مطمئن هستم، نه از بدهگار و معتاد بودنش.
حتی خانواده اجازه تحقیق بیشتر یا صبر بیشتر به من نمیدهند. و می خواهند من عید فطر عقد کنم خواهش می کنم کمکم کنید یعنی من باید به گفته خانواده در یک چنین موقعیت مهمی دل دل به دریا بزنم که خدا کریمه. به من میگویند عقد کن خدا همه چیز را درست میکند. چه کنم؟ تو رو خدا راهنماییم کنید!!!
معیارهای من این است شغل ماسب و مطمئن، ظاهری در حد متوسط از نظر سطح فکر هم با من یکی باشد، نداشتن خانه و ماشین مهم نیست. اگر زرنگ باشد و شغلش مناسب باشد درست می شود.
اشتباه ترین کار ممکن همینه، اینجوری از چاله در میاد به چاخ می افتید.نقل قول:
به من میگویند عقد کن خدا همه چیز را درست میکند. چه کنم؟ تو رو خدا راهنماییم کنید!!!
باید به اندازه کافی تحقیق کنید و تا کاملا مطمئن نشدید عقد نکنید و قبلش هم باید حداقل چند جلسه با هم صحبت کنید تا با افکار همدیگه آشنا بشید.
در مورد دوست داشتن هم باید بگم که این عدم علاقه قبل از ازدواج به دلیل عدم مطابق بودن طرف با معیارهاست، که لااقل برای من اینجوری بوده. البته گاهی وقت ها هم معیارها نا مناسبه به همین خاطر به کسی علاقه پیدا نمیکنیم. در هر صورت نباید عجله کنید.
صبر ،صبر ،صبر
اینکه می گید معیارهای شما رو نداره فقط در طی یک تحقیق بدست آمده شاید هم واقعاً دشمن دارند ، شاید هم دروغ می گویند. هر دو امکان دارد.
نیاز به زمان دارید و تحقیقات بیشتر و رفت و آمد . اصـــــــــــلاً به این زودی عقد نکنید ، مگه دو هفته ای هم عقد می کنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟ :163: :163: :163: :163:
با توجه به عجله اون آقا و تحقیقات شما احتمال وجود مشکلاتی بزرگ در زندگی این آقا هست!!!
شغلشون چی هست؟
سلام دوست عزیز
اصلا عجله نکنید خوب تحقیق کنید و چندین بار با هم رفت و آمد کنید
نه به اینکه همه رو رد کردی نه به اینکه در عرض این مدت کوتاه بدون شناخت می خواهید عقد کنید.
اون آقا اگر واقعا شما مورد پسندش باشید برایت صبر می کند.
موفق باشی:72:
سلام
من فاطمه هستم. از این به بعد با این آی دی پست میدهم.
من داراب زندگی میکنم. اون میگه من تهران توی یک شرکت کار میکنم. برجی یک میلیون تومان میگیرم. نه آدرس شرکت به ما داده و نه برای من امکان داره که بفهمم. راستش را بخواهید بخاطر اصرار بیش از حد پدرم روی لجبازی هم افتاده ام البته مطمئن نیستم. نمیدانم اینکه دوستش ندارم بخاطر لجبازی است یا نه. تا حالا که چند تماس تلفنی با هم داشته ایم حرفهایش به دلم نمی نشیند. وقتی موبایلم زنگ میخورد و شماره او را می بینم احساس بدی به من دست می دهد. نمیدانم اشتباه میکنم، یا درست فکر می کنم. خلاصه چیزی ندارم که بگویم. بیشتر راهنماییم کنید.[size=medium][/size]
به نظر من شما به همراه آقا ابوذر یا خود ایشان به تنهایی یک سفر تهران بروید و محل کار او را ببنید و از چند نفری تحقیق کنید.
به محل زندگی اش هم بروید و آنجا هم از همسایه ها و دیگران تحقیق کنید.
هرچه تعداد افرادی که از آنها تحقیق می کنید، بیشتر باشد صحت و سقم ادعاها هم مشخص تر می شود.
در این دوره هرچقدر تحقیقاتتان بیشتر باشد، ضرر نمی کنید ولی اگر کوتاهی کنید، صد در صد پشیمان می شوید که
آن زمان پشیمانی سودی ندارد.
بعنوان یک تجربه هم خدمتتان بگویم، رفت و آمدهای خانوادگی کافی داشته باشید. چون در این مهمانی ها وقتی زیاد باشد همه افراد خانواده نمی توانند به کرات نقش بازی کنند و کم کم خود واقعی شان را خواهید شناخت.
عید فطر را فراموش کنید.
عزیزم اگر احساس منفی به ایشون فقط به خاطر فشار خانواده است باید به خودت زمان بدی .
اما شما یک سری چیزها از این آقا شنیدید که باید حتما از درستیش مطمئن بشید پس اصلا عجله نکن بگذار زمان بگذره از این آقا شناخت پیدا کنید تحقیقات دقیقی انجام بدید .
تو پست قبل هم گفتم که به خاطر اینکه 30 سالتون شده و خانواده بهتون فشار میارن به هیچ وجه تن به ازدواجی نا آگاهانه ندید .
هرچی خانوادتون عجله نشون میدن شما بی تفاوت باش وبگو که به زمان نیاز داری برای تصمیم گیری . حتما تحقیقات کافی داشته باشید و مطمئن بشید که راست میگه و مشکلی نداره . اگر دیدید نه واقعا مشکلی نیست و فقط بدگویی از روی دشمنی بوده زمانی رو بگذارید برای شناخت و واقعا تلاشتون همین باشه که اخلاقیاتش رو بشناسید و بعد از دوره شناخت دنبال این باشید که حالا که می شناسیدش چه احساسی دارید و آیا با این شناخت ، مناسب شما هست یا خیر؟؟