++تضاد بین احساس و منطق

با سلام
پسری 22 ساله هستم . همیشه سرم تو کاره خودم بوده و مشغول درس و کار و تلاشو تحقیق بودم . من تو زندگی همیشه به این صورت بودم که هدف هایی رو برای خودم تعیین میکنم و حداکثر تلاش رو برای رسیدن بهش میکنم . برای همین تمام تمرکزم رو روی اون مسئله میبرم . در حال حاضر هم هدفهایی دارم که میخوام بهشون برسم . از وقتی پا به سن جوونی گذاشتم با خودم عهد کردم که هیچ وقت وارد مسایل عاطفی با جنس مخالف نشم چون این اعتقاد رو داشتم که مانع میشه برای رسیدن به هدف هام .
اما مسئله ای که حدود 2 ماه فکره منو مشغول خودش کرده ( و کاملا منو از کار انداخته چون ذهنم مشغولی پیدا کردم ) اینکه که 2 ماه پیش در یکی از کلاس هام خانومی رو دیدم که در اولین نگاه واقعا متفاوت به نظرم رسید . ( تا به حال چنین حسی رو تا اون سن از زندگی تجربه نکرده بودم ) - خدا روشکر چون درسهام بد نیست به این خانوم توی امور درسی خیلی کمک کردم و یه بار هم به ایشون شمارمو دادم که در صورتی که مشکلی داشتند با من تماس بگیرن . انصافا هم هر موقع مشکلی داشتن تماس گرفتن یا اس ام اس دادن . من 2 بار اس ام اس مربوط به ماه رمضان برای ایشون فرستادم و ایشون اخیرا در جواب به من گفتند که تا به حال شماره ای از هیچ پسری نداشتند و به پسری هم اس ام اس نداده و از پسری هم اس ام اس دریافت نکردن و شماره من رو هم فقط و فقط برای درس گرفته و گفتند که به مادرشون هم گفته که شماره یکی از همکلاسی های پسر رو برای درس گرفتم.
این رو هم ذکر کنم ایشون 18 سال دارن و تازه امسال وارد دانشگاه میشن
از طرفی عقل و منطق میگه همون مسیره همیشگی رو ادامه بده و دیگه بهش فکر نکن ، از طرفه دیگه به صورت کاملا ناخود آگاه تمام حواسم متوجه ایشون هست . از یه طرف نمیتونم به ازدواج فکر کنم چون با خودم میگم من تازه 1 سال دیگه فارغ التحصیل میشم و خیلی از شرایط ازدواج رو ندارم و از یه طرف ایشون هم سن کمی دارن و اگه موضوعی مطرح بشه شاید از سره سن کم و خامی درست تصمیم گیری نکنند.
دوستان محترم خوشحال میشم نظر شما رو بدونم. مرسی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط r969

از طرفه دیگه به صورت کاملا ناخود آگاه تمام حواسم متوجه ایشون هست . از یه طرف نمیتونم به ازدواج فکر کنم.....

---

با سلام
به تالار همدردی خوش آمدید.

دقت فرمایید که احساسات از ابتدا ناخودآگاه و بی ترمز و با این همه فشار نیست.
وقتی فازهای اولیه را باخامی یکی پس از دیگری جلو می رویم به جایی می رسیم که دچار وابستگی شده و مانند اعتیاد از اینکه ترک کنیم سلب مسئولیت می کنیم.
اعتیاد هم در بار اول و دوم این همه فشار ندارد.
شما از روز اول با تکرار خیالبافی در مورد این خانم، دادن شماره تلفن و پیشنهاد حمایتی که مسئولش نبودید، زدن sms به بهانه ماه مبارک رمضان، زمینه شدت دادن به احساساتت را فراهم آوردید.

این مسائل وقتی تعارض با منطق شما را بیشتر می کند که می فرمایید زمینه ازدواج هم ندارید.

شما از یک طرف :
باید در بستر سازی ازدواج یا فراهم کردن تمیهیدات آن انرژی بگذارید و از آن حالت خشکی که قبل در ذهن داشته اید پا را فراتر بگذارید. ما نمی توانیم به طور خشک آن هم در دوران جوانی بگوییم ما متمرکز بر هدف درسی هستیم و اصلا عاطفه و احساس تعطیل.در این راستا باید ارزیابی منعطفی (نه سخت گیرانه) نسبت به ازدواج پیدا کنید. و زمان حداقلی و حداکثری آن را تعیین کنید.

از طرف دیگر :
مسئله کنترل احساس را تا زمانی که آماده ازدواج بشویم یا بسترش را فراهم کنید در دستور کار خود قرار دهید. یعنی باید از سرچشمه مسئله را حل کنید.
شما نمی توانید، ببینید، دل ببندید، کمک کنید، sms بزنید، با خیالبافی و فکر به او احساسات را تحریک کنی، و ... پیش بروی و بعد چند سال وابسته نشوی.
تازه مشکل اصلی ات بعد از چند سال وابستگی شروع می شود. درست زمانی که شرایط ازدواج پیدا کردی و (با فرض خوشبینانه) که تا آنزمان هم این دختر پای شما ایستاد باید در آن زمان شروع به شناخت بکنید. در آنجا یکبار دیگر باید تاپیکی بزنید با عنوان «تضاد بین احساس و منطق»، در آنجا شما شروع به شناخت منطقی خانواده ها و بررسی ها می کنید. اگر از نظر معیارهای ازدواج مناسب هم نباشید و خانواده ها مخالف باشند. ، آن وقت با این همه احساس وابستگی و ... دچار مشکلات حادتری خواهید شد.

لذا روند صحیح اینست.
ابتدا داشتن شرایط ازدواج یا آمادگی ازدواج
بعد نشان کردن دختری که علاقمند هستید.
بعد خواستگاری و رسمیت بخشنیدن به رابطه
بعد شروع به شناخت معیارها و شخصیت یکدیگر و ارزیابی مسائل
و در نهایت انتخاب ، عقد و تعهد و رشد دادن احساسات و دلبستگی ها.

در حالیکه شما اکنون دقیقا در آخرین عبارت آخرین فاز هستید یعنی : احساسات و وابستگی ها

از راهنمایی جامع شما سپاس گذارم .
حالا با توجه به اینکه مدت زمان زیادی رو با این خانوم خواهم بود به نظر شما چه طور میشه این مسئله رو به بهترین نحو مدیریت کرد که از مشکلات بعدی جلوگیری کرد ؟ فکر میکنید بهترین راه حل قطع ارتباط باشه ؟ پیشنهاد شما چیه ؟
با سپاس فراوان

دوست عزیز جواب شما در خود سوال شما هست...تضاد بین احساس و منطق
حالا که شما با منطق ودرایت به این نتیجه رسیدین که ادامه این رابطه سرانجامی نداره خب با همین منطق هم به این نتیجه برسید که باید یاد بگیرم بین احساس وعقلم توازن برقرار کنم ....شما خودتون باعث ایجاد وتشدید این احساس شدین پس خودتون هم میتونید تعدیلش کنید...قطع رابطه حل مسئله نیست پاک کردن صورت مسئلس
شما دردنیایی زندیگی میکنید که باید بارها وبارها در شرایط تضاد وتقابل عقل و احساس قرار بگیرید پس بهتره از حالا تمرین کنید که از این مسائل فرار نکنید...سعی کنید با کمک عقل ومشورت اونارو به چالش بکشید....
موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meral

دوست عزیز جواب شما در خود سوال شما هست...تضاد بین احساس و منطق
حالا که شما با منطق ودرایت به این نتیجه رسیدین که ادامه این رابطه سرانجامی نداره خب با همین منطق هم به این نتیجه برسید که باید یاد بگیرم بین احساس وعقلم توازن برقرار کنم ....شما خودتون باعث ایجاد وتشدید این احساس شدین پس خودتون هم میتونید تعدیلش کنید...قطع رابطه حل مسئله نیست پاک کردن صورت مسئلس
شما دردنیایی زندیگی میکنید که باید بارها وبارها در شرایط تضاد وتقابل عقل و احساس قرار بگیرید پس بهتره از حالا تمرین کنید که از این مسائل فرار نکنید...سعی کنید با کمک عقل ومشورت اونارو به چالش بکشید....
موفق باشید

---

این بخش که شما فرمودید بیشتر جنبه تئوری قضیه بود ، لطف میکنید در رابطه با جنبه عملی هم توضیحاتی رو بفرمایید ؟ ( در رابطه با همون چیزی که در بالا گفتم - در این وضعیت چه طور میتونم قضیه رو مدیریت کنم ؟ )
باز هم ممنون

سلام به دوستان

در رابطه با سوال این دوستمون و جوابی که خوندم فقط میتونم این برداشت را کنم که مشکل از ما دختر ها است که زود وابسته میشیم .......اما

من یک سوالی دارم یک بار من با یک پسری در رابطه با روابطه بین دختر ها و پسرها صحبت میکردم . و در جواب حرفی که من بهش زده بودم گفته بودم : چرا شما پسرها به راحتی با دخترها دوست میشید باهاشون دردو دل میکنید ازشون تعریف میکنید و حتی میگید که من از صحبت کردن باهات لذت میبرم یا عکست قشنگه تو خیلی عاقلی ..............اما بعدش ما باید این توان را داشته باشیم که با وجود این همه حرف هایی که 80 % درصدش عاطفی بوده و احساسی ٍ احساسمون درگیر نشه و وابسته نشیم ٍ اون پسر به من گفت چرا شما دخترها همیشه منتظر عمل و عکس العمل هستین ؟؟؟؟
چرا باید اینجوری باشه که بشه به راحتی با احساس شما بازی کرد؟؟؟؟؟
من نمیدونستم چی بگم اما این را گفتم که چون فک میکردیم که همه راست میگن مثل خودمون که دروغ نمیگیم و دوست داریم راست بشنویم

من میخواهم اینو بگم یعنی این که ما دخترها اگر یک پسر در طول زمان با ما صحبت کنه و تقریبا هر روز و از مشکلاتش بگه و شما ارومش کنید و یا شما از مشکلاتتون بگید و اون شما را اروم کنه این اشتباه که وابستگی ایجاد بشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟ کم تجربگیه خامیه؟؟؟

بله بهترین راه حل قطع ارتباطه و بستن راه های ارتباطی از جمله تماس و اس ام اس است .

برخورد و رفتاری مثل غریبه ها مثل روندی که با بقیه دانشجو ها هست .

به احساسات خود میدان ندهید و هر گاه هم که تحریک احساس شده و خیالپروری سراغتان آمد توفق فکر و تخیل دهید و به پرداختن به کاری یا فکر بر موضوعی دیگر خود را مشغول کنید . تمرکزتان را از این دختر و دریافت هر گونه خبر و اطلاعات از وی بردارید .

نقل قول:

---

در رابطه با سوال این دوستمون و جوابی که خوندم فقط میتونم این برداشت را کنم که مشکل از ما دختر ها است که زود وابسته میشیم

---

فکر میکنم شما مطلب اولیه بنده رو با دقت مطالعه نکردید . چون ارتباطی به وابستگی دختر و این مسایل نداشت بلکه خودم مشکل داشتم و جوابی هم که مدیر محترم دادند در راستای وابستگی دختر نبود بلکه به صورت کلی مطرح شده بود .

امشب این تاپیک زیرخاکی رو کشیدم بیرون که یه چیز بگم .

هنوز دارم عذاب میکشیم ... هنوز تمام وجودمو میلرزونه . اگه داستان هایی که با این خانوم داشتم رو بگم حکایت این شعر میشه ...

اشکای من دل سنگو آب میکنه
دل کوه خون میکنه
ابرهارو گریون میکنه
...

به خاطر خدا ، قبل کاری میخواهید بکنید خوب فکر کنید ، منطقی فکر کنید و تصمیم بگیرید . الان 1 ساله با اون خانوم ارتباطی ندارم . ولی هنوز ته قلبمو میلرزونه . این عشق ، منو از همه چی ، از هر چیزی که تو زندگی بهش دلبسته بودم ، دلکنده کرد .

سلام...
واقعا این ارسالتون منم برد تو فکر!! انگار بعضی ادما با روح وجونت پیوند می خورند که حتی بعد سالها هنوز وقتی اسمش میاد دست و دلمون می لرزه
ولی انچه که پیداست شما شایسته عشقی بالاتر از اینها هستید امیدوارم کسی تو سرنوشتون قدم بزاره که جبران همه این سختی ها باشه
خدای که اون بالاست شاهد همه چی بوده و هست و خیلی زود براوت همه چی رو جبران می کنه:72:

چارلی چاپلین میگه:هر چیزی آخرش خوبه.اگه دیدی خوب نیست هنوز آخرش نشده

سلام،
خواستم بگم منم همدرد شما هستم دوست عزیز و تقریبا" یکماه پیش درگیر ارتباط یک هفته ای شدم که طرفم شروعش کرد البته مثل ارتباط شما محدود بود،که تهش خود طرف که هم دانشگاهیم بوده بهم زد،البته همسن بودیم ظاهرا".

من درکت میکنم و اگه همسن شما بودم صددرصد اولین ارتباطم با این خانم در شب خاستگاری صورت میگرفت،من 2 3 سال از شما کوچیکترم وسال اولی هستم....

به هر حال هرکس یک نظر و ظرفیتی داره،منم نظرم اینه که قدیمها پدر و مادرامون چطوری زندگی میکردن،ازصفر شروع میکردن...مگه قراره وقتی یه زن میاد تو زندگی همه چی رو از بهترین نوعش داشته باشه؟اینا همش نتیجه چشم و هم چشمیهایی هست که به جراءت میتونم بگم 60 درصد از پدر و مادرها نشاءت میگیره......انتظارات بیهوده باعث شده علی رقم اینکه تعداد دخترهای مجرد بیش از پسرهاست،همین تعداد پسر هم خیلیاشون از ازدواج منصرف بشن،شرایط سخت شده و پدر و مادرها روز به روز شرایط رو سختتر میکنن،با این شرایط به شما قول میدم خیلی از خانها در آینده مجرد خواهند موند و همینطور خیلی از پسرها ولی این مسئاله برای خانمها حادتره(ایشالا خدا به مدیر همدردی و تمام عزیزان 120 سال عمر بده تا چیزی که میگم و در دوران فرزندانم رخ میده رو(اگه از ازدواج کردن پشیمون نشم...!!:311:)البته اگر شرایط به همین صورت پیش بره،به چشم مشاهده کنند و یک خدابیامرزی هم نثار ما کنند:311:)

ببخشید اومدم تو تاپیکت دردودل کردم.
--------------------------------------------------------------------
و خدایی که در همین نزدیکی است...

لینک زیر را به دقت بخوان ، کمک بسیاری به بیرون آمدن از این وضعیت می کند .


http://www.hamdardi.net/thread-18264-post-169095.html#pid169095

r969 عزیز سلام و صبحت بخیر

از این که انقدر مصمم سر تصمیمت ایستادی جا داره بهت تبریک بگم و مطمئن باش با وجود سختی هاش ضرر نکردی

کاری که شما انجام دادی هم به نفع خودته هم اون خانوم

امیدوارم رشته کار دوباره دستت بیاد و مثه قبل دنبال هدف های خوب زندگیت باشی

برای شما دوست با درایت موفقیت و شادی ارزومندم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط r969

به خاطر خدا ، قبل کاری میخواهید بکنید خوب فکر کنید ، منطقی فکر کنید و تصمیم بگیرید . الان 1 ساله با اون خانوم ارتباطی ندارم . ولی هنوز ته قلبمو میلرزونه . این عشق ، منو از همه چی ، از هر چیزی که تو زندگی بهش دلبسته بودم ، دلکنده کرد .

---

خیلی خوشحالم که توانستید تصمیمی عاقلانه بگیرید .:227:
خودتون گفتید که قبل از هر کاری خوب فکر کنیم ،چشم،ولی با خودتون بگید چرا این همه تاپیک درباره همین موضوع دختر و پسر ها تو تالار هستش که همه اونها خیلی بهتر از بزرگترها جواب سوالاشونو میدونند ،و میدونند بهترین کار قطع ارتباط های عاطفی است که هیچ منطق و اصولی اونو دنبال نمیکنه قصدم سرزنش کردن شما نیست خیلی ها هستند مثل من وشما که درگیر همین احساسات بودن ولی مهم کنار امدن با اونه،به نظرم من شما میتونستید بدون ایجاد وابستگی به قول اقای مدیرابتدا مراحل اولیه رو طی میکردی بعد مطمئنا چنین احساس دلکنده بودن رو نداشتید به نظرم بایید بگیم تورو خدا اول ببینید شرایط ازدواجو دارید یا نه؟بعد ببینید طرف مقابلتون همونی هست که می خواهید؟بعدم خواستگاری ،خواستگاری من نمیدونم چرا همه نسبت به این خواستگاری حس بدی دارن به خدا قرار نیست خواستگاری هرکی رفتیم با اونم ازدواج کنیم تازه قرار بشناسیم طرف مقابلو
بعدام همون رابطه احساسی قشنگ شما سعی نکنید احساساتتونو سرکوب کنید این حال روحی شما رو بدتر میکنه سعی کنید به این احساساتتون یه جور دیکه نگاه کنید و از این احساساتتون برای ایجاد یک رابطه منطقی و احساسی در اینده استفاده کنید تو جه کردید اول منطق رو اوردم بعداحساس یعنی ابزار احساسات پایه و اساس هر رابطه عقلانی است که به ازدواج ختم میشه.افراد زیادی رو میشناسم به خاطر همین شکست های احساسی قبل از ازدواج نسبت به همسرشون سرد هستند .
موفق باشید وقتی افرادی مثل شما رو میبینم به خودم میبالم.:72:

البته امیدوارم دردو دلم باعث نشده باشه مشاوره از هدف اصلیش خارج شده باشه،
در ضمن در همین راستا به r969 توصیه میکنم به نظرات من زیاد توجه نکنه(در این مورد بخصوص)
زیرا در حال حاضر خودم هم گرفتار احساسات هستم پس نمیتونم در این مورد درست راهنماییت کنم
از همه سپاسگذارم....

--------------------------------------------------------------------
و خدایی که در همین نزدیکی است...

سلام . من واقعا از دوستان معضرت میخوام که تاپیک قدیمی اوردم بالا . ولی شاید خیلی مفید باشه که دوستانی که سن کمتری دارن از این قضایا تجربیات بیشتری کسب کنند.
دوستان من تا به امروز این عشق هنوز از وجودم بیرون نرفته بود . چه فشارهای عصبی رو تو این سالا تحمل کردم. تحمل دوریو نداشتم .دست به کارایی زدم که مسیر زندگیمو عوض کرد.
ولی یه اتفاقی که افتاد و دوست دارم برای دوستای جوونم بگم این بود که تو چند روز اخیر چیزایی دیدم و شنیدم که مو به تنم سیخ شد . من عاشق کسی بودم که خیلی کثیف تر از اون چیزی بود فکرشو میکردم . تو تاپیک اول اشاره کردم که به بهم گفته بود
تا به حال شماره ای از هیچ پسری نداشتند و به پسری هم اس ام اس نداده و از پسری هم اس ام اس دریافت نکردن و شماره من رو هم فقط و فقط برای درس گرفته و گفتند که به مادرشون هم گفته که شماره یکی از همکلاسی های پسر رو برای درس گرفتم.

وقتی که شنیدم این یه شگرد بوده و به خیلیای دیگه هم این حرفو زده و رفتارایی انجام میداده که خودشو خیلی پاک نشون بده ، دلم به حال جوونیم سوخت . دلم به حال عشق سوخت . من چون رسما ازش خواستگاری کرده بودم با مامانش که صحبت میکردم مامانش هم قسم میخورد. قسم میخورد که تو پاک بودن دخترم شکی ندارم ولی ما قصد عروس کردن نداریم .
طاقت نیاوردم و زنگ زدم بهش گفتم . جواب وحشتناک بود ! انکار نکرد !
سالای خوب جوونی من به خاطر شوخی یه دختر واسه جلب توجه پسرا تباه شد ...
لازم نیست بگید تقصیره خودت بود ، چون این ارسال واسه مشاوره نیست . واسه کسب تجربه واسه بقیست ...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

منظورم از شوخی یه دختر هم این بود که دوست داشته جمع زیادی از پسرارو با حرفا ، حرکات و رفتارای دلبرانه دوره خودش داشته باشه . ولی فکر نکرد که شاید این وسط دلی بیمارش شود ...
یعنی هنوز برام سخته که بخوام ازش متنفر باشم با اون همه حجم دوست داشتن .

باز زیرخاکی آوردید بالا که :D

نقل قول:

---

جمعه ۰۵ شهر ۱۳۸۹

---