نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان خوبم. من در مورد فرزندم بسیار دچار مشکل هستم بسیار بیشتر از بسیار. به طوری که خودم به شدت عصبی شدم. حتی دچار خود زنی شدم.:302: و حتی زندگی زناشوییم و هم تحت تاثیر قرار داده در بخش کودکان نمی تونم سوالم و مطرح کنم کجا باید بنویسم؟ راهنماییم کنید لطفا.
سیسیلی عزیز
نیاز به توضیح بیشتری هست ، مسئله چیه ؟ چه رفتار و عملکردی از سوی فرزندت برات مشکل ساز شده ؟
سلام فرشته مهربون. و همه دوستان. من یک پسر 4 ساله دارم بسیار لجباز است حرفم و گوش نمی ده وقتی مخالف میلش عمل می کنم یا چیزی رو بخواد و من بهش ندم در و به دیوار می کوبه من و می زنه دیگران و می زنه سلام نمی کنه در حالت عادی بچه خوبیه اما وقتی قاطی می کنه واقعا دیوانه می شه دیگه هیچ کس و هیچ راهکاری حریفش نمی شه مشاور رفتم خیلی راهکار داده و من عمل کردم اما فایده نداره تا حالا چندین بار مهدی که گذاشتمش من و خواسته و تذکر داده اما من واقعا حریف رفتارهاش نمی شم و از این بد تر اینه که همسرم همه مشکلات و بر سر من خراب می کنه و می گه این بچه هر چی بشه تو کردی باور کنید من خیلی براش وقت می ذارم شاید باورتون نشه پسرم وقتی دوسال و نیمش بود 9 تا سوره قران و 7 تا شعر اصول الدین و دعای فرج و.. حفظ بود اما الان حاظر نیست هیچ کدوم و بخونه و وقتی هم که راضی بشه بخونه می بینم همه رو فراموش کرده:302: وقتی یه جا می ریم و حرف من و گوش نمی ده و شوهرم همه چیز و سر من می کوبه دیونه می شم . من ادم صبوری بودم وتوی صبوری تقریبا زبانزد بودم اما حالا عصبی شدم چند روز پیش وقتی مهد پسرم من و خواست و هشدار داد که اگه به کاراش ادامه بده دیگه مهد نیارینش اومدم خونه انقدر خودم زدم اونقدر گریه کردم که خدا می دونه فکر میکنید رفتار همسرم چی بود بهم خندید و مسخرم کرد و گفت بچس مهم نیست این مهد نشد یه مهد دیگه یا اصلا مهد نمی ذاریمش . من واقعا دست تنها این بچه رو بزرگ کردم مادر خودم مرحوم شده پسرم از کنترل من خارج شده و من به شدت از نوجوونی و جوونیش می ترسم:302: کمکم کنید خواهش می کنم:316:
سلام عزیزم
چند تا سوال دارم
رفتار شما و شوهرت در مقابل بچه چطور هست؟ زیاد بحث و مشاجره دارین؟
محیط خانه شما به اندازه کافی آرام هست؟
پسرتون را چطوری تنبیه می کنید؟ آیا تشویش هم میشود؟
آیا پسر شما تا گریه میکند نیازش را برآورده میکنید؟
آیا در تربیت و چگونگی رفتار با پسرتون با شوهرتون هماهنگی دارید یا هر دو ساز مخالف میزنید؟
آیا پسر شما بازیهای کامپیوتری دارد از چه نوع؟ هوشی یا خشن؟
لطفا به اینها جواب بدین تا ایشالا چاره ای اندیشیده بشه.
سلام دوست عزیزو مرسی که وقت گذاشتی.
رفتار شما و شوهرت در مقابل بچه چطور هست؟ زیاد بحث و مشاجره دارین؟
محیط خانه شما به اندازه کافی آرام هست؟
بله خانه ما ارامش داره اما نه کافی چون بالاخره گاهی من و همسرم با هم بحثمون می شه در جای گفتم که همسرم تازگیها دست بزن پیدا کرده می گه تو رو اروم بزنم بهتر از اینه که داد و بیداد کنیم و حسین (پسرمون) بفهمه. البته حسین به شدت از به من حساسه مثلا چند روز پیشا من زمین خوردم او داد می زد من زمین و می کشم که تو زمین خوردی من ال می کنم و بل می کنم که تو زمین خوردی.
پسرتون را چطوری تنبیه می کنید؟ آیا تشویش هم میشود؟
در تبیه پسرم همسرم با ارامش و نهایت داد زدن تنبیه می کنه اما من گاهی به قدر عصبی می شم که تنبیه بدنی هم می کنم منتها اروم / 90% مواقع روی دست یا پا اما 10% هم به صورتش البته اروم می زنم:163: بله تشویق هم تا دلتون بخواد می شه.:227:
آیا پسر شما تا گریه میکند نیازش را برآورده میکنید؟
آیا در تربیت و چگونگی رفتار با پسرتون با شوهرتون هماهنگی دارید یا هر دو ساز مخالف میزنید؟
بله کاملا هماهنگیم. اگرم مشکلی باشه بین خودمونه.
نه اصلا این طور نیست همیشه بهش می گم هر وقت مودب و در نهایت ارامش خواستت و گفتی بهت می دم در غیر این صورت می بینی ساعتهاس داره گریه می کنه و داد می زنه اما من چیزی بهش نمی دم.
آیا پسر شما بازیهای کامپیوتری دارد از چه نوع؟ هوشی یا خشن؟
نه. فقط یه سی دی ارین داره که در واقع اموزش ابتدایی ریاضی و علوم و رنگها و گرما و سرما و ... است.
برای تست بیش فعالی نزد روانشناس بالینی ببریدش .
ضمن اینکه بعضی رفتارهای سن چهار سالگی را به نظرم طبیعیه که داره و البته نیازه که بیشتر مطالعه کنی در مورد ویژگیهای رشد در سنین مختلف و رفتار طبیعی را از غیر طبیعی جدا کنی و متناسب باهاش رفتار کنید .
.
سلام دوست عزیز
به نظر من به جای خود زنی و عصانی شدن سعی کنید کتابهای روانشناسی کودک رو بیشتر بخونید و همسرتون رو هم بیشتر وارد تربیت کودکتان کنید بالاخره اونم پسره و به پدرش بیشتر احتیاج داره.
آیا لزومی داره که کودک شما در این سن حتما بتونه سوره های قرآن رو بخونه؟ شاید خوندن اینها براش سخته و یا چون نمیفهمشون و یا آهنگین(مث شعرهای کودکانه) نیستند دیگه تمایلی به این کار نداره. شاید هم شما ازش خواستین جلوی دیگران بخونه.
اکثر بچه ها وقتی حتی بهشون میگیم یه شعر جلوی دیگران بخونن نمی تونن، مضطرب می شن و یا خجالت می‌کشن. بهتره هر شعری و یا هر چیزی هر چند کوتاه میخونه تشویقش کنید. بیشتر براش کتاب بخرید و خودتون براش بخونید بعد که کتاب رو یاد گرفت با همدیگه شعرهاشو بخونید.
کودک شما خیلی به شما علاقمنده. با کمک همین علاقه پیش برید. شاد باشید:72:
سلام عزیزم
ممنونم از اینکه به طور کامل سوالام جواب دادی
اولین مشکل شما که حتما حتما باید حل بشه نحوه تنبیه شما و شوهرتون هست " نهایت داد زدن تنبیه می کنه اما من گاهی به قدر عصبی می شم که تنبیه بدنی هم می کنم" به شوهرتون بگید دیگه به هیچ عنوان موقع تنبیه کردن داد نزنه چون داد زدن یکی از عوامل اصلی عصبی شدن بچه هست. بچه ای که هنوز سلولهای عصبی اون به قدر کافی رشد پیدا نکردن چطوری باید داد زدن یک مرد بالغ را تحمل کنه و این باعث عصبی شدنش میشه و برای آینده خودش هم مخرب هست و یاد میگیره که هر چیزی را با داد زدن به دست بیاورد و اما در مورد خودتون تا پسرتون کوچکترین کار خوب را انجام داد براش دست بزنید و تشویقش کنید. باهاش بازی کنید و بزارید در بازی نقش ایفا کنه مثل مامان بازی . در بازی بچه ها میشه به خیلی چیزها پی برد .تا میتونید او را در آغوش بگیرید. و اکیدا از داد زدن خودداری بشه.تو خونتون همیشه یک موسیقی ملایم خوانده بشه.با بچتون یه بازی را شروع کنید مثلا بگو مامان بیا امروز من و تو با هم مسابقه بدیم ببینیم کی میتونه داد نزنه و ساکتتر باشه و فقط بازی کنه هر کی برنده شد جایزش یه خوردنی خوشمزش.
سلام به همه دوستان
چیزای که می خوام الان بنویسم ربطی به مشکل قبلیم نداره اما حس کردم اینجا مخصوص منه و می تونم هر چی که دلم خواست و بنویسم. مشکل پسرم هنوز حل نشده دارم می برمش مشاوره و فعلا هر دو تحت درمان مشاور هستیم اما ای کاش همسرم قبول می کرد بیاد مشاور یا لااقل تغییری در رفتار و گفتارش ایجاد کنه. می دونید من هر سال چند بار خانواده همسرم و دعوت می کنم که یکی از این دعوتها در ماه مبارک رمضان هست حدود 18 نفرن و من تنها از اینا پذیرایی می کنم حتی گاهی ظرفها رو هم تنها می شویم گاهی به همسرم اعتراض می کنم چرا وقتی من براشون ارزش قایل می شم و دعوتشون می کنم یکیشون به روی خودش نمیاره که باید اونا هم ما رو دعوت کنن چرا واسه من وظیفه شده که باید دعوت کنم؟ تازگیا همسرم نوعی رفتار جدید با من پیش گرفته مثلا می گه تو بی لیاقتی یا می گه تو دعوتت بالاخص در ماه رمضان به خاطر خدا نیست اگه به خاطر خدا باشه نباید توقع دعوت داشته باشی گاهی می گه تو منت می ذاری در حالی که من فقط توقع دعوت دارم اونم نه در مقابل هر بار دعوت من بلکه حداقل هر 3-4 بار که میان یه بارم دعوت کنن. همسرم هیچ کدوم از مهمونیایی که من دادم به یادش نمی مونه اما کافیه فلان سال یکی از خواهراش ما رو دعوت کرده باشه همیشه اونو به رخ من می کشه. اشتباهات مامانش به چشمش نمیاد مثلا ماه رمضان پارسال ما کلا 2 بار رفتیم خونه مادر شوهرم وقتی ما رفتیم یه افطاری ساده و خالی بی شام بود اما بار دوم که برادر شوهرم و دعوت کرده بود و ما هم به خاطر اونا رفته بودیم هم شام و هم افطار اونم حسابی. می گه تو ناراحت شدی برو بگو من ناراحت نمی شم. و چندین بارم شده که ناراحت شده از کاراشون و به من گفته خودت بگو من نمی گم. البته بحث من در ارتباط با فامیل شوهر نیست می دونم این موضوعات باید در جای دیگه نوشته بشه مشکل من در مورد خود شوهرمه که برای من ارزش قایل نیست حتی گاهی وقتی پسرم با من بد رفتار می کنه با طعنه می گه حقته چون بی لیاقتی. یا یه بار موقع بد مینتون بازی کردن توی پارک پاشته کفشم شکست:311: جلوی همه گفت دلم خنک شد حقته. بی دلیل هم گفت که جاریم بهش گفت یعنی چی چرا دلت خنک شد مگه چیکارت کرده؟
امشب خیلی دلم گرفته از کاراش و حرفاش خوبیهای من و نمی بینه همش سر کوفت همش مقایسه با دیگران ای خدا خیلی خستم
شما فکر کنید تنهایی برنامه ریزی یه مهونی و بکنید و خرید کنید زحمت بکشید اخرش از یاد شوهرتون بره و بگه تو برکت و از خونه من بردی چون نمی ذاری مهون بیاد:302: خستم خدا خستم.
سلام عزیزم
حدس میزدم که با شوهرت مشکل داشته باشی چون بچه ها به دلایل همین درگیریها عصبی میشن .ببین عزیزم تا زمانی که تو و شوهرت به آرامش نرسیده باشی و مشکلاتتون رو حل نکنید هیچ مشاوره ای در پسرت موثر نیست بهترین مشاور خودت هستی سعی کن سوئ تفاهمها رو از بین ببری و از خانواده شوهرت توقع نداشته باش که دعوتتون کنن چون هر کسی دیگه باشه فکر میکنه که شما به خاطر دعوتی که قراره بشی مهمونی میدی. اگر آینده پسرت رو دوست داری حتما جو خانواده ات را آرام کن چون اگر این وضع ادامه پیدا کنه شرایط روحی پسرت بدتر میشه و اول از همه خودت با شوهرت برو مشاور.
سلام سیسیلی عزیز
این یه رفتار مشترک بین آقایونه عزیزم.مطمئن باش هرقدر هم که خانواده همسرت کم بذارن همسرت بروی خودش نخواهد آورد.مخصوصا اگه تو به زبون بیاری بدتر لج میکنه و باعث ناراحتیت میشه.حتی اگه حق با شما هم باشه به ضرر خودت میشه.
پیشنهادم اینه که بری تو انجمن اختلاف با همسر و اختلاف با خانواده همسر مطالعه کنی.آدم وقتی میبینه همدردای زیادی داره و دردش مشترکه آروم میشه.مخصوصا" وقتی میبینی خیلی ها هستن که وضعیتشون از تو هم خرابتره.
همچنین این بهت کمک میکنه بتونی راه درست برخورد با همسرت رو متوجه بشی.هر چی کمتر به روش بیاری بهتره.
در ضمن،بهتره سعی کنی سطح توقعاتتو پایین بیاری.این یکی از چیزاییه که تو این تالار یاد گرفتم.من خودم خیلی توقع داشتم و الان هم دارم.اما کمی تو پایین آوردنش سعی کردم و دارم میکنم.آدم نباید از کسی انتظار داشته باشه.مطمئنا" وقتی خوبی میکنی ناخودآگاه انتظار داری طرف مقابل متوجه بشه و جبران کنه.اما اگه بخاطر خدا اینکارو بکنی از قدرنشناسی کسی اینقدر دلخور نمیشی.حتی همسرت.:72:
سلام دوستای خوبم
بله حق با شماست باید بتونم تواقعاتم و کم کنم و سعی هم خواهم کرد. مشکلات دوستان در بخش خانواده همسرو خوندم بله حق باشماس من دیگه کم کم یاد گرفتم به خاطر اعصاب خودمم که شده از خانواده همسر حرص نخورم کارایی که می کنن زیاده نا حقیایی که می کنن فراوونه. من دلم از همسرم شکستس خیلی قدر نشناسه خوبیها به چشمش نمیاد اما بدیها فوری اونم در اندازه بزرگ به چشمش میاد
مثال: دیروز فکر می کردم نان داریم سر سفره افطار دیدم نان خیلی کمه برای خودم غذا گرم کردم و همه نان موجود رو به همسرم دادم اتفاقا سبزی خوردن هم تمام شده بود و من وقت نکرده بودم بخرم نمی دونید تا شب که بخوابیم چقدر به من خفت داد. گفتم دیروز که همه چی سر سفره بود تشکر نکردی اما حالا که یادم رفته این جوری می گی؟ گفت اصلا به حرفا و افکار تو اعتباری نیست من خودم باید صبح موقع رفتن چک می کردم که نان داریم یا نه:302: این نهایت بی معرفتیه. اخه همیشه این جوری نیست به ندرت اتفاق میفته چیزی یادم بره. مثلا الان که پسرمون داره اذیت می کنه راه می ره می گه تقصیر توس تو بلد نیستی چجوری باید با این بچه رفتار کنی. با عرض معذرت از این قسمت که می خوام بگم : از نظر نیاز جنسی من هیشه تامینش می کنم حالا کافیه یه روز من حال نداشته باشم خوابم بیاد یا هر دلیل دیگه و فرضا 4-5 روزی هم باشه که ........ می گه من خرم که از تو می خوام این همه تو خیابون ریختن اونوقت من دارم التماس تو می کنم اون لحظه دلم میخواد بمیرم اما این حرف و نشونوم می دونم اهلش نیست اما از گفتشم عذاب می کشم. از این موارد زیاده نمی دونم اینا هم بین همه اقایون مشترکه یا فقط همسر من بی معرفته. ممنونم از شما خوبان.
سلام عزیزم
شما خانه دار هستید؟
اگر خانه دارید برای رسیدن به امور منزل و خرید مواد لازم فرصت کافی داری . ببین عزیزم باید طوری رفتار کنی که اجازه هیچ شکایت و بهانه ای برای شوهرت نزاری. مثلا هر روز صبح تمام مواد غذایی رو چک کن ببین چی کم داری و قبل از آمدن شوهرت آنها را تامین کن.شوهر شما بی معرفت نیست بلکه خیلی خیلی ریز بین هست و دلش میخواد همه چیز درست و صحیح انجام بشه چنین افرادی بیشتر روی کاستی ها تمرکز میکنن و اگر همه چیز مرتب باشه بهتر از خودشون پیدا نمیکنی.شما مثل شوهرت نباش و روی عیوبش کلیک نکن از همین الان شروع کن و سعی کن نزاری کم و کاستی باشه . در مورد مسائل جنسی هم بدون هر وقت شوهرت نیاز داشت باید سعی کنی نیازش برطرف کنی چون برطرف نشدن این نیاز روی اعصابشون اثر میزاره و این خودش رو توی مسائل دیگه نشون میده.هر مردی عاری ار عیب نیست شوهر من هم خیلی حساس هست و همه چیز باید دقیق و منظم باشه.تا الان که نهایت سعی خودم رو در همه زمینه ها کردم و نذاشتم کاستی باشه و خوشبختانه اون هم راضی هست. من مطمئنم از پسش برمیای. یاعلی
سلام دوستای خوب و بالاخص همون شادزی عزیز که وقت می گذاری برام. اومدن توی این سایت و حرف بزدن درباره مشکلاتمون ممکنه یه کم وقت دیگران و بگیره چون باید خیلی توضیح بدی تا طرف دستش بیاد که مشکل از کجا اب می خوره. من در نظافت و خرید منزل و مسایل جنسی و مهمون داری و غیره البته از دید شوهرم 98% کم نذاشتم و البته بچه داری و قبول نداره و همش می گه کم گذاشتی. مشکل در مسایل دیگه همون 2 % کم گذاشتن منه که اونم گاهی فراموش می شه. به همین خاطر می گم بی معرفت هست بله خانه دارم اما خیاطی می کنم و حسابی در خانه سرم شلوغه. اما تا حالا چیزی برای بچه یا شوهر کم نذاشتم. خونه ما همیشه تمیزه حتی یه لک روی دیوارها نیست یه کم خاک روی میزها نیست تقریبا همیشه خریدها به موقع انجام می شه.ولی شوهر من نیمه خالی لیوان و می بینه سعی در تغییر او هیچ فایده ای نداشته. [size=medium]و جالبه که همسر من خودش اصلا فرد منظمی نیست [/size]همیشه کشو های نا مرتب از بیرون که میایم لباسها رو می ذاره رو تخت که من سر جاش بذارم و...... . اگر من خونه و اسباب بازیهای پسرم و سر جاش نذارم می بینی خونه شده بازار شام و او اصلا براش اهمیتی نداره اصلا تغییرات رو متوجه نمی شه اگر من یه دفعه موی مشکیم و بولند کنم و یا برعکس متوجه نمی شه اگر تغیر تکوراسیون بدم نمی فهمه نظافت خونه خرید منزل و... را متوجه نمی شه اما کمیها به شدت به چشمش میاد. از به قول شما ریز بینیش خسته شدم. ممنون.
sisili جان
میشه به سوالات من هم که در صفحه قبل پرسیدم جواب بدی؟
سلام
امیدوارم تا حالا راه حل مناسبی برا این مساله پیدا کرده باشید . پیشنهاد میدم بفرستیدش ورزش . ما اینو به چشم میبینیم که بچه های شلوغ و پر انرژی و حتی بچه های کم رو و خیلی آروم با اومدن به کلاسهای ورزشی تغییرات زیادی درشون رخ میده . خیلی وقتا پدر و مادرا مراجعه میکنن و میگن بچه ما کلا عوض شده . مثلا اجتماعی تر شده و یا اینکه آروم تر و سر به زیر تر شده و . . .
در محیط ورزش هم انرژی فرزندتون تخلیه میشه و هم با هم سن هاش رابطه برقرار میکنه و دوست برا خودش پیدا میکنه و . . . شخصیت اجتماعی براش شکل میگیره و یاد میگیره خودشو با محیط هماهنگ کنه و . . .
هر چقدر بنویسم بازم جا برا نوشتن در مورد تاثیر ورزش در کودکان هست . این تجربه چندین ساله من در محیط ورزشه . امتحان کنید نتیجه میگیرید
بله به نظر منم شما با همسرتون نیاز به یک مشاور دارید
فشارهای روحی روی پسرتون اون رو عصبی ولجباز میکنه
---------
راستی پسرخاله منم که 5 سالشه دقیقا مثل پسر شماس
من یه بار با طناب به درخت بستمش 2 ساعت اسیر بود:311:
همش داد میزد
ولی از اونوقت خیلی دیگه ازم حساب میبره!!!
البته شما اصلا این کارو نکنی هااااا
من محض شوخی اینکارو کردم:227:
شاید حرف های من به نظرتون بچگانه بیاد قبول دارم شما سنتون از من خیلی بیشتر است ولی این کار را فکر کنید برادر کوچکتون داره بهتون پیشنهاد میکنه فقط یه پیشنهاد استنقل قول:
نوشته اصلی توسط sisili
شما نباید هیچ وقت به طور مستقیم از خانواده همسرت به شوهرت انتقاد کنی چون هر چی باشه خانواده شوهرتون برای شوهر شما عزیز است و چون شما همسرشون هستید چیزی بهتون نمیگه ولی این یه جور زخم میشه در درون شوهرتان "که همسرم از خانوادم متنفر است و حتی حاضر نیست غذا هم جلوشون بذاره " یاد بگیرید به طور "غیر مستقیم " حرفهای باردار و لرزاننده را به شوهرتان بزنید من یه نمونش را بهتون میگم مثلا در نامه ای اول با لحن محبت آمیزی از خانواده شوهرتان تعریف کنید و بعد انتقادتان را هم انجام بدید و بعد در آخر نامه به شوهرتان بفمونید که دوستش دارید و چقدر اون برای شما مهم است و البته بهتره طرز حرفه ای نوشتن نامه هم یادبگیری و نامه را حالا یا در جیب کوتش یا در یه جایی که شوهرتون اون نامه را بینه و متوجه بشه بذارید این ها را من نمیگم علم روز داره میگه و صد البته تثبیت شده است
معمولا وقتی بچه به دنیا میاد مرد فکر میکنه که تربیت فرزند فقط بر عهده مادر است و هر چی فرزند بشه از چشم زنش میبینه ولی این درست نیست و باید به مرد هم گوشزد زده بشه که در تربیت فرزندان زن و شوهر نقش داره درسته مرد همش سر کار است و زن خونه است ولی زمانی که مرد خونه است مرد نقش زیادی بازی میکنه
و دیگه شما که به طور مستقیم به شوهرتون گفتید که : چرا اونا ما این همه دعوتشون کردیم یکبار هم ما را دعوت نکردند بذار بگم شوهر شما چه جور فکر میکنه اون فکر میکنه دلیلش کارهای شماست این را باید بدانید کسی که محبتی که به کسی میکنه توقع بازگشتش نباید داشته باشه ولی باید یاد بگیرید به همه میشود محبت کرد(البته بعضی ها میگند باید دید کی ارزش محبت داره ) ولی هر کسی و هر خانواده ای فرق داره خب خانواده شوهرتان چون هر ماه رمضان دعوتشون میکنید دیگه این براشون عادی شده بذار این طور بگم خانواده شوهرتان این کار را محبت از طرف شما نمیبینه بلکه یه جور وظیفه عروسشون میبینه اینم منشاء به خودتان برمیگردد که خودتان اینجور عادتشان دادید بهتره طرز رفتارتون را با خانواده شوهرتان عوض کنید و طرز رفتار زن برادر شوهرتان را پیشه بگیرید چون من از حرفاتون اینجور برداشت کردم که زن برادر شوهرتون خیلی با ارزش تر برای خانواده شوهرتان است (همیشه هر جا به مشکلی بر خوردید به گذشته رجوع کنید معمولا جواب در گذشته پنهان است )
بازم میگم من فقط به عنوان برادر کوچکتر شما این پیشنهاد ها را به شما کردم
راستی برای تربیت فرزندتان سیدی سمینار های روانشناسی تربیت با کودکان را بگیری خیلی مفید است و باید چندین بار نگاه کنید تا همه چیز دقیق اجرا کنید دلیلی هم که گفتم سیدی اینه که ما ایرانی ها حال و حوصله و وقت کافی برای خواندن کتاب نداریم .
راستی شما باید با طرز رفتارتان شوهرتان را متعجب کنید تا به شما انگیزه نشون بده
موفق باشید
شما باید اول باید ببینید مشکل خودتون با خانواده شوهرتون چیه و یا مشکل خانواده شوهرتون با شما چیه و چرا ا خانواده برادر شوهرتان خوبند ولی با شما نخیر
سلام دوستانی مهربون
از همتون بی نهایت ممنونم ک وقت گذاشتید. با کلاس ورزش موافقم اما نزدیک ما کلاس برای کودکان نیست اما هم مهد گذاشتمش و هم کلاس نقاشی و سفال. هر چند که وقتی خونس اخلاقش بهتره اما اون دو روزی که مهد می ره غیر قابل تحمل می شه به زور میاد خونه وقتی می اد پرخاشگری می کنه همه چیز و به هم می کوبه حتی من و می زنه:302: 2-3 ساعت بعد همه چیز به روال عادی بر می گرده عذر خواهی می کنه و حداقل قابل تحمل می شه.
در مورد کتاب و سی دی باید بگم من یه قفسه کتابخانه فقط در ارتباط با رفتار با کودکان دارم و البته 8-9 تا هم در مورد رفتار با همسران که متاسفانه با وجودی که همه را مطالعه کردم و اجرا اما خیلی کم جواب داده
همسرم من کلا ادم سرد و بی عاطفه ای هست یکی از دوستان که مشکل بارداری داشته به طرز معجزه اسایی بعد از 7 سال باردار شده و الان به شدت همه دارن لوسش می کنن دیروز به شوهرم گفتم همین دوست باردار به من گفته تو چرا اینقدر خشن باردار شدی هیچ کس نازت و نکشید شوهرم گفت وقتی مشکلی نداشتی واسه چی باید دیگران نازت و می کشیدن بهش گفتم بحث مشکل نیست الان همین دوست هم مشکلی نداره اما حس خوبی به زن می ده. مثلا هیچ کس برای من ویارونه نداد مادر شوهرم نزدیکم بود اما حتی یه شیشیه ترشی دستش نگرفت یه کوچه این ور تر بده به من. حتی همسرم خیلی عادی با من رفتار می کرد تازه در مورد سیسمونی چقدر به من فشار اورد:324: وقتی اعتراض کوچکی کردم و گفتم در حاملگی بعدی این و جبران می کنم و به شدت ناز می کنم گفت تو ناز کن کیه که بکشه:163: در ضمن من از این لوس بازیا خوشم میاد. بهش گفتم تو دوست داری من مثل مردا رفتار کنم. و او تایید کرد.
خیلی دلم گرفته الان 2 روزه من مهمون دارم بعد از رفتن مهمونا چهره من خستگی و نشون داد همسرم اعتراض می کنه واسه چی خسته ای؟ و.....
هم از همسرم هم خانواده همسرم و هم پسرم خستم و دلم شکسته . در مورد برادر شوهرمم باید بگم کلا همه فامیل همسرم بالاخص مامانش اون پسرشون و خیلی دوست دارن و علنا می گن که ما از اولم اونو بیشتر دوست داشتیم و داریم:163:
ممنون از همه.
راستی lvlahtab عزیز من از شما سوالی دریافت نکردم که جواب بدم.
عزیزم میدونم خیلی برات سخت بوده و هست
یه سوال>>>آیا همسرتون منظور خاصی از این رفتارشون(عدم توجه به نیاز های شما و...) دارن؟یعنی اینکه فقط با شما سرد هستن؟در مقابل رفتار شما جبهه میگیرن؟
>>>یا اینکه نه،اصلا" تیپ شخصیتیشون اینطوریه؟
این خیلی مهمه
برخی از آقایون کلا" این تیپی هستن،یعنی به ناز کشی و توجه و روابط عاشقانه اعتقادی ندارن و براشون بیشتر مسخره س.فکر کنم همسرتون از این قبیل اقایون باشن،بهر حال شما بهتر میدونین
درمورد سوال هام>>>یه معذرت خواهی به کیوان بدهکارم
آقا کیوان ببخشید،من اون سوالاتو تو تاپیک دیگه ای مطرح کرده بودم (همون تاپیک مونا که شما تیترشو ویرایش کردین)
به اشتباه فکر کردم این همون تاپیکه و شما وقتی ارسالهای بی ربط و اضافی رو حذف کردین،ارسال منم پاک کردین.
بازم معذرت از اینکه دوباره زود قضاوت کردم.شرمنده:72::72::72:
سلامlvlahtab عزیز
ممنون از جوابت. بله همسر من کلا ادم سردیه اما در مقابل من سردتر مثلا با خانوادش و دوستاش به شدت شوخی می کنه و می گه می خنده اما توی خونه پیش من نه ارومه و فقط به کارهای خودش می رسه اعتراضای من به جایی نرسید و ناچار منم رویه ایشون و پیش گرفتم و کنارش ساکتم و خودش می گه این طوری بهتره. اما خب من چی؟ ارومیش یه طرف سردیش طرف دیگه و البته گاهی حرفا و نیش زبوناش و دست بزنش و بی معرفتیش و .... دیگه چی بگم. بله به قول بعضیا مشکل من در مقابل مشکل خیلی از دوستان این تالار اصلا به حساب نمیاد اما واسه من سخته و برای همین می نویسم من زن ضعیفی نیستم اما ادم وقتی از همه می خوره دلش به شوهرش خوشه که نباید تنهاش بذاره که اونم .......
نمیدونم شاید باید به اینکه تنها از پس مشکلات بر میاد عادت کنم
شاید باید عادت کنم که محبت و از همسرم نخوام
شاید باید عادت کنم که همیشه سکوت کنم و فقط در مواقع لزوم حرف بزنم
شاید باید عادت کنم که خوبیهام از یاد همسرم بره و بدیهام همیشه تو یادش بمونه
گاهی به این فکر می کنم که هر کدوم از ماها حالا زن و مردش مهم نیست اگر زمان به عقب بر می گشت ایا حاضر بودیم با همسر فعلیمون ازدواج کنیم خواستم این و به عنوان یه موضوع جدید مطرح کنم گفتم شاید جایی گفته شده و من سراغش نرفتم همین جا نوشتم شاید مثل روزهای خواستگاری مجبور شیم فکر کنیم خوبیها و بدیهای همسرمون و زیر و رو کنیم تحقیق کنیم منتها این بار از دلمون از عقلمون ببینیم ایا بازم حاضریم با همین فرد ازدواج کنیم این جوری مجبور می شیم هم خوبیها رو ببینیم و هم بدیها. شاید اکثر ما خانمها ذهنمون بیشتر درگیر بدیهاس در حالی که شاید همسرمون خوبی هم داشته باشد. و البته اینم بر می گرده به حس لطیف ما خانمها که سعی می کنیم کوچکترین خوبی همسرمون و بزرگ جلوه بدیم و با اون خوبی حالی کنیم:310: بله من اگر زمان به عقب بر می گشت همین مرد و برای ازدواج انتخاب می کردم منتها با تجدید نظر تو رفتارهای خودم جوری باهاش رفتار می کردم که الان این نوع رفتار و با من نداشته باشه. :82:
سلام
اون تاپیکی رو که میخواستی برات پیدا کردم اگه خواستی میتونی بری نظرت رو اونجا بذاری
http://www.hamdardi.net/thread-2281-page-1.html
اما در مورد خودتون باید بگم که بهتره اولا این ناامیدی رو از خودت دور کنی و با امید شروع کنی و بدون که درسته که ما نمیتونیم کسی رو تغییر بدیم اما میتونیم خودمون رو تغییر بدیم که اون هم نیاز داره که اولا اصولی باشه و با اگاهی کامل از اینکه دقیق میخوای چجوری باشیم و چه چیزی رو در خودمان تغییر بدیم یا تعدیل کنیم و بعد به مرور باشه و مرحله به مرحله که یهو ضایع نباشه بلکه با صبرزیاد باید باشه و قدم به قدم
حالا میشه بگی اگه میخواستی از اول شروع کنی میخواستی که چه رفتاری داشته باشی و به نظر خودت کدوم رفتارات اشکال داشته که نباید میداشتی اینو بدون که اگه کاملا مشکلاتت رو حتی برای خودت بنویسی و روش کار کنی و سر منشا مشکلاتت رو پیدا کنی خودش نصف مسئله هست که حل میشه و بقیه اش رو با کار کردن روی خودت حل میکنی چون اینجا شما اشاره کردی که از همسرت خدا رو شکر راضی هستی و مشکل از خودت بوده که اشتباه برخورد کردی از اول یه کم بیشتر از رفتارایی که به نظرت اشتباه خودت بوده بنویس و مطمئن باش که شما هنوز اول زندگی هستی و به مرور زمان حتی میشه که اب روان سنگ رو سوراخ کنه اما به شرطی که مصمم باشی و امیدوار و صبور و میتونی با راهنمایی یه مشاور قدم های بزرگی رو تو زندگیت برداری
موفق باشی:72:
سلام دوست عزیز
ممنون از راهنماییت و تایپیکی که معرفی کردی.
اما اگه قرار بود از اول شروع کنم: با همسرم مثل خواهرای خودش رفتار می کردم. تا این جوری رو سرم سوار نمی شد. از همون اول گربه رو دم حجله می کشتم, جوری برخورد می کردم که من و تو مسایل مالی شرکت بده ,طوری برخورد می کردم که توی تصمیمات زندگی من و شریک خودش بدونه,
وقتی قهر می کرد نمی رفتم نازش و بکشم تا خودش بیاد طرفم, تمام خواسته هاش و به موقع براورده نمی کردم تا قدر عافیت و بدونه .
هر موقع اراده می کرد خانوادم و دعوت کن دعوت نمی کردم تا وقتی که خودم می خواستم و دعوت می کردم تو یادش بمونه.
هر وقت اراده می کرد بریم خونه مامانم قبول نمی کردم تا وقتی می رفتیم ا ونجا نگه تو هیچ وقت به میل خودت نمی ری خونه مامانم .
وقتی گاهی بین خانواده من و و شخص همسرم مشکلی پیش میومد طرف همسرم و نمی گرفتم و از خانواده خودم دفاع می کردم تا الام به راحتی به اونا بی احترامی نکنه (البته پیش من این کار می کنه به خودشون تقریبا احترام می ذاره)
از این کارا زیاد بود که کردم و ای کاش نمی کردم تا الان یه ذره رو حرف من حساب می کرد.
دقیقا خانوادشم همین طور شدن: یعنی همه خونه یکی دعوت می شن و من و نمی گن و وقتی من متوجه می شم هزار و یک دلیل میارن که مثلا جا نبود زنگ زدیم تو نبودی یا بقیه اتفاقی اومدن و ..... بعد پیش خودم می گن تو از اون عروسمون بهتری اروم صبور منطقی. بله منم جای اونا بودم میومدم می شستم رو فرق سر یه ادم مظلوم که رفتارای زشتتون و به روتون نمیاره که رفتار زشتشون و توجیه کنن. اما من تا حالا یاد ندارم تو خونه من همه باشن یکیشون نباشه مگر خودشون جایی دعوت بودن که اینم به ندرت اتفاق افتاده.
دوست عزیز من ناامید نیستم هنوزم امید دارم شوهرم گاهی به دل من راه بیاد اما وقتی حرفی می زنه که دلم می سوزه دیگه امید معنایی نداره. من همسرم و دوست دارم چون توی شرایط خیلی بدی بودم که همسرم اومد خواستگاریم و به من کمک کرد که از افکار منفی نجات پیدا کنم اما حالا بعد از گذشت 7 سال با داشتن یه بچه کوچیک به جای اینکه پخته تر رفتار کنه تازه شده مثل پسری که تازه داماد شده و راه و چاه و بلد نیست.
بگذریم. از همه ممنون که می خونید و راهنمایی می کنید.:46::72:
سلام دوستان و همراهان مهربون
مدت 2 ماهه که به شدت دچار مشکل مالی شده ایم به طوری که گاهی حتی قدرت خرید میوه رو نداریم :163: البته می دونم تا3-4 ماه دیگه همه چیز به حالت عادی برمیگرده :323: اما بالاخره گذروندم این چند ماه با این شرایط به اندازه کافی سخت هست اونم با یه بچه کوچچیک. حالا همسرم گیر داده که دو هفته دیگه مادر و پدرش و ببره ویلایی که از طرف ادارشون بهش میدن :302: منتها این ویلا پولی هست مفتی بهمون نمی دن 3 شبه و شبی 50 هزارتومان یعنی 150 هزینه جا و احتمالا 30-40 تومان هم خورد و خوراک و هر چی بهش میگم تو این شرایط ما امکان چنین کاری و نداریم من و به ادم به دور بودن متهم می کنه و می گه من دلم می خوام خانوادم و ببرم تو ناراحتی نیا.
شما می گین من باید چیکار کنم خیلی ناراحتم.:302: