محتاج به نظرات دیگران

سلام من دختری هستم که 23 سال سن دارم و دانشجوی فوق لیسانس با پسری که از من یکسال و نیم کوچکتر ه و دانشجوی ترم های آخر لیسانس هست آشنا شدم در واقع اون بعد از گذشت 2 ماه از رابطه مان عاشق من شده و من هم به او علاقه مندم
من در این طول 23 سال زندگیم اون پسر رو بعنوان تنها کسیکه به خواسته ها - صحبتها - علایق و خیلی موضوعات دیگر من با وجود اینکه من ازش بزرگترم کاملا ارزش میده و درک میکنه دیدم این باعث تعجب من شده که چرا انقدر درکش بالاست
اون خیلی به آینده امیدواره و دلش میخاد و پافشاری بسیاری میکنه که با من ازدواج کنه من هم خیلی دوستش دارم وباهاش آرامش دارم چند تا خصوصیات من از اون بالاتره
1 من دانشجوی فوق لیسانس و اون پسر ترم های آخر لیسانسه
2 من 23 سالمه و اون 22
3 شرایط من کاملا برای ازدواج بازه ولی اون دانشجوی ترم های آخر و سربازی نرفته و ...
اما بهم قول داده و در تلاش زیادش هم دارم میبینم که چه جوری داره میدود
حالا از دوستای عزیزم و کارشناسان محترم نظرشون رو محتاجم و بگید واقعا چی کار کنم ؟
موج دوست شما[/align][/size]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط موج

سلام من دختری هستم که 23 سال سن دارم و دانشجوی فوق لیسانس با پسری که از من یکسال و نیم کوچکتر ه و دانشجوی ترم های آخر لیسانس هست آشنا شدم در واقع اون بعد از گذشت 2 ماه از رابطه مان عاشق من شده و من هم به او علاقه مندم

من در این طول 23 سال زندگیم اون پسر رو بعنوان تنها کسیکه به خواسته ها - صحبتها - علایق و خیلی موضوعات دیگر من با وجود اینکه من ازش بزرگترم کاملا ارزش میده و درک میکنه دیدم این باعث تعجب من شده که چرا انقدر درکش بالاست


اون خیلی به آینده امیدواره و دلش میخاد و پافشاری بسیاری میکنه که با من ازدواج کنه من هم خیلی دوستش دارم وباهاش آرامش دارم چند تا خصوصیات من از اون بالاتره
1 من دانشجوی فوق لیسانس و اون پسر ترم های آخر لیسانسه

2 من 23 سالمه و اون 22
3 شرایط من کاملا برای ازدواج بازه ولی اون دانشجوی ترم های آخر و سربازی نرفته و ...

اما بهم قول داده و در تلاش زیادش هم دارم میبینم که چه جوری داره میدود
حالا از دوستای عزیزم و کارشناسان محترم نظرشون رو محتاجم و بگید واقعا چی کار کنم ؟
موج دوست شما[/align][/size]

---

به نظر من صبر کنید . در این سن و سال فکر کردن به ازدواج خیلی زود است .


شما در نوع گفتار خود به نوعی حس برتری طلبی دارید و این به رابطه در طی زمان آسیب می رساند .

علل برتری طلبی خود را بررسی کنید .

این مدارج و عناوین علت اصلی این حس و حال درونی و نوع و سبک تفکر شما نیست .

سلام عزیزم
هر دوی شما فرصت دارین عجله نکنید اگر واقعا همدیگر میخواین صبر کن تا سربازیش رو بره و کاری دست و پا کنه بعد به فکر ازدواج باشید میتونید نامزد کنید . درضمن تنها فاکتور خوشبختی زن و شوهر تفاهم و هم روحیه بودن هست سن و تحصیلات کوچکترین تاثیری نداره. من شوهرم از خودم کوچکتره من لیسانسم و اون دیپلم ولی واقعا با هم تفاهم داریم و خوشبختیم(هزار ماشاا..... بزنم به تخته) . خوشبختی هر کسی دست خودش .یا علی

با سلام
لطفا مقاله ذيل را مطالعه فرماييد:
اختلاف سني دختر و پسر در ازدواج _ دختر بزرگتر از پسر

توجه كنيد.
معمولا زياد پيش مي آيد كه پسر ها در ارتباط با دختر خانمها دچار فوران هيجاني شوند. در اين هنگام كمتر معيارهاي اساسي ازدواج و بررسي آنها در دستور كارشان قرار مي گيرد.
مخصوصا اگر اين ارتباط رسمي نبوده و مبتني بر جذابيت و احساس باشد.
لذا اينكه او همه حرفهاي و علائق و سليقه شما را تاييد مي كند مهم نيست. مهم اينست كه او تا كنون در زندگي اش چگونه بوده و زندگي مي كند.

سن يك فاكتور هست. تحصيلات يك فاكتور.

اما دهها فاكتور اساسي تر هم هست. كه بايد بررسي شود.
اگر او به ازدواج با شما مي انديشد، نخست بايد كانالهاي شناختي اشان با شما كاملا باز و رسمي باشد.
و براي ارزيابي اوليه از بلوغ، مسئوليت پذيري، استقلال،‌و هماهنگي اش با خانواده و ...، بايد براي خواستگاري اقدام كنند.
بعد شروع به بررسي دقيق علائق، سليقه ها، نگرش ها، معيارها و ... ايشون بفرماييد و در رابطه با خودتون ارزيابي اش بكنيد.

به هر حال هرچه اطلاعات و شناخت واقعي بيشتر باشد بهتر مي توانيد تصميم بگيريد.
(منظور فقط حرف كافي نيست مخصوصا اگر احساسي باشد، كلا روند شناخت تحريف خواهد شد.)

اوه با تجربه ای که در این زمینه دارم میتونم با اطمینان تمام به شما بگم فعلا برای هر تصمیمی دست نگه دارید...
متاسفانه اکثر اقا پسرا در این سن هنوز به ثبات عاطفی کامل دست پیدا نکردن و نمیشه 100% به احساسات اونا تکیه کرد و حس و حال اونا میتونه متغییر باشه...!فعلا به خودتونو ایشون فرصت بدید و خوب جوانب این دوستی و آینده اش رو بررسی کنید ،اول کاملا با خودتون در رابطه با سن و پایین بودن تحصیلات ایشون کناربیاید به این منظور که این اطمینان رو به خودتون و ایشون بدید که این مسائل اصلا واستون مهم هست یا نیست ! از نظر من تو رابطه هایی که دخترخانما از اقا پسرا بزرگترن خیلی باید نسبت به تمام عکس العملهاشون محتاط ترو سنجیده تر عمل کنند چرا که هر برخوردی مبنی بر به رخ کشیدن بیشتر بودن تجربه و تحصیل و برتریت عقلانی و حتی ظاهری ممکنه زنگ خطری باشه برای رابطشون چرا که طرف مقابل رو سرد میکنه و از اونجا که رابطه به ظاهر و از نظر خیلیا طبق عرف معمول جامعه نیست و در اذهان طور دیگه ای جا افتاده(پسر بزرگتر از دختر) بیشتر از رابطه های معمولی اسیب پذیرتره!
درهر صورت این فرصت رو که هر کدوم با تلاش خودش ادعاهاشو اثبات کنه رو بهم بدید .... هنوز چیزی از رابطه شما نگذشته ، پس اجازه بدید قبل از فکر کردن به ازدواج همو بیشتر بشناسید ...

ممنون از نظرات همه شما عزیزان یک نکته ای رو باید عنوان کنم که من 2 ماهه باهاش رابطه عاشقانه دارم اما چند سال است که اون رو میشناسم و اینکه اون فوق العاده باهوشه و تحصیلاتش رو باهام مییییییییییییییییدونم که برابر میکنه برای شما عزیزان دچار سو تفاهم نشه من اصلا به برتری تحصیلاتم فکر نمیکنم فقط میخواهم بدونم چه جوری میشه باپسر کم سن تر از خودم کنار بیایم [font=Impact] از طرف موج

سلام موج عزیز..راستش به نظر من سن در ازدواج شرط مهمی و اینکه مرد از زن بزرگتر باشه خیلی بهتره..این نظر شخصی من...اما خودم از نزدیک شاهد ازدواجهایی بودم که سن زن ا مرد بیشتر بوده و الحق که زندگی خوبی دارند...اما میدانی شرط اصلی تفاهم و درک طرفین هستش و اینکه طرفین همرا بفهمند.حالا یک یا دو سال بزرگتر بودن خانم فکر نکنم آنچنان مشکل ساز باشه...
موج عزیز من متوجه نشدم.آیا آن آقا پسر 22 ساله در حال حاضر تصمیم به تشکیل زندگی داره؟یا اینکه بعد از 4.5 سال دیگه میخواد تشکیل زندگی بده؟؟

تمام تالار پره از نمونه های مشابه شما...
اغلب هم این مسئله از سوی اقا پسرهایی مطرح میشه که دقیقا 22 ساله هستن این یکم تامل برانگیزه!
اما همه جا هم گفته شده که اصلا این مسئله ، مسئله مهمی نیست که نگران اون باشید در ثانی سنی دخترخانم اونقدر زیاد نیست که بعد از یه مدت تفاوت سنی اشکاری بین شما دیده بشه و کاملا هم قابل تایید هست چراکه اغلب برای اقایون پختگی و سربراه بودن خانم از سن و سال و زیبایی ظاهری مهمتره...
نگران سن نباشید اگه دخترخانمی بهش اشاره کردین قابلیتهای فوق العاده ای دارن که شمارو جذب کردن حتما میتونن شمارو خوشبخت کنن البته نظر ایشون هم مهمه!
شما اولین کسی نیستید که با این مسئله روبرو شدید و اخرین نفر هم نخواهید بود ...پس به خاطر سن و سال تصمیمی نگیرید که بعد پشیمون بشید
شاد باشید

خب شما در پست اولتون کلی سوال طرح کردید............... الان با ذکر اینکه رابطه شما با ایشون عاشقانه شده جواب دادن به اون سوالها از دریچه عشق میشه : صبر ، تحمل ، فرصت دادن، گذشت ، امید به آینده ، توکل و نهایتا بهروزی.

اما در جواب این سوالتون که چطور میشه با پسر کم سن تر از خودتون کنار بیاید باید بگم:

من خودم با پسری ارتباط دارم که سه سال و نیم از خودم کوچیکتره .....

به نظر من بستگی به طرفین و طرز فکرشون داره که چطور با این مسئله برخورد کنن! ببین عزیز دلم بهترین کار اینه که ذهن رو به مسئله سن درگیر نکنی چون مسئله ای نیست که برتری یا مزیت یا حتی مضرات داشته باشده از دید خودت و طرف مقابل...
کاملا میتونی مثل بقیه رابطه ها با ایشون ارتباط عادی و معمول داشته باشی فقط کافی سعی نکنی خودت رو با تجربه تر جلوه بدی چون چند سال بزرگتر بودن دلیل بر این مسئله نیست...
اتفاقا تو این رابطه ها احترام بیشتری حاکمه در ضنن سو استفاده کمتری هم مشهوده ...
شما که تن به رابطه عاشقانه با ایشون دادی پس فکر نمیکنم مسئله ای رابطه رو تهدید کنه ...
درک متقابل این تفاوت سنی رو محو میکنه !

khanoome samin عزیزم منظورم این بود که الان خیلی بهم علاقه داره و خیلی هم مشتاقه بعد از رله شدنه کارهاش که 4-5 سال طول میکشه با من ازدواج کنه از طرف موج

موج عزیزم سلام
راستش من فکر میکنم شما و آن آقا دارین از دریچه احساس تصمیم میگیرین...راستش با تجربه ای که خودم کسب کردم این پیشنهاد را بهت میدم که اگه جدا بهم علاقهمندید و واقعا قبول داری که آن آقا به طور حقیقی دوستت داره و برای رسیدن بهت هر کاری که درست در تلاش انجام آن بر میاد.. و اینکه مطمئنی از خودت که همه جوره آن آقا را قبول داری و در آینده مسئله سن یا تحصیلات یا هر چیز دیگر دلایلی برای گرفتن بهانه برایت نخواهند شد پس بهش فرصت بده..امممممممممممممممممممم ا رابطه ی عاشقانه را بیش از این جلو نبر و سعی کن که رابطت را با ایشان کمتر کنی.
عزیزم سعی کن بیشتر به خودت و علایقت فکر کنی و در کنارش به خودت و ایشان این فرصت را بده که اقلا با گذشت زمان دوست داشتن طرفین را به هم اثبات کنین..
ببین اگه تو این آقا را دوست داری و بهش اینقدر اطمینان داری..پس سعی کن از شدت این رابطه بکاهی..مطمئن باش که بعد گذشت زمان پشیمان نخواهی شد..چرا که اگه واقعا قسمت هم بودین و ازدواج صورت بگیره بدان از رو دوست داشتن واقعی بوده نه از رو اجبار یا وابستگی که بینتان ایجاد شده...و اگه هم قسمت هم نبودین ووووو اقلا خودت پیش وجدان خودت سربلندی که حداقلش نگذاشتی که بازیچه دست کسیقرار بگیری که به مدت چند سال از اعتمادی که بهش داشتی سوئ استفاده کنه و .....

تو با کمتر کردن این رابطه در هر دو مورد به نفع خود کار میکنی و میدانم یکجورایی اولش سخت اما بعدها خودت از خودت راضی خواهی بود و از اینکه توانستی تصمیمی درست را در اوج احساسات بگیری به خودت خواهی بالید...

از همه دوستانم و این سایت که برای من فرصتی ایجاد کردند تا من آنچه که در ذهنم ایجاد شده بود رو مطرح کنم تشکر میکنم و از مدیریت سایت عذر خواهی میکنم بخاطر اینکه چندین موضوع را در قسمت های مختلف بیان کرده بودم این مساله رو نمیدونستم و معذرت میخواهم از طرف موج به همه عزیزان[size=large][font=Courier]:163:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط موج

از همه دوستانم و این سایت که برای من فرصتی ایجاد کردند تا من آنچه که در ذهنم ایجاد شده بود رو مطرح کنم تشکر میکنم و از مدیریت سایت عذر خواهی میکنم بخاطر اینکه چندین موضوع را در قسمت های مختلف بیان کرده بودم این مساله رو نمیدونستم و معذرت میخواهم از طرف موج به همه عزیزان[size=large][font=Courier]:163:

---

اگر نظر تازه ای دارید برام ارسال کنید از همتون ممنون میشم دوستان عزیزم[size=large][font=Verdana]:46: از طرف موج