زنم با مردهای فامیل دست میده؟ چیکار کنم؟؟؟

سلام

من کلا آدم مذهبی هستم، ولی خانواده زنم همچین راحتن، الان یه 5 سالی هست که ما ازدواج کردیم ولی این موضوع هر بار پیش میاد من کلی دلخور میشم و آشوب به پا میکنم و تا 2-3 هفته قهریم.

البته تقصیر زنم نیست اون از وقتی فهمیده من حساسیت دارم خیلی مواظب هست ولی این فامیل های نفهش عین هو خر میان یه دفعه دستشونو دراز می کنن؟؟

دیروز تو عروسی دیگه خیلی عصبانی شدم. این پسرخاله ...... عین یابو جلوی من باهاش دست داد. می خواستم همونجا ..... ، نمیدونم چی کار کنم؟ هر راهکاری می زنم دیگه جواب نمیده؟

می خوام مقابله به مثل کنم و بهش بگم دیگه هر غلطی می خوای بکن، روی تو دیگه هیچ تعصبی ندارم، تو هم به من کاری نداشته باش، الان خیلی عصبانی هستم.

این موضوع چند بار به خانواده اش منتقل شده ولی اونها هم نفهم تر از بقیه هستن، نمیفهمن من چی میگم. حرف زدن با خودش هم فایده ای نداره؟.

به نظره شما چه راه حل منطقی یا تنبیهی میتونم واسش در نظر بگیرم؟

1- به نظره شما یه بار جلوی بقیه یه چک بخوابونم تو گوش طرف و ابرو ریزی کنم تا حساب کار دستشون بیاد؟

2- یا اینکه زنم رو از یک سری چیزها محروم کنم مثل بی توجهی به بعضی کارهایی که براش مهمه یا نخریدن چیزی

3- یا یه بار بزنم تو گوش خودش؟

چه کار میشه کرد؟ دارم آتش می گیرم

چه خبره؟؟؟؟يواش تر برادر من اين چه طرز حرف زدنه؟عفت كلام رو رعايت كن لطفا...واقعا كه ...مگه توي ميدون جنگ هستين كه يه چك بخوابونين دم گوش طرف؟؟؟
عجب مردي.نوبره والله....شما حق ندارين به دليل اين مسائل دست روي همسرتون بلند كنين...
جدا خوش به سعادت همسر شما كه شما اين قدر صبور و با ادب هستين!!!

به به از این طرفا
سلام آقا نبودین
تاپیک قبلی تون به کجا رسید از دست اون هوس خلاص شدید؟؟؟

آقا چرا انقدر عصبانی هستید ؟
این راه هایی که گفتید اوضاع رو خرابتر می کنه .

شما باید از راه محبت به همسر وارد بشی . بهش محبت کن و سعی کن ناراحتیت رو از این موضوع به گونه ای صمیمانه باهاش بیان کنی .

مثلا بگی عزیزم من اگر از این موضوع ناراحتم به این دلیله که دوست دارم و تو رو مال خودم میدونم و دوست ندارم دست هیچ نامحرمی به تو بخوره چیکار کنم اینا از دوست داشتن زیاده .
اگه تو هم منو دوست داشته باشی که میدونم داری میتونی ناراحتیم رو درک کنی و تو هم خودت ناراحت میشی و در جوب کسانی که دستشون رو به طرفت دراز می کنن بی اعتنایی پیشه می کنی.....

از این قبیل حرفها
اگر همسرتون بفهمه که شما از سر عشقی که بهش دارید این قضیه ناراحتتون می کنه مطمئنا خودش با اشتیاق رعایت می کنه و در جواب اون افراد میتونه قاطع عمل کنه

در زمان ازدواج، مگر از فرهنگ هم با خبر نبودید؟؟
این که من مذهبی هستم و غیرتی هستم و .... دلم نمی خواد چنین چیزهایی ببینم مال قبل از ازدواج و موقع انتخابه، نه الان.
اگر در اون زمان خانمتون رو قبول کردید، یعنی قبول کردید با فرهنگ خانوادگی آنها کنار بیایید. (مگر اینکه از همون اول شرط و شروطی گذاشته باشید.)

دست دادن در خانواده همسر شما، جزیی از فرهنگشون هست.
شما فرمودید:"البته تقصیر زنم نیست اون از وقتی فهمیده من حساسیت دارم خیلی مواظب هست". خانم شما با اینکه در چنین فرهنگی بزرگ شدند، باز هم با شما همکاری لازم رو کردند.

اما وقتی کسی دستش رو میاره جلو؛ دست ندادن خانم شما چه بسا بی احترامی و نوعی توهین تلقی بشه. وگرنه خانم شما که عاشق ایجاد کردن "آشوب" توی خونه نیستن.


شما دو فرهنگ متفاوت در این زمینه دارید. خانم شما، طبق گفته خودتون به اندازه ای که تونسته از فرهنگ خودش عقب نشینی کرده و سعی کرده باب طیع شما باشه.
فکر نمی کنید بقیش دیگه وظیفه و نویت شما باشه برای کوتاه اومدن؟؟؟؟؟

خیلی تند رفتین آقا!!! یکی از روحیات برخی از برادران مذهبی اینه که خون بقیه رو مباح میبینن البته حق دارن!...
ببخشید دیگه ولی حقیقت اینه که توی این جریان شما بیشتر از همه مقصرین....پس سعی کنین این مشکلو با تدبیر حل کنین. توی این جریان تقصیر همسرتون از همه کمتره....ضمن اینکه این مسئله وابسته به عرف هست و متاسفانه فرهنگ خانوادگی شما و همسرتان با هم متفاوته...

پی نوشت:
Victor Hugo: "Toleration is the best Religion."
تسامح بهترین مذهب است

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط village

سلام

من کلا آدم مذهبی هستم، ولی خانواده زنم همچین راحتن، الان یه 5 سالی هست که ما ازدواج کردیم ولی این موضوع هر بار پیش میاد من کلی دلخور میشم و آشوب به پا میکنم و تا 2-3 هفته قهریم.

البته تقصیر زنم نیست اون از وقتی فهمیده من حساسیت دارم خیلی مواظب هست ولی این فامیل های نفهش عین هو خر میان یه دفعه دستشونو دراز می کنن؟؟

دیروز تو عروسی دیگه خیلی عصبانی شدم. این پسرخاله ...... عین یابو جلوی من باهاش دست داد. می خواستم همونجا ..... ، نمیدونم چی کار کنم؟ هر راهکاری می زنم دیگه جواب نمیده؟

می خوام مقابله به مثل کنم و بهش بگم دیگه هر غلطی می خوای بکن، روی تو دیگه هیچ تعصبی ندارم، تو هم به من کاری نداشته باش، الان خیلی عصبانی هستم.

این موضوع چند بار به خانواده اش منتقل شده ولی اونها هم نفهم تر از بقیه هستن، نمیفهمن من چی میگم. حرف زدن با خودش هم فایده ای نداره؟.

به نظره شما چه راه حل منطقی یا تنبیهی میتونم واسش در نظر بگیرم؟

---

سلام،

دوست عزیز،

نکته اول، امیدوارم این قهر‌های ۲-۳ هفته‌ای در این ۵ سال زندگی‌ مشترک زیاد نبوده باشد، چرا که به خاطر مساله به این کوچکی زندگی‌ را هم به خود و هم همسرتان تلخ کرده اید...

دوم،شک نکنین که همسر شما حساسیت‌های شما را میفهمد،

و حتی با این دست دادن خودش هم اذیت میشود...

اما مشکل خانواده ایشان هست که نمیتوان فرهنگ آنها را تغییر داد...

به فرض که شما به پدر و مادر ایشان منتقل کردین، با توجه به فرهنگ نرمال چنین خانواده‌هایی‌ چنین مساله‌ای آنقدر پیش پا افتاده هست که نمیتوانند این حساسیت شما را به همه فامیل منتقل کنند، چرا که صورت خوشی‌ ندارد...

پسر خاله ایشان هم تقصیر خاصی‌ ندارد، چون از حساسیت شما روی این مساله با خبر نیست...

قرار گرفتن در چنین موقعیتی مشکل هست و مساله اصلی‌ قدرت نه گفتن در این مواقع و در رو در بایستی قرار نگرفتن هست که گاهی‌ اوقات واقعا مشکل میشه...

همسر شما قبل از ازدواج با شما در این خانواده رفت و آمد داشته و حالا هیچکس انتظار تغییر رویه را از ایشان ندارد و بنابرین نه گفتن برای ایشان مشکل هست در این مورد...

اتفاقا با دوستی‌ در این مورد امروز صحبت می‌کردم، چون من شخصاً حساس هستم و گاهی‌ اوقات پیش میاید خانومها دست دراز میکنند که دست بدهند یا جلو می‌آیند برای روبوسی،

و واقعا گاهی‌ اوقات خارج شدن از چنین موقعیتی ساده نیست، چون شما باید دقیقا عکس فرهنگ نرمال عمل کنید،

و این اصلا ساده نیست،

به خصوص که گاهی‌ اوقات خیلی‌ زودتر از آنچه انتظار میره اتفاق می‌افته و شما به نویی‌ در موقعیت کار انجام شده قرار میگیری ...

بنابرین، همسر شما تقصیر کار نیست چرا که سعی‌ داشته همانطور که خود اشاره داشتین مطابق میل شما عمل کنه،

تنها در نه گفتن در این زمینه ضعیف هست، همین! و دقت کنین، که چنین نه گفتن‌هایی‌ در چنین شرایطی به هیچ عنوان ساده نیست...

بنابرین، من شخصاً همسر شما را، نه سزاوار توپ و تشر می‌دانم، نه سزاوار تنبیه...

اگر دنبال راه حل منطقی‌ میگردین،

راه حل منطقی‌ این هست که به ایشان نحوه خروج از چنین موقعیتی رو یاد بدید...

دقت کنین، همسرتون قبل از ازدواج با شما، چنین نحوه رفتاری را با توجه به فرهنگ حاکم بر خانواده نداشته و حال برای اجابت خواسته شما، باید طرز برخوردی مخالف با آنچه همه از او بر اساس همه این سالها پیش از حضور شما در زندگی‌ ایشان انتظار دارند را نمایش دهد و این اصلا ساده نیست...

سوال: آیا تا به حال برای شما چنین موقعیتی پیش آماده؟ خود شما چطور عکس عمل نشان میدین؟

راه حل خود شما برای همسرتان چه هست؟

موفق باشین،:72:

کامران

سلام
آقا کامران بذارین جواب شما رو من بدم
موقعیتش گویی شکر خدا برای این آقا بوجود نیومده اما بدش نمیاد تصادفی یه موقعیت خوب جور بشه

آقای محترم واقعا که دارین با دین و مذهب بازی میکنین
امثال شما باعث میشن بقیه به دین و ایمان شک کنن و ازش زده بشن
مگه همین شما نبودین که میگفتین با دیدن انگشتهای باریک همکار خانمتون حالی به حالی میشین؟
دیگه بقیه رو نمیگم هر کی خواست بره تو تاپیک قبلی ایشون بخونه
کمکم کنین از دست این هوسم خلاص بشم
واقعا تاسف آوره
شما در عمل با جنس مخالف ارتباط ندارین اما نگاه شما آلوده به هوس هست،اما از اینطرف به عملی که همسرتون انجام میده و اصلا هم به هوس آلوده نیست اینقدر دلخور میشین؟
کار شما که قباحت بیشتری داره
اگه اون به اصطلاح شما بابو میاد با همسر شما دست میده شما اونوقت به خودتون با چه دیدی نگاه میکنین.وقتی اینقدر بی ادبانه حرف میزنین از خودتون شرمتون نمیشه؟

اما بدور از این انتقادات باید بگم من خودم و همسرم و خانواده هامون هم مذهبی هستیم اما من به شخصه تا قبل از ازدواج با خیلی از مرد های نامحرم فامیل دست میدادم.شوهر عمه پسر عمه،حتی یه بار بر حسب عادت پسرعموی مامانم منو جلو همسرم بغل کرد،متوجه ناراحتی همسرم شدم
اما الان دیگه باهاشون دست نمیدم
راه حل شما هم همینه که خانمتون اولا سعی کنه در شرایط دست دادن قرار نگیره،یعنی خیلی از نزدیک احوالپرسی نکنه
و اینکه اگر هم کسی دستشو دراز کرد خانمتون دست نده تا اونا متوجه بشن

لطفا در مورد خودتون و افکارتون تجدید نظر کنین
یه سوزن به خودتون بزنین یه جوالدوز به دیگران

سلام
برادر عزیز مذهبی بودن به روسری و چادر و ریش و.... نیست. اخلاق و برخورد هم جزء اون هست. سعی کنید اول خودتون رو اصلاح کنید که اون قدر خودتون درگیر مسائل پیش پا افتاده کردین که اخلاق و عفت کلام هم یادتون رفته.
با تو گوشی زدن و توهین کاری درست نمیشه و باعث نفرت همسرتون نسبت به خودتون میشید. کمی سیاست به خرج بدین و با نوازش و محبت از خانمتون بخواین دست به کسی نده.نهایتش هم اگه داد لابد مجبور بوده و نمیخواسته فرد مقابل کنف بشه.

واقعا متاسفم.این تنها چیزیه که میتونم بگم.شما اول باید ذهنیت خودتون رو اصلاح کنید.تا چشم ذهن خودتون پاک نشه نمیتونین با چشم و قلبی پاک به همسرتون و این دست دادن پیش و پا افتاده نگاه کنید.شاید شما با دست دادن به خانمی دیگر ....نمیدونم ولش کن.

سلام اقای محترم


چیزی که مسلم است شما کودک آزرده بسیار قوی و افسار گسیخته ای دارید . فکری جدی برای این کودک و صد البته والد مستبد منفی خود بکنید .

تقویت این دو حالت نفسانی و شخصیتی در درون انسان کار دستمان می دهد .

قدری سازش - رعایت احترام - حمایت سازنده - دست کشیدن از امرو نهی های مخرب و تخریب گر راهکار مشگل شماست .

احترام گذاشتن به فرهنگ یک خانواده که رعایت آداب و معاشرت برای آنها با دست دادن آغاز می شود اینقدر کار سختی است که همسر تان را ، کسی را که شبها با شما سر به یک بالین می گذارد مورد آزار قرار می دهید ؟!!

شما قبل از ازدواج می توانستید این خانواده و این خانم را انتخاب نکنید .
امروز که این خانم انتخاب شماست باید به چهارچوبهای این خانواده احترام بگذارید . چهارچوبهایی که اشتباه نیست اما ذهن شما به سختی آن را در حد یک فرهنگ و عادت ساده آن را نمی توانید بپذیرید .

در این میان ذهن شما است که دچار اشکال است یعنی شما چون یک شیر ژیان !!در کمین هستید تا خانواده ی همسرتان به سمت این بنده ی خدا دست دراز کند و...و شما همین دست دراز کردن و دست دادن را بهانه قرار دهید برای راه انداختن شر و دعوا . به نوعی ذهن شما به دنبال بهانه تراشی و نهایتا بازی قهراست و چه بهانه ی قابل دسترسی هم پیدا کرده اید .

روی خودتان و باورها و آلودگی های خود کار کنید . مشگل همسر شما و خانواده ی محترم ایشان نیست بلکه دقیقا شما هستید که در ذهن مسئله و مشگل درست می کنید . آرام باشید و سر دوربین را به سمت خود بگیرید و بیرون را رصد نکنید . هر چه هست در درون شماست .

پسر خاله و خانم و خانواده ی همسر همه و همه بهانه هستند . بهانه ای برای ورود به بازی قهر .
اگر نوازش می خواهید مستقیما و بلند اعلام کنید که نوازش می خواهم - تائید می خواهم . برای تائید گرفتن و نوازش شدن بازی های مخرب و تخریبگر راه نیندازید . با ادامه این راه به مشگل خواهید خورد .

به خودتان و همسرتان و همه ی اطرافیانتان احترام بگذارید . در دراز مدت با این روش رفتاری و احساسی و عملی به مشکل جدی برخواهید خورد .

ببینید رنج و نارضایتی شما از کجا منشا می گیرد و درست و غلط دیدگاه ها و باورهای خود را مرور کنید و سعی کنید به خودتان لطف کنید و دست از برچسب زدن و تمبر جمع کردن و قضاوت های غلط بکشید .

روی بخش مثبت کودک خود کار کنید و والد مثبت مهربان و سازنده مثبت خود را تقویت کنید .

:311: می دونی اینکه میگی مذهبی هستم با مزه است. این مذهبی بودن نیست;) این یعنی شما دستای خانمتو خیلی دوست داری و با توجه به اینکه قبلن هم جایی گفتی که انگشتهای خانمها باعث هوست میشه معلوم میشه خودآگاه یا ناخودآگاه فکر می کنی فامیل هم از دست زدن به خانم شما هوس.ی یا قکر بدی تو سرشون هست. نه برادر من فامیل اونها اینطوری ادب خودشون رو نشون میدند و من به شخصه اگه به کسی دست میدم دارم ابراز ادب می کنم. :46: شما زن گرفتی عزیز بزرگ شو. مثل بچه ها که می خوان کسی به اسباب بازیشون دست نزنه رفتار نکن. سعی کن به زنت به چشم یک انسان که تو فرهنگ خانوادگیش بدون هیچ قصد بد یا ذهن بیماری داره ابراز ادب و احترام می کنه نگاه کنی نه به چشم یک ادم بیمار که اینطوری می خواد حا.ل کنه . (خدا به دور)
خانمت حق داره آداب معاشرت و فرهنگ خودشو داشته باشه. تو هم حق نداری آزادیهای فردی او رو در روابطش با دیگران زیر سوال ببری.
یاد این مثل قدیمی افتادم که می گه کافر همه را به کیش خود پندارد. کمی منطقی باش و سعی کن آدمها و تفاوتهاشون با خودت رو بپذیری. قرار نیست همه دنیا خودشون رو با تو وفق بدند. زندگی رو به کام خودت و زنت که انقدر دوست داره که به خاطر تو مراعات گناه نکرده رو می کنه تلخ نکن

به نظرم درست نيست موضوعي كه اين آقا قبل تر مطرح كرده رو هي بزنيم تو سرش و بگيم تو ايني پس حق نداري


بله لحن و برخورد اين آقا درست نيست ولي اين آقا با اين كار خانمشون مشكل دارن و اذيت ميشن پس بهتره راه حل هايي تو اين زمينه داده بشه نه تخريب اين آقا

Vilage عزیز
بله قطعا مذهب دست دادن نامحرم رو جایز نمی دونه.
اگه شما و همسرتون تصمیم دارید زندگی خودتون رو برپایه دستورات مذهبی بنا کنید ، سایرین هم باید اینو بدونن و به خواسته شما احترام بذارن (معمولا هم احترام میذارن).
بنابراین به بهترین نحو ممکن این مساله رو با همسرتون بیان کنید ، ایشون باید در مقابل کسی که دستشون رو به نشانه ادب و احترام براشون دراز کرده ، واکنش مناسبی نشون بدهند و خیلی محترمانه بگن " ببخشید، نمی تونم بهتون دست بدم " قطعا دفعه دیگه اون فرد دست نخواهد داد.
این مساله برا خود من هم اتفاق افتاد ، با همین جمله و نیاوردن دست به جلو ، این رابطه یه کمی با شوک همراه میشه اما با جملات بسیار مودبانه و محترمانه نه کسی ناراحت میشه و نه اتفاق خاصی میفته.

دوستان عزیز همدردی که در این تاپیک نظر دادین ::72::72:
مگه قصد ما از راهنمائی تخریب شخصیت فرد هست؟؟؟
یا می خوایم خدای نکرده به عملکرد فرد هجوم ببریم؟؟؟
ایشون راهنمائی خواستند ، اگه می تونید راهنمائی کنید اگه نه برا حل مشکلشون دعا

موفق وپیروز باشید

سلام:

خواندن ایت تاپیک به نظر من از دو جنبه زیبا بود!!
حتما میگید چرا؟
در کتاب این مردم نازنین نوشته رضا کیانیان می خوندم که پسری در یکی از فیلمبرداری های ایشان میاد و به ایشون می گه که آقای کیانیان در برخی فیلم ها بازی نکنید؟ایشون می پرسه تو کدام فیلم ها؟
می گه تو اون فیلم هایی که سفارشی هستند؟و جوری اون پسر صحبت مب کنه که یعنب مثلا اگر در این فیلم ها بازی کنید انگار جبهه مخالف رو تایید کردید....و ایشون می گه شما که به من می گید در فلان فیلم بازی نکنم چطور فکر نمی کنید که این حرف شما خودش یک نوع دیکتاتوری هست ..شما اگر دموکرات هستید نباید برای من تعیین تکلیف کنید...و....... در این داستان خیلی برای من جالب بود..اگر کسی اعتقاد به آزادی داره و این موضوع رو فریاد می زنه به نظر من هم باید این حق را برای دیگران قائل بشه..
حالا چرا اینو در این تاپیک گفتم: دوستانی که با لحن خود این شروع کننده تاپیک به ایشان توپیدید...آیا فکر نمی کنید ما حق نداریم دیگران را تحریک کنیم که عقاید ما رو بپذیرن؟ ما فقط حق داریم راهنمایی کنیم .همین...ایشان مختار به تعیین رویه خودشون هستند..اگر دوست دارید یکبار دیگه این تاپیک رو بخونید و خودتون رو جای فاعل این تاپیک بذلرید و بیاندیشید این برخوردها با خود شما شده....چه حالی پیدا می کنید؟
من جوابی نمی خوام چون تاپیک ایشان منحرف میشه ..فقط مثل یک دوست خواستم ان شا اله دقت کنیم..همه ما..

و اما در جواب دوستمون..همسر من مذهبی نیست اصلا ولی غیرتیه!!:311:من همون مرحله شناخت بهش گفتم که فامیل ما آزادند..و من مثلا با پسر خاله و پسر عمو...... دست می دهم..شوخی می کنم....و ....
ایشان اول نپذیرفت با اینکه خیلی همو دوست داشتیم منطقی بودیم..و گفت اصلا نمی تونم تحمل کنم تو با کسی دست بدی و حجاب نداشته باشی و .....و من گفتم منم نمی تونم چون عمری در این خانواده بودم..و می دونم اونا از روی ادب این کارو می کنند..براش سخت بود..بهش فرصت دادم...نهایت گفت.من نمی تونم بپذیرم ولی باید فاملتونو ببینم..اگر حسم خوب بود مشکلی نیست ولی بهم قول بده اگر از کسی خوشم نیومد و گفتم باش دست نده ..تو هم ندی...منم گفتم باشه ..چون رضایت تو اول برام مهمه و دست دادن با اونها برام مهم نیست...
گذشت و نامزد و ... که شدیم..وقتی فامیل مارو دید که چقدر با ادب و تحصیلکرده هستند..گفت عزیزم حالا می بینم راست می گفتی و هیچ مشکلی نداره ....و همشون چشم پاک هستند و من موردی نمی بینم روند قبلی خانواده را ادامه بدی...حتی خودشم با دختر خاله ..دختر عموهام دست داد و هیچ مشکلی نبود...
ببینید ..اینا عرف هر خانواده ست..شما باید سعی کنیئ ذهن خودتون رو با همسرتون هم سو کنید..و جبهه گیری نکنید..مذهب یعنی پاک بودن..یعنی حجاب ... حجاب دل و ظاهر ...ولی اگر فردی علی رغم میلش بنا به فرهنگ خانوادش نتونست باید باهم صحبت کنید..حرف های ایشون رو بشنوید ... و بررسی موقعیت کنید...خانم شما نقصیر خاصی ندارد..من مطمئنم هم که ناراضیه ..ولی چه کار بکنه؟خیلی سخته.....شکستن عرف..ولی باهاش صحبت کنید...منطقی.بدور از دعوا و تهم کردن ایشون..
دموکرات باشید البته اگر خودتون می خواهید....
سارا:72:

والله babyعزيز اين طور كه معلومعه مشكل ايشون ريشه تر از اين حرفاس و واقعا هم به جاي راه كار و راه حل نياز به دعاي عاجل داره...:303:
من نميفهمم يه دست دادن ساده چه ايرادي داره كه ايشون ميخوان همسرشون رو تنبــــــــــــــــــــــ يه كنن انگار كه يه بچه 5 ساله خطا كرده و به همين سادگي ميزنيم دم گوشش...

مرسی از عزیزان

یه چند تا چیزو بگم:

1- lvlahtab
خدا هم آبروی بنده هاشو تو این دنیا نمی ریزه که شما اینکارو کردی!!!!!! در ضمن لطفا به اخر تاپیکی که بهش ارجاع دادی هم نگاه کن که من بعد از یک سال چطوری تونستم با ایمان به خدا و وفاداری به همسرم از شر این هوس خلاص بشم. انسان جایز الخطا است مهم اینه که بتونی به نفست غلبه کنی. اتفاقا خوب شد لینک رو هم گذاشتی که ملت برن بخونن، من ازت راهنمایی خواستم، اگه میخواستم تحقیرم کنی که حرف نمیزدم

2- تو این 5 سال زندگی از اول با این قضیه مشکل داشتم و خیلی باهاش صحبت کردم، اول با نرمی، بعد با صحبت کردن، با ابراز ناراحتی، با قهر با تهدید، همه راهشو امتحان کردم. خودش حساسیت منو میدونه و خیلی مراعات میکنه. مشخصه که خودش از من بیشتر ناراحت میشه. ولی تو رودربایستی قرار میگیره

3- من خودم به کرات پیش اومده که زنها بخواهند با من دست بدهند، ولی به راحتی دستهامو به هم گره می کنم و با یک تعظیم ملایم همراه با لبخند باهاشون احوالپرسی میکنن، درسته جا میخورن ولی یه بار که بیشتر نیست. این همه راهکار بهش نشون دادم دیگه چیکار کنم؟؟

4- مشکله اینه که این دختر اصلا نمیتونه به کسی نه بگه، بابا مرگ یه بار شیون هم یه بار، آخه من مهم هستم یا اون فلان فلان شده......، ناراحتیه من مهمه یا ناراحتی کسی که ماهی یه بار هم نمیبینیش

5- lvlahtab
خدا پدرت و مادرتو واست نگه داره، منم همینو میگم، میگم یه بار دست نده تا بقیه بفهمن، حالا تو نمیتونی حالیشون کنی ، من یه جور دیگه حالیشون میکنم، مشکلش اینه که نمیتونه "نه" بگه

6- memul
امیدوارم آتش درون من رو تجربه کنی تا بفهمی خندیدن به رنج دیگران چه مزه ای داره

7- دوستانی که میگین "ادب و احترام و نزاکت و ......" ، اتفاقا شدیدا مخالفم. این کار دقیقا عین هوسرانی است.
هزار راه برای احترام گذاشتن وجود داره، ولی ماها میریم سراغ راهی که لذتش بیشتر باشه....

با سلام village
به نظر مي رسه مشكل شما به عدم تناسب فرهنگي و اجتماعي شما بر مي گردد كه يكي از معيارهاي اساسي انتخاب همسر هست.
از اين نظر هم شما و هم همسرتان دخيل بوده ايد و اين انتخاب براي هر دو شما بوده است. پس هر دو شما در حل آن بايد اقدام كنيد.(نه تنها همسرتان)

اما نكته مهمي كه اكنون با آن روبرو هستيد،‌تفاوت فرهنگي نيست. اكنون شما يك خانواده مستقل هستيد. و نياز هست يكپارچگي لازم درون يك خانواده به وجود آيد.
به اين منظور ابتدا بايد بدانيد اگر اينطور كه فرموده ايد، همسرتان هم از اين مسئله ناراحت هست و آسيب مي بيند. پس نياز به جرات آموزي و جسارت ورزي دارد.
براي اين منظور روانشناسان باليني طي جلساتي به صورت عملي با تمرين اين مهارت را به همسر شما خواهند آموخت.
اما اينكه بعضي اعضاء از مسئله شما غفلت ورزيدند و بيشتر به شما پرداختند ، به خاطر نحوه صبحت شما بود كه همراه با توهين و عصبانيت ... بود.
از اين نظر شما هم نياز به تمرين روشهاي ارتباطي و مهارتهاي ارتباطي داريد.
همچنين به نظر مي رسد روشهاي كنترل خشم را نيز بايد بياموزيد.

خلاصه:
2 اقدام موثر لازم هست.
الف) جلسات حضوري با روانشناس باليني براي همسرتان تا جسارت ورزي و قدرت نه گفتن را بياموزند.
ب ) جلسات حضوري شما با مشاور خانواده براي آموزش مهارتهاي ارتباطي بهينه و جلسات حضوري شما با روانشناس باليني جهت كنترل خشم و خويشتنداري.


==============
پاورقي:
مراجع گرامي لطفا ناراحت نشويد. همه اين اعضاء كه وقت مي گذارند و انرژي مي گذارند و مطالب خود را تايپ مي كنند. قصد دلسوزانه دارند كه به شما و خانواده اتان كمك كنند. البته ممكن است بعضي ها روششان خوشايند نباشد يا احساس بدي به شما بدهد.
در ضمن كسي قصد تحقير شما را ندارد. (اگرچه ممكن است اينطور به نظر برسد.) و بحث آبروريزي نيست،‌چون شما مطالب خودت را در هر دو تاپيك علني مطرح كرديد و كسي رازي را فاش نكرده است.

به هر حال اگر احساس اهانت يا تحقيري كرده ايد،‌ بنده تاكيد مي كنم كه قصد هيچ عضوي چنين نبوده است ولي اگر چنين احساسي در شما پيش آمده است من از شما معذرت خواهي مي كنم.

سلام برادر گرامی

مطمئن باشید اگه مسئله تون راز بود من به کسی نمیگفتم
اگه باعث ناراحتی تون شدم معذرت میخوام
قصد من تحقیر شما نبود
حد اقل این رو متوجه هستم که با تحقیر کسی کاری پیش نمیره.اینم میدونم که در مقابل انتقاد انتقاد نمیکنن یعنی مقابله به مثل نمیکنن
اما این حرفهای تند رو به دو علت زدم:
اول:ناراحت شدم وقتی دیدم در مورد همسرتون اینطور حرف میزنین و اینقدر به ایشون حساسین و بدرفتاری میکنین بهش درحالیکه میدونین قصدی نداره و در عین حال خودتون خیلی در اینمورد(وفاداری)خالص نبودین.نمیدونم تونستم برسونم منظورمو یا نه
دوما:خواستم یادتون بیفته تجربه خودتون شاید باعث بشه خجالت بکشین و اینقدر توهین آمیز درمورد همسرتون صحبت نکنین.

قصد دیگه ای نداشتم.
در ضمن آخر ارسالم بهتون راه حل عملی پیشنهاد دادم که بدور از احساس ناراحتی بود که داشتم.
من نمیگم این دست دادن و... رعایت ادب یا چیز دیگه س.خودم هم مخالفم.چون میبینم شما هم مذهبی هستین اینقدر صریح نظرمو میگم
بنظرم باید با همسرتون از در محبت وارد بشین.با دعوا مرافعه چیزی حل نمیشه.
بگین تو رو واسه خودم میخوام.وجود و جسم تو فقط به من محرمه.خیلی دقت کنین تا ناراحتش نکنین
بهش دل و جرات بدین مودبانه مخالفت کنه.سعی کنه در شرایطش قرار نگیره.خودشو بزنه به اون راه که مثلا متوجه نشده....
اطرافیان هم کم کم عادت میکنن و براشون طبیعی میشه
موفق باشین:72:

بهرحال باید با تدبیر و ملایمت بهش این قضیه مرگ یه بار شیون یه بار رو توجیه کنین و تو این راه درکش کنین.....
این موارد بارها پیش اومده....منو یاد این موضوع انداخت که الگوی خوبیه واسه نحوه برخوررد در این شرایط:
http://sharifnews.ir/imgs/85/850221....andon-hand.jpg

دوست عزیز، من فکر می کنم بیشترین مشکل شما مربوط به این قضیه می شه که همسرتون نمیتونه به کسی نه بگه و این اصلا خوب نیست.
من به اعتقادات شما کاری ندارم، چون من هم تقریبا در خونه ای با فرهنگ همسرتون بزرگ شدم و الان بعد از ازدواج خیلی چیزها رو مراعات میکنم و خوشبختانه به مشکلی هم بر نخوردیم. شاید علت اصلیش برخورد همسرم بوده.
همسرم هیچ وقت به طور مستقیم از من نخواست که این مسائل رو در نظر بگیرم بلکه توی صحبتهاش منو متوجه این قضیه کرد که مراعات بعضی چیزها باعث تحکیم ازدواج و پیوندمون میشه و من هم با کمال میل پذیرفتم. همیشه اصرار و اجبار نتیجه دلخواه رو به دنبال نداره. عکس العملهایی هم که شما پیشنهاد دادین، نتیجه خوبی به بار نخواهد آورد.
من فکر نمی کنم دست دادن لذت داشته باشه، البته دیدگاه های ما متفاوته..
اگه از من بپرسید میگم دست دادن چیز مهمی نیست، اما چون برای شما مهمه، ازتون میخوام که در این موارد خونسردیتون رو حفظ کنید، اگه همسرتون نمیتونه نه بگه و شما هم خیلی ناراحت میشید، میتونید خیلی مودبانه دستتون رو روی شونه آقایونی که دستشون رو دراز کردن تا با خانمتون دست بدن بزارید و با لبخند بگین « ممنون احتیاجی به دست دادن نیست»..

:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط rroogg

بهرحال باید با تدبیر و ملایمت بهش این قضیه مرگ یه بار شیون یه بار رو توجیه کنین و تو این راه درکش کنین.....
این موارد بارها پیش اومده....منو یاد این موضوع انداخت که الگوی خوبیه واسه نحوه برخوررد در این شرایط:
http://sharifnews.ir/imgs/85/850221....andon-hand.jpg

---

به به عجب راهكاري:311::311::311::311:

فكر مي كنيد به اين خانم در اين شرايط چه حسي دست داده؟؟ مطمئناً حس تحقير و سرخوردگي و شرمندگي. انگار يك پارچ آب سرد بريزند روي سر آدم.
و حتماً اين خانم قصد لذت جنسي نداشته... وقتي كه ما بفهميم هر قانوني رو كه از بچگي در مغز ما فرو كرده اند لزوماً درست نيست و زحمت تفكر راجع به سود و زيان رفتار هامون رو بديم اونوقته كه از پوسته ي عقب موندگي بيرون خواهيم اومد... ولي شايد نسل ها بگذره كه ما به اونجا برسيم... خيلي عقبيم... خيلي!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط wintersun77

فكر مي كنيد به اين خانم در اين شرايط چه حسي دست داده؟؟ مطمئناً حس تحقير و سرخوردگي و شرمندگي. انگار يك پارچ آب سرد بريزند روي سر آدم.
و حتماً اين خانم قصد لذت جنسي نداشته... وقتي كه ما بفهميم هر قانوني رو كه از بچگي در مغز ما فرو كرده اند لزوماً درست نيست و زحمت تفكر راجع به سود و زيان رفتار هامون رو بديم اونوقته كه از پوسته ي عقب موندگي بيرون خواهيم اومد... ولي شايد نسل ها بگذره كه ما به اونجا برسيم... خيلي عقبيم... خيلي!

---

بنظرم توی این صحنه اشتباه از اون خانوم هست . اگر فقط کمی در مورد فرهنگ اسلامی اطلاعات کسب میکرد اینجوری تحقیر نمیشد .

یکبار هم آقای علی لاریجانی رفته بود اروپا که وقتی آقای سولانا اومد جلو و دست داد آقای لاریجانی خواست روبوسی کنه که آقای سولانا صورتشو عقب کشید و اقای لاریجانی ضایع شد . اگر سرچ کنید فیلمش هم توی اینترنت هست .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط village

دوستانی که میگین "ادب و احترام و نزاکت و ......" ، اتفاقا شدیدا مخالفم. این کار دقیقا عین هوسرانی است.
هزار راه برای احترام گذاشتن وجود داره، ولی ماها میریم سراغ راهی که لذتش بیشتر باشه....

---

دوست عزیز:

با توجه به اینکه مدیر محترم نظر کاملی ارائه دادند و سایر دوستان هم راههای عملی خوبی بهتون پیشنهاد کردند ..من خواستم این جمله شما را برجسته کنم..همان طور که دیدید ..خیلی از افراد که در این تالار هم در جواب شما پست دادند دست دادن رو دلیل بر نیاز نمی دونند...من م یدونم شما در شرایطی نیستید که این باور رو بپذیرید و منم می پذیرم فرهنگ غالب جامعه با توجه به اینکه ما یک جامعه اسلامی هستیم چی هست..ولی این دلیل خوبی نیست که عقاید خودمون را به دیگران نسبت بدهیم..ببینید خیلی از دوستان اینجا هم در خانواده فرهنگ دست دادن را دارند و این اصلا و ابدا به معنای هوسرانی نیست..اصلا..
من نمی خوام شما رو متقاعد کنم چون این چند وقت کار کردن و مخاطب بودن با افراد که حتی همزبان من نیستند فهمیدم که اگر کسی نخواهد نمی شود تغییرش داد حالا هرچه بگوییم...من فقط باز هم به شما تاکید می کنم این کار اصلا مصداق هوسرانی نیست و در برخی خانواده مصداق ادب و احترام هست و نمیشه این را هوسرانی دانست..من نه این عمل را تایید می کنم نه تکذیب ..کاملا به عقاید هر فرد ربط دارد و همان طور که شوهر من پذیرفت شما نمی پذیرید و کاملا آزادید...
شما حتی آزادید ( متاسفانه در ایران ) که همسر خود را بزنید و هیچ حامی محکمی در این رابطه وجود نداره ولی خدایی هم هست..تهمت به هر کس چه همسر چه ....کار ناشایستیست و ما که غریبه ایم خواهشا در مورد همسر خود این گونه نپندارید همان طور که خودتون هم گفتید معتقدید مشکل از طرف مقابله نه همسر شما ولی به آن فرد هم حق تهمت ندارید....اصل مذهب ازادی ست نه دیکتاتوری ..حتی پیامبر هم به زور کسی را به اسلام دعوت نمی کرد....
راهکارهای دوستان خیلی خوب هستند من خودم وقتی از کسی خوشم نمیاد و بهش اطمینان ندارم وقتی دستشو میاره جلو مثلا حواس خودمو پرت می کنم که انگار ندیدم و دیگه اون فرد تکرار نمی کنه....راهکارهای فرار را دوباره با همسرتون دوره کنید..و به مشاور مراجعه کنید....
موضع را برای خودتان بزرگ نکنید....
امیدوارم موفق باشید.....:72:

نقل قول:

---

دوستانی که میگین "ادب و احترام و نزاکت و ......" ، اتفاقا شدیدا مخالفم. این کار دقیقا عین هوسرانی است.
هزار راه برای احترام گذاشتن وجود داره، ولی ماها میریم سراغ راهی که لذتش بیشتر باشه....

---

دوست عزیز بد نیست اینجا یه کم راجع به این مبانی هم بحث بشه به هممون کمک میکنه من با نظرتون مخالفم که دست دادن لزوما از روی هوس بازیه این مسئله هوس و دست دادن قبلا برای من پیش اومده و منو یاد اون خاطره میندازه...(اولش اینو بگم که صادقانه بهتون بگم که ما هم توی خونواده مون راحت به هم دست میدیم....واسه همین شاید با اون یابوئه همذات پنداری کردم:300:)
چند سال پیش همراه یه سری از دوستان رفتیم بیستون (استان کرمانشاه) هم از آثار تاریخیش دیدن کردیم و هم یه نیمچه کوهی هم رفتیم (چندتائی دوست خوب اونجا دارم..).. مهمترین مطلبی که توجه منو (که به شدت هم به آثار باستانی علاقمندم) جلب کرد نه کتیبه داریوش بود نه مجسمه هرکول نه فرهاد تراش نه.... بلکه دست دادن یه زن روستائی با همه مون بود!!!!!! اونم خیلی طبیعی...نه احساس شرمی داشت نه چیزی...واسه ش خیلی عادی بود....خودشو شاید پسرش بودن یه زن میانسال (چوپون بودن..گله داشتن)...میونه کوه!! من خیلی تعجب کردم...نمیدونم بهرحال باید این احتمال رو میدادم که شاید مسلمون نبودن شاید.... حقیقتش من اون موقع روم نشد از دوستای کرمونشاهیم بپرسم (پیش خودم میگفتم الان میگن این یارو با این کلاسی که میذاره چقدر بی جنبه اس) اما بعدا خصوصی از یکیشون پرسیدم...گفتم اینا مسلمون بودن؟ گفت آره احتمال 90 درصد شیعه اند ولی ممکنه اهل حق هم باشن...(حالا به اینش کاری نداریم اینجا...)....من گاهی که سفر میکنم به این فاکتور مردم شناسی هم توجه میکنم واسه م خیلی خیلی جالب بود....یعنی اصلا انتظارشو نداشتم..مخالف همه پیشفرضهای ذهنیم بود....در حالی اونجا به عنوان یه محیط کوچیک روستائی مسائل ناموسی قاعدتا خیلی خیلی پررنگتره..الانم که یاد این قضیه افتادم و این پست شما، باز میبینیم مسائل جامعه خیلی خیلی پیچیده تر از اون چیزی هستن که ما فکر میکنیم....کاش توی مدارس ما یه کم ریشه ای تر هم درس داده میشد تا اینقدر راحت نگیم ...عین هوا و هوسه.....راجع به مذهب هم هر کسی واسه خودش یه جور توصیف میکنه...چند درصد مسلمونای ما میرن راجع به دینشون مطالعه میکنن؟ ... اغلبش براساس حدس وشنیده س .. خیلی راحت مسائل رو واسه خودمون اونجوری که دوست داریم توجیه میکنیم (مثل پست بالا که با بخشیش مخالفم و البته هیچکدوم مقصر نیستم طبیعت این قضایا اینجوریه..)...پس این مسئله یه مسئله عرفیه....مطمئنم پسرخاله خانم تون اینجوری به قضیه نگاه نمیکنه....اما اگر بدونن که شما حساسید...به نظر من هیچکدوم دیگه جرات چنین کاری رو ندارن...

نقل قول:

---

اصل مذهب ازادی ست نه دیکتاتوری ..حتی پیامبر هم به زور کسی را به اسلام دعوت نمی کرد....

---

خیلی مطمئن نباشین (البته راجع به اسلام میگم نه پیامبر) چند شب پیش مطلبی رو میخوندم راجع به تساهل و تسامح (یکی از پستهای این تاپیک باعث شد راجع بهش یه تحقیق کوچیک بکنم... که این حرف منو یاد اون انداخت:

نقل قول:

---

از یک سری مبانی تساهل و تسامح ( بشری بودن و نسبیت ارزش‌ها و معرفت )با بینش‌های دینی سازگار نیست و در بینش دینی خاستگاه ارزش‌ها خداوند است نه انسان، و این ارزش‌ها از اطلاق و پشتوانه معرفتی یقینی برخوردار است و از سوی دیگر، اسلام تساهل و تسامح در مورد هر دینی و پیروان آنها را نمی‌پذیرد و در مقابل کفر و الحاد موضعی آشتی ناپذیر دارد.

در خصوص پیروان دیگر ادیان آسمانی نیز مدارای اسلامی دارای حد و مرز خاص خود است و تبلیغ بی‌قید و شرط ادیان در جامعه اسلامی و در میان مسلمانان پذیرفته نیست و آنان از انجام اعمال خلاف مقررات حکومت اسلامی و تظاهر به ارتکاب محرمات اسلام،ممنوعند.

---

میدونم وضعیت مطالعه توی ایران خوب نیست ولی وظیفه دارم لینکش هم بدم.

شاید همه ی درد ها سر این باشه: "آدم حقیقت یافته، فاشیست می شه" (جمله ای از فیلم فریاد مورچه ها).

شاید باید به خودمون یاد بدیم "دنبال حقیقت باشیم، نه حقیقت یافته" تا دیگه از این قبیل مشکلات پیش نیاد.

من به مشکل شما و اتش درونتون نخندیدم :shy: ولی اگه ناراحتت کردم عذر می خوام. من فقط خواستم مستقیم و رک واقعیت رو بهت بگم. ابدا قصد تحقیرت رو ندارم. به همین دلیل از واژه خودآگاه یا ناخودآگاه استفاده کردم تو اگه رو دست زنت حساسی و اون برات لذت جنسی داره طبیعیه اما باید اینو درک کنی که همه با دست دادن دچار لذت نمی شند!!!!!
و اما مذهب توش کظم غیض هم داره؟ نداره عزیز؟
جواب خیلی خوبی به من دادی: " آتش درونت" دقیقا این مشکل، این آتش، در درون توست و وجود خارجی نداره!!!! این تو هستی که باید با مردم و ادمها زندگی مسالمت آمیز داشته باشی چون تو آتیش گرفتی نه اونها. چند تا راه به نظرم میرسه:
1- خوب اگه فکر می کنی زنت و همه فامیلش ادمهای هوسرانی هستند طلاقش بده (منطقیه به نظر خودت؟)
2- من و دیگرانی هم که گفتیم از روی ادب دست میدیم همه مون هوسرانیم و دنبال لذت!!!!! و داریم اشتباه می کنیم. خب فکر می کنی راه درست اینه که با مشت بزنی تو دهن همه آدمهای مخالف؟ (دیدی باز تهمت زدی؟ تو که ما رو نمی شناسی چطور تهمت عیت هوسران بودن رو به ما میزنی)
3- با خانمت حرف زدی و متوجه شدی که او از روی هوس اینکارو نمی کنه ، حالا فرض کنیم که اون فامیلا هم همه هوس بد دارند، تو که به زنت ایمان داری؟ نداری؟ اگه بش اطمینان نداری که راست میگه فضیه فرق می کنه!!
4- سعی کن با موضوع کنار بیای اگه نمی تونی برو پیش مشاور. یادت باشه که آدمها رو نمیشه تغییر داد و اگه زنت رو با دعوا وقهر چند هفته ای نتونستی تغییر بدی با زدن فامیلش او رو کاملن از دست خواهی داد... مگه اینکه زن بدبخت و ناتوانی باشه و به اجبار تو رو تحمل کنه....
متاسفم اما الان هر دوتون مفصرید که قبل از ازدواج راجع به این موضوع با هم کنار نیامدید. اما باز هم بدون هیچ قصد توهین و تحقیر یا بی احترامی بهت می گم که برادر عزیز من این مشکل در خود تو و در درون توست که داره آتیشت میزنه :320:

1. دست دادن نشون دهنده فرهنگ آدم هاست
2. درسته میشه جور دیگه این فرهنگ رو نشون داد ولی مگه شما از اولش این رو نمی دونستی ؟ ببخشید اینقدر رک می گم ولی حالا که خرتون از پل گذشته یادتون افتاده باید زنتون رو ادب کنید؟
شاید نمی دونستید ... ولی آقای محترم... این مسئله رو شما دارید بزرگش می کنید. خودتون دارید می گید مردهای فامیل... پسرخاله پسردایی آدمهایی هستند که قبل از اینکه شما وارد زندگی خانمتون شید تو زندگی ایشون بودند و چه بسا باهم بزرگ شدند. حس ایشون به اونها بهم حس هم خون بودن هستش نه چیز دیگه ... با دست دادن اونها فقط احترامشون رو بهم ابراز می کنند.

یک سوال شاید تکراری: شما خودتون اینکار رو می کنید یا خیر؟ منظور دست دادن با زنهاست. اگر می کنید که وای بر شما و این حرف ...
اما شاید شما اصلن اینکار رو دست ندارید و ادم مذهبی هستید با همسرتون صحبت کنید... آقای محترم صحبت کنید نه جنگ و قهر ... زندگی مشکلات بزرگتری داره که برای اونها هم قهر کردن معنی نداره...

این مسئله مشخصه که برای شما تبدیل به یک جور (ببخشید که این طور می گم ) ناهنجاری شده ( به خاطر تهدیدات در گوش زدن این امر مسلمه)... بهتره به روانشناس مراجعه کنید... مشاوره های خانواده با حضور همسرتون هم میتونه راهگشا باشه ...


اما برادر عزیز ...

عشق فراتر از این حرفهاست که با دست دادن کم رنگ بشه ...


اگر حرف آزار دهنده ای زدم معذرت می خوام ...


زندگی شادی براتون آرزو می کنم شاد و سرافراز باشید ...

villageگرامی

با توجه به عدم مراجعه طولانی به تاپیک و نظرات ارائه شده دوستان ، این تاپیک پایان یافته به نظر میرسه ، لذا قفل میشود ، درصورت مراجعه و نیاز به راهنمایی مجدد لطفاً تاپیکی جدید باز کنید .