<<مباحثه یک زن و شوهر از دیار ونوس و مریخ>>

http://www.pic-ir.com/Img/images/7ic...uga86dd2zz.jpg
سلام عزیزان .
من 3.5 سال از ازدواجم میگذرد و یک فرزند دارم .هر چی که یادم هست ار همون ابتدای آشنایی با شوهرم میخواستم پیش مشاور بروم بعنی نیاز بود یک بار هم در دوران نامزدی رفتم اما مثمر ثمر نبود با اینکه شخص معروفی بود و تازه به من گفت که من ار شما دارم یاد میگیرم.به هر حال توی اینترت دنبال کمک به مشکلم بودم که به این سایت رسیدم و تصمیم گرفتم که به نحوی جدید مطرحش کنم.
نحوی جدید!
من و شوهرم اختلاف وحشتناک و بزرگی نداریم اما از همون اول موارد بسیار زیادی پیش آمد که من به شخصه خیلی سعی کردم با حرف زدن و درک کردن همدیگه حل و رفعش کنیم اما فقط کدروت رفع میشد و دوباره سر موضوع مشابهی روز از نو روزی از نو!
در واقع بحث و گفتگوی ما به آشتی میرسید اما به نتیجه نه.
شوهرم نمیتونه من رو درک کنه و دیدگاه خودش رو حاضر نیست تغییر بده و نمیدونم شاید نمیتونه خودش رو جای من بگذاره و فقط به خودش حق میده.
الان احساس میکنم که یک فاصله عاطفی بین ما افتاده به طوری که من به شخصه اصلا دیگه حوصله صحبت کردن در مواردی که پیش می آید را ندارم و از کنارش رد میشم چون میدونم نتیجه ای در بر نداره.خیلی اوقات بین ما سکوته.البته شوهرم کمی کم حرف هست و من هم زیاد ادم پر حرفی نیستم و البته چون بیشتر اوقات احساس میکردم حرفام براش جذاب نیست کم کم میل به حرف زدن هم در من فروکش کرد.
می ترسم همین مشکلات کوچک و زیاد باعث مشکلات بزرگتری شود.
این شد که از شوهرم با کلی خواهش خواستم تا با هم در این سایت حرفامون رو بزنیم و دیدگاه دیگران رو هم ببینیم چون شوهرم اصلا حرفای من رو قبول نداره.
و من میخوام منتظر بشم تا اون شروع کنه هر چند من حرف برای گفتن زیاد دارم و البته خودش هم میدونه...
حالا می خواستم ببینم اگه مشکلی نیست از نظر مدیر محترم ادامه بدیم...

سلام عزيزم،خوش آمديد
منکه منتظر حرفاتون هستم

ونوس به تالار خوش آمدید.
همسر محترم هم به تالار خوش آمدند .

درک می کنم که می خواهید برای بهتر شدن زندگی خود کاری کنید و چقدر قشنگ است که با هم به این تفاهم رسیده اید و اقدام کرده اید .

اما


کاملا نظر شخصی خودم را می گویم و از روی تجربه عرض می کنم .

من با این کار موافق نیستم .

حضور شما و همسرتان با هم و هم زمان در تالار و.....به جای اینکه کمک کننده باشد آسیب زا است .

در این تالار رویکردهای افراد با هم متفاوت است و چه بسا در پاره ای از مسائل به مشکل بیشتر بخورید و همین صحبت در جمعی که نمی شناسید ممکن است شنونده را به قضاوت کردن بکشاند و حرفی زده شود که در دنیای حقیقی شما و همسرتان را دچار مشکل بیشتر کند .


ضمن اینکه اینجا بعضی از دوستان با سیستم پیام خصوصی از حد و حدود قوانین تالار تجاوز می کنند و نظرات شخصی خود را به شکل غیر علمی و غیر تجربی ارائه می دهند و .........اینها هیچکدام به صلاح زندگی زناشویی شما نیست .

ضمن اینکه ما اینجا به غیر از مدیران متخصص نداریم و سایرین همگی از روی تجربه و یا علاقه شخصی صحبت می کنند و......

از دید من

شما و همسرتان به یک مشاور و یا دکتر روانشناس بالینی مراجعه کنید . حرفهای خود را به شکل جداگانه بزنید و طی جلسات بعدی در حضور هم و با کمک مشاور می توانید، نحوه ی گفتگو کردن با هم را یاد بگیرید و مشاور می داند که کدام حرفها و دیدگاه های شخصی شما باید از همسرتان مخفی بماند و همینطور دیدگاه و نظرات ایشان از شما . به نوعی حریم خصوصی هر دو نفر محفوظ می ماند .

راه نجات زندگی و سلامت زندگی احساسی و فکری و عملی شما و همسر محترم در نزد مشاور و به شکل حضوری است .

سلام ونوس جان
گشتیم نبود نگرد نیست
خانمی من هم مشکل مشابه شما رو دارم و هزاران زن دیگه ،شاید میلیونها یا میلیاردها
بخاطر همین هم هست که اینقدر کتابای رنگارنگ و سایت ها و... پشت سر هم میاد بازار
نون خیلی ها از این در میاد
و تموم بشو هم نیست.
نه تنها همسرت،بلکه هیچکس دیگه تو این دنیا تو رو مثل خودت درک نخواهد کرد
خیلی کلی و مختصر و مفید اصل مشکلتو گفتی و مثل من به این شاخه و اون شاخه نمیپری.خوشم اومد
اگه راهکاری پیدا کردی به منم بگو
:72::72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

[

من با این کار موافق نیستم .

حضور شما و همسرتان با هم و هم زمان در تالار و.....به جای اینکه کمک کننده باشد آسیب زا است .

در این تالار رویکردهای افراد با هم متفاوت است و چه بسا در پاره ای از مسائل به مشکل بیشتر بخورید و همین صحبت در جمعی که نمی شناسید ممکن است شنونده را به قضاوت کردن بکشاند و حرفی زده شود که در دنیای حقیقی شما و همسرتان را دچار مشکل بیشتر کند .


ضمن اینکه اینجا بعضی از دوستان با سیستم پیام خصوصی از حد و حدود قوانین تالار تجاوز می کنند و نظرات شخصی خود را به شکل غیر علمی و غیر تجربی ارائه می دهند و .........اینها هیچکدام به صلاح زندگی زناشویی شما نیست .

ضمن اینکه ما اینجا به غیر از مدیران متخصص نداریم و سایرین همگی از روی تجربه و یا علاقه شخصی صحبت می کنند و......

---

:104::104::104:

ونوس عزیز منم با نظر آنی موافتم..........فکر نمیکنم حتی با فرض قبول کردن همسرتون مشکلات بینتون از این طریق حل بشه....دوست خوبم وقتی همسرت حاضر نیست به صورت خصوصی ...خودت و خودش... بشینین رودر رو و با صحبت کردن مشکلاتتون حل کنین چه طور ازش انتظار میره حالا با نوشتن و مطرح کردنش تو جمعی که از زندگی شما همونقدر میدونن که شماها براشون مینویسین عوض بشه
نمیخام نا امیدت کنم اما تجربه شخصی من میگه تا کسی نخواد عوض بشه هیچ چیزو هیچ کس نمیتونه عوضش کنه
فقط باید بسازی... مجبوری بسازی...چون نه میشه درستش کرد ونه اونقدر مشکلات جدی وحادٌن که بشه پلهای پشت سرو خراب کرد به خصوص وقتی پای یه فرشته کوچولوی معصوم وسط باشه
پیشنهاد من اینه که مشلاتو مسائلتو تنهایی خودت توی تالار مطرح کنی....شاید نظرات دوستان برات خیلی مفید باشه ولی منتظر معجزه نباش چون زندگی مشترک پنجاه پنجاست وفقط روی 50% خودت میتونی 100% کنترل داشه باشی
برات ارزوی بهترینا رو دارم

سلام ونوس عزیز:43:

به تالار همدردی خوش آمدی:72:

خواهر عزیزم من هم موافق نیستم .

حضور همزمان شما و همسرتون تو هر تالار گفتگویی به نظر من نه تنها کارشاز نیست بلکه مشکلتون هرچی که هست اینجا(خدای نکرده) بدتر هم میشه از جمله اینکه بدبینی هم به اضافه میشه چون همسر شما ممکنه فکر کنه شما با خیلیها ارتباط دارید و ایشون ازش بیخبره!

بی اعتمادی هم در پی داره دیگه شما دونفر محرم اسرار همدیگه نیستید و خصوصی ترین مسائلی که تو این 5/3 سال داشتید رو هم ممکنه عنوان کنید و این نتیجه خوبی نداره

و مشکلات دیگه ....

پس عزیز دلم از مشماوره حضوری کمک بگیرید خیلی بهتر و مفیدتره

ممنون از توجهتون عزیزان:72:
حرفهای آنی عزیز منطقی هست و مثل اینکه رای به انصراف من ختم میشه.
راستش شوهرم هم با خوندن نظرات شما گفت که دیگه شرکت نمیکنه(از خدا خواسته:227:)
ولی یه سری حرفا هست که خیلی دلم می خواد بزنم و نظرات بقیه ولو افراد عادی رو بشنوم و شوهرم هم بخونه.من هیچ چیز برای پنهان کردن ندارم که بخوام به مشاور به صورت خصوصی صحبت کنم یعنی البته میدونم خیلی مسایل هست که من به شخصه باید در رفتارم تغییر ایجاد کنم بدون اینکه همسرم بدونه که از مشاور کمک گرفتم اما مسئله من چیز دیگری هست که مربوط به تغییر رفتار من نیست که دوست دارم در موردش دیدگاه های مختلف رو بدونم.
توی جامعه ما 90 درصد خانمها هستن که به دنبال رفع مشکلات خانوادگیشون بر می ایند توی همین سایت چه تعداد خانم و چه تعداد مرد در جهت رفع مشکلشون اقدام کردن.بیشتر مواقع اقدام ار سوی خانمهاست.من چقدر مطلب بخونم که چیکار کنیم روابط بین همسران قوی تر شود؟!چقدر سعی کنم که نقاط مثبت شوهرم رو ببینم !چقدر میتونم او را به مطالعه این مطالب سوق دهم که آیا تاثیر گذار باشد یا نه؟چرا او نه؟؟؟؟؟چرا او به دنبال شناخت من نیست؟چرا او به دنبال شناخت جنس زن نیست؟چرا او به خطر افتادن روابطمون رو درک نکنه؟چون زن باید بسوزه و بسازه؟چون زن باید به 50 یا 60 درصد زندگی بچسبه و بقیه رو فراموش کنه؟چون این زنه که توی این جامعه ... ما مظلوم واقع شده(حقیقت محض).پس تکلیف این عواطف و احساسات سر خورده چیست؟چرا شوهر یک تکونی به خودش نمیده!!!!!!!!بابا زندگیت در خطره!!!!!!!!!مگه باید یک اتفاق وحشتناک بیفته که بعد کاسه چه کنم چه کنم دست بگیریم؟؟؟؟؟!!!!!اینجا پای احساسات در میونه.نه شوهرم دست بزن نداره نه.شوهرم فحش نمیده.محترمه.تحصیلکرده ست.زحمتکشه.از صبح تا شب داره برا خانوادش زحمت میکشه.داد و هوار راه نمیندازه.پاک و نماز خونه!!!!!خیلی وقتام مهربونه.
بابا به خدا من هزار تا داستان تو این سایت خوندم هزار تا دیدم که گاهی آدم رو به شکر گزاری و توبه از ناشکری وا میداره.
دست شوهرم رو هم میبوسم:46:
ولی پس من چی؟حق من از احساساتم چیه؟سهم من از لذت این زندگی چیه؟خدا من رو آورده اینجا که صبر و سازگاری رو بیاموزم!!!!!!
پس عشق چی؟سهم من نیست؟
مجردا فکر نکنین با ازدواج مشکلتون حل میشه.تازه قدم بر جاده امتحان پس دادن گذاشتین.بابا قدر مجردیتئن رئ بدونین.به جای اینکه رو عیباتون تمرکز کنین رو خوبیاتون وقت بذارین.خودتون رو بشناسین.از ما که گذشت.:223:
ببخشید دل پر و هزار سودا....
شوهرم که دیگه شرکت نمیکنه.منم تقریبا منصرف شدم.اما اگه اجازه بدین یه کم فکر کنم و یه سری مسایل رو بنویسم که فکر نکنم خدشه ای به روابط من و همسر دلبندم ایجاد کنه.جهت درد دل و راهی برای شنیده شدن از جانب دلبندم:228:
فعلا با اجازه.:72:

سلام

ونوس عزیز به تالار همدردی خوش آمدید

البته در این مورد شما نظر مدیر را خواستید که واقعا بهتر است خود مدیر هم به شما پاسخ بدهند.

من صحبت های دوستان رو نخوندم
اما به نظر خود من شما تصمیم دارید اینجا در یک فضای مجازی با قضاوت های افراد ببینید کی درست میگه و از مشکلاتتون با هم بگید اما شما دو نفر وقتی در دنیای واقعی نمی تونید در بحث ها به یک توافق برسید حالا با این روش هم به نتیجه ای نخواهید رسید بلکه ممکنه قضاوت ها و جبهه گیری ها مشکلات شما رو عمیق تر کنه .

شما با شخصی که با هردو شما به طور جداگانه صحبت کنه اون هم در دنیای واقعی بهتر می تونید به نتیجه برسید . بنابراین مشاوره حضوری بهتر است .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط *ونوس*

شوهرم نمیتونه من رو درک کنه و دیدگاه خودش رو حاضر نیست تغییر بده و نمیدونم شاید نمیتونه خودش رو جای من بگذاره و فقط به خودش حق میده.
الان احساس میکنم که یک فاصله عاطفی بین ما افتاده به طوری که من به شخصه اصلا دیگه حوصله صحبت کردن در مواردی که پیش می آید را ندارم و از کنارش رد میشم چون میدونم نتیجه ای در بر نداره.خیلی اوقات بین ما سکوته.

---

عزیزم من فکر نمی کنم که زن و شوهر باید در تمامی مسائل هم عقیده باشند و در چیزهایی که تاثیر مستقیم بر زندگی نداره دو نفر ممکنه عقاید متفاوتی داشته باشند که مشکل ساز هم نشه . این بستگی داره که اختلافات شما در چه زمینه ای باشه اساسی باشه یا خیر بنابراین اگر با مثال هایی بیشتر از مشکلتون بگید ممنون میشم .

ونوس جان شما اصلا سعی نکن که خواستار تغییر همسرت باشی . اون یک آدم هست با یک سری افکار و عقاید خاص خودش و شما هم همینطور نیازی هم نیست که یکی از شما مثل دیگری شود . احتمالا این حس هم به همسرتون منتقل میشه که شما دوست دارید که اون تغییر کنه و خوب طبیعی هست که مقاومت می کنه .

همسر شما بعد از چند سال زندگی دیگه متوجه عقاید شما در بیشتر مسائل شده اند پس دیگه نیازی نیست همیشه بگید که چی می خواید و نظرتون چی هست . حتما شما در برخی مسائل مشترکاتی دارید و به خوبی هم میدانید که در چه مسائلی اختلاف نظر دارید پس به جای سکوت حرف بزنید اما سعی کنید ای صحبت اصلا در زمینه ای نباشد که در آن اختلاف دارید . سکوت مشکلی را حل نمی کند .

در ضمن اگر باز هم بحثی پیش آمد حداقل برای چند روز امتحان کنید که کاملا اختلاف نظرهای یکدیگر را بپذیرید یعنی وقتی همسر شما خلاف شما نظر میدهد بگویید خوب این نظر توست من برای تو و نظر تو احترام قائلم اما عقیده من چیز دیگری است . عزیزم بحث در این زمینه ها که اختلاف وجود دارد کاملا بی نتیجه است پس از پیش آمدن اینگونه بحث ها خودداری کنید و اگر هم پیش آمد زمینه پیش روی آن را با همین گونه جمله ها ببندید .

البته این نظرات من با توجه به صحبت های کلی شماست . پس بیشتر از مشکلتون با همسرتون بگید .

ونوس عزیزم

اگر همسرت آدرس این سایت را دارد و احتمال خواندن مطالب تو و نظرات دوستان هست . خواهش می کنم سکوت کن .

اینجا و در این تالار خانم هایی فعالیت دارند که چون همسرانشان به سایت سر می زنند و مطالب را می خوانند در حالت سکوت به سر می برند.

صبر کن تا برای کمک کردن به تو راهی پیدا کنیم .

راه تو با توجه به آگاهی همسرت از حضور تو در تالار عنوان مسائل به شکل عمومی نیست .

بهترین راه همان مشاور است حتی اگر آقای همسر محترم مقاومت کنند .خودت به تنهایی برو پیش مشاور .

درک می کنم که دوست داری حرف بزنی و تخلیه شوی و راه حل بیابی . اما باید نسبت به شرایط بهترین راه را انتخاب کنی نه هر راهی را !!!خواهش می کنم دقت و توجه کن .



از سایر دوستان هم تقاضا می کنم سکوت کنند و راه باید و نبایدی به ونوس نشان ندهند تا خود آقای سنگ تراشان به موضوع رسیدگی کنند.

ارسال های ما همزمان شد

من همین الان ارسال جدیدتون رو دیدم .

در مورد سوالاتون باید گفت که اصولا مردها انعطاف پذیریشون کمتر هست شاید به همین دلیله که پذیرش یک اشتباه براشون سخت تر باشه و این باعث بشه که زن بیشتر به دنبال رفع مشکلات باشه چون ترسش از پذیرش اشتباهش کمتره . البته نمی شه تعمیم کلی داد چون به شخصه دیدم خانوم هایی که خیلی سخت تغییر میکنند و یا اشتباهشون رو می پذیرند و یا بر عکس نه تنها اشتباهاتشون رو می پذیرند بلکه اگر ازشون سوال کنی کجای کارت اشتباست خودشون یک لیست بلند بالا میگن و کلی برات حرف میزنند اما دریغ از تغییر رفتار ، یعنی حرف میزنند اما عمل نمی کنند.

نظر شخصیم رو بهتون می گم عمرتون رو پای تغییر شخصی غیر از خودتون نگذارید . اطرافیان حتی همسر رو باید همونطور که هست پذیرفت تا وقتی دنبال تغییر دیگران باشی هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.
اونها رو بپذیرید و نحوه رفتار با هر شخص رو یاد بگیرید اینجاست که انسان رشد میکنه . وقتی من با عقاید و افکار خودم بتونم شخص دیگری رو بپذیرم و با اون همونطور که مناسبش هست رفتار کنم و سازگار باشم و در کل بتونم یک ارتباط خوب با کسی که شاید در خیلی چیزها با من متفاوته داشته باشم ، هنر کردم و این باعث رشدم خواهد شد .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط *ونوس*

مجردا فکر نکنین با ازدواج مشکلتون حل میشه.تازه قدم بر جاده امتحان پس دادن گذاشتین.بابا قدر مجردیتئن رئ بدونین.به جای اینکه رو عیباتون تمرکز کنین رو خوبیاتون وقت بذارین.خودتون رو بشناسین.از ما که گذشت.:223:

---

این دید که بعد از ازدواج هیچ مشکلی نخواهد بود کاملا غلطه و کسی که برای حل مشکلاتش تصمیم به ازدواج داشته باشد هنوز آمادگی و بلوغ فکری لازم برای ازدواج ندارد.
اما جمله شما این ذهنیت رو ایجاد میکنه که مجرد ماندن بهتر است که من با این فکر کاملا مشکل دارم .
مجرد ماندن ، مسئولیت نپذیرفتن ، از خود گذشتگی نداشتن ، توان زندگی در کنار فردی با همه تفاوت هایش را نداشتن و سازگار نشدن ، هیچ کمکی به انسان نخواهد کرد .
این عقیده شخصی من هست که ازدواج موجب رشد و تعالی است .
من زمانی که سازگار باشم ، با سختی ها بسازم ، زندگیم را با شخصی شریک شوم ، مسئولیت بپذیرم ، غم ها و مشکلات را تحمل کنم و در کنار آنها از شادی و عشق لذت ببرم و..........
حرفی برای گفتن دارم نه الان که مجردم و هیچ یک را تجربه نکردم . هرچقدر هم بگویم که فلان و بهمان خواهم بود ، میدانم می توانم و ... باید مرا بعد از تجربه زندگی مشترک و در عمل ببینید .

چشم آنی جان:163:

مرسی عزیزم که توجه می کنی:46:

و امیدوارم که درک کنی قصدم حمایت از تو و زندگی تو و حتی همسر محترم و نازنین گل توست

و تصمیم نداریم کاری کنیم که به جای ابرو برداشتن بزنیم چشم را کور کنیم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

شما و همسرتان به یک مشاور و یا دکتر روانشناس بالینی مراجعه کنید . حرفهای خود را به شکل جداگانه بزنید و طی جلسات بعدی در حضور هم و با کمک مشاور می توانید، نحوه ی گفتگو کردن با هم را یاد بگیرید و مشاور می داند که کدام حرفها و دیدگاه های شخصی شما باید از همسرتان مخفی بماند و همینطور دیدگاه و نظرات ایشان از شما . به نوعی حریم خصوصی هر دو نفر محفوظ می ماند .

راه نجات زندگی و سلامت زندگی احساسی و فکری و عملی شما و همسر محترم در نزد مشاور و به شکل حضوری است .

---

:104::104::104::104::104::104: