نمایش نسخه قابل چاپ
سلام.به نظر شما اگه من از الان با یه دختری دوست بشم و به خوام بوسیله این دوستی او را بشناسم البته در محدوده خاص خودم(من اصلا از اون پسرا نیستم و مطمئنم که اونم از اون دخترها نیست)اشکالی داره؟.من با اون دختر قصد ازدواج دارم و 16 سالمه.کمکم کنید خیلی ممنون.
سلام khoda
برنامه ات چیه؟ تا کی؟ چه کار می خواهی بکنی؟ معیارهات چیه؟ خانواده هاتون چگونه اند؟....؟!!!! ، اون پسرا یا اون دخترا مگر که چه جور انسانهایی هستند که شما نیستید؟!
محدوده خاص تو، خانواده ات، آن دختر و خانواده اش کدامست؟
خیلی ممنون.من یه پسر 16 ساله اون یه دختر 16 سالهوهدفم زندگی کردن با اون دختر من یه خانواده مذهبی اونم همین طور. من مثل دیگرون نمیخوام هر روز بهش زنگ بزنم و قرار بزاریم و قربون صدقه همدیگه بریم و....
سلام khoda
پس می خواهید چکار کنید؟!
آقای مدیر به نظر شما میشه با 16 سن ازدواج کرد:303:؟؟؟!!!
:33:این جوونا هم چه عجله ای دارند.
نه کار!...نه تحصیلات !... نه تجربه !...واقعا که عجیبه !
ارزو خانم با سلام واحترام خسته نباشید سن ازدواج 16 سن ازدواج زوداست باید تجربه کار درامد مکسن داشته باشد موفق وشاد باشید
سلام به دوستان و آرزو خانم . مگه شما خودت چند سالته که میگی این جوونا چه عجله ای دارن؟ به نظر من جوون هرچی زودتر حودشو به رندگی مشترک برسونه بهتره. هم برای حودش و هم برای جامعه. البته رمانی که جوون ما خیلی سنش پایینه باید از تجربیات بزرگترا بهره بگیره و با نظارت اونا انتخاب کنه. با اجازه آقای مدیر من اصلاً فکر نمی کنم به صلاح این دوستمون باشه که از راه دوست شدن با دختر مورد علاقه شون این ارتباط رو آغاز کنن. بهتره با بزرگترها صحبت کنن و از طریق خانواده ها این آشنایی رو ایجاد کنن. اگر مشکلی وجود نداشته باشه مثل عدم تفاهمات فرهنگی یا مسایل دیگری که ممکنه مانع از امر ازدواج بشه ، میشه با یه نامزدی رسمی در مدت معلوم با هم آشنا شد تا شرایط فراهم بشه. کم نیستن جوونایی که در سنین پایین مثل همین 16 سال متأهل میشن و هیچ مسأله ای هم پیش نمیاد. البته در صورتی که خانواده ها فرزندان رو حمایت کنن و هواشونو داشته باشن نه اینکه دو تا جوون خام رو باهم در مدت نامزدی تنها بگذارن تا خای نکرده بی تجربگی باعث جداییشون بشه بعد بگن: ما که گفتیم هنوز وقتش نیست!!!
بنظر من هر چند یه آقای مثلا 27 ساله با یه خانم 27 ساله می تونن تفاهم داشته باشند ولی فکر کنم یه دختر 16 ساله از لحاظ بلوغ فکری عاطفی و فیزیکی بطرز محسوسی جلوتر از یه پسر 16 ساله باشه.
ایا یه جوون 16 ساله اونقدر تجربه داره یا اونقدر خودشو و نیازهاشو و تواناییهاشو می شناسه که بخواد شریک زندگیشو بر مبنای اون آگاهیها انتخاب کنه؟یا اصلا شخصیت یه جوون 16 ساله که هنوز از بحرانهای دوره نوجوانی بیرون نیومده بطور کامل شکل گرفته که بخواد برطبق اون سنجیده بشه یا طرف مقابل رو بسنجه؟
از نظر من اگه کسی بخواد در 16 سالگی ازدواج کنه باید و باید خیلی به تجربیات و نظرات خانواده تکیه کنه.
البته این هم مشکل زاست چون وقتی شد مثلا 22 ساله شاید ببینه شخصی که در 16 سالگی انتخاب کرده مناسب روحیات واقعی اون در بزرگسالی نیست که تبعاتش رو هم یه دور تو تالار بزنید می بینید.
سلام دوستان
بهتر است به جای تاکید کردن روی سن شناسنامه ای، بپردازیم به آن چیزهایی که برای ازدواج ضرورت دارد.
ولی مشکل این دوستمون اینه که آیا پسری که مثلا می خواهد 10 سال دیگر ازدواج کند، می تواند از یک دختر انتظار داشته باشد، در این مدت بدون هیچ تعهدی و رسمیتی، منتظر بماند که شاید این آقا بعد از ده سال با او ازدواج کند؟!
آتنا جان سلام راستش 16سال سن برای من خیلی جوونه ...اصلا کوچولو ...اصلا فسقلی ...بابا ترو خدا انصاف بدید !!..اگر اینطور پیش بریم که همه 16 ساله ازدواج کنند که از ازدحام جمعیت و تولید مثل رو زمین جابرای ایستادن هم پیدا نمیشه !!...باید یک کره خاکی دیگه پیدا کنیم بریم روش زندگی کنیم ، حضرت محمد(ص) 25 سالگی ازدواج کردند..علاوه بر آنکه ایشان برای خودشان آن زمان مردی بودند ...مال و تجاره این سو وآن سو میبردند دست راست قدرتمند زن قدرتمندی چون حضرت خدیجه بودند ...!!پسر 25ساله ما امروز هنوز با کامپیوتر گیم بازی میکند .مادرش نازش را میکشد وای به حال 16 ساله !
خیلی ممنون از همتون.من که نگفتم میخوام توی 16 سالگی ازدواج کنم قصد من برای زندگی بعد از سربازی است.من گفتم اگه با اون دختر دوست بشم برای شناخت بیشتر اشکالی داره.
khoda جان آرزو میکنم خیلی خوب درس بخونی، وارد دانشگاه بشی ،تحصیل کنی، تخصص بگیری، به فکر کار و فعالیت برای گذران زندگیت باشی مطمئن باش خیلی زود و سریعتر از بقیه به همه آنچه که دیگران آرزو دارند دست پیدا خواهی کرد سن تو بهترین و مناسبترین سن برای تصمیم گیری و انتخاب خط زندگی و آینده است کاش من بجای تو بودم !
ضمناً آشنایی های خصوصی ممکن است منجر به غیرتی شدن افراد خانواده دختر بشود که شما را هم ناراحت میکند اگر شما دونفر دوستهای خانوادگی بودیدودر حضور والدین با هم آشنا میشدید این آشنایی برایتان آسانتر و دست یافتنی تر بود.
سلام
منم با نظر اقاي سنگ تراشان موافقم .
سن يه رقمه . و اينكه ايشون انتظار داشته باشد يكي واسش 10 سال بمونه بدون هيچ تعهدي به نظر من خودخواهيه و اين كا ر غير منطقيه و به عبارتي شدني نيست .
جون در اين 10 سال همه چيز عوض ميشود .ادما؛اخلاقاشون؛موقعيت اجتماعي؛قيافه و حتي ميشه گفت وقتي بدون تعهد باشه علايق هم عوض ميشود .
تنها چيزي كه توي زندگي انسان ثابته "تغيبر كردن است".
حال با اين جمله مي توان همچين خواسته اي را از كسي درخواست كرد.؟؟؟!!
خودت بگو دوست من ؟؟؟ ت
اما اگه قصدت ازدواج توي اين سنه بايد بگم اول بايد خودتو رو بسنجي.
هدفت رو از ازدواج مشخص كني
دارايي هايت براي شروع يك زندگي مشترك .
ايا براي خوشبخت كردن يك نفر ديگر چيزي داري؟
يه نظر من دوست داشتن تنها؛كافي نيست . وقتي طمع نداري رو توي زندگيت بچشي،وقتي طمع بيكاري رو توي زندگيت بچشي، وقتي منت ديگران روت فشار بياره واسه اداره كردن زندگي تو و يه نفر ديگه ؛ وقتي توي 24 سالگي چشم بازكني ببني شايد اشتباه كردي كه اينقدر زود تصميم گرفتي
اونوقت مطمئن باش كه اون دوست داشتن براي هميشه از بين ميره
پس بهتر نيست الا ن با يك تصميم عاقلانه حرمت و ارزش اون دوست داشتن رو نگه داري و از بين نبريش؟؟!!!
سربلند و پيروز باشي
سلام.من که نگفتم میخوام توی 16 سالگی باهاش ازدواج کنم. من گفتم میخوام باهاش دوست بشم برای اشنایی بیشتر اونم در محدوده خاصی.
دوستی دارم که وقتی اول دبیرستان به خاطر شرکت توی مسابقه های علمی با پسری همسنش که از نظر هوشی هم مثل هم بودن آشنا شد.با هم دوست شدن و باوجود مخالفت خانواده اش به این دوستی به صورت منطقی و پاک ادامه داد .هر دو از یک رشته قبول شدن و بالاخره وقتی 23 ساله بودن ازدواج کردن و روی پای خودشون ایشتادن.الان زندگی خیلی خوبی داره ولی این زندگی رو هر دو با کار زیاد و اینکه همیشه با هم صادق و همراه بودن به دست آوردن.کسی که بدونه چیکار داره می کنه و شخص درستی سر راهش قرار بگیره و خودش هم درست انتخاب کنه میتونه با وجود سختی ها زندگیش رو درست به جلو ببره.اگه شما میخواین دوست بشین باید خیلی خوب به چند سال آینده فکرکنید.خوب سبک سنگین کنید .ببینید آیا اونقدر قدرت دارید که بتونید مسیولیت انتخاب خودتون رو به عهده بگیرین.ببینید آیا میتونین به اون خانوم متعهد بمونین.در برابر مشکلات مقاومت کنید.برای روزها و سالهای دیگه برنامه ریزی کنید؟؟؟؟
به نظر من اگه قصدت فقط يه دوستي اونم از نوع خاص كه ميخواي فقط خواسته ات براورده بشه (منظورم تمناهاي دلت ) نه باهاش دوست نشو.
چون بعد از جدا شدن به نظر من ممكنه ضربه بدي به اون دختر بزني. البته اگه واست اين مهم باشه .
اگه قصدت هم ازدواجه واسه تصميم گيريت گفتم كه چطور بايد عمل كني.
البته من در موقعيتي نيستم كه بگم شما و دوستان اين كارا رو بكني. فقط از روي تجربه اي كه دارم راهنماييت ميكنم
موفق و پيروز باشي
ببين زندگي و زير سقف رفتن همينجوري الكي نيست فراوون مشكلات داره تازه اگه از لحاظ مالي در رفاه باشي اگر نه كلات پس مركه اس هر دو تون خوب و عاقلانه نه عاشقانه فكر كنين ببينين مرد زندگي هستي اگر نه ميشه تحمل كرد تا زمان كمي بگذره و با فكر جلو رفت