اگر از تعدادی ازمعیارهام بگذرم پشیمون نمیشم؟

سلام به دوستای مهربون و همدردم در تالار خوب همدردی:72:

من تازگیا دارم با یه آقایی برای ازدواج صحبت می کنم که توی اکثر موضوعات مهم-مثل موارد اخلاقی، فکری ، مذهبی، احساسات، ظاهر و سن و...- با هم به توافق و اشتراک نظر رسیدیم
ما از قبل هیچ آشنایی با هم نداشتیم و به هم معرفی شدیم که برای ازدواج اقدام کنیم. توی این مدت کوتاه اعتماد من به این آقا و صداقتش کاملا جلب شده و از نظر خانوادگی هم میشه گفت تقریبا هم سطح هستیم.
خب می بینید که تا اینجای قضیه مشکلی نیست، تردیدی که من دارم از اینچا برام پررنگ میشه که ایشون بعضی از خصوصیات و ویژگیهایی که همیشه برا من مهم بوده رو ندارن مث علاقه های هنری که دارم یا محور بودن (متمایز بودن) در جمع های دوستانه و رسمی ، و وضعیت تحصیلی ، شغلی و اقتصادی که داره.....
به نظزتون اینایی که میگم چقدر نقش داره ؟ ممکنه اگر از اینا چشمپوشی کنم، بعدها حتی اگر زندگی خوبی هم داشته باشم احساس رضایت کامل نکنم؟ که چرا عجله کردم و منتظر نموندم سو کله کسی با تمام ویژگیهایی که مهم هستن پیداش بشه...(کما اینکه الانم بالقوه چند نفری هستند! ;) )
؟؟
راس
تی یکی دو تا موضوع دیگه هم هست که تردیدم رو بیشتر کرده. یکیش این که ایشون بارها و بارها تو همین مدت کوتاه از من خواسته اگر موضوع باقیمانده ای برای صحبت ندارم دیگه قضیه رو رسمی کنیم و مزاسم و اینا رو شروع کنیم اما من با وجود اینکه راحع به تمام موضوعاتی که به ذهنم میزسده سوال کردم و صحبت کردیم اما باز هم فکر می کنم برای وارد شدن به مراسم رسمی خواستگاری آمادگی ندارم! چی کار کنم؟!
دیگه اینکه دقعه اولی که اومدن خونه ما از مادر ایشون برخورد تحقیرآمیزی دیدم که کاملا انرژی منفی در من نسبت به ایشون ایجاد کرده و با وجود اینکه فکر می کنم خودش از مادرش تبعیت نمی کنه اما فکر نمی کنم در آینده بتونم با مادرش احساس نزدیکی داشته باشم و ارتباط خوبی باهاش برقرار کنم، فکر می کنید این چفدر مهمه که توی تصمیم گیریم بخوام راحع بهش بیشتر فکر کنم ؟

یاس سپید عزیز

ان شاء الله که همیشه در پی بررسی خواستگارهای قابل باشی . :311:

پیداست شناخت شما و روشهای شناختیتون چندان پیخته و اساسی نیست .

نکته دیگر مواردی که به عنوان عامل تردید اشاره داشتی . بسته به نظرهر فردی فرق می کنه .
به عبارتی این شمایی که باید تشخیص بدی با مواردی که مطرح کردی چطور خواهی بود ، یعنی باید خودت و روحیاتت و تواناییهایت را شناخته باشی و بعد متناسب با اونها و افکار و اعتقاداتت در مورد مواردی که گفتی ، بسنجی که آیا اینها برایت اساسی هست یا خیر ؟ آیا بعداً این موارد برایت بغرنج خواهد بود یا نه ؟

در یک کلام اول خودت را بفهم ( به خصوص نسبت به این موارد ) بعد تشخیص بده و تصمی بگیر .


در مورد تحقیر مادر این آقا بهتره بگم ،

موضوع خانواده و رفتار خانواده ی طرف مورد نظر نیز با توجه به انتظارت معقول و منطقی خودت و این که در مقابل چه نوع رفتاری بی تفاوتی و در مقابل چه نوع حساسی می توانی دریابی که قابل اهمیت هست یا نه . ضمن این که مقوله خانواده هم مقوله مهمیه ، یعنی لازمه علاوه بر معیارهایی که برای انتخاب همسرت در نظر می گیری ، معیارهایی هم در رابطه با خانواده اش مد نظر قرار دهی .

موفق باشی

از فرشته مهربون عزیزم بابت پاسخشون بسیار ممنونم :46::72::43:

نقل قول:

---

ان شاء الله که همیشه در پی بررسی خواستگارهای قابل باشی . :311:

---

ان شااله شما هم به همچنین... ;)

نقل قول:

---

پیداست شناخت شما و روشهای شناختیتون چندان پیخته و اساسی نیست .

---

من تا به الان با ایشون چندین جلسه صحبت کردم و با هم بیرون هم رفتیم(برای صحبتای دونفره)همون طوری که گفتم راجع به وضعیت مذهبی، جسمانی، ارتباطی، فکری و رشد و بلوغ شخصیمون مث همدیگه بودیم و ایشون هم فرد بسیار متین و نجیبی هستش(در کل ویژگیهای مثبت شحصیتی و اخلاقی که برا من مهم بودند رو داره)
حالا نمی دونم برای شناخت بیشتر چه روشی به کار ببرم که مفید باشه، ایشون میگه شناخت بیشتر از این رو باید بعد از اینکه برام نشون آوردن و خودمون هم صمیمی تر شدیم به دست بیاریم...اما من یه کم تردید دارم
[/quote]

نقل قول:

---

نکته دیگر مواردی که به عنوان عامل تردید اشاره داشتی . بسته به نظرهر فردی فرق می کنه .
به عبارتی این شمایی که باید تشخیص بدی با مواردی که مطرح کردی چطور خواهی بود ، یعنی باید خودت و روحیاتت و تواناییهایت را شناخته باشی و بعد متناسب با اونها و افکار و اعتقاداتت در مورد مواردی که گفتی ، بسنجی که آیا اینها برایت اساسی هست یا خیر ؟ آیا بعداً این موارد برایت بغرنج خواهد بود یا نه ؟

در یک کلام اول خودت را بفهم ( به خصوص نسبت به این موارد ) بعد تشخیص بده و تصمی بگیر .

---

مواردی که گفتم برای من مهم هستند اما اساسی نیستند مثل مسایل شغلی و اقتصادی(هنوز کسب وکار ثابتی نداره(دانشجوی ازشده و تدریس هم می کنه) ولی وضعیت اقتصادیش یه مفدار ریسکیه ) آخه من خودم خیلی وقته که کار می کنم و ز نظر شغلی موقعیت خوبی دارم واسه همین اطرافیان میگن اگه تو کارش موفق نشه اذیت میشی

نقل قول:

---

در مورد تحقیر مادر این آقا بهتره بگم ،

موضوع خانواده و رفتار خانواده ی طرف مورد نظر نیز با توجه به انتظارت معقول و منطقی خودت و این که در مقابل چه نوع رفتاری بی تفاوتی و در مقابل چه نوع حساسی می توانی دریابی که قابل اهمیت هست یا نه . ضمن این که مقوله خانواده هم مقوله مهمیه ، یعنی لازمه علاوه بر معیارهایی که برای انتخاب همسرت در نظر می گیری ، معیارهایی هم در رابطه با خانواده اش مد نظر قرار دهی .

---

من نسبت به رفتار مادرشون مستقیما حساس نشدم و حتی خود ایشون هم از اینکه من از این موضوع گذشت کردم ازم تشکر کرد، نگرانیم از اینه که این رفتارها ادامه دار باشه و در آینده از خود ایشون مشاهده کنم(این برام قابل گدشت نیست)

نقل قول:

---

موفق باشی

---

مرسی شما هم همین طور دوست خوبم :72:

چرا هيشكي به من همفكري نميده!!!آخه من چه كار كنم؟!!!؟؟؟:302:

اينا ميخوان ما نامزد بشيم من مامانمينا ميگن يك - دو ماهي بگذره از خانواده شون بيشتر شناخت پيدا كنيم
من هم نمي دونم از چه جنبه اي و چه جوري باهاش صحبت كنم تا هم شناخت فرديمون بيشتر بشه هم نامزد و. اينا نباشيم!
:325:

باسلام :72:
ياس سپيد عزيز بهت تبريك ميگم كه تو يكي از مراحل مهم زندگيتون هستيد :300:. من هم تاپيك شمارو و هم مشكلاتي كه با خواهرتون داشتيد رو خوندم. ميخواهم بدونم شما براي معياراتون با چه كسي مشورت كردين يا اصولا مبناي معياراتون بر چه اساسيه؟فقط تمايلات شخصي يا تجربه خود يا ديگران يااز اين تستهاي روانشناسي ازدواج يا...؟
آيا براي ازدواج غير از ملاكهاي خودتون و خانواده شرايط ديگر مثل سن و شغل و شرايط خانواده طرف مقابلتون رو هم در نظر گرفتيد؟
پيش مشاور ازدواج به صورت حضوري چطور؟چون اگر معياراتون مناسب باشه و اين آقا از صلاحيت و سلامت كامل هم برخوردار باشن به قول دكتر افروز شايد به صورت چند جلسه ميهماني /خواستگاري بشه بيشتر به تفاهم فكري رسيد ولي ادامه دادن اين شرايط اون هم به صورت نيمه جدي و تعليقي ممكنه ذهنيت و عواقب بدي براي شما داشته باشد.باز هم با همفكري خانواده براي صحبت در مورد يك اقدام جدي بيشتر فكر كنيد:325:اين نظر شخصي منه!
موفق باشيد::310:

سلام یاس سپید عزیزم
خوبی؟ به نظر من هنوز نمی دانی که حسن های این اقا به قول معروف به عیب هایش می چربه یا نه، پس شناختت هنوز کمه. به نظر من با هم بیشتر بیرون بروید تا بیشتر شناخت پیدا کنید (مثلا برید کافی شاپی رستورانی چیزی). من اطمینان دارم که اگر این اقا به شما علاقه مند باشد اگر بگی که مثلا یک ماه نامزد نکنیم تا شناخت پیدا کنیم مخالفتی نمی کند.
به نظر من راجع به همههههههههههههه چیززززززززز و از همههههههههههه جااااااااا که برایت مهم است صحبت کن.

خانم نیلوفر عزیز ممنون از لطفتون و همچنین پاسختون :72::43:
من برای معیارهام هم مشورت کردم، هم مطالعه داشتم و هم از تجربه خواستگارای قبلیم یه چیزایی دستم اومده
یه بار خیلی وقت پیش نشستم برای خودم تمام معیارهایی که فکر می کردم برام مهم هستند رو توشتم و هر وقت لازم شده و بهش رجوع کردم دیدم تغییری نکرده و هنوز همون مسایل برام مهمه:303:
لیستم دسته بندی شده است و بر اساس همون گقتم ایشون چه معیارهایی رو داره و چیا رو نداره
البته برای من مهمترین مساله سلامت روحی و روانیش هست که حدا رو شکر توی این چند جلسه هیچ نکته مشکوکی از این نظر درش ندیدم و فکر می کنم این خودش یه نکته مثبت بزرگیه:316:
از نظر سن و سال به هم می خوریم(از من 4 سال بزرگتره) و خانواده هامون هم شباهت دارند.
یه کمی نسبت به ما سنتی تر هستند و بعضی حرکاتشون برای ما عجیبه
مثلا امشب برای یه نشست خانوادگی و آشنایی بیشتر ما ازشون خواسته بودیم و اومده بودن منزل ما، دم رفتنشون خواهرشون می خواست انگشت من رو برای گرفتن نشون اندازه بگیره!!!!
البته من رد کردم و گفتم هنوز زوده !:162:
منم فکر می کنم بایدخانوادگی بیشتر رفت و آمد کنیم
به خودش هم که گفتم قبول کرده ولی ظاهرا سختشه که بدون صمیمیت بیشتر فقط صحبت کنیم حالا چرا نمی دونم!

مهسا جونم مرسی ، خوب که هستم خدا رو شکر :46::43:
یه کم دلواپسی و اینا دارم که احتمالا خودت تجربه شو داری می دونی میگن طبیعیه
دوست دارم از تجربیاتت برام بگی فکر می کنم هر چی بیشتر بدونم بهتر بتونم تصمیم بگیرم
الان سعی می کنم تحت فشار تصمیمی نگیرم و ایشالا به آرامش و اطمینان خاطر برسم که به درستی کارم مطمئن باشم:203:
یه بار ازش خواستم با هم شام بریم بیرون که رفتیم و حسابی هم صحبت کردیم
یه بارم کافی شاپ رفتیم و بار اول هم توی پارک هم رو دیدیم
می دونم برای شناخت صرف صحبت کردن کافی نیست اما ما راجع به مساثل اصلی مون صحبت کردیم و تا حالا که مشکلی تبوده
اون میگه بیشتر از این موندن در این مرحله تکرار مکرراته و خسته کننده میشه
البته به نظرم پیشنهاد یک ماه فرصت خواستن فکر خوبیه و احتمالا قبول می کنه
اما باید ببینم چه کارهایی میشه کرد
به نظر شما زود نیست اگر ازش بخوام که یه سفر یه روزه با هم باشیم ؟

سلام یاس سپید عزیزم
حتما حتما هر کاری از دستم بر بیاد خوشحال میشم:43::43:
من با سفر یک روزه خیلیییی موافقم به نظرم یکی از این تورهای یک روزه را(مثلا نمک آبرود،زنجان،گلپایگان،کاشا ن،تور تهران و ...) را با این تورهای دسته جمعی برید خیلی به شناختت کمک می کنه هم یک روزه هستش و سختت نمیشه و هم کمتر کسی مخالفت می کنه و حرف در نمیارند.
به نظر من حتما به رفتارهایش با اطرافیان دقت کن و بپرس( رفتارش و ارتباطش با فامیل با همسایه با همکار مرد و زن ،فروشنده،گارسن، راننده تاکسی، مردم توی خیابون ....)خیلی از این رفتارهایش بعدا به تو هم نشان داده میشه.
حتما در مورد دیدگاهش نسبت به خانم ها ،کارشان، حق و حقوقشان، حق تحصیل، حق طلاق و ... صحبت کن و اگر خواهر دارد دیدگاهش را نسبت به خواهرش بپرس
در مورد آینده ی زندگیش بپرس و بگو برایت تصویر سازی کنه که می خواد در آینده چه جور زندگی داشته باشه (مسافرت و تفریح، زندگی در خارج،شغل، ارتباط با فامیل و...)
حتما در مورد مسائل مالی جدی صحبت کن و بپرس که دوست دارد به چه سطحی از زندگی از نظر مالی برسد.و این مسئله را دقیق بپرس مثلا پولدار شدن از نظر تو داشتن یک مقدار درآمد است از نظر من داشتن یک مقدار درآمد دیگه است حتما اینو بپرس و اینکه دوست دارد پولهایش را بیشتر در چه زمینه ای خرج یا سرمایه گذاری کند( تفریح،خانه،ماشین،...)
در مورد بچه دار شدن یا نشدن و تعدادش هم حتما صحبت کنید.
فعلا اینها به ذهنم رسید عزیزم امیدوارم که مفید باشه:43:

سلام عزیزم
تا جاییکه متوجه شدم با طرف مقابلت مشکل خاصی نداری
اما من خودم که الان یک سال و نیمه ازدواج کردم.اون اوایل خیلی به رفتارهای خانواده ش فکر نکردم.یعنی معیار اصلیم نبودن
اونا هم ظاهرا با ماها تفاوت زیادی از نظر فرهنگی نداشتن.اما الان میبینم درمورد عقاید و تفاوتها ورفتارهای خانواده ش باید بیشتر دقت میکردم.حداقل خودمو واسه بعضی چیزا آماده میکردم و متناسب با روحیاتشون برخورد میکردم
به شما هم پیشنهاد میکنم به این موضوع بیشتر فکر کنی.نه اینکه بخاطر این تفاوتهای کوچیک فرد مناسب رو رد کنی ها
فقط با دونستن این تفاوتها سعی کن با نشون دادن عکس العملهای مناسب جلوبعضی از سو تفاهمای الکی رو بگیری و از همون اول ناشی گری های ما ها رو نکنی
موفق باشی

مرسی مهتاب خانم ؛ ممنون از جوابت، میتونی روشنتر بگی که خودت رو باید برای چی آماده می کردی و چطوری می شد جلوی بعضی از سو تفاهم های اولیه رو از همون اول بگیری؟
ببین یه چیزی هست این خواستگار من بعضی اوقات بهو دو سه روز ناپدید میشه!...تا حالا 3 بار این اتفاق افتاده، آخریش پریشب ازمن خواست تا آخر این هفته یه روز با هم بیرون بریم منم گفتم باشه اما هنوز زنگ نزده هماهنگ کنه حتی احوالپرسی هم نکرده! من نمی دونم به نظزتون توقع داره که من بهش اس ام اس بدم؟

سلام یاس سپید عزیز
من اون اوایل با فرض اینکه تفکرات خانواده همسرم مثل ماهاست و همینطور از روی احساسات(جو گیر شده بودم:311:)اشتباهات زیادی کردم.الان که متوجه شدم میگم کاش زمان به عقب برمیگشت.
بقول انگلیسیها The first impression is the most important one یعنی احساسی که تو اولین برخورد تو طرف مقابلت ایجاد میکنی مهمترینه.اگه آدم اوایل اشتباه کنه تا آخر با اون ذهنیت منفی بهت نگاه میکنن.میشه یه جور پیش زمینه.هر چی هم بعدش خوبی کنی باز اون پیش زمینه هست.
من اوایل فقط خودمو میدیدم.حتی نامزدم رو هم فقط واسه خود خودم میخواستم.نمیذاشتم زیاد بره خونشون مخصوصا بدون من.حتی اگه باباش از دستش دلخور میشد من از لجبازی و خودخواهی دست برنمیداشتم.
اینم بگم قبلا اصلا فکر نمیکردم همچین روحیه ای داشته باشم.تقریبا یه ماه بعد از عقد اینطوری شدم وتا این اواخر هم ادامه داشت.ناراحت میشدم دور از چشم من بهشون زنگ بزنه(مخصوصا درمورد مامانش حسود بودم)
غافل از اینکه اونا خانواده به شدت مردسالاری هستن و این رفتار من تو بلند مدت مشکل ساز خواهد بود.(حتی اگه مردسالار هم نبودن به احتمال زیاد ناراحت میشدن.چه برسه به اینکه اینطور باشن!!!)نذاشتم رفتارهای دوران مجردیشو که با خانواده ش داشت به تدریج عوض کنه(مثل خرید خونه.بردن به گردش ...)و همه رو یهو قطع کردم که اینم یه اشتباه بود و به ضرر خود من.من الان دارم نتیجه همین اشتباهاتمو تو خانواده ش میبینم.درسته مشکل بزرگی نداریم.اما به دل هم نمیشینیم.الان اونا نسبت به من ذهنیت منفی دارن و منم دارم سعی میکنم اونو از ذهنشون پاک کنم واین کار آسونی نیست و زمان میبره.کلی هم بابت دلخوریهاشون اعصابم خرد میشه.با اینکه این منظورو نداشتم اونا فکر میکنن من میخوام پسرشونو از اونا جدا کنم.جبرانش سخته.باید الان اعتمادشونو جلب کنم.
خلاصه یاس خوبم این یه مثال بود درمورد اشتباهات اولیه من در زندگی مشترک.اینم بگم خیلی از زوجها شاید اغراق نباشه اگه بگم 90%اونا حداقل شبیه این مشکلو دارن.
:305::305::305:خانم نسبت به همسرش روحیه انحصار طلبی داره و میخواد تمام و کمال در خدمت خودش باشه و مادر شوهر وقتی دوهزاریش میفته میگه غریبه از راه رسید پسرمو ازم گرفت و شروع میکنن به رقابت سر این بنده خدا!!!
حواست باشه این سوتفاهمای اولیه رو خوب مدیریت کنی.با این حال شایدنتونی 100% جلوشو بگیری اما میتونی شدتشو کم کنی.
دومین حرفم اینه که بهشون محبت کن اما تا جاییکه تبدیل به وظیفه نشه.که اگه یه روز به هر دلیلی کم گذاشتی ازت دلخور شن.تازه عروسها افراط یا تفریط میکنن.یا اونقدر کم میکنن که خانواده شوهر از دوری کردنش دلخور میشن میگن افاده ایه.یا به منظور جلب محبت اونقدر میکنن که خانواده شوهرشون پررو میشه و به دید وظیفه به کمکاشون و محبتشون نگاه میکنن.
نمیدونم با این مثالها تونستم منظورمو از "ناشی گری" برسونم یا نه.
اما اینکه خواستگارتون یهو میره پیداش نمیشه چند روزی
اولا من نمیدونم شما تا چه حد با خواستگارتون صمیمی هستین تا بدون این انتظار بجاییه یا نه.اگه میشه بیشتر توضیح بدین.
دوما اینکه شاید این از حواسپرتی ایشون باشه یا هر مسئله عادی دیگه.در هر حال ایشون فعلا در مقام خواستگار با شما رابطه دارن و شاید اینا عادی باشه.باز خودتون بهتر میدونین این رفتارشون طبیعیه یا نه.اگه نه بهتره بفهمین دلیلش چیه.
اما اینکه شما اس ام اس بدین یا تماس بگیرین.بنظرم درست نیست.مخصوصا در این مورد اخیر که گفتین.
در مورد معیارهاییکه گفتین در ایشون نمیبینین.با خودتون فکر کنید وببینید این معیارها چقدر براتون مهمن.و طرف مقابلتون چقدر با این معیارها فاصله دارن.چند درصد دلخواه شما هستن.مخصوصا در معیارهای اصلی ازدواج از جمله عقاید و رفتارها.
موفق باشین:72::72::72:

مرسی خانم مهربون، من هنوز خیلی زیاد اونا رو ندیدم و نمی شناسم همچین برخوردایی هم بینمون خب پیش تیومده اما مرسی که واضح و روشن گفتی:46: سعی می کنم حواسم بهشون باشه...
راستش من بهش اس ام اس دادم و اونم خیلی عزرخواهی کرد که چرا به موقع خبر نداده، البته نگرانیم به حا بود و مامانش حالش بد بود. من و اون از نظر عقاید شباهت زیادی دارم و اون در مجموع از من مذهبی تره البته باید توی همین مدت آشنایی بفهمم که این ویژگی خدای نکرده به محدود شدن من منجر نشه که وافعا برای آدمی مث من اذیت کننده است.
امروز با هم بیرون رفتیم و اون یه مشکلی رو مطرح کرد که خیلی باعث درگیری فکری من شد...شغلی که می خواست برای خودش راه بندازه فعلا جور نشده و ما تا 2-3 سال دیگه که درسش تموم شه باید به درآمد حداقل فعلیش بسنده کنیم..از من خواست شزایط رو دوباره بررسی کنم و بی تعارف بهش بگم می پذیرم یا نه! اون گفت تمام سعیش رو برای اینکه کسب و کاری راه بندازه انجام میده و قول میده از هیچ کوشش که مشکلات مالی رو از زندگیمون دور بکنه دریغ نکنه اما نمیتونه آینده رو پیش بینی کنه و من هم شرایط فعلی رو ببینم و قول بدم با کم و کاستش بسازم! :302: البته من دلداریش دادم که ایشالا درست میشه اما از اون طرف هم ازش خواستم همینا رو به خانواده ام هم بگه که اونا هم قبول کنن...قرار شد بیاد با بابام صحبت کنه.
از خدا میخوام کمکم کنه این باز تصمیم درستی بگیرم....قبلا که تو همچین شزایطی قرار می گرفتم همیشه یه جواب میدادم اما این بار انگار همه چیز متفاوت شده برام....یه جوری شده که آروم هستم و بر آشفته نمیشم...هرچند امروز خیلی برای آینده نگران شدم اما در مجموع خونسرد بودم....دوستای گلم برام دعا کنید و راهنماییم کنید...نمی خوام بعدا پشیمون بشم...:72:

سلام دوست خوبم
چه خبر؟
با شرایط جدیدی که پیش اومده میشه ویژگیهای اون اقا و معیارهای خودتو دوباره دسته بندی کنی یجا بگی؟

سلام دوست خوبم مرسی از لطفت:72:
چند روزه که میخواستم بیام و خبرامون رو بهتون بدم، اما فرصت نمی شد
بعد از اون که من شرایط مالیش رو قبول کردم رابطه ما وارد مرحله جدیدی شد و همه چیز خیلی سریع پیش زفت!
فردا شب اون به همراه خانواده اش میان منزل ما برای خواستگاری...
دسته بندی کردن معیارهام الان کمی برام سخته ...فقط این رو بهتون بگم که من الان اون رو با تمام خصوصیات مثبت و منفی که ازش دیدم و شناختم پذیرفتم و دوسش دارم:310:
من در اولین فرصت میام اینجا و همه چیز رو براتون توضیح میدم
از همه دوستای گلی که توی این تالار ندیده و نشناخته به من چیزهایی یاد دادند و کمکم کردند ممنونم
برای همه تون طلب خیر و شادی دارم:72::72::72::72::72:..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yasesepid

فقط این رو بهتون بگم که من الان اون رو با تمام خصوصیات مثبت و منفی که ازش دیدم و شناختم پذیرفتم و دوسش دارم:310:

---

سلام یاس گلم
خیلی خوشحال شدم و تا اینجای کار بهت تبریک میگم خانمی:104:
ان شاا.. به سلامتی عزیزم
جای ما خالی.چایی رو نریزی رو آقا داماد (عین تو فیلما)
من که نریختم اما اون بیچاره از هولش چاییشو داغ داغ خورد وسوخت:311:
مطمئن باش خاطره امروزت هرگز از یادت نمیره
بهتره یادداشتش کنی تو دفتر خاطراتت
دوستت دارم:72:

سلام یاس مهربونم
چی شد خانمی؟
انگار سرت خیلی شلوغه
آماده باشیم؟؟؟
:123::73::R
:72:

سلام دوست خوبم،:46::72:
ما 12 ام خرداد با هم نامزد شدیم و از اون موقع به شدت درگیر نامزدبازیامون هستیم!:227::324:
همسر آینده ام از اون چیزی که فکر میکردم خیلی خیلی بهتره و الان تردیدهام تقریبا کامل برطرف شده، خدا رو شکر می کنم که از اون معیارهای فرعی گذشتم و تونستم ذات نجیب و مهربون اون رو بدون هیچ نقابی ببینم! :43::323:
دلبندم یه روح بی نظیر و بزرگ داره و الان هر کی ما رو میبینه میگه انگار سالهاست در کنار هم بودید، مث یه روح در دو بدن از هم جدا!!!! ;)
خانواده اش هم منو خیلی دوست دارند و رابطه محبت آمیزی رو با هم شروع کردیم، حتی مادرش هم مدام ابراز محبت می کنه و خودش هم که ماشالا عشقولانه اش تمومی نداره!!!
تنها چیزی که الان کمی ذهن من رو نسبت به آینده دچار ناراحتی می کنه شغل اونه! هم از نطر میزان درآمد و هم از نظر نوع کار و عدم ثبات و نامشخص بودن موفقیت ش . این مورد من رو کمی - منظورم از کم واقعا کمه- مضطرب می کنه و اون هم نه به خاطر اصل شغلش بلکه نامشخص بودن وضعیت شغلیش تو این سن و ساله!
به هر حال توی این یکی دو ماهی که تا عقدمون مونده سعی می کنم شناختم رو نسبت بهش 100 درصد کنم و پایه درستی رو برای آینده ام بریزم! از همه دوستایی که توی این تالار به من انرژی مثبت دادند ممنون، برای همه آرزوی شادی و خوشبختی دارم:46::46::46: