+آیا مشکلی هست؟

با سلام .
امروز میخوام یه مطلبی بنویسم که توی این سایت ندیدم و میخوام نظراتتونو بدونم ...

موضوع اینه :ازدواج اقوام با یکدیگر !!!!

مثلا توی فامیل های ترک زبان ازدواج با شمالی ها خیلی سخته و یه مسائلی همیشه بینشونه و یا شمالی ها همیشه میگن دختر به ترک نمی دم اما از ترک دختر می گیرم !

خوب یا توی کردها - لرها و مشهدی ها و اصفهانی ها و قمی ها و .... یه سری برداشهایی وجود دارد که باعث یه نوع بد بینی و یا قضاوت نادرست در مورد قوم های دیگر دارند ... « شاید هم درست باشد»

من قضاوت رو به عهده شما می گذارم .

به نظر من نميشه گفت اين كار اشتباهه، اما به انرژي زيادي براي برقراري تعادل در زندگي نياز داره. فرهنگ يك قوم يه ريشه ي تاريخي داره و اگه همسر شما از يك فرهنگ "متفاوت" باشه، قطعا راجع به بعضي مسايل ديدگاههاي متفاوتي هم خواهد داشت. خود اين موضوع باعث ايجاد چالش در زندگي مشترك ميشه. (مخصوصا سالهاي اول)
البته شايد اگه زن و شوهر در شهر ثالثي (غير از موطن اصلي خودشون و دور از هر دو فرهنگ اصلي) زندگي كنن، مشكلاتشون كمتر بشه.
بازم تكرار مي كنم كه به عقيده ي من، برقراري تعادل توي اين زندگي انرژي، صبر و حوصله بيشتري خواهد خواست!

معمولا این مشکلات قومی و قبیله ای که با آن رو به رو هستیم به علت آلودگی هایی است که در باورهای خود داریم و اقدام به زدن برچسب می کنیم و در پاره ای از موارد هم واقعا دلیل منطقی و قانع کننده ای برای چنین استدلالهایی نداریم .

مثلا عنوان می کنیم اصفهانی ها خسیس هستند !!( با عذر خواهی فراوان از هموطنان اصفهانی ،بنده ابدا چنین باوری ندارم ) اما آیا واقعا حساب گر بودن با خساست برابر است ؟!آیا حسابگری چیز بدی است ؟! اصلا حسابگر بودن و یا نبودن یک انسان به من چه ارتباطی دارد ؟! آیا تمام اصفهانی ها خسیس هستند ؟! آیا آدم خسیس میان هیچ یک از اقوام و قبیله های دیگر وجود ندارد ؟!و...


آنچه هست اینکه همه ی ما ایرانی - مسلمان و اکثریت شیعه هستیم .
ولی در میان یک قوم هم شاهد هستیم که مثلا ما به طایفه فلانی دختر نمی دهیم .در حالی که هر دو طایفه از یک قوم و قبیله هستند ولی طایفه های آنها با هم متفاوت است . چرا ؟! مثلا به این دلیل که هزار سال پیش در یک طایفه ی لر با طایفه ی دیگر از همین قوم و قبیله یک دعوایی سر مسئله ی آب برای آبیاری زمین انجام شده و تعدادی از افراد هر دو طایفه جان خود را از دست داده اند !!و...

اگر دلیل منطقی وجود داشته باشد می توانیم آن را به عنوان یک تجربه و شناخت فردی عنوان کنیم ولی از اینکه به یک قوم و طایفه برچسب کلی بچسبانیم کار درستی نیست و این نمی تواند دلیل مخالفت و یا موافقت برای یک ازدواج و پیوند باشد .



این مسئله را اگر ریشه یابی کنیم دقیقا شبیه به ماجرای میمونهای این لینک است .

واقعا چه اتفاقی افتاده است ؟!
http://www.hamdardi.net/thread-10798.html

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mostafun

به نظر من نميشه گفت اين كار اشتباهه، اما به انرژي زيادي براي برقراري تعادل در زندگي نياز داره. فرهنگ يك قوم يه ريشه ي تاريخي داره و اگه همسر شما از يك فرهنگ "متفاوت" باشه، قطعا راجع به بعضي مسايل ديدگاههاي متفاوتي هم خواهد داشت. خود اين موضوع باعث ايجاد چالش در زندگي مشترك ميشه. (مخصوصا سالهاي اول)
البته شايد اگه زن و شوهر در شهر ثالثي (غير از موطن اصلي خودشون و دور از هر دو فرهنگ اصلي) زندگي كنن، مشكلاتشون كمتر بشه.
بازم تكرار مي كنم كه به عقيده ي من، برقراري تعادل توي اين زندگي انرژي، صبر و حوصله بيشتري خواهد خواست!

---

متاسفانه با شما همراستا و هم نظر نیستم .
فکر می کنید ازدواج فامیلی ( که کاملا با آن به هزار و یک علت مخالف هستم ). به دلیل شناخت کامل خانواده از هم ، کم هزینه ترین و کم مشگل ترین نوع انتخاب است ؟! پس هزینه و اختلاف ندارد ؟! آن هم در سالهای اول ازدواج ؟! چه بسا خیلی بیشتر از ازدواج هایی از این دست که دختر و پسری از دو قوم و قبیله مختلف مشگل آفرین باشد ایجاد مشگل می کند و حرف بر انگیز می شود ،مگر با شرط درایت و مهارت و توانایی مدیریت وچه بسا همین ازدواج های فامیلی دامنه اش به غیر هم کشیده شده و خانواده ها به جان هم می افتند و ...!

همه ی اینها برمی گردد به میزان متمدن بودن و قبول و پذیرش و احترام به باورهای همدیگر و شناخت و آگاهی و عملکردهای درست و تطابق محیطی.
یعنی تا دیروز محیط بنده آن بوده اما امروز محیط بنده و اطرافیان بنده این است و عیسی به دین خود و موسی به دین خود را در خیلی از باورها و عملکردهایی که هم می تواند در ازدواج نقش داشته باشد و البته عامل دعوا و مرافه شود و.....
و بنده اگر به عنوان فرد این حریم خصوصی را برای باورهای طرف مقابل خود قائل باشم ، این مسائل به من ربطی ندارد و کاملا شخصی است و...
اشکال در این است که ما در ازدواج همه چیز را به هم گره می زنیم و ازدواج را یک عمل ساده و طبیعی نمی دانیم .

ما به نوعی تربیت شده ایم و در نتیجه عادت کرده ایم به جای اینکه بر روی خودمان متمرکز باشیم انگشت اتهامی به سمت دیگران بگیریم !

با اينكه الان ديگه هيچ كدوم از اقوام ايراني خالص نيستند چون از اقوام ديگر دختر گرفتن و دختر دادن و....كلا همه چي بهم ريخته ....اما به نظر من هم بد نيست كه ادم با كسي كه از نظر فرهنگي بهش شباهت داره ازدواج كنه...حالا ممكنه دو نفر از دو قوم مختلف باشن اما اعتقادات و فرهنگشون شبيه هم باشه يا حتي دو نفر از يه قوم با اختلافات زياد باشن....
من تازه فهميدم كه شباهت فرهنگ و اداب و رسوم دو خانواده چه قدر توي زندگي عروس و داماد اهميت داره...نميشه ازش چشم پوشي كرد.... تا حد امكان كپي برابر اصل باشن بهتره:311:

درسته كه اختلاف توي ازدواجهاي فاميلي هم هست (كه به نظر من 99 درصدش به خاطر حرفهاي خاله زنكي و چشم و هم چشمي هست، نه اختلاف فرهنگي)، ولي وقتي فرهنگها متفاوت باشه مشكلات اساسي تر ميشه.
وقتي مهيمان نوازي توي هر فرهنگ معناي متفاوتي داشته باشه، يا حتي طرز غذا خوردن و . . . ممكنه تا چند وقت به عنوان يه فرهنگ متفاوت جالب به نظر برسه، ولي وقتي ادامه پيدا كنه به نظر من مي تونه (يعني پتانسيلش رو داره) تنش زا بشه؛ چون توي اين تقابلها بالاخره بايد يكي از خود گذشتگي كنه ديگه (برقراري تساوي توي اين فداكاري ها هم كار آسوني نيست).
به نظرم اين طور ازدواج، مهارت جداگانه اي هم لازم داره.

من تمام نظرم از بحث این است که تفاوتها را بپذیریم اما زیر برچسب های قوم و قبیله ای آن را مطرح نکنیم .

این مشخص است که قانون زندگی من با همسایه ی بغل دستی من که هر دو در یک شهر هم زندگی می کنیم و ایرانی هستیم و مسلمان شیعه تبار متفاوت است اما یاد گرفته ایم چطور زندگی کنیم تا با هم به مشگل نخوریم و محترمانه از کنار هم رد شویم اما به موقع هم به داد هم برسیم .

ازدواج هم یک چیز ی مثل این است با این تفاوت که قواعد خاص خود را دارد و حریم شخصی و خصوصی در آن تنگ تر می شود .اما ما نه تنها مهارت نداریم و این حریم شخصی و خصوصی را درست درک نمی کنیم بلکه هزار و یک چیز دیگر را هم به آن آویزان می کنیم !!

در ضمن غزاله جان
من فکر می کنم آن شباهتی که تو از آن یاد می کنی مثلا مربوط می شود به اینکه تو از خانواده ای تحصیلکرده - ایرانی - مسلمان و تقریبا از لحاظ مالی در یک سطح و ...چیزهایی از این دست .
حال اگر شوهر تو باقالی قاتق دوست داشت ( غذای رشتی ) و مثلا تو بریانی ( غذای اصفهانی ) آب شما با هم در یک جوی نمی رود ؟!!
اگر مرد تو مثلا رشتی بود و رشتی ها هم به تمیزی و رعایت نظم معروف هستند نمی تواند از تو با فرهنگ اصفهانی - ترک و ... توقع تمیزی و نظم داشته باشد ؟!


من به شخصه صد جور تعریف از مثلا یزدی ها شنیده ام . به واقع کدام تعریف درست است ؟! بنا به تعاریف شنیده شده آنها مردم زرنگ و... هستند و یا از آن طرف مردمی بسیار میهمان نواز و خونگرم و ساده !!! ( تمام نظر من همین شنیده هاست ) اما من باید در رابطه قرار بگیرم و خودم فرد را بسنجم و با شناخت خود درک کنم . من چه می دانم طرف با چه تجربه ای این حرف ها را به من انتقال می دهد و از چه جایگاهی به ماجرا نگاه می کند .

یا کردها ....هستند ؟!!! والله من آنقدر دوست و آشنای کرد دارم که از مهربانی و انعطاف پذیری زبان زد هستند و در میان این دوستان تا به حال ندیده ام لب به غیبت باز کنند و هزاران خوبی دیگر که به عنوان انسان در آنها دیده ام .این تجربه من است . ممکن است کسی به غیر از این را تجربه کرده باشد و ....
این برچسبها درست نیست و خودش در نفس خود دچار اشکال است چه رسد که برای مبحث ازدواج بخواهیم به آنها توجه کنیم . نه اینکه بی خیال باشیم و دل به دریا بزنیم . اما هر چیزی فهمیدنی و درک کردنی است با تجربه شخصی خودمان باشد جدا از هر نگاهی به غیر از آنچه هدف برای شناسایی است .

تمبر و برچسب نچسبانیم و با این کارها فاصله و مرز ایجاد نکنیم خیلی بهتر است .

اتفاقا اين تفاوتها قومي و قبيله اي هستند. چون از ديد گروه اينطرفي، يك حقيقت انكار ناپذير و از نگاه طرف مقابل يك "خرافه" يا "موضوعي غير منطقي" است. اينجا هم زن و شوهر شايد خودشان با هم تفاهم داشته باشند، اما قوم و قبيله را چكار مي توان كرد؟ (ظاهرا بهترين راه اينه كه بي خيال اونا شد ؟ ! )
مثال فرهنگي كه خيلي هم پيش مياد. يه گروه (عمدتا در شهرهاي مذهبي) مجالس عروسي ساده و بدون بزن و برقص دارن و يه گروه ديگه مجالس پر شور و مختلط و . . . برگزار مي كنن. خوب به نظر شما چطور ميشه هم دل اينوري ها رو بدست آورد هم اونوريها؟ (2 تا مجلس بگيرن؟ با اين خرجهاي گرون!)

موردی که شما در باب ازدواج و مراسم عروسی به عنوان مثال از آن یاد می کنید ربطی به قوم و قبیله ندارد . بلکه کاملا مهم است و مربوط به فرهنگ مذهبی یک خانواده است . یعنی شما می توانید متعلق به دو قوم و قبیله نباشید اما این تفاوت ها وجود داشته باشد . این بر می گردد به نحوه ی انتخاب طرفین . به درست و غلط بودن آن هم کار ندارم .

و در پست اول خودم به متمدن بودن اشاره کردم . و این واژه از دید من یعنی چه ؟! یعنی بنده به عنوان یک فرد حد و حدود اظهار نظر کردن در باب یک ازدواج و زن و شوهر و زندگی آنها را بدانم و باورها و آلودگی های خود را شناسایی کنم و بر مبنای آن خط مشی و باور خود را از عروس و داماد و ... جدا کنم .
می دانم که این حرکت فرهنگ سازی نیاز دارد اما نسبت به موضوعیت تاپیک من نظر خودم را گفتم .

ما در خیلی از جاهای ایران ، حتی همین امروز مسئله ای به اسم "خون بس" داریم. آیا درست است ؟! نه . بسیار محکم و با صدای بلند نه . اما اتفاق می افتد و خیلی ها هم سعی بر برانداختن این قوانین قومی هستند و با آن مبارزه می کنند . اما ما نمی توانیم باور این قوم و قبیله را برچسب پیشانی یک انسان متمدن و با شعور از همان شهر و دیار و قوم و قبیله کنیم ؟!

این حرفها به این معنی نیست که ما برای درست انتخاب کردن تلاش نکنیم اما زیر برچسب مسائل قومی و قبیله ای خیر .

می گویند بچه های طلاق ( قبیله ی طلاق ) حتما زندگی هایشان با طلاق رو به رو خواهد شد و خیلی از خانواده ها از ازدواج با چنین بچه هایی ابا دارند . آیا این حرف درست است ؟! چند درصداز افرادی که امروز تن به طلاق می دهند بچه ی طلاق هستند ؟! آیا افرادی در این میان پیدا نمی شوند که زندگی های پر تنش پدر و مادر را کنار هم تجربه می کنند ؟! می بینید که اگر همین گونه پیش برویم با مسائل مختلفی روبه رو می شویم که اجتماع از آن قوم و قبیله ساخته . آیا همه ی بچه های طلاق از یک قبیله هستند ؟! آیا همه ی بچه هایی که در یک زندگی زیر سایه پدر و مادر زیر یک سقف زندگی کرده اند یک قبیله اند و آیا این باورها شناخت ثابت و قطعی به ما می دهد ؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

من تمام نظرم از بحث این است که تفاوتها را بپذیریم اما زیر برچسب های قوم و قبیله ای آن را مطرح نکنیم .

این مشخص است که قانون زندگی من با همسایه ی بغل دستی من که هر دو در یک شهر هم زندگی می کنیم و ایرانی هستیم و مسلمان شیعه تبار متفاوت است اما یاد گرفته ایم چطور زندگی کنیم تا با هم به مشگل نخوریم و محترمانه از کنار هم رد شویم اما به موقع هم به داد هم برسیم .

ازدواج هم یک چیز ی مثل این است با این تفاوت که قواعد خاص خود را دارد و حریم شخصی و خصوصی در آن تنگ تر می شود .اما ما نه تنها مهارت نداریم و این حریم شخصی و خصوصی را درست درک نمی کنیم بلکه هزار و یک چیز دیگر را هم به آن آویزان می کنیم !!

در ضمن غزاله جان
من فکر می کنم آن شباهتی که تو از آن یاد می کنی مثلا مربوط می شود به اینکه تو از خانواده ای تحصیلکرده - ایرانی - مسلمان و تقریبا از لحاظ مالی در یک سطح و ...چیزهایی از این دست .
حال اگر شوهر تو باقالی قاتق دوست داشت ( غذای رشتی ) و مثلا تو بریانی ( غذای اصفهانی ) آب شما با هم در یک جوی نمی رود ؟!!
اگر مرد تو مثلا رشتی بود و رشتی ها هم به تمیزی و رعایت نظم معروف هستند نمی تواند از تو با فرهنگ اصفهانی - ترک و ... توقع تمیزی و نظم داشته باشد ؟!


من به شخصه صد جور تعریف از مثلا یزدی ها شنیده ام . به واقع کدام تعریف درست است ؟! بنا به تعاریف شنیده شده آنها مردم زرنگ و... هستند و یا از آن طرف مردمی بسیار میهمان نواز و خونگرم و ساده !!! ( تمام نظر من همین شنیده هاست ) اما من باید در رابطه قرار بگیرم و خودم فرد را بسنجم و با شناخت خود درک کنم . من چه می دانم طرف با چه تجربه ای این حرف ها را به من انتقال می دهد و از چه جایگاهی به ماجرا نگاه می کند .

یا کردها ....هستند ؟!!! والله من آنقدر دوست و آشنای کرد دارم که از مهربانی و انعطاف پذیری زبان زد هستند و در میان این دوستان تا به حال ندیده ام لب به غیبت باز کنند و هزاران خوبی دیگر که به عنوان انسان در آنها دیده ام .این تجربه من است . ممکن است کسی به غیر از این را تجربه کرده باشد و ....
این برچسبها درست نیست و خودش در نفس خود دچار اشکال است چه رسد که برای مبحث ازدواج بخواهیم به آنها توجه کنیم . نه اینکه بی خیال باشیم و دل به دریا بزنیم . اما هر چیزی فهمیدنی و درک کردنی است با تجربه شخصی خودمان باشد جدا از هر نگاهی به غیر از آنچه هدف برای شناسایی است .

تمبر و برچسب نچسبانیم و با این کارها فاصله و مرز ایجاد نکنیم خیلی بهتر است .

---

اني عزيزم....من نميدونم چه جوري منظورمو بگم....ببين خه رابطه زن و شهوري كه مثل همسايه نيست از كنار هم رد بشيم....رد شدن يعني بي تفتوت بودن اما....مثال ميگم توي بعضي فرهنگ ها با دست غذا خوردن ايرادي نداره....اگه مرد يا زن با دست غذا بخوره خب طرف مقبلش كه اين فرهنگ رو توهين ميدونه سكته ميكنه كه.....ببين از قديم گفتن كبوتر با كبوتر باز با باز......با عرض پوزش بسيااار بسيييييياااااار فراوان من كاملا با شما مخالفم....
نميشه نصف مدت زندگي رو صرف يا دگرفتن و ياد دادن فرهنگمون به طرف مقابل بكنيم خداروشكر من اين مشكل رو ندارم اما اگه داشتم راه حلي جز رد شدن و بي تفاوت بودن انتخاب ميكردم....بحث يه عمر زندگيه نميشه كه همش استرس داشته باشي نكنه شوهر من كه فلان كار در نظر خيلي بده وفلانه از كار دختر خالم ناراحت بشه..يا برعكس......چرا دنبال دردسر بريم؟خب از همون اول يكي مثل خودم رو انتخاب ميكنم كه يه عمر مثل معلم و دانش اموز وقتم هدر نره واسه اينكه بهش حالي كنم اين خوبه اين بده اين جوري بخور اينجوري نخور اينجوري حرف نزن.........

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببينيد يه مثال بگم راجع به عروسي و ....
مثلا توي شهر الف رسم عروسيشون اينجوريه كه خيلي براشون مهم نيست مثلا چه نوع ميوه و چه جور ظرفي براي مجلس عروسي انتخاب كنن...اگه يه شهروند شهر الف از شهر ب كه از قضا ترك هم هست دختر بگيرن.....و ميدونين كه ترك ها چه قدر به اين چيزا حساسن....كه حتما ظروف يكدست باشه....ليوان يكبار مصرف توي عروسي يعني مرگ.....ميوه دستچين نشده و ....يعني افتضاح..........در حاليكه اقاي داماد ساكن الف روحش هم خبردار نيست كه اگه يه ليوان يكبار مصرف سر ميز خاله عروس بياد چه اتفاقي ميفته.....خب شما اين قضيه رو تعميم بدين به مهموني ها و زندگي بعد از اين مجلس و .....
اين ميشه زندگي؟من به اين ميگم ميدان جنگ

من به باورهاي غلطي كه همين الان بين خيلي از طايفه ها رايج هستند كاري ندارم. گناه آنها را هم به پاي مرد و زن "فهميده" و "متمدن" برخاسته از آنها نمي نويسم. اما خيلي از باورهاي "درست" هم مي توانند با هم تقابل داشته باشند. البته الان به قول معروف زمانه عوض شده و فرهنگها در حال جهاني شدن! اما شيوه ي نگاه به زن و مرد، اهميت فرزندان و توجه به كودكان، توجه به همسايه، آداب و رسوم مذهبي و .... در هر فرهنگ، بين كرد و لر و فارس و ترك و ... باهم فرق مي كند. خيلي از اين مسايل ريز و درشت كه وقتي آنها را جمع مي كنيم، مي بينيم كوهي از اختلافها شده اند.
دختري كه در يك خانواده شهري، با ميهمانهاي كم و اقامتهاي كوتاه مدت سر و كار داشته و در مسافرتهاي خودش هم توي هتل اقامت مي كرده، حالا شايد نتواند ميهمانهاي قبيله اي را كه حداقل يك هفته هم تشريف دارند، تحمل كند. در حاليكه پذيرايي از ميهمان از طرف آقاداماد يك امر بديهي، اخلاقي، انساني و ... هست!
مثال قبلي هم كه زدم فقط براي آشنايي با موضوع بود. اين تفاوت صرفا از نظر مذهبي نيست. در مورد تعداد ميهمانها، تعداد روزهاي مراسم عروسي و ... هم اين احتلافها وجود دارد.

غزاله جون
من متوجه صحبت تو هستم .و پاسخ به سئوالهای تو نازنین دختر گلم را در پستهای قبل به دقت داده ام . تنها تفاوتی که بین همسایه و همسر وجود دارد این است که شما حق انتخاب اولیه و نسبتا کامل را ندارید اما برای انتخاب زوج و یا زوجه حق انتخاب دارید و چشم بینا . که تازه برای انتخاب همسایه هم وقتی برای خرید یا اجاره یک منزل اقدام می کنیم مثلا اگر روبه روی در یک آپارتمان پر از کفش باشد حتما از آنجا فرار خواهیم کرد . ( پس اینجا هم حق انتخاب داریم ولی محدود است و برمبنای حریم خصوصی و شخصی تعریف می یابد ) اگر راه پله های آن پر از اشغال و کثیف باشد حتما فرار می کنیم . اگر باغچه ی خشک و بی روح داشته باشد میل خرید و یا اجاره را از دست می دهیم و.....( دایره ی جبر و اختیار )

نازنین من همین مثالی که تو زدی می تواند مربوط به دو خانواده از یک شهر باشد . مثلا ما در میان زنان و خانواده های ... نداریم کسانی را که بی دقت به مسائل آداب معاشرتی باشند ؟! داریم . . اما مثلا در یک شهر دیگر نداریم کسانی را که آداب معاشرت برایشان از ابتدایی ترین تا کلی ترین آن برایشان مهم باشد .
من ... را برای تو مثال می زنم . فرهنگ بومی خاصی دارند اما در آن میان هم مردمان با فرهنگ به وفور یافت می شود .
گفتم و باز هم تکرار می کنم که منظور این نیست که با نظر شما دال بر کبوتر با کبوتر و باز با باز مخالف هستم . برعکس موافقم . اما به نظر من این کبوتر حتما زیر آسمان یک شهر و یک قبیله یافت نمی شود و اشکالی نمی بینم که این کبوتر را بتوان در شهر و دیاری دیگری یافت و همچنین باز ها هم همینطور . پس پیش کشیدن مسئله قومی و قبیله ای و استفاده از برچسب تعطیل .


و اما مصطفی

شما و غزاله یک اشتباه عمده از اظهارات من دارید و آن این است که گمان کرده اید من ، دقت در انتخاب را نفی می کنم .
آیا تمام خانواده های شهرستانی لحاف و تشک خود را حمل می کنند ؟! و...
آیا تمام دختران تهرانی و یا ساکن شهرهای بزرگ از دیدن میهمان با لحاف و تشک فرار و رو ترش می کنند ؟!
شما به حوزه جبر و اختیار و قدرت تصمیم گیری و شناخت و مهارت ( کلا احساس - فکر - عمل ) توجه کمی دارید .
یک مسائلی مسائل پایه و بدوی انتخاب است اما یک مسائلی هم هست که آلودگی است . بحث بر سر الودگی ها ست و استفاده از برچسب .

قمی ها ...
کردها ....
اصفهانی ها ...
لرها ....
یزدی ها ....
تهرانی ها ....
ترک ها ....
رشتی ها ....

ani ! شما كه نمي خواي بگي اين هم قوم و قبيله كه دارن با هم زندگي مي كنن، فقط توي "زبان" با هم فرق دارن؟ هرچند كه اين مساله هم خودش مي تونه در برخي موارد چالش برانگيز باشه (پسري كه به زبان مادري با مادر و خواهرش حرف ميزنه و خانمش نمي فهمه كه اونا چي ميگن!)
درسته توي هر قومي، هم خوب هست، هم بد، هم مدرن هست و هم خرافاتي و . . . ولي بالاخره غير از زبان چيزهاي ديگري هم توي اون فرهنگ هست كه مردم اون به اونا افتخار مي كنن و مردمي از قوم ديگه براي اون مساله اهميتي قايل نيستند. منظورم من اخلاقيات و مسايل انساني و فطري نيست. چيزهايي كه به خاطر اون يك كرد، لر يا فارس به اونا افتخار مي كنه.
حرف من اينه كه مطمئنا غير از تفاوت در زبان، روح حاكم بر فرهنگ اقوام هم با هم فرق داره. اين تفاوت ها مي تونه (پتانسيل اين رو داره) كه بعدا چالش ساز بشه و بايد براي آشنايي و سازگاري با اون وقت بيشتري صرف بشه. :325:

با تشکر از دوستان که در این تایپیک شرکت کردید .

میخواستم نظر خودمم بدم که همه دوستان تقریبا نظرات مشابه ای داشتند به غیر از چند مورد که بین دوستان اختلاف بود .
من هم معتقدم که هر قوم و قبیله ای یک سری عادت ها و روش های زیستی دارند که نمیتوانند ترک کنند .پس هر دو زوج باید با توجه به مسائلی که هست تصمیم خود را بگیرند یعنی اگر به نظر ایشون همسرشان اگر شلخته است تصمیم به تغییر او نگیرد و این را به عنوان یک واقعیت قبول کند یا اگر به حجاب اهمیت می دهد و یا حیا باید یا خود را تغیییر دهد یا قبول کند که ایشون همین است و تغییر ناپذیر.چون نه ما معلمیم و نه او دانش آموز بلکه یک هر دو زوج گاهی معلم می شوند و گاهی دانش آموز یعنی هر دو یکی می شوند .

پس این اهمیت دارد که ما در مورد قوم مورد نظر شناخت داشته باشیم و این بد بینی نیست بلکه قبول واقعیت است .

یعنی سخت است ازدواج لر با ترک - کرد با رشتی - اصفهانی با کرمانشاهی- و...( البته همه مثال بودند)

آیا این استدلال درست است؟

مثل تمام مسائل مربوط به علوم انساني از قبيل روانشناسي و جامعه شناسي در اين مورد هم نميشه نسخه واحدي براي همه اقوام و افراد پيچيد چه بسا ترك و گيلكي كه با هم زندگي خوبي دارن....يا حتي خود من كه ترك هستم با همسرم كه فارس هست و به هيچ يك از اقوام خاص تعلق نداره مشكلي ندارم....
نميشه به يك ديد به همه نگاه كرد اما چه خوبه كه به قول دوستمون سريتا قبل از ازدواج اين موارد رو كاملا بررسي كنيم و ببينيم قادر به تحمل و كوتاه اومدن و ....در قبال تضاد ها و تناقض هاي رسوم طرف مقابل با رسوم خودمون هستيم يا نه....اين مورد بايد جدي گرفته بشه و نميشه به راحتي از كنارش رد شد .....