آيا ادامه به صلاحمونه؟؟؟؟؟؟؟

سلام :72: :72: :72:
يه سوال داشتم اگه ميشه نظراتتونو در اين مورد مطرح كنين...
من دختري 22 ساله هستم و كه با آقايي كه 9 ماه از من كوچيكتره ولي از لحاظ رفتار و قيافه به يه ادم 26 ساله ميخوره رابطه دارم.
از لحاظ محبت و مهربوني و وفاداري و معرفت هر چي از اين آقا بهتون بگم كم گفتم... هيچ وقت تحت هيچ شرايطي زير قولش نمي زد...
در مورد ازدواجم كه چندين بار صحبت كرديم و اون مخالفتي نداره
اما مساله اي كه هست خانواده هاي ما از لحاظ فرهنگي با هم در تضادن و كل خانواده ي من مخالف اين رابطه هستن و با توجه به اين مساله من ميدونم كه رابطمون به هيچ عنوان به ازدواج ختم نميشه.
فاصله مكاني ما از هم زياده و در طي سفري كه اون به شهر ما داشت با هم اشنا شديم ولي اون هر يك ماه يه بار مياد به شهر ما و حدود 8- 7 ساعتو با هم ميگذرونيم.
در ضمن اين اقا از لحاظ تحصيلات در سطح پايين تري از من قرار دارن ولي تصميم 100% دارن كه ادامه بدن. حتي اگه من در كنارشون نباشم
ولي از لحاظ كار و درامد خيلي خوب ميتونن از عهده ي مخارج خودشون بر بيان
ادم مستقلي هستن و به كسي (حتي خانواده) وابستگي ندارن
حالا به نظر شما با توجه به اينكه ايشون ادم فوق العاده خوب و مهربوني هستن . ادامه ي رابطه بدون قصد ازدواج (به صورت توافقي از طرف هر دوتامون) مشكل داره؟؟؟
لطفا نظراتتون رو هر چه زودتر مطرح كنين. چون قراره من در مورد ادامه رابطه فكرامو بكنم و در طي اين چند روز باهاش در ميون بذارم! (ولي ايشون ميخوان با من ادامه بدن)
خواهش ميكنم من و ايشون رو زياد منتظره جواباتون نذارين:72: :72: :72: :72:

یک رابطه بی‌ هدف، راه به جایی‌ نمی بره...

به نظرم شما هنوز اون وابستگی کامل رو پیدا نکردین...

روابط بی‌ هدف معمولا قربانی روابط با هدف میشن...

به این نکته توجه کنین، که بدون شک ایشون، و شما روزی تصمیم میگیرین که ازدواج کنین، و این رابطه به اتمام میرسه...در حالی‌ که شما تو این مدت به هم وابسته شدین...

و بنابرین ضربه‌ای که شما یا ایشون و یا هر دو میخورین به مراتب بیشتر از رنجی‌ هست که الان به خاطر جدایی‌ متحمّل خواهید شد...

بنابرین ادامه رابطه بدون قصد ازدواج رو به هیچ عنوان توصیه نمیکنم...


K

به نظر من در صورتي كه قصد ازدواج نداريد اصلا به اين رابطه ادامه نديد. :300:
چون اين موضوع در زندگي آينده تان به احتمال بسيار زياد تاثير خواهد گذاشت.

سلام
من هم به هیچ عنوان ادامه رابطه رو توصیه نمی کنم ....بلکه توصیه می کنم هرچه سریعتر قطعش کنید ....چون اثرات سوء زیادی در زندگی حال وآینده ی شما خواهد داشت ....

قصدتون از ادامه دادن این رابطه چیه؟
صرفا به خاطر محبتشون؟ خوب نهایتا وابسته می شید.
به خاطر خوب بودنشون؟ هنوز خیلیییی زوده در باره خوبی یه اون آدم حرف بزنی، چون با ماهی 7-8 ساعت نمی شه کسی رو شناخت.

ببینید، توی ایران روابط دختر و پسر عملا تعریف نشدست. بنابراین حتی اگه شما دوتا این رابطه براتون تعریف شده باشه، چون بهتون آموزش داده نشده، بلد نیستید کنترل رابطه رو تو دست بگیرید و وابستگی پیدا نکنید و مثلا اگه بعد از سه سال دیدید باید جدا شید (چون مثلا یکی از شما می خواد ازدواج کنه و همسرش با رابطه شما دوتا مشکل داره یا هزار و یه اتفاق دیگه) اشک و آه و ناله راه نندازید و احساس نکنید تو این چند سال اون قدر ذهن تون درگیر اون بوده که خیلی از موقعیت ها و زمان ها رو از دست دادید.

شما در ایران و با فرهنگ ایران بزرگ شدید.پس بدونید رابطه ی دختر و پسر از حدی بیشتر بشه، یا معنای ازدواج پیدا می کنه یا سوءاستفاده.


حالا اگر از یه قسمت از شخصیت این آقا خوشت اومده، مثلا "نقد فیلم" رو خیلی خوب انجام میده و تو مجذوب این اخلاق شدی، چون می خوای یاد بگیری، باشه؛ یاد بگیر. اما فقط این رو ازش یاد بگیر. لذومی نداره ماهی یک بار همدیگر رو ببینید،و یا تلفن و حرف هایی بیش از "نقد فیلم" زده بشه.
اما بدون که "نقد فیلم" رو از هزار جای دیگه هم میشه یاد گرفت و در هزار آدم دیگه هم این خصلت وجود داره.پس بهتره این راه پر خطر رو نری.

از تمام دوستانم كه وقت گذاشتين و نظرات ارزشمندتونو بيان كردين ممنونم:72: :72: :72: :72:
والا اگه بخوام راستشو بگم من قصدم از ادامه اين رابطه داشتن يك دوست مهربون و دلسوز كنارمه.... كسي كه هميشه برام وقت داشته باشه (كه به حرف ها و درد دل هام گوش بده) همون طور كه اين آقا واقعا بم ثابت كردن.... احساس ميكنم با وجود ايشون تنها نيستم حتي اگه قصد ازدواجي در ميون نباشه...
ايشون يه حس اعتماد به نفس رو هميشه هميشه به من القا ميكنن:227:
زماني كه من با ايشون اشنا شدم توي يه بحران روحي بودم كه با كمك ها و همدردي هاي ايشون من تونستم روي پاهام بايستم و زندگيو از سر بگيرم
احساس ميكنم با وجود دوري راه هميشه كنارمه و ميتونم روي كمكش حساب باز كنم...
و از طرفي هم تمااااااااااااااااااااااا ام خانوادم با ادامه اين رابطه (به خاطر سن و دوري راه و تحصيلات و تضاد فرهنگي) مخالفن!!!!!!
بازم منتظر نظرات ارزشمندتون هستم....ممنون:72: :72: :72: :72: :72:

دختر خوب همه ی پسر ها در رابطه با دخترها طوری رفتار میکنند که اعتماد به نفس دختر بالا بره(از طریق تعریف و تمجید و ...) تا از این راه بیشتر جذبشون کنند،همین،این آقا هم مثل بقیه
متاسفانه خیلی هاشون هم دقیقا از همون جایی که باهات همفکری کردند و یا مثل کمک این آقا به بحران روحی شما التیام دادند،به طرق مختلف ضربه میزنند و اون رو به رخ میکشند،و شاید هم به بهانه مثلا شناخت بیشتر کار را به جاهای باریک بکشانند و وقتی وابستگی بیشتر و بیشتر میشه چون که زیر بار مسئولیت نروند موضوع ویا مشکل گذشته تو رو حلاجی میکنند و با گرفتن نقطه ضعف از اون قسمت زندگیت (همون مشکلی که ازش خبر داشتند) بیچارت میکنن و میرن دنبال پروسه های جدید،خب اینطوری چند ماه سرگرم شدن برای خیلی هاشون جذابه دیگه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط lمریم

دختر خوب همه ی پسر ها در رابطه با دخترها طوری رفتار میکنند که اعتماد به نفس دختر بالا بره(از طریق تعریف و تمجید و ...) تا از این راه بیشتر جذبشون کنند،همین،این آقا هم مثل بقیه
متاسفانه خیلی هاشون هم دقیقا از همون جایی که باهات همفکری کردند و یا مثل کمک این آقا به بحران روحی شما التیام دادند،به طرق مختلف ضربه میزنند و اون رو به رخ میکشند،و شاید هم به بهانه مثلا شناخت بیشتر کار را به جاهای باریک بکشانند و وقتی وابستگی بیشتر و بیشتر میشه چون که زیر بار مسئولیت نروند موضوع ویا مشکل گذشته تو رو حلاجی میکنند و با گرفتن نقطه ضعف از اون قسمت زندگیت (همون مشکلی که ازش خبر داشتند) بیچارت میکنن و میرن دنبال پروسه های جدید،خب اینطوری چند ماه سرگرم شدن برای خیلی هاشون جذابه دیگه.

---

شاید دربعضی مواقع اینطور باشد که می گویید ،ولی این گفته شما سندیت ندارد

می توان تشخیص داد که ایا طرف مقابل صداقت دارد یا نه

ولی به نظر من هم تا به هم وابسته نشدین بی خیال بشین

خواهر عزیز اینکه گفتید ایشون در مورد ازدواج مخالفتی نداره یعنی نه تنها اصراری نداره بلکه براش تفاوتی هم نداره یعنی اگه شد، شد ؛ نشد هم نشد !!

خود شما هم که ظاهرا" نسبت به ایشون بیشتر مایل به ازدواج هستید باز گفتید که قصد اصلی تون داشتن یک دوسته !
آخه خواهر من اگه میخواید یه دوست خوب داشته باشید چرا از بین دخترها یک دوست انتخاب نمیکنید ؟ چرا یه آقا که با گذشت زمان بدون شک به همدیگه وابستگی پیدا میکنید ؟همونجوری که ایشون رو تست کردید و بعد انتخاب کردید یه دختر رو تست و انتخاب کنید.
اگه الان بدون همچین دوستی زندگی کنید خیلی خیلی بهتر از اینه که بعد از مدتی از هم جدا بشید و از لحاظ روحی و روانی دچار مشکلات زیاد بشید .اونوقت خدای نکرده خود شما اعتراف میکنید که عمرتون تلف شده و صدمات زیادی دیدید.
حالا اگه بازهم قصد ادامه رابطه بر مبنای همون دوستی دارید بهتر که چه عرض کنم واجبه که ازش دوری کنید و ارتباطتون رو تمام کنید .

اما اگه واقعا هردوتون به ازدواج هم فکر میکنید بهتره به دنبال راه حل برای راضی کردن خانواده ها پیدا کنید. به نظر من از لحاظ سنی مشکلی ندارید .دوری راه هم اگر فرض کنیم دو نفر مناسب ازدواج هستند ، اصلا بهانه خوبی برای رد کردن یک خواستگار خوب نیست خصوصا اگه هر دو نفر شما شاغل نباشید مشکلی بابت انتقالی نداشته باشید.
از لحاظ تحصیلات هم درسته که بهتره مرد از زن بالاتر باشه اما تحصیلات از معیارهای اصلی ازدواج نیست بلکه از معیاهاری فرعی هست و تو زندگی " درک " انسان خیلی مهمتر و کاربردی تر از " مدرک " هست !

.ممکنه قدرت درک و تشخیص ایشون از کسی که مدرکش بالاتره بیشتر باشه که این به نظر من بهتره تا مدرک بالاتر.
این وسط تفاوت فرهنگی مهمه که شما در موردش چیزی نگفتید ! اگه واضحتر بگید سطح این اختلاف چقدره و ... دوستان بهتر میتونن راهنماییتون کنند.

سلام

دختر خوب ، به این نکاتی که میگم خوب توجه کن .

دو جنس متفاوت ، هر کدام با ویژگیهای خاص و نقش های مخصوص به خود آفریده شده اند .

در قاموس خلقت زن و مرد کشش برای زوجیت قرار داده شده . برای این که جذب صورت پذیرد و به ازدواج توجه صورت گرفته و نهایتاً پسری دختری را به همسری برگزیند ، روحیات و حتی در فیزیولوژی ویژگیهایی تعبیه شده تا این دو جنس به هم متمایل شوند و امر زوجیت و در سایه آن تکامل و آرامش اتفاق افتد . که اگر این کششهای طبیعی وجود نداشت ، جذب و سپس ازدواج صورت نمی گرفت .


حال برای روشن تر شدن مطلب نمونه هایی را عرض می کنم .

به زنها ظرافت اندام ، صدای ظریف و برانگیزاننده ، چهره جذاب و قوه جنسی قوی ( کشاننده ) ، طنازی ، میل به معشوق بودن و..... داده شده و در مرد روحیه ای قرار داده شده که این ویژگیهای زن مطلوبش باشد و موجب کشیده شدن او به سوی زن و لذت بردن از این ویژگیهاست .

به مرد ، صلابت و قدرت ، هیکل مندی در اندام ، محاسن در چهره ، تن صدای بم ، میل به عاشق بودن ، تمایل به اداره کردن ، ابهت و غیرت و... داده شده ، و به زن روحیه ای بخشیده شده که جذب این ویژگیهای مرد می شود و به سوی او تمایل پیدا کرده و خواهان توجه و جلب نظر او ، و تکیه کردن به اوست .

اینها نمونه های بود که بیان کردم .

دقت کنید که وقتی زنی و مردی در یک مرواده عادی اجتماعی قرار می گیرند ( به علت همکای بودن و...) که هیچ قصد دوستی و صمیمت در آن نیست ، لازم می آید که زنانگی و مردانگی ( جذب کننده ) خود را در رابطه با هم بپوشانند و با انسانیتشان با هم رفتار کنند ، یکی از فلسفه های حجاب برای زنان همین است ، این که مرد متوجه جذابیتهای ظاهر او نباشد و جذب لذت جاذبه های او نشود بلکه به شخصیت انسانی زن توجه کند ، در قرآن آمده که حجاب برای شناخته شدن زنان قرار داده شده ، این یعنی اینکه وقتی جذابیتهای زن آشکار باشد ، شخصیت او در پس ظاهرش ناشناخته می ماند در حالی که زنها دوست دارند به خاطر شخصیتشان مورد توجه قرار بگیرند .

و یا به مردان تأکید شده که نگاه خود را کنترل کنند ، تا به جای توجه ناخودآگاه و جذب ظزافتهای زن شدن ، به شخصیت انسانی او توجه کند .و از طرفی با نگاه پرنفوذش دل زنی را نلرزاند .( زنها در مقابل نگاه جذب شده مرد ، بسیار تأثیر پذیرند و شعله های احساسات به نگاهی از وجودشان زبانه می کشد )..

پس چه بخواهیم و چه نخواهیم دو جنس متفاوت در کنار هم جذب هم می شوند ، برای همین است که دین دستورالعملهایی داده تا مراقبت کنند که با جاذبه های هم روبرو نشوند . و حتی محدودیت مراوده برای ایجاد مصونیت قائل شده . مثلاً جز به ضرورت هم کلام نشده و در مجاورت قرار نگیرند . ( که روابط انسانی لازم پیش آید و روابط فراتر از آن فقط با همسر باشد )

حال با این زمینه هایی که در وجود هر کدام از دوجنس است تصور کنید دختری و پسری به قصد دوستی با هم وارد صحبت شوند و رابطه برقرار کنند !!! شما انکار نمی کنید که بین شما و دوست همجنس شما با یک رابطه مستمر ، علقه و عاطفه ای ایجاد شده ، به عبارتی شما دوست دختر خود را دوست دارید . حالا می توانید تضمین کنید که بین شما و دوست پسرتان علاقه و جذب به وجود نیاید ؟؟؟

هر گز نمی توانید چنین تضمینی بدهید ، چون نمی توانید طبیعت وجود خود و دوستتان را حذف کنید . پس علاقه و به تبع آن وابستگی پیش می آید .

نکته مهم و اساسی و به عبارتی آسیب پذیری یک دختر این است که مردان از نظر جنسی بسیار جذب زنان می شوند و وقتی زنی از این نظر توجه آنان را جلب کند ، به لطایف الحیل به سوی او رهسپار می شوند و در پی کام گرفتن برمی آیند ( مگر آنا که پای بند اصول اخلاقی هستند و با کشش خود مبارزه می کنند و از معرکه فاصله می گیرند )، از این رو برای مردان مواجه شدن با زنانی که حجاب باز دارند و جذابیتهایشان آشکار است رنج و عذاب در پی دارد ، چون تحریک جنسی می شوند و اگر دسترسی پیدا نکنند فشار روحی و جسمی را باید تحمل کنند .

حال شما با تصمیم و قصد وارد رابطه دوستی با یک پسر می شوید ، هدف ازدواج هم ندارید ، گفتگوهای بین شما ، صدای زنانه شما ، امواج لطیف زنانه ، دیدارها و نزدیک شدنها و بعد در گیر شدن احساسات و... به طور طبیعی کشش جنسی پسر نسبت به شما و حتی شما نسبت به وی و رویاهای با هم بودن و.... پدیدار خواهد شد ، و بعد خواهید دید که قصد اولیه شما که داشتن یک هم صحبت بوده و....... به حاشیه رفت و رسید به عشق ورزی و.... ، بعد هم موانع برای ازدواج .... و تبعات دردناک آن ، آن هم در صورتی که کار به روابط جنسی نکشیده باشد که آسیبهای خاص خود را دارد . ( خو بخوان حدیت مفصل از این حکایت مجمل )

این پیامد طبیعی رابطه ایه که شما می خواهید وارد آن شوید ، بنا به طبیعت هر دوی شما .

حال خود دانید

ممنونم از تمام دوستام بابت راهنمايي هاي ارزشمندتون :72: :72: :72:
در جواب m.mouod عزيز و گرامي بايد عرض كنم كه تفاوت فرهنگي ما بر ميگرده به نوع پوشش ها و اينكه يه سري مسايل كه دين ما رو از انجامشون منع كرده و تو عرف جامعه هم صورت خوشي نداره براي خانواده ايشون يه مقدار عاديه (البته ذهنتون منحرف به داشتن روابط جنسي آزاد نشه ااااااااااااااااااا)
البته فكر ميكنم از لحاظ اقتصادي هم زياد,هم تراز نيستيم (من زياد در اين مورد صحبت نكردم و اطمينان كامل ندارم ولي اين طور به نظر ميرسه)
در مورد داشتن يك دوست دختر كه بتونم در هر حالتي روي حمايتاش حساب باز كنم و اينكه از همه مهمتر هميشه برام وقت داشته باشه بايد بگم كار حضرت فيله... چون اكثر دختر خانوماي كه درو بر من هستن فعلا تمام تمركز فكرشون روي دوست پسراشونه.... و حاضرم قسم بخورم كه هيچ وقت به خاطر دوست دخترشون (كه من باشم) قرار عاشقانشون رو با دوست پسرشون به هم نميزنن... بلكه من بايد دنبال اين باشم كه كي وقتشون آزاده و ميتونم باهاشون درد دل كنم!!!(البته اين در مورد آقاييونم هست) ...... در حالي كه من به عينه ده ها بار ديدم كه ايشون قرار هاي اداري يا تماس هاي كاريشو به خاطر من و جلوي چشم من (بدون اينكه من ازشون بخوام) لغو كردن!!!! و با جون و دل به حرفام گوش دادن!
ولي از طرفي من براي داشتن يك دوست خوب به ايشون فكر ميكنم و نمي تونم فعلا به ازدواج فكر كنم! (البته هر جفتمون به صورت توافقي با پيشنهاد اوليه از طرف خود من, موافقيم)

خواهر خوبم آنچه که گفتنی بود و لازم برای شما گفته شد و فرشته مهربان کاملتر بیان کردند که دقیقاً صحبتهاشون حرف دل من بود اما چون تو تاپیکهای دیگه من هم همینها رو بارها گفته بودم دیگه تکرار نکردم .
و شما بیشتر روی " رابطه دوستی" تاکید دارید تا "ازدواج" ! برای همین فعلاً قضیه ازدواج منتفیه و در حاشیه ست.
اما مطالبی که شما در مورد دوست بودن با یک پسر به جای دختر بیان کردید اگر واقع بین باشید و احساسی دوست انتخاب نکنید ، مردود هستند .یعنی صحبتهای شما توجیه درست و مناسبی برای انتخاب دوست از جنس مخالف نیستند! چون .......گفتم که فرشته مهربان حرف دل منو زد.
موفق باشید

از دوست خوبم فرشته مهربان بابت حرف هاي زيبايي كه زدن واقعا ممنونم....:104: :104: :104: :104: :104: :104:

سلام عزیزم
ببین اینطوری که تو تعریف کردی مرد نازنینی هست و امیدوارم همیشه اینطوری باشن ولی اگر تفاوتهای بین شما و ایشون زیاد نیست مثل تفاوت از زمین تا آسمون به عنوان یک شوهر خوب که بتونه برات یک دوست خوب هم باشه میتونی روش حساب کنی ولی این رابطه ای که شما الان دارین به درد کشور و فرهنگ ایران نمیخوره اگر تو یک کشور آزادی بود که هر کسی برای خودش زندگی میکرد و نه برای خانواده و دوستان تا آخر عمرتون هم میتونستید دوستان خوبی باشید ولی اینجا ایران هست با یک طرز فکر و فرهنگ سنتی و خرافاتی.یا اگر میخوای ادامه بدی مشکلات زیادی جلوت هست .اگر فکر میکنی چنین کسی دیگه تو مسیر زندگیت نمیاد از دستش نده و باهاش ازدواج کن.ولی با شناخت کاملتر و بیشتر چون ازدواج با دوستی فرق داره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دوراهي

ممنونم از تمام دوستام بابت راهنمايي هاي ارزشمندتون :72: :72: :72:
در جواب m.mouod عزيز و گرامي بايد عرض كنم كه تفاوت فرهنگي ما بر ميگرده به نوع پوشش ها و اينكه يه سري مسايل كه دين ما رو از انجامشون منع كرده و تو عرف جامعه هم صورت خوشي نداره براي خانواده ايشون يه مقدار عاديه (البته ذهنتون منحرف به داشتن روابط جنسي آزاد نشه ااااااااااااااااااا)

---

یادم رفت این نکته رو یادآوری کنم که
خود شما هم قبول دارید که یکسری مسائل هست که برای شما و خانواده تون مهمه و دین روی اونها تاکید داره و مورد پسند جامعه هم نیست اما رابطه دوستی دختر و پسر رو نادیده گرفتید و از این مسائل استثنا کردید !

یه خورده بیشتر فکر کنید!

عزيزم ما اصلا نمي تونم براي ازدواج بهم فكر كنيم چون در اين صورت من بايد قيد كل خانوادمو بزنم...
فقط يه رابطه دوستي كنترل شده (كه تمام دوستان عزيزم مخالفت كردن)
يه مشكل ديگه اي كه باعث شده خانواده من با اين مساله مشكل اساسي داشته باشن, موقعيت اجتماعي فوق العاده بالاي داماد اول خانوادمونه... كه خانوادم دوست ندارن داماد بعدي از اون كم بياره و كمه كم يه دكتر يا وزير باشه...
البته اگر چه اين آقا دكتر نيست ولي از لحاظ اخلاقي و فهم و درك در سطح بسيار ايده الي هستن!... و بسيار مهربون و با محبتن.... از لحاظ معرفت و صداقتم در درجه بالايي هستن...

دوستان عزيزم...
امروز 5 روزه كه از زماني كه من از اين آقا خواستم كه باهام هيچ تماسي نداشته باشه تا فكرامو براي ادامه رابطه بكنم ,گذشته...
ولي احساس اصلا خوبي ندارم... احساس مي كنم نياز دارم باهاش صحبت و درد دل كنم... و اين مهر سكوتي كه اين چند روزه به دهان هر دوي ما خورده بد جوري طاقت فرسا شده...
ولي چه ميشه كرد كه حقيقت اينه...
حقيقتي كه دير يا زود ميرسيد...
و هر چه اين سكوت بيشتر طول ميكشه و من دل تنگ تر ميشم , هواي با اون بودن در من بيشترو بيشتر ميشه!!!!
هواي در كنار يك دوست صميمي بودن... آه خداي من... خداي من...
به نظرتون بهتره زود تر تكليف رو معلوم كنم و منتفي شدن اين رابطه رو به اطلاعشون برسونم؟؟؟ (آخه داره كم كم اون انگيزه اوليم رنگ مي بازه) و از طرفي هم ترس از دست دادن يك دوست خوب و با معرفت تمام وجودمو مي لرزونه.........

دوست عزیز

دقیقاً از همین حالی که دارید عاقبت زیانبار چنین ارتباطی رو میتونی دریابی.
حال الآن شما نشونه درگیری احساسی شما با این آقا و وابسته شدنتونه . حال تصور کن این ارتباط به مدتی طولانی ادامه پیدا کنه ، (امکان ازدواج هم نیست ) و شما با خواستگارهایی برای ازدواج مواجه شوید ، خواهید دید ارتباط با این آقا یک مانع روحی در تصمیم گیری برای شماست .

گذشته از اینها ممکنه در آینده خواستگاری بیابید که بسیار معیارهاتون به هم نزدیک باشه و نهایتاً اون خواستگار انتخاب شما باشه و خواهان زندگی مشترک با وی باشید ، و آن آقا یکی از عقایدش این باشه که اینجور ارتباطی که شما الآن پیدا کردید را در گذشته کسی که به عنوان همسر انتخاب کرده است را نپسندد . چه خواهید کرد ؟؟؟ از وی پنهان می کنید ؟؟ به او خواهید گفت و او را از دست خواهید داد ؟؟
در مورد سئوال اول ، اگر به خاطر حفظ این خواستگار ، ارتباط با این آقای کنونی را از وی پنهان کردید ، به نظرتان کار درستیه ؟
و در مورد سئوال دوم اگر با گفتنش خواستگار مطلوبتان رفت ، آیا ضرر نکردید ؟

خوب فکر کن ، دور اندیشانه و پیامد سنج .

به نظرم شما از لزوم داشتن یک دوست از جنس مذکر ، برای خود یک تابو ساخته اید .

همچنین اصرار به این که حتماً کسی باشه که با او درد دل کنید و برایتان وقت داشته باشد . و خوش بودن از این که ایشان برای شما وقت گذاری می کند تا آنجا که از کارش می زند و توقع این که اگر دوستی از جنس خود داشتید نیز چنین کند در غیر این صورت ارزش دوستی و همدلی ندارد ، به نظر خودخواهی می آید و معیاری است اشتباه در انتخاب دوست .

آنچه از سوی این آقا برای شما خوشایند است دقیقاً نیازهای یک زن به همسر است ( تکیه کردن ، اختصاص وقت ، توجه و محبت ..... ) یعنی شما نوعی تأمین عاطفی که از سوی همسر باید صورت بگیرد را از وی دریافت می دارید در حالی که نه خواستگار است و نه نامزد و نه امکان ازدواج بینتان هست . پس عنوان دوستی طبیعی بر این رابطه گذاشتن یک پوشش از سوی ذهن شماست برای فریب وجدانتان .

توصیه می کنم ، دقت کنی و عنان احساساتت را به عقل بدهی و تجزیه و تحلیلهای منطقیش ولو ناراحت کننده باشد را بپذیری و نهایتاً با دلایل عقلانی از این رابطه چشم پوشی کنی .

موفق و مؤید باشید

ممنونم از صحبت هاي قشنگتون.........
و ممنونم از تمام كسايي كه وقت گذاشتين و منو در اين زمينه راهنمايي كردين... كه بسيار هم كار ساز بود...
در طي تماس 190 دقيقه اي كه با اين آقا داشتم, كتاب اين دوستي رويايي براي هميشه ي هميشه به آخر رسيد!!!
ولي تو سطر آخرش اين فقط من بودم كه خدا حافظي كردم, و ايشون ترجيح دادن فقط و فقط با نوشتن آرزو هاي زيبا كتاب رو به آخر ببرن...
توي 120 دقيقه اول ,اين فقط من بودم كه حرف زدم و حرف زدم و دلايل زيادي رو مطرح كردم و در ادامه هم ....
هر چه بود تمام شد... چه شيرين و چه تلخ... چه زيبا و چه زشت...
اميدوارم در آينده بتونم شخصي رو با خصوصيات رفتاري فوق العاده ايشون به عنوان همسر آينده پيدا كنم... خواهش ميكنم برام دعا كنين...
.......با آرزوي خوش بختي و سعادت براي تمام اعضاي تالار.......

موفق باشید انشاء الله

براتون آرزوی موفقیت میکنم

سلام دوراهی عزیز
خیلی خوشحالم که تصمیم درستی گرفتی :104::104::104:
گفتنی هارو فرشته مهربان و عزیز گفتند،تمام و کمال و خلاصه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل مریم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط lمریم

دختر خوب همه ی پسر ها در رابطه با دخترها طوری رفتار میکنند که اعتماد به نفس دختر بالا بره(از طریق تعریف و تمجید و ...) تا از این راه بیشتر جذبشون کنند،همین،این آقا هم مثل بقیه
متاسفانه خیلی هاشون هم دقیقا از همون جایی که باهات همفکری کردند و یا مثل کمک این آقا به بحران روحی شما التیام دادند،به طرق مختلف ضربه میزنند و اون رو به رخ میکشند،و شاید هم به بهانه مثلا شناخت بیشتر کار را به جاهای باریک بکشانند و وقتی وابستگی بیشتر و بیشتر میشه چون که زیر بار مسئولیت نروند موضوع ویا مشکل گذشته تو رو حلاجی میکنند و با گرفتن نقطه ضعف از اون قسمت زندگیت (همون مشکلی که ازش خبر داشتند) بیچارت میکنن و میرن دنبال پروسه های جدید،خب اینطوری چند ماه سرگرم شدن برای خیلی هاشون جذابه دیگه.

---

شاید دربعضی مواقع اینطور باشد که می گویید ،ولی این گفته شما سندیت ندارد

می توان تشخیص داد که ایا طرف مقابل صداقت دارد یا نه

ولی به نظر من هم تا به هم وابسته نشدین بی خیال بشین

---

گل مریم عزیز خیلی چیزا واقعیت دارند ولی سندیت ندارند
هستند کسانی (نمیگم همه) که قبل از اینکه ازدواج کنند در مورد موضوعی با هم صحبت کردندو احیانا دردو دل و کمک و... ولی از اون جایی که خیلی ها بعد از ازدواج فکر میکنند تمام و کمال صاحب طرف شده اند به خودشون اجازه میدن که بیشتر مسئله ای که در گذشته طرف بوده و ازش خبر داشتند رو باز و حلاجی کنند که بماند ،این جای بحث دارد که چه کسانی این خصوصیت را دارند...
در مورد صداقت هم باید بگم من یه چیزی رو متوجه شدم
هر وقت کسی بارها و بارها در صداقت تاکیید کرد بدونید که یه اشکالی تو کارشه

خواهش ميكنم هر چه زودتر نظراتتون رو در اين مورد به من بگين :162::162::162:
حتي اگه با يك كلمه "آره" يا "نه" نظرتونو بيان كنين بازم براي من خيليييييييييييي ارزشمنده!!!
اين آقايي كه بهتون گفتم و رابطمونم چند روزيه تموم شده به من اس ام اس دادن كه حتما بايد مجددا منو ببينن و كلي صحبت در مورد ادامه رابطمون دارن كه حتما بايد حضوري بگن!!! و يه جورايي مي خوان در مقابل اون همه دليلي كه من براي قطع رابطه براي ايشون اوردم, دلايل توجيهي براي ادامه رابطه رو بيان كنن...
اون موقع كه من اين دلايلو بيان ميكردم ايشون فقط فقط گوش دادن و حرفي نزدن و مرتب ميگفتن درسته... و حالا من نمي دونم كه مي خوان چه دلايلي بگن!!!!
آيا با توجه به اينكه 30% امكان داره من با دلايلشون راضي به ادامه بشم, اين قراره ملاقاتو بپذيرمو حضوري دوباره باهاشون صحبت كنم يا اينكه مساله رو منتفي بدونم و قبول نكنم؟؟؟؟؟ (آخه اين قدر قشنگ و جذاب صحبت ميكنن و دليل ميارن كه من ميترسم تاب مقاومت نداشته باشمو دوباره .......:163:)
و با توجه به اينكه ايشون از من فاصله مكاني دارن, اينكه مي خوان اين همه راه رو براي ديدن من طي كنن نشانه ي اينه كه مطمئنن دست خالي بر نمي گردن ....
و از طرفي هم دلم نمياد اين همه راه بكشونمش تا اينجا!!!!

دوراهی عزیز،به نظر من دراین گونه رابطه ها هرچی کشش بدی ،بدتر گیر میفتی و دل کندن سخت تر میشه
که یکی از این محرک ها دیدن و صحبت کردن است

اگر در مورد ازدواج نظر مثبتی روی این آقا داری میتونی جهت رابطه را عوض کنی ، نه همینطوری صرفا به خاطر داشتن یک هم صحبت و فرار از تنهایی...

دوستي هاي قبل ازدواج حتي اگر به ازدواج هم منجر بشه نتيجه جالبي نداره .
اين رابطه كه ديگه هيچي . يه روزي تموم ميشه و فقط خاطرش و ضربه هاش و پاكي از دست رفتش مي مونه
مثل يه باتلاقه كه آدم هرچي بيشتر واردش بشه بيشتر فرو ميره آخرم به يه جايي ميرسه كه ديگه در اومدني نيست.
نظر شخصيم اينه كه اگر جاي شما بودم تمومش مي كردم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اين رو هم فراموش نكن از يه شهر به شهر ديگه اومدن و .... نشون دهنده ي توجه بالاي ايشون نيست . كار شق القمري نمي كنه.
آدم نبايد با رودربايستي زندگي و خودشو فنا كنه

مهم نیست اون چه توضیحاتی داره ، به قول خود شما قراره توجیه کنه .

مهم اینه که :
آیا شما جدی تصمیم به قطع ارتباط گرفته ای یا نه ؟؟

اگر دلایلت برای خودت قانع کننده است و تصمیم قطعی و جدی گرفته ای . پس قاطع باش و ادامه نده حتی اگر ایشان اصرار داشته باشند . این بهترین فرصت برای شما در امر تصمیم گیری و قاطعیته که در زندگی دو فاکتور مهم در جهت موفقیت هستش .

راستشو بخواين من جدي تصميمم رو گرفتم و براي همينه كه به اطلاعشونم رسوندم كه ديگه نمي خوام ادامه بدم..... اما فقط گاهي (فقط گاهي زود گذر) زير پاهام سست ميشه و يه ذره (يه كوچولووووووووووووو) دودل ميشم...دلايلم براي خودم كاملا عقلانيه ولي گاهي دلم سر به سرم ميزاره و يه جورايي قلقلكم ميده!!!!!
كه فكر ميكنم اونم به خاطر اينه كه فقط يه چند روزيه از اين ماجرا گذشته و الان خيلي زوده كه من بتونم فراموششون كنم!!!!!!!!!
ولي با راهنمايي هاي ارزنده شما و البته كمك خداي منان اميدوارم به زوديه زود دلم قرص و محكم بشه :310: