تجربه / توصیه های BABY به زوج های جوان

سلام بر همه دوستان تالار:72::72:
به رسم وفا و به توصیه بسیاری از دوستان خوبم در خصوص استفاده از تجربیات زندگی ، مرا بر آن داشت که مواردی را که از نظر من می تواند برای دوستان مفید باشه رو اینجا بیارم ، باشد که گره از کار کسی باز کرده ، باری را از دوش برداشته و باقیات صالحاتی باشد از این حقیر، تقدیم به همه اونهائی که برای تغییر در زندگیشون قدم به این تالار گذاشتن.

خوشحال میشم اگه در ادامه ، این تجربه ها با نگاه نافذتون نقد هم بشه.

مخاطب این نوشتار خودم رو هم در بر میگیره ، چون برخی از موارد تذکراتی دائمی در طول مسیر زندگین.

قبل از ازدواج
- به هدفمون از زندگی تفکر کنیم. تامل در این مقوله بسیار راهگشاست.
.... پاسخ به سوال "آمدنم بهر چه بود؟ "

بدلیل اینکه بتونم هر موردی رو که به ذهنم میاد بنویسم ، دوره کاربردش رو می نویسم (مثلا در هنگام خرید عروسی ، قبل از ازدواج و...) اما ترتیب زمانی اش رو دوستان برمن می بخشند. و در انتها میشه اینها رو دسته بندی کرد.


در فاصله عقد تا ازدواج

معمولا زوجهای جوان بدلیل اینکه می خوان از خودشون حرف بزنن و یا گاهی موضوعی رو برا صحبت کردن ندارن ، ترجیح میدن که از خواستگاران قبلی صحبت کنن.
اگرچه صحبت در این موضوع هم جذابه و هم خیلی هیجان انگیز ، اما گوینده غافله از اینکه شنونده در حال مقایسه خود با اون فرد میره و دائم در حال دریافت پالسهای منفیه (با فرض اینکه گوینده هیچ منظوری هم نداره) ..... و آسیبی که به زندگی می زنه بسیار بیشتر از منافعشه. گاهی اوقات اولین تخم های آزردگی و رنجوری از همین مرحله شروع میشه.

بنابراین توصیه می کنم :
از خواستگاران و خواستگاریهای قبلی سخن نگوئیم.

بعد از ازدواج / کار و مسائل مالی
در صورتیکه خانم علاقمند به کار کردنه و درآمد مستقلی داره پیشنهاد میشه در آمدش رو برا خودش پس انداز کنه - چون نوع زندگیهای الان پس انداز بمعنای پرداخت قسطه - اگه در حال پرداخت قسط هستید مثلا برا آپارتمان ، با تعیین درصد مشخصی از مالکیت آپارتمان ، خانم خونه از درآمدش قسط رو پرداخت کنه.
به این ترتیب آقای خونه که وظیفش پرداخت هزینه های جاری زندگیه ، از اینکه خانوم خرج زندگی رو می ده دچار یاس و ناتوانی نمیشه و خانم هم که وظیفه ای در امرار معاش بگردنش نیست درآمدش رو به نوعی پس انداز کرده.
امیدوارم هیچوقت نیاز نباشه با همسرتون راجع به مسائل مالی بحث کنید.:72:

بگذارید مردتان احساس کند که پادشاه زندگی شماست! یعنی شما او را مردی با همه قابلیت ها و بهتر از هر کس دیگری و بی رقیب می بینید. حتی اگر واقعا اینگونه نباشد! اما شما این احساس را به او بدهید! و در راستای این هدف از کارهای مثبت او هر چقدر کوچک و بی ارزش تعریف کنید تا علاقه و کشش او را در انجام کارهای مثبت و کمک و مشارکت در یکسری فعالیتهای منزل بیشتر کنید. ضمن اینکه یکسری از کارها را که او باید انجام دهد اصلا شما انجام ندهید ( حتی اگر مجبور شدید چند وقت محرومیت بکشید) و بگذارید تصور کند که چنین کارهایی از عهده شما خارج است و فقط اوست که میتواند انجامش دهد و اینطوری او واقعا به خود افتخار خواهد کرد. ببینید بطور خودکار و فطری، شرعی، قانونی، یا هر جور دیگه که فکر کنید وظیفه و تمایل مردهاست که زن و زندگی را تامین و حمایت کنند و مردها ناخودآگاه زنی را دوست دارند که اجازه بروز و تامین این نیاز فطری را به آنها بدهد و اگر شما نشان دهید که در این مورد هم از آنها بی نیاز هستید دیگر فاتحه عشق و رابطه تان هم خوانده است. پس! پولتان را بگذارید برای خودتان و رو نکنید! البته معلوم است که اگر خرج کنید خیلی بدشان نمی آید و کم کم عادت هم میکنند و چه بسا حق هم بشود اما! اما! اما! بدانید که مردها خود را وقف زنی خواهند کرد که به آنها نیاز داشته باشد! پس بی خیال قسط و...
نشان دهید که کار و موفقیت های کاری همسرتان برایتان خیلی مهم است و هر گاه دیدید همسرتان قفل کرده و حال و حوصله حرف زدن را ندارد و هر چه می گویید میخورد به دیوار و کمانه میکند و بر میگردد، آنوقت است که باید از موضوعات مورد علاقه آنها بحث را شروع کنید حالا این میتواند بحث جذابی در مورد شغل ایشان، سرگرمی های مورد علاقه ایشان مثل فوتبال یا حتی سیاست باشد بعد کم کم بحث را ببرید سر عره و عوره و شمسی کوره!
و اما از همه چیز مهم تر و حیاتی تر اینست که بحث تمکین خانمها در مسایل جنسی برای آقایان از نان شب و شغل و دنیا و آخرت و ...واجب تر است! پس! از صبح تا شب نچرخید تو ی خونه و آشپزخونه و خرید و... بعد که آقا اومد خونه اگه بخواد دست بهتون بزنه دادتون به هوا بره و هزار تا انگ نا مسلمونی بهش بزنید که آقا فقط به این چیزها فکر میکنه و لا غیر! بدانید که آن لحظه اگه 10 مدل دلمه درست کردید و 4 جور پیش عذا و 7 جور دسر و سالاد و خورش و پلو و چلو اما در این مسایله کوتاهی! همه اش به باد رفته! پس اگه قراره با کار سخت تو خونه خسته بشید و بعدش به آقا بی محلی کنید بیاید به جاش یه غذای ساده اما خوشمزه و دکور شده سر میز بذارید و در عوض انرژی برای توقعات احتمالی آقا هم داشته باشید. یادتون نره که آقایون -- این پسر بچه های هیکلمند( خواستم نگم گنده! بعد پیام خصوصی بدن بگن آی! قوانین تالار...)-- را براحتی میتوانید با چند تا تاکتیک کوچولو برای همیشه دلبر و دلدار محبوب و دوست داشتنی خودتون بکنید!

اوائل ازدواج

اکثر زوجها (بله دقیقا اکثر ونه عده ای) ضعف ارتباطی دارند. اختلالاتی در برقراری ارتباط وجود دارد که شاید یکی از دلایلش عدم وجود زبان مشترک باشد.
3 چیز این ارتباط رو - درهنگام گفتگو- تهدید می کنه:
1- انتقاد بیش از حد ، چرا که انتقاد جراحی شخصیت است. اگه می تونید چند تا نکته مثبت بگوئید بعد یه انتقاد !
2- مقایسه کردن اینکه مادر من اینطور ومادر شما اونطور و.... ارتباط رو خراب میکنه.
اینا باعث جبهه گیری میشه ، بعدها که تو یه جبهه بودین میشه آروم آروم راجع به بقیه فامیل اظهار نظر (غیبت :227:)کرد.
3- دید منفی بیکدیگر ، مثلا تو نمی تونی ، بی عرضه و....

baby گرامی ضمن تشکر فراوان از ایجاد این تاپیک مفید و موافقت با مطالب جالب توجه و تامل برانگیزتان باید به عرضتان برسانم که بنده با این بخش از صحبتتان :در صورتیکه خانم علاقمند به کار کردنه و درآمد مستقلی داره پیشنهاد میشه در آمدش رو برا خودش پس انداز کنه صد در صد موافق
و با این بخش اصلا موافق نیستم با تعیین درصد مشخصی از مالکیت آپارتمان خانم خونه از درآمدش قسط رو پرداخت کنه. چون در مورد شراکت مال آذریهای عزیز ضرب المثل جالبی دارند که البته قوانین تالار اجازه نمیدهد کاملش را بیاورم: "... آدم شریک باشه مال آدم شریک نباشه". مشارکت خانم و آقا در اموال به این شکل یعنی استارت جنگ و دعوا و حساب کتاب مالی. پس اصلا خانم پولشو پس انداز کنه بهتره.

بی دل عزیز ، ممنون که شما شروع کننده نقد این تجربه ها شدید. اما فضای توصیه هامون رو یه مقدار باید نزدیک کنیم.
پیشنهاد من در یه زندگی معمولیه که بین خانم وآقا گاهی بحثهای مالی پیش میاد.
و از اونجا که دوره زمونه ، دوره پس انداز نیست (غالب زندگیها) و غالبا در حال پرداخت قسط هستیم ، و اینکه خانم خونه هم در پرداخت هزینه ها نقشی داشته باشند،و صاحب چیزی هم بشن ، پیشنهادم اینه که مثلا اگه یه آپاتمان 60 متری خریدین ، به قیمت 100 میلیون با 30 تومن وام ، خانم خونه با یه دست نوشته معمولی شروع به پرداخت قسط بکنه و 30% از خونه هم مال او بشه. ( برا جلوگیری از حرف وحدیثهای بعدی که متاسفانه باعث بعضی از مشاجرات تا آستانه طلاق میشه).- این شفافیت بنظر من از بروز جنگ ودعواهای بعدی پیشگیری می کنه-
این پیشنهاد من بود در این فضا ، البته که این نسخه ای نیست که در همه شرایط کاربرد داشته باشه. :104::72:

اوائل ازدواج

اکثر زوجها (بله دقیقا اکثر ونه عده ای) ضعف ارتباطی دارند. اختلالاتی در برقراری ارتباط وجود دارد که شاید یکی از دلایلش عدم وجود زبان مشترک باشد.
3 عامل باعث تقویت این ارتباط میشه:
1- تشویق نکات مثبت همدیگه
2- هدیه دادن به همدیگه به تناسب زمان یا رویداد
3- مشارکت در مسائل مختلف (در تفریح ، در برنامه های عبادی ، در خرید و ...) زن ومرد از مشارکت لذت می برند :72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

هیچگاه نزد والدین خود ، وبه هیچ عنوان حریم خود و زندگیتون رو زیر سوال نبرید.
در شرایط حساس و بحرانی هم سعی کنید علیرغم میل باطنیتون به هم احترام بذارین.

سلام
ازbabyبابت ایجاد این تایپیک تشکر می کنم .

نقل قول:

---

3- مشارکت در مسائل مختلف (در تفریح ، در برنامه های عبادی ، در خرید و ...) زن ومرد از مشارکت لذت می برند
با اجازه بنده دراین مورد اضافه کنم که:

---

به نظر من مشارکت و همراهی زوجین در مسائل مختلف زندگی اعم از خرید و تفریح و برنامه های عبادی با عث میشه نه تنها اونهااز با هم بودن لذت می برن بلکه نسبت به ریز مسائل و روحیات همدیگر اگاه میشن . کلا هر دو از محیط و فضایی که در اون قرار داشتند باخبرند . نه تنها در ارتباط با زوجین بکله بعدا در مورد فرزندان نیز این سیکل(با هم بودن ,از هم خبرداشتن) ادامه خواهد داشت .
آقایی که سخت مشغول کار و فعالیت. حتی روز تعطیل! با خانمی که به تنهایی برنامه های تفریحی رو دنبال می کنه آیا از فضای فکری و روحی یکسانی برخوردارند ؟
ونیز شرکت در برنامه های دینی مسلما اگر هردو اونها با هم برنامه های مشترکی داشته باشند نسبت به تاثیراتی که از این برنامه هامی گیرند اگاهی دارند و فضای فکری مشترکی خواهند داشت.
گاهی یک طرف یا هردو چنان مسائل و اهدافی را در زندگی دنبال می کنند که ,مسائلی مانند خرید و باهم غذا خوردن سر یک سفره و روی یک بالش باهم خوابیدن و کمی پیاده روی, کنار هم و ....رو فراموش یا کم اهمیت می دونند
گاهی ممکنه خرید یک نان گرم برای خانه و خانواده ,گاهی سر زدن به مدرسه فرزند ,گاهی رفتن به پارک و فضای سبز رفتن به میهمانی و مشارکت دراین گونه برنامه هاوگرمابخشی به کانون خانواده تاثیر و ثوابش بیشتر از کارهای بزرگ و دنبال کردن پروژهای مهم باشه .شاید این کارهای به ظاهر کوچک برای ما و تاثیری که در طول زندگی ما داره خودش مهم ترین هدف و برنامه باشه .

سالهای اول ازدواج :

قبلا گفتیم اکثر زوجها (بله دقیقا اکثر ونه عده ای) ضعف ارتباطی دارند. سه عامل تخریب کننده و سه عامل سازنده این ارتباط رو مطرح کردم ، حالا چند تا پیشنهاد:

1- زندگی درحال حرکته ، شما هم با اون حرکت کنید ، ضمن حرکت به آینده نگاه کنید و گذشته رو رها کنید. ( بخصوص در مشاجرات ، به عقب برنگردید ، یاد آوری موضوعات منفی و انتقادات قبلی ویران کننده گفتگوست)[/size]

[2- با هم صحبت کنید ، گفتگوی مستقیم با سه ویژگی :
2-1 همدیگر رو متهم نکنید ، انگ و برچسب نچسبونید.
2-2 شفاف صحبت کنید
2-3 قول و قرار برای بعد بگذارید

3- جاذبه هاتون رو برا همدیگه تقویت کنید
3-1 قیافه ظاهری رو برا همدیگه (شاداب و باطراوت و زیبا)
3-2 لحن کلام زیبا ( همراه با مهربانی و ادب ) چند دقیقه قبل از خواب به صحبتهای همدیگه گوش بدید
3-3 جاذبه های رفتاری- جنسی رو بهبود بدید (نوازش و بوسیدن همدیگه)

زندگی مشترک سالم و آرامی رو برا همگی آرزومندم.:72::72:

نزدیک سال تحویله و تعطیلات سال نو ، از اونجا که در تعطیلات جمع خانواده بیشتر با هم هستند از یه طرف فرصت خوبیه که از این باهم بودن لذت برده ، دغدغه های روزهای پر مشغله کاری رو بکنار گذاشته و تمدد اعصابی باشه برا طرفین اما درعین حال تهدیدی هم هست برا بهم خوردن رابطه :

بعد از ازدواج*
- از اونجا که برخلاف عادت سایر ایام ، زوجین بیشتر باهم هستند، احتمال تنش هم در برخی مواقع بیشتر میشه اگرچه نیت هر دو طرف شاید این باشه که روزهای خوبی رو برا اطرافیان فراهم کنه اما در عمل وقایع به گونه ای دیگه اتفاق میفته ، گاهی دلخوریها و قهرها بلافاصله بعد از لحظه سال تحویل بین زوجها اتفاق میفته از اونجائیکه خانم خونه دوس داره اول به پدر ومادر خانم سر زده وآقای خونه هم تمایل داره که اول پدر ومادر خودش رو ببینه وتبریک عید گفته شه.
واین دید وبازدیدهای عید اگرچه ذاتا باعث صله رحم وتالیف قلوبه اما اگه درست مدیریت نشه روزهای زیبای بهاری رو تیره و باعث سپری شدن این ایام با ناراحتی و کدورت میشه. چه باید کرد؟؟

- درروزهای پایانی سال برای سپری کردن ایام تعطیلات با خانواده مشورت کرده ، نظر همسر و فرزند را جویا شوید.
- در دید و بازدیدهای خانوادگی سعی کنید /کنیم با تامل و تفکر صحیح ، پاسخ رو بطور شفاف مطرح بدیم.
- درمواردی که نظرات باهم تناقض داره ، قول و قرار گذاشته و به تفاهم برسیم. (مثلا نوبتی باشه ویا ابتدا به خانواده بزرگترو.... ویا هر قرار دیگه ای که راجع بهش گفتگو شده باشه)
- در پایان اگر نه شنیدیم اعتماد و اطمینان داشته باشیم به همدیگه و دلیل و برهان نخواهیم.

تعطیلات عید بهونه ای بود برا بیان این موضوع وگرنه در کلیه دید و بازدیدها سعی کنیم:
با توافق عقلی -منطقی - احساسی در قول وقرارهای خانودگی تصمیم بگیریم.
شاد و خوش وخرم باشید:72:

بعد از ازدواج
سوء تفاهمهای زناشوئی: (علل رفتاری)
ذهنیت منفی باعث
شناخت منفی میشه این خود از
عزت نفس ناکافیه که باعث
پیش داوری بی مورده واون نهایتا موجب میشه که
دیگران اونها رو به دیده حقارت می بینند.

یه مثال می زنم : این سوء تفاهم که وقتی کسی سکوت میکنه معناش اینه که منو دوس نداره ،
از اینجا ناشی میشه که ممکنه او با این تربیت بزرگ شده باشه که پدرو مادر او برای مجازات بچه ها از سکوت استفاده می کردند.

حالا سوء تفاهمهای بعدی ، اگه این شخص منو دوس نداره ، پس معناش اینه که اصولا دوس داشتنی نیستم (تعمیم ) نتیجه اینکه باید تنها و غمگین بمانم.

این جور اشخاص :
1- به معانی واکنشهای خود نسبت به دیگران خیلی بها میدن و برای آنها نظر دیگران خیلی مهم هست.
2- درنتیجه گیریهای خود خیلی سمج هستند.

در چنین حالتی تکرار دلگیریها ، مشاجره ها و دلسردیها طرز تلقی طرفین رو تغییر میده ... پس باید ( دانسته ) تعداد برخوردهای ناخوشایند رو کاهش داد.

ممنون از دوست بزرگوارمان آقای بی بی که تجربیات خودشون رو در اختیار ما قرار میدن.

اجازه هست ما که تجربه زندگی زناشویی نداریم اما با افراد تجربه دار درگیر هستیم یه نکته ای بگیم؟ ممنونم

اغلب مشاهده میشه که خانم هایی به مشاور مراجعه می کنند و مشکلشون رو این گونه مطرح می کنند:

آقای دکتر شوهر من دیگه منو دوست نداره بهم اهمیت نمیده

دکتر: چرا؟

مراجع: چون وقتی نامزد بودیم همش زنگ میزد پیام میزد حالمو زیاد می پرسید ولی الان وقتی سرکاره زنگ میزنم دیر جواب میده...میگه مشغول کار بودم....عشقش به من کم شده..چطور دوباره عاشقش کنم؟

دکتر:: اول اینکه ما نباید کاری بکنیم که کسی مارو دوست داشته باشه..بلکه باید ظرفیت ها و مهارت های خودمون رو افزایش بدیم تا جرقه ای باشد برای عشق ورزی.

دوم: نباید دچار خطای شناختی شویم... در طول زندگی زناشویی عشق کم تر نمی شود بلکه کارکرد و نحوه ابراز عشق تغییر می یابد یعنی چه؟

یعنی بعد از ازدواج فرد مسئولیت تامین مالی و روحی همسرش و خانواده اش را برعهده می گیرد طبیعی است که این فرد بعد از برعهده گرفتن مسئولیت باید اهداف و کارهای خودش را زمان بندی کند...و اگر خود را تنها محدود همسر خویش سازد از اهدف دیگر خود که همانا تامین مالی و روحی خانواده است باز می ماند.

توصیه به آقایان قبل ازدواج>> لطفا در روابط خود با همسر متعادل حرکت کنید... عشق ورزی زیاده از حد قبل از رفتن زیر یک سقف مشترک آفت عشق است.

دوران عقد و بعد از ازدواج
تفاوتهای رفتاری - شیوه برقراری ارتباط

آقایون عادت دارن - و بمعنای اینکه دارن به حرف خانمشون گوش میدن - وسط حرف خانمها می ایند و مواردی رو عنوان می کنند. بالعکس خانمها فکر میکنن مرد به صحبتهای او گوش نمی ده.
مردها از اینکه حرف همدیگه رو قطع میکنن حس بدی بهشون دست نمی ده.

مثلا من وسط صحبتهای همسرم و به نشانه اینکه دارم به صحبتش گوش میدم ، نقطه نظرم رو بیان میکردم اما او تصور میکرد که به حرفش گوش نمی دم و وسط صحبت فشار خونش بالا می رفت.
تواین حالت زن انتظار داره مرد بگه معذرت می خوام.

در این موارد بهترین کار مرد اینه که:
- سعی کنه فقط گوش بده.

وبهترین کار زن اینه:
تصورنکنه که مرد به صحبتهاش گوش نمی ده و یا بی ادبه ، بهتره که حانم به صحبت آقا توجه نشون بده و حتی درباره نظر او هم صحبت کنه و بعد دوباره ادامه بده. مثلا می تونه بگه : به چه مورد خوبی اشاره کردی!

بگه : چند لحظه صبر کن تا من صحبتهام تموم بشه بجای اینکه : تو اصلا گوش نمی کنی ، بی ادب و...
بگه: عقیده خوبیه ، اما.....
بگه: عالی گفتی ، بذار منم دراین باره جور دیگه ای بگم.

مردها دوس دارن خانمشان اهل بحث و گفتگو باشه و بتونه مشکلاتشون رو از راههای منطقی حل کنند.

بعد از ازدواج
مهارتهای ارتباطی - گفتگوی سالم

در تمام زندگی های زن و شوهری اختلافات کوچیک و بزرگی وجود داره اما نباید اجازه بدیم این اختلافات زمینه جدائی رو فراهم بیاره.
در زندگی زناشویی معمولا دلخوری ها، رنجش ها، شکایت ها و مشاجره هایی دیده می شه . اما مهم اینه که زن و شوهر چه جوری در مورد این رنجش ها با هم صحبت می کنن.

چند نکته برای بهبود سلامت گفتگو:
هدف از بیان دلخوری ، رسیدن به فهم و درک بهتر خصوصیات و خلق و خوی طرف مقابله و کاهش تکرار اون رفتار در آینده.
پس قصدمون نباید سرکوفت ، انهدام شخصیت ، و کوچیک کردن همسرمون باشه.

۱) خیلی زود دلخوریتون رو بیان نکنید ، بذارید یکی دو روز از اون اتفاق بگذره و بعد در یه شرایط زمانی و مکانی مناسب اون رو مطرح کنید.

2) قبل از بیان دلخوری به همسر، اول کل ماجرا را روی کاغذ و از دید خودتون بنویسید و از همسرتون هم بخواهید این کار رو بکنه.
3) سعی کنید خودتون رو جای همسرتون بذارید.

4) پیش از صحبت با همسرتون موضوع رو با دیگران مطرح نکنید،(بدلیل پیش داوری و قضاوت سایرین)

5) در ابتدای صحبت به هدف بالا تاکید کنید و بگید قصد شما از مطرح کردن رنجش، رسیدن به حسن تفاهم است.

۶) سعی کنید حین صحبت خشمگین نشید. اگه بتونید دستای همسرتون رو تو دستتون بگیرید بهتره.

۷) بگید ممکنه مقصر من باشم.

۸) به اشتباهات خودتون هم اشاره کنید و بابت اون اشتباه ، عذرخواهی هم بکنید.

۹) زخم زبون، کنایه و تحقیر ممنوع

۱۰) متکلم وحده نباشید و فرصت بدید او هم حرفاشو بزنه و اظهار نظر کنه

امیدوارم شیرینی گفتگوهای سالم با همسرتون رو بچشید:72:

بعد از ازدواج
توصیه های مشترک : (در پست های بعدی توصیه هائی ویژه هر یک از زوجین خواهد آمد)

1)با احترام با همسر خود سحن بگوئید. همه انسانها نیاز به توجه و احترام دارند.

2) در کلیه موارد معیشت اعم از تملک و درآمد و غیره از کلمه " ما" استفاده نمایید نه من و تو. پس از عقد ، زندگی مشترک شروع شده و دیگر من و تو مطرح نیست.

3) در مقابل همسر خود هر چند حق با شما باشد ، لجبازی و اصرار نکنید.

۴) از مخالفت و مشاجره با همسر خود بپرهیزید.

5) در رفت و آمد و معاشرت با بستگان همسر خود پیشقدم باشید.

۶) با دوستان و آشنایان همسرتان در معاشرت ها بیش از حد معمول گرم نگیرید.

7) نشان دهید که از بودن با او خوشحالید.

8)سعی نکنید عزت نفس طرف مقابل را بگیرید. رابطه را به جائی نبرید که نیاز باشد بگوید "معذرت می خواهم"

9) معنی عشق اینستکه نخواهی بپرسی "منظورت چیه عزیزم!!"

10) هرگز هرگز ، حتی برای تهدید و یا جلب محبت ، از واژه طلاق سخن بمیان نیاورید. صبور و خویشتن دار باشید.


:72::72::72:

خانم محترم :
1) 98% مردان (اینو یه مشاور روانشناس گفت) یه معشوقه در رختخواب میخواهند ، برای این بخش حساب ویژه ای باز کنید.
2) مردان دوست دارند که همسرشون او را درک کند ( گاهی سکوت می کند ، گاهی پول ندارد و...)
۳) شوهر خود را بخصوص در مقابل بستگانش تحقیر نکنید و از تعریف و تمجید بستگان خود در مقابل آنان پرهیز نمایید.
4) چنانچه کمک هایی از طرف بستگان شما به شوهرتان شده، آنها را به رخ او نکشید.
5) شوهر خود را در معاشرت با اقوامش محدود نکنید.
6) به بستگان نزدیک شوهر خود ( مادر شوهر، پدرشوهر، برادر شوهر، خواهرشوهر و ...) بیش از خویشاوندان دیگر احترام بگذارید.
7) زحماتی که برای پذیرایی خویشاوندان شوهر خود متحمل می شوید ، به رخ شوهر خود نکشید.
8) چنانچه درآمدی دارید و برای زندگی هزینه می کنید، آن را بازگو نکنید
9) از مردان دیگر نزد شوهرتان تمجید نکنید. هیچ مردی را بر شوهرتان ترجیح ندهید و در گفتار این موضوع را رعایت کنید.
10) برای انجام در خواست های خود با شوهرتان با خشونت و آمرانه برخورد ننمایید.
11) اورا باور داشته باشید.
۱2) برای برآوردن نیازمندی های خود از نظر مادی و غیرمادی ، امکانات شوهر خود را در نظر بگیرید و او را تحت فشار نگذارید.
۱3) خود را برای شوهرتان بیارایید و بهترین و تمیزترین لباس خود را در مقابل وی بپوشید.

۱4) در مقابل شوهر خود با حالت افسرده و اخمو حاضر نشوید. او را در موقع ورود به خانه با لبخند و شاد و خندان استقبال کنید.
۱5) پس از مراجعت شوهر خود به خانه کارهای خود را حتی الامکان کنار بگذارید و در حضور او بنشینید و با سخنان خوشایند و با گرمی از او پذیرایی کنید.
16)در موقع خروج از خانه او را بدرقه کنید و با گرمی با او خداحافظی کنید.

موارد دیگری به این پست اضافه کنید

بعد از ازدواج

بعد از چندین بار جر وبحث ، به این نتیجه رسیدم نه تنها برنده بازنده در بازی زندگی معنا نمی دهد چه بسا رفتارهاو مذاکراتی که گمان می کنیم نتیجه اش برنده- برنده هم هست در بازی زندگی بی معناست. پیش آمده که حق با طرف مقابل بوده ، اما این طرف با زیرکی خاص و فن بیان فوق العاده توانسته مذاکره و گفتگو رو به سمتی ببره که هردو در پایان احساس خوشایندی داشته اند (حس برنده -برنده) اما ته دل طرف مقابل راضی نبوده.

در زندگی زناشوئی وقتی به ادامه زندگی فکر می کنیم و نه به طلاق : بازنده ، برنده است.

آنکه می گوید معذرت میخوام ، خودش رو کوچیک نکرده با عذر خواهی و ذبح خود خواهی بزرگ می شوی.

این نسخه ایه که به بسیاری از زوجهای جوان و در اوائل ازدواج توصیه می کنم. ممکن است یه کمی با عزت نفس و این حرفا تناقض داشته باشه اما برا نگهداری نهال نوپای زندگی ضروریه . بعد که این نهال قوی تر شد و حساسیتها کمتر ، نیازی به استفاده از این تجربه نیست.

زندگی سرشار از محبت ،( به گونه ای که از بودن با همسرمون احساس خوشایندی داشته باشیم) برا همگی دوستان آرزومندم.

قبل از ازدواج
در هنگام خواستگاری و آشنائی در مورد مسائل مالی هم صحبت کنید. (این موضوع برا خانواده هائی که به مسائل معنوی بسیار اهمیت میدن و از مسائل مالی غافلند کاربرد داره)

هر چیزی به جای خودش ، نه خیلی به مسائل مالی و مادیات اهمیت بدیم و نه اینکه کلا اون رو به ورطه فراموشی بسپاریم.

«پول» و مسائل مرتبط با اون یکی از عوامل اصلی سوء تفاهم های زوج هاست.
درجلسات خواستگاری بطور مستقیم و یا غیر مستقیم در خصوص :
درآمد ماهانه - هزینه های جاری زندگی - میزان بدهی حال حاضر - مدیریت مالی با که باشد؟ خرج والدینش را می دهد؟ - ورشكستگی

در سراسر زندگی زمانهائی داشتم پراز احساس خوب به خود و دیگر همنوعانم ، و زمانهائی که حس و حال خوبی نداشتم. در این فکر بودم که مرا چه می شود چرا زمانی سرشار از محبت و مهربانی برای خود و اطرافیانم هستم و گاهی اوقات حوصله خودم را هم ندارم. گاهی چنان امیدوار و از زندگی راضی و زمانی هم نومید و ذهنم پراز چرا؟
چراهائی از خلقت و دلیل آفریده شدنم. (یه موج سینوسی )

در زندگی زناشوئی هم به همین سیاق ، گاهی سرشار از انرژی ، با مناعت طبع بالا ، مثبت اندیش ، شکر گذار و قدر دان و ... و زمانی منفی نگر ، ناسپاس ، بی توجه به محبتهای همسر و...

از طرفی هم با این سوال زیاد مواجه می شدم که چرا ارتباط ما (زن و شوهر) اینقدر سرد و خاموش هست ، همسرم مرا دوست ندارد و بمن بی توجه است. چرا عزیز نیستم و... .

زمان زیادی گذشت تا یافتم ،

آنچه باعث مثبت اندیشی و عزت من در بین اطرافیان و دوست و آشنایان و نزدیکانم است ، و در یک کلام فضای مثبت ارتباطی با سایرین است ، مربوط به زمانهائی است که در مسیر خدا قرار داشته ام و رنگ و بوی خدائی داشته ام ، در این حالتها از گناه بیزار ، مشتاق به راز و نیاز با خدا ، در این حالتها و ایام بیشتر به یاد حجت خدا بودم ، رفتارم با همسر و فرزند خوب ، و شاهد لحظه های بسیار خوب عاطفی و احساسی با خانواده ، بدنبال رفع گرفتاری سایرین و ....... هرچه خوبی که بتوان تصور نمود ، بوده ام .

و بالعکس در زمانهائی که از مسیر بندگی خدا خارج شدم ، از عبادات فقط به حداقل واجبات بسنده می کردم و بیشتر تابع شیطان و اوامر او بودم ، در این لحظات ارتباطم با سایرین هم ارتباطی بی روح بوده ، هیچ انرژی مثبتی هم به دیگران نمی دادم.

حالا پاسخ این سوال را می دانم که چرا قدیمی تر های ما اینقدر زندگیهای آرامی داشتند ، ایتقدر دوست داشتنی بودند ، که ادم حتی از دیدنشان احساس آرامش و راحتی می کرد.

چون با خدا بودند

چندی پیش روایتی از امیرالمومنین نظرم را جلب کرد:


حكمت : 86 نهج البلاغه

وَ قَالَ ع :

مَنْ اءَصْلَحَ ما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ اءَصْلَحَ اللَّهُ ما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ، وَ مَنْ اءَصْلَحَ اءَمْرَ آخِرَتِهِ اءَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ اءَمْرَ دُنْياهُ، وَ مَنْ كانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ واعِظٌ كانَ عَلَيْهِ مِنَ اللَّهِ حافِظٌ.

ترجمه :

و فرمود (ع ):

هر كه رابطه ميان خود و خدا را نيكو سازد، خداوند نيز، رابطه او را با مردم نيكو سازد. و هر كه كار آخرت خود را به صلاح آورد، خداوند، كار دنيايش را به صلاح آورد و هر كه اندرز دهنده خود باشد از سوى خدا براى او نگهبانى بود.


گفتم این کلید را در اختیار شما نیز بگذارم:

اگر می خواهی رابطه شما با همسرتان خوب و سالم شود ، اگر می خواهی پیش همسرت عزیز شوی ، رابطه ات را با خدا اصلاح کن. و هر کسی خوب می داند رابطه سالم و خوب را بین ما (بندگان) و خدا (خالق).
پس بجای تمرکز بر روی خوش آمد همسر ، تمرکز را بر روی خوش آمد خدا قرار بدهیم و در راه رضای خالقمون گام برداریم ، همت کنیم رابطه مون رو با خدا بهبود بخشیم ، زمان بیشتری رو به راز و نیاز با او اختصاص بدیم ، از روزمرگیها و غفلتها فاصله بگیریم و رنگ و بوی خدایی (صبغه الله) بگیریم ، کوتاه سخن اینکه به هدف و وظیفه اصلیمون بپردازیم که چیزی نیست جز :


بندگی خدا

و اینکه عزت برای خداست و به هرکس بخواهد می دهد.

امیدوارم زندگی من و شما هرروز بیش از روز قبل رنگ و بوی خدائی داشته باشد.:323:

اگه هدف اصلی از زندگی "بندگی خدا" باشه که هست ، ازدواج و تشکیل خانواده جزئی از این هدف متعالی است ،
و نه برعکس هدف از خلقت ما این نبوده که زندگی زناشوئی تشکیل بدیم ، ما به دنیا نیامده ایم که با همسرمون هیچ مشکلی نداشته باشیم !!

ما ازدواج می کنیم که بیشتر و بهتر بتوانیم در مسیر خواست مولا حرکت کنیم.

گاهی جای این اهداف عوض میشه ، هدف اصلی ما این میشه که "همسرمون ما رو بیشتر دوس داشته باشه" دغدغه مون این میشه که "چه کنم همسرم به من بیشتر توجه کنه" - "چه کنم که محبتش همه و همه برای من باشه" و.....

می‌خوانیم علی علیه السلام در پاسخ پیامبر که سؤال کردند:« همسرت را چگونه یافتی؟» گفتند:

« بهترین یاور در راه اطاعت از خداوند.» ..... اندکی تامل

بحارالانوار/ ج۴۳/ ص ۱۱۷

کدام یک از ما موقع خواستگاری می پرسیم " آیا حاضری در راه بندگی و اطاعت فرامین الهی ، یاور و هم سر من باشی؟" !!
کدامین از ما بعد از ازدواج زندگیمان رو حول محور رضایت خداوند قرار می دهیم؟ قبل از اینکه کاری رو انجام بدیم ، رضا و سخط خداوند رو مد نظر قرار میدیم؟

اگه اینگونه هستیم که خوشا به حالمون.

امروز که وصیت مولامون رو مطالعه می کردم ، اینکه ببینم جان و نفس پیامبر در اون ایام ضربت خوردن چه توصیه ای برای ما داشته ، به این فراز برخوردم که:

كارهاى خير را به مدد يكديگر و به اتفاق هم انجام دهيد، از همكارى در مورد گناهان و چيزهايى كه موجب كدورت و دشمنى مى‎شود، بپرهيزيد. (گوشه ای از وصیت امیرالمونین)

به تجربه یافتم که همکاری در انجام امور خیر ، همکاری و قول و قرار در انجام ندادن عادات و رفتارهای بد (آنچه مورد غضب خداست) موجب حل و فصل گره های کور روابط همسران است، گره هائی که آدمی را مستاصل می کنه ، خصوصا وقتی که همه راهها رو رفته باشه ، انواع عکس العملها ، توصیه های روانشناسی ، انواع سیاستها ! رو به کار گرفته ، اما حاصلش فقط عدم انجام آنچه مورد انتظارمون بوده ،

آی همسرانی که با همدیگه مشکل دارید ، هر کاری هم می کنید نمی دونید و نمی تونید خرده دعواها و اصطکاکهای بین خودتون رو حل کنید ، بیائید به توصیه مولامون علی (ع) چند کار خیر رو مد نظر قرار بدید

مثلا عیادت بیماران ،
مثلا بردن ارزاق برای مستمندان ،
رفتن به خونه بزرگ فامیل ، افراد مسنی که کمتر به اونها توجه میشه ، رسیدگی به آنها
کمک مالی به فامیل ، درعین داشتن گرفتاری مالی خودمان
کمک مالی به موسسات خیریه ،
سرکشی به بهزیستی ،
و ... و....

و به اتفاق خانواده (زن و شوهر با هم) اونها رو انجام بدید.
بیائید کمی از پیله محدود زندگی های روزمره مون بیرون بیائیم و به فکر سایرین باشیم ، زندگی را محدود و محصور در چاردیواری خونه خودمون نبینیم و...


البته مراقب باشیم که همه اینها رو نه با هدف بهبود زندگی و بهبود روابطمون با همسر که واقعا برای طلب و جلب رضایت خالقمون انجام بدیم ، این را گوشه ای از شکر گذاری تمام نعمتهای بی حدو حصرش قرار بدیم.

به این ترتیب از این زندگی فاصله می گیریم (که گاهی آنچنان تیره س که نبودش رو از خدا طلب می کنیم) ،
از این دور باطل قهر و کدورت و تنفر خارج خواهیم شد
با این کار تمرکز رو از روی همسرمون و رفتارهاش برداشتیم ، در مسیر طاعت و بندگی و حرف شنوی از خدا قرار گرفتیم ، تنفر و کینه رو در قلبمون به صلح و دوستی تبدیل کردیم ، و....

و مطمئن باشیم که
به برکت انجام این امور خداوند مشکلات زندگی مون رو رفع می کنه
و آرامش رو به زندگیمون میاره انشالله

به اندازه

موضوعی که می خواستم باهاتون در میون بذارم ، اسمش رو میذارم "به اندازه ، نه بیشتر نه کمتر"

قبل از ازدواج و هنگام بررسی و انتخاب اگه بیشتر از حد مورد نیاز بررسی کنیم و بیشتر از اندازه عقلمون رو خرج کنیم ، اسمش میشه وسواس ، اگه از عقلمون کم استفاده کنیم ، تصمیم درستی نخواهیم گرفت.

در هنگام ازدواج : اگه خیلی زیاد خرج کنیم ، ولخرجی خواهد بود اگه خیلی کم میشه خساست ،
اگه خیلی اعتماد کنیم و نا بجا اسمش ساده گیه ، و تاوانش رو باید بدیم اگه شک داشته باشیم اسمش میشه سوء ظن ، هم در تصمیم گیری دچار مشکل میشیم و هم اینکه نافرمانی خدا رو کردیم (شریعت سوء ظن رو منع کرده)

بعد از ازدواج:
اگه در ارتباط با همسرمون و اشتباهاتش خیلی خیلی سخت گیری کنیم مشکلاتمون لا ینحل میشه ، اگه اصلا به رومون نیاریم آخر انفعاله.

زندگی نیاز به ترسیم خطوط قرمز نداره ، که احیانا همسرمون از این محدوده پاش رو فراتر بذاره ، ما مجبور به انجام واکنش سریع و بیش از اندازه اون اشتباه بشیم.

واکنش هامون باید به اندازه کنش ها باشه . مثلا نباید برا یه قهر کوچیک تهدید به طلاق و جدائی کنیم.
همینطور در ارتباط با تربیت فرزندانمون هم این نکته مهمی است که تنبیه باید به اندازه رفتار ناپسند فرد باشد.
و بالعکس هم در خصوص تشویق.
حتی در دادن هدیه / کادوی تولد / پول تو جیبی و...

در ارتباط با سایرین و خانواده ها هم (نقل به مضمون از یه حدیث) نه چندان سستی کن بر تو دلیر گردند و نه چندان درشتی که از تو سیر گردند.

یا در ارتباط با کنترل ، اگر بیش از اندازه کنترل کنیم ، هزینه (وقت و انرژی و پول) زیادی پرداخت خواهیم کرد و اگر کنترلی نداشته باشیم سیستم (زندگی) از هم خواهد پاشید.

تعادل در زندگی حرف اول و آخر رو می زنه ، نه بیشتر (افراط) و نه کمتر (تفریط)

در زندگی مشترک زمانهائی پیش میاد که محبت بین همسران کم میشه ، گاهی تنفر و انزجار جای خودش رو به عشق میده. با اینکه هر دو (زن و شوهر) هم انسانهای پاک و وارسته ای هستند!!!

وقتی که به زعم خودمون همه راهها رو رفتیم ، اما با این بلیه (آزمایش) مواجه میشیم.
چه باید بکنیم:

یکی از راهها رفتن به سمت خداست و درخواست از اوست که دوباره محبت و عشق رو بین ما قرار بده.

مگه نه اینکه خودش فرموده:

و جعل بينكم مودَّة و رحمة (سوره روم ، آيه 21)
خداوند در ميان شما مودت و رحمت قرار داد

اين خواست الهیه كه ميان زن و مرد مودت و مهربانى برقرار كرده.

خالق هستی به عناوین مختلف میخواد بنده اش به سمتش بره ،
گاهی با قرار دادن او در شادیها و موفقیتها که برود و شکر گذاری کند.
گاهی هم با قرار دادنش در رنجها و محنتها که بنده به سویش برود و درخواست کند.

میشه در اوج مشکلات زناشوئی ، جائی که همه درها رو بسته می دونیم و همه راهها رو رفته ، این راه رو هم امتحان کنیم و بریم به سمت خالق همه عشقها و از او این محبت رو بخوایم. بخواهیم که محبت همسرمون رو در دل ما بیشتر و بیشتر کنه.

سخن رو با روايتی از رسول اكرم صلى الله عليه وآله و سلم به پایان می برم كه حضرت مى فرمايند:

((مَن صَبَرَ على سوء خُلق امرَاءَتِه اءَعطاهُ اللَّه من الاجر ما اءَعطاهُ داود عليه السلام على بلائه ، و من صبَرَت على سوء خُلق زَوجها اءَعطاها مثل ثواب آسيه بنت مزاحم))

(اگر مردى بدخلقى و سوءرفتار همسر بداخلاقش را تحمل كند اجر صبر او مثل اجر داوود پيغمبر است .
همين طور اگر زنى سوءرفتار مردش را تحمل كند و پذيراى خلق و خوى ناپسند و رفتار نامناسب او باشد خداوند همان ثوابى را كه به آسيه همسر فرعون عنايت كرد، به او نيز خواهد داد)).
بحارالانوار، ج 100، ص 247، حديث 30

دوره های مختلف زندگی مشترک

همانطور که یک نهال کوچک تا به یک درخت کهنسال تبدیل بشه ، دوره های متفاوتی داره و بالطبع در هر دوره نیازهای متفاوت داره. طبیعیه این نهال در سالهای اول نیاز به رسیدگی و توجه بیشتر داره ، آب و نور کافی می خواد همینطور هم زندگی مشترک نیز در دوره های مختلف نیازها و شرایط خاص خودش رو داره.

از طرف دیگه آسیبهای وارده و شدت اونها هم به این نهال / درخت هم متفاوته. برای همین هم توصیه هائی که برای یک زندگی 20 ساله میشه شاید برای یک زندگی تازه شکل گرفته مفید نباشه.

در سالهای اول زندگی - سالهای 1تا 5- معمولا آسیبها ناشی از سوئ تفاهمات ، انتظارات بعضا نابه جا ، شناخت نادرست از تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی خانواده دو طرف ، تمرکز بر ایده آلها بجای واقعیات و... ببوده و باعث بروز مسائلی می گردد. اینگونه آسیبها ، اسیبهای خیلی جدی نبوده و تنه نهال رو زخمی میکنه.

اما گفتگو از طلاق ، تهدید به طلاق برای تادیب همسر ، تهدید به طلاق برای جلب محبت بیشتر ، با بروز کوچکترین مسائل انجام کارهای ناپخته ای مثل رفتن به دادگاه و درخواست جدائی و... آسیبی جدی و بنظر من تیشه به ریشه درخت زدن است.

بنابراین ضمن هشدار درخصوص این موضوع - صحبت از طلاق بدون کمترین صبر و تحمل - ، راه حل رفع اکثر این قبیل کدورتها و آزردگیها چیزی جز صبر نبوده ، نیاز به رویه ای شامل سعه صدر همراه با جراتمندی و قاطعیت دارد.

جه خوب بود مدیر همدردی عزیز ، آمارهائی از بیشترین مخاطرات زندگی مشترک در دوره های مختلف زندگی (مثلا 5 سال اول ، 5 سال دوم ، دهه سوم و... ) ارائه می دادند.

نگرش امیدوارانه به زندگی:

وقتی که تعداد زیاد تاپیکهای با موضوع مشکلات ، دعواهای زندگی زناشوئی رو می بینیم.

وقتی دعوا و کتک کاری بین زوجهای با سطح بالای تحصیلات رو می خونیم.

وقتی قهرهای طولانی مدت همسران ، قهرهای بالاتر از یکسال و... رو مرور می کنیم.

وقتی دعواهای همسران حتی در بین کسانی که اصلا انتظارش رو نداریم رو مش نویم .

وقتی ...

درسته که با یه نگرش فرد کاملا نا امید میشه ، اما یه نگرش دیگه خط بطلانیه بر:

تمام حرفهای ناامید کننده ، تمام بن بستهای زندگی ، تمام فکر کردن ها به جدائی و طلاق

چرا که این نمونه ها ، قاعده ذهنی منو مبنی بر اینکه اگه در یه زندگی قهر - تنش - عدم تفاهم - زد وخورد - و... وجود داشته باشه ، این زندگی بدرد ادامه دادن نمی خوره و باید جدا شد، رو بر هم می زنه.


وقتی این خاطرات رو می خونیم ، یا با چنین زندگیهائی در عالم واقع روبرو میشیم که علیرغم دعواها و کتک کاریها ، قهرها و... بازهم زن و شوهری با هم ادامه میدن ، سعی بر حل مسائلشون می کنن. وقتی می بینیم که یه قهر بیش از یک سال ! سرانجام به آشتی و وصل رسیده ، می فهمیم که :
این امکان وجود داره که مسائل زندگی ما هم قابل حل خواهند بود. مسائلی که عمدتا کوچکتر از مسائل زندگیهای دیگران است. پس:
با واقعیتهای زندگی (زندگی روزهای خوشایند و ناخوشایند داره ) راحت تر کنار می ایم ،
روزهای خوش زندگی رو شکر گذار خدا هستم.
در روزهای ناخوش زندگی ، صبر پیشه کرده و از خدا می خوام حال و روزم رو خوش منه و آرامش رو به زندگیم برگردونه.

"مقابله به مثل"

در زندگی مشترک لحظاتی پیش می آید که ما به شدت از کاری که همسرمان کرده ناراحت می شویم ، واکنشهای متفاوتی بروز می دهیم . گاهی این واکنشها مناسب وگاهی نیز نامناسب است.

تشخیص واکنش مناسب گاهی اوقات برای ما دشوار است چرا که وسوسه های شیطان برای خروج از مسیر درست ، در این لحظات که لحظاتی همراه با خشم ، کدورت ، بد دلی و نفرت و ... هست ، بسیار بیشتر می شود. او مارا براین می دارد که از مسیر صحیح خارج شده و واکنشی در جهت خواست خودش انجام دهیم.


مثلا:
در بازار نگاه همسر من به فروشنده / رهگذری گره می خورد ، من نمی پسندم اما بجای برخورد صحیح در صدد "مقابله به مثل" برآمده و قصد تلافی دارم.

• در یک مهمانی خانوادگی همسر من با نامحرم گرم گرفته ، یا با او دست می دهد و من از این موضوع آزرده شده ام ، در مقام "مقابله به مثل" من هم در موقعیت مشابه همین کار ناصواب را انجام می دهم.

• در یک رابطه پنهانی همسر من به من و زندگیمان خیانت می کند ، من هم تصمیم می گیرم "مقابله به مثل" کرده و خیانت کنم.

• پس از یک مشاجره همسر من قهر می کند ، من هم مترصد فرصتی هستم تا "مقابله به مثل"
  کرده و با او قهر کنم.

• در یک موقعیت ، همسر من به پدر و مادرم توهین می کند ، من این موضوع را برنتابیده و در اولین فرصت "مقابله به مثل" کرده پدر و مادرش را با بدترین جملات پذیرائی می کنم.
• و
• و

در تمامی موارد فوق اگر چه می دانم کار خوبی نیست ، اما در مقام واکنش به رفتار طرف مقابل تمایل به انجامش دارم. گفتگوی درونیم مرا به سمت این قبیل واکنشها سوق می دهد ، اما کلید حل مشکل تذکر به خودم در اینکه این واکنش من مورد رضای خدا نبوده و چون ناصواب است اثر تخریبی خود را روی زندگی مشترکمان می گذارد ، با مدنظر قرار دادن این اصل که " همیشه کار خوب خوبه " شرایط نباید در انجام رفتارمنفی من تاثیر گذار شود، باید مراقب اعمال و کردار خودم در این لحظات بحرانی باشم ،


می توانیم "مقابله به مثل" را از مقابله به مثل در رفتارهای بد و زننده به "مقابله به مثل" در عشق و محبت تغییر دهیم ، مترصد فرصتی برای "مقابله به مثل" در احترام به همسر ، محبت به او ، بیشتر کردن لحظات عاشقانه ، و در یک کلام "مقابله به مثل" در خوبیها باشیم.

افکار ما

وقتی یه موقعیت بحرانی اتفاق میفته

در ما تولید فکر میکنه

این فکر / افکار احساسات ما رو تحت تاثیر قرار میده

بر اساس این احساسات رفتاری از ما سر می زنه

می خوام قدری راجع به این افکار صحبت کنم. مثلا:

تنها تو خونه نشستید ، صدای پنجره میاد ، فکر می کنید دزد اومده ، می ترسید ، می رید آشپزخونه و یه چاقوی بزرگ دستتون می گیرید

موقعیت --- فکر ---- احساس ---- رفتار

تنها تو خونه نشستید ، صدای پنجره میاد ، فکر می کنید باد میاد ، حس کنجکاوی ، می رید پنجره رو چک می کنید.

چاقو بدست گرفتن و یا چک کردن پنجره (رفتار ها) منشاش همان فکر تولید شده بوده.


حالا در زندگی مشترک ،

در یه موقعیت قرار گرفتید (مثلا همسرتون براتون یه هدیه خریده ، یه موقعیت خوب خوب) ----- افکار خودآیند منفی به سراغتون میاد (مقصر بوده ، میخواد منت کشی کنه) ----- مواجه با احساس میشید ، مثلا حس تنفر ------ رفتار سر زده ، اخم ، قهر



ما باید راهی برای رسیدن به این فکر ها بیابیم ، باید شواهد رو بررسی کنیم. تا برسیم به "واقعیت"

اگر فکر منفی رو مساوی با "واقعیت" بگیریم نتیجه اش میشه .... رفتار منفی


این مواردی که گفته شد به معنای "خوش بینی" نیست اگر چه مرتبط هست ، این بمعنی "مثبت اندیشی " و " خوش خیالی" نیست .
بمعنای دیدن "واقعیات" است. باید منشا این فکرها را جستجو کرد ، و افکار را بر اساس واقعیات تنظیم کرد.


و برای دیدن واقعیات نباید ، ذهن خوانی کرد ، نباید تعمیم افراطی کرد، .... تاپیک های خطاهای شناختی را ببینید.