ياد و خاطره شهدا

<embed src="http://yekmajnon.persiangig.com/Audio/yosof.swf" style="border:1 black solid; background-color:#000000;" title="!در حال خواندن وبلاگ من، موسيقي مورد علاقه‏ام را بشنويد" width="130" height="50" type="application/x-mplayer2" autostart="true" loop="true" SHOWSTATUSBAR="1" ShowPositionControls="0"></embed>

السلام عليك يا اولياء الله


اي دوست به حنجر شهيدان صلوات
بر قامت بي سر شهيدان صلوات
از دامن زن مرد به معراج رود
بر دامن مادر شهيدان صلوات


اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم

فرزند عزيزم!

برق آخرين نگاهت، چراغ خلوت تنهاييم شده است و نگاه چشمان مهربانت، تنها اميد زندگيم. روزگاري به من ميخنديدي و مرا مي‌خنداندي. نگاهم ميكردي و من هم دلشاد ميشدم، اما امروز در خاطرم مي‌خندي و مرا مي‌گرياني و نگاهم مي‌كني و با گرمي نگاهت مرا مي‌سوزاني.

نور چشمانم!


روزها به ياد شهادتت در كربلا گريه ميكنم و شبها به ياد غربتت در بقيع اشك مي‌ريزم و تو را در ميان اين و آن جستجو مي‌كنم، در شلمچه، در فكه، در اروند، در طلائيه و ...
پسركم !

كدامين گل از صحراي سرخ شهادت را ببويم كه بوي تو را دهد؟! اي كاش ميدانستم كدامين گل سرخ، صبح و شام شبنم اشك را بر مزار غربتت ميريزد، تا به او ميگفتم بيشتر اشك بريز كه اين جوان غريب، مادري هم دارد.

گلي گم كرده‌ام مي‌جويم او را

به هر گل مي‌رسم مي‌بويم او را ...

عزيز دلم!

صداي پاي در و پنجه پريشانم مي‌كند كه گويا كسي مي‌آيد. صبا كجايي كه اين پيغام را به فرزندم برساني، كه هنوز هم كه هنوز است: «تو را من چشم در راهم»

بغض گلويم را گرفته، عقده‌هاي دلم را هنوز وا نكرده‌ام، هنوز فريادي بر گلويم سنگيني ميكند: يوسف بيوفايم ! پيراهني، پلاكي، نشاني ...

پسرم !

شرمنده‌ام كه هنوز زنده‌ام، شرمنده‌ام كه هنوز نفس مي‌كشم. به همه گفته‌ام كه چون تو بازگردي و من نباشم، به تو بگويند :
»تو را مادرت چشم در راه است«

بنام خدا
بنام آنکه صبر را در دل ما جاي داد http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...213129-1-I.jpg
باز دلم هواي شلمچه کرده است باز از فرسنگها راه براي بوي عطر خاکريزهايش مستم مي کند .

قصه عشق مارا بايستي با غروب تنهايي دانست . با هواي ابري پائيزان و با مرغي که
به ناچار براي نيمه هاي بي احساس قفس نغمه سراي ميکند.

ماجراي غم انگيز مارا در محفل شمع و پروانه بايستي شنيد . و در عمق لبخندهاي پيوند خورده با اشک و درد هاي سوزان سينه هاي داغديده

باز دلم هواي شلمچه کرده است

باز زوزه جانسوز غروبش در گوشم مي پيچد . باور کنيد خودم ديگه خسته شده ام .

همينکه مي آيد نفسي بگيرم با شهر بسازم . همينکه آرام آرام با زندگي روز مره دست اخوت مي دهم نمي دانم چه مي شود که درست هنگام هنگامه آنجا که ميروم تا خط جديد را در بودنم رقم بزنم به سراغم مي آيد .

خدايا چاره اي . درماني . راهي

خودم هم مي دانم که يک بيابان چند خاکريز و يک غروب نمي تواند اين چنين هستي مرا به بازي گيرد http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...%2520(120).jpg


که بيابان بسيار است و خاکريز مشتي خاک و غروب که همه جا يافت مي شود . و آنچه اين چنين عنان وجودم را در کف دارد ارواحي بلند از خون شهيدان است که از مشتي خاک . شلمچه ساخته است . براي اين است که پس از سالها بعد از جنگ بچه هاي ما رفقاي ما که در گوني هاي کوچک و فشرده شده چهار تکه استخون آنها به شهرها مي رسد .اينها واقعاً عاشورا بپا مي کردند .

براي اين است که دلم تنگ شلمچه کرده است و دارم ديوانه ميشوم . براي اين است که بر خاک شلمچه بوسه مي زنم . تو گوئي که ديواره خاک کعبه را مي بوسم .

قربان آن ستوني که در نيمه هاي شب پيچ و خم خاکريزها را با آرامش حرکت ابر طي ميکرد .

قربان آن اشکي که در پرتو منورهاي عشق با لبخند عقد اخوت مي خواند http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...halamche25.jpg

قربان آن انگشتي که وقتي بر ماشه بوسه ميزد تمام کعنات بر انگيخته مي شد

قربان آن نمازي که در سنگر شروع مي شد ودر بهشت به اتمام ميرسيد http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...20856_orig.jpg

قربان آن غروبي که در بيابانهاي شلمچه بوي غربت را همراه مي آورد و در زمين گرم و تفتيده کربلاي جنوب لبهاي خشک رزمندگان را به دعا و نيايش به جنبش در مي آورد . http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...image/taze.jpg

قربان آن خاکريزي که خاکش با خون پاک شهيدان منزوج مي شد که بوي عطر آن بوي پيراهن يوسف است براي بينائي چشم رزمندگان يعقوب صفت . آري عزيزان اگر تا اين اندازه از شلمچه مي گويم براي اين است که اينجا يعني شهرها حماسه نيست گذشت نيست اينجا ايثار ساده لوحيست اينجا خوبي سبکترين واژه و پاکي در پوچيست اينجا خيانت به رفيق قابوس جاويدان است اينجا محبوب واژه اي گنگ و نا مفهوم است .http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...m/talayie8.jpg



ادامه دارد................

خون پيكره حق در طول تاريخ از قلب عاشوراست . و اگر حقيقت را بخواهي هنوز روز عاشورا به شب نرسيده است . كاروان تاريك روان است و ياران عاشورائي با عشق شيدائي . خود را به صحراي كربلا مي رسانند .

http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...s/1029-24A.jpg

راه كاروان عشق از ميان تاريخ مي گذرد و هركس در هر زمان بدين صلاوت لبيك گويد از ملزمات كربلاست . اري عزيزان به خداوندي خدا ، رزمندگان در آخرين لحظه نيز با ما شوخي مي كردند ، برويد از شلمچه بپرسيد . وقتي ميگويم رزمنده شما تمام جديت و مردانگي را بگيريد و برايش اندامي بسازيد ، بخدا قسم رزمنده اي در كنجي آرام گرفته بود تا ساعتها نمي فهميديم كه او خواب است ويا شهيد گشته . آري عزيزان وقتي نام شهيدي را ميبرم شما كاغذ برداريد هر چه از خوبي مي دانيد بنويسيد و آنگاه چهره معصومش ظاهر مي گردد . اي عزيزان ما هم خواهيم رفت شما مي مانيد و راه شهيدان ، شما را به مظلوميت آن مردي كه احساس دلتنگي مي كرد به گوشه اي مي نشست وبه صحراي شلمچه خيره مي شد. آري شلمچه عزيز مي گويم كه هنوز تعداد زيادي از شهداي ما را در دل خود دارد . شما را به اشكهاي پاك دختر هشت 8 ساله شهيدي كه شبها سجاده پدر سفر كرده اش را در گوشه اي مي گشود و به ياد پدر نماز مي گذاشت . شما را به لبخندهاي مصلحتي شهيد مرتضي جاويدي فرمانده گردان كه بعد از قيچي شدن گردانش براي دلداري رزمنده گان زخمي ، لبخندهايي كه حكايت از يك دل سوزان مال ومال از خون داشت . شما را به غيرت نوجوان 15 ساله بسيجي كه وقتي رزمندگان آماده حركت شدند اسم او را قلم زدند گفتن سن شما كم است و اگر مجروح شوي نمي تواني طاقت بياوري ، ولي با اسرار همراه ديكر بچه ها جزء افراد خط شكن شد . وقتي شب حمله تركش به پاي او اثابت كرد و از زانو قطع شد بخاطر اينكه از درد سرو صدا نكند و روحيه رزمنده ديگر را ضعيف نكند دهان خودش را پر از گل كرد تا صدايش در نيايد . و به همان شكل شهيد شد . شما را به درخشش وجود جوانان رزمنده چو صاعقه بر قلبهاي تاريك دشمنان مي نشاندن و سينه هايشان از رعب و هراس آكنده بوده .و شهيدان بر اين باور بودند كه قدم به راهي مي گذاردند كه پايان آن را به يقين مي دانستند . اما بقاي دين خود را در گرو ايثار و خون مي گذاشتن و شهادت را در زاعقه خود از عسل شيرينتر مي دانستند . همان طور همه ما ميديديم كه شهيد همت در شلمچه مي گفت هميشه اين گونه نيست . اين سفره را جمع مي كنند . تا باز است استفاده كنيد . ولي ما غافل بوديم نفهميديم چه مي گويد . كفتم شلمچه .

شلمچه آن سه راهي شهادت ديگه پر گشته از خاك غربت

شلمچه کجاست آن راه کارت كجايند عاشقان بي قرارت

شلمچه از جدائي تو فرياد بگو كجارفت گردان مقداد

شلمچه كن نظر بر ما شهادت بگو گردان انصار كجا رفت

شلمچه اي محل عشق و ايثار بود خالي ديگر زگردان انصار

شلمچه گشته ام قربان قاسم بسيجيان غيرتمند مسلم

شلمچه مرغ ما گرديده پر پر كميل و مالك و گردان جعفر

شلمچه گشته اي خالي چو ديگر به گردان حبيب و هم ابوذر

شلمچه روز ما گشته شب تار كجا بر باد شد گردان انصار

شلمچه گل گردانها كجايند مگر نزد شهيد كربلا يند

بسم رب الشهدا
http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...hajihemmat.jpg http://tbn0.google.com/images?q=tbn:...in_concert.jpg

سلام برادر شهيدم! نامت چه بود؟ يادم رفته است.

سلام مرا هم به حضرت روح‌الله برسان! برادر شهيد من، خدا هنوز زنده است؟

نکند تو ديگر برادر من نباشي؟ سلام برادر شهيد من!

برادر! امروز ديگر بر سر خواهرم چادري نيست تا که از خون سرخ تو سياهتر باشد! برادر راستي، کربلا که اسطوره نبود، بود؟

سيدالشهدا را مي‌شناسي؟ من مايکل جکسون را مي‌شناسم، و هاکلبري فين را! تو چطور؟ بيل گيتس را مي‌شناسي؟

در اين دوره زمانه، حرف از بازنگري در دين خدا زده ميشود، براي خدا هم نسخه مي‌پيچند! برادر! خدا آيا حواسش نبود چه ميگويد؟

اينجا گرگ و ميش است! البت نه به خاطر اينکه خورشيد هنوز سايه­ي گرمش را بر سرمان نگسترانيده است، بل به خاطر شبيه بودن ذاتي گرگها و ميشها! هم گرگها لباس ميش پوشيده‌اند و هم ميشها تابلوي من گرگ هستم بر گردنشان آويخته!

برادر شهيد من، فانوس داري؟ براي خودت نگه دار. من اين وضع را دوست دارم.

تو را هم دوست دارم.

نکند از قاب عکس بيرون بيايي!
برادر شهيدم! بسيار دوستت ميدارم اما از من مخواه. مخواه که مانند تو بيانديشم و در انديشه شهادت باشم. برادر اينجا آزادي انديشه است! راستي در ملک خدا هم آزادي هست؟ نيست؟ خب پس نميفهمي چه ميگويم، اين آزادي که ميگويم خيلي چيز خفني ست! گرگ و ميش ميکند همه جا را، حتي بهشت را! برادر شهيدم! راستي نامت چه بود؟ يادم رفته است ......

سبك بالان خراميدند و رفتند
مرا بيچاره ناميدند و رفتند
***
سواران لحظه اي تمكين نكردند
ترحم بر من مسكين نكردند
***
سواران از سر نعشم گذشتند
فغان ها كردم، اما برنگشتند
***
اسير و زخمي و بي دست و پا من
رفيقان، اين چه سودا بود با من؟
***
رفيقان، رسم هم دردي كجا رفت؟
جوان مردان، جوان مردي كجا رفت؟
***
مرا اين پشت، مگذاريد بي پاك
گناهم چيست، پايم بود در خاك....
***

سلام بچه ها
از عرفان به خاطر این نوشته هاشون ممنونم
واقعا ما به این شهدا بدهکاریم خوشا به سعادتشون انها رفتند و جاشونو تو بهشت رزرو کردن ماها باید برا خودمون گریه کنیم و از شهدا طلب شفاعت رو داشته باشیم منم عموم شهید شده خدا رفتگان همتون بیامرزه ایشون هم با امام حسین محشور بشن
شب جمعه هم هست جهت شادی روحشون یه صلوات بفرستید

http://asgari33.persiangig.com/20070524508.jpg

تهران شقايقهاي پرپري رادر جنوب خود (بهشت زهراء)دردل خاك ميهمان دارد كه هر مسافري رابه ياد حماسه هاي جاودانشان مياندازد.
رايحه دلپذ ير و مشام نواز معطري كه از خاك شهيد سيد احمد پلارك كه پاياني ندارد نظر همگان را به خود جلب ميكند
كساني كه زياد بهشت زهرا مي‌روند، به او مي‌گويند شهيد عطري.
خيلي‌ها سر مزار شهيد سيد احمد پلارك نذر و نياز مي‌كنند و از خداي او حاجت و شفاعت مي‌خواهند.
او معجزه خداوند است.
از سنگ قبرش هميشه عطر ترشح مي‌كند، هميشه نمناك است و هم بوي گلاب و گلهاي معطر دارد.
هيچ وقت روز سر مزار شهيد سيد احمد پلارك خالي نيست هميشه ميهمان دارد
شهید سید احمد پلارک در یکی از پایگاه های زمان جنگ ، به عنوان یک سرباز معمولی کار میکرد . او همیشه مشغول نظافت توالت های آن پایگاه بوده و همیشه بوی بدی بدن او را فرا میگرفت . تا اینکه در یک حمله هوایی هنگامی که او در حال نظافت بوده ، موشکی به آنجا برخورد میکند و او شهید و در زیر آوار مدفون میشود .

بعد از بمب باران ، هنگامی که امداد گران در حال جمع آوری زخمی ها و شهیدان بودند ، متوجه میشوند که بوی شدید گلابی از زیر آوار می آید .

وقتی آوار را کنار میزدند با پیکر پاک این شهید روبرو میشوند که غرق در بوی گلاب بود .

هنگامی که پیکر آن شهید را در بهشت زهرا تهران ، در قطعه 26 به خاک میسپارند ، همیشه بوی گلاب تا چند متر اطراف مزار این شهید احساس میشود و نیز سنگ قبر این شهید همیشه نمناک میباشد بطوريكه اگر سنگ قبر شهيد پلارك رو خشك كنيد ، از اونطرف سنگ خيس ميشه و گلاب ازش بيرون مياد.

می گویند شهيد پلارك مثل يكی از سربازان پيامبر ( ص ) در صدر اسلام ، " غسيل الملائكه " بوده است . " غسيل الملائكه " به کسی می گویند كه ملائكه غسلش داده‌ باشند . در تاريخ اسلام آمده كه حنظله غسيل الملائكه كه از ياران جوان پيامبر بود ، شب قبل از جنگ احد ازدواج می کند و در حجله می خوابد . فردا صبح ، زمانی كه لشكر اسلام به سمت احد حركت می ‌كرد ، برای رسیدن به سپاه بسیار عجله كرد و بنابراین نرسيد که غسل كند . او در این جنگ شهيد شد و ملائكه از طرف خدا آمدند و او را با آب بهشتی غسل دادند . پیکر او بوی عطر گرفته بود که بعد پيامبر بالای پیکر او آمد و از اين واقعه خبر داد . حالا گفته می شود شهيد احمد پلارك عزیز هم اينچنين است و برای همين است كه هميشه قبر او خوشبو و عطرآگین است .
كسايي كه زياد بهشت زهرا مي‌رن، بهش ميگن شهيد عطري.
خيلي‌ها سر مزار شهيد سيد احمد پلارك نذر و نياز مي‌كنن و از خداي او حاجت و شفاعت مي‌خوان.
او معجزه خداست.

تشريف ببريد زيارت كنيد.
آنگاه مطمئن باشيد با خلوص بيشتري پرودگار بلند مرتبه را عبادت مي كنيد

آدرس : بهشت زهرا، قطعه 26، رديف 32، شماره 22، مزار شهيد سيد احمد پلارك

http://maabaralghadir.blogfa.com/Pho...aralghadir.jpg

وصیت نامه شهید حمید باکری
دعا کنید که خدا مرگ شما را شهادت قرار بدهد . در غیر این صورت زمانی فرا می رسد . که جنگ تمام می شود و رزمندگان به سه قسمت تقسیم می شوند :
دسته ای مخالف با گذشته خود و دسته ای راه بی تفاوتی را بر می گزینند و در زندگی مادی غرق می شوند و همه چیز را فراموش می کنند دسته سوم به گذشته خود وفادار می مانند و احساس مسئولیت می کنند که از شدت مصائب و غصه ها دق خواهند کرد پس از خدا بخواهید که را وصال شهادت از عواقب زندگی بعد از جنگ در امان بمانید چون دو دسته ی اول ختم به خیر نخواهند شد و جزء دسته ی سوم ماندن بسیار سخت خواهد بود:47: :203:.

خداوندا مرگ ما را شهادت در راه خودت قرار ده.الها حیف از این تن خاکی که به مرگی غیر از شهادت تن دهد.
همیشه فکر می کردم که زمان شهید و شهادت گذشته است تا اینکه واقعه حسینیه سیدالشهدا شیراز اتفاق افتاد.بله دقیقا همزمان با فریاد یاحسین حضار بمب منفجر شد و روا نباشد آنان را غیر از شهید بخوانیم.:72::72::72:
خداوند بر ما منت نهد ما را سرباز وفادار امام زمان(عج) قرار دهد و در رکاب حضرتش به فیض شهادت برساند
الهی آمین یا رب العالمین

سلام دوستای خوبم!
طاعات و عباداتتون قبول ...
از آقای عرفان مردای بی نهایت به دلیل ایجاداین تایپیک ممنونم.


همیشه بنده خدا باش آنطور که او خدای توست ... همیشه!

با تشکر از مطالب گرانقدر شما
یاد خاطره ای از یک رزمنده افتاده ام که بد نیست شما هم بخوانید
در یکی ازجنگهای اسلامی از میان مجروحین عبور می‌کردم. شخصی را دیدم که افتاده و لحظات آخرش را طی می‌کند. مجروح چون خون زیاد از بدنش برود تشنه می‌شود و آب می‌خواهد و رفتم یک ظرف آب آوردم که به او بدهم اشاره کرد که آن برادرم مثل من تشنه است آب را به او بدهید. رفتم به سراغ او، اوهم به دیگری اشاره کرد تا تا ده نفر بودند سراغ آخری که رفتم دیدم شهید شده و برگشتم و دیدم همه شهید شدند ودیگران را برخود مقدم داشتند.
در شهادت هم از یکدیگر سبقت می گرفتند.

غایت خلقت جهان پرورش انسانهایی است که در برابر شدائد بر هر چه ترس و شک و تردید و تعلق است غلبه کنند و حسینی شوند.

سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی:72::16:

آنان را که از مرگ می ترسند از کربلا می رانند.

شهید سید مرتضی آوینی:72::16:

سلام
فكر كردم اگه اين شعرو توي اين تاپيك بنويسم بهتر باشه اميدوارم خوشتون بياد هر نظري داشتيد بگيد سعي ميكنم شعرهاي ديكه اي هم براتون بنويسم.
اتل متل يه بابا
كه اون قديم قديما
حسرتشو ميخوردند تمومي بچه ها

اتل متل يه دختر
دردونه باباش بود
هر جا كه بابا مي رفت دخترش هم باهاش بود
اون عاشق بابا بود
بابا عاشق اون بود به گفته رفيقاش بابا چه مهربون بود
يه روز آفتابي
بابا تنها گذاشتش
عازم جبهه ها شد دخترو جا گذاشتش
چه روزهاي سختي بود اون روزهاي جدايي چه سالهاي بدي بود ايام بي بابايي
چه لحظه سختي بود اون لحظه رفتنش ولي بدتر از اون بود لحظه بر گشتنش
هنوز يادش نرفته نشون به اون نشونه اونكه خودش رفته بود آوردنش به خونه
زهرا به اون سلام كرد بابا فقط نگاش كرد اداي احترام كرد بابا فقط نگاش كرد
خاك كفش بابا رو سرمه تو چشاش كرد هي بابا رو بغل كرد بابا فقط نگاش كرد
زهرا براش زبون ريخت دوصد دفعه صداش كرد پيش چشاش ضجه زد بابا فقط نگاش كرد
اتل متل يه بابا يه مرد بي ادعا ميخوان كه زود بميره تموم خواستگارا
اتل متل يه دختر كه بر عكس قديما براش دل مي سوزونن تمومي بچه ها
زهرا به فكر باباس بابا به فكر زهرا گاهي به فكر ديروز گاهي تو فكر فردا
يه روز ميگفت كه خيلي براش ارزو داره ولي حالا دخترش زيرش لگن مي ذاره
يه روز مي گفت دوست دارم عروسيتو ببينم ولي حالا دخترش ميگه به پات مي شينم
مي گفت برات بهترين عروسي رو ميگيرم ولي حالا ميشنوه تا خوب نشي نميرم
وقت غذا كه ميشه سرنگو ور ميداره يه زرده تخم مرغ توي سرنگ ميذاره
گوشه لپ باباش سرنگ مي فشاره براي اشك چشماش هي بهونه مياره
غصه نخور بابا جون اشكم مال پيازه بابا با چشماش ميگه خدا برات بسازه
هر شب وقتي بابا رو مي خوابونه توي جاش با كلي اندوه وغم ميره سر كتاباش
حافظو ور ميداره راه گلوش ميگيره قسم ميده حافظو خواجه بابام نميره
دو چشمشو ميبنده خدا خدا ميكنه با آهي از ته دل حافظو وا ميكنه
فال و ساهد فال به يك نظر مي بينه نمي خونه چرا كه هر شب جواب همينه
ديشب كه از خستگي گرسنه خوابيده بود نيمه شب چه خواب قشنگي رو ديده بود
تو يك باغ پر از گل پر از گل شقايق ميون رودي بزرگ نشسته بود تو قايق
يه خورده اونطرف تر ميون دشت لاله بابا سوار اسبه مگه ميشه؟محاله
بابا به آسمون رفت به پشت يك در رسيد با دستاي مردونش حلقه در رو كوبيد
ندايي اومد از غيب دروازه رو وا كنيد مهمون رسيد از راه قصري مهيا كنيد
وقتي بلند شد از خواب ديد كه وقت اذونه عطر گل نرگسي پيچيده بود تو خونه
هي بابا رو صدا كرد بابا چشاش بسته بود ديگه نگاش نمي كرد بابا چقدر خسته بود
آي قصه قصه قصه يه دختر شكسته كه دستاي ظريفش چند ساله پينه بسته
چند ساليه كه دختر زرنگ وساعي شده از اون وقتي كه بابا قطع نخاعي شده
نشونه بيعته پينه دست زهرا بهترين شفاعته نگاه گرم بابا .

ضمنا دوستاي عزيزم وقت نمازاتون براي جانبازها و شيميايي ها خيلي دعا كنيد .
التماس دعا

این شعر رو قبلا شنیده بودم و خیلی دوست داشتم داشته باشمش
ازت ممنونم خیلی خیلی عالی بود:72::72:

سلام
گفتم كه حالا نر گس خانم خوششاومده بود يكي ديگه از اشعار ابوالفضل سپهرو بنويسم
اتل متل راحله اخموي بي حوصله مامان چرا گفت بگير از پدرت فاصله
دلش هزار تا راه رفت بابا خسته كاره؟ مامان چرا اينو گفت؟ بابا دوسش نداره؟
بايد اينو بپرسه اگه خسته كاره پس چرا بعضي وقتا تا نيمه شب بيداره؟
نشونه بيداريش سرفه هاي بلنده شش ماه پيش تا حالا بغض ميكنه ميخنده
شايد اونو نميخواد اگه دوستش نداره پس چرا روي تختش عكس اونو ميذاره؟
با چشاي مريضش عكسو نگاه ميكنه قربون قدش ميره بابا بابا ميكنه
با دست پر تاولش آلبومي رو كه داره از كنار پنجره ور ميداره مياره
با ديده پر از اشك آلبومو وا ميكنه رفيقاي جبهه رو همش صدا ميكنه
آلبوم عكس بابا پر از عكس دوستاشه عكسي هم از راحله ست تو بغل باباشه
با ديدن اون عكسا زنده ميشه ميميره با ياد اون قديما بابا زبون ميگيره
قربون اون موقع ها قربون اون صفاتون دست منم بگيرين دلم تنگه براتون
از اون وقتي كه بابا دچار اين مرض شد مامان چقدر پير شده بابا چقدر عوض شد
مامان گفته تو نماز برا بابات دعا كن دستاتو بالا ببر تقاضاي شفا كن
ديشب توي نمازش واسه باباش دعا كرد دستاشو بالا بردو تقاضاي شفا كرد
نماز چون تموم شد دعا به آخر رسيد صداي گريه هاي مامان تو خونه پيچيد
دختركم كجايي؟ عمر بابا سر اومد وقت يتيم داري و غربت مادر اومد
دختركم كجايي؟ بابات شفا گرفته رفيقاشو ديده و ما رو گذاشته رفته
آي قصه قصه قصه يه دستمال نشسه خون سرفه بابا رو اين پارچه نشسته
بعد شهادت او پارچه مال راحله ست دختري كه در پي شكست يك فاصله ست
كنار اسم بابا زائر كربلايي يه چيز ديگه م نوشتن شهيد شيميايي

:72::43::46:
بازم ازت ممنونم (کاش دکمه تشکر درست بشه!!!:D)

اتل متل یه بابا دلیر و زار وبیمار اتل متل یه مادر یه مادر فداکار
اتل متل بچه ها که اونها رو دوست دارن آخه غیر اون دو تا هیچ کسی رو ندارن
ما مان بابا رو می خواد بابا عاشق اونه به غیر بعضی وقتا بابا چه مهربونه
وقتی که از درد سر دست میذاره رو گیجگاش اون بابا ی مهربون فحش میده به بچه هاش
همون وقتی که هر چی جلوش باشه میشکنه همون وقتی که هر کی پیشش باشه میزنه
غیر خدا ومادر هیچکسی رو نداره اون وقتی که بابا جون موجی میشه دوباره
دویدم و دویدم سر کوچه رسیدم بند دلم پاره شد از اون چیزی که دیدم
بابام میون کوچه افتاده بود رو زمین مامان هوار میزد که شوهرمو بگیرین
مامان با شیون وداد میزد توی صورتش قسم میداد بابارو به فاطمه (س) به جدش
تو رو خدا مرتضی زشته میون کوچه بچه داره میبینه تو رو به جون بچه
بابا رو دوره کردن بچه های محله بابا یهو دویدو زد تو دیوار با کله
هی تند وتند سرش رو بابا میزد تو دیوار قسم میداد حاجی رو حاجی گوشی رو بردار
نعره های بابا جون پیچید یهو تو گوشم الو الو کربلا جواب بده به گوشم
مامان دویدو از پشت گرفت سر بابارو بابا با گریه میگفت کشتند بچه هارو
بعد مامانو هلش داد خودش خوابید رو زمین گفت که مواظب باشین خمپاره زد بخوابین
الو الو کربلا پس نخودا چی شدن کمک میخوایم حاجی جون بچه ها قیچی شدن
تو سینه وسرش زد هی سرشو تکون داد رو به تماشاچیا چشماشو بست و جون داد
بعضی تماشا کردن بعضی فقط خندیدن اونهایی که از بابام فقط امروزو دیدن
سوی بابا دویدم بالا سرش رسیدم از درد غربت اون هی به خودم پیچیدم
درد غربت بابا غنیمت از نبرده شرافت وخون دل نشونه های مرده
ای اونایی که امروز دارین بهش میخندین برای خنده هاتون دردشو می پسندین
امروزشو نبینین بابام یه قهرمانه یه روز به هم میرسیم بازی داره زمونه
موج بابام کلید قفل در بهشته درو کنه هر کسی هر چیزی رو که کشته
یه روز پشیمون میشن که دیگه خیلی دیره گریه های مادرم یقه تونو میگیره
بالا رفتیم ماسته پایین اومدیم دوغه مرگو میعاد و عقبی کی میگه که دروغه؟

جز گریه چیزی ندارم بگم.بازم ممنونم

سلام نرگس خانم مهنهم وقتي اين شعرارو ميخونم خيلي متاثر ميشم
خدايا!همه جانبازها وشيميايي ها رو شفا بده خانواده هاشون خيلي ناراحتند كه عزيزانشون جلوي چشمشون آب ميشن .
از همه دوستانم التماس دعا دارم

تعریف شهادت

بزرگان و دانشمندان، تعریف‌های زیادی برای شهادت کرده‌اند که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم. امیرالمومنین علی (ع) آن را برای خود و فرمانده لشکرش مالک اشتر آرزو می‌کند در نامه‌ای که برای مالک اشتر می‌فرستد در پایان نامه چنین می‌فرمایند:

«ان یختم لی و لک بالسعاد هوالشهاده انا الیه راجعون»: خداوند پایان زندگی من و تو را به سعادت و شهادت قرار دهد زیرا بازگشت همه‌ی ما به سوی اوست و چه بهتر که بازگشتمان با شهادت در راه خدا توام شود. (نهج‌البلاغه، قسمت نامه‌ها، نامه 52)

شهادت مقام و منزلتی است که علی (ع) آن را پایان دادن به فروغ درخشان زندگی در کمال هوشیاری و آزادی برای رسیدن به هدفی که آن هدف والاتر و بهتر از زندگی طبیعی دنیاست می‌داند و در واقع شهادت عبارت است از سوختن و شعله‌ور شدن در آتش عشق الهی برای ایجاد زمینه‌ی حکومت عدل اسلامی در جهان تا سعادت و خوشبختی جامعه در راه رسیدن به آنها فراهم شود. ائمه اطهار (ع) در دعای روزهای ماه مبارک رمضان دستور داده‌اند که با خدای خود چنین مناجات کنیم:

«ان تجعل اسمی فی السعداء و روحی مع الشهداء و احسانی فی علیین» خدایا اسم مرا در زمره‌ی سعادتمندان قرار ده و روحم را با شهدا محشور کن و کارهای نیکم را در ملاء اعلی قرار ده. به این ترتیب شهادت یک مقام و منزلت خاصی است در نزد خدا که هر کس لیاقت آن را نخواهد داشت و هر انسان موحد و خدا پرستی فیض شهادت نصبیش نخواهد شد زیرا شهادت مخصوص بعضی از اولیاء الله است نه همه‌ی اولیاءالله.

چرا شهید را شهید می‌گویند؟ شهید را از این جهت شهید می‌گویند زیرا به خاطر شهادتش در راه خدا، ملائکه می‌گویند زیرا به خاطر شهادتش در راه خدا، ملائکه کنار بدنش حضور به هم می‌رسانند و او را مشاهده می‌کنند. «لان ملائکه الرحمان نشهده» (جواهر الکلام، جلد4، ص 88- مجمع البحرین ماده شهد)

ملائکه پروردگار، شهید را مشاهده می‌کنند و گرد و غبار از سرو صورت شهید پاک می‌کنند و او را به بهشت و کرامت و رحمت خدا بشارت و تهنیت می‌گویند. (وسائل الشیعه، جلد 11، ص 20، حدیث‌19)

شهید را شهید می‌گویند: «لان الله و ملائکته شهود له بالجنه» در اینجا شهید به معنای شاهد است زیرا خداوند متعال و ملائکه گواهی می‌دهند بهشت را برای شهید. بنابراین پیغمبر اکرم (ص) فرمود:

«زملوهم بد مایهم فانهم یحشرون یوم القیمه تسخب اوداجهم دما اللون لون الدم و الریح ریح المسک»: شهدا را با بدن پر خون دفن می‌کنند، زیرا آنها با همین وضع در قیامت محشور می‌شوند در حالی که رنگ بدنش رنگ خون است ولی بوی بدنشان مانند مشک و عنبر خوشبو است. محشور شدن شهدا با این وضع در قیامت خود گواه است که آنها در راه خدا شهید شده‌اند. (منتخب طریحی، ص 37).

شهید را شهید می‌گویند چون شهید یا علم و یقینی که به خدا و روز جزا دارد برای حفظ دین خدا با دشمن می‌جنگد تا کشته شود که در غیر شهید این طور یقین و اعتماد به خدا کمتر دیده می‌شود.

منبع:فرهنگ ایثار

سلام دوستان
از برادرمان آقای عرفان بینهایت سپاسگذارم به خاطر ایجاد تاپیک و آهنگ مورد علاقه من .من یه کاست دارم که کلا" بوی پیراهن یوسفه.خیلی دوستش دارم .آخه منو یاد جنوب میندازه .من تنها یک بار وقتی دانشجو بودم با بچه های دانشگاه رفتم جنوب.شلمچه ، پادگان دژ، هویزه ، طلائیه ، میشداغ و ... .من رفتم که اثری از گمشده مان مفقودالاثر محمد حسین حیدری پیدا کنم اما خودمم اونجا گم شدم یعنی دلمو جا گذاشتم و برگشتم.دوستانی که هنوز اونجاها نرفتن شاید باور نکنن اما اونجا مثل بهشته .برای من که مثل یه خواب بود.بیشتر از همه جا میشداغ ، پادگان تکاورها منو دیوونه کرد.با اون رزم شبانه و بارون و خوابیدن توی سنگرش.و بعد منطقه عملیاتی فتح المبین و رزمنده ای که از اون عملیات باقی مونده بود و یرامون از اونجا گفت. بچه فیلم گرفتن و سی دیشو دارم اما هنوز جرات پیدا نکردم که کامل نگاش کنم.چون به یه وقتی احتیاج دارم که تنها باشم و از لحاظ روحی آماده .از اسفند سال 83 که من جنوب رفتم تا حالا هر شب با وضو می خوابم و سعی می کنم با وضو باشم.چون اون آقای رزمنده می گفت شهدا دوست دارن شما اینجوری باشین اون وقت هر چی از اونا بخواین بهتون میدن.و من اینو خودم تجربه کردم باور کنین.ببخشید که زیاد حرف زدم آخه درد دلم تازه شد نتونستم جلوی خودمو بگیرم.در آخر عکسی از پادگان حمید براتون ارسال می کنم امیدوارم که خوشتون بیاد.
شادی ارواح شهدا وشهید جاویدالاثر محمد حسین حیدری صلوات بفرستید.

سلام به نرگس خانم
اگه اشعار ابوالفضل سپهرو دوست داری کتاب" دفتر آبی"رو تهیه کن که مجموعه اشعار سپهره.من هم اون کتاب رو دارم و وفت خوندش مثل تو کارم میشه گریه.البته سی دی هم داره که از زبون خود سپهره.با اون دیگه واقعا"حال می کنی.:303:
التماس دعا

سلام.
من تا الان چهار پنج بار جنوب رفته ام . توی نگاه اول هیچی نیست مگه یه صحرا. اما اگه یه خورده اختیارت را به دلت بدی اون موقع ...
من مناطق زیادی را توی جنوب رفته ام . اما هیچ جا برام طلائیه و غروباش نمی شه .

جاتون خالی ، دو هفته پیش یه چند روزی را مهمان شهدا بودیم ، بازدید از جبهه با دانشگاه رفته بودیم . سه روز بود اما برخی زمان ها واسه آدم ارزششون اندازه چند ماه و ساله ، اون سه روز را می تونم جز عمرم به حساب بیارم !
عکس هاش دیروز به دستم رسید ، و حالا بعضی هاش را براتون می گذارم .
http://dc120.4shared.com/download/90...74235-99d8ee5d
http://dc131.4shared.com/download/90...74942-3dcaec0e
http://dc131.4shared.com/download/90...75032-6fce0e87
http://dc131.4shared.com/download/90...75114-c274cfa5
http://dc131.4shared.com/download/90...75503-a9156ac5
http://dc131.4shared.com/download/90...75557-d09113e2
http://dc131.4shared.com/download/90...75640-b7b0a417
http://dc131.4shared.com/download/90...75755-a1b9f1de

با سلام بر دوستداران شهدای را انقلاب و 8 سال دفاع مقدس.
پدر من هم رزمنده بود.
خاطره تلخی براتون تعریف میکنم.اگر دوست داشتید بیشتر بدونید بگید براتون کامل مینویسم

پسر عموی من رو سر سجده شهید کردند.بی ناموسهای کفتار صفت نزاشتند نمازش تمام بشه.
همیشه این مسئله منو آزار میده.پسر عموی 17 ساله منو.برای من افتخار که پدرم رزمنده بوده و هست و پسر عموم شهید راه اسلام شده.
ولی دلم میسوزه به پیغمبر.

کاش دیدن نکرده بودم.دوباره یاد اون افتادم.....لا اله الا الله....

اتل متل يه بابا
دلير و زار و بيمار
اتل متل يه مادر
يه مادر فداكار


اتل متل بچه‌ها
كه اونارو دوست دارن
آخه غير اون دوتا
هيچ كسي رو ندارن
مامان بابا رو مي‌خواد


بابا عاشق اونه
به غير بعضي وقتا
بابا چه مهربونه
وقتي كه از درد سر
دست مي‌ذاره رو گيجگاش
اون باباي مهربون
فحش مي‌ده به بچه‌هاش
همون وقتي كه هرچي
جلوش باشه مي‌شكنه
همون وقتي كه هرچي
پيشش باشه مي‌زنه


غير خدا و مادر
هيچ‌كسي رو نداره
اون وقتي كه باباجون
موجي مي‌شه دوباره


دويدم و دويدم
سر كوچه رسيدم
بند دلم پاره شد
از اون چيزي كه ديدم
بابام ميون كوچه
افتاده بود رو زمين
مامان هوار مي‌زد
شوهرمو بگيرين


مامان با شيون و داد
مي‌زد توي صورتش
قسم مي‌داد بابارو
به فاطمه، به جدش
تو رو خدا مرتضي
زشته ميون كوچه
بچه داره مي‌بينه
تو رو به جون بچه


بابا رو كردن دوره
بچه‌هاي محله
بابا يه هو دويد و
زد تو ديوار با كله
هي تند و تند سرش رو
بابا مي‌زد تو ديوار


قسم مي‌داد حاجي رو
حاجي گوشي رو بردار
نعره‌هاي بابا جون
پيچيد يه هو تو گوشم
الو الو كربلا
جواب بده به گوشم


مامان دويد و از پشت
گرفت سر بابا رو
بابا با گريه مي‌گفت
كشتند بچه‌هارو
بعد مامانو هلش داد
خودش خوابيد رو زمين
گفت كه مواظب باشين
خمپاره زد، بخوابين
الو الو كربلا
پس نخودا چي شدن؟
كمك مي‌خوايم حاجي جون
بچه‌ها قيچي شدن


تو سينه و سرش زد
هي سرشو تكون داد
رو به تماشاچيا
چشماشو بست و جون داد


بعضي تماشا كردن
بعضي فقط خنديدن
اونايي كه از بابام
فقط امروزو ديدن


سوي بابا دويدم
بالا سرش رسيدم
از درد غربت اون
هي به خودم پيچيدم


درد غربت بابا
غنيمت َنبرده
شرافت و خون دل
نشونه‌هاي مرده


اي اونايي كه امروز
دارين بهش مي‌خندين
براي خنده‌هاتون
دردشو مي‌پسندين
امروزشو نبينين

بابام يه قهرمونه
يه‌روز به هم مي‌رسيم
بازي داره زمونه


موج بابام كليده
قفل در بهشته
درو كنه هر كسي
هر چيزي رو كه كشته
يه روز پشيمون مي‌شين
كه ديگه خيلي ديره
گريه‌هاي مادرم
يقه تونو مي‌گيره


بالا رفتيم ماسته
پايين اومديم دروغه
مرگ و معاد و عقبي
كي ميگه كه دروغه؟

بسم رب الشهدا.:72:چندوقت بودکه میخواستم درمورد"شهیدسید احمدپلارک"‏ یاهمون شهید عطری مطلب بذارم.

که جناب عرفان ۲۵قبلا این مطلب رو ارسال کرده بودند...امیدوارم آخروعاقبت همه ما همنشینی باشهداباشد.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط erfan25

http://asgari33.persiangig.com/20070524508.jpg

تهران شقايقهاي پرپري رادر جنوب خود (بهشت زهراء)دردل خاك ميهمان دارد كه هر مسافري رابه ياد حماسه هاي جاودانشان مياندازد.
رايحه دلپذ ير و مشام نواز معطري كه از خاك شهيد سيد احمد پلارك كه پاياني ندارد نظر همگان را به خود جلب ميكند
كساني كه زياد بهشت زهرا مي‌روند، به او مي‌گويند شهيد عطري.
خيلي‌ها سر مزار شهيد سيد احمد پلارك نذر و نياز مي‌كنند و از خداي او حاجت و شفاعت مي‌خواهند.
او معجزه خداوند است.
از سنگ قبرش هميشه عطر ترشح مي‌كند، هميشه نمناك است و هم بوي گلاب و گلهاي معطر دارد.
هيچ وقت روز سر مزار شهيد سيد احمد پلارك خالي نيست هميشه ميهمان دارد
شهید سید احمد پلارک در یکی از پایگاه های زمان جنگ ، به عنوان یک سرباز معمولی کار میکرد . او همیشه مشغول نظافت توالت های آن پایگاه بوده و همیشه بوی بدی بدن او را فرا میگرفت . تا اینکه در یک حمله هوایی هنگامی که او در حال نظافت بوده ، موشکی به آنجا برخورد میکند و او شهید و در زیر آوار مدفون میشود .

بعد از بمب باران ، هنگامی که امداد گران در حال جمع آوری زخمی ها و شهیدان بودند ، متوجه میشوند که بوی شدید گلابی از زیر آوار می آید .

وقتی آوار را کنار میزدند با پیکر پاک این شهید روبرو میشوند که غرق در بوی گلاب بود .

هنگامی که پیکر آن شهید را در بهشت زهرا تهران ، در قطعه 26 به خاک میسپارند ، همیشه بوی گلاب تا چند متر اطراف مزار این شهید احساس میشود و نیز سنگ قبر این شهید همیشه نمناک میباشد بطوريكه اگر سنگ قبر شهيد پلارك رو خشك كنيد ، از اونطرف سنگ خيس ميشه و گلاب ازش بيرون مياد.

می گویند شهيد پلارك مثل يكی از سربازان پيامبر ( ص ) در صدر اسلام ، " غسيل الملائكه " بوده است . " غسيل الملائكه " به کسی می گویند كه ملائكه غسلش داده‌ باشند . در تاريخ اسلام آمده كه حنظله غسيل الملائكه كه از ياران جوان پيامبر بود ، شب قبل از جنگ احد ازدواج می کند و در حجله می خوابد . فردا صبح ، زمانی كه لشكر اسلام به سمت احد حركت می ‌كرد ، برای رسیدن به سپاه بسیار عجله كرد و بنابراین نرسيد که غسل كند . او در این جنگ شهيد شد و ملائكه از طرف خدا آمدند و او را با آب بهشتی غسل دادند . پیکر او بوی عطر گرفته بود که بعد پيامبر بالای پیکر او آمد و از اين واقعه خبر داد . حالا گفته می شود شهيد احمد پلارك عزیز هم اينچنين است و برای همين است كه هميشه قبر او خوشبو و عطرآگین است .
كسايي كه زياد بهشت زهرا مي‌رن، بهش ميگن شهيد عطري.
خيلي‌ها سر مزار شهيد سيد احمد پلارك نذر و نياز مي‌كنن و از خداي او حاجت و شفاعت مي‌خوان.
او معجزه خداست.

تشريف ببريد زيارت كنيد.
آنگاه مطمئن باشيد با خلوص بيشتري پرودگار بلند مرتبه را عبادت مي كنيد

آدرس : بهشت زهرا، قطعه 26، رديف 32، شماره 22، مزار شهيد سيد احمد پلارك

---

یاد شلمچه و غروباش
یاد به ادب مزین لب تشنه هاش

یاد آن از جان رمیده ها به سوی دوست
یاد آن حماسه سازان کوی دوست

یاد آنان که یادشان دل ر ابه هوای آنروزها پریشان می کند
یاد آنان که هنوز هم اثرشان خواب دشمن راپریشان می کند

یاد می کنم تا مگر دلم به یادشان زنده بماند
یاد می کنم که به افسون این یاد افسرده نماند

این هم بداهه ای در این لحظات به یاد همه شهیدان شاهد

مژده ی یوسف به کنعان آمده
بر کویر تشنه باران آمده
زنده شو ای شهر دل مرده که باز
کاروانی از شهیدان آمده
ای شکسته استخوان ها السلام
السلام ای قهرمان ها السلام
از شما چشم زمین روشن شده
راهیان آسمان ها السلام
با شما اینک، می وزد عطر مدینه در خیابان ها
آه و واویلا، سوی چشم مادران را برده باران ها
(ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله)
شد چراغان کوی و برزن با شما
می رود هر دم دل من با شما
یادتان در جان ما جا مانده است
ای همه معنای بودن با شما
ای عزاداران عزاداری کنید
از غم ما پرده برداری کنید
استخوانی آمده از یوسفش
مادر غم دیده را یاری کنید
ذکر یازهراست، بر لب چشم انتظاران شما اینک
در خزان شهر آمده گویا بهاران شما اینک
(ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله)
ما و اینک یاد یاران حسین
ما به قربان شهیدان حسین
بر سر مولای ما سید علی
شکرُ لله بوده دستان حسین
ای شهیدان خدا آماده ایم
رهبر آزاده ما آماده ایم
ای مدینه،! مکه! ای شام و حلب
ای نجف! ای کربلا! آماده ایم
کربلایی ها، ای خدا آماده جان دادند اینجا
با نوای یا کربلا آماده جان دادند اینجا
(ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله)

- - - Updated - - -

http://www.aparat.com/v/Arv53/quot%3...�م_مطیعی

به مسافران 31 شهریور 1359 تا ....
و با آرزوی صلح جهانی

نقل قول:

---

و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را

به دنبال دفترچه ی خاطراتت
دلم گشت هر گوشه سنگرت را

و پیدا نکردم در آن کنج غربت
به جز آخرین صفحه ی دفترت را

همان دستمالی که پیچیده بودی
در آن مهر و تسبیح و انگشترت را

همان دستمالی که یک روز بستی
به ان زخم بازوی همسنگرت را

همان دستمالی که پولک نشان شد
و پوشید اسرار چشم ترت را

سحر،گاه رفتن زدی با لطافت
به پیشانی ام بوسه ی آخرت را

و با غربتی کهنه تنها نهادی
مرا،آخرین پاره ی پیکرت را

و تا حال میسوزم از یاد روزی
که تشییع کردم تن بی سرت را

کجا میروی؟ای مسافر،درنگی
ببر با خودت پاره ی دیگرت را


محمد کاظم کاظمی
شاعر معاصر افغانی

---

فایل پیوست 754



چشم‌، چشم‌، دو تا چشم‌
خمار و نافذ و مست‌
مو، مو، یه‌ خرمن‌
قشنگ‌ و مشكی‌ یكدست‌

خط‌ خط‌ دو ابرو
مِشكیی‌ و كمونی‌
خال‌، خال‌، دو گونه‌
گونه‌ای‌ استخونی‌

لب‌، لب‌، دو تا لب‌
همینجوری‌ می‌خنده‌
قربون‌ برم‌ ماشاءالله‌
بابام‌ چه‌ قد بلنده‌

دندوناشو ببینین‌
عینهو مرواریده‌
بابا به‌ این‌ خشگلی‌
هیچ‌ جا كسی‌ ندیده

دست‌، دست‌، دو تا دست‌
چه‌ مشكلها كه‌ حل‌ كرد
میگن‌ كه‌ وقت‌ رفتن‌
مادرمو بغل‌ كرد

بابام‌ مَنم‌ بغل‌ كرد
دست‌ بابام‌ چه‌ گرمه‌
حُسن‌، حُسن‌، محاسن‌
ریش‌ بابام‌ چه‌ نرمه‌

پا، پا، دو تا پا
راهی‌ جبهه‌ بی‌تاب‌
مامان‌ با گریه‌ می‌ریخت‌
پشت‌ سر بابام‌ آب‌

چشم‌، چشم‌، دو تا چشم‌
شب‌ تا سحر بیداره‌
مو، مو، یه‌ خرمن‌
پر از گرد و غباره‌

لب‌، لب‌، دو تا لب‌
خُشك‌ و ترك‌ خورده‌ بود
آبروی‌ آب‌ رو
كام‌ بابام‌ برده‌ بود

پا، پا، دو تا پا
خسته‌ ولی‌ پر توان‌
می‌بَره‌ حمله‌ بابا
سوی‌ عدو بی‌امان‌

دست‌، دست‌، دو تا دست‌
گره‌ كرده‌ و مشته‌
با اون‌ دستای‌ گرمش‌
چه‌ دشمنا كه‌ كُشته‌

نیگا كنین‌ عكسشو
چقدر قشنگو زیباست‌
خونه‌ عجب‌ معطر
به‌ عطر و بوی‌ باباست‌

بابام‌ كنار سنگر
روی‌ موتور نشسته‌
محاسن‌ خاكیشو
رنگ‌ حنایی‌ بسته‌

محاسن‌ نرم‌ اون‌
تو جبهه‌ها خونی‌ شد
بابای‌ قد بلندم‌
راهی‌ مهمونی‌ شد

چشم‌، چشم‌، دو تا چشم‌
خوابیده‌ توی‌ صحرا
تو جبهه‌ها شهید شد
بابای‌ ناز «زهرا»

خط‌، خط‌، دو ابرو
قرمزه‌ و كمونی‌
خال‌، خال‌، دو تا خال‌
روگونه‌ و پیشونی‌

خال‌ روی‌ گونه‌هاش‌
قهوه‌ای‌ و قشنگه‌
ولی‌ خال‌ پیشونیش‌
خونی‌ و سرخ‌ رنگه‌

پا، پا، دو تا پا
دست‌، دست‌، دو تا دست‌
دست‌ و پای‌ بابا جون‌
زیر شنیهاشكست‌

قربون‌ چشماش‌ برم‌
همون‌ چشای‌ مستش‌
كدوم‌ دست‌ پلیدی‌
زد و چشاشو بستن‌

اونی‌ كه‌ دید باباجون‌
تو جبهه‌ها شهید شد
میگه‌ تو خاك‌ فكه‌
افتاد و ناپدید شد

آی‌ دونه‌ دونه‌ دونه‌
نون‌ و پنیر و پونه‌
بعد گذشت‌ چند سال‌
بابا اومد به‌ خونه‌

چوب‌، چوب‌، یه‌ تابوت‌
كه‌ تو كوچه‌ روُون‌ بود
جای‌ بابا تو تابوت‌
یه‌ تیكّه‌ استخون‌ بود

هزار هزار چشم‌ مست‌
هزار هزار تا گونه‌
هزار هزار هزاران‌
نگاه‌ِ عاشقونه‌

هزار هزار محاسن‌
یا خونی‌ شد یا كه‌ سوخت‌
هزاران‌ دل‌ عاشق‌
كه‌ توی‌ سینه‌ افروخت‌

هزار هزاران‌ پدر
هزار هزار تا مادر
هزار هزار محبت‌
هزار هزار تا همسر

هزار هزاران‌ رفیق‌
هزار هزار برادر
هزار هزار تا فرزند
هزار هزار تا خواهر

هزار هزار رفاقت‌
هزار هزار معرفت‌
هزار هزار تا عاشق‌
هزار هزار تا رأفت‌

هزار هزار تا نامزد
هزار هزار اهل‌ دل‌
هزار هزار طراوت‌
شمع‌ مجلس‌ و محفل‌

هزار گل‌ِ سر سبد
هزار هزار قد بلند
هزار هزار هزاران‌
هزار هزار تا پیوند

هزار هزار شور و شوق‌
لبان‌ پُر ز خنده‌
هزار هزار بسیجی‌
هزار هزار پرنده‌

هزار هزار پهلوُن‌
هزار هزار همخونه‌
رفتن‌ كه‌ ما بمونیم‌
رفتن‌ كه‌ دین‌ بمونه‌


صوت این شعر

وصیت نامه شهید مدافع حرم احمد اعطایی

«از شما می خواهم، به جان امام زمانمان مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه) پشت ولایت را خالی نکنید.

گوش به امر رهبر انقلاب و دنباله رو ایشان، هر چه امر می کنند بی چون و چرا بپذیرید که والله سعادتتان در همین است.»



+++++++++++++++++++++++++

گیرم که دوباره جَملی هست، غمی نیست
یک فتنه ی بین المللی هست غمی نیست

ما تجربه کردیم، که در موسم «فتنه»
تا رهبر ما سید علی هست غمی نیست